De lange etappe van morgen hebben we opgevangen door vandaag zo'n 7 km verder te lopen dan voorzien, dan is het morgen wat rustiger lopen naar ons einddoel. Omstreeks 7 uur waren we al op pad en bij onze eerste halte voor het ontbijt zat het cafeetje al vol pelgrims. Het kleine kerkje van"St Miguel de Valga" met zijn aparte kerkhof was heel speciaal. Plots stond onderweg iemand van de civiele bescherming de pelgrims op te wachten, hij noteerde nauwgezet van iedereen het uur van doortocht en het land van herkomst. In Padron hebben we de Iglesia de Santiago bezocht. We hebben dan nog even verder gelopen met een zekere Antje uit Bremen en Jilke weer terug ontmoet. Stilaan naderen we Santiago de Compostela, zie foto aan kilometerpaal 30. HET WAS WEER MOOI MET MOOI WEER.
Al de herinneringen van onze emoties, ervaringen en ontmoetingen op de Camino Portugues zullen voor altijd verbonden blijven aan Ter Heide. Kijken jullie nog eens op www.terheide.be en klik dan op "thuis", dan zien jullie het mooie filmpje van Rik Spaepen, en begrijpen jullie waarom wij gestapt hebben voor Ter Heide. Groetjes van Diane en mij.
Vandaag liep de wekker wel af om 6.30 uur, maar de gietende regen motiveerde ons niet om dadelijk op te staan. Na wat treuzelen dan toch maar opgestaan, we hadden geen andere keuze. Gelukkig was de regen maar van korte duur. Langs de Ponte de Burgo verlaten we Pontevedra om op de Via Romana door een mooi bos en een riviertje een paar uren te genieten van rust en stilte. Bij het uitkomen van het bos is er een "café de Peregrino" , waar de pelgrims bij een drankje wat bijpraten. Wij maken er kennis met een koppel uit Maastricht. Zij zijn pas terug op pad, na 3 dagen rust door een voedsel vergiftiging. Beneden in het dal zien we de mensen ijverig hun stukje grond bewerken, het is allemaal kleinschalig: landbouw en druiven. Vandaag houden we halt in Caldes de Reis, ongeveer 9600 inwoners en gelegen tussen de rivieren"Rio Umia" en "Rio Bermana", gekend voor zijn warm waterbronnen. Intussen hebben we niets meer gehoord van Yvette en Godelieve, waar zouden zij zich bevinden? De bijgevoegde foto is van een Horeo, waarover we het eerder al hadden. Groetjes, Diane en Guy.
Zelfs de wekker wordt niet meer gezet; opgestaan als de andere pelgrims opstaan, rustig ontbeten en bij een dicht bewolkte hemel en frisse morgen op pad. Naast onze blog houdt Diane ook nog een dagboek bij (gekregen van Anita), waarin onze ervaringen gedetailleerder opgetekend worden en dat zo stilaan vol geraakt. Als we dachten dat we zo stilaan alles hadden gezien,is dat een grote vergissing. Zoals gezegd, Redondela ligt in een dal, dus moesten we weer berg op. Eenmaal op een hoogte hadden we alweer een zicht op de baai en de omliggende gemeenten. Wij kruisten ook een dorpje waar de tijd is blijven stilstaan met hele smalle en steile straatjes. Verder was het dan weer heerlijk wandelen door de bossen. Soms hoorden we alleen het getsjirp van een verre krekel, vergezeld van het gezang van vogels en dan naderden we een kikkerpoel waar een concert gegeven werd van je welste. Af en toe passeerden we, of werden gepasseerd door andere pelgrims, merendeels Spanjaarden die in Tui vertrokken zijn. Ook enkele oude getrouwen zoals de 2 Nederlanders en het Italiaans koppel. We hebben ook nog enkele goed bewaarde horeo's (opslag schuurtjes voor mais) gezien. Bij het nemen van een foto van een openbare wasplaats kwam er net een plaatselijke bewoner aan. We spraken hem aan, hij liet verstaan dat hij doofstom was door een ongeluk met een bus. Na wat over en weer gebarentaal nam hij heel hartelijk onze handen vast en voelden we de dankbaarheid. Een bezienswaardigheid onderweg was zeker de"Ponte Sampaio" over de Rio Verdago met haar 10 bogen. Via enkele pittoreske dorpjes en na 2 steile klimmen bereikten we rond 13 uur Pontevedra. Na het nemen van een douche in de albergue en een middagmaal zijn we gaan wandelen in de stad waar o.a. een kerkje staat, gewijd aan de patrones van de Camino Portugese(zie foto). Daar hebben we Jilke terug ontmoet, het was een blij weerzien. Hij was de kust blijven volgen en heeft zich daarbij geforceerd en wil bijgevolg wat blijven rusten. Zo, dat was het dan voor vandaag. Groetjes en tot morgen, Diane en Guy.
