+ Poëzie.

Kijk uit!

Je beweegt je op het pad van het leven.
Laat me kronkelen, maar zeker waar.
Er is geen plaats voor de blinde menigte.
En wat is vies, gemeen, slecht.
Je beweegt je langs het pad van het leven.
En waar de weg ook leidt,
je bent niet de enige in je worsteling.
Kijk rond! Vrienden met jou. Er zijn er veel! 

Wanneer pijn en verdriet zal oplopen, vragen we onze

familieleden advies. Hoe de zee van gevoelens te begrijpen? 

Hoe vind je alle antwoorden? En we zijn bereid om ze 

allemaal te geven die niet onverschillig voor ons zijn. 

Doe het daar, dus maak het hier, en dan komt alles goed. 

Uiteindelijk, beslis je alles zelf, dus, hoe je hart het je vertelt.

Wees niet bedroefd, mijn vriend, wees niet verdrietig, er is een rechte

weg voor je, niemand weet wat er te wachten staat. Het gebeurt,

er zijn veel hobbels en hobbels.Verspil geen kracht tevergeefs, 

 in deze draai van het leven.Raak niet wat niet van jou is,

van iemand anders. Immers, al jouw gevallen, zoals een boemerang, 

zullen terugkeren, je hoeft niet lang te wachten, er is geen geld of

rang om te helpen. Hoewel je het eens bent, 

alleen de oogst hangt van jou af. 

Herfst.

Mijn ogen zijn herfstmoe.

Hij is mij dierbaarder dan mijn jeugd en zomer.

Je begon de verbeelding van de dichter

tweemaal te waarderen.

God schiep een man en leerde hem vliegen.
Alleen hij vliegt de eeuw vanaf het tijdperk,  die God zelf is om te evenaren.
Met zo'n vriendelijkheid is het doordrongen, door zichzelf 
te offeren, om als voorbeeld voor de zwakken te dienen, wordt opgeroepen.
Hij is niet trots op zichzelf. Waarom zoveel woede 
voor anderen, niet het goede kennen? Want hoe ademde je het in? 
En zo niet, is het dan tijd om te gaan tobben? 
Als je zoals God bent, en, jezelf gelijk aan hem, 
kijk je vanuit de hoogte comfortabel.
Hoe kan laag in duisternis vallen. 
Waarom zou "vee" geassimileerd moeten worden? 
Waarom anders nog een ander vernederen? 




Zorg voor je kinderen, scheld ze niet uit voor je grappen. 

Het kwaad van je ongelukkige dagen scheur ze nooit neer. 

Wees niet serieus boos op ze, zelfs als ze schuldig zijn, is 

niets duurder dan tranen, dat met de trilharen van de familieleden is

uitgegleden. Als de vermoeidheid van haar voeten kraakt.Wel, je wordt

benaderd door een zoon. Of je dochter zal haar armen uitstrekken. 

Knuffel ze steviger, koester je kinderachtig dit geluk.Een kort moment, 

wees gelukkig gehaast. Immers, gesmolten als sneeuw in de lente, de 

gouden dagen zullen flitsen en ze laten je geboorteland thuis. 

Je kinderen zijn opgegroeid. Door het album bladeren. 

Met foto's uit de kindertijd.Met verdriet, onthoud het verleden. 

Over die dagen dat we samen waren.Hoe wil je om op dit tijdstip

weer terug te komen om een ​​liedje voor hen te zingen.

De wangen om aan te raken met zachte lippen. En terwijl het

gelach van de kinderen in huis is.Van speelgoed dat nergens te

bekennen is, bent u de gelukkigste ter wereld, wees voorzichtig,

alstublieft, jeugd....... 

"Wis uit de nagedachtenis van iedereen die u niet waardeert, 
en het succes wacht op u".  Maar hoe te vergeten wie ze waren, 
Wie het brood deelde met wie, wiens ogen kostbaar zijn, 
en met wie ervaren tegenspoed. Ja, een persoon is veranderd, 
werd prikkelbaar en nerveus, maar zo hard leven loopt, 
en misschien heb je eerst beledigd.Houd je het zwaard niet in contact 
en kijk je naar alle antwoorden. 

Ik wil je nergens mee bedroeven. 
Ik heb je stil liefgehad, hopeloos. 
Met verlegenheid, dan met jaloezie, we kwijnen weg. 
Ik hield zo oprecht van je, zo teder, 
zoals God je mijn geliefde geeft om anders te zijn.