Poëzie 2.

Brieven kwamen minder en minder. Deze keuze was niet toevallig. 
Hij werd ongezellig en zorgeloos, spande zichzelf van haar af liet 
kalm gaan, zonder een gevecht, vroeg niet om in delen te worden 
gebroken. Vervang geen geluk met hem. Lange gesprekken over 
geluk. aangekoekte korsten. Niet willen kwetsen. Omdat het niet 
zo gemakkelijk is alles dat ermee te maken had. Letters werden
 korter.Te laat om serenades te zingen. Meer tussen woorden, tussen
 regels. Minder hard, omdat het nodig is, voorgaande jaren niemand
  zal nemen, en de andere niet, waar er angels grapte over hen, hebben
 gemengde met honderd en datum.Vreugde gebeurt niet zonder
 verdriet, daarom wordt het hem steeds duidelijker. Hij zal hem 
nergens heen laten gaan. Alles wat met haar te maken had. 

We zouden nog een maand kunnen vasthouden, en daar zal het  gemakkelijker zijn: de stad zal zich in verschillende kleuren kleden, glaskaarsen zullen flitsen, de hemel zalfijn poeder uit de dikke winterbuik afschudden en de vergeten warmte van de roze ouderlijke keukens wegblazen. er zal een geur van kaneel en muffin zijn, en natuurlijk zullen mandarijnen, winkels en een gekakel feestelijke markt vullen met klatergoud, en de onzichtbare grootvader M. Zal het raam met iets blauw verven. We zouden nog een maand kunnen vasthouden en de routine zal verdwijnen. Elk jaar komt de kindertijd terug uit de troebelheid van herinneringen, speelgoed komt tot leven op de kerstboom,grappen over het badhuis worden herhaald, en iedereen die binnenkomt vande koude geuren van verwondering en geloof in verwondering. elk jaar komt er een week van warme dekens, slingers en comfort. we zouden nog vasthouden, en saluutjes zouden rammelen, een  een maand verhard volwassen hart zou plotseling een paar minuten slap worden, en iemand zou weer champagne spetteren en zijn vermoeide schouders knuffelen. We zouden nog een maand kunnen vasthouden, en daar zou het veel gemakkelijker zijn.