Vandaag hebben we rustig de tijd genomen om te ontbijten. Om 8.30 uur zijn we dan op pad gegaan. Eens op de Camino blijken we niet meer alleen te lopen. Van waar komen plots al die pelgrims. Alle pelgrims die we aanspreken komen van Porto of zijn pas op pad voor de laatste 100 km. en zijn praktisch allemaal Spanjaarden. Het weer was helder en de zon zou vlug gaan branden. Over de tocht valt niet veel te vertellen. Na een zeer steile klim via "Via Romana" zien we Redondela beneden liggen en krijgen we prachtige vergezichten. Het is ook de eerste keer dat we heuvel flanken zien die dicht bebouwd zijn. De afdaling is zeker zo pittig als het stijgen. De tocht verliep zo vlot dat we de stad van zo'n 30000 inwoners binnen kwamen. We zijn dadelijk een albergue gaan opzoeken, waar we ook 2 Italianen van vorige dagen terug zagen. De man van het koppel heeft een kwetsuur opgelopen en is met de bus gekomen. Later is nog een Hongaar binnen gekomen, hij was eergisteren terug gestart na een inactiviteit van 8 dagen wegens kwetsuur. Hij kwam van de dokter en moet opnieuw enkele dagen rusten. Zo zie je maar, we mogen dankbaar zijn dat we tot nu toe gespaard gebleven zijn van tegenslag. Na het middagmaal zijn we nog gaan wandelen tot aan de baai van Vigo. Wij kunnen dus spreken van een prachtige, relaxte dag. Wat is er nu mooier dan in de vrije natuur te kunnen wandelen en dan nog voor een goed doel. Groetjes van Diane en mij.
Voor vandaag hebben we ons voorgenomen een lange etappe in 2 dagen te lopen. Het kan nu vermits we 1 dag reserve hebben en er vanaf nu voldoende overnachtings mogelijkheden zijn. Dus de 30 gers zijn voorbij. Vooreerst, de albergue peregrinos, waar we overnacht hebben, was van het beste wat we tot nu toe gekend hebben. In onze zaal sliepen we met 5 personen, dus rustig en goed geslapen. De binnenstad van Valenca is omgeven door een reuze omwalling en is een gezellig winkel stadje. Om 7.15 uur zijn we in de nevel op pad gegaan om de grens met Spanje over te steken via een lange ijzeren brug boven de"Minho" rivier. Dadelijk moesten we dan ons uurwerk een uurtje vooruit zetten. Na een ontbijt in Tui gingen we dan verder. Ook in Tui vind je de restanten van oude omwallingen terug. Daar kregen we het gezelschap van een Nederlands koppel: Eveline en Hein. Zij zijn verder met ons mee gelopen tot Porriño. Zij hadden de afstand reeds gelopen, de oorspronkelijke route loopt over 3km loodrecht door industrieterrein. Wij hebben hen opmerkzaam gemaakt dat er een verlegging is van de route door een mooi stukje natuur. Op een rustig plekje hebben we even gepauzeerd en hebben zij hun fruit met ons gedeeld. Voor we het goed en wel besefte waren we op onze eindbestemming. Daar hebben we dan op een terrasje afscheid van elkaar genomen. Ondertussen was de temperatuur toch al opgelopen tot 26 graden. Het was weer een prachtige dag en we hebben weer boeiende mensen ontmoet. Groetjes van Diane en mij.
