|
|
| credo_at_tony2011 |
 |
|
|
Reacties op bericht (0) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
 |
||
|
||
|
| E-mail mij |
|
|
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen. |
|
|
| Gastenboek |
|
|
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek |
|
|
| Blog als favoriet ! |
|
|
|
|
|
Goudkorrel (Ruth Zwijgers ) _________ DIERBAAR DOOR JOUW WARMTE, BIJZONDER DOOR JOUW EENVOUD, AANWEZIG DOOR JOUW ZIJN VOOR MIJ BEWAAR IK ONZE VRIENDSCHAP IN MIJN HART, ZOALS EEN OESTERSCHELP DE PAREL OMHULT... |
|
|
|
GEBED(uit:Bijbel en Bezinning) Gij zijt geen God van wederkerigheid. Gij zijt geen God van voorwaardelijkheid. Gij meet niet. Gij wikt en weegt niet. Gij zijt groter dan ons hart. Liefde die geen grenzen kent, is uw Naam. Liefde die altijd mild blijft, is uw Naam. Laaf ons aan uw Barmhartigheit. Maak onszelf zo liefdevol zoals Gij het ons toonde in Jezus. Zend ons op weg met naastenliefde die niet verwacht maar schenkt, die niet berekent maar kwijtscheldt. Leer ons omgaan met mensen zoals ze zijn. Blijf met uw liefde wonen in ons hart, duw ons verder dan onze eigen liefde, vandaag en morgen en alle dagen die ons gegeven zijn. Amen. ( gepubliceerd in tijdschrift nr.3 ' Adem-Tocht ') |
|
|
 |
|
|
| GEVOELIG BLIJVEN ( Hans Bouma ) niet aftakelen niet verkillen niet verschrompelen gevoelig blijven voor het hoogste het diepste het allerliefste - leven dat oplaaide leven dat mens werd die ene mens mens als nooit tevoren mens als nimmermeer niet verkillen niet verschrompelen zelf mens blijven open blijven staan voor het meest verwonderlijke... ( uit: Bouma en Dessens, Goed dat je er bent, 1986 ) Tijdschrift Adem-Tocht nr.3 |
|
|
 |
|
|
| GOUDKORREL ( Franciscus van Sales ) ____________ Vervul alle taken met zorg en ijver. Maar je moet je er ook niet te druk om maken. Je mag je kalmte niet verliezen, of bang zijn en gaan overdrijven. En doe het ook niet te haastig, want haast verhindert je je verstand te gebruiken en goed te oordelen. Juist die haast belet ons ook goed te doen wat we zo haastig doen. |
|
|
 |
|
|
| BEVINDINGEN... Een student die een thesis maakte over jeugdkriminaliteit, moest om negen uur 's avonds tien gezinnen opbellen en vragen of de ouders wisten waar hun kinderen op dat tijdstip waren. In vijf gevallen werd de telefoon opgenomen door de kinderen, die helemaal geen idee hadden waar hun ouders op dat ogenblik waren... |
|
|
Een vrouw kan met één zucht méér zeggen dan een man met een preek... |
|
|
| GOUDKORREL --------------------- CHARME kan schuilen in een oogopslag, een glimlach, een gebaar, een stem. Iemand kan gemakkelijk een sterke persoonlijkheid hebben, maar absoluut geen charme. Persoonlijkheid is ee eigenschap die dadelijk in het oog valt. Charme is veel meer etherisch, iets dat een man of een vrouw omhult, zonder te domineren. De ware charme komt vanzelf, zonder enige inspanning. Dat is ook de reden waarom de charmanste mensen zich ook altijd heel natuurlijk bewegen. Wie zich de charme eigen wil maken, moet dit zo perfect weten te doen dat ze van de natuurlijke, aangeboren eigenschap niet te onderscheiden is. |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
| LOGO VAN ONZE BEWEGING ' ADEM-TOCHT '. Samen met velen kunnen we in onze beweging een 'adembenemend ' avontuur beleven, gevoed door de boeiende artikels van ons tijdschrift: ' ADEM-TOCHT. Raadpleeg : www.kerknet.be/microsite/ademtocht/ |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
DOORDENKERTJES... |
|
|
| G E L U K ( Roger Pylyser ) Geluk zit in hele kleine dingen, in flarden van herinneringen: wat vreugde na een stil verdriet, waarvan men dan intens geniet. Het blijft wel even rustig hangen, in fijne schijfjes van verlangen, die vormen een festijn van hoop en zoetjes smaken naar siroop. Geluk krijgt men soms zonder vragen, in een gevoel van welbehagen: een glimp van blijdschap... in 't verschiet, maar die, verdoken, niemand ziet... |
|
|
 |
|
|
| LEER ONS... ( Dorothee Sölle ) Leer ons een minderheid te worden, God, in een land dat te rijk is, te veel vreemdelingen kent en het leger te veel aanbidt. Pas ons aan aan uw gerechtigheid, niet aan de meerderheid. Bewaar ons voor de zucht naar harmonie en laat ons niet buigen voor grote getallen. Zie toch hoe hongerig we zijn naar de duidelijkheid die U ons biedt. Geef ons leraressen en leraren, niet slechts showmasters met hoge kijkcijfers. Zie toch hoe dorstig wij zijn naar de informatie die U ons verschaft, hoezeer wij willen weten wat telt. Maak ons zusters en broeders van hen die geen lobby hebben, die geen werk hebben en geen enkele hoop, die te oud zijn om nog productief te zijn of te onhandig of te nutteloos. Wijsheid van God, laat ons het geluk zien van hen die plezier hebben aan uw wet en dag en nacht mijmeren over uw geboden. ZIJ ZIJN ALS EEN BOOM GEPLANT AAN FRISSE WATEREN, DIE VRUCHTEN GEEFT OP ZIJN TIJD. |
|
|
 |
|
|
| BIJ HET BEGIN VAN HET NIEUWE JAAR: is de tabakshandelaar de sigaar; wordt de herenmode de das omgedaan; wordt de scheepvaart de wind uit de zeilen genomen; legt menig timmerman er het bijltje bij neer; moet de confectie-industrie er een mouw aanpassen; zijn de binnenschippers aan lager wal geraakt; zijn de chauffeurs de macht over het stuur kwijt; kunnen de sasmeesters het hoofd niet meer boven water houden; moeten de bierbrouwers uit een ander vaatje tappen; zitten de kwekers op zwart zaad; is de NMBS het spoor bijster; zijn de caféhouders het zat; zitten de kappers met de handen in het haar; is de boer uit het veld geslagen; zou het helpen als de wapenindustrie inzag dat er geen schot meer in zit? |
|
|
 |
|
|
| VLUCHTHEUVEL Bij de stille plas alsof 't een stukje hemel was... Bij het koeren van de duiven, die 't bladerdak instuiven... Bij de onrust van mijn zorgen, hoop ik op een nieuwe morgen... Bij U, Heer, van stil aanhoren, wordt weer zekerheid geboren... Bij U, in stille kracht verbonden en weer opnieuw gezonden... Heer van het Kruis en Heer van het Licht, blijf, verdwijn niet uit mijn zicht... In mijn zwakte blijkt Uw kracht, in mijn broosheid, Gij, mijn trouwe wacht... Tony Hutsebaut 21.05.2002 |
|
|
 |
|
|
| GOUDKORREL Ik weet niet wie of wat de vraag stelde. Ik weet niet wanneer ze gesteld werd. Ik herinner me niet dat ik antwoordde. Maar eens zei ik ja tegen iemand of iets. Vanaf dat ogenblik had ik de zekerheid dat het hele leven zinvol is en... een doel heeft. Vanaf dat moment heb ik geweten wat het wil zeggen ' niet om te zien ' of ' zich niet te bekommeren om de dag van morgen '. Dag Hammarskjöld |
|
|
 |
|
|
| VRIJHEID: MET VOLLE LONGEN ADEMEN IN OPEN LUCHT; MET GELOOF EN HOOP HET REDELIJKE OVERSTIJGEN. Pascale Arno |
|
|
| DIE KOOLMEES Jij, koolmees met bonte kleuren, jij weet mijn hart nu, op te beuren. Daarachter in het dichte lover, speelt g 'uw spel vol blij getover. De Heer heeft je zo rijk getooid en ik voel mij alledaags, berooid. Wellicht moet ik nog ontdekken, jouw dartel zijn, dat vreugd kan wekken. Ach, leer mij mijn lot blij aanvaarden, toegespitst op echte waarden. Dan kan ik ooit mijn lied aanheffen en zal uw zang mijn ziel verheffen. Tony Hutsebaut 11.07.2003 |
|
|
 |
|
|
| NIET ZO GEK... Vier hogeschoolstudenten arriveerden maar liefst 20 minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. De studenten probeerden de hoogleraar te overtuigen en voerden als excuus aan dat ze samen met de auto waren gekomen en dat die een lekke band had gehad. In dat geval, zo vond de hoogleraar, verdienden de studenten een extra kans, een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. Het spreekt voor zich dat het viertal die dag stipt op tijd was. Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en een tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: - Welke band was lek? |
|
|
| UITSPRAKEN.... Nadat de deken de klok gewijd had, werd hij opgehangen... De liturgische beweging zal op die jaarbeurs aanwezig zijn met een miskraam... Bij de verloren zaken werd een St. Antoniusbeeld binnengebracht... |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON Zo rijk aan veelvuldige helende en voedende eigenschappen is de olijf, dat de olijfboom vanouds beschouwd wordt als een godsgeschenk aan de mens gegeven. Geneeskundig speelt de olijf een ongemeen gunstige rol. Zowel uit de groene als uit de rijpe vruchten wordt de wondere olijfolie geperst. Volgens Dodoens ( 16e eeuw ) wordt die met succes toegediend, onder andere om de werking van de darmen te activeren. Ook de bladeren, de bast en het hout zijn geneeskrachtig. ( Joris Leuridan pr./ uit: Het geneesboek van Engel Leuridan ) |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------- Van alle mensen die niets te zeggen hebben, zijn degenen, die dat zwijgend doen, verreweg de aangenaamste. ( Hans Krailsheimer ) Vreugde ontstaat uit tevredenheid en tevredendheid onstaat uit het niets. ( Chin. wijsheid ) Als een hamer het enige gereedschap is waarover je beschikt, ben je geneigd ieder probleem als een spijker te zien. ( Abraham Maslow ) Poëzie is de onthulling van een gevoel waarvan de dichter gelooft dat het zijn persoonlijkheid weergeeft en de lezer als de zijne herkent. ( S. Quasimodo ) Het geluk is een beker die men langzaam moet uitdrinken om de droesem niet in beweging te brengen die op de bodem ligt. ( Deuter ) Bouw vooral je luchtkasteel niet te hoog, als je tenminste niet je hele leven, wilt blijven klauteren. ( Bernard Tapi ) De ganse geschiedenis van het Christendom bewijst, dat het weinig te vrezen heeft van vervolging als aan vijand, doch veel van vervolging als een bondgenoot. ( Thomas B. Macaulay ) |
|
|
 |
|
|
| Stelen zal wel niemand doen, die van eer houdt en fatsoen. Maar toch rooft men, o zo vaak een voorname grote zaak. 'k Spreek hier van de goede naam, daarop werpt men vaak een blaam, want het kwaad dat men vertelt, wordt niet spoedig meer hersteld. Roof toch nimmer iemands eer, want hij krijgt ze moeilijk weer. |
|
|
| ALS EEN MEISJE HAAR HOOFD VERLIEST,VINDT ZIJ MET MEESTAL TERUG OP DE SCHOUDER VAN EEN JONGEMAN... |
|
|
EVEN LACHEN... |
|
|
| ASWOENSDAG Het orgel speelt snerpend in minneur, mijn hart in tremolo, Gij houdt open deur. Gij zegent deze as met Uw erbarmen, Uw vriendlijk Licht komt mij omarmen. Dat kruisje op mijn hoofd tekent mij vanbinnen, als olie op graniet, balsem voor mijn zinnen. Omsluit mij nu,o, Heer, breek mijn trotse wil, mijn beter weten, ontvlam mij, nu ik ril. Laat Uw Pasen ook mijn doortocht worden, tooi mij met Johannes pij, laat me Uw sandaal omgorden. Tony Hutsebaut 26.02.1998 |
|
|
 |
|
|
| BLIND ( Charles Ducal ) Je zit op de rand van het bad te huilen, te huilen van schrik dat je oud wordt en lelijk. Je durft niet opstaan, bang van je blik in de weerloze spiegel. En dat je mij zal verliezen, je ziet het zo duidelijk, want je lichaam zo niets, een vod van een kamerjas om een schokkend verdriet. En ik, zo sterk in het schrijven, zo onherroepelijk zeker dat ik zal blijven, ik sta in de spiegel, mijn vuile was als een prop, een verfrommeld blad in de hand, en ik kan niet, ik kan niet de liefde en gooi de prop in de mand, en ga weg om te schrijven,de pijn uit mijn handen te drijven, de spiegel te vullen met ik die jou in mijn armen neem, altijd opnieuw? Tot je ziet. ( uit: Het Huwelijk, Nieuw Wereldtijdschrift, 1997 ) |
|
|
 |
|
|
MIJN HOOP.... ( Dorothee Sölle ) |
|
|
 |
|
|
| CLAMAVI AD TE De avond valt; het silhouet van boom en struik omsnoert mijn hart. De avond valt, ook voor mij, de stille dromer van Utopia. De avond valt, kom Geest, Kom God, ontsteek het vuur dat smeult in mij. Maak avondrood tot morgendblauw, herschep, dring door en maak me ' nieuw '. Tony Hutsebaut 20.08.1983 |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------- Alle waarheden zijn simpel, eenmaal ze ontdekt zijn. Maar je moet ze wel ontdekken. ( Galilei, Galileo ) Goed is de vijand van uitmuntend. ( Voltaire ) Het zijn niet de sterkste rassen die overleven, noch de meest intelligente, maar diegene die het meest ontvankelijk zijn voor verandering. ( Darwin ) Geweldloosheid zou nooit gebruikt mogen worden als een schild voor lafheid. Het is een wapen voor de dapperen. ( Gandhi ) Leg je hand één minuut op een hete plaat en het lijkt een uur. Zit een uur bij een mooie vrouw en het lijkt een minuut. Dat is relativiteit. ( Einstein ) Er zijn schilders die de zon veranderen in een gele stip. Er zijn anderen die, met hun talent en intelligentie, een gele stip veranderen in de zon. ( Picasso ) Een échte leider legt een besluit niet op, maar zorgt ervoor dat mensen het zichzelf opleggen.( Mandela ) Zwijgen is goud, wanneer je geen goed antwoord kan bedenken. ( Muhammed Ali ) Innovatie onderscheidt een voorloper van een meeloper. ( Steve Jobs ) |
|
|
 |
|
|
| AUTOKERKHOF: LAATSTE ROESTPLAATS ! |
|
|
| ZE MOESTEN... ( Francine Rijkegras ) Ze moesten mensen dwingen één uur per dag languit op de grond te liggen een half uur op hun buik om naar de bloemen, het gras, de mieren te kijken een half uur op hun rug om de hemel, de vogels, de wolken te zien, ergens moet God zijn en goed... |
|
|
| GOUDKORREL ( Valeer Deschacht pr. ) Een boek lezen kan ons leren hoe mensen hun blijdschap bewaarden, al was het leven voor hen bijzonder moeilijk. Poëzie kan ons gevoelig maken voor de diepste dimensie van onze mens-zijn. Muziek kan ons innig ontroeren en ons gemoed verrijken. Waarderen we voldoende de uren waarin we van schoonheid genieten, al zijn ze een te kortstondig intermezzo in onze soms eentonige dagen? |
|
|
| KORT EN GOED.... ( genoteerd door Gerd de Ley ) Broadway is een straat waar mensen geld uitgeven dat ze niet verdiend hebben om dingen te kopen die ze niet nodig hebben om indruk te maken op mensen die ze niet aardig vinden. ( Carl Sandburg ) Het probleem van het moderne gezin is dat daar iederéén de broek draagt. ( George Stillwell ) Wie jong is, heeft angst, wie ouder wordt een natte broek. ( Roland Topor ) Geen man kan gracieus zijn broek uittrekken. ( Robin Skelton ) Ik ben zo arm geweest dat mijn broek zo dun was dat ik op een geldstuk ging zitten en wist te vertellen of het kruis was of munt. ( Spencer Tracy ) Je mist het water pas, als de bron is opgedroogd. ( Rowland Howard ) Briljant persoon: iemand die iedere gelegenheid te baat neemt om jou te complimenteren. ( O.A.Battista ) |
|
|
| VALENTIJN ( Remi Cardoen, Beselare,1910 ) Mijn liefje, wij voeren eens tesamen al op de lieve Lei. 't Was op een mooie avond en in de maand van mei. Reeds zonk de zon in 't westen, met rozerood geboord. Jij keek naar mij, ik keek naar jou, we zeiden niet één woord. Toe, laat mij een kusje geven, kom, mijn Suske, kom. Maar 'k was nog aan jouw lippen niet, of 't bootje kantelde om. Zo lagen wij in 't water. Ik zwom met jou naar de kant. Je mooie kleed was helemaal vernield, je strikjes en je kant. Je kreeg van je moeder een verschrikkelijke straf. Mijn vader sneed drie maanden lang mijn levensmiddelen af. Zo eindigde onze liefde, mijn teerbeminde bruid. O, minnaar, kus je meisje, toch nooit in een schuit. |
|
|
 |
|
|
| INTUSSEN... ( Pierre De Paepe ) Als zoveel verzen van een droef gedicht voor het raam en op de tafel van haar ziekenkamer stonden tuilen en bloemstukjes te getuigen en te hopen. Te getuigen van de genegenheid en van de liefde haar toegedragen van alle kanten. Te hopen dat ze de kamer zou verlaten voor goed, in goeden doen. Ze stonden er mooi te zijn, levend te zijn, gezondheid te hebben en dorst. Ze waren stil, en dartel, ze waren in zichzelf gekeerd en toch uitbundig. En blad na blad verloren ze hun kroon tot alleen de groene kelk nog overbleef. En toen meeldraden en stampers stuivend mekaar hadden gevonden, bleven ze achter als zaad van toekomst. En zij, intussen ze was naar Huis gewandeld... |
|
|
| EEN BELIJDENIS... ( Dorothee Sölle ) IK GELOOF IN DE GEKRUISIGDE, DIE LEEFT, IN DE MISLUKTE, DIE NIET MISLUKT IS, IN DE WEERLOZE, DIE DOOR GOD NIET IN DE STEEK WORDT GELATEN, IN DE LIEFHEBBENDE, WIENS ZAAK GOD TOT DE ZIJNE HEEFT GEMAAKT. GOD HEEFT DE WEERLOZE NIET BEWAPEND, HIJ HEEFT HEM NIET TE GRONDE DOEN GAAN, MAAR HIJ HEEFT HEM JUIST ALS DIE WEERLOZE BEVESTIGD, AANGENOMEN EN LIEFGEHAD - DUS OPGEWEKT. IN HEM GELOVEN IS NIETS ANDERS DAN INGAAN OP HEM, DAN ZIJN WEG TE GAAN... |
|
|
 |
|
|
| EEN PRIESTER... Een priester moet zijn heel groot en heel klein, vol fierheid en adel als een koningskind, maar toch door eenieder om zijn eenvoud bemind; een bron van heilig leven, die zonden mag vergeven; een heer met een eigen verlangen, maar dienaar van zwakken en bangen; die 's Heren dienst is toegewijd en dapper tegen 'k wade strijdt; het grote betrachtend maar ook het kleinste achtend; bestemd tot verblijden, vetrouwd met het lijden; dapper en trouw tot zijn laatste snik. ( naar een middeleeuws Duits manuscript ) |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON Heel wat ouderen hebben een tekort aan vitamine B12, wat een verhoogde kans op cognitieve achteruitgang en depressie tot gevolg heeft. Volgens een wetenschappelijke studie gaat het lichaam met het ouder worden steeds minder efficiënt met vitamine B12 om en begint de concentratie ervan in het bloed na het vijftigste levensjaar terug te lopen. |
|
|
| BIDDEN... Als een bloem zich openplooien naar dat godlijk zonlicht toe. Als een boom zijn kruin verheffen, zacht gedragen door de wind. Als een kind weer klein geworden, hulpbehoevend, luisterbereid. Met een hart dat bonst van vreugde, dankend om te mogen ' zijn '. Met een ziel, broos en teder, de antenne op God gericht. Dan kan ik mezelf overstijgen, die verre einder tegemoet. Tony Hutsebaut 12.02.1983 |
|
|
 |
|
|
| MAART ( Aneurin, 6e eeuw ) RUSTELOOS DE IJVER VAN DE VOGELS, GEVAARLIJK DE KILLE WIND OVER DE HEUVELS, HET ZAAD SMEEKT OM HELDER WEER, ERGERNIS DUURT LANGER DAN HARTZEER, IEDEREEN WORDT OVERMOEDIG, IEDERE VOGEL VLIEGT NAAR ZIJN MAKKER, ALLES WRINGT ZICH UIT DE AARDE, MAAR DE DOOD IS EEN BARRE GEVANGENIS. ( Patrick Lateur, ' Het is vandaag de datum ', Poëziecentrum/Gent 2002) |
|
|
 |
|
|
REFLEKS |
|
|
 |
|
|
| LENTEKIND ( Erik Lauwers ) Ze telt de krullen in de haren van de fee, ze danst uitbundig het sprookje in, legt klemtonen in de eigen taal van de verbeelding. Vrouw in de knop, kind in het theater van doornen, ze lacht nog, verwacht dat morgen de tijd komt als nooit tevoren. Ze speelt kus, zingt binnensmonds een liefdeslied over rozen. |
|
|
 |
|
|
| WANNEER TOCH ? Voorbij gaan duistere en heldere nachten. Voorbij gaan dagen vol vermiljoen. Grijze regens doen ons niet langer smachten. De wolken zijn weg.Wanneer komt het rozenseizoen? De uren hebben geen haast, al geef je ze miljoenen. Ze dragen loden schoenen, en tergend traag beweegt de grote wijzer. Kom uit, zeg! Uitschietende scheuten zijn de schakel. Tussen blad en twijg wordt haar vlees een mirakel. Draagt d' eerste kardinaalsrood, of kleuren van de keizer? Eeuwige God, Gij kijkt niet op een jaar of maand. Wanneer dan toch plooit d' eerste roos zich open... Want rozenbloei is vluchtig en voorbijgaand. Versta ons ongeduld. Haar bloei willen we geenszins mislopen. ( vrij vertaald naar Amado Nervo (1870-1919).) |
|
|
 |
|
|
| NIEUW PERSPECTIEF Met Hem de berg bestijgen uit het dal van de duisternis, uit de dodende sleur van elke dag. Met Hem de hoogte zoeken en de ijle lucht: de nieuwe gedachten en de andere kijk. Door Hem de spanning aandurven tussen plicht en visioen, tussen wet en profeet, tussen vandaag en morgen. Bij Hem zijn en niet meer bidden, niets meer vragen, enkel weten en gelukkig zijn. Met Hem weer afdalen naar de vlakte, naar de zorg, het leed van elke dag. Maar zijn geheim bewaren in het hart om nooit te vergeten. Zijn licht ontsteken om het nooit meer te doven. |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------- Een stapel stenen houdt op een stapel stenen te zijn op het moment dat iemand er naar kijkt met het beeld in zich van een kathedraal. ( Ant. de Saint-Exupéry ) Wanneer een socialistische samenleving alleen maar een verhoging van het levenspeil brengt, wanneer het niet zou leiden tot een betere mens, interesseert de revolutie mij niet. ( Che Guevara ) Hoe minder ik iets als werk zie, hoe meer ik voor elkaar krijg. ( Richard Bach ) Midden in de compacte massa kan men niet omvallen. Het is daarom de ideale plaats voor mensen die niet op eigen benen kunnen staan. ( Antoon Vloemans ) Het mooist zijn vrouwen zoals God ze geschapen heeft. De kleermaker kan alleen maar alles verknoeien. ( P. Gauguin ) Ga nooit weg zonder te groeten. Ga nooit heen zonder zoen. Als je het noodlot zult ontmoeten, kun je het nooit meer over doen. ( Toon Hermans ) Een ziel is iets dat gemaakt is uit vuur en bergkristallen. Is iets dat heel streng is en oudtestamentisch hard, maar ook zo zacht als het gebaar waarmee zijn behoedzame vingertoppen soms mijn wimpers streelden. ( Etty Hillesum ) Als de geest ruim is, voelt het lichaam zich gemakkelijk. ( Ta Hsüeh ) |
|
|
HIJ DROEG ONZE SMERTEN ( Jacobus Revius/1586-1658 ) |
|
|
 |
|
|
| VRIJHEID ( Hans Magnus Enzensberger ) Niet alles in één keer willen hebben, hier en nu. Niet alles in één keer willen hebben. Niet alles willen hebben. Niet willen hebben. Niet hebben. Tijd, aandacht, ruimte, lucht, water, stilte, rust, veiligheid... Dit zijn de hedendaagse ' luxegoederen '. Ze zijn even schaars en begerenswaardig als vroeger de materiële goederen. '' De toekomst van de luxe ligt niet, zoals tot nu toe, in vermeerdering, maar in vermindering, niet in ophoping, maar in vermijding. De overvloed komt in een nieuw stadium, doordat hij zichzelf ontkent. Minimalisme en onthouding zouden even zeldzaam,duur en gegeerd kunnen blijken te zijn als ooit ostentatieve verkwisting. " |
|
|
 |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON ------------------------------------- Mensen met een lage vitamine K-spiegel in het bloed hebben meer artrose in de handen en de knieën dan mensen met een hoger vitamie K-gehalte. Belangrijke bronnen van vitamine K zijn o.a. bloemkool, spinazie, boerenkool, broccoli, erwten, volkoren producten, mager vlees, yoghurt, eierdooiers, sojaolie en visolie. |
|
|
| EVEN LACHEN... Op hun reis door Schotland, ging een gezin ook naar Loch Ness, in de hoop een glimp op te vangen van de beroemde bewoner van dat meer. Wanneer is het monster meestal te zien? vroeg de vader aan de gids die hen een rondleiding gaf. Meestal na een whisky of drie, antwoordde de Schot. |
|
|
OVERKANT ( Herwig Hensen ) |
|
|
 |
|
|
| EEN MENS IN DE TIJD Men zoekt, men zucht, een droeve klucht, schrille symfonie, een levenslied. Men droomt, men ijlt, op witte wolken zeilt, in broze scheepjes vaart, in vreemde havens wijlt. Men vlucht 't geluk dat stil aanwezig is en proeft de smaak van een verboden vrucht. Een mens, een zwerver in de duisternis van snel vervlogen tijd en ... late spijt. Tony Hutsebaut 26.03.2011 |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------------ Er zijn twee soorten deserteurs: degenen die gaan, wanneer men had moeten blijven, en degenen die blijven, wanneer men had moeten gaan. ( W. Brudzinsky ) Verstandigen leren van anderen. Middelmatigen door schade en schande. Domoren leren niets, zij weten al alles. ( Helga Poot ) Door de komst van Jezus Christus in deze wereld zijn de zondondergangen van de tijd veranderd in de zonsopgangen van de eeuwigheid. ( Clemens Alexandrinus ) Een discussie is als een bootje; als alle passagiers aan één kant gaan zitten, slaat het om. Er moet evenwicht zijn voordat je verder kan. ( Marjorie Pithie ) Tegenwoordig dansen de mensen zo ver uit elkaar: de man in de ene en de vrouw in de andere gelegenheid. ( Rudi Carell ) Vergeet niet, het is de geheime kracht, diep in ons weggeborgen die onze drijfveren stuurt, daar komt die overredende stem vandaan, daar ligt de kern van het leven, daar, zouden we zelfs kunnen zeggen, is de mens zichzelve. ( Marcus Aurelius / Rom. Keizer 121-180 ) |
|
|
| ZIJ KAN NIET ANDERS ( M. Gerards-Wilders ) Hoe ik ook Maria zie... altijd rijkt Zij Jezus aan. Hij leeft in Haar open handen Haar blik Haar hele wezen. Zij kan niet anders dan getuigen van Zijn leven met haar hele hart. Zij is de Vrouw waaruit Hij mens werd om ook ons te laten stijgen uit de dood. Voorbij Zijn kruis... |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL |
|
|
| KORT EN GOED... ( Samenstelling: Gerd de Ley ) body piercing: een uitstekend uitdrukkingsmiddel om te zeggen: ' wat kan ik met de huidige concurrentie op de arbeidsmarkt nog meer doen om mezelf kansloos te maken? ' ( Dennis Miller ) boemerang: hout met heimwee ( Patrick De Witte ) buikje: afdak voor kostbaar materieel ( Mark Uytterhoeven ) Cannes: stad waar je op het strand kunt liggen en naar de sterren staren - en omgekeerd. compromis: de kunst om een taart zo te verdelen dat iedereen denkt dat hij het grootste stuk heeft. ( Ludwig Erhard ) computerspecialist: synoniem voor iemand tussen twee en achttien jaar. ( Mike Barfield ) constipatie: veel drukken om niets décolleté: iets wat ophoudt waar het vermoeden zekerheid wordt. ( Godfried Bomans ) |
|
|
OM TOCH WEL EVEN OVER NA TE DENKEN.... |
|
|
| EVEN LACHEN... Wat moet men doen om met succes op de beurs te spelen? vroeg men aan een beleggingsadviseur. De specialist antwoordde glimlachend: och, dat is eigenlijk heel gemakkelijk. Je moet gewoon altijd van pessimisten kopen en aan optimisten verkopen ! |
|
|
| CITATEN ------- In de ene mens kunnen wij ons duidelijker vollediger en fraaier projecteren dan in de andere. Dat noemt men dan vrienden. ( Jan Greshoff ) Hoopvol uitzien naar betere tijden, moet niet alleen louter een gevoel zijn, maar het moet een gevoel zijn, dat zich omzet in een duidelijk doen. ( Vincent van Gogh ) De demon van het middaguur verschijnt in het leven van elke man. Hij bedreigt evenzeer de zinnelijken als de maagdelijken. Hij is de duivel van het gemis. Hij maakt zijn slachtoffers wijs dat indien ze zich niet haasten, iets van belang onherroepelijk gaat ontsnappen. ( Marnix Gijsen ) Wie alleen praat over dingen waar hij iets van weet, heeft tijd om over de andere na te denken. ( Jos Wilmots ) Een filosoof zijn is niet louter het hebben van subtiele gedachten, maar het zo van wijsheid houden, dat men leeft zoals zij voorschrijft. ( H.D. Thoreau ) Kleinigheden lijken van geen belang, maar ze geven een kalm geluk. Iedere kleinigheid bergt een engel. ( G. Bernanos ) Lachen is de korste afstand tussen mensen. (J.F.Kennedy ) |
|
|
| WIST JE DAT ? Hebt u zich ooit afgevraagd waarom de meeste potloden zeskantig zijn? Antwoord: Zeskantige potloden zijn goedkoper dan ronde. Voor negen zeskantige potloden is net zoveel hout nodig als voor acht ronde. Bovendien rolt een zeskantig potlood minder snel van een bureau. |
|
|
| LACHEN.... Leer lachen! Lachen is gezond. Het sterkt hart en longen. Het dient de geest tot steun en stut. Lach dus tot uw lever schudt, vrij en ongedwongen. Leer lachen! Lachen is als wijn. Het doet de bloedstroom versnellen. Leer lachen! Lachen is een schat die niemand hoeft te derven. |
|
|
| ONDER DE APPELBOOM ( Rutger Kopland ) Ik kwam thuis, het was een uur of acht en zeldzaam zacht voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom ik ging zitten en ik zat te kijken hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was, de nacht kwam uit de aarde een blauwer wordend licht hing in de appelboom toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn, de dingen van de dag verdwenen voor de geur van hooi, er lag weer speelgoed in het gras en verweg in het huis lachten de kinderen in het bad tot waar ik zat, tot onder de appelboom en later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel hoorde ik hoe stil en leeg het aan het worden was gelukkig kwam er iemand naast mij zitten, om precies te zijn jij was het die naast mij kwam onder appelboom, zeldzaam zacht en dichtbij voor onze leeftijd. ( uit: Onder het vee, A'dam, 1966 ) |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON Het tandenknarsen, ook wel bruxisme genoemd, is gekenmerkt door een ritmische activiteit van de kaakspieren, met het geluid van knakken en knarsen. Bruxisme doet zich hoofdzakelijk voor tijdens de lichte slaap en kan in sommige gevallen leiden tot beschadiging van de tanden, het tandvlees en de tandalveolen. Consulteer een tandarts om een prothese te laten maken die de tanden tijdens de slaap beschermt. ( G. Hoffmann en B. Wuilmart, ' Dokter, wat is... de slaap? ) |
|
|
| HET IS ONZIN, ZEGT HET VERSTAND... HET IS BELACHELIJK, ZEGT DE TROTS... HET IS ONMOGELIJK, ZEGT DE ERVARING... HET IS WAT HET IS, ZEGT DE LIEFDE! |
|
|
| DE DIEREN WEERVOORSPELLERS... VOOR DE REGEN: Roept de pauw vanuit de hoogste boom; Komen de mussen in een dichte menigte bijeen op land of in de hagen, terwijl ze een oorverdovend getjilp laten horen; Verlaten de bijen achterdochtig hun korven, terwijl ze in de buurt ervan blijven rondvliegen; Kwaken de kikvorsen; Komen de grote slakken te voorschijn. |
|
|
 |
|
|
| VOLGENS KENNERS ZIJN ER TEGENWOORDIG MEER STOMME FILMS DAN VROEGER. ( Jos Wilmots ) |
|
|
| GOUDKORREL -------------------- Er wordt wel eens gezegd dat de liefde verdwijnt als de schoonheid begint te tanen. Maar is het niet andersom? De schoonheid taant immers alléén als de liefde verdwenen is. |
|
|
HEIL DE NATTE VINGERLING ! ( Kleine Kantate ) Vict.J. Brunclair |
|
|
 |
|
|
| TANGLED UP IN BLUE ( Bob Dylan ) Early one morning the sun was shining I was laying in bed Wond'ring if she'd changed it all If her hair was still red Her folks they said our lives together Sure was gonna be rough They never did like Mama's homemade dress Papa's bankbook wasnt't big enough And I was standing on the side of the road Rain falling on my shoes Heading out for the Eeast Coast Lord knows I've paid some dues getting through Tangled up in blue She was married when we first met Soon to be divorced I helped her out of a jam I guess But I used a little too much force We drove that car as far as we could Abandoned it out West Split it up on a dark sad night Both agreeing it was best She turned around to look at me As I was walking away I heard her say over my shoulder ' We'll meet again someday on the avenue ' Tangled up in blue. PRACHTIG IN HET BLAUW ( Bart Peeters ) Ik lag in de zon in de zomer Ik lag in de zon in het gras Jij kwam langs ik herinner het mij Alsof het gisteren was Je reed nog niet met de wagen En je brommer was al wekenlang stuk Je zei ik kon toevallig met mijn zuster mee Ik dacht da's wat je noemt een geluk We hebben hier ook een gemeentepark Stamelde ik hees Daar gingen we heen en We zegden niets Alleen maar wat clichés En ik vond jou prachtig in het blauw Pas na een jaar of elf Zouden we trouwen Oorspronkelijk alleen voor de wet Maar om de kerk in Het midden te houden Deden we alles en daarna een buffet De schepen van de burgerlijke stand Speelde mooi toneel En een witte jurk leek ons overbodig Want die zag je al zoveel Dus vond ik jou prachtig in het blauw. |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
