In de diepe duisternis van koude vergetelheid. 
Verlies van naties van het geslacht. 
Hun wetten, burgerlijke strijd, 
En valor, en glorie, en schaamte.

Het gezicht van de aarde is helaas veranderd, 
en veel van de koninkrijken der groten hebben gebroken 
en verborgen onder de as van de steden, 
alleen het donkere spoor van de verdwenen eeuwen.

Een vervelende verzameling puin. 
Ja, de verzinsels van onbekende zangers. 
En het schrijven van vreemde talen aan ons. 
Van de voorvaderen vertrokken naar het nageslacht.

Eeuwen zullen voorbijgaan, in de gebeurtenissen van het Universum 
En we zien als een onmiddellijke meteoor. 
En misschien zijn de nakomelingen van een late soort 
onze uitgestorven mensen vergeten.

Ja de eeuwigheid is niet bestemd voor het aardse. 
De universele wet overwinnen, alles moet ooit sterven. 
Maar het leven van een, zoals een prachtig graan.

Het blijft in het proces zelf van verval.  
Een belofte van de krachten van een andere generatie. 
Ja, niet in de kou der tijden. 
Ga de gelederen van talloze stammen.

De erfgenamen van onsterfelijkheid en vrijheid, 
als een geschenk van het goede, aan andere gasten van de natuur, 
geven we onze rechten op
 het leven, onze kleur aan fruit, in een bepaalde periode, 
hier onze volledige roeping beëindigd,
om een ​​zaadje te zijn in het systeem van het universum.