Zondag 4 sept. Iets na 7 u. uit Mansilla vertrokken voor een wandelingetje van 19 km. naar Leon. Een deel van de weg ging over paadjes in de heuvels, het grootste deel echter over of langs de expressweg naar Leon; vandaar dat we al hoorden van pelgrims die dit stuk liever overslaan en de trein nemen. Wij logeren nu eens bij een andere orde, de Benedictinessen, waar de poort onherrroeppelijk om 9 u 30 dichtgaat, met verplicht bezoek aan de kapel voor de avonddienst. Zodra wij gehuisvest en gewassen waren, haastten we ons naar de Calle Cervantes, waar, o wee, groot was de ontgoocheling, het cafe was gesloten. Dan maar even gaan rusten, daarna de kathedraal en de oude stad bezocht, en op aanvoelen van Jef toch nog maar eens gaan kijken en , joepie, het was open : een fantastisch cafe met alle goede Belgische bieren, met 20 tappen. Wat de kathedraal betreft, zoals in de gids beschreven, heeft die bijna geen muren, alleen steunpilaren en enorme brandglasramen en rozetten. Chris ontmoet, die weer enigszins te been is, maar onvoldoende om verder te stappen. Ze reist verder per bus en trein tot Santiago. Tot morgen. ( PS. we hebben nog 20 minuten om in het klooster te geraken !!)
Zaterdag 3 sept. Rond 7 u. 30 vertrokken voor een tocht van slechts 22 km.;hetgeen we gisteren teveel gedaan hebben, ging er vandaag af. Over het traject is weinig te zeggen, buiten het feit dat het uiterst eentonig was. Specialiteit van de streek zijn de lemen huizen, (adobe) sommige perfect gerestaureerd maar het grootste deel vervallen of op instorten. Onderweg zagen we ook in enkele dorpen in de heuvel uitgegraven ingangen en in ons boekje wordt daar niets over gezegd. Dus hebben we navraag gedaan bij een autochtoon, die ons vertelde dat dit bodegas waren, d.w.z. ondergrondse opslagplaatsen voor wijn, toen in de streek nog druiven werden verbouwd. Sinds de jaren 60 echter is deze activiteit totaal uit de streek verdwenen. Gisteren telefoontje gehad van Chris; ze was door de jeep van de hulpbrigade naar Fromista gebracht, waar ze 2 dagen verzorgd zou worden door de dokter. Daarna brengt de jeep haar naar Sahagun, daar neemt ze de trein naar Leon en dan ziet ze wel verder hoe het evolueert. We zien elkaar waarschijnlijk in het Belgisch café in de Calle Cervantes in Leon. Jef vraagt aan Rita of ze hem vergeten is van de huttentochten, misschien, we zijn hier immers met zijn vieren! Tot Hoegaerdens en Leffes.
Vrijdag 2 sep. Cava of andere was niet beschikbaar, dus hebben we ons maar tevreden gesteld met een digestief. We waren trouwens een feit om te vieren vergeten te vermelden : * Noor, de kleindochter van Jacques, had gisteren haar allereerste schooldag en neemt alzo, dag op dag, de "carnassière" van Jacques over. We vertrokken deze morgen slechts om 8 uur want het zou een tamelijk korte tocht worden ( 22 km. ), maar er bleek een aangenamere alternatieve route te zijn en dus stapten we 26 km. naar een godvergeten gat : Calzadilla de los Hermanillos ( oftewel het Kasseitje van de Broertjes). Reeds meerdere dagen vinden we de Hollandse Moniek op onze weg en daar hangt ook een heel verhaal aan vast : zij is directrice van een Montessori-school, een alternatieve opvoedingsmethode, en een van haar leraars had een sabbath-jaar genomen om ergens in Afrika een project op te starten voor dove kinderen. Aangezien er daar zoveel ellende was, besloot hij te blijven en een schooltje te beginnen. Moniek laat zich nu voor dit project sponseren door familie, vrienden en collega·s, als volgt : * 15 Euro voor haar fietstocht Nederland - St Jean PdP * 22 Euro voor haar voettocht St Jean PdP tot Compostela Daarenboven zal een rijke papa van een leerling van haar school het gestorte bedrag verdubbelen. Ze hoopt zo 6 à 8.000 Euro bijeen te krijgen. Zo zie je maar waarom sommige mensen de camino doen. Tot morgen.