| RIJMEN VOOR EEN REIZIGER IN ANTWERPEN ( Hugo Claus ) Zij liggen breeduit in de etalage de beesten van de zee, de kleurige kreeft, de kwaje krab, de onbetrouwbare paling, de weemoedige tong, de goedlachse haring. Het goedkoopst is de sprot. Het duurst de tarbot. Nee, nog duurder is het gebod van liefde. ( gedichten 1948-2004 - De Bezige Bij,2004 ) |
|
|
| BOOMGAARD ( Bart Moeyaert ) Kom hier,dat ik je bijt, je als een appel eet, en - zoals dat gaat - van blijdschap niet meer weet waar ik mijn handen laat. Jij bent een boomgaard, eigenlijk, waarvan ik graag de vruchten pluk, de bloesems ruik, zoals vandaag. Kijk maar: weer raak ik hier mijn handen kwijt, nu ik je in mijn armen bijt, je als een appel eet, en weet hoe liefde smaakt. |
|
|
| ALS KIND MOEST IK EEN WALVIS ETEN ( Wiel Kusters ) Als kind moest ik een walvis eten 's avonds voor het slapen gaan met een sinaasappel toe ik had daar een laddertje bij nodig en een een goeie scherpe bijl laarzen aan zuidwester op mijn vader zat stil in een hoek wakker blijvend met de krant zijn pijpje paffend zonder rook mijn moeder breide dat het vroor stopte sokken vol met gaten zweeg en dronk een kopje thee mijn walvis had ik niet naar binnen voor de koekoek twaalf riep tandenpoetsen hoefde niet ik lag in de nacht als in een maag te woelen te bewegen het duurde uren voor ik sliep ik lag te bidden in mijn bed ' hij eruit of ik eruit ' mijn mond ging niet meer dicht er was iemand die me kneedde maar er was niemand die mij zag ik stonk naar tranen en naar lever naar gods winden die ik liet naar de zee die ik bevoer bloed en olie op de vloer tegen de ochtend ging het beter met hem in mij en mij in hem lag ik te zingen zonder stem lag ik te zingen zonder stem douches had je toen nog niet ik zong me schoon: Jeruzalem ! ( Querido, 2002 ) |
|
|
| VERJAARSWENSEN ( Ida Gerhardt ) Bronwater, uit de hand gedronken, licht en schaduw, en al de hoge grassen gepluimd, nog groen. En dat de vrienden komen met enkel de geschenken van hun verrukkelijk lachen; met 's avonds van hun zwijgen de dauw. |
|
|
| CLAMAVI AD TE De avond valt, het silhouet van boom en struik omsnoert mijn hart. De avond valt, ook voor mij, de stille dromer van Utopia. De avond valt, kom Geest, Kom God, ontsteek het vuur dat smeult in mij. Maak avondrood tot morgendblauw, herschep, dring door en maak me ' nieuw '. Tony Hutsebaut 20.08.1983 |
|
|
 |
|
|
| MOEDER, LIEVE VROUW ( A. Suenaert ) Ik ben bij U altijd genode, tussen Uw rode beuken in Uw schamele nis, ik luister, nu de dag moet sterven naar U... Uw stilte wordt belevenis. Ik luister graag omdat ik weet: het kind in mij wil toch nooit sterven. Ik voelde het zo goed eenmaal bij een begrafenis. Weet: biddend ben ik opgevoed en leerde hoe Gij Moeder zijt van alle... moeders. In mijn verbeelding liefkooste Gij toch ieder zoekend mens. En met een hand vol goedheid geeft Gij van Uw Zoon, de Hoop als laatste wens. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL |
|
|
| EENZAAM HUIS ( Paul Peeters ) Kille handen, bevend in de nacht zijn de sterren, nu je ogen gesloten wachten op de dag. De nacht, hij is het einde van een boekdeel, arm of rijk. De nacht,hij is de ebbe na de aanvoer van slib of slijk. Het raam waardoor we kijken is onze nieuwe vreugde of verdriet. En de druppels water, druipend van het huis, bieden de illusie van muziek. De natuur, zij is de ongesloten kluis waarin het leven ligt. Mijn hart, gij eenzaam huis. |
|
|
 |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON --------------------------------- Deskundigen beweren dat te veel licht in een slaapkamer de hersenen in verwarring kan brengen: ze willen slapen, maar krijgen het sein om wakker te worden. Als dat nacht na nacht blijft doorgaan, kan die vermenging van signalen resulteren in ochtendmoeheid. |
|
|
| KORT EN GOED... ( genoteerd door Gerd de Ley ) Het kapitalisme is een geweldige vondst en heeft slechts dat ene nadeel dat je geld moet hebben om eraan deel te kunnen nemen. ( Dimitri Verhulst ) Niet alle kattendarmen brengen het tot vioolsnaar. ( Gerd de Ley ) De kiezer heeft ongelijk, tenzij hij op de goede partij stemt. ( Jan Blokker ) Je wordt zelf niet groter door anderen te kleineren. ( Phil Bosmans ) Hoe meer de kleren afgeprijsd zijn, hoe groter de kans is dat ze niet beschikbaar zijn in je maat. ( Hannelore blom ) Wanneer gaan de kindsoldaten eindelijk eens volwassen worden? ( Philippe Geubels ) ( uiu: Groot Citatenboek can de 21e eeuw, Lannoo,Tielt 2010 ) |
|
|
BALLADE VAN DE VLAAMSE INTELLEKTUEEL |
|
|
 |
|
|
| Een ietwat sarcastische benadering n.a.v. de recente negatieve gebeurtenissen bij de spoorwegen. BERICHT AAN DE REIZIGERS Vanaf vandaag betreedt u elke trein op eigen risico. De NMBS, INFRABEL EN DE NMBS-HOLDING zijn niet langer verantwoordelijk voor gebeurlijke ongevallen. In het kader van onze nieuwe open communicatiepolitiek leggen wij u graag uit waarom: - Onze raden van bestuur zijn volledig gepolitiseerd. Zij kunnen op elk moment een vreemde beslissing nemen. - Onze drieledige structuur is complex. De onderdelen kunnen op elk moment een onderlinge kortsluiting kennen. - Onze directeurs zijn benoemd op basis van hun politieke kleur. Zij kunnen op elk moment bewijzen niet competent te zijn. - Ons personeel is gesyndiceerd bij ten minste acht elkaar beconcurrerende vakbonden. Zij kunnen op elk moment tot staking overgaan. - Ons materiaal en onze infrastructuur zijn verouderd. Ze kunnen op elk moment defect gaan. - Ons spoorwegennet is een onoverzichtelijk kluwen. Onze treinen kunnen op elk moment op elkaar botsen. - Onze koperleidingen liggen bij de sporen. Zij kunnen op elk moment gestolen worden. - Onze bestuurcabinen hebben een open deur. Zij kunnen op elk moment betreden worden door onbevoegden. - Onze dienstregelingen zijn louter indicatief. Er kan op elk moment van afgeweken worden. Als u toch op eigen risico van onze trein gebruik wenst te maken, gelieve u dan te voorzien van een overlevingspakket met daarin minimaal één liter water, enkele koekjes, een gsm en en EHBO-kit. Was getekend: De communicatiedepartementen van de NMBS, INFRABEL en de NMBS-Holding. ( cfr Philip Verhaeghe - Aalter ) |
|
|
 |
|
|
RECEPT ( J. Bernlef ) |
|
|
 |
|
|
NIEUWE LUCHT IN DE LONGEN, |
|
|
 |
|
|
| BELGIË BLUES ( Walter De Buck, 1979 ) ' t Es toch zo goed in ons Belgenland land van staal en van Brugse kant land van 't geld en de democratie land van de taalstrijd en de religie O België blues ,o belfort blues als ik op u peinze, smelt ik tot moes O Vlaanderen blues, o belfort roes smelten gelijk appelmoes 't Es toch goed in ons Belgiëland beter dan aan den andere kant beter dan in het land van Mustapha beter zelfs dan in Amerika Wij hebben alles in Belgiëland van d' Ardennen tot het Noordzeestrand atoomcentrales niet alleen in Mol de rest van het land betaalt ook zijnen tol O land van vooruitgang, van economie en supermoderne industrie syndicaat en patronaat gastarbeiders en rassenhaat Land van belofte of welvaartstaat van bankiers en politieapparaat haatcampagnes tussen Vlaams en Waals werkloosheid en het plan-Spitaels O België blues, O Belfort blues als ik op u peinze, smelt ik tot moes O Vlaanderen blues, o belfort roes smelten gelijk appelmoes Bij ons in België is het goed als ge alles volgens de regels doet als ge binnen de voorschriften blijft en geen te stoute liedjes schrijft |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
| KIJK.... KIJK MET AANDACHT OM JE HEEN EN HEB OOG VOOR ALLES WAT IN DEZE WERELD MOET GEBEUREN. ELKE MENS IS BEMINNENSWAARD. KOM VOL EERBIED OP VOOR SCHOONHEID EN TEDERHEID, VOOR WAARHEID EN GERECHTIGHEID. MAAK OVERAL VREDE. KIES VOOR DE ARMEN. DOE DAT ELKE DAG OPNIEUW. NODIG HEN UIT VOOR EEN FEEST EN WORDT VRIEND VAN HEN. BEWAAK DAARVOOR JE HART: MAAK HET OPRECHT EN RUIM. LUISTER NAAR JE VERLANGEN; EEN VRIENDELIJK LICHT GAAT VOOR JE UIT... |
|
|
 |
|
|
| GOUDKORREL ---------------- Ieder mens krijgt de kans iemand gelukkig te maken, al was het maar met een vriendelijke glimlach, een fijnzinnige attentie, een graag gedane dienst, een oprechte belangstelling. Zo kunnen we de vreugde ervaren zon te brengen in iemands leven. Mensen die zelfgenoegzaam leven en hun hart voor anderen sluiten, kennen die blijdschap niet. Valeer Deschacht pr. |
|
|
| CITATEN ----------- Een gerucht is net vals geld; eerlijke mensen zullen het nooit produceren maar ze geven het gedachteloos uit. ( Claire Boothe Luce ) De kunstenaar ondergaat niet de droom, maar schept hem. In plaats van stroomafwaarts met de droom te leven zoals de dromende doorsneemens doet, zoekt hij het brongebied op, waar droom en kunst beide gespijzigd worden. ( Simon Vestdijck ) Het kwaadspreken is een vorm van zelfwantrouwen en een gevolg van innerlijke onzekerheid. Door de fouten van anderen te laken, zoekt men afwezigheid ervan bij zichzelf te bevestigen. ( Godfried Bomans ) Grondstellingen, principes, kunnen zeer verschillend zijn en toch tot dezelfde besluiten voeren, daar ieder weet dat het ware vaak uit het verkeerde volgt. ( Blaise Pascal ) Indien wij zelf geen gebreken hadden, zouden wij er niet zoveel genoegen in scheppen, ze bij anderen op te merken. ( F. de la Rochefoucauld ) Je hebt er bijzonder veel plezier van als je de fouten waaruit je wat kan leren, vroeg in je leven kunt maken. ( W. Churchill ) Binnenin je bevindt zich een schatkamer met alles wat je ooit zult nodig hebben. ( Hui-Hai ) |
|
|
 |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON ------------------------------------ Flavanoïden zijn sterke antioxidanten. Ze spelen een rol bij het voorkomen van kanker en hart- en vaatziekten en werken ook onstekingsremmend. Soja, kruiden, peulvruchten, rode wijn, appels, blauwe druiven, sinaasappels, broccoli, thee, bessen, wortels, tomaten, spruitjes en knoflook bevatten veel flavanoïden. |
|
|
| DE DIEREN ALS WEERVOORSPELLERS... voor de regen: houden de koeien hun neus in de wind om lucht in te ademen; daarna troepen ze samen aan de kant van de weide of gaan ze samen onder een boom liggen, met de kop tegen de windrichting in. springen de vissen uit het water. zoeken de geiten een beschutte plaats op. begint de haan met zijn vleugels te slaan en te kraaien op een ogenblik waarop hij dat normaal niet doet. |
|
|
| CITATEN ---------- Tijd is een raar iets: niemand heeft het, maar iedereen kan het maken. De strijd om de vraag of de man of de vrouw waardevoller is, is even nutteloos als de discussie over de vraag wat zwaarder is, een kilo ijzer of een kilo veren ? ( A. Segovia ) Een onbekwame advocaat kan een proces, maanden of jaren ophouden, een bekwaam advocaat zelfs nog langer. ( E. Younger ) Morele bespiegelingen en levensregels lezen de mensen bijzonder graag; het is dan ook inderdaad wel zo aangenaam ze te lezen, dan om ze op te volgen. ( Otto Weiss ) Er bestaan geen onvervangbare mensen. ( Pres. Roosevelt ) Alleen bij een grote vriendschap, kun je je een grote ruzie veroorloven. ( P.P. Franssens ) |
|
|
MUUR ( Frank Kloeck ) |
|
|
 |
|
|
|
|
| KWATRIJNEN ( Lieven Scheire ) De crisis doet een land besparen daar de beurs de wet bepaalt, om de schatkist te vrijwaren dient de broeksriem aangehaald. Een land dat zou gaan lanterfanten kan niet op de markt gaan staan, want overspannen speculanten randen dan die landen aan. De nood om riemen aan te halen wordt zo plots iets erg fysieks, wie de broek te diep laat dalen wordt genomen op zijn Grieks. |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------- Ten gevolge van zijn persoonlijkheid en zijn omstandigheden, leeft ieder, zonder uitzondering, in een zekere beperktheid van begrippen en opvattingen. ( A. Schopenhauer ) Koppigheid komt niet voort uit aanhankelijkheid aan de waarheid, doch uit onderwerping aan vooroordelen. ( John Locke ) Hoe kan je zo zeker zijn dat God niet bestaat ? Atheist: '' Je moet toch in iets geloven ! '' ( Wiet van Broeckhoven ) Als we binnenkort alle raadsels hebben opgelost, zullen we nog altijd het raadsel van de tijd overhouden. Dat zijn we namelijk zelf. ( Harry Mulisch ) God vormt de mens, zoals de oceanen het land: door zich terug te trekken. ( Hölderlin ) Ik zag de engel in het graniet en hakte tot ik hem bevrijd had. ( Michelangelo ) Wij blijven trouw aan onze mening, alsof alles daarvan afhangt. Toch wisselen we van mening, zoals seizoenen elkaar afwisselen. ( Tsjwang-Tse ) |
|
|
 |
|
|
| DEFINITIE -------------- VRIJGEZEL: man die liever met een vrouw in zijn hoofd dan aan zijn arm rondloopt. ERVARING: fout die we ons nog willen herinneren. VOORSTAD: plaats waar de bouwondernemingen eerst alle bomen kappen en daar de straten naar die bomen noemen. |
|
|
| EVEN LACHEN... Op een feest stapt een man op een vrouw toe: - De wijn maakt u heel mooi. - Dank u, maar ik heb nog geen wijn gedronken. - U niet, zegt de man, maar ik wel. |
|
|
| HOEVETOERISME: - Bij ons op het platteland worden we door de haan gewekt, zegt de boerin tegen de gast. - Oké, maar zeg hem dan wel: '' Niet voor negen uur ! '' |
|
|
| DE DISGENOTEN ( Ida Gerhardt ) Het simpele gerei, het brood, dat is gesneden, de stilte, de gebeden - Want de avond is nabij. Uit tranen en uit pijn dit samenzijn verkregen: bij sober brood de zegen twee in Uw naam te zijn. Waar aan de witte dis Uw teken wordt beleden verschijnt Gij -: ' u zij vrede '. gij Brood - gij Wijn - gij Vis. ( uit: Verzamelde gedichten. Athenaeum, Polak & Van Gennep,1985) |
|
|
 |
|
|
| BOOMGAARD ( Bart Moeyaert ) Kom hier, dat ik je bijt, je als een appel eet, en zoals dat gaat van blijdschap niet meer weet waar ik mijn handen laat. Jij bent een boomgaard, eigenlijk, waarvan ik graag de vruchten pluk, de bloesems ruik, zoals vandaag. Kijk maar: weer raak ik hier mijn handen kwijt, nu ik je in mijn armen bijt, je als een appel eet, en weet hoe liefde smaakt. ( uit: Verzamel de liefde - Querido,2003 ) |
|
|
 |
|
|
| MIJN ZOMERTUIN IS MOE... ( Tom Mestdach ) Laat mijn tuin een tuin zijn, waar de herfst weer spreekt, als de bloemen droevig lijken en mijn zomertuin breekt. Laat mijn tuin een tuin zijn, waar de herfst mijn verlangen voedt naar lentebloesems, voorjaarskleur en zomergloed. Laat mijn tuin een tuin zijn met bomen van vruchten verlaten, verdeeld als een kleurenpalet op het gras, waar voordien mijn krokussen zaten. Mijn tuin mag er nu een zijn van roestbruine en kalende bomen, rottend blad bedekt met een nevelkleed en de winter die moet komen. Eén enkele boom houdt zijn kleur nog vast. Andere, met spinrag behangen, bevangen me met vreemde weemoed en een heel diep lenteverlangen. Maar zie, de herfst heeft reeds met tomeloze drift zaad en kiemen gestrooid. Kwistig wordt straks mijn kwijnende oase weer tot leven gewekt, want mijn tuin sterft nooit. |
|
|
 |
|
|
| MEESTERLIJK.. Antwoordapparaat van oma en opa: - Hallo, wij zijn er even niet, maar spreek gerust een boodschap in. Ben je één van onze kinderen,druk 1. Moeten we op de kleinkinderen passen, druk 2. Moeten de kleinkinderen bij ons blijven overnachten, druk 3. Heb je onze auto nodig, druk 4. Heb je een mand strijk, druk 5. Moeten de kleinkinderen worden afgehaald aan de schoolpoort, druk 6. Komen jullie zondag met z'n allen bij ons eten, druk 7. Komen jullie liever 's avonds, druk 8. Bent u geen van onze kinderen, gelieve dan terug te willen bellen tijdens het ontbijt van halfzeven tot zeven uur, of helemaal niet terug te bellen, tenzij het heel erg dringend is... |
|
|
| CITATEN --------- De wereld is een schaakbord, dag- en nachtgeblokt, waarop het lot van de mensen scheef en recht verschuift, schaak zet en eind'lijk mat en ze één voor één weer in het kistje legt. ( Omar Khajjam ) Ik geloof in de dischipline der stilte en zou er urenlang kunnen over praten. ( G.B. Shaw ) Het ware bezit van de mens wordt gevormd door zijn herinneringen. In niets anders is hij rijk, in niets anders is hij arm. ( A. Smith ) Als hielden wij ons stil en koest als kiezelstenen, dan nog zou zelfs onze passiviteit een vorm van handelen zijn. ( J.P. Sartre ) Weinig dingen zijn op zichzelf onmogelijk en de toewijding om ze te bereiken ontbreekt ons vaker dan de middelen. ( F. de la Rochefoucauld ) Medelijden met dieren hangt met de goedheid van het karakter zo nauw samen, dat men gerust beweren kan: wie wreed is tegenover dieren, kan geen goed mens zijn. ( A. Schopenhauer ) |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------------- n.a.v. overlijden Steve Jobs welke op 5 oktover overleed op 56-jarige leeftijd aan alvleesklierkanker; stichter van Apple met zijn vriend Steve Wozniak. Zelden ziet de wereld iemand die zo'n diepe impact als Steve heeft gehad, een impact waarvan we de effecten nog generaties lang zullen voelen. ( Bill Gates, boegbeeld Microsoft ) Steve had bijna geen meubels: alleen een portret van Einstein, een Tiffanylamp, een stoel en een bed. Hij was ontzettend kieskeurig, ook bij keuzes voor Apple. ( John Sculley, voorm. Applebaas die Jobs ooit ontsloeg ) Steve Jobs was een van de grootste Amerikaanse vernieuwers. ( Barack Obama ) We hadden het gevoel dat we iets belangrijks deden, maar we hadden nooit vermoed dat Apple zo belangrijk zou worden in iedereens leven. ( Steve Wozniak, mede-oprichter Apple ) STEVE JOBS IN ZIJN EIGEN WOORDEN: Al 33 jaar vraag ik mij 's ochtends af: als dit de laatste dag van mijn leven was, zou ik dan doen wat ik vandaag doe ? Mensen zullen een computer in huis halen om aan te sluiten op een communicatienetwerk. Het wordt een revolutie zo groot als de telefoon. Mijn enige probleem met Microsoft: ze hebben geen smaak. Ik bedoel niet de details, maar de grote visie. Ze hebben geen originele ideeën, er zit geen cultuur achter hun product. ( ex De Standaard d.d. 7 oktober 2011 ) |
|
|
 |
|
|
EINDELOOS... |
|
|
 |
|
|
| ZIE, MAN... ( Anoniem, 1955 ) Zie, man, dat ge altijd uw vrouwtje vereert. Al staat ze soms op met haar mutse verkeerd, al kijft ze soms uren, maak u niet kwaad, zwijg met geduld, dat geef ik voor raad. Dan lacht z'u weer tegen, bevallig en teer: als 't regent, wij leven in hoop van schoon weer. |
|
|
 |
|
|
| UIT DE KINDERMOND... Jolien: Mama, waarom groeien de kindjes in de buik van hun mama ? Mama: Wel, eh, ja, als mama en papa elkaar graag zien, dan groeit er een kindje in mama's buik. Jolien: Zie jij papa niet meer graag ? |
|
|
| MIJMERING... ( Clem Schouwenaars ) Dit is de tijd van lijsters na de zomer. De zwaluwen verdwenen en de regens, die veel schaadden. Stijgend achter nevels de zon verglaast de beemden van oktober. Runderen verwijlend nog op de einders, oud-koperen glans omdampt, ternauwerdood van weiden onderscheiden. Schaduwloos fantoom - de grenslijn kantelt - landt een reiger. Torenklokken van verzonken dorpen en de huivering van grijs geboomte. Plotseling gehuil van honden. Twee talingen vluchten over. |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ---------- Zeggen dat men links is, is het enige om tegelijkertijd een dikke portefeuille te hebben en toch een goed geweten. ( F. Dorin ) Men hoeft niet ver te gaan om het geluk te ontmoeten: men hoeft slechts over de drempel van het egoisme te stappen. ( G. Joseph ) De pessismist klaagt over de wind, de optimist verwacht dat hij draait en de realist stelt de zeilen bij. ( W.A. Ward ) Wees kalm bij een discussie, want opvliegendheid maakt vergissing tot fout en waarheid tot onbeleefdheid. ( G. Herbert ) Gebrek aan liefde verdwijnt als je liefde begint weg te geven. ( Mansukh Patel ) In bewondering zit iets edels, dat zich bijna evenzeer hecht aan hem, die haar kan ondervinden als aan hem, die er het voorwerp van is. ( Benj. Constant ) |
|
|
 |
|
|
| MAG GAAN... ( Pierre De Paepe ) Hij is me met mijn jeugd ontgleden, door géén mens ooit begrepen, maar die, nu ik ' met rust ' mag gaan, ik vurig hoop volmaakt te integreren. Dat weerzien wil ik vieren met die nabije niet te doorgronden vriend, die samen met het kind in mij ook spoorloos lijkt verdwenen. Hij wàs mijn kinderjaren, en die zijn heen. Hij is in tegendeel gebleven, en wacht op mij. Mijn armen reiken juichend open, tonend hoelang ik hem verbeid, zonder dat ik hem kon omschrijven, de vluchtende roerloze tijd. |
|
|
 |
|
|
| KORT EN GOED.... (genoteerd door Gerd de Ley ) Niets lijkt zo ouderwets dan de voorlaatste mode. ( Simon May ) Mongolië is het mooiste land ter wereld, om de eenvoudige reden dat er niets te zien is. ( Lukas de Vos ) Laat morgen een konijn in een trouwkostuum elke dag op tv zien, en dat beest verkoopt ook 70.000 singles. ( Marcel Vanthilt ) Als een man een naakte vrouw ziet, raakt hij de kluts kwijt. Als een vrouw een naakte man ziet, barst ze meestal in lachen uit. ( Allan Bease ) Je kunt beter nadelen krijgen door een voordeel, dan een voordeel door een nadeel. ( Tom Boonen ) Hitler en Napoleon waren eerst korporaal. ( Juul Kinnaer ) In principe is necrofilie strafbaar, maar er wordt zelden of nooit een klacht ingediend door de slachtoffers. ( Rik Torfs ) ( uit: Groot Citatenboek v.d. 21e eeuw, Lannoo, Tielt 2010 ) |
|
|
| IEPER (11.11.2011) Met duizenden dwarrelen ze door de lucht. Blaadjes van rode papavers, als bloed van hen die hier liggen heel stil. Hun naam, het enige dat blijft. Papaverbloemen aan het Ijzerfront, elke dag herinneringen aan wat hier is gebeurd. De Last Post weerklinkt... Sorata Vijvenaar |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
| SINT-MAARTEN Sinte-Maarten, de kalvers dragen staarten, de koeien dragen horens, de kerken dragen torens, de torens dragen klokken, mooie meisjes dragen rokken, de jongens dragen broeken, die kruipen in alle hoeken. Hier komen we voor een rijkemans deur, daar hangt een builtje met zemelen veur, zo menige zemel, zo menige duit, hier hangt de goeie engel uit. |
|
|
 |
|
|
EVEN LACHEN... |
|
|
| EVEN LACHEN... Willem, Valeer, Tone en Johan zitten te kaarten in ' Den Beiaard ' en tussen het delen wordt er van het een en het ander geklapt. 't Gesprek viel bij louter toeval op de invloed van het lezen van boeken tijdens de zwangerschap. Zegt Johan: - Dat is raar wèje, maar mijn Kristien had nen boek gelezen over ' De twee wezen ' binst dat ze in positie was en we kregen toch wel nen tweeling zeker ! - 'k Had ekik nog nooit zoverre gepeinsd, zegt Valeer, maar nu da je't zegt, als mijn Antoinette oezen drieling kocht, had ze ' De drie musketiers ' gelezen ! - Moord ! roept Willem en hij kletst zijn kaarten op tafel, ik ben te lope naar huis. Paula is were zoverre en ze ging vanavond ' Ali Baba en de 40 rovers ' beginnen te lezen!! ( Uit het radioprogramma ' 't Manneke uit de mane ' ) |
|
|
| GEDEKTE ONTBIJTTAFEL ( J. Bernlef ) Perfect gedekt moment vastgelegd net voor het bederf begint het sterfelijk ontbijt Het mes rekt zich al snijbereid in de zilveren ring rust smetteloos het wit servet een appelronding ketst het zonlicht weg Alles ligt open en bloot, kersvers zonder naam nog of gebruik De gedekte tafel gedoogt het licht zoals ditzelfde licht onze afwezigheid. ( uit: Aambeeld. Gedichten. Querido, 1998 ) |
|
|
 |
|
|
| MOEDERBINDING ( Tine Hertmans ) We lagen in het veel te grote bed. Je leek zo klein, zo nietig en zo broos. We huilden samen, want jij was ziek. We lagen in het krap geworden bed, ik voelde me zo klein, zo nietig en zo broos. We huilden samen want ik was ziek. We zwegen samen en ontbeten samen en spoelden ons verdriet door met een hikkende lach, badend in de geur van de lente op het luwe ritme van de wind. Ik was de moeder, jij het kind. |
|
|
 |
|
|
| MOEDER ( Herman de Coninck ) Wat jij met de tijd doet is wat een ouwe grootmoedersklok ermee doet: twaalf uur slaan en daar alle tijd voor nemen. Jij bent de klok: de tijd gaat voorbij maar jij blijft. Jij wacht. Wachten is wat een tuin overkomt onder sneeuw, een boomstam onder mos, hoop op betere tijden in de 19e eeuw, woorden in een gedicht. Want poëzie heeft te maken met het lang samen laten liggen beschimmelen van dingen, het alcohol laten worden van druiven, het konfijten van feiten, het inmaken van woorden, in de kelder van jezelf. |
|
|
 |
|
|
| MAS ( Frank Kloeck ) Masterpiece. Reuzenmast meedeinend met de machtige Schelde. Opkomende en weer wegebbende stromingen van kunst en cultuur samenvloeiend in een rijkgeschakeerd getijdenboek. Transparant en panoramisch weerspiegeld in opbollend Masglas. Naar rozerode potaarde kleurend uithangbord van een zinderende stad. |
|
|
 |
|
|
| PSALM 139, 13-16 GIJ ZIJT HET DIE MIJ HEBT GEVORMD, DIE MIJ WEEFDE IN DE SCHOOT VAN MIJN MOEDER. EN IK LOOF U IN HET BESEF DAT IK BEN: EERBIEDWAARDIG VAN MAAKSEL, EEN WONDER IS WAT GIJ SCHIEP. MIJN OORSPRONG WAS U NIET VERHOLEN TOEN IK IN HET VERBORGENE GEVORMD WERD, ALS IN DE DIEPTE DER AARDE ONTWORPEN. UW OOG ZAG ME, VORMELOOS NOG: IN UW BOEK WAREN ALLE GESCHREVEN DE DAGEN VAN MIJN FORMERING, TOEN ER NOG NIET EEN VAN HEN WAS. ZALIG KERSTMIS 2011 AAN ALLEN ! |
|
|
 |
|
|
| KERSTMIS Als 's morgens het licht traag komt, de zon zich zelden toont, het duister van avond en nacht lang blijft, dan is het tijd voor Kerstmis, voor een nieuw jaar. Als de kleuren in de tuin verdwijnen, het bruin en kaal de tonen zijn, het gras verdord en verstopt door de blaren, dan is het tijd voor Kerstmis, voor een nieuw jaar. Als uitkijken verwachten is en hopen als een zekerheid schijnt, we samen dichter komen en verdraagzamer zijn, dan is het Kerstmis, dan wordt het Nieuwjaar. |
|
|
| AAN IEDEREEN VAN HARTE EEN ZALIGE KERSTTIJD EN EEN GEZOND, GEZEGEND 2012 TOEGEWENST ! Tony Hutsebaut - Adeline De Vliegher |
|
|
 |
|
|
| KWATRIJNEN ( Filip Van Den Abeele ) Een ambtenaar krijgt voortaan vaker rapport een nieuw jaar is om voornemens vragen straks komen de treinen weer zitjes te kort met slechts nul komma twee in de wagen Wie vroeger te vaak met plastiek heeft gemorst zich van vlak opblies tot ijdeltuit klopt misschien beter zichzelf op de borst want de waarheid lekt vroeg of laat uit Korea moet Nieuwjaar in onvrede vieren het Noorden blijft dreigen, Seoel staat paraat en ook de tiran van Iran spant de spieren er smeult opnieuw onrust in de as van het kwaad... |
|
|
 |
|
|
| GOUDKORREL -------------- Die hier komen in mijn zalen mogen niemands kwaad verhalen. Achterklappers, vals gespuis moeten blijven uit mijn huis. Iedereen heeft zijn gebreken. Wil dat van geen ander spreken, maar bedenk uw eigen kwaad en laat elk in zijnen staat. Waren wij met liefde ontsteken, wij bemerkten geen gebreken, noch geen anderliens misdaad, maar alleen ons eigen kwaad. Wilt g'aan God en mens behagen ? Help uw naastens lasten dragen. Wilt ge vlieden menig zond ? Zijt voorzichtig in den mond. Wilt ge ware rust en vrede ? Zoek de stilte in d'enigheden. Laat 't u wezen grote pijn, als gij moet bij mensen zijn. Hoort ge somtijds droeve maren, vraag dat God u zoude sparen. Zijt tevreden met uw lot, zoek niet dan de wil van God. |
|
|
 |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON 16 % van alle mensen bezit 80 % van alle welvaart ! Dat betekent dus dat 84 % van alle mensen op deze wereld slechts 20 % van onze welvaart ontvangt. Dat is heel weinig. Wees je daar bewust van en wees dankbaar voor de welvaart waarin je leeft. Geef onvoorwaardelijk aan diegenen die veel minder hebben. Geef vanuit je hart. |
|
|
WOORDSPELINGEN... |
|
|
| KORT EN GOED ( genoteerd dr Gerd de Ley ) ( n.a.v. het overlijden van pater Phil Bosmans smm op 17.01.2012, enkele van zijn wereldveroverende slogans ) Iedereen verandert liever zijn buurman dan zichzelf. In de economie van de liefde moet je meer geven dan je bezit, je moet jezelf geven. Je wordt zelf niet groter door anderen te kleineren. Er bestaat geen lift naar het geluk, je moet de trap nemen. Met geld alleen is de mens geen cent waard. Geef een mens pluimen en hij krijgt vleugels. Voor de tv in slaap vallen, is dikwijls de beste appreciatie van het progamma. Het geluk van een kind begint in het hart van de moeder. Kijk in de ogen van een kind en je ziet God. Juichen om een kind is juichen om het leven. Waar een kind niet meer welkom is, waar een kind niet spelen kan, gaan grote mensen van eenzaamheid dood. Optimisten leven langer dan pessimisten. Als je de slaap zijn uren niet gunt, zal hij tenslotte helemaal wegblijven. Dan moet je pillen kopen voor wat de slaap je gratis gaf. |
|
|
 |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON... Brandend maagzuur is een schrijnend branderig gevoel achter het borstbeen, vlak boven de maag. De drukkende pijn wordt soms verward met hartklachten. Brandend maagzuur krijg je sneller als je maag erg vol zit. Neem daarom liever meerdere kleine maaltijden, verspreid over de dag. Ga niet liggen na het eten en gebruik je laatste maaltijd ongeveer drie uur voor het slapengaan. Zet het hoofdeinde van uw bed wat hoger. Vermijd voorover bukken en draag geen knellende kleding die de maag omhoog duwt. Vermijd het gebruik van tabak, alcohol, pepermunt, koffie en chocolade. Ze bevatten stoffen die de sluitspier tussen de slokdarm en de maag verslappen, waardoor reflux sneller kan ontstaan. |
|
|
RESTAURANT ( Miriam Van Hee ) |
|
|
 |
|
|
| VALENTIJNSDAG ( Eke Veenbrand ) Den avond viel zoo stille, zoo stille over 't pleyn. D'er brandden nog twee lampen, twee lampen met hun scheyn. Eén van ons laatste zwygen en één in 't herte myn. Die brandt, en zy blyft branden, zy brandt nog - lievekyn. ( compositie naar een middeleeuws fragment ) |
|
|
 |
|
|
| MIJN MOEDERS TAAL ( Nic Balthazar ) massale speelzaal waarin ik dwaal en draal en ver-of afdwaal royaal materiaal waarmee ik fataal uit-of in-of kielhaal boodschappen en soms zelfs gelijk haal terwijl ik meestal dwaal Een oraal bacchanaal een sputterende spiraal van adverbiaal klankmateriaal marginaal kabaal, waarin ik fataal afdaal Een klimpaal, maar dan horizontaal die kwetterende kwaal die ook ik in huis en me op de hals haal. Een hakkelend klinkerhospitaal. Armlastig arsenaal voor de grootspraak van de generaal het geklier van de kardinaal. Het minimaal fiscaal groei geloei van de liberaal ( totaal legaal ! ) Ons taal ons taal ! Zei de garnaal. Het is een internationaal unilateraal signaal ! Ach ik baal... Maar we halen allemaal verhaal. Maximaal ! Ideaal ! Totaal speciaal ! Een mijlpaal ! Maximaal monumentaal ! 's Lands taal. Soms zo schraal of vaal, banaal, of - ach hoe catastrofaal - kaal !! 't Is taal van al te karikaturaal metaal beloftes van staal even roest allemaal. Of ons heel speciaal liefdes-areaal rijmelarij te banaal voor een verbale vandaal boven dit water geen paal geen zin waar ik om maal geen gelijk wat ik haal maar ach moeder, ons taal ! Voor den Vlaming en ook voor gij, Waal. Oké Elio, ik vertaal: 't Is onze warme sjaal ons royaal feestmaal ons centrifugaal gedachtefiliaal misbruiken zullen we haar, allemaal vooral oraal. ( n.a.v. de dag van de moedertaal; gehoord op 21.02.2012 op Radio 1 ) |
