Vermits we beiden wat door onze beste krachten heen zaten, hebben we beslist het vandaag wat kalmer aan te doen. Dus lopen we tot Grijo. Over de tocht kunnen we kort zijn. Het regent de ganse dag. Als we rond 14 uur aankomen zijn we doornat. De auberge is nog niet Open, we moeten wachten tot de president van de"confraternity of St James" komt opendoen. Na het invullen van de nodige documenten en als we betaald hebben, laat hij ons alleen. Wij hebben voorlopig het rijk voor ons alleen, dat is ook nodig om alle natte kledij ergens kwijt te raken. Het nadeel aan deze auberge is dat er in de onmiddellijke nabijheid niets open is. We zijn dus veroordeeld om de nootjes, koekjes en de 2 appels die we bij hadden als rantsoen voor vandaag te nemen. Doch, we klagen niet, dit is ook camino beleving. Alleen hadden we wat verwarming kunnen gebruiken. Kelly(van het Australische koppel) is vanmorgen met de bus naar Porto gegaan, haar voet heeft het begeven. David is dus in alle vroegte alleen vertrokken en zou door lopen tot Porto. De rest van de pelgrims hebben we niet meer ontmoet. Tijdens de tocht gingen onze gesprekken vaak over de 5 verongelukte bedevaarders op hun weg naar Fatima. Op de camino lossen alle problemen zichzelf op. Zéza.de buurvrouw is net binnen geweest,na de mis van 19 u.zou zij eten voor ons maken. Godelieve en Ivette, wij kennen niet jullie juiste vertrekdatum, als je al in Porto bent: Buen Camino, als je nog moet arriveren: breng a.u.b. wat zon mee. Wegens het slechte weer heb ik geen foto's kunnen nemen met de smartphone, dus heb ik er maar een gemaakt van onze natte schoenen en kappen.
Sorry, gisteren viel alles tegen, zelfs seniorennet had zijn kuren. Dus, nieuwe poging. Het weerbericht voor de dag van de arbeid klopte perfect. Deze ochtend bij het ontwaken: "heel zachtjes tikt de regen tegen het.....". Wij toch maar op stap, het was vandaag toch een korte afstand (16 km). Ondanks de regen hebben we in Ponte Rio Marnel kunnen genieten van het uitzicht op het dorp (zie foto). Iets later, na onze koffiepauze was het niet meer zachtjes tikken, doch plenzen. Volgens Diane: geen weer om een hond door te jagen. Vermits de auberge pas om 14 uur opengaat en wij te vroeg waren, hebben we ons zelf getrakteerd op een dagmenu met bijbehorende wijn. De rest van de dag: regen, regen, regen... Dus na de perikelen met de blog, vroeg gaan slapen.
2 mei: Albergaria A Velha - Sao Joao de Madeira. Ook vanmorgen miezerde het nog wat, dus de vochtige regenkappen(niets droog gekregen in de kelderruimte) maar terug aan getrokken. Het bospad door het eucalyptus bos was op sommige plaatsen gewoon niet begaanbaar door de regen van gisteren. In Pinheiro da Bemposta zijn de straatjes allemaal heel smal en met kasseien bekleed. Intussen is het droog geworden en durft de zon zich af en toe laten zien. In Oliveira de Azemeis, na 22 km, zouden we vandaag stoppen, maar de enige 2 pensions waren gesloten en voor het 4 sterren hotel was ons pelgrims budget te klein. Dus, na het middag eten, toch op stap voor de volgende 8 zware kilometers tot in Sao Joao da Madeira. Om 16 uur zijn we uiteindelijk aangekomen. Daar kwamen we het Australische koppel tegen, de andere pelgrims zijn we niet meer tegen gekomen. Groetjes van Diane en mij.
