Poëzie 1.

Verzamel de fragmenten van zijn geheugen. In een enkele foto uit het verleden. Ik kijk naar mijn herinneringen, dompel mezelf onder in het vergeten en verlaten. Ik gil, ik huil plotseling, ik wil het verleden terugkeren. En dan uit de tranen van de doden, zal ik blij zijn opnieuw te vinden. Sterkte en verlangen krijgen, alles onthouden wat is gedaan. Ik sta niet toe dat ik medelijden heb. Tot het einde dat ik zal gaan, ben ik erg dapper. En naai de vorige draad niet, en gooi het niet uit het geheugen. Ik kijk naar de zon met hoogtepunten, ik duik opnieuw in herinneringen.

|