|
|
 |
|
|
| LEVEN ( J.W. SCHULTE NORDHOLT ) Wat doen jullie daar op de aarde ? Wij leven, we rijden op fietsen de straten door. We kijken de vogels die langs komen zweven zuchtende na. Zij roepen ons, hoor ! Wij luisteren naar ze, één en al oor. Wij zitten aan tafel, wij praten en eten, wij schrijven de dromen van 's nachts in de dag. Wij zouden zo graag van de hemel wat weten, de hoge hemel, maar iets als het mag. Wij leggen de voeten straks bij elkaar, dan worden wij aarde en langzaam vergeten, dan vliegen de vogels op uit ons haar. ( uit: Gensters in het licht / Halewijn 2012 ) |
|
|
 |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON Hartritmestoornissen kunnen worden veroorzaakt door stress, te zware inspanningen, alcohol, een zware maaltijd, cafeïne, ijskoude dranken, voedingsadditieven, hoge bloeddruk, een te heet bad, een te laag bloedsuikergehalte en elektromagnetische straling. Gelukkig zijn hartritmestoornissen doorgaans van voorbijgaande aard en niet gevaarlijk voor een gezonde mens. Is de hartslag in rust echter lager dan 50 of hoger dan 100 slagen per minuut, dan moet u een dokter raadsplegen, evenals bij pijn in de borststreek, duizeligheid of bewustzijnsverlies. Meerdere keren per week vette vis eten of omega-3-spplementen gebruiken vermindert het risico op hartritmestoornissen. |
|
|
TITANIC * ( Frank Kloeck ) |
|
|
 |
|
|
| OORLOGSKIND ( Marcel Pira ) Er is een kind gestorven in dagen veel te moe. Het had niets verkorven, en toch is het gestorven, de oogjes toe. Voor 't meisje van twee jaar wogen geen dingen zwaar. 't Kende geen dood, slechts leven. 't Liep vluchtig door de dreven, een bron zo klaar. Toen heeft de hand geschoten van een soldaat, te jong, te onverdroten: de hand van het kwaad. Ik hielp dat kind begraven. De oorlog ging voorbij. Men hoorde paarden draven: het werd weer mei. Maar soms, als najaarswinden té droevig zijn, kon men het kindjevinden in angst en pijn... ( deze elegie met sobere woorden over een kind dat in de oorlog sterft draag ik op aan de 209 kinderen uit Mortselse scholen, die door het luchtbombardement op 5 april 1943 uit hun jong leven werden gerukt, zonder verweer, zonder schuld. M.P. ) |
|
|
 |
|
|
| WOORDSPELINGEN TOPPUNT VAN STIPTHEID: POLITIEAGENT DIE BIJ HET FOUILLEREN OOK DE ZAKKEN ONDER OGEN CONTROLEERT. DE FAVORIETE VAKANTIEBESTEMMING VAN ADVOCATEN: BALI. WAARVAN HEEFT EEN GAUWDIEF BLIJVEND LAST? VAN ZIJN POLLEN. ONDANKS FORMELE BELOFTEN VIELEN ER IN DE LINGERIEZAAK TOCH NOG ENKELE NAAKTE ONTSLAGEN. MET DOPING BETRAPTE RENNER IN ZIJN EERSTE INTERVIEW NA DE FEITEN:- IK MOET DE TOEKOMST NU VOORAL POSITIEF BEKIJKEN. ( A. DE KOKER, ' Over drifthout en eigenwaarde '. ) |
|
|
| CITATEN ---------- In tijden als deze,helpt het te bedenken, dat er altijd tijden als deze geweest zijn. ( Paul Harvey ) De geest is als een valscherm; hij werkt pas als hij open is. ( Orson Welles ) Geduld is de sterkste van alle dranken, want hij doodt de reus Wanhoop. ( D. Jerold ) Wanneer je voor je eigen woorden afhankelijk bent van anderen, is het '' Anderenwaarde ! '' ( Wayne Dyer ) De gelukkigste leeftijd is die, waarop men reeds in zichzelf gelooft en nog in anderen gelooft. ( Comt. D. de Beausacq ) Het geweten is één van die stokken, die iedereen opneemt om zijn naaste te slaan, en waarvoor hij zich nooit tegen zichzelf bedient. ( H. de Balzac ) Met een gebalde vuist is het moeilijk iemand de hand te schudden. ( M. Gandhi ) |
|
|
| TOEN OOK AL... De Italiaanse dichter Ludovico Ariosto liet zich een klein huisje bouwen. - Hoe kunt u, die in uw heldendicht, ' Orlando Furiozo ', zulke prachtige paleizen hebt beschreven, met zo,n huisje tevreden zijn ? vroeg men hem. - Omdat woorden goedkoper zijn dan stenen, antwoordde de dichter. |
|
|
| DEZE AARDE ( Herwig Hensen ) Deze aarde, wij hebben ze opgebruikt: grond,wateren, beemden,bomen, de vrucht die smaakt, de bloem die ruikt, en 't land waarvan wij dromen. Wat geven wij onze kinderen mee behalve spreuken en kogels ? niet eens het zuivre zout van de zee en 't zingen van de vogels. Maar wél het gif en het haastige kruit, en haat die alom kan passen. Sindsdien doven de lentes uit en dorren vroeg de grassen. Belofte slaat over in ongeduld voor wie geen hoop meer bewaren. Wat zijn wij onder zoveel schuld ? bedriegers of barbaren ? ( uit: ' Gensters in het licht ' - Halewijn ) |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------------- Je mag een mens niet beoordelen naar zijn entourage. Laten we niet vergeten dat Judas onbesproken vrienden had. ( E. Hemingway ) Als God bestaat, wie ik Hij dan ? Als God niet bestaat, wie zijn wij dan ? ( G. Bufalino ) Ik weet niet wat de sleutel naar het succes is, maar de sleutel naar de mislukking is proberen het een ieder naar de zin te maken. ( B. Cosby ) Geluk is als een vlinder. Hoe krampachtiger je hem achternazit, hoe verder hij van je wegvliegt. Maar als je je aandacht op andere dingen richt, zal hij dichterbij komen en zachtjes op je schouder zitten. ( H. Thoreau ) Ik heb ontdekt dat je bijna alles kunt bereiken en bijna overal kunt komen, zolang je maar geen haast hebt. ( Paul Theroux ) |
|
|
 |
|
|
HET SPIEGELGLAS |
|
|
| ALS... ( Toon Hermans ) Als ik alleen maar was, een kop op een karkas, had mijn bestaan geen zin, goddank zit er iets in. Ik weet niet hoe het heet, een ziel, een kern, een pit ? mijn moeder zei: '' Het is God,... die ergens in ons zit... '' Maar ik voel me soms zo leeg en onze lieve Heer, van wie mij werd verteld, vind ik dan nergens meer. Maar als ik op een dag, wat naar de bloemen kijk, dan denk ik telkens weer... mijn moeder had gelijk ! |
|
|
 |
|
|
GOBELIJN ( J.L. De Belder ) |
|
|
 |
|
|
| DE WIJNGAARD ( Piet Thomas pr. ) De wijngaard ligt open. De Heer biedt zijn loon. Om werklui te kopen verlaat Hij zijn woonst. Heel vroeg in de morgen brengt Hij ze al mee. Ze delen zijn zorgen, het wel en het wee. Ze werken en zwoegen zichzelf in het zweet. Doch wat ze behoeven houdt Hij hun gereed. Het werk van hun handen wordt eerlijk betaald. Hun ruggen verbranden, de middagzon straalt. Die later gekomen ook werden gehuurd, gelijk zijn hun lonen zolang het nog duurt. En morren de ouden: wij deden toch meer, de nieuwen behouden het loon van de Heer. De Heer schenkt genade, geeft meer dan ons deel. Wie deelt in genade krijgt altijd te veel. ( uit: Tijdschrift van Adem-Tocht 32e jaargang nr.1 ) |
|
|
 |
|
|
| ALLEEN ZIJN ( Leonard Nolens ) ' Als ik vanavond doodga kom ik morgen terug, zo graag, zo graag ben ik hier. ' De mens die dat zei, droeg jouw naam. En nu je alleen bent daarginder, vergeet jou niet, o vergeet niet wat je me zei vorig jaar: ' Zo graag, zo graag ben ik hier. ' Dus nu jij alleen bent, ga voort met alleenzijn, en dring diep door in alleenzijn, en tot je verdwijnt in alleenzijn tot al dat alleenzijn niet langer van jou is, niet langer van jou alleen. Alleenzijn is altijd een ander. |
|
|
 |
|
|
| IK BEN NIETS... ( Fernando Pessoa ) Ik ben niets, kan niets, volg niets na. Ik draag mijn zijn, illusie, waar ik ga. Begrip begrijp ik niet, kan ik nergens lezen of ik zal zijn, niets zijnd, wat ik zal wezen. Hiernevens, wat niets is, onder 't azuur der wijde hemel, wekt me elk ijdel uur een zuidenwind die siddert in het lover. Geluk hebben, winnen, in liefde geloven zijn aan illusies dode mast verstard. Dromen is niets, niets weten is onnut. Slaap in de schaduw, o onzeker hart. |
|
|
 |
|
|
| LIGGEN IN DE ZON ( Hans Andreus ) Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht. Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij ligt. Ik lig hier duidelijk zeer zuidelijk lig zonder te weten hoe of wat ik lig alleen maar stil ik weet alleen het licht van wonder boven wonder ik weet alleen maar alles wat ik weten wil. ( uit: GENSTERS IN HET LICHT - Halewijn ) |
|
|
 |
|
|
| KLEIN WONDER ( Albe ) Naar Gods woord en wil werd zij verkoren: een roze zonder doren. Geen blad verschraalde in haar groei, geen dauw beschauwde, haar morgendbloei. God zelve zocht en vond er dit verborgen kleine wonder. Zijn wijze zorg leidde haar groei in zon en guurte. En zie haar avondbloei: doorrijpt en schoon in geur en gloren was zij een roze van bloed en doren. |
|
|
 |
|
|
| BIJ EEN UITVAART ( Fernando Pessoa 1935 ) Er zijn ziekten erger dan ziekten, er zijn pijnen die geen pijn doen, zelfs niet in de ziel, maar pijnlijker dan alle andere. Er zijn gedroomde angsten, werk'lijker dan die welke het leven met zich brengt, er zijn gevoelens die men voelt alleen door ze te denken en die meer de onze zijn dan 't leven zelf. Er zijn zo vele dingen die, zonder bestaan, bestaan, die tergend traag bestaan en tergend traag de onze zijn, de onze en onszelf... Boven het troebel groen van de brede rivier, de witte circumflexen van de meeuwen... Boven de ziel de nutteloze wiekslag van wat niet was, ook niet kon zijn, en alles is. Geef mij nog wat wijn, want het leven is niets... |
|
|
 |
|
|
| ZIN IN RELATIE ( Encounter Vlaanderen '' Luisteren is moeilijker dan spreken. Daarom hebben we twee oren en maar één mond. '' '' Ik voel me opgejaagd door de wanorde in ons huis. '' De ervaring leert dat het moeilijk is om naar een negatief gevoel van je partner te luisteren. Er worden dan snel luisterparasieten actief. Bijvoorbeeld: je onderbreekt en gaat in de verdediging ( '' Het is niet mijn schuld ''), je wilt het probleem oplossen ( Ik zal dadelijk opruimen ''), je minimaliseert ( '' Dat is niet zo erg '' ), je zoekt met je verstand een verklaring ( '' Je bent lastig omdat je te weinig hebt geslapen '')... Om goed te luisteren, probeer je in de schoenen van je partner te staan. Om je luisteren te verbeteren, kun je aan je partner deze vraag stellen: '' Wil je daar iets meer over vertellen ? '' |
|
|
 |
|
|
| GA NIET DOOD, IK ZOU HET BESTERVEN ( Karel Staes ) Stervend gaan wij open in een licht dat vooralsnog fel verblindt, in verlangen dat geen stilstand vindt. Maar ons laatste uur eindigt in het einde van de tijd en het doek van eeuwigheid gaat geheel alleen en breed open. Het gaat open op wat altijd heeft bestaan. Alleen de tijd verdraagt het nog gekooid te zijn, maar wordt als een versleten slangenhuid achtergelaten. Wij ontwaken naast de dode takken van ons afgeworpen gewei, stralend van verwondering en drijven op een meer van licht, onvoorstelbaar samen. ( Halewijn,2007 ) |
|
|
 |
|
|
| MEMENTO... ( Opgedragen aan mijn lieve moeder ) De zon was daar, bescheen de steen... En ik stond daar met bloem en traan... Mijn hart was daar, een kelk vol pijn... Mijn geest was daar in u vergaan... Mijn ziel sloeg daar een brug naar jou... En gij waart daar en keek me aan... Ben ik misschien halfweg gegaan...? Tony Hutsebaut 02.11.1991 |
|
|
 |
|
|
| WAPENSTILSTAND ( Ingrid Van Mossevelde ) De LAST POST blaast kippenvel onder Iepers Menenpoort, waar niemand nog hun namen hoort, men slechts kan lezen diegenen die verdwaalden in 't gevecht, langs de Ijzer en nu eeuwig rusten tussen ingeslagen bommen door de oorlog beslecht. Samen de grond ingeboord... |
|
|
 |
|
|
| FASEN ( Herman Hesse ) Zoals de bloem verwelkt en onze jeugd wijkt voor de ouderdom, bloeit elke fase des levens evenals wijsheid en deugd slechts korte tijd: zij mag niet eeuwig duren. Als 't leven roept, dan moet ons hart zich haasten afscheid te nemen, overnieuw beginnen en zich moedig, zonder om te turen, aan andere verbanden overgeven. En in elk nieuw begin schuilt diep vanbinnen iets magisch, dat ons hoedt en help te leven. Blij gaan we vele ruimten door; we mogen aan geen daarvan als aan een thuisland hangen: de wereldgeest bindt niet, wil ons niet vangen maar tree voor tree verwijden en verhogen. Want amper zijn wij met een levenswijze vertrouwd geraakt, of daar dreigt het verslappen; slechts wie zijn tent opbreekt om voort te reizen, kan aan verlamming en sleur ontsnappen. Wellicht is zelfs het stervensuur bij machte nog nieuwe ruimten te ontsluiten; de stem des levens blijft zijn oproep uiten... Neem afscheid dus, mijn hart, en kom op krachten ! |
|
|
 |
|
|
| SENIORENWEEK Ik hou van de lente, maar die is te jong. Ik hou van de zomer, maar die is te hooghartig. Ik hou het meest van de herfst. Zijn toon is milder, zijn kleuren zijn rijker en er spreekt een licht treurigheid in mee. Zijn gouden rijkdom spreekt niet van de onschuld van de lente en niet van de kracht van de zomer, maar van de rijpheid en vriendelijke wijsheid van de naderende ouderdom. Hij kent de begrenzingen van het leven en is tevreden. Lin Yutang |
|
|
 |
|
|
LAAT HET LICHTJE... ( Ivan Jacobs ) |
|
|
 |
|
|
| ZIN IN RELATIE ' Goed ruzie maken is een kunst ' In een ' goede ' ruzie probeer je er samen uit te komen. Dat kan, als je je aan een aantal spelregels houdt: blijf bij het onderwerp, maak er geen les geschiedenis van, scheld niet en sla niet onder de riem, maar draag je riem ook niet om de hals. Laat de ander zijn boosheid uiten en probeer hem/haar te begrijpen. Haal er geen supporters bij. Geef elkaar tijd. Maak daarom aan elke ruzie een einde, eventueel met de afspraak om er later verder over te praten. ( Encounter Vlaanderen ) |
|
|
 |
|
|
| CONSCIENCE ( Frank Kloeck ) Groene Waterman op het Antwerps plein met jouw naam mijmer je statig bij een fontein waaruit je letters laat opborrelen tot sprankelende woordenstromen. Of wend je de blik liever weg van de Schelde, richting je geliefde Schilde, naar 't Keizershof waar je de Loteling onsterfelijk de literatuur in schreef ? De Leeuw van Vlaanderen, Boer Gansendonck,... twee eeuwen na je geboortedag zinderen de allereerste Vlaamse titels nog steeds galmend na. Flamingant met Franse roots, republikein en Royalist, straffe Hendrik je gaf onze taal een taal, verleende ze unieke glans, wijde uitstraling. Jouw naam siert voor eeuwig het pantheon van onsterfelijk voorvaderlijk meesterschap. ( Bij de tweehonderste verjaardag van Hendrik Conscience - Antwerpen . december 1812 - Elsene, 10 september 1883 ) |
|
|
 |
|
|
| ARS POETICA 4 ( Herman De Coninck ) Zoëven kwam ik de werkelijkheid tegen en ze zei: 'Dag, en wie ben jij ? ' ' Ik ' zei ik, ' kan dat ? ' ' Bij mij wel ', zei ze. Ik wilde wel van haar houden, en toch, ze was zo gewoon, maar ze zei: ' Natuurlijk. Kijk, de velden hebben geen nevel meer nodig, om te slapen en wij geen verliefdheid om te beminnen. ' En toen moest ik lachen. ' Je bent dan toch nog een poëtische werkelijkheid ', zei ik. En zij: ' Ja, natuurlijk, wat had je dan gedacht ? ' En ik bekeek haar lang en dacht: ' Nu komt de zomer in het land en veel beelden in mijn gedicht. Ik wil de taal dynamiteren tot een gebeurtenis waar veel mensen naar komen kijken. ' ' Ja, doe dat, ' zei ze. ( uit: Onbegonnen werk, uitg. Mateau, 1984 ) |
|
|
 |
|
|
| METAMORFOSE ( Ann van Dessel ) Hij verkocht het klimrek en de overdekte zandbak, spit taartjes onder waar hij straks aardappelen rooit, hij prijst het nieuwe tweedehandse mantelpak waarin zijn vrouw zich naar zijn schoonzus plooit. Zoon voetbalt in de Pumas's van een gladde maat die elke goal op de eigen schoenen schrijft; hij sluit de oren van het huis voor burenpraat en zwijgt: zolang zijn zoon maar spelenblijft. In de garage krijgt zijn hart het te kwaad, het breekt bij de aanblik van de Ford Galaxy die op zijn smeerput te pronken staat. Vorige week nog nieuwe winterbanden, gisteren geannuleerde skivakantie; hij kropt zijn keel en balt zijn handen... ( poëtische vertaling van het nakende drama van Ford Genk ) |
|
|
 |
|
|
| OP DEZE LAATSTE DAG VAN 2012, AAN AL MIJN BEZOEKERS VAN HARTE, EEN GEZOND, BELOFTEVOL EN ZINVOL 2013 TOEGEWENST ! Tony en Adeline Hutsebaut-De Vliegher En ter afsluiting, nog wat gevleugelde worden en/of citaten, welke ons steeds weer opnieuw tot dieper denken aansporen. CITATEN ---------- Geluk kan bij je komen, als je zelf een paar passen terug doet. ( E. Kieckens ) Over smaak valt niet te twisten. En de wansmaak buit dat handig uit. ( Cor de Jonghe ) Er is geen kwaad dat altijd duurt, en evenmin geen goed dat nooit eindigt. ( Nelson Mandela ) Sta stil bij de goede dingen in je leven, waarvan ieder er vele van heeft; niet bij de tegenslagen uit het verleden waarvan ieder er enkele heeft. ( Ch. Dickens ) Als je wilt dat je vrouw luistert, moet je met een andere vrouw praten. ( L. Minelli ) Twijfel is een eerbetoon aan de waarheid. ( E. Renan ) Afgunst is dikwijls hoogachting onder het masker van de geringschatting. ( Otto Weiss ) Besef dat aan kale winterstruiken later telkens weer bloemen ontluiken. ( Bert Dewilde ) |
|
|
 |
|
|
| CLAMAVI AD TE ( Ik roep tot U ) De avond valt, het silhouet van boom en struik omsnoert mijn hart. De avond valt, ook voor mij, de stille dromer van Utopia. De avond valt, kom Geest, Kom God, ontsteek het vuur dat smeult in mij. Maak avondrood tot morgendblauw, herschep, dring door en maak me ' nieuw '. Tony Hutsebaut 20.08.1983 |
|
|
 |
|
|
| WANDELING ROND ARLES ( Bertus Aafjes ) De laan met pijnbomen beeldt de eeuwigheid uit; ja, de laan met pijnbomen beeldt de eeuwigheid uit; ik ben een dwerg springend van schaduw naar schaduw, maar de laan met pijnbomen beeldt de eeuwigheid uit. Van schaduw naar schaduw, zing ik en spring ik, een dwarreling, een dwerg, een onvindbare krekel, zing ik en spring ik door de laan met pijbomen, maar de laan met pijnbomen beeldt de eeuwigheid uit. |
|
|
 |
|
|
| EEN BESCHUTTENDE MANTEL ( Manu Verhulst pr. ) God, als ik verdwijn in de massa der mensen, onderduik in de kleurloze stad: een nummer zonder naam, een silhouet zonder gezicht. God, als niemand om mij geeft, onverschillig voor mijn leven of sterven. Of ik ril van de koorts of huiver van angst... Wie kan het schelen ? Wie trekt het zich aan ? God, als ik verdwijn in de massa der mensen dan komt Gij naar mij toe. Gij vindt mij. Gij raapt mij op van de straat. Gij slaat Uw liefde om mij heen als een beschuttende mantel, waaronder wij schuilen, wij beide. Gij leidt me door regen en wind langs alle hoge huizen, fier en gesloten naar uw tafel. Gij, het brood en de wijn, Gij, mijn licht en mijn vuur, Gij, mijn weg en mijn leven. Voor U ben ik ' iemand ' altijd. |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ----------- Een pessimist ziet een probleem in elke opportuniteit. Een optimist ziet een opportuniteit in elk probleem. ( W. Churchill ) Leer van de fouten van anderen. Je hebt niet genoeg tijd om ze allemaal zelf te maken. ( Dalai Lama ) Iedere hervorming heeft noodzakelijkerwijze haar slachtoffers. Men kan niet verwachten dat het gemeste kalf, de geestdrift van de engelen zal delen over de terugkeer van de verloren zoon. ( Saki- H.H. Munro ) Bescheidenheid is voor verdienst, wat schaduwen zijn voor de figuren in een schilderij; zij geeft er kracht en reliëf aan. ( J. de la Bruyère ) Liefde reikt verder dan eigenbelang, reikt verder dan de dood en is daardoor de kracht die deze onvoltooide schepping voortzet. ( G. Bodifée ) Iedere taal is schoon voor wie luisteren kan. Want in elke taal zingt de gedachte van een volk en de ziel van een mens, en die muziek is universeel. ( Johan Daisne ) |
|
|
 |
|
|
| DANKZIJ DE DIJKEN Ik ben geboren in een dal van klei mijn wieg stond niet ver van een koe in de wei waar je koren kon horen tot de einder kon kijken dankzij de dijken ik voel me veilig ik waande me vrij ik dartelde lam ik spartelde blij het wassende water zou me nooit bereiken dankzij de dijken Toen kwam op een nacht de storm en de vloed die verpulverde dat vertrouwen voorgoed ondanks de belofte ' wij zullen niet wijken ' braken de dijken De natuur is een monster de mens is een dwerg een dijk blijft een dijk een Hollandse berg Hollandse bergen blijken de dijken Ik bleef heel mijn leven een rasoptimist een Hollandse jongen, een stadsalpinist die zijn leven vergeefs naar de hemel zou reiken dankzij de dijken (Freek de Jonge maakte in 1994 een Nederlandse bewerking van het nummer ' In the Dutch mountains ' van The Nits, toen hij samen met hen toerde met het programma ' Frits '. ) |
|
|
 |
|
|
| UIT PSALM 51 (b) Uit de diepten roepen wij U, Heer. Heer God, hoort Gij ons ? Open uw hart voor ons, wij smeken U om genade. Als Gij zonden gaat tellen, houdt geen mens het uit. Maar bij U is vergeving en daarvan leven wij. Blijf vertrouwen op God, want bij Hem is genade. Hij zal ons bevrijden uit de macht van het kwaad. Wij mogen voor Gods aanschijn ons geweten gerust stellen, ook als het ons veroordeelt; want God is groter dan ons hart en Hij weet alles. ( 1 Joh. 3,19 ) Hij zal ons bevrijden uit de macht van het kwaad. GEEF MIJ EEN ANDER HART, MIJN GOD MAAK MIJ NIEUW, MAAK MIJ STANDVASTIG. |
|
|
 |
|
|
| GOUDKORREL Ik wens u dromen die nooit eindigen en het ongelooflijke geluk er een paar te realiseren. Ik wens dat u bemint en bemind wordt en dat u vergeet wat moet vergeten worden. Ik wens u vogelgezang in de vroege morgen en lachende kinderstemmen overdag. Ik wens dat u weerstaat aan de zuigkracht en de onverschilligheid van onze tijd. Bovenal wens ik u toe uzelf te mogen zijn. |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------------- De middelen die we aanwenden, moeten even puur zijn als de doelen die we nastreven. ( M.L. King ) Cultuur is de levensstijl van een samenleving. ( J.P. Bouman ) Gebed is de sleutel van de ochtend en de grendel van de avond. ( M. Gandhi ) Oog om oog, maakt de hele wereld blind. ( M. Gandhi ) Onnadenkend is hij die meer gedachten heeft dan tijd. ( K. Boullard ) We beseffen de waarde van het water eerst, wanneer de bron is opgedroogd. ( Thomas Fuller ) Men kan een mens verpletteren onder het gewicht van een tong. (Chinees spreekwoord ) De veranderlijkheid van de mode bewijst dat niets onveranderlijk is als de veranderlijkheid van de vrouwen. ( Jul. de Valckenaere ) |
|
|
 |
|
|
| MAART ( Jozef Vandromme ) Een ijzige wind jaagt mij langs klamme paden. Rusteloos schuiven wolken over de kille heuveltoppen. Vogels zoeken vergeefs mildheid in de grijze lucht. De zachte lentewind laat eindeloos op zich wachten... |
|
|
 |
|
|
| REFLECTIE ( Pol Vanhaverbeke ) Er ligt veel bezinksel op de bodem van de zee. Alleen bij hevige storm komt het naar boven en ver- troebelt het anders zo heldere water. Er zijn ook gedachten die bezinken. Alleen onder grote druk, in grote woede, komen ze naar boven, verwoestend en kwetsend. |
|
|
 |
|
|
| INTERNATIONALE VROUWENDAG ( 08.03.2013 ) Zozeer verscheiden en toch één in baren en moeder zijn, in werken en in zorgen;hun intellect soms nog te ondergeschikt aan heersende culturen, doch in hun harten wast de hoop, hun ogen gefixeerd op morgen. Het vrouw-zijn in totaliteit, in multiculturele smeltkroes en dappere lotsverbondenheid; mensen van diverse origine, een kleurrijke cascade, mix van rassen en van tinten, pluimages, religies en gezindten, westers of etnische gewaden, samen op het pad van leven onderweg, als waren zij nomaden. Tine Hertmans |
|
|
 |
|
|
| GESPREK En gaat het nu weer goed ? Niet goed, wel beter. Wel, het is al goed dat het beter gaat. Jawel, maar het zou nog beter zijn als het goed ging. |
|
|
| EVEN LACHEN... Er zit een bedelaar langs deweg, die elke dag 25 euro krijgt van een voorbijganger. Op een dag krijgt hij echter maar 18 euro. De bedelaar denkt bij zichzelf dat 18 euro nog altijd niet slecht is, maar toch minder is dan 25 euro. Een jaar later krijgt hij plots maar 15 euro meer en nu wil hij wel eens weten hoe dat komt. Hij vraagt dus aan de man van wie hij vele jaren 25 euro, daarna 18 euro en nu nog slechts 15 euro heeft gekregen, waaron dat zo is. - Ja, het leven wordt steeds duurder en vorig jaar is mijn oudste zoon naar de universiteit gegaan en dat kost veel geld. Vandaar dat ik je 18 euro gaf. Nu is ook mijn oudste dochter naar de unversiteit gegaan en dat kost dus weer wat meer. Hoeveel kinderen hebt u eigenlijk ? vraagt de bedelaar. Vier, antwoordt de man. U bent toch niet van plan, om die allemaal op mijn kosten te laten studeren, hé ? |
|
|
 |
|
|
| KWATRIJNEN ( Filip Van den Abeele - D.S. ) Cypriotische huisvaders mogen niet sparen. Ze worden gewongen hun bank op te zeggen. Deposito's zijn niet meer vrij van gevaren, misschien kun je beter bij Arco beleggen. Sagan heeft de elfstedentocht nipt verloren, want Ciolek wist nog voorbij te glijden, en vlak voor de streep leek Voeckler haast bevroren, laat renners voortaan met een sneeuwketting rijden. Het Fabeltjesland heeft zijn onschuld verloren, door een dader die veinsde naar stemmen te luisteren; een tragisch pleidooi waar wij waanzin in horen; laat de slachtoffers zacht naar hun sterretjes fluisteren. |
|
|
 |
|
|
LENTEWIND ( Kris Gelaude ) |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ---------- Mensen met een handicap weten dat ze anderen nodig hebben. Wij hebben ook anderen nodig, maar beseffen het meestal niet. Dat is onze handicap. ( Jean Vanier ) Er zijn maar weinig mensen die geld in hun bezit weten te krijgen, zonder dat het geld hen in bezit krijgt. Bezit schenkt slechts blijdschap, wanneer je het deel. ( Seneca ) Je hoeft niets bijzonders te zeggen of te doen om bijzonder te zijn. ( Moeder Theresa ) Je hebt een beetje geluk nodig om gelukkig te zijn. ( Aristoteles ) De aarde is rond en wat het einde van de wereld lijkt, is misschien wel het begin. ( Ivy Baker Priest ) Wie Socrates vroeg tot welke nationaliteit hij behoorde kreeg niet het antwoord, ' Ik ben een Athener ', maar ' Ik ben een wereldburger '. ( Epictetus ) |
|
|
 |
|
|
| M E I ( Jozef Vandromme ) De bomen in het bos staan fier te waken over het blauwe tapijt van wilde boshyacinten want het is mei. De witte meidoornbloesems lokken de ijverig bijtjes. Hun gezoem daagt ons uit. Neem deel aan de feestvreugde, want het is mei. Nieuw leven ontluikt overal in bos en tuin. De weg naar de zomer ligt nu reeds wijd open, want het lente en mei. |
|
|
 |
|
|
| CITAAT De mens is een taai wezen. Hij moet soms hard werken, veel eten, drinken en roken om zichzelf kapot te krijgen. ( Pol Vanhaverbeke ) |
|
|
| V L I E R ( Frank Kloeck ) Een doordringend aroma geurt mijn lente welig open. Adembenemend overvalt me een walm van verse frisheid van welriekende heling. Bessen barstensvol levenselexir maken me eindeloos dronken van tomeloze jeugd. |
|
|
 |
|
|
Een man ontmoette Boeddha en zei: |
|
|
 |
|
|
| GOUDKORREL Bij mensen met een warme persoonlijkheid voelen wij ons op ons gemak. Bij hen mogen we zijn wie we zijn. Mensen met een warme persoonlijkheid hebben genoeg liefde in zich om ook de anderen vanuit die houding te benaderen. Daarvoor halen ze het beste in de mens naar boven. Wie met een warme houding wordt benaderd, zal anderen op zijn/haar beurt ook weer positief benaderen. |
|
|
 |
|
|
NOVEEN 9 ( Paul Rigolle ) |
|
|
 |
|
|
| GENIET VAN ALLES... GENIET VAN ALLES WAT JE GRATIS GESCHONKEN WORDT: DE ZON, DE BLAUWE LUCHT, HET SPEL VAN DE WIND, EEN BLOEM IN HET VELD, EEN VOGEL OP HET DAK, HET GEGONS VAN EEN INSECT, EEN PAARD DAT JE AANKIJKT, DE GLIMLACH VAN JE VRIEND, EEN WOORD VAN WAARDERING, KINDEROGEN, EEN ZOEN, DE LIEFDE VAN GOD. ( Bron onbekend ) |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ------------- Hulp is iemand de kracht geven om er zelf iets aan te gaan doen. ( J. Trollope ) Wie een goede schoonzoon heeft, vindt een zoon; wie een slechte schoonzoon heeft verliest een dochter. ( Epictetus ) Durven is even je evenwicht verliezen. Niet durven is uiteindelijk jezelf verliezen. ( Sören Kierkegaard ) Wees niet bang voorschaduwen. Dat betekent gewoon dat er ergens dichtbij licht is. ( Ruth Renkle ) Wanneer je oordeelt over een ander, zeg je ook iets over jezelf. ( Wayne Dyer ) |
|
|
 |
|
|
OH, MARIA ( M. Gerards- Wilders ) |
|
|
 |
|
|
| NIEUWE ZONSOPGANGEN ( Wim Opbrouck ) Geachte publiek, het angstige vermoeden dringt zich op dat het einde der tijden nabij is, het wordt warm onder onze voeten, zo warm dat het sneeuwt in April. Er is zware storm op komst. De stilte voorspelt onheil, het is koud. De gedachten zijn duister. King Lear is de weg kwijt, of lijkt dat alleen maar zo ? ' When we are born, we cry that we are come, to this great stage of fools. ' De oude Lear staart in het donker, voelt de sneeuw dwarrelen in zijn hoofd, en komt tot een glashelder inzicht. Alle begin draagt het einde reeds in zich, zonder pardon, zonder genade. Wi zijn passanten, voorbijgangers. Wij zoeken hier en daar onderdak, in de hoop gespaard te blijven voor de hevige regenval. Zo leven wij en proberen wij het ongebrijpbare te begrijpen. Door schoonheid, door religie, door filosofie, door literatuur, door de kunst, door de cultuur. Die Kultur ! ' Alle Kunst ist der Freude gewidmet. ' ( Friedrich Schiller ) Ik las dit citaat op een bladwijzer van de uitgeverij Hatje Cantz. Een zoveelste slogan over hoe de kunst zich moet verhouden tot de wereld. Al vind ik niet dat de kunst enkel en alleen de vreugde moet dienen. De kunst is ter leering én vermaak. Kunst veredelt en verheft de harten. De kunst moet ons wapenen tegen de Apocalyps. De kunst is ons harnas tegen de barbaren. Voorwaarts ! Niet bang zijn ! De barricaden op ! Er is nog hoop, geacht publiek. Wij kunnen het nog halen op het einde der tijden. Op het toneel kunnen we nog onoverwinnelijk zijn, bovenmenselijk. Op het toneel wordt het onzichtbare telkens opnieuw zichtbaar. Hier vechten we tegen de storm. Daar gaat het om. Dit is wie we zijn. Een huis van spelers. Wij zorgen ervoor dat het doek blijft opgaan. Samen met u zorgen wij voor nieuwe zonsopgangen. Het theater kan de wereld niet redden, maar het kan de wereld die het tot onderwerp heeft wel veranderen, als was het maar voor even, voor de duur van een voorstelling, op die ene avond in dat ene seizoen. Kom af en toe eens langs. Wij bieden u graag onderdak. ( cfr D.S. ) |
|
|
 |
|
|
