+ Poëzie.

Liefde zou gelukkig moeten zijn, dit is het recht van liefde.

Liefde zou mooi moeten zijn, dit is de wijsheid van liefde.

Waar heb je zo'n liefde gezien? De heren van de bedienden 

van de generale staf? Op het podium, waarde geschoren tenor, 

vastklampen aan de handschoen aan het shirt, klop de zoete room

van liefde, nachtegaal en de maan. In de lyrische lijnen van dichters, 

waar liefde rijmt met bloed en bijna altijd honger heeft. Aan de voeten

  van de mooie liefde. Deze ellendige alsemkroon, die me in haar 

verlaten tuinen plukte.

Aangezien de eeuwige rechter mij de
 alwetendheid van de profeet heeft gegeven, 
lees ik in de ogen van mensen de 
pagina's van boosaardigheid en ondeugd.

Verkondig dat ik liefde en waarheid werd,
 zuivere leringen: In mij 
gooiden al mijn buren gekke stenen.

Ik besprenkelde met as een hoofdstuk, 
uit steden leidde ik een bedelaar, 
en hier in de woestijn leef ik, als vogels,
 door de gave van Gods voedsel.

Ik houd het verbond van het eeuwige.  
Mijn schepsel is daar onderdanig op aarde. En de sterren
 luisteren naar mij, rays speelt graag.

Wanneer 
ik me door een lawaaierige stad haastig begeef, 
dan spreken de oudsten met kinderen 
met een trotse glimlach.

"Kijk: hier is een voorbeeld voor jou! 
Hij was trots, kon niet met ons opschieten: 
dwaas, hij wilde ons verzekeren, 
wat God zegt met zijn mond.

Kijk, kinderen, naar hem: 
Hoe somber en dun, en bleek. 
Zie hoe naakt en arm 
hij is. Hoe verachtelijk is alles! "

Ik zal je voor altijd herinneren. 
Zoals de lucht op de aarde stroomt. 
Terwijl hij vrij en slordig is. 
In mijn hart lacht liefde. 
Totdat je gezicht je tranen reinigt. 
Stroomt langs je wangen met stromen, 
terwijl mijn grappige dromen 
niet opeens je dromen worden. 
Terwijl onder het witte maanstof de 
aarde niet zal ontwaken. 
Zolang mijn grote vleugels 
geen sneeuw worden die instort. 
Hoewel vrienden het niet kunnen schelen, 
dat er voor mij een plaats in deze wereld is, 
terwijl al het ongebruikelijke 
niet een algemeen manifest zal worden. 
Terwijl de 
doodsweg eindeloos naar de hemel gaat. 
Terwijl het hart alarm slaat, 
zal ik je voor altijd herinneren. 

Denk jij er nog wel eens aan terug.

Die tijd van toen. Ik wou dat het er nog was.

Maar de tijd gaat zo vlug. Veel te snel.

Veel te mooi. Om waar te zijn.

Die tijd van toen.