|
Poëzie 2.
Heb je vandaag gelachen?
Zeg geen nee, je hebt het vandaag tenslotte
geprobeerd, maar de pirouette is niet gelukt.
Treurt niet, lieve God, zelfs voordat de nacht ,
ver is en als je zo koppig bent, is dit allemaal
gemakkelijk te doen.
Ga de woonkamer in. Waar op de muur van
de spiegel staat. Vergeet de uitdrukking "Ik mis".
Vergeet de droefheid en alle gevallen.
Ga naar de spiegel door te springen
en te glimlachen terwijl je onderweg bent.
Het zal je met een glimlach beantwoorden.
Verjaag je hele blues. Wacht twintig minuten
en probeer je niet te vervelen.
En het zal je beginnen te lijken,
dat verdriet is voor altijd voorbijgegaan.
Ik was met je, en plotseling was ik weg. Bleef een schaduw in
de diepte van de pupil. In de ziel is leeg, met een prikkende,
scherpe steek. En met een verdoofde viool zonder een boog.
Zenuwen strekten zich uit de spanning, stilte verhitte niet.
En er is geen kans op een verkeerde stap. Maar dit is niet de
mijne de wijn. Weet en jij zielloze stilte. En de hopeloosheid
die met vuur brandt. Wanneer je niet vrij bent in je acties. En
er is geen hoop, hoe het doodt. Hoe pijnlijk, burn-out, sterf.
En begrijp dat er geen hulp zal zijn. Wie dit ooit zou kunnen
begrijpen, voelt dat zal het niet vergeten. Het was en is niet.
Spiraal van de afgelopen jaren uitgerekt in een gesloten cirkel.
De kans verloren en er zijn geen opties.
En de zaak zal niet langer reiken.
|
