|
+ Poëzie.
Hoe vrolijk, schoensmeer scherpe tenen,
glijd op een spiegel van staande, vlakke rivieren.
En de wintervakantie is briljante om te om armen.
Maar we moeten ook de eer kennen, een half jaar sneeuw en sneeuw,
tenslotte is het eindelijk een hol van een hol.
Bear, verveeld. Het is onmogelijk
in de slee te rijden met de strijdkrachten van de jonge
honden. En het piepen bij de ovens achter de dubbele beglazing.
Familie, dit is wat ons in de storm zal houden.
Het is tenslotte niet bang voor de nevel van levensgolven, het zal
beschermen tegen de kou en het beschermen in de regen.
Het gezin is ons fort en ons trouw schild.Familie is kinderen en huwelijk.
Wat kan sterker zijn dan zulke sterke banden?
Hier is iedereen duidelijk en erg dol op, op
zijn eigen manier en onvervangbaar. We wensen je een echt gezin,
het is geweldig als je familie bij je is. We wensen eenheid altijd en in alles,
en geluk zal je vriendelijke thuis vullen.
Eenzaamheid drukt op de schouders.Gedachten dwalen door mijn hoofd.De kaarsen gingen uit in mijn hart, ben verdrietig in stilte.Ik ben koppig, trots en naïef, onbevlekt, puur en bescheiden.Onverstaanbaar kan ergens zijn.Wel, ergens is sarcasme vol.Ik ben maar een simpele kleine man,en heb zorg warmte nodig.Ik heb niet genoeg genegenheid voor mijn hart,Ik ben me allang vergeten.
Wat is correcter om te geven voor het gevoel van deze naam.
Is het een ziekte of genade? Een beloning of straf?
Span je geest niet, en geloof oprecht.
Liefde is sterker dan kwaad en duisternis,
Sterkere wreedheid en dood. En hoe je het ook noemt,
maar het is onveranderlijk. Alles sterft zonder liefde,
en alles is geschapen door liefde.
Geluk is op aarde op zoek naar het lot, maar niemand zal hun eigen geluk kennen.Geluk in de kindertijd wordt niet aan het kind gegeven.Wat we hebben, slaan we niet op, verloren, huilen we.De wereld rond lopen liefde, perfectie zoeken, Maar niemand erkent dat liefde gelukzaligheid is.We rijden vaak weg van onze geliefden.En liefde gaat weg een reiziger ongelukkig, we zorgen voor haar, we prijzen haar.Wat we hebben, slaan we niet op, verloren, huilen we.Alleen wij geven het geen vooruitgang, geef de autoriteiten het leven.zaken en thuisland.En we vertrekken naar een andere wereld, maar zonder leven.En na het afscheid van haar liegen we,we beoordelen niet langer.We hebben geen, we slaan niet op. We slaan het niet op, we huilen niet.
Gooi geen steen naar de hond, laat dit maar een dakloze hond zijn.
Maar hij was zo zwaar gewond.Hoewel hij geen bittere tranen kent.
Wat een verraderlijke gastheer.Hij verkocht het voor een koperen stuiver.
Wat zou deze hond dakloos zijn.Ik leerde verraad en leugens.
Nee, hij zal niet huilen van pijn, maar dag na dag, keer op keer,
Hij zucht zijn hond verstoppertje.In het gedeelte van slimme,
vriendelijke ogen.Een hond zit onder het hek, lijdend aan hartzeer,
Maar heeft geen last van schaamte.Hij was ooit een vroegere vriend.
Hij was ooit een vroegere vriend. De hond zal aandachtig naar je luisteren.
De mens zal je makkelijk beledigen.En hij verraadt en beantwoordt je grof.
En de hond houdt van jou daarvoor, wat je net hebt
in deze wereld is mijn hond...
 Je bent ver weg van mij. En je schrijft over de bodemloze liefde van je.
En over verdriet razluchnitsy slapeloos.Precies hetzelfde wat ik schrijf.
Zoals we vaak gesprekken horen, dat zonder geluk te scheiden,
het niet gered kan worden. Er waren geen bijeenkomsten,
en er zouden alleen ruzies en strijd zijn. En toch, ik weet niet waarom,
ik wil, ondanks alles, laten we niet scheiden. Ik denk dat
je me zult begrijpen, moet je schouder op schouder en zonder angst
of kou. En als we ruzie maken ok,
de scheiding is nog steeds veel erger.
De nacht komt weer in mijn hart, het doet pijn als een wonde.
Pijn kan niet worden overwonnen.Deze nacht is lang.Maar opnieuw komt
de zon op, en geleidelijk begint het, de nacht verandert in dag.
Ik hou niet van een koude nacht, wanneer er een tekortkoming in mijn hart is.
Vanuit de duisternis lijd ik erg veel, maar de dag brengt me weer, om gelukkig te zijn.
Echte vrienden zijn erg moeilijk te vinden,
het is niet gemakkelijk om ze te verliezen,
nadat je jezelf hebt gedistantieerd, om te vertrekken.
Ware vrienden kunnen niet worden vergeten,
in de drukte van hun verloren.
Per ongeluk,per ongeluk vallen uit liefde.
|
