+ Poëzie.

Als een koorts,met gouden kruisen.De oude hoofdstukken branden.

Ah, broeders!Wat was ik blij, toen de kerken en klokkentorens,tuinen,

de halfronde kluis plotseling voor me openden.

Hoe vaak in een trieste scheiding, in mijn rondzwervend lot,

Ik dacht aan jou.Zoveel in dat geluid, want mijn hart is samengevoegd.

Zoveel heeft het gereageerd.

 Consistentie naar beneden glijden.Op tranen, dat in een welvaart zal

worden gemorst. Je hoeft het alleen maar te overleven, om niet op een dag weg

te glippen.Zodat ik de vrijgevigheid van het leven, de wet van hetuniversum,

ten volle kan waarderen.Leren leren geven en liefhebben, 

trots zijn op jezelf in de schepping. 

Berouwvol en zwaarlijvig.

Zwaarlijvig om de kracht van expressiete verliezen.

Zijn eigen boosheid, en zijn honger naar veelvuldig

streven naar wraak om mensen te vernederen. 

Weg van de laagheid en vleierij, knock-out van het zadel.

De wetten van het geweten de hele vervelende zaak. 

Leef waardig momenten. In de hoop van de toekomst, 

met liefde tot het punt van uitputting, 

en licht vertrouwen in jezelf ... 

Bedankt - voor wat je bent. 

Bedankt voor de delicate zoetheid. 

Bedankt dat je hier bij mij bent, en dat je 

soulvolle vreugde hebt. 

Bedankt voor het zachte gefluister van de woorden. 

Bedankt voor het lachen en de glimlach. 

Bedankt voor het luisteren. Dan wijzen op de fout. 

Bedankt voor uw zachte handen, voor de stem van

murmurerende en sonore geluiden. 

Bedankt voor het ontmoeten van onze manieren, 

dat het ijs onder je voeten niet dun is. 

Bedankt, voor de vreugde van dieprode lippen. 

Laat geen tranen uit de ogen morsen. 

Laat de problemen, verdriet en gemeenheid en angst,  

met jou zullen ze nooit samenkomen. 

Laat het geluk van je naar het raam glimlachen. 

Laat de zon schijnen met een straal.

Je zal niet in tranen uitbarsten. 

Mijn dromen zijn de eagles die schreeuwen in het azuur van

de blauwe hemel. Onder de woede van lichte schoonheid. 

Ze zijn in een wervelwind van storm. De pijl doorboort hun harten, 

ze vliegen in de gevallen wildernis. Maar in de herfst is er geen einde. 

Lof, en glamour en schreeuwen ...

Wens elkaar niet slecht, het komt op een dag bij je terug. 

En de wens van liefde voor jou zal in geluk veranderen. 

Wilt u niet dat iemand huilt, dan stikken zij zichzelf. 

Wens gezondheid serieus en word zelf gezond. 

Wens de vijanden niet alle problemen, ze zullen ze zelf vinden. 

Wens hen een leven van 100 jaar. Geloof nooit in 

onvriendelijke woorden.

Door de jaren heen, jaren als een zware lading. 
En met elke seconde van de dag sneller. 
Ja, de tijd verergert de smaak. 
Maar is het juist om jezelf wijzer te vinden? 
Wat is de zin van het leven? Is er een limiet aan? 
Waarom zijn we hier zonder te weten waar? 
Onze geest, geen aardse problemen opgelost, 
roept naar de hemel in de verwachting van een wonder. 
Wat regeert de wereld, is het alleen maar liefde? 
Is het goed of slecht? onbegrijpelijk begrijpen. 
En zal de pijn in mijn hart in mijn hart resoneren, 
wanneer we onze bestemming niet koesteren? 

Ik zal zeggen zoals je bent, zonder te liegen:

Grote vriendschap is in de wereld!

De vrije wind weet het,

en de bergen weten het, en de zeeën.

Grote vriendschap in de oceaan.

Het zevende continent leeft.

Daar is de sneeuw in de moestuin gesmolten.

Het ijs is vervreemd.