Ik ben monica, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bekske.
Ik ben een vrouw en woon in (Leuven)Wilsele () en mijn beroep is invalide.
Ik ben geboren op 25/11/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc en met de honden bezig zijn..
ik hou van mijn dieren .Maar ook van de dagelijkse kleine dingen kan ik genieten.Ben blij dat ik een beetje met de pc kan werken,is een grote hulp voor mij.Ook om dagelijks die plaatjes te maken dank zij die gratis programma's.
het is weer avond en begint terug frisjes te worden .In de dag in de zon uit de wind was het goed .Heb twee wasmachines gewassen en buiten gedroogd morgen nog de lakens .Maar het is enorm moeilijk om met 1hand op de draad iets vast te maken met knijpers ,want ik krijg ene arm niet omhoog .Maar het is geluk duurt wel langer voordat het ophangt maar al doende leer je afdoen gaat gemakkelijk de wasmand onder de draad zetten en de knijper losmaken zodat het in de wasmand valt.Op hangen eerst over de draad gooien en kan in stukjes trachten het op de juiste plaats vast te knijpen .Afijn ik trek mijn plan ik stond van morgen nat in zweet om mijn bed te verschonen.Mijn bed staat tegen een muur zodat je er van een kant aan kunt maar er liggen frisse lakens op zal het straks wel voelen..Heb ook met veel moeite het gras af gereden heb er wel lange tijd aan gezeten want het was meer rusten dan rijden nochthans is mijn gras niet zo groot .Een goede 20meter lang of iets minder en een 4meter breed dat is niet groot voor als je goed bent vroeger ging dat van zelf bij mij .Als ik hier komen wonen ben was ik nog gezond en heb toen het gras zelf gezaaid en aangeduwd met een plankje met een borstelsteel erop .De blaren stonden s'avonds op mijn handen en ben s'anderdaags met zo een handen gaan werken..Maar dat zo ik nu zeker niet meer kunnen kan nu amper mijn gras afkrijgen .Ik dacht in de namiddag naar het wielrennen te zien en ben gewoon in slaap gevallen .Zo vermoeid was ik amaai nog een geluk dat de deur op een kier stond zodat de drie hier binnen ,buiten konden.En ben nog altijd enorm moe heb zelfs met de grote moeite eten kunnen maken.Maar ja een mens moet al eens doorbijten ik zo willen dat ik s'morgens terug gezond kon op staan .Maar dat blijft bij een droom ik heb nochthans vroeger zwaar werk gedaan maar nu ben ik geen sikkepit meer waard .Hoe het zo kan veranderen is niet te begrijpen maar toch is het zo mag al blij zijn dat het niet erger is .Alhoewel ik langzaam achteruit aan het bollen ben .Ik leef van dag tot dag denk liever niet vooruit en tracht te genieten van de eenvoudige simpele dingen .Afijn ik ga terug rusten heb teveel gedaan vandaag en dat voel ik heel goed nu dus zeg ik tot morgen