| E M M A U S ( Patrick Lateur 1949 ) De tocht terug is nooit zo lang geweest. Jeruzalem een puin, de droom verdroomd. Al wat men in de oude Schriften leest is tevergeefs, voor altijd weggehoond. De mijlen naar hun oude dorp doen pijn. Twee volgelingen gaan vermoeid hun weg van dagelijks brood en amper samenzijn, bedroefd om alles wat hun werd ontzegd. '' Te klein is uw geloof in de profeten. '' Alleen hun oren zien, ze houden halt, vernemen wat men nooit meer kan vergeten en vragen: '' BLIJF BIJ ONS, DE AVOND VALT. '' |
|
|
 |
|
|
| PELGRIMSZEGEN God onze Heer, ooit hebt Gij Abraham geroepen om uit Ur in Chaldea te vertrekken. Terwijl Hij zijn volk doorheen de woestijn leidde, stond Gij hem bij op zijn tocht. Zegen nu uw kinderen, die uit liefde tot U deze pelgrimstocht ondernemen. Wees hun gezel op hun tocht, hun gids in moeilijkheden. Wees hun onderkomen onderweg, en hun licht in de duisternis. Troost hen als ze ontmoedigt raken, en sta hen bij in al hun voornemens. Moge deze pelgrims onder uw hoede gezond en veilig aankomen op het einde van hun tocht. Mogen zij naar huis terugkeren vervuld van vreugde en goedheid. Mogen zij thuiskomen met vernieuwde krachten en zo tot de vreugde worden voor hun omgeving. Ga nu in de naam van Jezus Christus onze Heer. Mag Hij uw weg ten leven zijn en bid voor ons in Compostela. ( Vertaling van de zegen van de Overste van de Benedictinessen in Léon ) ( Vertaling: Staf De Laet ) |
|
|
 |
|
|
| VRIENDELIJK LICHT Geleid mij, vriendelijk licht, door het duister om mij heen. Wijs Gij de weg. De nacht is donker en ik ben ver van huis. Wijs Gij de weg. Bewaak mijn screden. Neen, ik vraag U niet de horizon te zien. Eén stap is mij genoeg. Zo was ik niet altijd, noch vroeg ik U de goede weg. Ik koos en zag het zo graag zelf: maar nu, wijs Gij de weg. Ik hield van schittering. Spijt al mijn vrees dreef mij de trots. Gedenk die jaren niet. Zo lang waart Gij mijn heil. Nu toont Gij mij wel voorts de weg: door hei en ven, langs rots en vloed; tot weer de morgen gloort en mij 't gelaat der engelen tegenlacht, een wijl ontgaan, maar altijd zo geliefd. ( John Henry Newman / Engels theoloog, bekeerling en kardinaal ) |
|
|
 |
|
|
| BEDENKING... Felle zon is heerlijk, maar pas op: je ziet al de zandkorrels op de vloer, de kruimels op de tafel, de stofjes in de lucht, de haartjes op haar kin. ( Pol Vanhaverbeke ) |
|
|
| PHIL BOSMANS ( Frank Kloeck ) In het jaar waarin je aardse bestaan hemelse dimensies kreeg verrees je - ook in dit ondermaanse - op een plein dat voortaan '' phil-antropisch '' oogt. Vlakbij je woonst, bij je medepaters Montfortanen, mag je er nu voor altijd thuis komen. Je menslieve glimlach - stralen van rustig geluk - zal blijvend inspireren. Beeldige aanwezigheid - weldoend ankerpunt, teken van onvoorwaardelijke ver-Bond-enheid. |
|
|
 |
|
|
| VERGIFFENIS ( Alice Nahon 1896-1933 ) Ik wil u schoon vergeven omdat ik wonderschoon bemin; vergiffenis in liefde weet ende noch begin ! Ik wil u schoon vergeven, omdat ik bij mijzelve weet, de zwakheid van mijn herte, de diepte van uw leed. Ik wil u schoon vergeven, omdat ik in mijn groot gemis, u toch niet méér kan schenken dan wat vergiffenis. |
|
|
 |
|
|
LIED TOT GOD ( B. Rijdes ) |
|
|
 |
|
|
| WEES GEGROET, MARIA... ( Theo Willemen ) Ik wil bidden: '' Wees gegroet, Moeder ''. Uw rust omringt mijn zoeken, uw aanwezigheid is eenvoudig fijn. Ik wil ze omarmen en vasthouden, ik wil ze in mij laten leven, uw bidden, Moeder, in mij opnemen: '' Gezegend is de Heer, wondere dingen doet Hij ! '' Ik wil in eenvoud bidden, ik wil zwijgen met gevouwen handen en luisteren met U, Moeder, naar niet uit te spreken woorden. Met U biddend, Moeder, valt die zieke onzekerheid weg, het hart zucht verruimd, ik wil met U bidden, Moeder, en de volle eenvoud vatten van het '' WEES GEGROET, MARIA... '' ( uit: Waar vogels vreugde zingen, A'pen-A'dam, Patmos 1983 ) |
|
|
 |
|
|
| FELIX DE BOECK -1898/1995- Il puisait de l'eau, il cassait du bois. L'ombre des oiseaux étoilait son toit. Ik semait du blé, il fauchait du foin. Le coteau entier riait dans son pain. Il était si simple, que, ses yeux, en mai, pour tous fleurissaient comme des jacinthes. Et, quand il priait, tout seul sous son toit, Jésus, dans son ombre, regardait le monde à travers ses doigts. Vertaling: Hij putte het water, hij kapte het hout. De schaduw van vogels be-sterde zijn dak. Hij zaaide het graan, hij maaide het hooi. Heel de veldhelling lachte in zijn brood. Hij was zo eenvoudig dat in mei zijn ogen voor allen bloeiden als jacinthen. En als hij bad, heel alleen onder zijn dak, bekeek Jezus, in zijn schaduw, de hele wereld doorheen zijn vingeren. ( Maurice Carême ) |
|
|
 |
|
|
| IK BEN LEVEND WATER ( M. Coune osb ) Ik ben levend water, kabbelend voor wie hunkert naar verfrissing en heilzaam voor ieder mens. Ik ben levend water, louterend voor wie opgaat na jarenlang verloren, nu teruggevonden onschuld. Ik ben levend water, blij murmelend voor wie gelooft in het Woord dat hem tot leven dopen zal. Ik ben levend water, opborrelend voor wie dorst naar gerechtigheid en ijvert voor Gods Rijk. Ik ben levend water, verkwikkend voor wie ervan drinkt om, bedronken zelf voor velen waterbron te zijn. |
|
|
 |
|
|
EEN ANDER LAND ( Ad Zuiderent ) |
|
|
 |
|
|
| VOOR EEN DODE ( Pieter G. Buckinx ) Wit op het witte linnen rust uw aangezicht. Het is of diep daarbinnen Gods roerloos peinzen ligt. In 't blinkend ochentklaren legt gij de handen saam. Voorzichtig raak ik uw haren en dan uw vingers aan. Nu los van aarde en zwaarte vouwt gij de vleugels dicht. Binnen uw lichaam is klaarte, binnen uw lichaam is licht. ( uit: Verzamelde gedichten,Orion, Brugge 1982 ) |
|
|
 |
|
|
| CITATEN ---------- De laatste illusie is te geloven dat men ze alle verloren heeft. ( Maurice Chapelan ) Het geheim van humor is verrassing. ( Aristoteles ) Vertrouwen is moed en trouw is kracht. ( M. Von Ebner-Eschenbach) Woede is een toestand die maakt dat je mond sneller werkt dan je verstand. ( Evan Esar ) Nee zeggen vanuit je diepste overtuiging is beter dan ja zeggen om te behagen, of erger nog, om moeilijkheden te vermijden. ( Mahatma Gandhi ) Elke man kan vader zijn, maar slechts die ene speciale persoon kun je ' Papa ' noemen. Het leven is als een feest. In het begin ken je niemand, maar na een tijdje voel je je steeds meer op je gemak. ( Hanif Kureishi ) |
|
|
 |
|
|
GENIET VAN ALLES... ( Bron onbekend ) |
|
|
 |
|
|
| LENTE EN WACHTEN... ( Carlo Heymans ) Lente en wachten. Niet vooruitlopen op de zomer en de herfst. Maar gevuld met de hoop dat er iedere morgen een schilfer onsterfelijkheid groeit aan de woorden die zwellen zoals de botten aan de linde voor het terras. Zijn de uitbundige barsten van april de bloeiende tekens van onsterfelijk leven ? Is daarvoor geen sterven op Goede Vrijdag nodig, de schaduw van het beloken graf, en het onderhuids toch verwachte helende dogma van Pasen ? |
|
|
 |
|
|
| MOSSELS ( Frank Kloeck ) Koolzwarte schelpen spelen bodyguard voor weke oranjevlezige parels van hoge culinaire waarde. Uit Marcel Broodthaers' pot stoomt een warm-dampend maritiem parfum. Bedwelmende roes, zomerende trance. Nog even en ze zijn er weer, de zo gegeerde mosseltjes uit Holland. Laat onze noorderburen nu maar snoeven, wij scheppen ondertussen lekker op... |
|
|
 |
|
|
KORT EN GOED ( opgetekend door Gert de Ley ) |
|
|
 |
|
|
JULI ( Jozef Vandromme ) |
|
|
 |
|
|
| DUIVEN ( Frank Lateur ) Het bekken op het warme plein in Rome, de kille kamers van de vrome doden geruild voor dit genadig onderkomen: twee duiven in de kleur van lenteboden. Hier neergestreken in een hevig licht en nodeloos alert voor elke gerucht of staan in een wankel evenwicht de dorst verdrinkend na de laatste vlucht. Het hier en nu blijft duren in een vrede van tweezaamheid, in zuiverheid van water, de lafenis voor alles wat verleden is en geruisloos overgaat in later. ( uit: Ravenna, uitgeverij P., 2001 ) |
|
|
 |
|
|
| CITATEN -------------- Wat de meeste mensen van elkaar weten, is slechts juist genoeg om zich in elkaar te kunnen vergissen. ( A.S.C. Wallis ) Misschien is er geen gevoel dat groter geluk geeft dan dat men voor andere mensen iets kan betekenen. ( D. Bonhoeffer ) Waar de mens zijn onmacht ervaart, klopt God aan de deur. ( Gertrud von Le Fort ) Weiger nooit kleine dingen te doen, want uit kleine dingen zijn de grote dingen opgebouwd. ( V.U. Lenin ) Met onzichtbare draden wordt men het stevigst verbonden. ( Fr. Nietzsche ) Lange vriendschappen zijn als oude juwelen die vaak opgepoetst en zo nog mooier en duurzamer worden. ( Celia Brayfield ) |
|
|
 |
|
|
|
BEDENKINGEN....(Pol Vanhaverbeke) Waaom lopen we waar we niet kunnen gaan, eten we te veel als het niet écht smaakt, rijden we te vlug waar het moeilijk is, stappen we te haastig als we onzeker zijn, praten we te veel als we niets te zeggen hebben ? |
|
|
 |
|
|
| LEEF LANG EN SCHOON Als u gaat wandelen in het bos, draag dan steeds een pet, gesloten schoenen en kleding die uw armen en benen bedekt. Zo voorkomt u een tekenbeet. Teken kunnen immers drager zijn van bacteriën die de ziekte van Lyme en anaplasmose veroorzaken. Een teek is een klein, bruinzwart diertje ter grootte van een speldenknok. Het ligt op de toppen van een lage begroeiing te wachten op een voorbijganger, aan wiens huid het zich vastklampt en waaruit het bloed opzuigt. ( Bron: www.mijnapothekersadvies.be ) |
|
|
| DE TIEN GEBODEN VAN DE WIELERTOERIST Bovenal bemin uw fiets, doe hem steeds op slot, respecteer ook het alcoholverbod. 't Is geen luxe om een helm te dragen en scheer uw benen om uw vrouw te behagen. Onderhoud uw uitrusting en fiets piekfijn en volg de instructies van de wegkapitein. Kak of plas nooit langs de baan of tussen struiken en zeker nooit doping gebruiken ! Wees in de groep de grootste optimist, en drink pas na de rit een grote trappist. ( Roland Mispelaere ) |
|
|
 |
|
|
| AUGUSTUS ( Jozef Vandromme ) Het veld baadt nu in een wereld vol gouden zonneschijn, van morgendauw tot avondrood, genot van warme zomerwinden. De boer keurt zijn rijpe oogst, droomt van overvolle schuren, hoopt op een vruchtbare zomer, die nog lang niet eindigen zal. De sluimerende nevels omarmen het rijpe fruit in de oude boomgaard, maar de zomerse dagen worden korter, de herfstwind wacht vol ongeduld. |
|
|
 |
|
|
| BARTIMEUS ( naar Marcus 10,46-52 ) Daar zat hij, langs de weg, blind, droef en verstoten. Daar kwam Hij, de Christus, de redding, laatste hoop. Luidkeels riep hij midden het gewoel: ' Zoon van David '. Hij wierp zijn mantel weg en snelde naar Hem toe. Jezus keek hem diep aan; terstond kon hij weer zien. ' Rabboeni, ik volg in Uw Schaduw; Gij zijt ' t LICHT.' Tony Hutsebaut 15.09.2009 |
|
|
 |
|
|
| LUISTEREN... Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint mij adviezen te geven dan doe je niet wat ik je vraag. Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint mij te vertellen waarom ik iets niet moet voelen, zoals ik het voel, dan neem je mij niet serieus. Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij denkt dat jij iets moet doen om mijn problemen op te lossen dan laat je mij in de steek, hoe vreemd dat ook mag lijken. Misschien is dat de reden waarom voor sommige mensen bidden werkt om dat God niets terug zegt en Hij geen adviezen geeft of probeert dingen voor je te regelen. Hij luistert alleen maar en vertrouwt erop dat je er zelf wel uitkomt. Dus asjeblieft, luister alleen maar naar me en probeer me te begrijpen. En als je wilt praten, wacht dan even en ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren... |
|
|
 |
|
|
| VAKANTIE (Kris Gelaude) Vakantie is ook op afstand kijken. Even opzij, onder een kleurrijke luifel, gewoon maar aanwezig zijn. De trein van de haast ver weg horen rijden. Hier blijven. Liever langs paadjes en oude kerkwegels, een ommeweg maken en terugkomen, door de tuin van het leven, op een bank, bij jezelf. Diep adem kunnen halen. De zon drinken uit een glas helder water. Een heerlijke duik nemen in de zee van de tijd. Geestdriftig toeschouwer worden van mooie, eenvoudige dingen op het terras van een onverwacht ogenblik. Vakantie, is dat wat je nodig hebt om als een kind te zijn dat alles kan verliezen in het spel. En zijn verlangens prijs durven te geven als een ballon in de wind, als een draad zonder einde. |
|
|
 |
|
|
CITATEN |
|
|
 |
|
|
| FRANK BECAUS ( Frank Kloeck ) Na Benedictus, ook tv-paus Jan Becaus in sede-vacante - zeg maar eeuwige vakantie-modus. Allerminst een mediatycoon, werd hij zijns ondanks - een beetje zoals Vranckx - een gewaardeerd tv-icoon. Jan oogt wat braaf - maar puntgaaf bleek plots megagraaf... Onwaarschijnlijkt gehypet om zijn Oxford-English werd hij nog gepaaid voor een extra time na de finish, maar Jan sprak gehaaid: Lat me go Let me go with the flow. Het nieuwsanker nu definitief uitgegooid... |
|
|
 |
|
|
|
SOTTO VOCE (Maria Vasalis)
Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden
en niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn.
Nog is het mooi, 't geraamte van een blad,
vlinderlicht rustend op de aarde,
alleen nog maar zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niets meer om u te verblijden:
mazen van uw afwezigheid,
bijeengehouden door wat pijn
en groter wordend met de tijd.
Arm en beschaamd zo arm te zijn.
( uit: Tijdschrift Adem-Tocht 33e jaargang nr.1 ) |
|
|
 |
|
|
|
WIE DAN WEL ? ( Paul van Vliet )
ALS WE NIET MEER GELOVEN DAT HET KAN:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ NIET MEER VERTROUWEN OP HOUDEN VAN:
WIE DAN WEL ?
ALS WE NIET MEER PROBEREN
OM VAN FOUTEN TE LEREN;
ALS WIJ 'T GETIJ NIET KEREN:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ NIER MEER ZEGGEN HOE HET MOET:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ NIET MEER WETEN WAT ER TOE DOET:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ ER NIET IN SLAGEN
DE IEDEEËN AAN TE DRAGEN:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ NIET MEER GELOVEN DAT HET KAN:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ NIET MEER KOMEN MET EEN PLAN:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ ER NIET VOOR ZORGEN
DAT DE TOEKOMST IS GEBORGEN
VOOR DE KINDEREN VAN MORGEN:
WIE DAN WEL ?
ALS WIJ ONSZELF NIET DWINGEN
EEN GAT IN DE LUCHT TE ZINGEN
WAAR ZIJ IN KUNNEN SPRINGEN:
WIE DAN WEL ? |
|
|
 |
|
|
|
UITSPRAAK
DE GRIEKSE FILOSOOF DIOGENES HAD ALTIJD EEN BRANDENDE LANTAARN BIJ ZICH. OP EEN DAG VROEG IEMAND HEM: ' BEN JIJ DIE ATHEENSE GEK DIE MET EEN BRANDENDE LANTAARN OP ZOEK IS NAAR EEN EERLIJK MAN ? '
JA, DAT BEN IK. WIE BEN JIJ ?
IK BEN DIE EERLIJKE MAN.
LEUGENAAR, RIEP DIOGENES UIT, MAAK DAT JE WEGKOMT ! EEN EERLIJKE MAN IS ZICH NIET BEWUST VAN HET FEIT DAT HIJ EERLIJK IS ! |
|
|
 |
|
|
|
OKTOBER ( Jozef Vandromme )
ONDER DE ZWAKKE OKTOBERZON
WORDEN DE DAGEN STEEDS KORTER.
IN HET FELLE AVONDROOD
STAAN DE BOMEN ER WEEMOEDIG BIJ.
HUN BLADERDAK WORDT KALER.
ONGEDULDIG RUKTE DE HERFSTSTORM
REEDS AAN DE VERKLEURDE BLADEREN.
RIJPE EIKELS EN KASTANJES
ZIJN SPOORLOOS VERDWENEN.
HET BOS WORDT WELDRA
EEN OORD VAN DIEPE RUST. |
|
|
 |
|
|
|
HERFSTMIJMERING...
HET VALLEND BLAD,
EEN KALE BOOM,
WAT KILLE WIND,
EEN NARE DROOM.
PADDENSTOELEN,
HERFSTGEUREN EN
BONTE KLEUREN,
NEVELSLIERTEN.
DE OPEN HAARD,
EEN INNIG VUUR ,
HET VLAMMENSPEL,
WAT TEDERHEID.
EEN ' BESTSELLER ',
ZIJN HEILZAAM WOORD,
DE EEUWEN DOOR,
EEN METEOOR.
ALS KLEINE MENS,
BEPROEFD, GETROOST
EN OPGEBRAND,
TOT STOF HERLEID.
Tony Hutsebaut
30.10.1986 |
|
|
 |
|
|
|
CITATEN
----------
Als je wordt wie je werkelijk bent, krijg je wat je werkelijk wilt.
( Shakti Gawain )
Het werk wacht wel tot jij jouw kind de regenboog hebt laten zien.
Maar de regenboog wacht niet tot jij klaar bent met je werk.
( P. Cloffard )
Heb vertrouwen in kleine dingen, want daarin ligt je kracht.
( Moeder Theresa )
Een vrouw is ontsteld van wat een man allemaal kan vergeten.
Een man daarentegen van alles wat een vrouw zich kan herinneren.
De rustplaats van het verstand is het hart. ( Liz Gilbert )
Als niemand, luistert, naar niemand, vallen er doden, i.p.v. woorden.
( Jan Beranova ) |
|
|
 |
|
|
|
LUISTER NAAR MIJ... (Jesaja,46,3-4)
LUISTER NAAR MIJ,
U, DIE WERD OPGETILD VANAF DE MOEDERSCHOOT
EN SINDS DE GEBOORTE WERD GEDRAGEN.
TOT AAN UW OUDE DAG BLIJF IK DEZELFDE,
ALS U GRIJS BENT ZAL IK U NOG DRAGEN.
IK HEB HET GEDAAN EN IK BLIJF HET DOEN.
IK ZAL U DRAGEN,
IK ZAL U REDDEN.
( uit: Tijdschrift Adem-Tocht 33e jaargang nr.1 _2013) |
|
|
 |
|
|
|
' t ROZENKRANSKE
' t Rozenkranske vastgestrengeld
rond een blanke kinderhand,
als een snoer van zachte zegen,
als een pad met rozen op.
' t Rozenkranske vastgeknepen
in een oude moederhand,
als een troost voor traan en lijden,
als een wond met balsem op.
Stralend, sterkend, stevig steunend,
lavend, lichtend, luide lovend,
Jezus Naam, Maria's Roem;
o, zo diep, zo hoog, zo goed.
Het licht verdwijnt; gegrepen nu
naar d' Avondster met gouden glans
die 't hart doorpriempt, doordrenkt,
die rozendauw, doet dalen dààr.
Tony Hutsebaut
27.09.1958
|
|
|
 |
|
|
| SCHANDALENTIJD
' t WAS DE LAATSTE TIJD HIER WAARLIJK
WAT JE NOEMT AAN EEN STUK RAAK,
ELKE DAG BRACHT ONS DE KRANT WEER
'n SPLINTERNIEUW VERSE ' ZAAK ' !
't WAS HET JAAR VAN FRAUDE EN SCHANDALEN,
HIER EN IN HET BUITENLAND,
EN WIJ HUNKERDEN 's MORGENS
MET Z'N ALLEN NAAR DE KRANT !
ZOU d'R WEER EEN ZIJN BESTOLEN ?
ZOU d' R WEER EEN ZIJN VERMOORD ?
IS ER WEER EEN BEDRIJF FAILLIET ?
HEB JE AL VAN DAT SMEERGELD GEHOORD ?
't ZIJN ME TIJDEN, 't ZIJN ME TIJDEN !!
SCHUDDEN WE ONS WIJZE HOOFD;
't KOMT NOG ZO VER, DAT ER WAARLIJK
STRAKS GEEN MENS...
ZICHZELF MEER GELOOFT !
BANKAFFAIRES, OVERVALLEN,
VOLKERENTWISTEN, MOORD EN WRAAK,
EN WEET IK MEER ?...
NIET EEN PRIJS DIE ZO GEDAALD IS
ALS DE PRIJS VOOR... MENSENEER !
( Vrij naar publicatie uit...1934) |
|
|
 |
|
|
|
ALLERZIELEN (Moeder indachtig)
Twee rozen
op je graf,
stille blijk
van aandacht.
Bescheiden
en discreet,
zoals je
bij ons was.
Je wist het
helemaal
en leefde
doelbewust.
Je streed de
strijd kordaat
en wist de
dood nabij.
Liefde was
haar motto,
een engel
zonder meer.
Nu sta ik
hier alsof
het maar als
gister was...
Tony Hutsebaut
10.11.2010 |
|
|
 |
|
|
|
RUST-IN-VREDE (Emily Dickinson)
ALS IK NIET MEER ZOU LEVEN
EN DE ROODBORSTJES KOMEN WEER,
GEEF DIE MET DE RODE DAS
EEN KRUIM TE MIJNER EER.
ALS IK JOU NIET KAN DANKEN,
OMDAT IK HEEL DIEP SLAAP,
WEET DAT IK HET PROBEER... |
|
|
 |
|
|
|
ZONDAGOCHTEND GEBED (Etty Hillesum)
Het zijn bange tijden, mijn God. Vannacht was het voor het eerst, dat ik met brandende ogen slapeloos in het donker lag en er vele beelden van menselijk lijden langs me trokken. Ik zal je één ding beloven, God, een kleinigheidje maar: ik zal mijn zorgen om de toekomst niet als evenzovele zware gewichten aan de dag van heden hangen, maar dat kost een zekere oefening. Iedere dag heeft nu aan zichzelf genoeg. Ik zal je helpen, God, dat je het niet in mij begeeft, maar ik kan van te voren nergens voor instaan. Maar dat ene wordt me steeds duidelijker: dat jij ons niet kunt helpen, maar dat wij jou moeten helpen en door dat laatste helpen wij ons zelf. En dit is het enige, dat we in deze tijd kunnen redden en ook het enige, waar het op aankomt: een stukje van jou in onszelf, God. En misschien kunnen we ook er aan meewerken jou op te graven in de geteisterde harten van anderen.
(12 juni 1942, p.115) (vermoord in Auschwitz op 30.11.1943) |
|
|
 |
|
|
|
AFSCHEID NEMEN... (K.S.)
Afscheid nemen is misschien,
de moeilijkste opdracht,
die een mens voortdurend
te verwerken heeft,
zolang hij leeft.
Afscheid nemen
van geliefde mensen wil zeggen:
aanvaarden wat pijn doet,
er doorheen groeien
zonder van binnen dood te gaan,
en er een dankbare herinnering
aan over te houden,
om mee verder te leven.
Het is van 'hard' naar 'mild' gaan
en daardoor andere mensen,
heel nabij te komen.
|
|
|
 |
|
|
|
EIK EN PLANK (Leo Vroman)
Plank, scheef tegen Eik geleund,
stond als een dode ondersteund,
maar sprak houtgeurig tegen Eik:
' Een plank als ik is nooit een lijk.'
Eik gruwde en kon toch niet maken
dat Plank hem niet zo aan bleef raken,
en zei heel zachtjes tegen Plank:
' jouw kleur dan ? En jouw zaagselstank ? '
' Ik toon wat jij van buiten mist:
mijn vlam - zodra ik ben vernist, '
zei Plank, ' wie open wordt gezaagd
wordt nogmaals, en veelvuldig maagd,
en schenkt zijn innigst leven kuis
aan 't mensenleven binnenshuis;
ons lijden wordt uiteengezet
als palen, poten en parket,
En gaat lang niet zo gauw kapot. '
' O God ' antwoordde Eik, ' O God... '
Moraal: wie weet wat beter is:
vergaan, vergeten, of vernis. |
|
|
 |
|
|
|
GELOVEN...
'T IS DANSEN OP EEN KOORD,
WANDELEN OP HET WATER,
GEDRAGEN DOOR ZIJN WOORD...
'T IS DWALEN DOOR WOESTIJN,
ZICH LAVEN AAN ZIJN BRON,
ZO BLIJ TE MOGEN ZIJN...
'T IS 'T VOLGEN VAN ZIJN LICHT,
ZICH WARMEN AAN ZIJN VUUR,
DE SFEER VAN EEN GEDICHT...
'T IS EEN ADELAAR GELIJK,
IN IJLE ZUIVERE LUCHT,
STEEDS DICHTER BIJ ZIJN RIJK...
'T IS GRAVEN NAAR DE ADER,
'T IS ZOEKEN NAAR DE SCHAT,
THUISKOMEN BIJ DE VADER...
'T IS STIL WORDEN EN STIL ZIJN,
LUISTEREN NAAR ZIJN ROEP,
ZIJN BLOED ZIEN IN DE WIJN...
'T IS VALLEN EN WEER OPSTAAN,
DE ' VIA DOLOROSA '
KORDAAT TEN EINDE GAAN...
Tony Hutsebaut
07.03.1994 |
|
|
 |
|
|
DAG VAN HET KIND (Tina Hertmans) Kind, kind van mijn kind, zacht wiegend fluisteren, woorden in een ruisende wind. Vanaf nu tikt de tijd van in jouw kleine wieg, hij rukt aan jou, houdt je in de ban. Vlieg, vlieg, totdat het leven jou in volheid omspant, groei, wordt volwassen, groei, wordt een man ! Maar eerst, kind, kind van mijn kind, slaap en droom heel zacht, over prinsen en elfen, over vlinders en bloemen, over dieren in het bos, reusachtige bomen, verend zacht mos, en verzink in je kinderlijke, vreedzame nacht. (n.a.v. De Universele Dag van het Kind op 20.11.2013)
|
|
|
 |
|
|
TEMPUS FUGIT... Daar zaten wij dan in de fauteuil van ons leven.
Verzonken, verdiept, in de kelder van onze geest.
Dacht jij, wat ik dacht, zag jij nog licht in de tunnel ?
Je drang tot leven vibreerde in je hese stem.
Daar zaten wij met een ' chartreuse ', zoete afdronk ?
Maar weet je, er was daar nog iemand, Hij dronk stil mee...
(Tony Hutsebaut - 04.02.2005 ) ( In genegenheid opgedragen aan wijlen Pierre De Paepe ) |
|
|
 |
|
|
DECEMBER (Jozef Vandromme) December houdt de nachten in zijn greep, terwijl men in helverlichte straten de rilling van ijzige koude trotseert. Binnen in de huizen, bij de gloed van hete kachels, worden oude verhalen opgefrist. Midden de betovering van een wit sneeuwtapijt bedelen hongerige vogels om wat voedsel. De winter mag nu komen. |
|
|
 |
|
|
HET OUDE JAAR... (Y.WAEGEMAN)
Het oude jaar speelde op't klavier van zwarte en witte dagen, een lied van pijn en van plezier? van geven en van vragen.
Het oude jaar is al zo moe, het wil voorgoed gaan rusten. Het nieuwe speelt al naar ons toe muziek van leed en lusten.
Moge ook dit jaar voor u en mij, dit mooie lied weer zingen, dat God zijn grote goedheid lei, in duizend kleine dingen. |
|
|
 |
|
|
CITAAT (Nelson Mandela)
'' AS I WALKED OUT THE DOOR TOWARD THE GATE THAT WOULD LEAD TO MY FREEDOM, I KNEW IF I DIDN'T LEAVE MY BITTERNESS AND HATRED BEHIND, I'D STILL BE IN PRISON. '' |
|
|
 |
|
|
AAN AL MIJN BEZOEKERS VAN HARTE EEN ZALIGE KERSTTIJD EN EEN GEZOND, BELOFTE- EN HUMORVOL 2014 TOEGEWENST ! ADELINE EN TONY HUTSEBAUT - DE VLIEGER |
|
|
 |
|
|
VERJAREN IS EEN NIEUWE POLSSLAG IN JE BLOED VOELEN, IS HET ONBEKENDE EEN GEZICHT PROBEREN TE GEVEN IN JE LEVEN, IS WAKKER WORDEN IN KLEUREN EN GEUREN VAN EEN NIEUW LEVENSJAAR. VERJAREN IS VERWACHTEN MEER DAN DE DAGERAAD EN " JA " DURVEN ZEGGEN AAN IEMAND DIE TOEKOMST BIEDT. VERJAREN IS DURVEN ZINGEN VAN DE LANGE DAGEN EN DE KORTE NACHTEN, ALS DE WEG NAAR DE LAATSTE EINDER STILAAN KORTER WORDT... Nikolaas Devynck o.s.b.
|
|
|
 |
|
|
MANDELA (Frank Kloeck) Als eminent dissident vocht je vanuit je verbanningseiland 27 jaar lang een robbertje uit met de Apartheid. 27 lange jaren van strijdbaar verzet in een eenzame cel tot eindelijk een veelkleurige regenboog straalde boven de nieuwe natie. Als wereldwijd icoon van verzoening, deelde je met een witte president de Nobelprijs voor die vrede waarin je nu voor eeuwig rusten mag. |
|
|
 |
|
|
TAALPITJES ------------- Steeds meer pas overledenen worden behandeld door een thanatopractor.Die behandelt het dode lichaam met een bewaarvloeistof van zouten, mineralen, kleustoffen en wat formol. Dan volgt een massage van de vingertoppen en de tenen. Dankzij de thanatopraxie begint het lichaam minder snel te verkleuren, te vlekken of te ruiken. Ook paus Johannes Paulus II kreeg zo'n behandeling, waardoor één miljoen pelgrims een ' levensechte ' paus konden zien. Het woord ' thanatopractor ' bestaat uit twee Griekse woorden: thanatos ( dood ) en ' practor ' ( behandelaar ). (BRON/ WWW.VLAANDEREN.BE/TAALTELEFOON) |
|
|
FRAGMENT UIT PSALM 2 (Karel Staes) (uit: Adem halen / De wereld rond) Maar gezalfd, gezegend zij de mens, geschapen naar Gods liefste wens, om dochter, zoon en thuis te zijn, want pas in God is dat gegeven, komen mensen écht tot leven, gewekt en opgewekt tot ' eeuwig heden ' waar de machten van bezit, van ' méér en minder ' eindelijk verleden zijn en alle leed geleden. Oog in oog met mensen staan, ze dag na dag bescheiden voor te gaan, betekent heel gewoon, hun kleinste medemens te zijn, zonder veel vertoon - gedragen en gedreven door God in ons geweven. ( cfr Tijdschrif Adem-Tocht nr.3- jan-febr.2014 )
|
|
|
 |
|
|
IS ER MEER... (Frank Kloeck)
IS ER MEER TUSSEN HEMEL EN AARDE DAN EEN ETHER VOL IJLE LUCHT ?
IS ER MEER TUSSEN LAND EN WATER DAN EEN VLOEDLIJN VOL KREUKELIJKE SCHELPJES ?
IS ER MEER TUSSEN JOU EN MIJ DAN TASTEN, ZOEKEN EN VOELEN ?
ER IS EEN GEWIJDE STILTE EN GEZEGENDE ZEGGING.
ONPEILBARE PRIJN EN GENEZENDE HELING.
ER IS ZOVEEL MEER. ONZICHTBAAR ONZEGBAAR
TASTBAAR AANWEZIG.
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
ADEM-TOCHT / EDEGEM EEN BEGEESTERDE GROEP SENIOREN DIE IN RESPECT VOOR ELKAAR, HUN GELOOF WILLEN BELEVEN EN HERBRONNEN, TIJDENS HUN MAANDELIJKSE SAMENKOMSTEN. JIJ BENT OOK VAN HARTE WELKOM ! INFO: Voorz. TONY HUTSEBAUT TEL. 03 4576513 / GSM. 0474 618404
|
|
|
POOLIJS (Bart Peeters)
Nu elke redder in Oostende-Bad je wat graag in zijn branding had gehad en alle liberalen hun blikken laten dwalen omdat je plots de kamer binnentrad...
Nu elke kinesist uit Koningshooikt zich met de glimlach naar jouw wensen plooit en alle Canadezen met u willen chinezen en het poolijs met plezier voor je ontdooit...
Nu elke gitarist uit Overpelt je zijn diepste zieleroerselen vertelt en alle kannibalen hun blikken laten dwalen en het poolijs met de glimlach voor je smelt...
Zou ik het dan niet kunnen zijn vanavond, zou ik het dan niet kunnen zijn vannacht ? Iemand mag het zijn, iemand mag het zijn en daarom had ik aan mezelf gedacht...
|
|
|
 |
|
|
DE LIEFDE (Piet Thomas) Al sprak ik vele talen, en zong ik als een engel, maar ik beminde niet, 'k was een gebarsten klok, een rinkelend cimbaal. Al kende ik Gods gedachten en elke geheim op aarde, al had ik een geloof dat bergen kon verzetten, maar ik beminde niet, ik stelde niets meer voor. Al gaf ik aan de armen mijn allerlaatste cent, al liep ik door een vuur, maar ik beminde niet, ik telde echt niet mee. De liefde is geduldig, en zonder afgunst trouw. Zij pronkt niet met zichzelf, zij kwetst niet,valt niet aan, zij kent geen winstbejag, geen bitterheid, geen lijst met kwaad van anderen. Het onrecht stemt haar droef, de waarheid maakt haar blij. De liefde is bereid om alles te verdragen, om alles te geloven, om alles ook te hopen. De lasten die ze draagt, ze draagt ze toegewijd. DE DRIE BLIJVEN BESTAAN: HOOP, LIEFDE EN GELOOF. DE GROOTSTE IS DE LIEFDE. (uit: Tijdschrift van Adem-Tocht 33e jaargang nr.4) |
|
|
 |
|
|
LENTE (Frank Kloeck)
Benevelde beemden dronken nog van ochtendverse dauw.
Bronstig geritsel, een gors smeert z'n zang.
Nog even en 't leven ontkiemt alweer in 't lang verbeide voorjaarsdons. |
|
|
 |
|
|
ASWOENSDAG Het orgel speelt snerpend in mineur, mijn hart in tremolo, Gij houdt open deur. Gij zegent deze as met uw erbarmen. Uw vriendlijk licht komt mij omarmen. Dat Kruisje op mijn hoofd tekent mij van binnen, als olie op graniet, balsem voor mijn zinnen. Ontsluit mij nu, o, Heer, breek mijn trotse wil, mijn beter weten, ontvlam mij, nu ik ril. Laat Uw Pasen ook mijn doortocht worden, tooi mij met Johannes pij, laat mij uw sandaal omgorden.
Tony Hutsebaut / 26.02.1998 |
|
|
 |
|
|
MET U ZIJN ER GEEN VERTEN MEER... Met U zijn er geen verten meer en alles is nabij. Des levens aanvang glinstert weer, geen gisteren en geen morgen meer, geen tijd meer en geen uren, geen grenzen en geen muren; en alle angst voorbij, verlost van schaduw en van schijn, wordt pijn en smart tot vreugd verheven ! Hoe kan het zo eenvoudig zijn ! Hoe kan het leven Hemel zijn, met U, o kern van alle leven !
Felix Timmermans |
|
|
 |
|
|
OPSTAAN IN STILTE... (Catharina Visser)
Nooit lijken ze te eindigen: oorlog en vernietiging. Angst groeit tot haat, haat roept geweld op, een bomaanslag, een tegenzet, hard tegen hard, meedogenloos. Wie doorbreekt de ketenen?
De aarde kreunt in stervensnood, de lucht bedreigt ons, de witte sneeuw wordt grauw, bomen verdorren, dieren verkommeren, de mens kwijnt, zelf dragen wij schuld; wie doorbreekt de ketenen ?
Dat wij mogen binnengaan in de stilte, in de zuivere lucht van de eenvoud, dat wij nederig worden en sober en onze angst mogen afleggen, onze woede laten wegstromen, onze zelfzucht beteugelen.
Leer ons de ommekeer, het doorbreken van onze eigen ketenen, leer ons leven tegen de vernietiging in, opstaan in alle stilte; leer ons de weg van het genezen, dat wij die mogen gaan in vrede, doortastend maar bescheiden tot de aarde opstaat. (Opstaan in stilte, Heeswijk, Dabar-Luyten 1999,blz.28) |
|
|
 |
|
|
WAAR IS DE TIJD....?
ZUSTERKE-BEGIJN (E.Fleerackers s.j.)
Een laag-gezeten huizeke, is't godgewijde kluizeke van Zusterke-Begijn; maar heiliger of rustiger, maar liever kon't niet zijn.
En treedt gij over 't drempeltje in 't hagelwitte tempeltje van 't godgewijde exempeltje, ziet ge aan het fijn gordijn, in't poeder-ziftend zonneke, het vlug en vlijtig nonneke, oud Zusterke-Begijn...
Het zit, voorzichtig knippende, hier stekende, daar stippende, papier en tijd versnippende,
en slentert eens door 't kamertje of leest uit Thomas-Hamertje
en klinkt het kloosterbelleke, ze sluit het stille celleke en drentelt naar 't kapelleke
en knielt er op het zedigste en prevelt op het vredigste.
En heel dit zieltje ontvouwende -'k Heb zoveel kwaads gedaan; dat mij de Heer geduldige, ik wil mij niet ontschuldigen.
En roerloos op het zitteltje, kiest het nu nog een titteltje uit Cruysse's vroom kapitteltje,
en zegent zich een kruizeke -
waar't stille werk haar wacht.