Onze laatste dag aan de Atlantische oceaan. Wij hebben er echt van genoten. Deze morgen afscheid genomen van de andere pelgrims. Buiten de 2 Russische meisjes doet iedereen de oversteek met de Ferry naar Spanje. Je moet het toch maar doen, 4 dagen zonder wandel gids, enkel op de pijlen de Camino lopen en toch uiteindelijk aan de Spaanse grens geraken. De laatste dag was niet zo mooi als de vorige dagen, maar het was toch ook weer de moeite wat natuur betreft. Tegen de middag belandde we in het stadje Cerveira waar we op het gezellige marktplein van een lekkere sopa hebben genoten. Ondertussen was de zon gaan branden. Dus, een goed uurtje later hebben we in de schaduw van een openbare wasplaats even halt gehouden voor een appel en appelsien. De appelsienen zijn hier zeer lekker, bij ons zijn ze in deze kwaliteit niet te krijgen. Wij zijn hier in Valenca op 1km van de Spaanse grens. Hier komen ook verschillende routes samen, vandaar dat wij hier totaal andere pelgrims ontmoeten. Intussen hebben we geen idee waar onze tongerse vriendinnen uithangen, dus, als jullie dit lezen, probeer een seintje te geven via mail of sms. Groetjes van Diane en mij.
Na een vroeg ontbijt zijn we om 7.30 uur vertrokken voor een tocht van 28 km. Waar de tocht gisteren prachtig was, was hij vandaag wondermooi. Onze vergissing van enkele dagen geleden hebben we ons niet berouwd, integendeel, we betwijfelen of het centrale gedeelte zo mooi. Langs idyllische paadjes bereikten we deze middag Ancora van waaruit we constant langs de kust liepen. Ondertussen hebben we ook kennis gemaakt met Jilke, een jonge man uit Den Haag.Hij wandelt alleen tot Santiago waar hij zijn vriendin ontmoet die de Camino Frances wandeld, daarna zetten ZE samen hun weg verder tot Finistère. Zeg nu nog dat de jeugd geen idealen meer heeft. In de albergue ontmoeten we weer dezelfde pelgrims als de vorige dagen, er zijn nog 2 meisjes uit Wit Rusland bijgekomen. Om af te sluiten, het was een dag die we niet vlug zullen vergeten. Groetjes.
We zitten vandaag In een prachtige albergue in Valenca: Albergue S Teotónio. Dus kunnen we vandaag onze Blog bijwerken.
8 mei : Marinhas - Viana de Castelo.
Daar het gisteren avond nog pijpestelen geregend heeft, hebben we onze was half nat meegenomen. We hebben, buiten een Duitser en een Portugees koppel ook kennis gemaakt met 5 Italianen. Dus een bonte bende op de slaapzaal. Na het ontbijt zijn we met miezerige regen om 8 uur op pad gegaan. Na2 uur is het opgehouden en is het verder bewolkt gebleven. Nadat we door enkele typische dorpjes getrokken zijn, hadden we vanaf Belinho zicht op de Atlantische oceaan. Dan volgde een bospad met rotsen, kilometers lang, waanden ons op de eifelsteig. In Castelo do Neiva hebben we even halt gehouden bij een kerkje, gewijd aan St. Jacobus. Ook stond er een splinternieuw monument, gewijd aan de verschijning in Fatima. In Chafe hebben we ook even halt gehouden bij een prachtige kruisweg, daar zijn we even van het pad afgeweken om wat te eten en drinken. Rond 14.30 uur zijn we tenslotte over een monumentale brug Viana binnengewandeld. Vandaag hebben we onze toevlucht tot een pensionnetje gezocht om eens goed te douchen en bij te slapen. Het was weer een mooie dag. Tot slot nog een Portugees spreekwoord : "Porto werkt, Braga bidt, Coimbra studeert en Lissabon krijgt het geld.
Gisteren en vandaag geen Wifi ter beschikking in de albergues. Dus proberen we morgen verslag uit te brengen. Wees gerust, we hebben 2 prachtige dagen in de natuur gewandeld. Zitten nu in een restaurant, dus geen tijd om meer te vertellen. Groetjes.
Vandaag zijn wij gelogeerd in een albergue van het rode kruis in Marinha. Voor de eerste keer op onze Camino hebben we via de computer de blog en de reacties kunnen bekijken. Oprechte dank voor de talrijke sympathieke reacties. Het deed ons werkelijk deugd, via de smartphone is het niet mogelijk.
