Vandaag kiezen we opnieuw voor een 'camping à la ferme' in Barachin. Het is er mogelijk nog authentieker (primitiever noemt Bob dit) dan de vorige camping. Er is slechts één douche en ook één W.C. zodat het soms aanschuiven is. Kristin slaagt erin om alleen dubbel zo lang te douchen als Henri en Dirk samen.
Voor de eerste maal deze vakantie ontbijten we in de ochtendzon. Het is er heerlijk op de groene plaats die we kregen in de tuin van de boerderij en iedereen heeft dan ook zin om wat langer te ontbijten. Maar dit is geen goed idee omdat er vandaag opnieuw 100 kilometer op het menu staat. We houden ons dan ook aan het normale vertrekschema rond 09.00 uur. Uiteindelijk zouden we 's avonds aankomen rond 18.00 uur.
Door het goede weer blijft het logistieke team wat langer op de boerderij in L'hospitalet en daar ziet Bobo wat ze lang geleden ook zelf heeft gedaan: wassen met de hand. De boerin neemt haar tijd om alle vuile was met de hand te wassen. Bobo voelt geen nostalgie naar vroeger. Vandaag spendeert het logistieke team heel wat tijd in het stadje Auvillar. Ook de fietsers hadden daar een halte ingelast.
De zestiende dag van Rocamadour tot L'hospitalet (Castelnau-Montratier)
Na een lekkere en gezellige maaltijd in Rocamadour gaat onze trip vandaag tot Vazerac. Althans, dat was onze bedoeling. Uiteindelijk werd het L'hospitalitet bij Castelnau-Montratier omdat de camping in Vazerac gesloten was. We logeren vandaag bij een vriendelijke boerin (camping à la ferme). Ze woont er samen met haar zoon die werkt als boer, zijzelf zorgt voor de opvang van haar gasten op de camping dichtbij de boerderij. Alles is er heel authentiek.
We fietsen vandaag 84 kilometer en vooral het eerste gedeelte rond Rocamadour is erg zwaar. We fietsen er op de uitlopers van het centraal massief en de hellingen zijn er hoog waardoor de beklimmingen zwaar. De streek is wondermooi groen.
Onderweg passeren we ook de stad Cahors die enkele dagen geleden onze huiswijn was bij de maaltijd.
Bobo, Marcel en Helene gaan deze dag naar Saint Cirq Lapopie. Dit is een erg pittoresk en heel mooi stadje. Ze verblijven er quasi een ganse dag alvorens naar L'hospitalet te vertrekken.
Vandaag rijden we naar Rocamadour, één van de bekendste pelgrimsoorden in Frankrijk. De basiliek van deze stad is ingebouwd tegen de rotsen en erkend als UNESCO werelderfgoed. Om bovenaan de basiliek te komen, moet je 216 treden beklimmen. Heel wat pelgrims doen deze beklimming op blote knieën. Twee jaar geleden zijn al deze treden hernieuwd.
Het is een rit van ongeveer 65 kilometer zodat we op tijd aankomen op de camping. Helene trakteert vandaag met het eten in restaurant 'Au panorama'. Maar eerst gaan we met zijn allen de stad verkennen en dat levert enkele mooie foto's op.
In het restaurant kaarten we met zijn allen na over de eerste vijftien dagen van onze grote tocht. Afsluiten doen we met een zachte notenlikeur van ginder.
De veertiende dag van Saint Leonard de Noblat tot Donzenac
Vandaag reden we 102 kilometer. We, dat zijn Dirk en Henri want Kristin gaat mee met het logistieke team om nieuwe remblokjes op haar fiets te laten steken. Dat gebeurt in Limoges zodat Kristin vandaag enkel de laatste 40 kilometer mee fietst.
's Morgens hadden de bobo, marcel en helene nog wat problemen gehad met de motorhome. Hij kwam vast te zitten in het groene zompige gras en kon niet vertrekken. Gelukkig konden we rekenen op de vriendelijke dame van de camping die enkele mannen van de gemeente had opgebeld. Na een half uurtje werk hadden deze mannen de motorhome van het grasveld zodat ook het logistieke team kon vertrekken, weliswaar met vertraging.
Intussen hadden Henri en Dirk een aanval overleefd van twee loslopende honden die onderweg een aanval hadden gelanceerd. Dat was even alles geven om die honden voor te blijven.
