Onze laatste dag aan de Atlantische oceaan. Wij hebben er echt van genoten. Deze morgen afscheid genomen van de andere pelgrims. Buiten de 2 Russische meisjes doet iedereen de oversteek met de Ferry naar Spanje. Je moet het toch maar doen, 4 dagen zonder wandel gids, enkel op de pijlen de Camino lopen en toch uiteindelijk aan de Spaanse grens geraken. De laatste dag was niet zo mooi als de vorige dagen, maar het was toch ook weer de moeite wat natuur betreft. Tegen de middag belandde we in het stadje Cerveira waar we op het gezellige marktplein van een lekkere sopa hebben genoten. Ondertussen was de zon gaan branden. Dus, een goed uurtje later hebben we in de schaduw van een openbare wasplaats even halt gehouden voor een appel en appelsien. De appelsienen zijn hier zeer lekker, bij ons zijn ze in deze kwaliteit niet te krijgen. Wij zijn hier in Valenca op 1km van de Spaanse grens. Hier komen ook verschillende routes samen, vandaar dat wij hier totaal andere pelgrims ontmoeten. Intussen hebben we geen idee waar onze tongerse vriendinnen uithangen, dus, als jullie dit lezen, probeer een seintje te geven via mail of sms. Groetjes van Diane en mij.
Na een vroeg ontbijt zijn we om 7.30 uur vertrokken voor een tocht van 28 km. Waar de tocht gisteren prachtig was, was hij vandaag wondermooi. Onze vergissing van enkele dagen geleden hebben we ons niet berouwd, integendeel, we betwijfelen of het centrale gedeelte zo mooi. Langs idyllische paadjes bereikten we deze middag Ancora van waaruit we constant langs de kust liepen. Ondertussen hebben we ook kennis gemaakt met Jilke, een jonge man uit Den Haag.Hij wandelt alleen tot Santiago waar hij zijn vriendin ontmoet die de Camino Frances wandeld, daarna zetten ZE samen hun weg verder tot Finistère. Zeg nu nog dat de jeugd geen idealen meer heeft. In de albergue ontmoeten we weer dezelfde pelgrims als de vorige dagen, er zijn nog 2 meisjes uit Wit Rusland bijgekomen. Om af te sluiten, het was een dag die we niet vlug zullen vergeten. Groetjes.
We zitten vandaag In een prachtige albergue in Valenca: Albergue S Teotónio. Dus kunnen we vandaag onze Blog bijwerken.
8 mei : Marinhas - Viana de Castelo.
Daar het gisteren avond nog pijpestelen geregend heeft, hebben we onze was half nat meegenomen. We hebben, buiten een Duitser en een Portugees koppel ook kennis gemaakt met 5 Italianen. Dus een bonte bende op de slaapzaal. Na het ontbijt zijn we met miezerige regen om 8 uur op pad gegaan. Na2 uur is het opgehouden en is het verder bewolkt gebleven. Nadat we door enkele typische dorpjes getrokken zijn, hadden we vanaf Belinho zicht op de Atlantische oceaan. Dan volgde een bospad met rotsen, kilometers lang, waanden ons op de eifelsteig. In Castelo do Neiva hebben we even halt gehouden bij een kerkje, gewijd aan St. Jacobus. Ook stond er een splinternieuw monument, gewijd aan de verschijning in Fatima. In Chafe hebben we ook even halt gehouden bij een prachtige kruisweg, daar zijn we even van het pad afgeweken om wat te eten en drinken. Rond 14.30 uur zijn we tenslotte over een monumentale brug Viana binnengewandeld. Vandaag hebben we onze toevlucht tot een pensionnetje gezocht om eens goed te douchen en bij te slapen. Het was weer een mooie dag. Tot slot nog een Portugees spreekwoord : "Porto werkt, Braga bidt, Coimbra studeert en Lissabon krijgt het geld.
Gisteren en vandaag geen Wifi ter beschikking in de albergues. Dus proberen we morgen verslag uit te brengen. Wees gerust, we hebben 2 prachtige dagen in de natuur gewandeld. Zitten nu in een restaurant, dus geen tijd om meer te vertellen. Groetjes.
Vandaag zijn wij gelogeerd in een albergue van het rode kruis in Marinha. Voor de eerste keer op onze Camino hebben we via de computer de blog en de reacties kunnen bekijken. Oprechte dank voor de talrijke sympathieke reacties. Het deed ons werkelijk deugd, via de smartphone is het niet mogelijk.