Nu over tot de orde van de dag: gisteren voelden we ons zo goed uitgerust dat we beslist hadden verder te lopen dan het geplande "Vilarinho". Dus tot in"Arcos", dan zouden we vandaag maar 22 km moeten lopen. Wij dus om 7 uur vertolken en de gids weggeborgen want de gele peilen waren overduidelijk, we konden niet verloren lopen. We zouden na 22km in Barcelos aankomen. Ons lunchpakket hebben we na 2 uur stappen aangesproken. Van industrie was niets meer te merken. Een groot deel van de voormiddag volgden we een oude spoorwegbedding door hoofdzakelijk landbouwgebied en open natuur. Vervolgens liepen we door een uitgestrekt eucalyptus bos, afgewisseld met kikkerpoelen, honderden meters lang, waar we dan getrakteerd zijn op een concert, hoge en lage tonen door elkaar en hier en daar eentje met een kikker in de keel. Dan was het koffiepauze en vroegen aan de cafébazin waar we eigenlijk waren, bleek dat we in "Fonte Boa" zaten. Vonden we niet terug op onze gids, doch we hadden er nog geen erg in, tot we om 12.30 uur aan de bombeiros voluntarios vroegen waar we nu waren. Bleek dat we op 20 km van Barcelos zaten, namelijk in"Fao", op de atlantic route. En nu....? Eerst middag eten in het restaurant van de brandweer en alles op een rijtje zetten. Wij hadden 2 keuze mogelijkheden: ofwel met de bus naar Barcelos, of de atlantic route verder volgen. Bij algemeenheid van stemmen hebben we beslist om door te stappen tot Marinhas. Dus, de kaarten van onze gids gaan 3 dagen de rugzak in tot we in Tui(Spanje) zijn. Ondertussen hebben we in de albergue het gezelschap gekregen van 2 Portugezen, 1 Duitser en 5 Italianen, dus een bont allegaartje. We mogen besluiten dat we toch genoten hebben van deze dag. Tot slot, een mededeling aan Henis 5 en Berg 6: gelieve ons voor morgen "GEWETTIGD AFWEZIG" in te schrijven, geef de gasten een dikke knuffel van ons. Groetjes
Het is gisteren nog een gezellige avond geworden met Yvette en Godelieve: iets gaan eten en bijgepraat tussen pot en pint. Ook waren we getuige van het jaarlijks studentenfeest met optochten. Het was al laat toen we afscheid namen van de dames, wij gaan vandaag verder terwijl zij Porto bezoeken. Vanmorgen zijn we dan, goed uitgerust, op pad gegaan en tot onze grote verwondering was er op het grote plein voor het stadhuis niets meer te merken van de braspartijen, hoewel ze ons laat wakker gehouden hebben. Hoe verder we weg trokken van Porto, door de oudere woonwijken, zagen we ondanks de crisis toch ook meer en meer nieuwe fabrieken op de industrieterreinen. Uiteindelijk komen we In de natuur terecht, wat een verademing! Gezellige dorpjes, mooie bruggetjes o.a."Ponte de Zameiro". Ook de straten, geplaveid met kasseien, zijn meestal afgebakend door hoge stenen muren. Het weer vandaag: licht bewolkt, HOERA! Vandaag zijn we een tiental pelgrims tegen gekomen, plots zijn ze er weer, allemaal vertrokken uit Porto. De foto is van een kerkje in Giao, typisch voor de streek, de gevel versierd met blauwe tegels, azujelos genoemd. Groetjes van Diane en mij.
Vandaag hebben we Porto bezocht met zijn vele kerken en monumentale gebouwen. Om16 uur zijn we naar de luchthaven van Porto gegaan om Godelieve en Ivette te verwelkomen. Zij beginnen overmorgen aan hun Camino. Zij waren duidelijk aangenaam verrast. Morgen lopen we verder. Voor de buitenwereld, Godelieve is jarig vandaag, dus wie haar nummer heeft, stuur massaal smsjes. Groetjes.
