+ Poëzie = 9.

Wanneer het hart kraakt van de pijn. 
 Balt het noodlot in de greep. 
En de leegte van een oprecht gevecht.  
De hele nacht kloppen in de slapen. 
Er zijn geen krachten. De hele voorraad is uitgeput. 
En de zee veranderde in droogte. 
In de verte ging het laatste licht uit. 
Dat verwarmde het hart met liefde. 

Geluk is op zoek naar jou. Pijn uw hart niet, martel niet. 

Laat de dwaas zichzelf bestrijden. En jij, er zal een ander geval zijn. 

Bewijs dat liefde bestaat. Verbrand je hart niet in beroering, 

overgave aan het delirium om middernacht. En ga je gang, geloof

in de overwinning. Stoor de frisse wonden niet, laat je pijn en wrok los. 

Iedereen was toevallig het slachtoffer van misleiding, iedereen leed.

Geluk is op zoek naar jou, niet gespaard voor je kracht om face to face

te ontmoeten. Maak je geen zorgen, alles heeft zijn tijd. 

Deze keer zal alles blijken. Precies.




Ik vind het leuk als er een geweten in zit. 

In zijn vriendelijkheid, reactievermogen en eerlijkheid. 

Wanneer de prijs fatsoen en eer is, mentaliteit, rechtvaardigheid,

menselijkheid. Ik vind het leuk als het licht erin leeft, de warmte

en schoonheid van de heilige leven. Welke wonderbare wereld zal

redden, door de grote betekenis van het vullen van het leven.

Geheime tekens vlammen op een dove, ongecontroleerde muur. 

Gouden en rode klaprozen zie in een droom. Ik verstop me in de

nachtgrotten. En ik kan me de harde wonderen niet herinneren. 

Bij zonsopgang blauwe hersenschimmen. Kijk in de spiegel van de

heldere hemel. Ik ren weg naar de voorbije momenten, ik sluit

mijn ogen van angst. Op de vellen van een koud boek, gouden

meisjesvlecht. De lucht is al laag, de zwarte droom zit in de borst. 

Mijn einde is vooraf bepaald, en oorlog en vuur staan ​​voor de deur.

Eenmaal in stukken gevallen, is weer heel oud worden heel moeilijk, 
van een pijn die een hand whisky uitgeperst heeft. 
Op de wereld kijk je voorzichtig. En er is geen hart. En er is geen geloof. 
En overal, het is zo vals. En ergens dat ver buitenstaand licht. 
En ergens ver weg dat vroeger leefde. Kom samen uit de stukken. 
Vind in jezelf op zijn minst een druppel kracht. 
Stijg op, verscheur tenminste een deel van de ketenen. 
Om te vergeten, te vertrekken, te vliegen en te worden. 
Wat er van droomde te zijn, 
te vertrekken, zichzelf te vinden en dan te zeggen. 
Wat je bang was te zeggen.




Glimlach, je zult zien dat andere mensen in ruil daarvoor naar je glimlachten. 

Glimlach, je zult zien hoe helder de zon schijnt, hoe aangenaam de zon is. 

Glimlach, en adem deze frisse frisse lucht in, en voel de geur ervan. 

Glimlach, je hoort hoe de wind hardop lacht, en hoe het lied door de

electrisiteitsdraden wordt gezongen. 

Glimlach, zelfs als het er zo goed uitzag. Niets is er, glimlach, je zult het

begrijpen, het is goed om in deze wereld te leven, 

en er is niets slechts. 

Glimlach, zelfs als het erg moeilijk is, lach en ik zal terug lachen. 

Glimlach, Spuug op wat mensen denken, dit is alles gewoon onzin.

Glimlach, doe wat ik nu zeg, kijk in je eigen hart. 

Glimlach, en je zult begrijpen dat een glimlach het beste is, 

natuurlijk, na liefde.

Winter zal voorbijgaan, je zult mijn vlaktes en moerassen zien 

En zeggen: "Hoeveel schoonheid. Maar onthoud, jong, in de

stilte van mijn vlaktes hield ik mijn gedachten en wachtte tevergeefs, 

 ziek, opstandig en nors.Ik heb me in de schemering afgevraagd 

staarde in het aangezicht van de dood, en wachtte voor onbepaalde

tijd, in de nevelen van hongerigheid.Maar voorbij de moerassen

gehouden dacht ik, en deze dode schoonheid 

in de douche was het spoor nors.

Met duidelijke pluisjes valt in de sneeuw, zo goed overal.
En schittert met heldere kralen, glanst met zilver. 
Prachtig in wit het land is fantastisch! 
De sneeuwstormen zijn in slaap gevallen. 
Alles verstijfde van verbazing.
Van schoonheid als dit. 
En deze prachtige momenten 
worden gepresenteerd in de winter.

Ik ben blij dat het lot me vleugels geeft voor de vlucht. 
En vaak bespaart me van zwakte en machteloosheid. 
Ik ben blij dat ik ben, dat het hart warm wordt. 
En deze sprookjeswereld onthult haar volledige Verlichting. 
Het is gevuld met gelukzalige ziel, ik leef niet tevergeefs op de grond. 
Hoe allemaal hetzelfde leven goed is, 
wonderbaarlijk, wijs en mooi.