Zo varen duifjes schuivende, zich met geen stof bestuivende, maar in den koepel wuivende. Gezegend zijn die leventjes ! Ze raken de aard maar eventjes als Zusterke-Begijn ! - |
|
|
 |
|
|
UW KINDEREN ZIJN UW KINDEREN NIET... En een vrouw die een kindje aan haar boezem drukte, zei: " Spreek tot ons over kinderen ". En de profeet spraak: " Uw kinderen zijn uw kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door u, maar zijn niet van u, en hoewel ze bij u zijn, behoren zij u niet toe. Ge moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat gij niet bezoeken kunt, zelfs niet in uw dromen. Ge moogt proberen hun gelijk te worden, maar tracht niet hen aan uzelf gelijk te maken. Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren. Gij zijt de bogen, waarmee uw kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. De Boogschutter zet het doel op de weg van het oneindige en Hij buigt u met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver kunnen schieten. Laat het gebogen worden door de hand van de Boogschutter, een vreugde voor u zijn: want zoals Hij de vliegende pijl liefheeft, zo mint Hij ook de boog die standvastig is. ( Kahlil Gibran - De Profeet ) |
|
|
 |
|
|
PASEN ('' Als Christus niet is verrezen,is uw geloof waardeloos") (1Kor.15,17)
Geen Pasen zonder lijden, geen leven zonder sterven. Geen uitkomst zonder inzet, geen kruisdood zonder nagels. Zijn Woorden blijven waarheid, gezaaid, dààr op Golgotha. Heer, til mij op, bevrijdt mij uit de afgrond van mijn twijfels. Onderweg naar Emmaüs, wees ook Gij mijn metgezel. Wellicht dat ook mijn ogen, dat wonder mee aanschouwen..? Tony Hutsebaut (1992) |
|
|
 |
|
|
PASEN (Johannes Lootens o.c.s.o)
PASEN is Laatste Avondmaal, doodsangst en stilte van het graf. PASEN is balsemgeur, vreugde en herkenning in de Tuin. PASEN is forsythia en overvloed van geel en groen. PASEN is bloeiende kruiswonden en ' Vrede zij u '. PASEN is tranen van vreugde en liefde onderweg naar Emmaüs. PASEN is: '' ZIE, IK BEN MET U, ALLELUJA. '' |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL Wil je de vallei overschouwen, beklim dan de bergtop. Wil je de bergtop overschouwen, stijg dan op tot in de hemel. Maar wil je de hemel overschouwen,sluit dan je ogen en wordt stil.(Kahlil Gibran) |
|
|
 |
|
|
MOEDERDAG (Emmy Swerts) Kind, in mij ontloken hartenbloed uit mijn schoot gesproten, ik zal je dragen als een lichte last al mijn levensdagen; ik draag je elke grens voorbij, voorbij de horizon en verder als het kon; ik draag je tot mijn laatste snik in twee-eenheid ongebroken ! |
|
|
 |
|
|
BEZINNING (naar Catharina Visser) Als de nachten donker zijn -onsteek een lamp in onze ziel. Als de storm raast over het land -wees ons nabij in een zacht suizen. Alle smart, alle vertwijfeling, alle woede -laat ze verstillen in bij U. Vloei in ons uit, stroom door ons heen, wees kracht in ons, liefde, wees licht in onze ruimte, leer ons stil zijn, leer ons open zijn, uw heilige Naam in ons midden, uw heilig Woord in ons hart, verbondenheid metallen, grenzen doorbroken. Onuitsprekelijke, wees bij ons, raak ons aan, sterk ons vertrouwen. (uit: Federatieviering op 26 februari 2012-O.L.V.-van-Lourdes Basiliek) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ------- Onze grens is het fundament waarop de muren van onze zelfgebouwde kooi rusten. De grens overschrijden betekent het onbekende tegemoet treden. Dat wil zeggen, de plek naderen waar werkelijke groei zich voltrekt. (Stephen Levine)
Niemand verdwaalt op een rechte weg. (J.W.von Goethe)
De ergste tirannen zijn die welke in onze eigen borst wonen. (w.e.Channing)
Schtijf het slechte wat je is aangedaan in het zand. Graveer het goede dat je is overkomen in marmer. (Kahlil Gibran)
Naast de kunst van het doen is er de kunst van het laten:de kunst te laten rusten wat er niet toe doet. (Lin Yutang) |
|
|
 |
|
|
Emmaüs (Felix Timmermans)
'' Heer, blijf bij ons, de zon gaat onder. '' Wij boden dan het avondbrood den vreemden man, die langs de baan met ons was meegegaan. En wijl Hij, 't zegenend, de ogen sloot, gebeurde het: Zijn aangezicht verklaarde in een hemels licht, waarin Hij plots verdween... Dit was het wonder. Wij stonden weer alleen, doch vouwden blij onz' handen. Het was alsof Hij door ons heen verdween en 't licht in ons is blijven branden. Blijf zo in ons, o Heer, de zon gaat onder ! |
|
|
 |
|
|
ST. FRANCISCUS (van Assisi) Het is gedaan met al die ijdle dingen! De maan speelt op de zilveren avondfluit: hij zingt nu niet meer mee, dat lied is uit, een schoner stem kon in zijn ziele dringen.
Hij zal in d'afgrond van Gods liefde springen, trekt zijn verleden en zijn kleren uit, en in een pij, met zijne ziel als luit, gaat hij al beedlend langs de huizen zingen,
zingt voor de wolf, de vogels en de bloemen, kan al wat leeft zijn broers en zusters noemen, de Liefde zingt hem mager als een riet.
In zulke pure mens wil God staan branden, boort hem Zijn vuur door voeten,hart en handen. Uit elke wonde juicht het zonnelied!
Felix Timmermans |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- Gezegend zijn de mensen wiens leiders het lot in de ogen kunnen kijken zonder te knipperen maar ook zonder te proberen God te willen spelen. (H. Kissinger) Wanneer zekerheden wankelen,kan het geluk soms opduiken als een struikrover van achter een bosje. (Benoite Groult) Omring jezelf met positieve mensen, want je wordt uiteindelijk als de mensen met wie je omgaat. (T. Marsicano) De ontmoeting van twee personen is als het samenvoegen van twee chemische stoffen: vindt er enige reactie plaats,dan zijn ze beiden veranderd. (C.G.Jung) Als je ze goed gebruikt, kunnen woorden als x-stralen zijn - ze gaan door alles. (A. Huxley) Als je niet alles krijgt wat je wil, denk dan aan de dingen die je niet krijgt, die je niet wil. (Oscar Wilde) Wees niet bang voor conflicten. Soms botsen zelfs sterren. Dat is hoe nieuwe werelden ontstaan. (Charlie Chaplin) |
|
|
 |
|
|
IN VLAAMSE VELDEN
In Vlaamse velden klappen rozen open tussen witte kruisjes, rij op rij. Die onze plaats hier merken, wijl in 't zwerk de leeuweriken fluitend werken, onverhoord, verstomd door het gebulder op de grond.
Wij zijn de doden. Zo-even leefden wij. Wij dronken dauw. De zon zagen wij zakken. Wij kusten en werden gekust. Nu rusten wij in Vlaamse velden voor de Vlaamse kust.
Toe: trekt gij ons krakeel aan met de vijand. Aan u passeren wij, met zwakke hand, de fakkel. Houd hem hoog. Weest gij de helden. Laat de doden die wij zijn, niet stikken of wij vinden slaap noch Vrede - ook al klappen zoveel rozen open in zovele Vlaamse velden. (vertaald door Tom Lanoye - origineel: John McCrae/1872-1918)
|
|
|
 |
|
|
BIDDEN... (Alice Nahon)
Bidden is niet enkel knielen; 't Is in 't huis van onbeminden en in grauw mizerie-zielen, veel verborgen liefde vinden. Bidden is langs donkre paden, lampen van gevoel doen branden; bidden is de schoonste daden, dragen op zijn eigen handen. Bidden is in stilte weten, weelde en weedom van elkander, bidden is zichzelf vergeten om te peinzen aan een ander. |
|
|
 |
|
|
VAKANTIE (Manu Verhulst pr.)
Vakantie is een beetje luisteren naar de stilte, het lawaai vergeten van motoren en van mensen en aandachtig worden voor de roep van de vogels als de avond valt.
Vakantie is een beetje dromen in muziek die nog nimmer werd geschreven en waarvan de partituren nooit het daglicht zullen zien.
Vakantie is veel dingen zeggen met een glimlach die gelukkig maakt. Het is zich ongeweten wennen aan een taal die iedereen verstaat en die men in de loop der dagen al te dikwijls overslaat.
Vakantie is een beet luisteren naar de stilte om de anderen, in de kilte van de avond te horen fluisteren wat men eerder niet verstond.
|
|
|
 |
|
|
OVERDENKING... (Sadhu Sunder Singh, India)
Ik zat bij een Himalaya-rivier, ik nam uit het water een mooie kei, hard en rond, en glad. Die kei had lang in het water gelegen, maar het water had de kei van binnen niet nat gemaakt. Zo gedragen zich de mensen in Europa. Al eeuwen lang zijn ze ondergedompeld in het christendom en zijn zegeningen. Zij leven in het christendom, maar het christendom doordringt hen niet, leeft niet binnen in hen. Dat is niet de fout van het christendom. Hun hart is hard. Ik verwonder er me dus niet over dat in mijn land velen het christendom niet begrijpen. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ----------------- In ieder van ons wonen twee mensen, het ego en de geest. Het ego wil altijd gelijkhebben en voelt zich het best als het een ander kan verslaan. Het kent geen schaamte en moet per se overmeesteren, winnen en vergaren. Pas als het boven de anderen uitsteekt voelt het zich goed. De geest is niet geinteresseerd in zulke dingen. Hij wil niet beter zijn dan de ander, laat staan hem verslaan. Hij verlangt alleen naar vrede en voelt nooit de behoefte om de baas te schelen over anderen. Hij geniet van zijn bezittingen, maar kan ze gemakkelijk weggeven. Hij straalt vrede uit naar anderen en probeert dit soord rust altijd en overal te bevorderen. Wayne Dyer |
|
|
 |
|
|
GELOVEN... (François Mauriac / 1185-1970))
Geloven, het geloof bezitten, wat betekent dat ? Een geloofsbelijdenis afleggen lijkt mij een veel rijpelijker overwogen daad dan men vermoedt. Geloven vergt een inspanning, betekent een overwinning. Het is de weigering van een weigering. Welke gelovige was nooit geneigd, op bepaalde ogenbliknnen in zijn leven, toe te geven aan de bekoring ' neen ' te zeggen ? Welke agnosticus, welke godloochenaar kwam nooit onder de bekoring, in één of andere vorm, te geloven in de Vader die in de hemel is; of voelde nooit het verlangen naar zuiverheid en vergiffenis ? Zo zal de mensheid, lijk ebbe en vloed, tot aan het einde der tijden naar de Vader toegaan of zich van Hem verwijderen. Maar dit getij wordt geregeld door de Eeuwige Liefde. (uit: Nouveaux Mémoires Intérieurs, Flammarion, Paris 1965,p.70.) |
|
|
 |
|
|
BELIJDENISSEN X 6 (ST.AUGUSTINUS/354-430) Ik heb de aarde ondervraagd en zij antwoordde mij: '' Ik ben je God niet '' Alles wat op de aarde is, gaf mij hetzelfde antwoord. Ik heb de zee ondervraagd en de afgronden en de vissen en alle wezens die de wateren bevolken, en zij antwoordden mij: '' Wij zijn je God niet: zoek Hem hoger dan wij ons bevinden ". Ik heb de lucht die wij inademen ondervraagd, en hij antwoordde mij evengoed als al zijn bewoners: " Wij zijn God niet ''. Ik heb de hemel, de zon, de maan, de sterren ondervraagd; zij bevestigden mij: " Ook wij zijn de God niet die je zoekt ". Daarna wendde ik mij tot alle wezens die ik met mijn zintuigen waarneem en ik zei hen: " Vermits jullie mijn God niet zijn, leer mij dan tenminste iets over hen: " Vermits jullie mijn God niet zijn, leer mij dan tenminste iets over Hem". En zij schreeuwden mij toe met één stem: " HIJ IS HET DIE ONS GEMAAKT HEEFT ". Om hen te ondervragen hoefde ik niets anders te doen dan hen te bekijken en hun antwoord was hun schoonheid. "
|
|
|
 |
|
|
NAAR HANDELINGEN 2, 44-47
Twee of drie die iemand op de rug dragen, die omzien naar hen die niemand heeft gezien...
Twee of drie die stilaan ontdekken dat geld noch macht noch bezit diepe vrede betekenen en gaandeweg blij zijn met sobere eenvoud.
Twee of drie die kundig worden in het delen van hun brood van hun barmhartig hart.
Twee of drie die onbevangen tijd beleven voor woordeloos gebed en rustpunt zijn voor enkelen.
Twee of drie die volhouden te doen wat waar en goed is, aanstekelijk vrij.
ZO IS GOD IN ONS MIDDEN, BELOFTEVOL EN TROUW BIJ TWEE OF DRIE, OF ZEVEN OF MEER...
( uit: Verder zien dan onze neus,reeks 9 ) |
|
|
 |
|
|
Met moeder zaliger in gedachten op weg naar het Licht van Pasen. GEESTELIJKE WANDELING Wandelen, wandelen, wat is het zoet, met moeder in gedachten; als in een gloed. Gij waart er blijkbaar bij, alleen was ik niet, de weg leek eens zo kort en stil mijn verdriet. Het was alsof Gij zei: '' Ga verder zoon en blijf niet bij mij staan, ik heb mijn kroon. '' De weg blijkt eindloos lang, mijn tred wordt zwaar, ik zal het zelf moeten doen; ben ik wel klaar ? Maar Hij is ook gegaan met Kruis en pijn tot op de schedelplaats en kreeg zure wijn. Het leek een tragedie, een roemloos slot, tot op de Derde Dag; dan werd Hij écht God! Tony Hutsebaut 31.03.1995 |
|
|
 |
|
|
DEN GROOTE OORLOG ' 1914-1918 ' Op 4 augustus om 8 uur 's morgens rukte het Duitese leger België binnen. Voor hen lagen de machtig versterkte forten van de Maas. De slag om Luik volgde, de eerste veldslag van de Eerste Wereldoorlog. De Belgen boden hevig weerstand. Op 10 augustus zetten de Duitsers de Dikke Berta's in, reuzekanonnen die granaten van 1160 kg konden afvuren met een kaliber van 420 mm en doelen konden treffen tot op een afstand van 9 km. Voor die tijd onvoorstelbaar! De onneembaar geachte Belgische forten werden aan puin geschoten. Op 16 augustus viel het laaste van de twaalf forten aan de Maas, dat van Loncin. Een schot trof de munitiekamer, waardoor het van binnenuit ontplofte. 150 man werd bedolven onder het puin. |
|
|
 |
|
|
CITAAT (E.E.Cummings) Ik dank U, God voor deze wonderbare dag: voor de dartele groene geesten der bomen en voor de ware blauwe droomhemel; en voor alles wat écht is, wat oneindig is, wat ja is. (ik die dood was leef weer vandaag en dit is de verjaardag van de zon: dit is de geboortedag van leven en liefde en vleugels:en van het blij groots grenzeloos gebeuren:de aarde.) Hoe zou wie smaakt, voelt, hoort, ziet, ademt - opgeheven uit het neen van al het niets- een louter bestaand mens twijfelen aan uw onvoorstelbaarheid? (Nu zijn de oren van mijn oren wakker en nu zijn de ogen van mijn ogen geopend.) |
|
|
 |
|
|
TEN HEMEL OPNEMING VAN MARIA (Joh.Lootens o.c.s.o)
De zon, bron van alle licht, de maan door de zon verlicht. De Zon,de Zoon verlicht Maria, de Maan... Een paar dagen geleden was het volle maan. Maria straalt nu in al haar glorie, Zij is ten hemel opgenomen. Maria, volmaakte weerkaatsing van het licht van de Zon, Maria: een spiegel zonder vlek! |
|
|
 |
|
|
ZOMERDAUW (Marcel Pira)
Hoe draag je mij door al je dromen? Ben ik een roos, een weidebloem? De onverwachte merel in je bomen?
Ben ik een avondster, een heldere maan; de herfst vol kleuren op je drempel van wintermist en trage regen?
Of ben ik van je psalm de tempel waarin je woorden als gebeden wegen?
Geloof dat ik je wierook ben; je haverveld, je winterden, je eenvoud en je levenslust; geloof dat ik je adem blijf in twijfel en in rust.
Mijn eedverbond met jou is lotsverbonden met de aarde; met het mysterie van de vrouw dat je voor mij bewaarde.
En met je glimlach in wat zomerdauw. |
|
|
 |
|
|
KOM (opgedragen aan HODEI Egiluz Dias) Nergens bestaat nooit. alleen hier en nu lijkt het als twee druppels op geen idee waar. De straten lopen vol, maar voelen bodemloos. Dat kan, daar is maar één man voor nodig. Die ontbreekt. In deze stad van iedereen, in dit heelal van - o god - mogelijk niemand. Zo weinig van wat zou kunnen gebeuren, gebeurt, schreef een schilder eens. Hoe doe je dat toch? Hoe haal je adem uit dezelfde lucht waaruit op een ochtend ook een geliefde werd gehaald? Werd gehold, is gehold. Misschien gebeurt er veel meer dan wat kan. Misschien vormt de tijd met z'n handen ooit een kom,waarin alles past. Stijn Vranken (Hodei verdween in Antwerpen in oktober 2013) |
|
|
 |
|
|
DE OORLOG VOORBIJ (Jozef Vandromme)
IN HET GEHEUGEN VAN DE ZOMER SLUIMEREN BEELDEN VAN EEN OUD VERHAAL. SOLDATEN VECHTEND MAN TEGEN MAN, HUN TOEKOMST IN FLARDEN GESCHOTEN IN DE ARMEN VAN DE DOOD. NAMEN GEBEITELD IN STEEN, EEN LAATSTE EERBETOON AAN HEN DIE VOOR ONZE VRIJHEID VIELEN IN HET GEHEUGEN VAN DE ZOMER SLUIMEREN DROOMBEELDEN VAN VREDE. |
|
|
 |
|
|
DE HERFST BLAAST OP DEN HOREN (Felix Timmermans) De herfst blaast op den horen, en 't wierookt in het hout; de vruchten gloren. De stilten weven gobelijnen van gouddraad over 't woud, met reeën, die verbaasd verschijnen uit varens en frambozenhout, en sierlijk weer verdwijnen... De schoonheid droomt van boom tot boom, doch alle schoonheid is slechts droom, maar Gij zijt d'Eeuwigheid! Heb dank dat Gij mijn weemoed wijdt en zegen ook zijn vruchten. Een ganzendriehoek in de luchten; nu komt de wintertijd. Ik hoor U door mijn hart en door de rieten zuchten. Ik ben bereid. |
|
|
 |
|
|
UITSPRAKEN (Pater Phil Bosmans +) Wees voorzichtig met je uitspraken. Woorden zijn machtige wapens, die veel onheil kunnen stichten. Zet met je tong nooit iemand in zijn hemd. Maak met je grote mond nooit iemand klein. Een hard woord, een scherp woord, het kan lang op de bodem van het hart blijven branden. Er een lidteken achterlaten. Verdraag dat anderen 'anders' zijn; anders denken, anders doen, anders voelen, anders spreken. Wees met je woorden mild en barmhartig. Woorden moeten 'lichten' zijn. Woorden moeten verzoenen, tot elkander brengen, vrede maken. Waar woorden 'wapens' worden, staat men als vijanden tegenover elkaar. HET LEVEN IS VEEL TE KORT EN ONZE WERELD VEEL TE KLEIN, OM ER EEN SLAGVELD VAN TE MAKEN ! |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ------------------- Probeer in je leven veel te geven, maar laat je niet gebruiken. Heb de anderen lief, maar sta niet toe dat ze je hart misbruiken. Vertrouw, maar laat je vertrouwen niet beschamen. Luister, maar verlies nooit je eigen stem. |
|
|
 |
|
|
WOORD (Gery Florizoone pr.) God, levenwekkend Woord, deze dag hebben wij lang verbeid, alsof wij uitgeput van de verstrooiing, verteerd door stof en zon, naar een fris glas water happen, dat wij van elkaar kunnen krijgen, delend de lenigheid van het leven. Wat is het goed elkaar weer te vinden in de kamer van Uw Woord, waar de haard van onze gedachten wordt gestookt met het hars van Uw bomen, waar wij samen de slordige hoeken van ons hart ruimen en de vreugde als kaarsen aan steken in elkaars ogen. GOD, WAT IS HET GOED SAMEN TE KOMEN ROND DE TAFEL VAN UW WOORD. |
|
|
 |
|
|
MOMENTOPNAME...
Een vrouw met fiets en kind...
Een kind dat lacht en wenkt...
Een blik ontmoet een blik...
En ik, verbaasd, ontroerd...
Ik staar haar na en denk...
Als je niet wordt als een kind...
Tony Hutsebaut 16.05.1992
|
|
|
OP 23 SEPTEMBER BEGINT DE HERFST. De herfst in de natuur kan ook worden ervaren als het einde van het begin, als de oogst van rijpe vruchten, waarvoor in de lente en de zomer zo hard gezwoegd is. Er zijn mensen die het leven altijd als een voetbal een eind vooruitschoppen in de toekomst. Ze denken dat van het eigenlijke van het leven pas genoten wordt, als eerst voldaan is aan allerlei voorwaarden en wensen. Als ik afgestudeerd ben, dan... Als ik getrouwd ben, dan... Als ik gepensioneerd ben, dan... Ja, wat dan ? Dan gaat men weer terugleven naar het verleden, want men ontdekt te laat dat het eigenlijke van het leven elke dag te vinden was. De kunst om te leven is ' nu ' kunnen zeggen en dat vraagt een innerlijk aanvaarden van de situatie van vandaag. Het is een levenskunstenaar die zinvol weet te leven, ook in het nog-niet-bereikte en in het niet-meer-hebben en niet-meer-kunnen. ( uit:Serpentines en Serafijnen) |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
PEACE IS THE FUTURE (Frank Kloeck) Gebeden prevelen. Woorden stamelen. Aarzelend spreken over zwijgende wapens.
Gewijde stiltes dalen neer over ontheiligde plaatsen.
Boven de woordenstroom
hoog boven de stad, badend in gebed,
cirkelt klapwiekend een vrededuif.
Ze tekent een droom, een wens in de ijle lucht...
|
|
|
 |
|
|
UIT: SEVEN MANIEREN VAN MINNE / BEATRIJS V. NAZARETH En zoals de vis die in de weidse stroom zwemt en rust in de diepte, en zoals de vogel die moedig vliegt tot in de hoge uitgestrektheid van de lucht, zo voelt ze dat haar geest zich vrij beweegt in de weidsheid en de diepte en de uitgestrektheid en de hoogte van de minne. Dit is de vrijheid van geweten, zoetheid van hart, goede gezindheid, adel van de ziel, hoogte van de geest en oorsprong en fundament van het eeuwig leven. Dit is nu reeds een leven zoals dat van de engelen. Daarna volgt het eeuwig leven dat God voor ons allen, omwille van zijn goedheid, moge geven. |
|
|
 |
|
|
ZINGT VOOR DE HEER... (St.Augustinus)
" Zingt voor de Heer een nieuw lied ". Loven wij de Heer door ons lied, door onze gedachten, door onze goede werken; en laten wij Hem een nieuw lied zingen. De oude mens past een oud lied, de nieuwe mens een nieuw lied. Zij die de goederen van de aarde beminnen, zingen het oude lied; om een nieuw lied te zingen is liefde nodig voor de eeuwige goederen. Al wie in Christus vernieuwd zijn, zingen een nieuw lied. Dit lied is ook een lied van vrede en van broederlijke liefde. |
|
|
 |
|
|
BEDENKINGEN... Een woord, een wens, een vaag verzoek, een mooi refrein, een woordenboek.
Een hoop, een troost, een zachte zucht, een lege ton, een clown, een klucht.
Een kind, een traan, een slaap, een droom, een klok gaat slaan, een mild aroom.
Het licht ontwaakt, een kille wind de bloemen raakt, of ben ik blind ?
Ik wil zingen in dit leven, moest ik falen, wil vergeven... Tony Hutsebaut 26.09.1963 |
|
|
 |
|
|
ALS DE LICHTJES DOVEN (Willem Wilmink) Op een slagveld klonk een stem, was van ver te horen, zong dat er in in Bethlehem een kindje was geboren. In die nacht zo stil en groot zwegen de kanonnen, die zijn bij het morgenrood toch opnieuw begonnen.
Kersmis lijkt ons keer op keer vrede te beloven, maar kanonnen dreunen weer, als de lichtjes doven.
Donkere Zuidafrikaan, honger moet je lijden, mag niet naar je vader gaan, bent van hem gescheiden.
Wie dit hebben uitgedacht, komen allen samen, zingen plechtig Stille Nacht, zonder zich te schamen.
Kersmis lijkt ons keer op keer vriendschap te beloven, maar dan gaan ze altijd weer alle lichtjes doven.
Turk en Griek en Marokkaan, mogen die hier blijven ? Mogen die hier ook bestaan of zal men ze verdrijven ? Kerstmis doet ons telkens weer beterschap beloven, laat dan deze ene keer het lichtje niet weer doven. (uit: Tijdschrift van Adem-Tocht 34e jaargang nr.2 -2014) Vrede en verzoening 100 jaar na de ' Groote Oorlog ' |
|
|
 |
|
|
PONTON (Frank Kloeck) Brug drijvend over woelig verleden - getijden vol violente deining, rimpelingen van overstromend oorlogsleed. Brug van memorie - collectief verdriet, rouwen en herdenken, verankerd in blijvende herinnering. Brug naar een nieuwe oever van hoop op vrede, van duurzaam samenleven. In de kabbelende Scaldis weerspiegelt zich onze droom, tegen de stroom in van brakke fataliteit van schrik banende golven schuimend van alweer aanzwellend oorlogsgetij. |
|
|
 |
|
|
REFLEKS...
De einder kleurde rood; mijn hart was stil ontroerd.
Het lichtte als een flits; ben je Mij vergeten ?
Zo kniel ik telkens weer, daal in mijn wezen neer.
De langste tijd is om; mijn hart, om- floerste trom.
De tijd is rijp, och kom, vervul uw woord aan mij.
Wat smeult wordt nu weer vlam, wordt gloed en innigheid.
Tony Hutsebaut 15.10.1992 |
|
|
 |
|
|
ZOVEEL AANDACHT WAS U VAST NIET GEWEND (Voor Nguyen Van Kham (1954-2010) De rivier Mekong was een naad tussen uw oude stad en een ander niemandsland, toch viel u een bestemming te beurt door meer onbekenden begrensd.
Met de bankafschriften in de hand vermoeden we dat u hier heeft geleefd onder ons, vier hoog, in een verlopen kalenderjaar als een kraaknette vent.
Waar generaties Egyptenaren jaren tobden over het procedé, werd u een mummie op zichzelf, onwel geworden en liggend naast uw bed, van het leven afgewend.
Zeven minuten zendtijd op de televisie, uw vertrek werd geduid in het journaal, een column op pagina twee in de krant, zoveel aandacht was u vast niet gewend.
Ongemakkelijk zijn we van uw verdwijning, uit verontwaardiging worden we plots betere buren, uw buurvrouw Jenny had koffie gewild als ze uw taal had gekend.
Wij hebben gefaald, geef ik grif toe, pas bij het ontbreken van uw geld u opgemerkt. Zelfs met uw jarenlange zwijgen over de dood heen, hadden we moeten weten wie u bent. (uit: De eenzame uitvaart dr Maarten Inghels- Veertig verlalen en gedichten bij vergeten levens) |
|
|
 |
|
|
DE PARABEL VAN HET VARKEN Een rijke man zei tegen de pastoor: - Waarom zegt iedereen altijd dat ik een gierigaard ben? Men weet toch dat ik na mijn dood mijn hele vermogen aan liefdadige werken zal schenken. - Laat mij u de geschiedenis vertellen van de koe en het varken, zei de pastoor. Op een dag beklaagde het varken zich bij de koe over het feit dat de mensen graag spreken over de koe, over haar weldaden, haar zachtheid, haar lieve ogen. Het gaf toe dat de koe melk gaf, maar wees erop dat het varken toch heel wat meer schonk: spek, hesp, borstels en lekkere worst. Wat kon toch de reden zijn van die minachting? De koe dacht even na en zei: '' Misschien komt het wel, doordat ik geef, terwijl ik leef ! '' |
|
|
 |
|
|
EEN LIEDJE VAN HET WATER (Ida Gerhardt) Ik lag de lieve lange dag tussen het bloeiend fluitekruid: er zweefde een liedje voor mij uit, nu hoort maar wat ik zingen mag:
wie nooit de lieve lange dag bij 't spiegelklare water lag, zijn uur is kort, zijn vreugd heeft uit - want nimmer zag hij wat ik zag tussen het bloeiend fluitekruid.
Wie naar het klare water gaat, hem zullen de ogen opengaan, want zeker zal hij hier verstaan, geknield tussen wat groeit en leeft, hoe God het schoonste zingen geeft bij water bloeiend kruid en riet om niet ! |
|
|
 |
|
|
EEN MENS...
Men zoekt, men zucht, een droeve klucht, schrille symfonie, een levenslied...
Men droomt, men ijlt, op witte wolken zeilt, in broze scheepjes vaart, in vreemde havens wijlt...
Men vlucht 't geluk dat stil aanwezig is en proeft de wrange smaak van een verboden vrucht...
Een mens, een zwerver in de duisternis van snel vervlogen tijd en late spijt...
Tony Hutsebaut 04.07.1961 |
|
|
 |
|
|
BEZOEK (Karel Jonckheere) Mijn oude moeder heeft zo pas voor 't eerst mijn eigen thuis bezocht. Haar ogen blonken jong alsof het zij was die het had gekocht voor haar en vader en 't gezin aleer wij van haar scheidden.
Eén blik keurde alles, ook ons beiden. Haar korte vinger heef 't papier betast, het kon soms klam zijn bij die linnenkast.
Ik kreeg een blos toe zij het bed bezag waarop het nachtkleed van mijn vrouw nog lag.
Waarom begreep ik niet, er kwam een onbestemd verdriet nadien, toen zij aan tafel zat en 't aanschijn van een vreemde had.
Op 't eind sprak alles weer van trouw. Zij hielp de afwas met mijn vrouw en de muziek van kopjes op de watersteen zong de innigheid weer binnen van voorheen.
Dan moest zij weer naar de oude woon waar zich stilaan mijn jeugd vergeet en ik de vreugd niet meer te scheiden weet van onverschilligheid en leed.
Wij deden uitgeleide, de dochter en de zoon, het nieuwe meesterschap bijna gewoon.
Maar toen, en met een rimpel als van rouw, terwijl haar voet reeds van de drempel was gewend, heeft zij zeer rap en iets bedeesd bekend: ' Ik heb het wel gemerkt, er hangt geen kruisbeeld op je schouw, mijn jongen. ' |
|
|
 |
|
|
WERKSTER (Gerrit Achterberg) Zij kent de onderkant van kast en ledikant, ruwhouten planken en vergeten kieren, want zij behoort al kruipend tot de dieren, die voortbewegen op hun voet en hand.
Zij heeft zichzelve aan de vloer verpand, om deze voor de voeten te versieren van dichters, predikanten, kruidenieren, want er is onderscheid van rang en stand.
God zal haar eenmaal op Zijn bodem vinden, gaande de gouden straten naar Zijn troon, al slaande met de stoffer op het blik.
Symbolen worden tot cymbalen in de ure des doods - en zie, haar lot ten hoon, zijn daar de dominee, de bakker en de frik. (uit: tijdschrift Adem-Tocht nr.2 -34e jaargang) |
|
|
MIJN BEURT (Stefan Hertmans) De kaas moet vers uit Parma komen; de pepers rood uit Pomerigio, de mascarpone moet geel-romig zijn en jij moet zingen bij de wijn.
Ik zal een jonge kwartel eten, gestufft met mortadella en Toscaanse weed. Je bloes hangen we voor het venster tegen inkijk en insecten.
Het fruit zal branden in je mond, en wat je zingt wordt stilaan honger, branie, geblaf van een jachtige hond.
Je buik met peperoni ingewreven, lig je op tafel en je beeft. Vorken en messen zijn verdeeld.
De koffie met kaneel gaat met onspreekbare syllaben door je keel. |
|
|
MEER MET MINDER... (Frank Kloeck) Als alsmaar meer niet meer voelt als meer, maar meer als hinder voor heerlijk minder... Verminder dan die hinder en vermeerder je minder. Laat je minderen rustig meanderen in een meer een zee een oceaan vol rimpelingen van weldoend welbevinden
|
|
|
 |
|
|
INDIEN... Indien de noot zou zeggen: ''één noot maakt geen melodie'': er zou geen muziek zijn. Indien de steen zou zeggen: ''één steen kan geen muur optrekken'', er zou geen huis zijn. Indien de druppel zou zeggen: ''één druppel kan geen rivier worden'', er zou geen oceaan zijn. Indien de graankorrel zou zeggen: ''één graankorrel kan geen veld bezaaien'', er zou geen oogst zijn. Indien de men zou zeggen: ''één liefdesgebaar kan de wereld niet redden'', nooit zou er gerechtigheid, noch vrede noch waardigheid noch getrouwheid in de wereld van de mensen komen. (uit: "Adem Halen ") Het spiritualiteitsboek van Broederlijk Delen) |
|
|
 |
|
|
IN TEDERHEID VAN ADEMHALEN (Miet Meys) s' Morgens glimlachen naar het licht door het raam en voor geliefden brood op tafel zetten. Met tedere aandacht een brug bouwen over de komende uren. s' Middags het geluk hoog dragen en delen in de maaltijd met elkander. De dag moedig verder weven met zachte draden geduld en als het dagend rood over de kimme kantelt, dankbaar de handen in de schoot leggen, goede herinneringen in je hart bergen en de pijn zuinig bewaren. Nog even de kussens opschudden en een ster plukken voor de nacht, om in een vredige slaap wortel te schieten voor een nieuw begin, zo, dag uit, dag in... Dat is leven. |
|
|
 |
|
|
DE UITVERKORENE (Anthonie Donker) Vanmorgen was het gras weer hoger en het fijne vlierblad groener na de regen. Geluk is onbestemd, niet te veroveren, ijler dan licht, lichter dan voorjaarsregen.
Het is, als men haast alles heeft verloren, een koele vrede waar de ziel in zweeft. Wie onbekommerd werd, wordt uitverkoren. Hij wandelt in het morgenlicht en leeft,
en denkt: God heeft aan mij toch niet misdreven, Hij laat zijn rijkdom bloeien en vergaan en Hij gaf elk een kleine kans om even zuiver te bloeien als de blauwe gentiaan.
|
|
|
 |
|
|
HEMELBEESTJES... (Friedl Dicker-Brandeis) Eens droegen alle kinderen namen tot de aarde woest werd en leeg
namen werden asdeeltjes weggevoerd door de oostenwind hoger hoger
daalden neer op dorre akkers kindernamen as en zwarte aarde... Ida Vos (op 6 oktober 1944 wordt Friedl gedeporteerd naar Auschwitz en vergast op 9 oktober in Birkenau) (cfr tijdschrift Adem-Tocht 34e jaargang nr.2) |
|
|
 |
|
|
GENEZENDE ZIEKTE (Catharina Visser) In de vermoeidheid die mij heeft betrokken en die mij alle geur en kleur ontsteelt en al mijn bronnen en beken uitput begint een seismograaf te trillen die fijne breuklijnen opspoort diep onder het landschap van mijn bestaan.
Er is daar een ongedurige aardschol die al zo lang pijnlijk schuurt tegen de voedende grond die mij draagt een onverbiddelijk rots van werkdrift gulzigheid geldingsdrang die lijn levensruimte onder druk zet en overal barsten veroorzaakt in mijn van oorsprong zo kostbare akker.
Pas nu ik geveld ben zie ik deze langzame aardbeving onder ogen. Zelf heb ik steen op steen gestapeld om wat het dierbaarste is te helpen verpletteren. Nu kan ik alleen nog maar loslaten in de hoop dat deze aardschol afdrijft en mij de ruimte geeft om te herstellen van al die botbreuken van mijn ziel.
Als ik ooit terugkeer in mijn oude doen zal ik beter weten wie ik zijn moet. Dan is mijn ziekte de beste genezing geweest van een kwaal die altijd op de loer lag en die er hoe dan ook uit moest.
De harmonie die mij dan toestroomt zal ik voelen als iets nieuws dat wel in mij was gelegd maar nu door de humus van mijn ziekte tot bloei is gekomen. Ik zal zonder haast arbeiden onder de seizoenen. |
|
|
 |
|
|
PAX VOBIS Heer van vrede, troost en lijden, kom nu ook ons hart verblijden.
Als een zegen in dit leven, daal diep neer in ons wezen.
Laat ons steeds weer goed beseffen, dat de wrok geen dorst kan lessen.
Dat Uw Vrede antwoordt biedt aan de mens en zijn verdriet.
Laat ons vrede- dragers wezen; Vredevorst kom tot leven.
Tony Hutsebaut 15.11.2014 |
|
|
 |
|
|
SOLIDARITEIT (Carlos Desoete pr.) Solidariteit begint waarmensen zich laten raken door de mens achter de droog opgesomde feiten.
Solidariteit begint waar het eigen leven in vraag mag worden gesteld in het licht van die heel andere wereld van de armen.
Solidariteit begint waar men opstaat uit de spinsels van excuses en verantwoordingen om gewoon te doen wat hier en nu kan.
