.

Je had geen tijd om lui te zijn. De wetenschap haastte zich om te leren. 

Met de zonsopgang, al gekleed, brachten ze hun kinderen naar de

kleuterschool. De tijd vloog direct, school, werk, thuis, oh dit, dat klopt,

dat klopt. Smeek jezelf niet tevergeefs, je hebt tevergeefs geleefd. 

Het stormen van jaren van gevaarlijk voorbijgegaan en opnieuw dageraad. 

Leef rustig, afgemeten, houd de haard nog steeds brandend.

Het stroomt nu vol zelfvertrouwen, alles wat je op je schouders draagt. 

Je moet een monument voor je neerzetten , je verwacht immers geen

beloning als vaderland. "Belgie kan de geest niet begrijpen!" 

Ik kan lachen als het moeilijk is, en lachen als de tranen stromen. 

Ik weet hoe ik soms zo frivool en frivool moet lijken. zelfs als het hart

ernstig gewond is, niemand het gelukkig, niet te zien is. En mensen

jaloers zijn, soms zeggen: "Hier is blij, verdriet weet het niet!"  

"Bestaat geluk zonder verdriet? Zou ik in staat zijn om nu te lachen, 

als ik huil en wist niet hoe? Of iemand anders hart soms te troosten. 

 Als ik nog nooit problemen had gehad. En tegenslagen hebben mij omzeild.

Voor mij leek het leven niet zo geweldig. 

Ik zou het gewoon niet op prijs stellen.