Donderdag 1 september Om 6 u 30 reeds trokken we de kloosterpoort achter ons dicht voor 27 km. door de Paramo. Van de Meseta over de Campos naar de Paramo, 3 verschillende benamingen voor eenzelfde fenomeen : desolate hoogvlakte met tarwestoppels. De eerste 17 km was over een kaarsrecht steenpad zonder enige voorziening ( geen water, geen dorp, niets). Dan nog 2 dorpjes door langs de autoweg tot Terradillos de Templarios. Vandaag vieren we een en ander : * Jacques had gisteren zijn laatste officiele werkdag als leraar en is dus vanaf vandaag lid van het gild der TBS-ers ( dit is geen ziekte ). * we overschreden vandaag de helft van het totale parcours tot Santiago, t.t.z. we stapten al 395 van de 784 km. * we bereikten ( ei zo na ) de 400 km. We gaan dit dus uitgebreid vieren vóór het 3-gangen-menu ( zijnde de gewone menu peregrino ) met een fles Cava of gelijkaardig, indien aanwezig. Gilbert wenst de Leielopers een vruchtbare voorbereiding op de halve marathon van Evergem dit weekend en hoopt dat ze zich daar in de prijzen lopen en dat Lotje er de mannen eens flink van langs geeft. Tot wederblogs.
Woensdag 31 aug. Na het ontbijt, uit Fromista vertrokken iets voor 8 u. voor een vlakke gezondheidswandeling van 20 km. naar Carrion de los Condes. Het grootste deel van de tocht liep over een voetgangerspad dat vlak naast de weg was aangelegd; dus een zeer eentonig stuk camino. Reeds een aantal dagen zien we zowel overdag als ·savonds in de refugio een Duitse dame en van haar hoorden we het volgende verhaal : ze was uit Hamburg helemaal alleen met de fiets tot Pamplona getrokken, daar heeft ze haar fiets afgegeven aan haar zoon, die in Bilbao woont, en nu gaat ze te voet verder naar Compostela. Om toch maar geen enkel stuk van de camino te missen, gaat ze achteraf, samen met haar zoon, het ontbrekende stuk St.JeanPdP - Pamplona afstappen; nogal moedig, vinden wij. Een meisje van de vliegende bijstandsbrigade wist ons te vertellen dat Chris door haar meegenomen was van San Nicolas tot in Fromista, en daar vandaag naar de dokter zou gaan en dan waarschijnlijk enkele dagen daar zou rusten. We zijn hier gelogeerd in het klooster van de Clarissen ( en er zijn er nog echte hier ) en dat is helemaal niet slecht ! Tot volgend verslag.
Dinsdag 30 aug. Vertrokken van bij de Hollanders na een lekker ontbijt (als het goed is mag het ook gezegd worden)om 7 u 30 . Eerst moesten we het langgerekte dorp Catrojeriz rond de heuvel helemaal door, daarna over een kleine vlakte en een steile klim van ca. 150 m. naar de Alto de Mostelares en daarna : MESETA, MESETA en nog eens MESTA ( desolate hoogvlakte) onder een schroeiende zon. Om de 7 a 8 km. een dorpje waar je iets kan eten en/of drinken en voor de rest : de grote leegte. De laatste 4 km. gingen langs een 18e eeuws kanaaltje waarop een zeer typisch irrigatiesysteem voor de velden aangesloten was : alles samen zeer uniek. Aangekomen in Fromista ( ca. 3 u 30 ) hebben we ons geïnstalleerd in een kleine hostal, d.w.z. met alle comfort en een echt bed met lakens. Chris sukkelde al enkele dagen met blaren op de voeten maar slaagde er toch in om de dagtochten op haar eigen ritme uit te lopen; vandaag echter was de schade te groot ( op elke hiel een open blaar en op ongeveer elke teen nog een). Vandaar dat ze ons gebeld heeft vanuit Ermita San Nicolas( na ongeveer 10 km) dat ze daar blijft en wacht op verzorging van de mobiele ambulance voor peregrinos, en dat ziet wat ze verder doet. We krijgen nog bericht. Tot morgen vanop een leuk terrasje in Fromista.