Het zou een zonnige dag worden, dus zijn we maar vroeg op pad gegaan. We passeren Anadia, waar op een enorm groot terrein nieuwe industriële gebouwen staan, met o.a. ook nog film- en theaterzaal. De gevolgen zijn zichtbaar in de nabij gelegen dorpjes, de huizen zijn er netter en gerenoveerd.enkele kilometers verder hielden we koffiepauze in Arcos. Dit was dan weer een spookdorp met totaal verwaarloosde huizen en verlaten industrie gebouwen. Het zou een wandeling worden, totaal op asfaltweg, gelukkig werd het bewolkt. Maar wat is er nu mooier aan een Camino dan de spontane ontmoetingen. Vandaag kregen we op onze koffiepauze zomaar 2 kleine gebakjes aangeboden, op een industriepark van een wijnhandel kregen we zomaar elk een zakje met 2 appels en een flesje water aangeboden. In Agueda ontmoette we dan weer een Canadese dame die haar doodzieke moeder kwam bezoeken en die ons moed insprak. De wandelroute die we volgen wordt gebruikt door de pelgrims die naar Compostella gaan (gele pijlen), en door de bedevaarders die naar Fatima gaan(blauwe pijlen). We lopen dus op hetzelfde pad als de bedevaarders die op 13 mei de herdenking van de verschijning van O.L.Vrouw aan de 3 herderskinderen mee vieren in Fatima. De eerste 2 bedevaarders hebben we vandaag ontmoet en even gesproken. Groetjes van Diane en mij.
Coimbra bezoeken was zeker geen verloren tijd. Het was werkelijk de moeite waard. Vandaag konden we rustig om 8uur ontbijten en dan pas vertrekken, er staat maar 23 km op het programma. We komen langs een paar kleine dorpjes maar moeten ook weer veel op de grote weg lopen tot Santa Lucia, om dan in een uitgestrekt eucalyptus bos te wandelen. Het weer was afwisselend bewolkt en zonnig. De trip was zeer heuvelachtig en dus vermoeiend, maar als beloning kregen we prachtige vergezichten voorgeschoteld. s' avond zaten we met 8 pelgrims"Leitao assado" te eten, dit is een plaatselijke specialiteit; gegrild speenvarken. Nu is het weer bedtijd. Groetjes, Diane en Guy.
Wij zijn vandaag al de 28ste. Gisteren speelde Wifi ons met onze voeten. Eenmaal alles ingezet, vloog ik er uit. Vandaag gaan we het verstandige aanpakken en in stukjes wegschrijven. De Kerkklokken wekte ons om 6 uur. Opstaan, inpakken en wegwezen was de boodschap want er was weer regen voorspeld. Het was genieten van het mooie ongerepte natuurpark. In Zambuial merkten wij toch weer heel wat vervallen en verlaten huisjes, er staat ook een heel oud bruggetje "Ponte Filipina" uit 1636. Verder was het genieten van prachtige vergezichten. Het ontbijt dat we hebben voorzien moeten wij uitstellen, het café is dicht. Dan maar wachten tot Condeixa a Velha, ondertussen viel de regen met bakken uit de lucht. Na een ontbijt met enkele tassen koffie konden we dan toch weer verder onder een stralende zon. Even verder in Conimbriga is er een Romeinse nederzetting. De opgravingen geven een overzicht van een stad met o.a. thermen, forum, zuilenrij en vloermozaïek. Wat verder was onze verwondering groot toen we 2 vrouwen de was zagen doen in een overdekte wasplaats aan een Kerkje. Zes maal hebben we de regenkappen moeten uit en aan doen voor we binnen waren. En dan zien we Coimbra beneden in het dal liggen maar het duurde nog zeker 2uur voor we echt in de stad waren. De laatste 5 dagen hebben we gemiddeld 31 km gestapt, vandaag nemen we een rustdag om te recupereren ade stad te verkennen.