Solidariteit begint waar de kracht als een vonk
overslaat van de ene mens op de andere. DAN STAAT NIEMAND MEER ALLEEN!
|
|
|
 |
|
|
CITATEN ----------- Op een dag sterven we allemaal. Maar alle andere dagen zullen we leven. (Per-Olav Enquist) Herinner je gisteren, droom over morgen maar leef vandaag. Meem de tijd om te lachen, het is de muziek van de ziel. (uit een oud Engels gebed) Volhouden en doorzetten zijn tekenen van ennorme kracht. Maar soms is een nog grotere kracht vereist om te durven loslaten. (Ann Landers) Wie ver wil komen, moet dichtbij beginnen. Twijfel is het begin van de wijsheid. |
|
|
 |
|
|
GEBED (Paus Johannes XXIII) Ik ben niet bang te sterven, maar ik weiger evenmin te leven. Het leven dat mij nog wacht mag enkel een blijde voorbereiding op mijn sterven zijn. Ik aanvaard mijn dood en met vertrouwen zie ik er naar uit; niet omwille van mijzelf want ik ben een arm en zondig mens, maar omwille van God, die eindeloos barmhartig is en aan wie ik alles wat ik heb en ben, verschuldigd ben. In eeuwigheid zal ik Hem danken om zijn trouw. |
|
|
 |
|
|
AAN EEN GRAF (Bob Stempels) Vliegen en vlinders,kinderen en bijen, al wat als stipjes vonkt door de natuur, warm, blij en snel, moedertje, schoot van vuur, daar hield je van, en zie, die bleven bij je. Want als ik hier de diepe stilte intuur, stijgt het zo glinstrend op, dat ik moet schreien, en duizend lachjes, liedjes, mijmeringen, tintelen uit het gras naar het azuur. 'k Sta aan je graf als jij eens aan mijn wieg. Moeder, vrees niet dat ik bij dit verzonken handjevol as mij om het vuur bedrieg. Ik ween, als jij toen, om de vrije vonken, de bij, het kind, de vlinder en de vlieg, die in het licht van puur geluk verblonken. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL --------------------- Hoop is iets belangrijks voor ieder van ons. Je kunt het zowat de motor noemen, die je aanspoort om iets te doen. Het is het enthousiasme van waaruit je volhoudt, de moed waarmee je je kans waagt. Waarom zou je niet geloven dat het morgen beter kan? Wie zegt je dat een volgehouden trouw aan het kleine van elke dag geen weg is om anderen en jezelf gelukkig te maken? De hoop belooft je dat het kan en wordt op die wijze een brug tussen datgene wat is en alles wat nog komen moet. (Nikolaas Devynck o.s.b.) |
|
|
 |
|
|
WIE NAAR HET ALTAAR GAAT (W.Barnard) Wie naar het altaar gaat, moet kennen goed en kwaad: het één staat hem te wachten, het ander laat hij achter.
Wie naar het altaar gaat, en zich verzoenen laat, moet God en 't goed beminnen; haat laat de Boze binnen.
Wie naar het altaar gaat, ziet toe dat hij niet haat en op geen broeder neerziet, liefde is enkel eerbied.
Wie naar het altaar gaat, moet offeren het kwaad en zeggen: zie mijn zonde, zo wordt het heil gevonden.
Wie naar het altaar gaat, die volgt het offerzaad. Zo staat het in de Boeken, de rest is God verzoeken.
|
|
|
 |
|
|
CITAAT --------- Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is liefde zoet, waar men stil en ongedwongen wat water bij het wijntje doet ! Bert Dewilde
|
|
|
IK BEN ANDERS... ik mag van jou niet zijn wie ik ben
je snijdt me op jouw maat tot verlengstuk van jezelf zo wordt ik jouw beeld
wat slecht is volgens jou moet ik bestraffen wat goed is belonen
door gebeden denk je van mij af te dwingen wat jij begeert
je somt je verdiensten voor mij op en meent zo van je toekomst bij mij zeker te zijn
ik ben niet wat je denkt ik ben geen contract-God ik zoek contact
ik ga met jou in zee zoals jij bent met je goed met je kwaad
zo loop ik met je mee in eerbied voor jouw zo-zijn voor wat je maakt tot wie je bent
kun je me ook laten wie ik ben - Niet gelijk aan jou? durf je mij te zien als de ander zonder angst voor verschil?
durf je mij te denken als een persoon maar dan onbegrensd geheel om jou heen?
durf je mij te zoenen en als je mij vindt durf je mij dan weer los te laten?
il zoek contact met jou ik wil bemind worden door jou
wil jij? (uit: Paula Copray: Als horende de Zwijgende. Gedachten en gebeden van een God, zoals verbeeld in de procestheologie, Dabar Luyten 1997) (uit: Tijdschrift Adem-Tocht 34e jaargang nr.3) |
|
|
 |
|
|
GEBED (Jan de Jongh) God, als wij Uw liefde herkennen mogen in de ogen van een mensenkind zoals wij: het stille licht van Bethlehem weerspiegeld in een gelaat,
als de hoop en de droom standhoudt voor vluchtelingen, voorl lijdende mensen, voor armen en voor onszelf,
dan zal het een zalig en gezegend Kerstfeest zijn. |
|
|
 |
|
|
DEN GROTE OORLOG (1914-1918) Kerstavond 1914. De weersomstandigheden waren zo slecht dat oorlog voeren onmogelijk was. Het was bitter koud en begon te sneeuwen. Aan het front stonden Duitse,Franse en Britse en Belgische soldaten tot aan hun enkels in de modder en dachten aan thuis. Toen gebeurde er iets wonderlijks. Duitse soldaten zetten kerstbomen met lampionnen op de borstwering van hun loopgraven en zongen kerstliederen. Ze hielden borstjes omhoog met '' Merry Christmass, we not fight, you not fight...''Alle soldaten legden hun wapens neer, kropen uit hun loopgraven, schudden elkaar de hand, ruilden wijn en sigaretten, toonden hun foto's van hun vrouw en kinderen en vierden samen Kerstmis. Even was het stil. Drie dagen later zou de bloedige slachtpartij opnieuw beginnen... |
|
|
 |
|
|
KERSTMIS (Joh.Lootens o.s.b.) De donkerste weken voorbij, het licht wint weer aan kracht. De nachten worden korter, de dagen langer. Op dit keerpunt van de Schepping neemt ook de Openbaring een wending: Gods woord van eeuwigheid wordt geboren in de tijd. Hij die groot is, maakt zich klein, Hij die bron is van licht, nestelt zich in de holte van de duisternis en baant zich een weg naar ons hart. HIJ IS GEKOMEN. HIJ IS GEBOREN: JEZUS, BEELD VAN GODS MENSLIEVENDHEID. |
|
|
 |
|
|
NIEUWJAAR (Kris Gelaude) ---------------- EEN JAAR VOL BELOFTE. VAN WINTERSE BOMEN DIE TOT BLOEI ZULLEN KOMEN. VAN IEDERE MORGEN EEN KERSVERS BEGIN. VAN ZIN IN HET LEVEN. VAN MENSEN DIE ADEM EN WARMTE GEVEN. EN VAN TALLOZE SOORTEN GELUK !
EN AAN ALLE BEZOEKERS VAN MIJN BLOG, VAN HARTE EEN GEZEGEND, GEZOND EN INSPIREREND 2015 TOEGEWENST ! Tony en Adeline Hutsebaut-De Vliegher |
|
|
 |
|
|
CITAAT -------- DE WARE WIJSHEID KIJKT DE TOEKOMST IN. GELUKKIG, DIE DE TOEKOMST HEEFT GEVONDEN WAAR 'T HEDEN MET DE TOEKOMST IS VERBONDEN: HET EIND VAN 'T HEDEN IS EEN NIEUW BEGIN. (Nel Benschop, uit het gedicht Wijsheid, in De stem uit de wolk) |
|
|
 |
|
|
ENKELE KORTE, DIEPZINNIGE GEBEDEN VAN Frére Roger (Taizé) (Doodgestoken tijdens het gebed in 2005) Heilige Geest, geef ons vrede te brengen waar er weerstand is; dat wij door ons leven de weerglans van Gods tederheid ervaarbaar maken. Ja, geef het ons écht te beminnen om het door onze manier van leven te laten blijken. God, die van ons houdt, ook al is ons gebed nog zo arm, wij zoeken Jou met vetrouwen. Jouw liefde baant zich een weg door onze aarzelingen, zelfs door onze twijfel heen. Jezus, onze vrede, Jij bent het die ons roept om Je heel ons leven te volgen. Meer nog, met een nederig vertrouwen begrijpen wij dat Jij ons uitnodigt, Jou meer en meer te verwelkomen. God van tederheid, uit het Evangelie weten wij dat Jij ons bemint tot in onze meest intieme eenzaamheid. Gelukkig wie zich kunnen overgeven aan jou in het totale vertrouwen van het hart. God van liefde, door de Heilige Geest ben jij altijd aanwezig. Jouw tegenwoordigheid is onzichtbaar, maar Jij leeft in het centrum van onze ziel, ook wanneer wij er ons niet bewust van zijn. |
|
|
 |
|
|
NACHTSTILTE (Marcel Pira) Je stilte omsluit mijn rusteloze adem.
Je ogen zegelen mijn fluisteringen.
Je lippen kussen mijn verre droom.
De zee ebt weg naar de maan.
Ik pluk mist en drijf verloren in je donzen meer.
Bladstil je zwevend verdwijnen tussen klaterloze stralen oneindigheid.
Oneindig dein ik in je uit... |
|
|
 |
|
|
ALERT ! Laat mij waken over d'olie in mijn lamp.
Laat mij klaar staan bij het opgaan van Uw Licht.
Laat mij peilen naar de diepgang van Uw Woord.
Laat mij trillen op d'impuls van Uw Geest.
Laat mij stil zijn bij de impact van Uw Zijn.
Tony Hutsebaut 17.11.1999 |
|
|
 |
|
|
ALS DE LACH VAN EEN KIND... Je foto staat hier voor mij; je lach om- kranst mijn dag.
Een dag met niet steeds een lach maar soms een late traan.
Om zoveel ver- borgen leed dat ik van mensen weet.
Daarom is je lach mijn kracht, de impuls, blije hoop.
Laat me met jou lachen, open staan, zo spontaan.
Dan kan het won- der ontstaan, dan wordt mijn hart, jouw lach...
Tony Hutsebaut 30.01.2007 |
|
|
 |
|
|
DIEPTE DIE ME DRAAGT... (Manu Verhulst pr.) God,als ik mezelf verlies in de snelle stroming van het leven. Als ik mezelf kwijtspeel in de draaikolk van mensen en dingen, vluchtig als een wervelende greep: duizenden flitsen en duizenden dreunen zonder ziel. Als ik verdwaal in de waanwereld van illusie en sensatie en mezelf terugvind, verslagen en nutteloos als een lege bobijn. God, als ik mezelf verlies... Dan zijt Gij de grote stilte, de adem van de stilte. Dan zijt Gij de diepte die mij draagt. Dan zijt Gij, God, mijn thuishaven, vertrouwd en veilig. God, als ik mezelf verlies, vind Gij me dan op de drempel van Uw huis en laat mij bij U binnenkomen. |
|
|
 |
|
|
HEILIG ZIJN IS ZWIJGEND WONEN... (Paul Snoek) Heilig zijn is zwijgend wonen in de brandende bomen der waarheid, is in de aarde zien langs de ogen der wortels het moeilijke vliegen der vogels of achter een berg het groter geheim van de bergen. Ook denkt men na over het voedsel der vlammen, de wufte dieveggen van het luchtig vuur, of over de afgod, zijn aftocht historisch, eens voltrokken de verbrokkeling der wolken. En op de afgedreven drempel staande ver zie ik het huis met luister, waarin de mensen mij bewoonden en kwamen om er lang te overnachten en gingen om spoorloos mijn vrienden te zijn. De grote zee gaat immers onder in de kleine zon. |
|
|
 |
|
|
MOEDERWEELDE... Geen schoonheid op deez' aarde, geen vlam zo warmend rood, als moeders tere ogen, als moeders innigheid.
Door tijd betreden handen, liefkozend op mijn hoofd, als zalf op de zonden van jong vergetelheid.
Geef vorm aan mijn daden, geef licht aan mijnen geest, leg wijsheid in mijn woorden en stil bescheidenheid.
Vergeef me, levend wonder, nu weet ik wat het is, een moeder, groots en eeuwig, verrezen in mijn hart. Tony Hutsebaut 19.04.1960 |
|
|
 |
|
|
EN ZIJ DAALDEN... (Bertus Aafjes) En zij daalden naar mijn diepe donker met hun beitels, bijlen en houwelen, om mij uit mijn koningsgraf te stelen: en zij haalden mij uit mijn geflonker.
En de rots die mijn geheim bewaarde, werd gebeukt, gefolterd en gespleten, en hun geile hebzucht om te weten stal mijn schatten uit de schoot der aarde.
En zij vonden mij in louter goud, met mijn lippen dicht, de vaste gouden, eeuwen met het zwijgen reeds vertrouwd; en dit boek is hun gestolen buit, maar het laatst geheim bleef hun onthouden, want een koning levert zich niet uit. |
|
|
 |
|
|
MEDITATIE (Jo Spoor - 11/12/14)
Het gebed verbindt mensen met een zachte, stevige band, voedt hun diepste ik vanuit de streng van liefde in de schoot van God, verzamelt en verankert elk hart in het moederhart van Hem die leven geeft in overvloed nu en voor altijd. |
|
|
 |
|
|
HOE MEDITEREN ? (Frans Van Steenbergen pr.) Ga naar de berg en kijk hoe hij bidt... Hij staat daar. Kijk naar de klaproos en kijk hoe zij bidt... Wiegend in de wind. Ga naar de oceaan en kijk hoe hij bidt... Op het ritme van eb en vloed. Ga naar de vogel en kijk hoe hij bidt... Sierlijk en vrij. Ga naar de mens en kijk hoe hij bidt... Levend van de belofte. |
|
|
 |
|
|
AMOR VINCIT... (Liefde Overwint) Twee ogen als zeeën zo diep... Twee blikken zo innig, zo zwoel... Twee monden versmolten tot zoen... Twee armen, lianen rond mij... Twee harten, in feite slechts één... Tony Hutsebaut 19.11.1988 |
|
|
 |
|
|
EEN MENS... (Willem Barnard) Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd is leven van de genade buiten de eeuwigheid, is leven van de woorden die opgeschreven staan is net als Jezus worden die 't ons heeft voorgedaan.
Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd is komen uit het water en staan in de woestijn, geen god onder de goden, geen engel en geen dier, een levende, een dode, een mens in wind en vuur.
Een mens te zijn op deze aarde in deze wereldtijd dat is de dood aanvaarden, de vrede en de strijd, de dagen en de nachten, de honger en de dorst, de vragen en de angsten, de kommer en de koorts.
Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd, dat is de Geest aanvaarden die naar het leven leidt; de mensen niet verlaten, Gods woord zijn toegedaan, dat is op deze aarde de duivel wederstaan. |
|
|
 |
|
|
KORT EN GOED... (Genoteerd door Gerd de Ley) Ze vertelden mij dat het africhten met katten moeilijk was. Niet waar. De mijne heeft mij in twee dagen afgericht. (Bill Dana) Op de vraag van de antropoloog hoe de Indianen Amerika noemden vooraleer de blanke man kwam, zei een Indiaan gewoon '' Ons land ''. Als vroeger alles mislukte, ging je in het leger; vandaag de dag wordt je consultant. (Jerry Dennis) De eerste man die de wangen van een jonge vrouw vergeleek met een roos was duidelijk een dichter; de eerste die dat herhaalde, was waarschijnlijk een idioot. (Salvador Dali) Hoe zwaarder het pakje en hoe verder je het moet dragen - hoe meer je neus jeukt. (Dorothy Delphous) Een Engelse zomer: twee mooie dagen en een onweer. (Michael A. Denham) |
|
|
 |
|
|
INTROSPECTIE In de stilte van de avond, aan het heldre rimplend water, als aan de rand van Uw krater.
In het centrum van mijn wezen kom ik U al hupplend tegen, als een kind, toch wat verlegen.
In Uw schoot vind ik erbarmen, als een zon is Uw omarmen, aan Uw vuur kan ik mij warmen.
In de stormen van mijn leven voel ik mij met U verweven, houdt mijn hand als ze moeten beven.
In het zoeken en het trachten, wil ik U geheel verwachten, stuur en sterk deez gedachten.
Tony Hutsebaut 02.10.2001 |
|
|
 |
|
|
GOD, (Lieve Knapen-Poriau) mijn beste psychiater ik kom zo graag eens op bezoek... Vandaag zag ik de zon niet klimmen, ik hoorde niet het vogelenlied, bloem noch twijg zag 'k openspringen, 'k beminde noch ik leefde niet. Waar is je hemel dan gebleven? Hoe heet dit dan, gelukkig zijn? Waar zijn je stille vreemde wegen? Wat schrijf je voor als medicijn? Is het een berg alleen beklimmen en huiv'ren in de felle wind... ... en op de top je vreugd' uitzingen omdat je't eenzaam zijn zelf overwint! Of is het zacht je handen strekken naar een gekwetste medemens en met hem saam jouw vred',ontdekken en prevelen bij dezelfde wens. Laat hier op aard' de haat verkillen, geen honger meer, geen nijd, geen dood, weer spelen, blij, jouw mensenkinderen vertrouwend in jouw dagelijks woord. God, mijn beste psychiater. Je bent bedankt voor 't fijn bezoek. |
|
|
 |
|
|
WEET JE...? (In verbondenheid opgedragen aan Jo en Karel) Weet je dat ik niet weet wat zeggen. Weet je dat ik niet uit kan leggen. Wat ik voor je voel en écht denk. Vergeef mijn mach- teloos gevoel. Maar weet ook dat ik bid en smacht, samen met jou, naar wat zuurstof. Uit de diepten roep ik U,Heer... Tony Hutsebaut 08.02.2013 |
|
|
 |
|
|
EEN UITSPRAAK VAN DE DALAI LAMA Wat me het meest verbaast bij de westerse mens, is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen en vervolgens dat geld weer uitgeeft om zijn gezondheid terug te krijgen. Door altijd maar met de toekomst bezig te zijn, beleeft hij het heden niet. Hij leeft dus noch in het heden, noch in de toekomst. Hij leeft alsof hij nooit zal moeten sterven en sterft alsof hij nooit geleefd had. |
|
|
 |
|
|
NOOD AAN JOU Indien de noot zou zeggen: "een noot maakt nog geen melodie", er zou geen muziek zijn. Indien de steen zou zeggen: "een steen kan geen muur optrekken'', er zou geen huis zijn. Indien de druppel zou zeggen: "een druppel kan geen rivier worden", er zou geen oceaan zijn. Indien de graankorrel zou zeggen: " een graankorrel kan geen veld bezaaien", er zou geen oogst zijn. Indien de mens zou zeggen: "een liefdesgebaar kan de wereld niet redde ", nooit zou er gerechtigheid noch vrede noch waardigheid noch betrouwbaarheid in de wereld van de mensen komen. (uit: Diakonie en Parochie, juni 2011) |
|
|
 |
|
|
KRING ADEM-TOCHT - EDEGEM (2015 ) |
|
|
GELEZEN IN DE DRUIVELAAR VAN 1916:
Jongmans! Eer gij gaat in echtenstaat, zoekt er eene van middelmaat. Niet al te kort, niet al te lank. Niet al te dik, niet al te rank. Niet al te nauw, niet al te mild. Niet al te tem, niet al te wild. |
|
|
 |
|
|
MEMENTO (Masha Kaléko) Voor mijn eigen dood ben ik niet bang. Alleen voor de dood van hen die mij nabij zijn. Hoe moet ik leven als zij er niet meer zijn? Alleen in de nevel tast ik langs de dood en laat mij gewillig in het donker drijven. Het gaan doet niet half zo'n pijn als het blijven. Die weet het best, die hetzelfde overkwam; - En zij die het moeten dragen, zullen mij hopelijk vergeven. Bedenk: de eigen dood die sterf je gewoon, Maar met de dood van de anderen moet je leven. (Kaléko, 1980:9) |
|
|
 |
|
|
GERECHTELIJK NASPEL (Postludium) Wanneer God mij op een dag naar mijn leven vraagt, zal ik wenen. Hij zal zijn aangezicht naar mij toe wenden. Geen scheidend woord zal over mij heen vallen. Geen rekening. Geen straffende blik. Geen verwijt. Hij zal mij aankijken in bergend zwijgen. Zijn liefde zal branden. En al mijn wonden zullen opbranden. De geleden wonden. De geslagen wonden. "Ik ben het geweest, Heer. Dat alles ben 'ik' geweest", Zal ik stotteren met trillende stem, beschaamd en vrij. Ik zal nogmaals wenen. En God zal mijn tranen drogen, Hij zal zeggen: 'Kom'!' En mij in zijn hart binnenhalen waar ik altijd was. (Werner Kallen)(uit:Nu al voor altijd-Reinhard Körner) |
|
|
 |
|
|
TIJD... (Anoniem) Heb je al eens kinderen zien spelen op een draaimolen? Luister je soms naar de regen die op je dak valt? Al eens een vlinder gevolgd of een zomerse zonsondergang geobserveerd? Je moet gewoon even stilstaan.
Dans niet te snel want het leven is te kort. De muziek klinkt niet voor eeuwig. Loop je steeds gestrest door het leven? Als je iemand vraagt hoe het gaat, neem je dan tijd om te luisteren? Als je dag voorbij is, lig je dan in je bed aan honderdduizend dingen tegelijk te denken?
Je moet vertragen! Heb je je kind al eens gezegd dat je het morgen wel zult doen, om het vervolgens weer uit te stellen? Hen je al eens het contact verloren met een vriend, een vriendschap laten sterven, omdat je nooit de tijd nam om eens te bellen en te vragen hoe het ermee ging?
Je kunt beter vertragen. Dans niet te snel want de muziek zal op een keer vervagen. Zo snel gaat het leven. Als je je haast om ergens te zijn, verlies je de helft van het plezier dat je kunt hebben. Als je je onrustig maakt en voorbijgaat aan de dingen van het leven, is het als een cadeau dat je ongeopend weggooit. HET LEVEN IS GEEN RACE, JE MOET JE RITME VERTRAGEN. NEEM DE TIJD OM NAAR MUZIEK TE LUISTEREN, VOORDAT HET VOORBIJ IS. |
|
|
 |
|
|
DE BRUG (Toine Lacet) Breng je mij op weg tot aan de brug. Ik ben zo bang om daar alleen te staan. Als wij daar zijn, ga niet direct terug, maar wacht totdat ik overga en zwaai me na, dan voel ik me veilig en vertrouwd. Breng jij me weg tot aan de brug; ik heb geen idee hoe diep het water is. De overkant lijkt mij zo ver; je kunt de oever hier niet zien. Zover het oog reikt, zie ik mist. Ik twijfel aan het verder gaan. Je angst voor de dood, is als je angst voor het leven; het nieuwe lijkt te groot om het oude op te geven. In de diept van je verlangen, ligt de kennis van het nieuwe leven. Zoals de vlinder al weet van vliegen in zijn donkere cocon. Breng jij mij weg tot aan de brug, en ga dan niet te vlug terug. Zwaai jij mij na, als ik erover ga. Een klein duwtje in mijn rug is alles wat ik nog verlang van jou. Ik ga nu gauw want het begin is reeds in zicht: ik voel de warmte van het licht. |
|
|
 |
|
|
JEZUS,DIE IS OPGESTAAN. (Bonhoeffer) Is Christus niet opgestaan dan is ons geloof ijdel, dan is het steunpunt dat ons leven draagt, weggeslagen, en stort alles ineen;ons leven wordt zinloos. Van Pasen hangt ons leven af, zegt Paulus ons. Wat moeten wij daarover zeggen? Pasen is geen immanent, dat wil zeggen binnenwereldlijk, maar een transcendent, dat wil zeggen bovenwereldlijk gebeuren, een ingreep van God vanuit de eeuwigheid, krachtens hetwelk Hij het voor zijn heilige opneemt, hem van de dood opwekt. Het gaat met Pasen niet over onsterfelijkheid, maar over opstanding; opstanding uit de dood, die werkelijk een dood is met alle verschrikking en ontzetting, een dood van lichaam en ziel van de gehele mens. Dat is de boodschap van Pasen: God heeft Jezus Christus opgewekt. Hoe moeten wij dat verstaan? Een veelheid van vragen komt bij ons op: Hoe zit het met de lichamelijke opstanding? Hoe met het lege graf? Hoe met de verschijningen? Eén ding is echter maar belangrijk:God heeft zich voor Christus uitgesproken en heeft hem aangeraakt met zijn eeuwig leven. Nu leeft Christus, leeft, omdat God leeft en omdat Gods liefde leeft. Dat is voor ons genoeg. Over het 'hoe' kunnen we piekeren. Aan het 'dat' zal het niets veranderen. |
|
|
 |
|
|
OP HEMELHOGE ZUILEN (Marcel Pira) Het prille lentelicht dat op hun grafsteen schijnt -eenzelfde steen voor bijne duizend doden- komt uit een blauwe hemel met geen haat omlijnd, waar vrede heerst en oorlog is verboden. Honderden kinderkruisjes boven zoden, groen als hun jonge jeugd, door bommen ondermijnd, spreken de taal van 5 april, ontboden voor een waanzinnig levenslot, hun donker eind. Maar wij die bleven, die nog vogels horen, worden de kroongetuigen van hun naamloos leed, zingen hun aardse naam naar engelenkoren waar er geen wanklank klinkt, geen plotse wanhoopskreet. Op hemelhoge zuilen prijkt hun lieve beeltenis herboren als ze zijn tot licht in onze duisternis. (Mortsel 5 april 1943) |
|
|
 |
|
|
IN DE GEBROKEN OCHTEND VAN STILLE ZATERDAG In de stille zaterdag van mensen die een zwaar verlies in hun leven verwerken. In de stille zaterdag van mensen die traag herstellen van een breukervaring in hun leven. In de stille zaterdag van volkeren, heel langzaam genezend van diepe oorlogswonden. Daar wil jij vandaag aanwezig zijn, als een stiile baken van houvast, als een bevrijdende wegwijzer van hoop. In de gebroken ochtend van het moedig verder leven van ouders die een kind verloren. In de gebroken ochtend van weduwen en weduwnaars die weer naar buiten durven komen. In de gebroken ochtend van gelovigen en geloofsgemeenschappen, die ontdekken dat Jij aanwezig bent waar mensen zich in nieuwe kleine groepen openen voor de diepte in het leven en de liefde in de lijn van het evangelie. Daar wil Jij met nieuwe kracht en levensmoed werkzaam zijn vandaag, als gezel op een andere levensweg, als gids naar weer een horizon van vervulling. In het loslaten van vroegere leefgewoonten, in het open vouwen van nieuwe leefvormen, daar wil Jij, Jezus, onze voorganger blijven. WEES ZOALS DE WIND IN DE RUG. STA OP IN ONZE NIEUWE OPSTANDING. LAAT HET OOK DIT JAAR PASEN WORDEN ! (Jean-Paul Vermassen - Okra jaargang 48 nr.3) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ----------- De intuïtieve geest is een godsgeschenk, het rationele verstand een dienaar. We hebben een maatschappij geschapen die de dienaar vereert en het geschenk is vergeten. (Albert Einstein)
Frustratie. Toen we het konden, mochten we het niet, maar we deden het toch. Nu het mag, kunnen we het niet meer. We kunnen het wel niet meer, maar we proberen het toch nog. (Pol Vanhaverbeke)(Filosofietjes van de zevende zus,2011) |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL (Emmy Swerts) ---------------- Als zomerlicht op bloem en blad is vriendschap lentezon in winterkou van eer en trouw een goudgewicht in zware dagen maakt zij het leven licht. |
|
|
GOUDKORREL (Emmy Swerts) ---------------- Als zomerlicht op bloem en blad is vriendschap lentezon in winterkou van eer en trouw een goudgewicht in zware dagen maakt zij het leven licht. |
|
|
 |
|
|
HEINRICH HEINES LIED VON DER LORELEY Ich weiss nicht was soll es bedeuten, Dass ich zo traurig bin; Ein Märchen aus alten Zeiten, Dass kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl und es dunkelt, Und ruhig fliesst der Rhein; Der Gipfel des Berges funkelt im Abendsonnenschein.
Die schönste Jungfrau sitzet Dort oben wunderbar; Ihr goldnes Geschmeide blitzet, Sie kämmt ihr goldenes Haar.
Sie kämmt es mit goldenem Kamme Und singt ein Lied dabei; Das hat ein wundersame, Gewaltige Melodei.
Den Schiffer im kleine Schiffe Ergreift es mit wildem Weh; Er schaut nicht die Felsenriffe, Er schaut nur hinauf in die Höh.
Ich glaube, die Wellen verschlingen Am Ende Schiffer und Kahn; Und das hat mit ihrem Singen Die Lore-Ley getan. |
|
|
 |
|
|
MOEDER (Monique Simon) DAAR KWAM IK DAN NA NEGEN MAANDEN WACHTEN.
JIJ GAF MIJ TOEN MIJN LEVEN EN LATER ZOVEEL MEER.
'k BEWAAR JE IN MIJN HART EN GEEST; ZO DANK IK JE HET MEEST... |
|
|
 |
|
|
INSPIRATIONS (Frank Kloeck) Een gouden kleed van Pierre Balmain licht-in macaber contrast schril op naast doffe dood van maskers uit Peru. Rothko schittert roodverblindend. Een zilveren monstrans straalt van rijke roomse glans. Jimi Hendrix herrijst prinsheerlijk in renaissancecontouren. Pelle di foglie- takken reiken naar hemelse hoogten van mode en kunst. Drieste Dries weeft gedurfde draden tussen tijden en stijlen. Haute couture met allure ! (Expo Inspirations-MoMu-Antwerpen) |
|
|
 |
|
|
MOEDER VAN DE MENSEN ( A.Van Wilderode pr.) Moeder, ik roep u naar huis met de eerste van alle namen. Ik heb op uw lichaam gewacht. De hemel zegt eindeloos amen.
Ik dank u voor Nazareth, voor de jaren van zuivere vrede. Uw huis was een huis van gebed, de deur was een deur op de hemel.
Ik dank u voor uw verdriet in de eenzame nachten der aarde, het lange geduld van uw tranen. De hemel heeft ze verzameld.
Ik dank u voor Golgotha, voor het kruis dat gij hebt zien planten, voor uw weerloze zachte handen aan mijn weerloos lichaam daarna.
Moeder, nu zijt gij thuis. De tijd bleef beneden, de zorgen. Een stilstaand geluk, zonder morgen in de hemel, de hemel uw huis. |
|
|
 |
|
|
BLAUWE ZEGEN (Frank Kloeck) Blauwe regen, malse voorjaarsdrupjes, verneveld in vleugjes tintelende primavera.
Trossen geurende lenteweelde, overhangende blauwdruk van 't warm getijdenboek.
Nog even en in je blaadjes - zijige schelpjes - ontluiken schitterende zomerparels.
Ik koester je, blauwe zegen. |
|
|
 |
|
|
VADERDAG Vader, vastberaden zoals altijd, met zorgende handen, bekommerd om ons dagelijks brood. Dat beeld zal ik bewaren.
Vader, je gelaat draagt de sporen van goede, maar ook moeilijke jaren. Je leerde mij te leven in de natuur. Die levenslessen vergeet ik nooit.
Vader, onze droom is niet ver weg. Samen zullen we die bewaren. In het licht van de komende jaren blijft jouw voorbeeld mij steeds nabij. |
|
|
 |
|
|
ZACHEUS Hij zag hem zitten in die boom en voor Zacheüs wast't geen droom. Hij sprak hem rechtstreeks aan en wou bij hem aan tafel gaan. Als je zo de Heer hoort spreken, moet je wel het brood gaan breken. Dan wordt je hart grenzeloos vrij en wordt je 'ik' een gastvrij 'wij'. Laat mij ook op d'afspraak zijn, vul mijn glas met belegen wijn. Laat mij trillen van 't geluk, grijp mij vast en weg die kruk. Tony Hutsebaut 16.11.1995 |
|
|
 |
|
|
HET BRANDENDE BRAAMBOS (Frans Van Steenbergen pr.) Het brandende braambos ben jij heilige grond plat ter aarde.
Ontcijfer me niet blus me niet uit verwelkom me en leer van mij.
De mens in nood de arme ga en bevrijd red je naaste.
Vuur dat niet opbrandt licht dat nooit dooft meer dan vonken gloed overal.
De Heer en wij 'Ik zal er altijd zijn' en 'Wij gaan mee' zo is het goed. |
|
|
 |
|
|
CITAAT --------- In de Hindoe-opvatting zijn de verschillende godsdiensten(Christendom,Islam enz.) eigenlijk allemaal uitingen van hetzelfde.: het zijn paden die leiden naar dezelfde bergtop, rivieren die stromen naar dezelfde zee. Zuiver Hindoeïsme is dus in essentie tolerant en universeel. Een echte Hindoe zal zich in een kerk, synagoge of moskee even respectvol gedragen als in een Hindoetempel, omdat hij beseft dat al die gebouwen uiteindelijk gewijd zijn aan dezelfde Godheid die de bron en de horizon is van alles wat bestaat. (Ajit Shetty) |
|
|
 |
|
|
BONE PASTOR, PANIS VERE JEZUS, NOSTRI MISERERE
Goede Herder, brood des levens, Jezus, toon ons Uw ontferming; wil ons weiden, ons geleiden naar de zalige aanschouwing in het land der levenden.
Gij alwetend en almachtig, hier de spijs der stervelingen, maak ons daar tot disgenoten, mede-erfgenamen, medeburgers van Uw eeuwig Rijk. (Paus Johannes-Paulus II - 17.04.2003) |
|
|
 |
|
|
KLOOSTERKAPEL (Aice Nahon) 't Licht dat komt van buiten valt oranje en purperrood door gekleurde ruiten- 't Lijkt wel glans van avondrood. Ranke keersen branden, leggen koperkleurgen schijn op des priesters handen die nu vroom gevouwen zijn. Orgeltonen dalen in akkoorden wijd en breed; paars en roze stralen spelen op het altaarkleed. Door de stilte roerend zingt een jonge zusterstem, héél m'n ziel beroerend het ''Adore Te'' tot Hem... 'k Vouwe stil mijn handen en 'k vergete leed en lot - veilig in uw wanden voel ik mij, o huis van God! |
|
|
 |
|
|
VAKANTIE (Kris Gelaude) Vakantie is ook op afstand kijken. Even opzij, onder een kleurrijke luifel, gewoon maar aanwezig zijn. De trein van de haast ver weg horen rijden. Hier blijven. Liever langs paadjes en oude kerkwegels, een ommeweg maken en terugkomen, door de tuin van het leven, op een bank, bij jezelf. Diep adem kunnen halen. De zon drinken uit een glas helder water. Een heerlijke duik nemen in de zee van de tijd. Geestdriftig toeschouwer worden van mooie, eenvoudige dingen op het terras van een onverwacht ogenblik. Vakantie is dat wat je nodig hebt om als een kind te zijn dat alles kan verliezen in het spel. En zijn verlangens prijs durft te geven als een ballon in de wind aan een draad zonder einde. |
|
|
 |
|
|
ALS... Als dauw bij morgen, een voorjaarszon,als vroege vruchten, een traag begin.
taai en teder, dan bonst het hart een sabeldans. Als jong gejubel, een trillend lied, in vrije vlucht de toppen ziet. Dan diepe deemoed, volwassen vrucht; dan stille vreugde in laat geluk. Tony Hutsebaut 23.05.1961 |
|
|
 |
|
|
HET SIMPELE GEREI (Ida Gerhardt) Het simpele gerei, Het brood dat is gesneden, de stilte, de gebeden, want de avond is nabij.
Uit tranen en uit pijn dit samenzijn verkregen: bij sober brood de zegen twee in uw naam te zijn.
Waar aan de witte dis Uw teken wordt beleden verschijnt Gij - ' u zij vrede ' Gij Brood - gij Wijn - gij Vis. |
|
|
 |
|
|
CITAAT (Pol Vanhaverbeke) ---------- Ik had wielrenner kunnen worden, maar ik voelde er niet veel voor om een zittend leven te leiden. (Uit : Filosofietjes van de zevende zus,2011) |
|
|
 |
|
|
BEZINNING BIJ HET BEGIN (Kris Gelaude) Zie dan het licht. Hoe het opstaat vol geloof in zichzelf en met armen wijd van erbarmen alles bijeen houdt.
Het komt als geroepen. Het heeft de verste verten in zicht. Het buitelt, het wenkt en het schatert. Het rent door de straten blij als een kind. Het zorgt voor explosies van leven dat onder de aarde verborgen ligt.
Kom licht, met uw omhelzing. Laat mij proeven het eerst woord van de schepping. De uitbundige geuren van het begin. ( uit: Voor wie woorden zoekt: Averbode,2011) |
|
|
 |
|
|
FUGITIEF (Luuk Gruwez) Zie mij hier vluchten, matras op de rug, gebukt, alsof ik loop te zeulen met de zerk waaronder ik wellicht bezwijken zal. Het is de vraag waar ik begin en waar ik eindig
doordat ik ook besta uit wat ik draag. Ik sleep een wereldoorlog met me mee en liefde in die vlekkerige tijd, het sperma en het zweet, wat pis, wat bloed en tranen:
de stoffelijke overschotten van een droom. En dan een hart dat zowel popelde als bonkte, een hart dat zelfs bij haar nooit rust vond omdat geen strijd zo woelt als in een bed.
Zie mij hier vluchten, held der helden. In het nog ver naar waar ik kwijt kan zijn ? In Flanders' fields the poppies blow. Al is het nergens elders beter, toch sjok ik verder. Tot ik val.
