
Uw naam op de witte sneeuw, een weerspiegeling van crystal geluk.
Gewichtsloze sneeuwvlokken vliegen als engelveren vande vleugels.
In elke letter van de zonnestralen. De immense hemel communie.
En het sprookje, winter oneindig schoon en helder.


Bedankt, Heer, voor alles. Wat ik in het leven heb geleerd. Voor een golf van emoties en warmte. Dat verwarmde de ziel. Voor het hele lastige moeilijke pad, voor al mijn valpartijen, zijn de plotselinge inzichten de essentie, voor de nieuwe kans op geboorte. Over de goede schouder van vrienden. Verspreid over de hele wereld. Favoriete liefhebbende kinderen, wiens leven ik opwarmde. Voor alles waar ik doorheen moest gaan. En mijn hart werd niet koud. Omdat er een plaats was voor alles wat is en was.

|