Met de zon gebogen over de donkere aarde, met mijn blik, omhels ik het hele doorkruiste pad: ik zie dat de duisternis van de woestijn is gedoofd. Dag gedoofd en leidde de nacht.
Gewoon iets vreselijks flikkert met een patroon.Wee het verleden door geheim verwijt. In de verwarde loop van onrealiseerbare dromen. Er zijn miljoenen tranen daar vergoten.
Het is een schande en pijn dat het zo onbegrijpelijk is. Deze waasplekken gloeien, het is alsof de boodschap die niet is bereikt. Alles, oh, alles, zou er alles mee dragen!
Ik feliciteer je met het aanbreken van de dag. Op de stromende, slaperige ochtend. Op deze zachte inktkleur. Gescheiden aan parelmoer.
Gefeliciteerd met de kristallen wereld. Raak hem aan hij breekt, hij wordt roze sterrenstof opgelost bij zonsopgang.
Ik adem stil op het glas en raak mijn lippen nauwelijks aan, de gevoelens worden subtiel verscherpt hiermee feliciteer ik ook.
Gefeliciteerd! Ik wens een mirakel ter ere van het feit dat de lucht helderder wordt. Ter ere van het feit dat er een nieuwe dag komt, wens ik sneeuw.
Ik wens een slokje vorst. Gouden melodieën van de schat, Een zaal leeg in de geuren van een roos. En ook sprekende blikken.
Ik wens de dromen van dronkenschap, om de vleugels langer dan staal te maken, wens ik liefde en geluk, hoe afgezaagd het ook zou klinken.
Ik feliciteer u met het aanbreken van de dag. Het is nu opgelost in kleuren. En zal bijna spoorloos verdwijnen. Maar is het niet, een glorieuze vakantie?
|