In het openbaar in tranen uitbarsten, niet zo verstandig. Ik leef
 al mijn verdriet alleen: ik dans, zet de achtergrondmuziek aan. 
Alleen betekent dit niet dat het me geen pijn doet.

Discussieer collectief over je zonden, pronkerig, drink tequila. 
Ik ben niet geneigd. Ik ben stil en schrijf gedichten. 

Alleen dit betekent niet dat ik het heb vergeven. 
Klim je in de kast, als je weet dat er een skelet is? Hoeveel 

waarheden zijn verborgen op de bodem van het glas? Ik glimlach
 altijd terug naar je, alleen betekent dit niet dat ik me beter voel. 

Dit uittreksel. Of het nu een geweldig geschenk is, of gewoon
 een vloek, op de rand lopen. Zelfs als ik standvastig de 
slag vasthoud, betekent dit niet dat ik staal ben. 

Ah! Heeft ze nooit in de sereniteit van haar gezeten? 
Nog steeds niet gemist de angst, de tederheid van tederheid. 
Weet je nog steeds niet van de liefde? 
Ah! zeker niemand, geluk, niet gevonden, haar vriend? 

tot haar hart? wie zou in haar armen branden? in hen is de 
gelukzaligheid een feest, kalm en gestorven. 
Nee! Nee! Waar worden getrokken met dunne dromen? 

Die vriend, die die heeft gekozen, hij is ergens, hij is,
liefde is magie! Heaven! genot! Ontzag! - Jij, nee,
niet mijn hart uitgestrekt.