|
We hebben vele jaren en winters geleefd. Verblijd in de
sneeuw en de winter. Als alleen het hart niet koud is.
Als we haar maar warm houden. Als we maar wachten
op onze lente. Zie hoe lila bloeien. Als we maar nog
steeds verliefd konden worden. Sterretje in de nacht,
of op een heldere dag. Verheug je in de ochtend, in
de zon, in de sneeuw. Zie van de zonsondergang af,
ontmoet de zonsopgang. Dit is ons menselijk geluk.
Laten we vele, vele jaren warm blijven.
Als alleen het hart niet koud is.
Houd het hart vriendelijkheid.
Ook voor mensen best veel.
Zie Schoonheid in deze wereld.
We beledigen vaak degenen die ons zo dierbaar zijn.
We zeggen zonder na te denken wat er vervolgens
zal gebeuren, en onze zinnen zijn als zwart poeder.
Ze verbranden de harten van geliefden met vonken van
valsheid. We vergissen ons, we maken fouten.
We leren van de bittere ervaring van het lot.
We begrijpen te laat hoe onvast, dromen en de
gevoelens van degenen die ons zo dierbaar waren .
We zien de dagen af, hebben onze kleren bedekt met
bloed. We vernietigen het lot van degenen die in ons
geloofden. Maar 's nachts, leunend tegen het hoofdeinde,
herinneren we ons de pijn die we hebben veroorzaakt.
We zien niet, noch wanneer de regenwolk boven het hoofd.
We lijken alles te vergeten wat eerder was.
We moeten alleen leven.
Als een jongen die hard aan het rennen was,
verscheen ik aan jou. Je lachte nuchter over
mijn kwade woorden:
"Prank is leven voor mij, naam is grap.
Lach, wie is niet stom! " En ze zagen de
vermoeidheid van bleke lippen niet.
Je werd aangetrokken door de maan.
Twee grote ogen. Te roze en jong was
ik voor jou.
Smelten is makkelijker dan sneeuw,
ik was als staal. De bal sprong van
de vlucht. Rechts op de piano
Het kraken van zand onder de tand.
Of staal op het glas. Alleen heb je de
vreselijke pijl niet gevangen.
Mijn gemakkelijke woorden, en de
tederheid van woede voor show.
Stone hopeloosheid. Al mijn grappen.
|