De camping zelf was een alleraardigste plaats waar we gezellig konden eten.
Dertiende dag van La Soutteraine naar Saint Leonard de Noblat
Omdat het vandaag een zware etappe is, beslissen we om maar 62 kilometer af te leggen. En het wordt inderdaad ook een rit om niet snel te vergeten. We rijden vandaag twee uur waar we maar 17 kilometer afleggen.
Het is hier wel wondermooi om te fietsen. Groene dalen, mooie dorpjes en abdijen, ... Spijtig krijgen we 's avonds weer regen en sluiten de dag dan opnieuw af met enkele uren fietsen in de regen. Het is bitter koud wanneer we het avondeten nuttigen.
Ondertussen onderscheidt onze chauffeur Marcel zich meer en meer als betrouwbare piloot. hij brengt de motorhome elke dag zonder problemen van de ene naar de andere plaats en ondersteund door de beide co piloten Helene en Yvonne.
's Avonds skyt de bobo met ypke en die belooft om wat zon op te sturen van Belgie naar Frankrijk.
Vandaag maken we een rit over 87 kilometer over enkele uitlopers van het centraal massief en dat hebben de fietsers geweten. Het was een zware rit met heel wat klimwerk.
Onderweg komen we weer enkele mooie dorpjes tegen; Sarzay met haar prachtig kasteel en ook het pittoreske dorpje Crozant waar we enkele mooie foto's maakten. Ook de tocht zelf gaat door prachtige groene dalen op afgelegen en rustige wegen.
We halen extra proviand binnen want morgen is het 1 mei en zijn alle winkels in Frankrijk gesloten.
Eindelijk nog eens tijd gevonden om de blog bij te werken. We zijn inmiddels aan dag 15 en zitten in de helft van onze grote tocht.
Op dag 11 fietsten we van Nevers naar Néret over een afstand van niet minder dan 122 kilometer. Het is onze langste fietsdag tot hiertoe. Onderweg kwamen we mooie dorpjes zoals Apremont tegen en blijkt dat de Fransen ook een Orval hebben als dorpje. Tijdens deze rit wordt duidelijk hoe het Franse centrale platteland ontvolk en massaal verhuist naar de grote steden. Met heel veel onbewoonde en vervallen huizen tot gevolg.
In de voormiddag hadden we best nog goed weer maar in de namiddag begon het weer te regenen zodat we de laatste vier uur in de regen hebben gefietst. we kwamen aan in camping Le Bonhomme, een kleine maar gezellige camping in handen van een Hollands echtpaar. Zij maakten voor ons lekkere pizza zodat de zware en natte dag nog goed afliep. Omdat het zo koud was, lagen we vandaag vroeg in bed. Voor de eerste keer aten we ook binnen omdat het buiten te koud was. We hopen allemaal op wat warmer weer en enkele dagen zonder regen.
Omdat de camping waar we naar toe wilden niet meer bestond, hebben we vandaag maar een kleine zeventig kilometer gefietst. We verblijven in Nevers bij een Nederlandse camping uitbaatster. We vermoeden dat het boekje dat we volgen geschreven is door een Nederlander.
Marcel is zoals steeds heel bedreven in het opzetten van de tent, Helene en de bobo hebben alles gehaald voor het eten.
Morgen beginnen we aan het tweede topo boekje. Het eerste is achter de rug. We hebben inmiddels bijna 900 kilometer gefietst. Nog 1800 te gaan. Je voelt dat het fietsen steeds beter gaat omdat je conditie opbouwt.
Vandaag trekken we naar Arlan via Vézelay. Vézelay is één van de bekendste pelgrimsoorden en een gezellig en pittoresk dorpje. Het Compostella genootschap heeft er een plaats waar je terecht kan als pelgrim en er zijn ook heel wat winkeltjes waar de plaatselijke domeinen hun chablis aanbieden. We kopen hier twee flessen van een superieure kwaliteit (dat zegt de verkoopster toch) en die worden 's avonds met zijn zessen opgedronken. Het was inderdaad lekkere wijn.
We fietsen vandaag 96 kilometer in een typisch Frans landschap. Je gaat van het ene naar het andere kleine pittoreske franse dorp in een hele groene omgeving.
Ook het logistieke team passeert Vézelay en is onder de indruk. 's Avonds verblijven we bij een Nederlandse uitbater van de camping.
Reis Compostella
