De winter is vrolijk geworden.Met schaatsen
 en sleeën.Met een besprenkelde baan.Met een
 magisch oud sprookje.Op een versierde kerstboom 
 slingeren lantaarns.Laat de vrolijkeke kleine
 winter eindigen!

De sneeuwstormen in de rotsen stierven weg.
Nadat de lucht met licht was overstroomd,
spatte de zon zijn stralen op de jubelende baai!

De dag gaat voorbij, handen worden moe. Maar, 
vermoeidheid overschaduwen.Van de ziel live klinkt
In een harmonieus motief vragen.

Het licht van de maan is 's nachts dun. 
De kust is 's nachts licht. De zee is stil
 als een kitten.  Alles krast op de pier ...

Ieder van ons heeft een kans in het leven, en ieder van ons heeft zijn

eigen hoogtepunt. Wie vloog plotseling op, stierf snel uit, en wie heeft

de helft niet bereikt. Iedereen heeft zijn eigen bestemming, en

iedereen zal de berg Everest vinden. God geeft iedereen een haalbaar

kruis. En hoe gemakkelijk het zou zijn om te gaan.Om te liegen, te

kruipen en weer op te staan. God, om het ons gemakkelijker te maken

op de manier waarop de zalige liefde voor ons helpt. 

Met liefde kunnen we alles overwinnen. 

De lente is op de gebruikelijke tijd aangebroken.
De lente is de tijd voor geliefden.
Een eenvoudige dennenboom groeide langs de weg.
Kraaien gingen erop zitten.

Tja, wat is daar mis mee? - den, zoals een den.
Kraaien zijn een veelvoorkomend iets.
Maar in een kudde van een gewone kraai,
was er een, stel je voor, wit !!!

Zeg me eens, wie zou de grijze
 kudde opmerken zonder de witte kraai?
En de lentestroom stroomde uit de lucht
En de sneeuw, stel je voor, smolt.