(uit: Alle malen zal ik wenen- Uitg. Van Halewyck 2014)
|
|
|
 |
|
|
EEN VLEUGJE... (Pierre De Paepe) Reddend komt om het hoekje de humor kijken, die licht en opgewekt, galant het ludieke introduceert ernst weet te kruiden met luchthartigheid, in de ogen van de droefhed pretlichtjes tovert, met tekeningen gipsverbanden verlucht, en in de smeltkroes van haar alchimie passie tot liefde adelt, die als een prille, onbevangen moeder, uit louter sappigheid juichend nieuw leven werpt. |
|
|
 |
|
|
YOGA (Gery Florizoone pr.) Heer der stilte, die de mens heeft gemaakt naar Uw beeld en gelijkenis, ik heb een heerlijke ervaring.
Liggend in mijn lichaam, leef ik meer en meer.
Nu weet ik wat het is in de binnenkamt te treden,
de weldaad van onverstoorbare rust te betrachten,
de ledematen te ontspannen, zichzelf in handen te nemen,
van lichaam, hart en geest, te leven in de drieëenheid
de geest te bezitten, de wil te onderwerpen,
mijn lichaam te besturen naar bevrijding van zorgen en overlast,
de tijd te nemen om U, te ervaren in de zinrijke ombuigingen van lijf en leden, waar steeds meer ruimte komt voor onthechting en ongebondenheid aan gril en willekeur, waar elke beweging en elk gedachteloos vertoeven, aanbidding is van U, God in mij. |
|
|
 |
|
|
MIJN 'GIDS' ... Twee wandelaars staan voor een gletsjerspleet. -Mijn reisgids is hier drie dagen geleden in gevallen, zegt de ene. - Wat ?! En jij zegt dat zomaar ? - Och ja, hij was al oud en er onbraken al een paar bladzijden... |
|
|
DE GEEST De Geest is innerlijke leermeester, maar Hij stuurt ons ook naar buiten om te handelen. De Geest is de ' ziel van de kerk ' maar Hij werkt ook erbuiten. De Geest bewerkt de heiligheid maar Hij is ook niet vreemd aan elke profane, menselijke ontwikkeling. De Geest is uitgestort over alle gedoopten en toch is Hij bijzonder aan enkelen gegeven: aan de apostelen en hun opvolgers. De Geest opent, geeft toekomst en vindingrijkheid maar Hij legt evenzeer de band met het verleden. De Geest is liefde maar evenzeer verstand. Hij is onstoffelijk en toch doet Hij de lichamen verrijzen. De Geest kan krachtig waaien en Hij is de zachtheid zelf. De Geest is stilte en innerlijkheid, en Hij is het die doet spreken. ( uit: Fetes et Saisons no 517(1997)p.62) |
|
|
 |
|
|
DE ENGEL AARZELDE (Albe) De engel aarzelde een korte stond, ontroering sloot zijn gezegende mond
en in zijn licht stond hij verblind: hij zocht een vrouw en vond een kind,
dat naar hem opkeek, argeloos rein, en te verbaasd om moeder te zijn.
Hij sprak de boodschap met fuisterende mond toen hij van vreugde de woorden vond.
|
|
|
 |
|
|
BINNENHOF (A.VAN WILDERODE pr.) Vaak in een vreemde stad traag en nieuwsgierig op pad vond ik na urenlang lopen hekken of poort wijdopen.
Keek in het grijze schrijn van een betegeld plein teruggetrokken tegen gevels vol goudenregen.
Keek in een tuintje dat krap tussen muren zat vechtend om vrij te komen langs de ladders der bomen.
En toen er niets meer was dan weerom stilte en gras liep ik gelukkig verder want de Heer was mijn herder. |
|
|
 |
|
|
CITAAT ( Confucius ) Op zijn twintigste studeert men. Op zijn dertigste kent men zichzelf. Op zijn veertigste bekleedt men zijn plaats in de wereld. Op zijn vijftigste kent men de Wegen van de Hemel (de Voorzienigheid) Op zijn zestigste kan men handelen uit intuïtie. Op zijn zeventigste kan men zijn hart volgen zonder vrees om zich te vergissen. |
|
|
 |
|
|
GESPREK MET VADER (A.Van Wilderode pr.)
Vader, wij hebben u begraven en de grond erkend zacht om te slapen, zacht om te vergeten: zand dat vervloeit en water, ongeweten, herinnering en droefheid voormaals onbekend.
Gij zult niet eenzaam zijn, maar slapen slapen met sterren 's avonds een onblusbaar vuur en, rond uw eiland het traagstromend water. De bomen wuiven tijdeloos en ieder uur.
Gij zult niet eenzaam zijn. De bloemen en de kruiden werden maar even in hun bloei gestuit en elke lente loopt de wingerd uit wanneer de jonge wind keert van het zuiden.
Gij zult niet eenzaam zijn: de nachtegaal zal fluiten.
|
|
|
 |
|
|
DE KAPPERSSTOEL (Edyy Van Vliet) De kappersstoel is moe. Hij heeft geen zin meer. Ik ben de zoveelste klant die zich vanuit zijn lederen schoot verouderen ziet.
Langzaam zakken wij. De ultieme poging om te verdwijnen onder de spiegelrand. Wat net niet kan.
De hand onder mijn kin. Zij is de hand van de vader die zijn kind leert zwemmen. Ik zie haar weer.
Hoe zij aan de zee haar diepte ontnam. Hoe zij speelde met evenwicht. Hoe haar kracht zich over een streling verdeelde.
Zij ondersteunt een gipsen hoofd dat onder zijn witte ogen een lach vertoont die beslist heeft bestaan. |
|
|
 |
|
|
AAN DE AVOND VAN DEZE MORGEN (J.B.Charles) Aan de morgen van deze avond en aan de avond van deze morgen komen wij tot U, VADER, die ons in het goddelijk oog houdt gevat en vragen wij U laat ons niet vallen, hoe gevaarlijk wij ons buigen over de rand boven het niets, houdt ons vast. Maak op de penduulslag van middernacht weer een zon voor de ochtend van morgenochtend en schep de nieuwe bloedleeuwerik. Geef ons vrede aan de morgen van deze avond, aan de avond van deze nacht. |
|
|
 |
|
|
O BESTA, BESTA (Michel Van Der Plas)
O besta, besta, mijn angst en mijn verlangen roepen het onmogelijke naar nacht en niets. Of ik u, langzaam uitgedacht, haastig geschapen, kon jagen en vangen.
Of gij, sluimerend nog in wind en regen, zoudt wachten met leven tot ik u riep: uit een hoger hemel, een dieper diep dan gemis duiken lan of een droom vliegen.
Speel het dan maar, en verrijs voor mijn oog: schud al mijn woorden af, wolken en stenen en kom: steek uw hoofd uit het gras omhoog.
Dat ik de bloesems op uw schouders zie en de zon in uw haar, heller verschenen dan ooit, en knielen kan en weet voor wie. (uit: Gensters in het licht- Paul Vanderghote s.j.-Halewijn) |
|
|
 |
|
|
AAN DE VIJVER
Aan de vijver met de brede kringen die mij gans omringen.
Aan de vijver werd ik aangezogen onder hemelbogen.
Aan de vijver met het diepe leven was ik Jou gegeven.
Aan de vijver met het ruisende riet zong ik mijn jubellied.
Aan de vijver werd Uw Stilte reëel, was dit niet Uw prieel ? Tony Hutsebaut 07.07.2001 |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- Weinig handelingen zijn nobeler dan iemand een tweede kans geven. (Karl M. Vestraeten) Pas wanneer we de vergeefse strijd opgeven om iets naar onze hand te zetten, ervaren we de intensiteit en het mysterie van het leven. (Sharon Salzberg) Het geheim van vooruitkomen in het leven is: beginnen te lopen. (Mark Twain) Denk goed na over je probleem. Is er een oplossing? Dan heeft het geen zin je zorgen te maken. Is er geen oplossing? Dan heeft het geen zin je zorgen te maken. (Dalai Lama)
|
|
|
 |
|
|
ONTKOMEN (Ida Gerhardt) Diep in de stilte binnengedaald - zoals een vis zoals een vis binnen het water ademhaalt, water dat adem en aanvang is.
Diep in de stilte - en vrij geraakt, zoals een vis zoals een vis zwaarteloos vaart met vinnen en staart, voelend wat water en koelte is.
Diep in de stilte eenkennig gewend - zoals de vis zoals de vis enkel kent zijn element - kennend de Ene die was en is. |
|
|
 |
|
|
LIGGEN IN DE ZON (Hans Andreus) ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht.
ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij ligt.
ik lig hier duidelijk zeer zuidelijk lig zonder te weten hoe of wat ik lig alleen maar stil ik weet alleen het licht van wonder boven wonder ik weet alleen maar alles wat ik weten wil. |
|
|
 |
|
|
HONGER (Leonard Nolens)
De honger is al gaar. Het koken kan beginnen, althans wanneer het klokhuis tijd het niet begeeft voor wij aan tafel gaan, voor al die zatte wijzers zich hier straks rond middernacht verwezen voelen.
De honger is al gaar. Wij moeten hem nu koken met maag en darm. Alleen, er is nog geen recept van jou en mij. Hoe kunnen wij het aan, zo laat, om ons te smoren, braden, stoven ? In welk sap ?
Er zijn de gare honger, jij en ik, er is dat middernachtelijk verlangen. Koken kan. In welke pan ? In wat voor oven ? In welk vocht, van welk beminnen ? Maar onze honger, die is gaar.
(Verzameld werk. Laat alle deuren op een kier. Querido,2004) |
|
|
 |
|
|
TENHEMELOPNEMING VAN MARIA (15 AUG.) Maria, een vrouw van vlees en bloed, een mens zoals wij, de moeder van Jezus, komt thuis in de heerlijkheid van God. Zij is nu reeds daar waar iedere christen ooit hoopt te komen. Het is zoals met een groep bergbeklimmers. Eén gaat voorop, bereikt als eerste de top en kijkt vervolgens achterom over de rand om de anders klimmers aan te moedigen en een helpende hand uit te steken. Zo kijkt Maria vandaag liefdevol naar elk van ons. (Dr. Stefaan Franco pr.) |
|
|
 |
|
|
GIJ ZIJT DE BEDDING... (Otto Miller) GOEDE GOD, WIJ ZIJN DE STROOM, U BENT DE BEDDING. WIJ ZIJN HET SCHIJNSEL, U HET LICHT. WIJ ZIJN DE BEKEN, U DE ZEE. WIJ ZIJN HET WORDEN, U HET ZIJN. WIJ ZIJN DE BEHOEFTE, U VERVULLING. WIJ ZIJN OP WEG, U BENT HET EINDPUNT. WIJ ZIJN 't RUMOER, U BENT DE STILTE.
WIJ ZIJN VERLANGEN, U ONS HEIMWEE. WIJ ZIJN HET PEILLOOD, U DE DIEPTE. WIJ ZIJN DE BRANDING, U DE OEVER. WIJ ZIJN DE BASIS, U DE TOP. WIJ ZIJN DE DOOD, U BENT HET LEVEN. WIJ ZIJN DE SCHEMER, U BENT HET LICHT. U BENT HET AVOND- EN HET MORGENROOD.
|
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- De bekoring van wat ver weg is, is misleidend. De grote kans ligt waar je nu bent.(John Burroughs) Ik maak geen muziek voor de ogen, ik maak muziek voor de oren. (Adèle) In een dankbaar hart zal het altijd zomer zijn. (Celia Thaxter) Huil niet omdat het voorbij is, lach omdat het gebeurt is.(Dr. Seuss) Vallen is een deel van wielrennen, zoals huilen een deel is van liefde. (Johan Musseeuw) De enige echte strijd in het leven is die tussen volhouden en loslaten(Anoniem) |
|
|
Heer, ik heb geen tijd... (André Bret) God, ik heb geen tijd! Ik heb de tijd niet! U ziet toch dat ik geen tijd heb!
Elke dag zou ik me een moment willen gunnen om het Evangelie open te slaan en me te voegen in de menigte die U volgt en naar U luistert... maar ik heb de tijd niet!
Elke dag zou ik een moment willen nemen om het U te schenken in gebed want ik weet dat U van me houdt dat U de zin bent van mijn leven... maar ik heb de tijd niet.
Elke dag neem ik me voor eens langs te gaan bij een eenzame in mijn buurt om naar hem te luisteren om in het donker van zijn eenzaamheid een kleine bloem van licht te doen bloeien... maar ik heb de tijd niet! U ziet het toch, Heer, dat ik de tijd niet heb!
Mijn beste, zegt God, je hebt gelijk als je zegt dat je de tijd niet hebt want de tijd behoort jou niet toe. Maar als je de tijd niet hebt, neem hem dan! Ja, neem de tijd om mijn hart te horen kloppen in het gebed. Neem de tijd om me te ontmoeten, levend, aandachtig in de stilte. Neem de tijd om een bloem van licht te planten voor de deur van je buurman. Neem de tijd om samen met je broeders plaatsen te bouwen om te delen en te vieren. Het is niet de tijd die snel voorbijgaat, zegt God, maar jij bent het zelf die je tijd verdoet door je te laten afleiden door duizend dingen
die geen kleur geven aan je hart, geen geur aan je ziel...
ER IS NIETS MOOIS ER IS NIETS EEUWIGS OF HET IS GEMAAKT DOOR TIJD ERVOOR TE NEMEN... (origineel: Seigneur, je n'ai pas le temps van André Bret) |
|
|
 |
|
|
GELOOFSBELIJDENIS Ik geloof in een God die ons nabij is. In al wat schoon en goed is komt Hij aan het licht. God is met hart en ziel op ons geluk gericht. Ik geloof in Jezus Christus. Het is op zijn gelaat dat Gods liefde te lezen staat, grenzeloos in mildheid en in trouw. Ik weet waarom ik van hem hou. Ik geloof in de Geest: God die zijn woning vond en vindt in zoveel mensen door de tijden. Hij hoopt ook ons te mogen leiden. Ik geloof dat wij geroepen zijn om voor elkaar zo goed als God te zijn. Om zorg te dragen voor elkaar. Zo maken we Gods liefde waar. Op die weg ging Jezus voor. Wij mogen volgen in zijn spoor. Die weg leidt naar het leven. Hier en nu. En verder nog, voorbij de grenzen van de tijd. Gods liefde duurt in eeuwigheid. (Jef Vanden Berghe - Inter-diocesaan Pastor bij ADEM-TOCHT) |
|
|
 |
|
|
LEVEN IN GELOOF (Loed Loosen) Leven in geloof is wat anders dan altijd opgetogen zijn. Vaak is het vooral: toch maar doorgaan, ook als je weinig resultaten ziet. Het uithouden met jezelf en met elkaar, ook als je veel ziet mislukken. Toch doorgaan ondanks alles wat verdrietig maakt. Trouw blijven aan wat ons werd toevertrouwd. Je ziel niet laten verbitteren, maar het goede in elkaar behoeden. Onze teleurstellingen niet koesteren, maar het uithouden in geduld, als een wachter in de nacht, die de onbegrijpelijkheid van wat gebeurt doorstaat, ook het onbegrijpelijke van God. Vasthoud aan de hoop dat er telkens iets nieuws kan groeien. En dat mens-zijn toch mogelijk is. Vasthouden aan het geloof dat op deze vreemde aarde zoiets ongehoords als liefhebben toch gebeuren kan. En de verwondering gaande houden. (uit: Elkaar nabij, Bijschriften 17-Bisdom Breda) |
|
|
 |
|
|
HET MEERVOUD VAN GELUK (Herman de Coninck) 'Ik hou van jou', zei je tussen twee monden wafel. Maar niet grappig;ook helemaal niet raar. een bal die je met alle ervaring van je drie jaar vriendelijk naar mij toe rolde over tafel. Ik bloosde haast als de eerste keer. Niet elke dag hoor ik dat zeggen, laat staan menen. En als het toch gebeurt, heb ik geen antwoord meer. Zoveel keer jouw leeftijd, ben ik tien keer minder in staat te zeggen wat jij zei; niet in staat zomaar voor iemands voeten de lading bakstenen van een verklaring uit te storten. Als ik het toch probeer blijft het in mijn keel steken, een visgraat. Want wat men passie noemt, dat leer je nog wel, komt vaak op omverrijden neer. Niet bij mij: ik ben zo knap dat ik alles kan geven en mijn hart houden. Kussen zijn kussen. Een bed is een bed. Zieken hoeven daar niet tussen te komen. Jij zegt: een bed? Is om te slapen. Moge het zo ongestoord: dat je nooit met open ogen iemand naast je haast niet huilen hoort. (uit: Gedichten/ Uitg. De Arbeiderspers 1998) |
|
|
 |
|
|
DE ZOMER VOORBIJ... De laatste stralen op het watervlak als flonkerende diamanten.
Vijf ganzen drijven statig voorbij en maken zich op, zij vormen de wacht.
Wat weemoedig ge- nesteld op een bank, sprakeloos ontroerd bij zo'n schoonheid.
Ach, Heer, leer me zien, leer me begrijpen, de kern van dit, Uw scheppend wonder.
Maak me klein, bij al deez milde grootsheid, subliem beeld van Uw Waarachtigheid.
Tony Hutsebaut 29.10.2006 |
|
|
 |
|
|
HOE STERFT EEN...? TROMPETTIST: hij blaast zijn laatste adem uit. PRIESTER: hij maakt er een kruis over. ROKER: hij geeft de pijp aan Maarten. SPOORBEAMBTE: spoorloos. VISSER: hij gaat naar de haaien. VLAGGENZWAAIER: hij gaat naar de vaantjes. WANDELAAR: hij gaat het hoekje om. WASVROUW: zij gaat om zeep. WISSELAGENT: hij wisselt het tijdelijke met het eeuwige. |
|
|
 |
|
|
EENS... (Ingeborg Kiefel) Eens zal ik onder al die mensen een vriend vinden die bij mij blijft, die op mij wacht als ik wegga, die er nog is als ik terugkom. Hij heeft tijd voor mij als ik hem nodig heb, hij luistert naar mij zonder weg te dwalen, hij is mij toegewijd van ver en van nabij. Hij heeft vertrouwen in mij, hij verwacht het goede en laat zich niet van de wijs brengen als ik nee zeg. Hij geeft mij speelruimte en vrijheid om te zijn wie ik ben, hij verbindt zijn vriendschap niet aan voorwaarden. Hij is waarachtig en bedriegt mij niet, hij maakt me opmerkzaam op mijn fouten en zwakheden op de juiste tijd, behoedzaam en behulpzaam. Hij zal me vergeven. Hij is bezorgd om mij en heeft angst om mij als ik vertwijfeld ben en niet de juiste weg ga. Hij blijft hopen, ook als ik het opgeef. ALS IEMAND ZO'N VRIEND ZOEKT, DAN WIL IK DIE VRIEND VOOR HEM ZIJN. |
|
|
 |
|
|
MARIA (Piet Hoornaert, karm.) Maria, weerbare vrouw, evangelisch sterk en vol vrede, eerste arme, totaal open voor God. Je magnificat, het loflied van je ziel, is één bijtende aanklacht, tegen al wie mensen pijn doen. Eén juichende zekerheid dat God het onderste boven zàl halen, dat elk verdriet tenslotte in blijdschap zàl verkeren. Met jou ben ik biddend zeker dat God ook reddend in mijn leven staat. Maria, mijn moedige moeder, blijft ,,rechtop,, staan onder mijn kruis, het kruis van je Zoon... want Jezus heeft mij aan jou toevertrouwd. Mag ik schuilen aan je hart? Heb je mij opgewacht? Je kent toch al mijn verdriet, mijn verwarde geest, mijn vele vraagtekens. Dank om je mede-lijden. Als ik tot jou bid, herleef ik weer, voel ik mij begrepen, weet ik mij door jou omhelsd. Draag je mij van goede vrijdag naar het Pasen van de Heer? Want ook mijn hart wil de Heer prijzen! |
|
|
 |
|
|
IK HEB MIJN HART VERPAND... Ik heb mijn hart verpand aan simpele kleine dingen, de schelpen op het strand, de krekeltjes die zingen,
de netels langs de baan, de mussen op de wegen, hun schoonheid spreekt me aan, al geldt niet al als zegen.
In iedere bloemenkelk prijkt iets van Gods wezen, van alle schepsels, elk kan ons een les zo lezen.
'k Ervaar al zijn grandeur in duizendvoudige vormen, in klank, in kleur, in geur, 't lijkt zonder grens of normen.
God nam me bij de hand om, naar ik dacht, te tonen hoe alles is verwant in Hem, de Bron van't schone. (uit: Jedidja, Driemaal heilig,1996/ Pro Manuscripto)
|
|
|
 |
|
|
JOHANNES DE DOPER
De woestijn kende hij door en door, maar nu stond hij ergens anders voor.
De Jordaan, daar stond hij midden in, wat nu begon was slechts een pril begin.
De Christus, daar kwam Hij eindelijk aan en ging in 't rimplend water staan.
Het water vloeide rijklijk neer, nu wist hij 't plots: dit was de Heer.
Een stem klonk uit de wolken neer: '' Mijn Welbeminde ''; hij sloeg zijn ogen neer.
De weg was nu gebaand, het kon nu écht beginnen, ons en zijn verhaal.
Tony Hutsebaut 13.12.1994 |
|
|
 |
|
|
CITATEN ------------ Niet zozeer de hulp van een vriend helpt ons doorheen moeilijkheden, maar wel de wetenschap dat hij ons zal helpen als het nodig is. ( Epicurus) Een goede dokter is iemand die mij het gevoel geeft dat ik zijn enige patiënt ben. (Pol Vanhaverbeke) Een glimlach opent vaak meer deuren dan de vernuftigste sleutel. (Karl M. Verstraeten) De diepste band tussen mensen komt tot stand als ze samen iets willen bereiken. (Albert Schweitzer) |
|
|
 |
|
|
HERFSTTIJD Een vallend blad, wat geurend hout en Sauerkraut...
Het rolluik dicht,wat vroege jicht en mijmerij...
Een late droom, een glaasje wijn: Pomerol of Nuits St. Georges...
De avond valt, zo vroeg en te vroeg...
Tony Hutsebaut 15.11.1978
|
|
|
 |
|
|
EINDELOOS ALS ADEM... (Manu Verhulst pr.) Er is een vrede als bevrediging: de vrede van de kat die met een volle buik onder de stoof te slapen ligt... De vrede van de man die zich welvoldaan omdraait en nog 'slaapwel' zegt en niet beseft dat zij geen blijf weet met haar honger naar zijn hart. Dat is de vrede die verslijt in altijd maar hetzelfde liedje van nemen en verteren zonder eind. Er is een vrede die gans anders is: de vrede van het hart dat de andere beschouwt, bewondert en waardeert en niet wil nemen en verteren, slechts koesteren en vereren. Dat is de vrede die mensen aan elkander geven, eindeloos als adem, warm als bloed. |
|
|
 |
|
|
GEBED VOOR ONZE AARDE (Paus Franciscus) Almachtige God, die aanwezig zijt in het onmetelijke heelal én in de kleinste van uw schepselen, Gij die met uw tederheid al het bestaande omgeeft, stort over ons uit de kracht van uw liefde, opdat wij zorgen voor het leven en zijn schoonheid behoeden. Overspoel ons met vrede, opdat wij als broeders en zusters leven, zonder iemand te benadelen. God van de armen, help ons de verlaten en vergeten mensen van deze wereld die zo waardevol zijn in uw ogen, te redden. Maak ons leven weer gezond, opdat wij de wereld beschermen en haar niet plunderen, opdat wij schoonheid zaaien en geen vervuiling en verwoesting. Raak de harten van allen die alleen maar voedsel zoeken ten koste van de armen en van de aarde. Leer ons de waarde van alle dingen te ontdekken, met verbazing te kijken, en te erkennen dat wij ten diepste verbonden zijn met alle schepselen op onze weg naar uw oneindig licht. Dank dat Gij alle dagen met ons zijt. Bemoedig ons, alstublieft, in onze strijd voor gerechtigheid, liefde en vrede. |
|
|
 |
|
|
' DEN GROOTEN OORLOG ' 1914-18 Edith Louisa Cavell was een Britse verpleegster die in 1907 een baan aanvaardde als hoofd van de verpleegsterschool L'Ecole Belge d'Infirmières Diplomées in Brussel.Bij het uitbreken van de oorlog werd de school een Rode Kruishospitaal. Cavell droeg haar verpleegsters op om àlle gewonden te verzorgen, wat hun nationaliteit ook was. Op 3 augustus 1915 werd ze door de Duitsers opgepakt en op 12 oktober gefusilleerd, omdat ze dienstplichtige Belgen had helpen onderduiken en Britse en Franse soldaten had helpen vluchten naar Nederland en van daaruit naar Groot-Brittannië. Haar executie lokte wereldwijde verontwaardiging uit. |
|
|
 |
|
|
WIJN, O WIJN ! AVE, COLOR VINI CLARI, AVE, SAPOR SINI PARI, TU A NOS INEBRIARI, DIGNERIS POTENTIA FELIX, VENTER QUEM INTRABIS, FELIX, LINGUA QUAM RIBABIS; O FELIX OS, QUOD TO LAVABIS, O, BEATA LABIA.
VRIJE VERTALING:
ZO KLAAR, O WIJN, VAN KLEUR, ZO FIJN VAN SMAAK EN GEUR, NIETS KAN ONS BETER BENEVELEN ALS WIJ JOU BINNEN HEVELEN! ZALIG HET BUIKSKE BINNENGETREDEN, ZALIG DE TONG DIE JIJ OMSPOELT. ZALIG DE MOND DIE JIJ BESPROEIT LANGS LIKKENDE LIPPEN INGEGLEDEN. (JUAN PONCE-1590) |
|
|
 |
|
|
J U L E S (In memoriam dhr.Jules Bovée-Kunstschilder +2 MAART 2003)) Uw schilderij van de Verrezen Heer, leeft voort in mij, steeds méér en méér. Ook zelf, denk ik, was je reeds verrezen, ik zag uw blik, ik kon het lezen. Je strijd is nu écht volop gestreden, de rust keert weer, genoeg geleden. Ware Kunst blijft steeds ons hart bekoren, de tijd voorbij, nooit verloren. JULES, je blijft bij ons verder leven, als in een net, vastgeweven. Tony Hutsebaut 05.03.2003 (mede opgedragen aan zijn echtgenote Yvonne) |
|
|
 |
|
|
MEMENTO ( Allerzielen 1991) De zon was daar, bescheen de steen.
En ik stond daar met bloem en traan.
Mijn hart was daar, een kelk vol pijn.
Mijn geest was daar in u vergaan.
Mijn ziel sloeg daar een brug naar jou.
En gij waart daar en keek me aan.
Ben ik misschien halfweg gegaan ? Tony Hutsebaut 02.11.1991 (opgedragen aan mijn lieve moeder) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- Er zijn schilders die de zon veranderen in een gele stip. En er zijn anderen die, met hun talent en intelligentie, een gele stip veranderen in de zon. (Pablo Picasso) Een echte leider legt een besluit niet op, maar zorgt ervoor dat mensen het zichzelf opleggen. (Nelson Mandela) Zwijgen is goud, wanneer je geen goed antwoord kan bedenken. (Ali, Muhammad - Clay Cassius) Innovatie onderscheidt een voorloper van een meeloper.(Steve Jobs) Alle waarheden zijn simpel, eenmaal ze ontdekt zijn. Maar je moet ze wel ontdekken. (Galileo Galilei) Goed is de vijand van uitmuntend. (F. Voltaire) Het zijn niet de sterkste rassen die overleven, noch de meest intelligente, maar diegene die het meest ontvankelijk zijn voor verandering. (C. Darwin) Geweldloosheid zou nooit gebruikt mogen worden als een schil voor lafheid. Het is een wapen voor de dapperen. (M. Gandhi) Leg je hand één minuut op een hete plaat en het lijkt één uur. Zit één uur bij een mooie vrouw en het lijkt één minuut. Dat is relativiteit. (A. Einstein) |
|
|
 |
|
|
VERLIES: (Paula Copray) als je denkt dat je mij verloren hebt
als je treurt om mij die je jeugd verblijdde
als je terugverlangt naar het lichte, het lieve van toen
dan heb je mij niet verloren dan hebt je mij nooit gevonden
denk je nou echt dat je mij zou kunnen verliezen als je mij écht gevonden hadt ?
denk je dat ik jou zou laten vallen als ik je in mijn armen gesloten houd ?
(uit: Als horende de Zwijgende. Gedachten en gebeden van een God, zoals verbeeld in de procestheologie. Dabar-Luyten,1997) |
|
|
 |
|
|
ALLERHEILIGEN (Dr. Stefaan Franco, pr.) Heiligen, in steen gebeiteld, in glas gebrand, op canvas geschilderd. Mensen met naam en faam, mensen van vlees en bloed die iets van Jezus en Zijn evangelie zichtbaar maken met hun leven.
Maar ook ontelbaar velen, onbekend en ongeroemd, die iedere dag opnieuw het beste van hun leven geven om God en de mensen graag te zien tot stil voorbeeld voor ons allen. HEILIGEN ! Vandaag eer en dank aan alle heiligen. |
|
|
 |
|
|
OVERWEGING... (Pol Vanhaverbeke) Ik hoor, ik zie mijn kinderen, mijn kleinkinderen, mijn achterkleinkinderen. Ik praat met hen, speel met hen, wandel met hen. En dan is er een gedachte die mij niet loslaat. De gedachte dat ze nog zovele jaren zullen leven, als ik alleen nog een verre, een vage herinnering ben... (uit: Filosofietjes van de zevende zus,2011) |
|
|
 |
|
|
SINT-MAARTEN 11.11.2015 De ouders van Martinus waren waarschijnlijk afkomstig uit Noord-Italië, waar hij zijn jeugd doorbracht. Toen hij vijftien was, werd hij ingelijfd bij het Romeinse leger en ingedeeld bij een ruitereenheid. Na een diensttijd van 25 jaar zat zijn carrière erop en trok hij naar Poitiers, waar hij zich verdiepte in de christelijke theologie. Daarna ging hij terug naar Pavia, waar zijn ouders woonden. Hij slaagde erin zijn moeder te bekeren tot het christendom. Na enkele mislukte missioneringstochten ging hij een tijd als asceet in Milaan wonen, waar hij door zelfkastijding en het eten van hallucinerende planten een zuivere geestelijke staat probeerde te bereiken. In 361 vestigde hij zich als kluizenaar in Poitiers en zette zich in voor de kerstening van de plattelandsbevolking. In 371 werd hij, tegen zijn zin in, door het volk verkozen tot bisschop van Tours. Hij aanvaardde het ambt alleen omdat hij het beschouwde als de wil van God en bleef het bekleden tot zijn dood in 397. |
|
|
 |
|
|
O BESTA, BESTA (Michel Van Der Plas) O besta, besta, mijn angst en mijn verlangen roepen het onmogelijke naar nacht en niets. Of ik u, langzaam uitgedacht, haastig geschapen, kon jagen en vangen.
Of gij, sluimerend nog in wind en regen, zoudt wachten met leven tot ik u riep: uit een hoger hemel, een dieper diep dan gemis duiken kan of een droom vliegen.
Speel het dan maar, en verrijs voor mijn oog: schud al mijn woorden af, wolken en stenen en kom: steek uw hoofd uit het gras omhoog.
Dat ik de bloesems op uw schouders zie en de zon in uw haar, heller verschenen dan ooit, en knielen kan en weet voor wie. |
|
|
 |
|
|
MILIEU (www.velt.be)
Noten in de dop bewaren gemakkelijk een jaar lang. Gepelde noten bewaar je het best koel en droog in een gesloten bokaal, omdat ze anders snel ranzig gaan smaken. Noten en zaden enkele minuten roosteren in een pan versterkt hun aroma en maakt ze lichter verteerbaar. In natuurvoedingswinkels vind je naast pindakaas een heel gamma notenpasta's die je op je brood kunt smeren of kunt aanlengen tot een sausje. Noten bevatten gezonde vetzuren, mineralen en B-vitamines. Toch beperk je de dagelijkse portie noten en zaden maar beter tot een handvol(50 à 100 g), wanr ze zijn behoorlijk calorierijk. |
|
|
 |
|
|
GEBED UIT DE JOODSE EREDIENST Heer van al het geschapene, we staan voor U met ontzag, gedreven door visioenen van menselijke harmonie. Wij zijn kinderen van vele tradities - erfgenamen van gedeelde wijsheid en van tragische misverstanden, van trotse hoop en kleine successen. Nu is de tijd rijp voor ontmoetingen in herinnering en waarheid, met moed en vertrouwen, in liefde en hoop. Laat ons in wat we delen het gemeenschappelijke gebed van de mensheid zien; en in dat waarin we verschillen, de wonderlijke vrijheid van de mens. En laat ons, in onze eenheid en onze verschillen, de enigheid zien die God is |
|
|
 |
|
|
DAG VAN HET KIND (Emmy Swerts)
Donkere meid, haar huid gaaf en glad, trekt haar parelwitte lachregister open. Naar buiten buitelt haar jolijt, ontsteekt bij blanken net dezelfde klanken in eender jolig lachen. De lach bevrijdt wat verscheiden lijkt, de lach verbindt elk mensenkind. |
|
|
 |
|
|
ONZE SENIOREN (Valeer Deschacht pr.) Onze geest maken we vrij van herinneringen die ons gemoed bezwaren. Voorbije narigheden zijn voor ons ' voltooid verleden tijd '. Zo kunnen we onze aandacht helemaal geven aan het ' hier en nu ' en leven we elk uur ten volle. In onze tijdplanning vergeten we niet wie het moeilijkhebben, zich eenzaam voelen en pijn moeten verwerken, soms zelfs van lange duur. Wij beseffen dat ons invoelend medeleven voor hen een troost kan zijn en kracht tot leven. (uit: Het hart heeft geen rimpels) |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL --------------- Als je staat aan het begin van je kennen, sta je aan het begin van je voelen. Wie alleen kan zien wat het licht onthult en alleen kan horen wat het geluid verkondigt, ziet en hoort eigenlijk niets. De werkelijkheid van iemand anders is niet gelegen in wat hij je onthult, maar in wat hij je niet kan onthullen. Als je hem dus wilt begrijpen, luister dan niet naar wat hij zegt, maar veel meer naar wat hij niet zegt. Jij en ik blijven vreemden voor elkaar en voor onszelf, tot de dag waarop jij spreekt en ik luister, omdat ik meen dat jouw stem mijn eigen stem is en ik, wanneer ik voor je sta, meen dat ik mezelf zie staan voor een spiegel. (Kahlil Gibran) |
|
|
 |
|
|
OVERWEGING ----------------- Sinds ik niet meer alleen ben, vind ik het heerlijk om alleen te zijn. Met jou is alles anders geworden. Je bent mijn zon, ook als ik je niet zie, weet ik dat jij er bent. Ook als ik je niet voel, geef je mij warmte. Ook als het nacht is, weet ik dat jij er morgen weer zult zijn. (Pol Vanhaverbeke/ Filosofietjes van de zevende zus,2011) |
|
|
 |
|
|
IN LIEFDE ONTVANGEN, MET LIEFDE GEDRAGEN, UIT LIEFDE GEBAARD. (Marjo Dhomen)
Kom, zei hij, het is tijd, wij moeten gaan, en hij nam haar hand en zij legde haar ogen in de zijne en samen gingen ze op weg. Hij torste de verwondering. Zij droeg een wereld in haar buik. De toch was lang en zwaar en toen de tijd gekomen was dat zij prijs moest geven wat haar elders was toevertrouwd vonden zij nergens plaats, en zij werd bang, vouwde haar handen om haar buik en keek naar hem en woordeloos zei hij: het zal wel goed worden, ik zal voor je zorgen. En zo vonden zij een stal, en gedragen door de winden der tijden, omringd door alles wat was en wat is brachten zij een zoon ter wereld. En de man keek naar de vrouw. De vrouw keek naar de man, en samen keken ze naar het kind, en wiegden het in hun liefde, en in haar pijn. Ze had hem aan de wereld uitgeleverd. Ze wiegden het kind in haar pijn en hebben het Jezus genoemd. In liefde ontvangen, met liefde gedragen, uit liefde gebaard: JEZUS MESSIAS |
|
|
 |
|
|
KERST... (Mia Verbanck) De kerstperiode zit vol symbolen: groeiend licht, warmte, pakjes onder de kerstboom... Ze roepen voor vele mensen momenten op van gezelligheid en samenhorigheid. Wie arm is en geen rechten heeft, staat aan de kant, in de kou, in het donker en alleen. Wie uit de boot valt en in de marge belandt, voelt zich kwetsbaar, verlaten en uitgesloten. ''De kwaliteit van een samenleving laat zich aflezen aan wat ze doet voor de meest kwetsbaren.'' "Solidariteit is het cement van onze samenleving." HOE ZULLEN WE DIT JAAR KERSTMIS VIEREN? |
|
|
 |
|
|
KERSTMIS (Dr.Stefaan Franco pr.) Waarom wordt een klein Kind, geboren in een tochtige stal ergens in een uithoek van het land, geëerd met de grootste namen? Waarom spreken we 2000 jaar later nog steeds over Hem? In dit kind komt God zelf het leven van de mensen delen, omdat Hij ons ten diepste liefheeft. Wie bemint, wil immers zo dicht mogelijk bij zijn geliefde komen. Ten diepste bemind worden... Is dat geen reden om mee te zingen: "EER AAN GOD IN DEN HOGE EN VREDE OP AARDE AAN ALLE MENSEN VAN GOEDE WIL? " ZALIGE HOOGDAG! |
|
|
 |
|
|
ZALIG KERSTFEEST (Naam die zin is van ons leven) Hij die liefde heet zal ook vandaag mens worden. Hij zal niet bij woorden blijven. Hij zal handen en voeten krijgen, geest en hart. Hij zal te zien zijn, te voelen, aan de lijve te ondervinden in ieder mens die zegt: " IK BEN ER OOK VOOR JOU " en die van die zin de samenvatting maakt van zijn manier van leven. Hij zal te zien zijn in elke keuze, elke politieke beslissing die hoop geeft aan de armen, uitzicht aan mensen zonder toekomst, en bevrijding aan hen die vastzitten hoe dan ook. ZOALS HIJ MENS IS GEWORDEN IN JEZUS, ZO WIL HIJ HET VANDAAG WORDEN IN ONS. (Carlos Desoete pr.) |
|
|
GEBED VAN OVERGAVE "Vader, in Uw handen beveel ik mijn geest. " (Lucas 23,46) " Dit is het laatste gebed van onze Heer, onze Geliefde... mog het ook ons gebed zijn...., niet alleen het gebed voor onze laatste momenten, maar een gebed voor al onze momenten." VADER, Ik verlaat mij op U, doe met mij wat Gij goedvindt. Wat Gij ook met mij doen wilt, ik dank U. Tot alles ben ik bereid, alles aanvaard ik, als Uw wil maar geschiedt in mij en in al uw schepselen: niets anders verlang ik,mijn God. Ik leg mijn leven in Uw handen, ik geef mij aan U, mijn God, met heel de liefde van mijn hart, omdat ik U bemin, omdat het voor mij een noodzaak van liefde is mij te geven, mij zonder voorbehoud op U te verlaten, met een oneindig vertrouwen: want Gij zijt mijn Vader (Charles de Foucauld heeft het niet als gebed geschreven, de tekst is gehaald uit één van zijn meditaties, een meditatie die hij schreef in 1896 en waarin hij Jezus wilde vervoegen in zijn gebed op het kruis.) |
|
|
 |
|
|
ET ADHUC TECUM (Michel van der Plas) Laat mij niet los, laat mij niet los, mijn God, mijn Heer, al leef ik U voorbij, al zie ik U niet meer. En zie ik U niet meer; dan is het nacht, dan gaat de angst in mij te keer alsof Gij niet bestaat. Alsof Gij niet bestaat, alsof een blind heelal mij blind verdwalen laat en ik Uw hand ontval. Eer ik Uw hand ontval, spreek tot mij, zeg mij aan dat ik U vinden zal, waarheen ik ook moet gaan. (uit: tijdschrift van Adem-Tocht vzw-35e jaargang nr.3-jan.feb.2016) |
|
|
 |
|
|
DRIEKONINGEN ----------------------- Hoewel de Wijzen op de meeste schilderijen met z'n drieën worden afgebeeld en we het feest van Driekoningen noemen, wordt hun aantal in de kerkelijke geschriften nergens uitdrukkelijk vermeld. In het evangelie is er sprake van drie offergaven voor het Kindje - goud, wierook en mirre - maar dat zegt niks over het aantal wijzen. De oudste schilderijen in de catacomben stellen slechts twee koningen voor, de jongste drie. De schriftelijke overlevering van de oosterse kerken vermeldt er dan weer twaalf en bovendien ook bij naam; en die klinkt Perzisch. Pas in de 5e eeuw kreeg het aantal 'drie' in de geschriften van de Latijnse kerk voet aan wal. Beda, een Engelse monnik uit de 8e eeuw, was de eerste die de namen van de koningen vermeldde: GASPAR, MELCHIOR en BALTHAZAR.