Met vertraging. Tegen de morgen aan stormde het hevig, met zware regen,maar we hadden geen keuze; opstaan, inpakken en wegwezen. Het was zo vochtig in de alberge(geen verwarming) dat alles heel klam was. Rebecca is gisteren avond ook toegekomen. Dus, wij met ons drie in die alberge(normaal 14 pers.). Etentje bij mama Zéssa, Ondanks het feit dat we niet normaal konden converseren wegens taalprobleem, hebben we toch heel wat afgelachen, maar vooral genoten in vriendschap van"dagelijkse kost" a la mama Zéssa. Als afsluiter (we zouden dan goed slapen) kregen we nog een glaasje port-wijn. Na in het dorpje goed ontbeten te hebben, bleef het droog tot in Perosinho, waar we nog een mooie horreio zagen en we een heel lange tijd op een Calzada Romana(Romeinse straat) wandelen. Via Vila Nova de Gaia bereikten we deelgemeenten van Porto. Dan langs de Ponte de Luis I over de Rio Douro, waar we bijna werden weggeblazen van de plots opgestoken stormwind, stonden we plots aan de kathedraal. Nu enkel nog zoeken naar een logement, hebben we tenslotte in het midden van de stad gevonden. Nu op stap in Porto. Sorry, vandaag geen foto's omwille van de regen. Ik kan mijn fototoestel niet laten communiceren met mijn smartphone. Als er iemand mee kan helpen als we terug zijn, geef maar een seintje. Groetjes.
Vermits we beiden wat door onze beste krachten heen zaten, hebben we beslist het vandaag wat kalmer aan te doen. Dus lopen we tot Grijo. Over de tocht kunnen we kort zijn. Het regent de ganse dag. Als we rond 14 uur aankomen zijn we doornat. De auberge is nog niet Open, we moeten wachten tot de president van de"confraternity of St James" komt opendoen. Na het invullen van de nodige documenten en als we betaald hebben, laat hij ons alleen. Wij hebben voorlopig het rijk voor ons alleen, dat is ook nodig om alle natte kledij ergens kwijt te raken. Het nadeel aan deze auberge is dat er in de onmiddellijke nabijheid niets open is. We zijn dus veroordeeld om de nootjes, koekjes en de 2 appels die we bij hadden als rantsoen voor vandaag te nemen. Doch, we klagen niet, dit is ook camino beleving. Alleen hadden we wat verwarming kunnen gebruiken. Kelly(van het Australische koppel) is vanmorgen met de bus naar Porto gegaan, haar voet heeft het begeven. David is dus in alle vroegte alleen vertrokken en zou door lopen tot Porto. De rest van de pelgrims hebben we niet meer ontmoet. Tijdens de tocht gingen onze gesprekken vaak over de 5 verongelukte bedevaarders op hun weg naar Fatima. Op de camino lossen alle problemen zichzelf op. Zéza.de buurvrouw is net binnen geweest,na de mis van 19 u.zou zij eten voor ons maken. Godelieve en Ivette, wij kennen niet jullie juiste vertrekdatum, als je al in Porto bent: Buen Camino, als je nog moet arriveren: breng a.u.b. wat zon mee. Wegens het slechte weer heb ik geen foto's kunnen nemen met de smartphone, dus heb ik er maar een gemaakt van onze natte schoenen en kappen.
Sorry, gisteren viel alles tegen, zelfs seniorennet had zijn kuren. Dus, nieuwe poging. Het weerbericht voor de dag van de arbeid klopte perfect. Deze ochtend bij het ontwaken: "heel zachtjes tikt de regen tegen het.....". Wij toch maar op stap, het was vandaag toch een korte afstand (16 km). Ondanks de regen hebben we in Ponte Rio Marnel kunnen genieten van het uitzicht op het dorp (zie foto). Iets later, na onze koffiepauze was het niet meer zachtjes tikken, doch plenzen. Volgens Diane: geen weer om een hond door te jagen. Vermits de auberge pas om 14 uur opengaat en wij te vroeg waren, hebben we ons zelf getrakteerd op een dagmenu met bijbehorende wijn. De rest van de dag: regen, regen, regen... Dus na de perikelen met de blog, vroeg gaan slapen.