Verslag van maandag 29 aug. Alweer iets vóór 7 u. vertrokken uit Villalbilla, in het begin door enkele dorpjes die je als voorsteden van Burgos kan bestempelen, zelfs met enkele betere villawijken. Daarna kwamen we in de beruchte meseta, de hoogvlakte van graanvelden zonder enige beschutting tegen de zon; de temperatuur liep op tot even boven de 30 graden. We wilden vandaag weer op ons voorzien schema geraken, en daartoe was een tocht van 33 km. nodig. Driekwart van de weg ging over de hoogvlakte met halfweg, in Arroyo Sambol, een commune-achtige oase met jonge alternatievelingen waar we een koffie (nou ja, wat ze koffie noemen !) gedronken hebben. De langste tocht van de hele camino (normaal gezien) hebben we allen goed volbracht; aankomst rond 4 u 30 en je zou er misschien niet op letten maar we hebben vandaag de 300 km. ruim overschreden. We hebben ons op de eerste refugio van Castrojeriz gestort en na inschrijving bleek die uitgebaat te worden door een Nederlands Genootschap, van dezelfde orde als dit van Villamayor ( je weet nog wel, hè Teun ); het eten was vegetarisch maar goed en voldoende, en de pintjes alcoholvrij. Tot volgend verslag.
Dit is het verslag van zondag 28 aug. Vandaag was het een tocht met hindernissen. Vertrokken om iets voor 7 u. met enkel een koek uit de rugzak achter de kiezen. Chris had veel last van een migraine-aanval en Luc van zijn scheenbeenpees-ontsteking. We zijn naar Burgos gestapt, niet langs de industriezone, maar via de variante langs de rivier Arlazon, gedurende 3,5 uur zonder één enkele bar of winkel onderweg. Pas in Burgos, we hadden slechts enkele stappen gezet in de eerste avenido, vonden we op 50 meter van elkaar : * een apotheek (van wacht en dus open op zondag) voor pillen voor de migraine van Chris en voor straf spul voor Luc·s pees. * een bankautomaat voor Gilbert. * een cafetaria voor een lekker ontbijt met koffie. Daarna in Burgos hebben we de prachtige kathedraal bezocht (niet gratis maar 1 euro voor peregrinos) en toen wilden Chris en Luc de bus nemen voor de laatste 10 km. van de dag ........ maar geen bus vóór 7 u. ·s avonds. Dus toch maar gestapt en eigenlijk zonder veel problemen zijn we allen in Villalbilla geraakt. Ondertussen hebben we in Burgos de 2 Franse dames uit Toulouse teruggezien en Jan uit Hamme. In Villalbilla is de overnachting in de refugio volledig gratis maar de kwaliteit is er ook naar. Gilbert vraagt aan de Leielopers om eens te berichten hoe de Ijzer-4-daagse verlopen is; zeer benieuwd. Dank zij de goede marchandise uit de apotheek zijn zowel Chris als Luc er weer volledig bovenop. Weeral geen internet hier, dus we zien wel wanneer dit verslag doorgestuurd wordt. Tot blogs.
Wij zijn eindelijk terug in de internet-beschaving. Dit is dus het verslag van zaterdag 27 aug. Om iets voor 7 u. vertrokken met een lichte regen, daarna is het bewolkt maar droog gebleven. We hebben onze etappes her-ingedeeld : i.p.v. 17 gevolgd door 33 km doen we nu 24 km. tot Cardeñuela gevolgd door 26 morgen. Dit komt omdat we gezien hebben op lokale kaartjes dat er in Cardeñuela een "nieuwe" refugio is : 16 plaatsen boven het gemeentehuis. Dat geeft ons morgen wat meer tijd in Burgos. Teun de Hollander, je weet wel, die van de hondjes, heeft ons verlaten, want hij stapt direct tot Burgos (36 km.). We horen nog wel van hem op onze blog. En nu het medisch verslag : * bij Chris is "alles boven de knieen" nog prima, aan de knieen en alles eronder is er al werk geweest : gel smeren, knielappen dragen, verbanden op de voeten, achteruit dalen en eigen tempo stappen. * bij Luc is gisteren een ontsteking aan de linker-scheenbeenpees begonnen : gel smeren, ijs-frictie, pillen slikken en eigen tempo stappen. * bij Gilbert is er alleen wat schade geweest aan de voeten : blaren uitsteken, wat voeg- en plakwerk maar verder geen hinder.Blijkbaar hebben de pruimen uit de boomgaarden onderweg hem goed gedaan. * bij Jef en Jacques : nog niets te melden. Er zijn mensen uit Leuven die ons een SMS sturen vanop een leuke barbecue, terwijl we nog aan het stappen waren en ons daarna moeten tevreden stellen met een eenvoudige "menu peregrino". De bedoeling was waarschijnlijk om ons te doen watertanden en dat is gelukt ook. Aangekomen rond 14 u. en zie verder in volgend verslag.