Vandaag eens niet om 6.00 u opstaan. Na het ontbijt de Blog van gisteren (Wifi problemen) bijgewerkt en op stadsbezoek. Coimbra ligt tegen een helling aan de Mandego stroom en is vanouds een universiteitsstad(20000 studenten) met mooie oude gebouwen en kerken. De straatjes in het oude stadsdeel zijn "fiatjes" breed. Groetjes van ons, morgen is weer een stapdag, dus nu maar afsluiten, trouwens te veel problemen met Wifi.
Het zou een zonnige dag worden, dus zijn we maar vroeg op pad gegaan. We passeren Anadia, waar op een enorm groot terrein nieuwe industriële gebouwen staan, met o.a. ook nog film- en theaterzaal. De gevolgen zijn zichtbaar in de nabij gelegen dorpjes, de huizen zijn er netter en gerenoveerd.enkele kilometers verder hielden we koffiepauze in Arcos. Dit was dan weer een spookdorp met totaal verwaarloosde huizen en verlaten industrie gebouwen. Het zou een wandeling worden, totaal op asfaltweg, gelukkig werd het bewolkt. Maar wat is er nu mooier aan een Camino dan de spontane ontmoetingen. Vandaag kregen we op onze koffiepauze zomaar 2 kleine gebakjes aangeboden, op een industriepark van een wijnhandel kregen we zomaar elk een zakje met 2 appels en een flesje water aangeboden. In Agueda ontmoette we dan weer een Canadese dame die haar doodzieke moeder kwam bezoeken en die ons moed insprak. De wandelroute die we volgen wordt gebruikt door de pelgrims die naar Compostella gaan (gele pijlen), en door de bedevaarders die naar Fatima gaan(blauwe pijlen). We lopen dus op hetzelfde pad als de bedevaarders die op 13 mei de herdenking van de verschijning van O.L.Vrouw aan de 3 herderskinderen mee vieren in Fatima. De eerste 2 bedevaarders hebben we vandaag ontmoet en even gesproken. Groetjes van Diane en mij.
Wij zijn vandaag al de 28ste. Gisteren speelde Wifi ons met onze voeten. Eenmaal alles ingezet, vloog ik er uit. Vandaag gaan we het verstandige aanpakken en in stukjes wegschrijven. De Kerkklokken wekte ons om 6 uur. Opstaan, inpakken en wegwezen was de boodschap want er was weer regen voorspeld. Het was genieten van het mooie ongerepte natuurpark. In Zambuial merkten wij toch weer heel wat vervallen en verlaten huisjes, er staat ook een heel oud bruggetje "Ponte Filipina" uit 1636. Verder was het genieten van prachtige vergezichten. Het ontbijt dat we hebben voorzien moeten wij uitstellen, het café is dicht. Dan maar wachten tot Condeixa a Velha, ondertussen viel de regen met bakken uit de lucht. Na een ontbijt met enkele tassen koffie konden we dan toch weer verder onder een stralende zon. Even verder in Conimbriga is er een Romeinse nederzetting. De opgravingen geven een overzicht van een stad met o.a. thermen, forum, zuilenrij en vloermozaïek. Wat verder was onze verwondering groot toen we 2 vrouwen de was zagen doen in een overdekte wasplaats aan een Kerkje. Zes maal hebben we de regenkappen moeten uit en aan doen voor we binnen waren. En dan zien we Coimbra beneden in het dal liggen maar het duurde nog zeker 2uur voor we echt in de stad waren. De laatste 5 dagen hebben we gemiddeld 31 km gestapt, vandaag nemen we een rustdag om te recupereren ade stad te verkennen.
Vandaag eens niet om 6.00 u opstaan. Na het ontbijt de Blog van gisteren (Wifi problemen) bijgewerkt en op stadsbezoek. Coimbra ligt tegen een helling aan de Mandego stroom en is vanouds een universiteitsstad(20000 studenten) met mooie oude gebouwen en kerken. De straatjes in het oude stadsdeel zijn "fiatjes" breed. Groetjes van ons, morgen is weer een stapdag, dus nu maar afsluiten, trouwens te veel problemen met Wifi.