2 mei: Albergaria A Velha - Sao Joao de Madeira. Ook vanmorgen miezerde het nog wat, dus de vochtige regenkappen(niets droog gekregen in de kelderruimte) maar terug aan getrokken. Het bospad door het eucalyptus bos was op sommige plaatsen gewoon niet begaanbaar door de regen van gisteren. In Pinheiro da Bemposta zijn de straatjes allemaal heel smal en met kasseien bekleed. Intussen is het droog geworden en durft de zon zich af en toe laten zien. In Oliveira de Azemeis, na 22 km, zouden we vandaag stoppen, maar de enige 2 pensions waren gesloten en voor het 4 sterren hotel was ons pelgrims budget te klein. Dus, na het middag eten, toch op stap voor de volgende 8 zware kilometers tot in Sao Joao da Madeira. Om 16 uur zijn we uiteindelijk aangekomen. Daar kwamen we het Australische koppel tegen, de andere pelgrims zijn we niet meer tegen gekomen. Groetjes van Diane en mij.
Het zou een zonnige dag worden, dus zijn we maar vroeg op pad gegaan. We passeren Anadia, waar op een enorm groot terrein nieuwe industriële gebouwen staan, met o.a. ook nog film- en theaterzaal. De gevolgen zijn zichtbaar in de nabij gelegen dorpjes, de huizen zijn er netter en gerenoveerd.enkele kilometers verder hielden we koffiepauze in Arcos. Dit was dan weer een spookdorp met totaal verwaarloosde huizen en verlaten industrie gebouwen. Het zou een wandeling worden, totaal op asfaltweg, gelukkig werd het bewolkt. Maar wat is er nu mooier aan een Camino dan de spontane ontmoetingen. Vandaag kregen we op onze koffiepauze zomaar 2 kleine gebakjes aangeboden, op een industriepark van een wijnhandel kregen we zomaar elk een zakje met 2 appels en een flesje water aangeboden. In Agueda ontmoette we dan weer een Canadese dame die haar doodzieke moeder kwam bezoeken en die ons moed insprak. De wandelroute die we volgen wordt gebruikt door de pelgrims die naar Compostella gaan (gele pijlen), en door de bedevaarders die naar Fatima gaan(blauwe pijlen). We lopen dus op hetzelfde pad als de bedevaarders die op 13 mei de herdenking van de verschijning van O.L.Vrouw aan de 3 herderskinderen mee vieren in Fatima. De eerste 2 bedevaarders hebben we vandaag ontmoet en even gesproken. Groetjes van Diane en mij.
Coimbra bezoeken was zeker geen verloren tijd. Het was werkelijk de moeite waard. Vandaag konden we rustig om 8uur ontbijten en dan pas vertrekken, er staat maar 23 km op het programma. We komen langs een paar kleine dorpjes maar moeten ook weer veel op de grote weg lopen tot Santa Lucia, om dan in een uitgestrekt eucalyptus bos te wandelen. Het weer was afwisselend bewolkt en zonnig. De trip was zeer heuvelachtig en dus vermoeiend, maar als beloning kregen we prachtige vergezichten voorgeschoteld. s' avond zaten we met 8 pelgrims"Leitao assado" te eten, dit is een plaatselijke specialiteit; gegrild speenvarken. Nu is het weer bedtijd. Groetjes, Diane en Guy.
Wij zijn vandaag al de 28ste. Gisteren speelde Wifi ons met onze voeten. Eenmaal alles ingezet, vloog ik er uit. Vandaag gaan we het verstandige aanpakken en in stukjes wegschrijven. De Kerkklokken wekte ons om 6 uur. Opstaan, inpakken en wegwezen was de boodschap want er was weer regen voorspeld. Het was genieten van het mooie ongerepte natuurpark. In Zambuial merkten wij toch weer heel wat vervallen en verlaten huisjes, er staat ook een heel oud bruggetje "Ponte Filipina" uit 1636. Verder was het genieten van prachtige vergezichten. Het ontbijt dat we hebben voorzien moeten wij uitstellen, het café is dicht. Dan maar wachten tot Condeixa a Velha, ondertussen viel de regen met bakken uit de lucht. Na een ontbijt met enkele tassen koffie konden we dan toch weer verder onder een stralende zon. Even verder in Conimbriga is er een Romeinse nederzetting. De opgravingen geven een overzicht van een stad met o.a. thermen, forum, zuilenrij en vloermozaïek. Wat verder was onze verwondering groot toen we 2 vrouwen de was zagen doen in een overdekte wasplaats aan een Kerkje. Zes maal hebben we de regenkappen moeten uit en aan doen voor we binnen waren. En dan zien we Coimbra beneden in het dal liggen maar het duurde nog zeker 2uur voor we echt in de stad waren. De laatste 5 dagen hebben we gemiddeld 31 km gestapt, vandaag nemen we een rustdag om te recupereren ade stad te verkennen.