Nu over tot de orde van de dag: gisteren voelden we ons zo goed uitgerust dat we beslist hadden verder te lopen dan het geplande "Vilarinho". Dus tot in"Arcos", dan zouden we vandaag maar 22 km moeten lopen. Wij dus om 7 uur vertolken en de gids weggeborgen want de gele peilen waren overduidelijk, we konden niet verloren lopen. We zouden na 22km in Barcelos aankomen. Ons lunchpakket hebben we na 2 uur stappen aangesproken. Van industrie was niets meer te merken. Een groot deel van de voormiddag volgden we een oude spoorwegbedding door hoofdzakelijk landbouwgebied en open natuur. Vervolgens liepen we door een uitgestrekt eucalyptus bos, afgewisseld met kikkerpoelen, honderden meters lang, waar we dan getrakteerd zijn op een concert, hoge en lage tonen door elkaar en hier en daar eentje met een kikker in de keel. Dan was het koffiepauze en vroegen aan de cafébazin waar we eigenlijk waren, bleek dat we in "Fonte Boa" zaten. Vonden we niet terug op onze gids, doch we hadden er nog geen erg in, tot we om 12.30 uur aan de bombeiros voluntarios vroegen waar we nu waren. Bleek dat we op 20 km van Barcelos zaten, namelijk in"Fao", op de atlantic route. En nu....? Eerst middag eten in het restaurant van de brandweer en alles op een rijtje zetten. Wij hadden 2 keuze mogelijkheden: ofwel met de bus naar Barcelos, of de atlantic route verder volgen. Bij algemeenheid van stemmen hebben we beslist om door te stappen tot Marinhas. Dus, de kaarten van onze gids gaan 3 dagen de rugzak in tot we in Tui(Spanje) zijn. Ondertussen hebben we in de albergue het gezelschap gekregen van 2 Portugezen, 1 Duitser en 5 Italianen, dus een bont allegaartje. We mogen besluiten dat we toch genoten hebben van deze dag. Tot slot, een mededeling aan Henis 5 en Berg 6: gelieve ons voor morgen "GEWETTIGD AFWEZIG" in te schrijven, geef de gasten een dikke knuffel van ons. Groetjes
Het is gisteren nog een gezellige avond geworden met Yvette en Godelieve: iets gaan eten en bijgepraat tussen pot en pint. Ook waren we getuige van het jaarlijks studentenfeest met optochten. Het was al laat toen we afscheid namen van de dames, wij gaan vandaag verder terwijl zij Porto bezoeken. Vanmorgen zijn we dan, goed uitgerust, op pad gegaan en tot onze grote verwondering was er op het grote plein voor het stadhuis niets meer te merken van de braspartijen, hoewel ze ons laat wakker gehouden hebben. Hoe verder we weg trokken van Porto, door de oudere woonwijken, zagen we ondanks de crisis toch ook meer en meer nieuwe fabrieken op de industrieterreinen. Uiteindelijk komen we In de natuur terecht, wat een verademing! Gezellige dorpjes, mooie bruggetjes o.a."Ponte de Zameiro". Ook de straten, geplaveid met kasseien, zijn meestal afgebakend door hoge stenen muren. Het weer vandaag: licht bewolkt, HOERA! Vandaag zijn we een tiental pelgrims tegen gekomen, plots zijn ze er weer, allemaal vertrokken uit Porto. De foto is van een kerkje in Giao, typisch voor de streek, de gevel versierd met blauwe tegels, azujelos genoemd. Groetjes van Diane en mij.
Vandaag hebben we Porto bezocht met zijn vele kerken en monumentale gebouwen. Om16 uur zijn we naar de luchthaven van Porto gegaan om Godelieve en Ivette te verwelkomen. Zij beginnen overmorgen aan hun Camino. Zij waren duidelijk aangenaam verrast. Morgen lopen we verder. Voor de buitenwereld, Godelieve is jarig vandaag, dus wie haar nummer heeft, stuur massaal smsjes. Groetjes.
Met vertraging. Tegen de morgen aan stormde het hevig, met zware regen,maar we hadden geen keuze; opstaan, inpakken en wegwezen. Het was zo vochtig in de alberge(geen verwarming) dat alles heel klam was. Rebecca is gisteren avond ook toegekomen. Dus, wij met ons drie in die alberge(normaal 14 pers.). Etentje bij mama Zéssa, Ondanks het feit dat we niet normaal konden converseren wegens taalprobleem, hebben we toch heel wat afgelachen, maar vooral genoten in vriendschap van"dagelijkse kost" a la mama Zéssa. Als afsluiter (we zouden dan goed slapen) kregen we nog een glaasje port-wijn. Na in het dorpje goed ontbeten te hebben, bleef het droog tot in Perosinho, waar we nog een mooie horreio zagen en we een heel lange tijd op een Calzada Romana(Romeinse straat) wandelen. Via Vila Nova de Gaia bereikten we deelgemeenten van Porto. Dan langs de Ponte de Luis I over de Rio Douro, waar we bijna werden weggeblazen van de plots opgestoken stormwind, stonden we plots aan de kathedraal. Nu enkel nog zoeken naar een logement, hebben we tenslotte in het midden van de stad gevonden. Nu op stap in Porto. Sorry, vandaag geen foto's omwille van de regen. Ik kan mijn fototoestel niet laten communiceren met mijn smartphone. Als er iemand mee kan helpen als we terug zijn, geef maar een seintje. Groetjes.
Vandaag zijn wij gelogeerd in een albergue van het rode kruis in Marinha. Voor de eerste keer op onze Camino hebben we via de computer de blog en de reacties kunnen bekijken. Oprechte dank voor de talrijke sympathieke reacties. Het deed ons werkelijk deugd, via de smartphone is het niet mogelijk. 
