
Zoek naar het antwoord op de verwachtingen. In de sneeuw van de winter, in de kleuren van de lente, in de uren van scheiding, in de uren van vergaderingen. Smaak de harten van de diepten. In de sluiers van gepassioneerde malaise. In de velden van hevige veldslagen. In de stilte van de onbekende weide. Vergeet je gebeden niet.


Het leven was traag, als een oude waarzegster, die op mysterieuze wijze vergeten woorden fluistert. Ik zuchtte ergens over, ik had medelijden met iets, op één of andere manier brandde mijn hoofd met een droom. Ik stopte op een kruispunt van de weg en zag gekartelde bossen. Maar zelfs hier, onder het juk van een buitenaardse wil, leek het alsof de hemel zwaar was. En ik herinnerde me de verborgen redenen. De gevangenschap van gedachten, de gevangenschap van jonge krachten. En daar, in de verte, grillige pieken, de vertrouwde dag loom verguld. Lente, lente! Vertel me waar ik medelijden mee heb? Wat voor soort droom is je hoofd dat brandt? Geheimzinnig, als een oude waarzegger, fluister ik het leven vergeten woorden.

|