Vandaag eens niet om 6.00 u opstaan. Na het ontbijt de Blog van gisteren (Wifi problemen) bijgewerkt en op stadsbezoek. Coimbra ligt tegen een helling aan de Mandego stroom en is vanouds een universiteitsstad(20000 studenten) met mooie oude gebouwen en kerken. De straatjes in het oude stadsdeel zijn "fiatjes" breed. Groetjes van ons, morgen is weer een stapdag, dus nu maar afsluiten, trouwens te veel problemen met Wifi.
Gisteren avond nog onder begeleiding van de huisbazin naar de kerk gegaan waar een vriendelijke dame (kosteres)een speciale doordruk stempel in ons boekje heeft gezet. Dit stempelboekje moeten we in Compostela voorleggen als bewijs dat we de Camino gedaan hebben. Over voormiddag zijn we vlug uitgesproken, regen en mist verpeste het uitzicht op de mooie natuur. Namiddag klaarde het wat uit, de zon kwam er af en toe door, net genoeg om de regenkappen te drogen vooraleer we weer een stortbui over ons kregen. In Alvorge was er een markt, d.w.z. een kraam met kleren en een met fruit. Wij konden er genieten van een fantastisch vergezicht aan het kerkje dat ook bekend staat voor zijn groot houten kruis. Wij zetten onze tocht verder door uitgestrekte velden met wijnranken tot in Rabacal.Weer nieuwe pelgrims onderweg ontmoet; Britten en Australiërs. Ook een prettig weerzien met de Oostenrijkse dames. Wij gaan nu slapen, het was een vermoeiende dag, maar toch weer de moeite waard. Bijgevoegde foto is onze eerste selfi die we maken, zeg nu zelf, niet slecht.
De lange etappe van morgen hebben we opgevangen door vandaag zo'n 7 km verder te lopen dan voorzien, dan is het morgen wat rustiger lopen naar ons einddoel. Omstreeks 7 uur waren we al op pad en bij onze eerste halte voor het ontbijt zat het cafeetje al vol pelgrims. Het kleine kerkje van"St Miguel de Valga" met zijn aparte kerkhof was heel speciaal. Plots stond onderweg iemand van de civiele bescherming de pelgrims op te wachten, hij noteerde nauwgezet van iedereen het uur van doortocht en het land van herkomst. In Padron hebben we de Iglesia de Santiago bezocht. We hebben dan nog even verder gelopen met een zekere Antje uit Bremen en Jilke weer terug ontmoet. Stilaan naderen we Santiago de Compostela, zie foto aan kilometerpaal 30. HET WAS WEER MOOI MET MOOI WEER. 
Vandaag liep de wekker wel af om 6.30 uur, maar de gietende regen motiveerde ons niet om dadelijk op te staan. Na wat treuzelen dan toch maar opgestaan, we hadden geen andere keuze. Gelukkig was de regen maar van korte duur. Langs de Ponte de Burgo verlaten we Pontevedra om op de Via Romana door een mooi bos en een riviertje een paar uren te genieten van rust en stilte. Bij het uitkomen van het bos is er een "café de Peregrino" , waar de pelgrims bij een drankje wat bijpraten. Wij maken er kennis met een koppel uit Maastricht. Zij zijn pas terug op pad, na 3 dagen rust door een voedsel vergiftiging. Beneden in het dal zien we de mensen ijverig hun stukje grond bewerken, het is allemaal kleinschalig: landbouw en druiven. Vandaag houden we halt in Caldes de Reis, ongeveer 9600 inwoners en gelegen tussen de rivieren"Rio Umia" en "Rio Bermana", gekend voor zijn warm waterbronnen. Intussen hebben we niets meer gehoord van Yvette en Godelieve, waar zouden zij zich bevinden? De bijgevoegde foto is van een Horeo, waarover we het eerder al hadden. Groetjes, Diane en Guy.
Vandaag zijn wij gelogeerd in een albergue van het rode kruis in Marinha. Voor de eerste keer op onze Camino hebben we via de computer de blog en de reacties kunnen bekijken. Oprechte dank voor de talrijke sympathieke reacties. Het deed ons werkelijk deugd, via de smartphone is het niet mogelijk. 
Het zou een zonnige dag worden, dus zijn we maar vroeg op pad gegaan. We passeren Anadia, waar op een enorm groot terrein nieuwe industriële gebouwen staan, met o.a. ook nog film- en theaterzaal. De gevolgen zijn zichtbaar in de nabij gelegen dorpjes, de huizen zijn er netter en gerenoveerd.enkele kilometers verder hielden we koffiepauze in Arcos. Dit was dan weer een spookdorp met totaal verwaarloosde huizen en verlaten industrie gebouwen. Het zou een wandeling worden, totaal op asfaltweg, gelukkig werd het bewolkt. Maar wat is er nu mooier aan een Camino dan de spontane ontmoetingen. Vandaag kregen we op onze koffiepauze zomaar 2 kleine gebakjes aangeboden, op een industriepark van een wijnhandel kregen we zomaar elk een zakje met 2 appels en een flesje water aangeboden. In Agueda ontmoette we dan weer een Canadese dame die haar doodzieke moeder kwam bezoeken en die ons moed insprak. De wandelroute die we volgen wordt gebruikt door de pelgrims die naar Compostella gaan (gele pijlen), en door de bedevaarders die naar Fatima gaan(blauwe pijlen). We lopen dus op hetzelfde pad als de bedevaarders die op 13 mei de herdenking van de verschijning van O.L.Vrouw aan de 3 herderskinderen mee vieren in Fatima. De eerste 2 bedevaarders hebben we vandaag ontmoet en even gesproken. Groetjes van Diane en mij.
Wij zijn vandaag al de 28ste. Gisteren speelde Wifi ons met onze voeten. Eenmaal alles ingezet, vloog ik er uit. Vandaag gaan we het verstandige aanpakken en in stukjes wegschrijven. De Kerkklokken wekte ons om 6 uur. Opstaan, inpakken en wegwezen was de boodschap want er was weer regen voorspeld. Het was genieten van het mooie ongerepte natuurpark. In Zambuial merkten wij toch weer heel wat vervallen en verlaten huisjes, er staat ook een heel oud bruggetje "Ponte Filipina" uit 1636. Verder was het genieten van prachtige vergezichten. Het ontbijt dat we hebben voorzien moeten wij uitstellen, het café is dicht. Dan maar wachten tot Condeixa a Velha, ondertussen viel de regen met bakken uit de lucht. Na een ontbijt met enkele tassen koffie konden we dan toch weer verder onder een stralende zon. Even verder in Conimbriga is er een Romeinse nederzetting. De opgravingen geven een overzicht van een stad met o.a. thermen, forum, zuilenrij en vloermozaïek. Wat verder was onze verwondering groot toen we 2 vrouwen de was zagen doen in een overdekte wasplaats aan een Kerkje. Zes maal hebben we de regenkappen moeten uit en aan doen voor we binnen waren. En dan zien we Coimbra beneden in het dal liggen maar het duurde nog zeker 2uur voor we echt in de stad waren. De laatste 5 dagen hebben we gemiddeld 31 km gestapt, vandaag nemen we een rustdag om te recupereren ade stad te verkennen.
Vandaag eens niet om 6.00 u opstaan. Na het ontbijt de Blog van gisteren (Wifi problemen) bijgewerkt en op stadsbezoek. Coimbra ligt tegen een helling aan de Mandego stroom en is vanouds een universiteitsstad(20000 studenten) met mooie oude gebouwen en kerken. De straatjes in het oude stadsdeel zijn "fiatjes" breed. Groetjes van ons, morgen is weer een stapdag, dus nu maar afsluiten, trouwens te veel problemen met Wifi.