|
|
|
 |
|
|
OUDERS Wat is dat toch met ouders ? Ze sterven niet écht, ze vertrekken langzaam of eerder haastig op een drafje, op een onbewaakt moment. Ze gaan gewoon om het hoekje en zijn maar even weg want als jij je verloren voelt, denkt hen te verliezen in de ongrijpbare eeuwigheid kijken ze je recht aan vanuit jouw spiegelbeeld. Ze zitten in de plooi om je neus, in de kleur van je ogen en in tere plekjes die jij alleen kent. Anderen zien hen lopen in jouw gang wanneer je 't straat oversteekt. En waar nu verdriet is im het verlies, komt later het genieten van wat was en het warm vertellen. Ouders... je zou het niet denken... ze zijn er voor altijd ! |
|
|
 |
|
|
ZOEKPLAAT (Gerrit Achterberg)
Ik loop door uw gelaat van grond en land in deze grote zoekplaat van het leven. Op een afstand is het mij soms gegeven U te ontdekken: met een harde kant leunt dan uw voorhoofd aan de heuvelrand; staan beide slapen tot een wolk geheven; liggen uw lippen tegen de bosdreven en steunt uw kin als een sfinx in 't zand. Ik ben te klein om naar U op te zien, Gij kunt me niet tussen de korrels vinden. Uw ogen staren hoog over mij heen. Al volg ik met mijn vinger lijn voor lijn, geen enkele die ons nog kan verbinden. Gij zijt te wijd. Ik ben te dicht opeen. (uit: Gensters in het licht dr Paul Vanderghote s.j.) |
|
|
 |
|
|
EEN PSALM TER ERE VAN DE WIJN (J.W.Schulte Nordholt)
De graven waar de vaten wijn in heiligheid gekelderd zijn zijn vruchtbaar als de duisternis waarin een god begraven is. O licht dat binnenin begint en alle duister overwint.
De zinnen streelt, de geest verblijdt dit teken van de zaligheid. Ashes to ashes, dust to dust, maar in de diepte van het fust geborgen in der aarde schoot verrijst het leven uit de dood.
De wijn, dat levende gedicht, staat in het tintelende licht te stralen met een stille gloed. Een stem staat op en zingt zo zoet. Uit de geheimen van de nacht verrijst de wijn in volle pracht. |
|
|
 |
|
|
SIMEON ------------- ' MESSIAS ' was zijn naam, Gezalfde, Levend Heil. Daarop had hij gewacht; het werd de hoogste tijd. Dan was het toch écht waar, hij raakte 't teder aan. Geduld werd zo beloond; Het Vleesge- worden Woord. Kom ook bij mij, Gij Heer, Uw Schaduw is genoeg. Ik wacht wel op die dag; mijn hart staat afgesteld. Tony Hutsebaut 10.02.1992 |
|
|
 |
|
|
GEBED
Lieve Maria, Jij brengt ons de blijde boodschap dat eenvoudige mensen de oogappels zijn van God. Jij toont ons hoe God ons kan bewaren voor het kwaad dat ons hart aantast. Vraag God in Jezus' naam dat Hij ons teder aanraakt zodat wij onze ogen richten naar Hem, ons hart openen voor Hem. Dan kan Hij ook in ons leven binnenkomen zoals bij Jou en kan Hij ons genezen, herstellen, heropbouwen tot een klein heiligdom, waarin Hij graag verblijf houdt. (Uit: "Ik zal je dragen" Iny Driessen p.94) |
|
|
 |
|
|
ALS IK HET BOEK NIET HAD (Jo Gisekin)
Als ik het boek niet had zou ik ànders leven. In de spiegels van het blad zie ik mijn gisteren. De nacht, het zeldzaam tedere van elk verleden dat niet vervaagt nu ik nog alles weet.
Ik ken de plekken waar het landschap tot aan mijn voetzool plooit in veel verborgen geuren, de zon een feest is. Muziek een stortbui uit wijde galmgaten. Psalmen voor een ver verschiet.
Hoe zou ik weten wie de tijd ontstak, aan ieder woord zijn klinker gaf, zingend in mijn oor. De vreugde kan niet op in alle talen, in elk nieuw boek een jong bestaan.
(Uit: Het eiland van elkaar-Uitg. P 2006) |
|
|
 |
|
|
WIJ HEBBEN MET ELKAAR GEWANDELD (Michel Vanderplas)
Wij hebben met elkaar gewandeld waar de dingen begonnen aan hun heerlijkheid: op de eerste dag van de stenen tijd, in de eerste tuin der kale aarde.
En sindsdien, God, lijden wij aan elkander, roepen wij uit de diepten: Adam ! Heer ! tot Gij het zwaard wegneemt, de sterren weer laat dalen, en ik in uw mens verander.
Wij missen elkaar, wij kunnen niet slapen, ik voel Uw adem 's nachts langs mijn verdriet; Gij hoort mijn pen krassen die u niet ziet. Ik haat mijn appel; Gij uw vlammend wapen. Wind, sterren en dromen, beken het maar: wij willen weer wandelen met elkaar.
(Uit: Gensters in het licht/80 gedichten uit de Lage Landen belicht door Paul Vanderghote s.j. Uitg. Halewijn) |
|
|
 |
|
|
BRIEF VAN FRANCISCUS VAN ASSISI AAN ZIJN NAAMGENOOT IN ROME
Goede broeder in Christus, tot mijn grote vreugde vernam ik dat de verzamele kerkleiders je tot paus kozen. De paus van Rome was voor mij al lang geen onbekende. Ik bezocht hem meer dan eens en ook enkele van mijn volgelingen werden daartoe rijp bevonden. Drie dingen wou ik je vertellen. Ik, trotse ruiter weleer, keek op de melaatsen neer; ze moeten mij dan wel hebben gehaat. Toch ben ik eens afgestapt en heb er een omhelsd. Zo ben ik het leven van onderuit, van de zijde van de verstotenen gaan bekijken. Het doet me genoegen dat je in je land aidslijders ging opzoeken. Op een keer wou ik een kerkje herstellen,daarvoor had ik buiten zijn weten de beurs van mijn vader geplunderd. Het gaf thuis een donderslag. Toen begreep ik dat de Kerk niet met geld alleen te redden was. Eens stapte ik de trappen van de basiliek van de paus op. Daar zaten heel wat schooiers, vuil en ongewassen. De mensen deden alsof ze lucht waren. Het greep me zozeer aan, dat ik met één van hen van plunje verwisselde. Een hele dag moest ik verwijten van luilak en vuilaard aanhoren. Wie dacht ik wel dat ik was ? Graag zou ik je af en toe eens incognito zien lopen. Zo blijf je in de wijde wereld op beide voeten staan. Moge het je goed gaan, broeder, samen met medeapostelen, grote en kleine. Rovaro |
|
|
 |
|
|
EMMAUS (Patrick Lateur) De tocht terug is nooit zo lang geweest. Jeruzalem een puin, de droom verdroomd. Al wat men in de oude Schriften leest is tevergeefs, voor altijd weggehoond.
De mijlen naar hun oude dorp doen pijn. Twee volgelingen gaan vermoeid hun weg van dagelijks brood en amper samenzijn, bedroefd om alles wat hun werd ontzegd.
" Te klein is uw geloof in de profeten ". Alleen hun oren zien, ze houden halt, vernemen wat men nooit meer kan vergeten en vragen: "Blijf bij ons, de avond valt". |
|
|
 |
|
|
BIDDEN (Toon Hermans)
Wie 'spreekt' heeft woorden nodig om zijn gevoelens te verklanken. Wie 'muziek' maakt heeft noten nodig en wie 'gelooft' heeft zijn gebeden. Wie bidt, weet dat het goed is om na elke gesproken zin te wachten... even lang als de voorgaande zin. Zodat het gesproken (of gedachte) woord even echoot in jezelf. De innerlijke na-galm bereikt je ziel. Dit betekent dat zelfs tijdens een gebed de totale stilte het hoogtepunt is. |
|
|
 |
|
|
GEBED VAN EEN 78-JARIGE... Onze Vader, die in de hemel is, Uw Naam had ik moeten heiligen, want Uw Rijk zal komen en Uw Wil geschieden op aarde. Ik kreeg mijn dagelijks brood, en U vergaf mijn schuld. Aan anderen heb ik die niet vergeven, ik leidde mezelf in bekoring en ik heb mij niet van het kwade kunnen verlossen, zo is het.
|
|
|
 |
|
|
'HEBBEN' EN 'ZIJN' (Eduard Hoornik) Op school stonden ze op het bord geschreven, het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, de ene werklijkheid, de ander schijn. Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven, is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, vervuld worden van goddelijke pijn. Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten. Is naar de aarde hongeren en dorsten. Is enkel zinnen, enkel botte plicht. Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, is kind worden en naar sterren kijken, en daarheen langzaam worden opgelicht. (Uit: Het menselijk bestaan.) |
|
|
 |
|
|
JEZUS, EEN APART VERHAAL (Manu Verhulst pr.) JEZUS... een apart verhaal dat steeds opnieuw tot leven komt in elke mens die aarzlend Zijn naam vernoemt als van een teerbeminde, geborgen in de schaduw van zijn hart.
Een apart verhaal van brood en vissen en van woorden in het zand; en van die man wiens woord een mensenkind van dood naar leven voert.
JEZUS is een zo apart verhaal dat elke mens die dit verhaal beleeft een beetje anders wordt, apart: woestijn in de ogen en vrede rond de mond. (Uit: Jezus, een ander verhaal, Lannoo 1998,blz.7) |
|
|
 |
|
|
T I J D (Bron onbekend) Er zijn mensen met tijd, mensen zonder tijd en mensen die de tijd vergeten. Wij hebben allemaal een tijd: een tijd om te leven, een tijd om tijd te maken en tijd om tijd te nemen. Sommige mensen zijn tijdloos, zij lijken wel zo goed als mens bezig dat zij de tijd overstijgen. Hun tijdelijk bestaan grenst aan de heiligheid. Als goedheid tijd heeft gekregen om zich te ontwikkelen in het leven, dan neemt dat leven iedere mens met zich mee op zijn eigen tijd naar een wereld vol eeuwige goedheid. Daar bestaat geen tijd. Daar zal men genieten van Gods goedheid in eeuwigheid. En op Gods goedheid en eeuwige heiligheid past geen enkele tijd. |
|
|
 |
|
|
G E B E D (Thomas More) Heer, schenk mij een goede sprijsvertering en ook iets om te verteren. Schenk mij een gezond lichaam en de gave om dit zo gezond mogelijk te houden. Schenk mij een heilige ziel o Heer, die steeds voor ogen houdt wat goed en rein is, zodat zij bij het zien van de zonde niet schrikt, maar een middel vindt om alles weer in orde te brengen. Schenk mij een ziel die niet weet wat verveling is, die geen mopperen, geen zuchten en geen klagen kent. En laat niet toe, dat ik mij al te veel zorgen maak over wat zo'n grote plaats inneemt en zich 'ik' noemt. Heer, geef mij gevoel voor humor. Geef mij de genade een grap te begrijpen zodat ik een beetje geluk leer kennen en anderen hierin kan laten delen. AMEN. |
|
|
 |
|
|
IK ZIE.... (Jan van Opbergen) Ik zie de hemel opengaan, de aarde in het licht van mensen die elkaar zien staan, - Gods eigen aangezicht.
Ik zie de wereld omgekeerd, de laagste bovenaan, het ongeziene in het licht, - uit niets groeit Gods bestaan.
Ik zie het lang beloofde land, waar alles wordt gedeeld, van grond tot licht, van steen tot brood, - wij zijn Gods evenbeeld.
Ik zie een stad van puur kristal, de leugens zijn voorbij. Wij leven in doorzichtigheid, - Gods waarheid leven wij. (Melodie: "God moves in a mysterious way ") |
|
|
 |
|
|
IK WEET DAT MIJN VERLOSSER LEEFT (Piet Thomas) Hoezeer ik ook door angst en pijn verwond en overweldigd ben, ik die verward in schone schijn te laat de gaven Gods erken, ik weet dat mijn Verlosser leeft.
Hoezeer ik telkens weer ervaar dat al wat ademt moet vergaan en dat waar eerlijk is en waar moet onderdoen voor list en waan, ik weet dat mijn verlosser leeft.
Zoals het duister voor het licht verdween de dag dat Hij verrees, zo breekt ook eens het vergezicht doorheen de mist van haat en vrees, ik weet dat mijn Verlosser leeft.
De wereld is nog steeds verdeeld, verziekt door oorlog en verraad, maar eens rijst uit het ziektebeeld een vrede die nooit meer vergaat, ik weet dat mijn Verlosser leeft. |
|
|
 |
|
|
M A A R T (Guido De Henau)
Wat kan die krijger nog verzinnen, wie wil van Mars 't harnas vertinnen ? De lente lacht al in haar baartje, Tineke van Heule, ons maartje, blaast de wind de hagel rond in vlagen, de zon kruipt dichter, lengt de dagen, het hart gezond, de mens wil spuien, april zijn grillen, wij ons buien ! |
|
|
 |
|
|
GOD VAN ONS HART... (Willem Vander Zee) God van ons hart, Gij hebt ons verbonden eens en vooral op leven en dood. Uw leven deelt Gij met ons en onze dood is Uw zorg.
God van ons hart, blijf ons vasthouden als wij U dreigen los te laten, blijf ons aanvuren als wij de moed verliezen: dat wij ons staande kunnen houden als bondgenoten van U, zo betrouwbaar als Gij.
Maak ons tot bondgenoten van elkaar: dat we van onze verschillen geen geschillen maken maar ons verheugen in onze verscheidenheid; bereid zijn van elkaar te leren en samen te zoeken naar wat er nu te doen is.
Maak ons tot bondgenoten van hen die niets of niemand hebben: dat wij instaan en opkomen voor iedere mens, veraf en nabij, die het slachtoffer is van onze macht en rijkdom.
Maak ons tot bondgenoten van alles wat stemloos is in uw schepping: dat wij eerbiedig en zorgvuldig omgaan met wat in Uw verbond is opgenomen: de aarde die wij bewonen, de lucht die wij inademen, het water dat ons van dienst is, het groen dat de aarde siert, de dieren die onze lotgenoten zijn, zusters en broeders van Uw verbond, en niet onze bezittingen.
Maak ons tot bondgenoten van allen die anders denken en anders geloven: dat wij er ons samen van bewust zijn dat gerechtigheid gewild en gedaan moet worden, dat vrede gesticht moet worden, dat heelheid van de schepping geleefd moet woren, en dat wij mensen van Uwentwege daartoe worden geroepen en bemoedigd.
GOD VAN ONS HART, BRENG ONS TE BINNEN DAT BREKEN EN DELEN DE WOORDEN ZIJN VAN UW VERBOND MET ONS, VOORGEDAAN DOOR HEM DIE ONS IS VOORGEGAAN, UW LIEFDE, UW VERBOND, IN LEVENDEN LIJVE.
(Uit: Tijdschrift ADEM-TOCHT 35e jaargang nr.4-2016) |
|
|
 |
|
|
IK VRAAG JE... (Theo Willemen) Ik vraag je, Man van Galilea, was jij een mens, zoals ik, zoals wij ? Je betrad ongebaande wegen. Kon je dit allemaal alleen ? Of was jij anders dan wij ? Je leven leek wel uitgestippeld. Jouw daden waren onbegrijpelijk goed. De lidtekens van je liefde droeg je doorheen je hele leven.
Ik vraag je, Man van Galilea, was jij mens zoals wij, of was je meer ? Je loon was onbegrip, zelfs vriendschap kreeg je met verraad betaald. Jouw leven liep naar de Calvarietop. Moet een mens dan altijd over bergen heen om 'mens' te zijn ? Jij bent voor ons pijn, lijden en dood ingegaan. Is dat niet ongewoon ? Is dat niet het werk van God ?
MAN VAN GAILEA, NIEMAND WAS ZO GROOT ALS JIJ, JIJ, DIE JE ZO KLEIN HEBT GEMAAKT VOOR ONS. |
|
|
 |
|
|
ONGEHUWD OM GOD
Ik heb geen huis ik heb geen kind, ik heb geen mens die mij bemint, die ik mijn enige kan noemen.
Mijn tent staat in Gods witte woestijn, maar 't bloed van zijn hart is mij water en wijn, ik dorst naar geen andere bronnen.
Bij Hem is alle geven mateloos, van Hem is alle liefde weergaloos, voor Hem blijft alle danken woordenloos. (Paul Vanderghote s.j. -rouwgedachtenis) |
|
|
 |
|
|
ZO TEDER IS DE GODHEID (Kurt Marti) (Vert. Piet Thomas) Zegt de ene: " Alles wat je over God kunt zeggen is God. " Zegt de andere: "Alles wat je zeggen kunt is God niet. " Zegt meester Eckart: " Beiden spreken de waarheid. " En ik denk: Zo teder is dus de Godheid ! De klemmen van de logica vatten ze niet.
(Uit: Tijdschrift Adem-Tocht 31e jaargang nr.2/2011) |
|
|
 |
|
|
IK BEN ANDERS... Ik mag van jou niet zijn wie ik ben je snijdt me op jouw maat tot verlengstuk van jezelf zo wordt ik jouw beeld wat slecht is volgens jou moet ik bestraffen wat goed is belonen door gebeden denk je van mij af te dwingen wat jij begeert je somt je verdiensten voor mij op en meent zo van je toekomst bij mij zeker te zijn ik ben niet wat jij denkt ik ben geen contract-god ik zoek contact ik ga met jou in zee zoals je bent met je goed met je kwaad zo loop ik met je mee in eerbied voor jouw zo-zijn voor wat je maakt tot wie je bent kun je mij ook laten wie ik ben - Niet gelijk aan jou? durf je mij te zien als die ander zonder angst voor verschil? durf je mij te denken als een persoon maar dan onbegrensd geheel om jou heen? durf je mij te zoeken en als je mij vindt durf je mij dan weer los te laten? ik zoek contact met jou ik wil bemind worden door jou wil jij? (Uit Paula Copray: Als horende, de Zwijgende. Gedachten en gebeden van een God, zoals verbeeld in de procestheologie,Dabar Luyten 1997) |
|
|
 |
|
|
'' Als Christus niet is verrezen, is uw geloof waardeloos '' (1 Kor.15,17)
P A S E N Geen Pasen zonder lijden, geen leven zonder sterven...
Geen uitkomst zonder inzet, geen kruisdood zonder nagels...
Zijn Woorden blijven waarheid; gezaaid, dààr op Golgotha...
Heer, til mij op, bevrijdt mij uit de afgrond van mijn twijfels...
Onderweg naar Emmaüs, wees ook Gij mijn metgezel...
Wellicht dat ook mijn ogen, dat wonder mee aanschouwen...?
Tony Hutsebaut (Pasen 1992) |
|
|
 |
|
|
P A S E N (Roger Pylyser)
Pasen is verrijzen en jezelf bewijzen dat je verder leeft, nog de moed vergaren die je vleugels geeft.
Pasen is ontwaken, overstuur geraken door de lentegloed, nog in iets geloven, 't brandend vuur niet doven dat verwarmen moet.
Pasen is weer hopen, 't huis van onrust slopen en erg dankbaar zijn, nog wat liefde geven, hunk' ren naar het leven, vreugde na de pijn... |
|
|
 |
|
|
HET GELAAT VAN DE BARMHARTIGHEID. AFKONDIGING BUITENGEWOON JUBELJAAR VAN DE BARMHARTIHEID. (MISERICORDIAE VULTUS-PAUSELIJKE BUL /Paus Franciscus -1 september 2015) Aanhef: 'Jezus-Christus is het gelaat van de barmhartigheid van de Vader. Het mysterie van het christelijk geloof is in die barmhartiheid helemaal aanwezig. In Jezus van Nazareth bereikt de mens geworden en zichtbare barmhartigheid haar volheid. De Vader, "rijk aan barmhartigheid"(Ef 2,4) heeft zich aan Mozes geopenbaard als "een barmhartige en genadige God, geduldig, groot in liefde en trouw"(Ex 34,6). Op verschillende wijzen en tijdstippen is Hij ook daarna zijn goddelijke natuur blijven onthullen. Wanneer de "volheid van de tijd" gekomen was(Gal 4,4), toen alles volgens zijn heilsplan had plaats gevonden om ons zijn liefde op een definitieve manier te openbaren.Wie Hem ziet, heeft de Vader gezien(cfr Joh 14,9). Doorheen zijn woord, zijn gebaren en heel zijn persoon openbaart Jezus van Nazareth Gods barmhartigheid. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ---------------- Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook als is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Heb daarom ook vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn; houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld. Streef naar geluk. (Tekst gevonden in de oude Sint-Pauluskerk in Baltimore-1692) |
|
|
 |
|
|
RIJMEN VOOR EEN REIZIGER IN ANTWERPEN (Hugo Claus)
Zij liggen breeduit in de etalage de beesten van de zee, de kleurige kreeft, de kwaje krab, de onbetrouwbare paling, de weemoedige tong, de goedlachse haring. Het goedkoopst is de sprot. Het duurst de tarbot. Nee, nog duurder is het gebod van liefde. |
|
|
 |
|
|
HET GELE LINT... (Irwine Levine en L. Russell Brown) ( Tie a yellow ribbon round the old oak tree ) Ik kom naar huis, ik heb mijn tijd uitgezeten. Nu moet ik weten wat er nu voor mij is en wat niet. Als je mijn brief ontvangt waarin staat dat ik weldra vrij zal zijn, dan weet je wat te doen. Als je mij nog wil, als je mij nog wil. Knoop dan een geel lint rond de oude eikenboom. Het heeft drie lange jaren geduurd; wil je mij nog ? Als ik geen lint zie rond de oude eikenboom zal ik op de bus blijven en alles tussen ons vergeten. Ik zal de blaam op mij nemen. Als ik geen geel lint rond de oude eikenboom zie. Buschauffeur kijk in mijn plaats, want ik zou het niet kunnen verdragen, te zien wat ik niet zie; ik zit écht nog in de gevangenis en mijn geliefde heeft de sleutel. Een eenvoudig geel lint is wat ik nodig heb om vrij te zijn. Ik schreef en vertelde haar, alsjeblief knoop dan... zond de oude eikenboom. Nu is de hele bus aan het juichen en ik kan mijn ogen niet geloven. Een honderdtal gele linten rond de oude eikenboom... |
|
|
 |
|
|
HEMELVAARTSDAG (Nik. Devynck o.s.b.) Een liefdevolle nabijheid, die wij God noemen, draagt heel ons leven en alles wat wij meemaken. Dat Jezus onder ons is gekomen, dat Hij ons bestaan heeft gedeeld, dat Hij gestorven is en verrezen, trekt deze lijn door en sluit aan bij onze diepe menselijk vragen naar het begin en het einde. Wij grijpen terug naar Zijn Woorden in de Schrift, omdat ze ons inspireren. Daarvan getuigen betekent anderen uitnodigen om mee in de stroom van het leven te staan, die ontspringt bij de Vader die in Jezus tot ons gekomen is. |
|
|
 |
|
|
EDELMAN BEDELMAN ( Guillaume Van Der Graft ) Tussen de bedelman en mij bestaat die veredelde relatie dat wij broeder en broeder zijn,
de bedelman van moeders lijf af aan, geboren in de goot, en ik, getogen in Gods dood.
Ik heb mij daarboven verheven in de denkliften van het leven en de schachten van de behoeften
waarmee wij de Heer verachten, waarmee wij de Geest bedroeven,
maar als hij meneer tegen mij zegt duizelt het mij van woede,
ik val door de diepten der schaamte terug in mijn eigen geraamte.
|
|
|
 |
|
|
DE KOOLMEES Jij, Koolmees met bonte kleuren, jij weet mijn hart nu, op te beuren.
Daarachter in het groene lover, speelt g'uw spel vol blij getover.
De Heer heeft je zo rijk getooid en ik voel mij alledaags, berooid.
Wellicht moet ik nog ontdekken, jouw dartel zijn, dat vreugd kan wekken.
Ach, leer mij, mijn lot blij aanvaarden, toegespitst op échte waarden.
Dan kan ik ooit mijn lied aanheffen en zal uw zang mijn ziel verheffen.
Tony Hutsebaut 11.07.2003 |
|
|
 |
|
|
IK HEB IN DE HERFST...(Thich Nhat Hank) Ik heb in de herfst, toen ik in een park was, heel lang naar een prachtig klein blaadje gekeken dat de vorm had van een hart. Het was bijna helemaal rood en hing nog net aan een tak, klaar om af te vallen. Ik vroeg het blad of het bang was, omdat het herfst was en de andere blaadjes al gevallen waren. Het blad zei tegen me: Neen, in de lente en de zomer heb ik volop geleeft, ik heb hard gewerkt om de boom te helpen voeden en een groot deel van mij is nu in de boom. Als ik naar de aarde terugga, zal ik de boom blijven voeden. Dus maak ik mij nergens zorgen over. Als ik de tak verlaat en naar de grond dwarrel, zal ik naar de boom zwaaien en tegen hem zeggen: " Tot gauw "! (uit: Tijdschrift van Adem-Tocht 35e jaargang nr.5) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- Voor wie het woord 'Geluk' wil bevatten is het van essentieël belang om geluk niet te beschouwen als doel, maar als beloning. (Antoine de Saint-Expéry) Ik ben niet wat mij is overkomen. Ik ben wat ik koos te worden. (Carl Jung) Geluk vind je niet door te zoeken naar het grote, maar door te leren genieten van het kleine. (Socrates) Alle succesvolle mensen hebben één ding gemeen: Ze herkennen kansen. (B.Marton) Educatie is het krachtigste wapen dat we kunnen gebruiken om de wereld te veranderen. (Nelson Mandela) Wie een fout maakt en die niet herstelt,maakt nog een fout. (Confucius)
|
|
|
 |
|
|
DE DIERENVOORSPELLERS.... Voor de regen: - steken de vliegen; - raken de zwaluwen al vliegend het aardoppervlak. - reinigen de vogels hun pluimen; - slaan de eenden en de ganzen met hun vleugels, terwij ze in het water zwemmen. - krabben de kippen in het zand; - wentelen de kippen zich in het slijk.
|
|
|
 |
|
|
IN MEMORIAM (Opgedragen aan mijn zuster Rachelle +18.05.2016) (en in gedachten bij André)
Merel, ik hoorde uw prachtig lied als zachte troost bij ons verdriet.
Weet je nog de tijd van onze jeugd, het was niet al blijheid en vreugd.
Soms een tranendal met ups en downs, verbeten pijn; droeve clowns.
Nu klopt de dood bij jouw deur aan, het doek valt neer, de strijd gedaan.
Rust nu maar zacht in Zijn warme schoot en wordt weer nieuw voorbij de dood...
Tony Hutsebaut 29.06.2016
|
|
|
 |
|
|
CITAAT ---------- Toen de boer voor de derde maal bij de verzekering aangifte deed dat zijn hengst weggelopen was, zei de inspecteur dat het een nachtmerrie was... (Bert Dewilde) |
|
|
 |
|
|
J U L I (Guido De Henau) In juli spint de zon tamponnen, witte wolken uit een blauwe lucht en die volgen om te zonnen 't vakantievolkje op zijn vlucht.
Wie thuisblijft als zovelen, kan in vriendschap bij een glas de lange zomerdagen delen aan de molen,bij de waterplas. |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- Geduld en volharding creëren samen een magisch effect dat problemen oplost en hundernissen doet vervagen. (J.Q. Adams) De geest wordt rijk door wat hij ontvangt, het hart wordt rijk door wat het geeft. (V. Hugo) Soms zijn de dromen die uitkomen, de dromen waarvan je niet eens wist dat je ze had. (A. Sebold) Ons krachtigste wapen tegen stress is ons vermogen om de ene gedachte boven de andere te kunnen verkiezen. (W. James) Staatkunde is tegenwoordig meestal de kunst om nieuwe redenen voor nieuwe belastingen te ontdekken. (H. Nahr) |
|
|
 |
|
|
ONUITGEGEVEN GEDICHTEN (In de gevangenis geschreven door Paltjel Kossover) ( Uit het boek van Elie Wiesel: Het testament van een vermoorde joodse dichter)
Hij is niet in zijn bewegingen, hij is niet in zijn woorden, en ook niet in zijn woedeaanvallen, niet in zijn bekentenissen, niet in zijn lichaam, niet in zijn tijd; maar dan, waar is hij dan wel ?
Nacht, voor de aanval. Bleek gerucht, dat aanzwelt en gromt. Gerucht voor de schreeuw die voortstroomt en doodt en sterft. God, voor het gebed. Harde stilte die leeft en slaat.
Het geheugen: tempels en prikkeldraad, lijken en muren van Jericho en Warschau, getto's voor zieners, gevangenissen en duisternis, rotsblokken en zweepslagen, fusilleringen en stuiptrekkingen; dode kinderen, kinderen van doden: hoe lukt het je, bewaarder van de tijd, niet te verdrinken in de waanzin van hen die jou het leven geven ?
Doodgraver, geef maar aan de aarde de modder en de klei van de hemel terug. Bedek je gezicht, doodgraver, en maak God beschaamd, die zijn eigen gezicht heeft verhuld. Laat de doden alleen, doodgraver, zoals ze jou alleen hebben gelaten; de levenden eisen je op want je maakt hen bang.
Het leven is een te lang gedicht of niet lang genoeg, te eenvoudig of niet eenvoudig genoeg, het leven is teveel of niet genoeg, te helder of niet helder genoeg. HET LEVEN IS TEVEEL EN NIET GENOEG. IS HET LEVEN EEN GEDICHT ? ONVOLTOOID... |
|
|
 |
|
|
OPDAT (Roland Jooris) Opdat het weer dag zou worden, opdat het feest zou kunnen beginnen, zon op de huizen, zon op beton, de uittocht naar de zon en naar haar verste stranden; opdat ik dan alleen zou kunnen achterblijven in het binnenland van mijn gedachten in de nagelaten zomer van een dorp; opdat ik stil als een sloot tussen lommerrijke bomen zou kunnen verdwijnen; opdat ik niets dan wat gerimpel zou voelen. (uit: Gensters in het licht / Paul Vanderghote s.j. /Halewijn) |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ----------------- Zonder opzet verleidt de bloem de vlinder. Zonder opzet zoekt de vlinder de bloem uit. Als de bloem opengaat, komt de vlinder. Als de vlinder komt, gaat de bloem open. Ik ben ook zo. Misschien ken ik andere mensen niet en misschien kennen zij mij niet. Maar zelfs al kennen we elkaar niet, toch volgen we als vanzelf dezelfde universele wet. (Meester Ryokan, 18e eeuw) |
|
|
 |
|
|
MOERBEIBOOM (A.Van Wilderode pr.) Als ik kijk door zijn takgebinten van hard en gerimpeld hout en harskwasten even oud zie ik schrijlings het jongetje zitten genist in een nimbus van goud.
Ik hoor hem met kooswoordjes praten tot de lijsters van alle kant aandansend vlakbij zijn hand haast moeiteloos aan te raken en nawiegend zielsverwant.
De wind van gelukkige jaren blaast een deel van het zonnelicht dat in vlokken gevallen lig op alle branken en blaren speels naar zijn kleine gezicht.
Ik kijk in een latere leegte. Naar niemand. De jongen is heen, een langzame ladder alleen ligt in het verdriet van de regen, de sporten gerot één na één. (uit: Gensters in het licht-belicht door Paul Vanderghote s.j.-Halewijn) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- We beleven onze goede dagen zonder ze op te merken. Pas wanneer er slechte dagen komen wensen we ze terug.(A. Schopenhauer) Bier en wijn moeten karakter hebben, omdat dit bij de meeste drinkers ontbreekt. (Bert Dewilde) De ware reiziger reist traag en zelfs dan staat hij nog regelmatig stil. (S.G.Colette) Vakantiekampen zijn plaatsen waar kinderen naartoe gaan, zodat hun ouders zich kunnen ontspannen. Wanneer we kwetsbaarheid ervaren als kracht en niet als zwakte, dan zijn we voorbij de schaamte... (B. Brown) Waarom hebben we twee ogen en maar één mond ? Om meer te luisteren en alleen datgene te zeggen wat noodzakelijk is. (Zeno van Citium) Het hart ziet beter dan het oog. (Arabisch spreekwoord) Het kleinste wordt groot als je het met liefde doet.(Pater Damiaan)
|
|
|
 |
|
|
WIJDING... (Bij een schilderij t/h Rita Denollet en dit gedicht is aan haar opgedragen)
Moeder van smarten, gehuld in leed.
Zoon van smarten in boetekleed.
En ik, ont- roerd, kniel nu weer neer.
Dring tot mij door en nagel mij vast.
Hier, waart Gij er bij en wij zo blij...
Tony Hutsebaut 14.07.2016 |
|
|
 |
|
|
LEEF LANG EN SCHOON... Sommige voedingscombinaties zoals alcohol, frisdrank, te veel vlees en vis, suiker, E-stoffen en, jawel, stress brengen de darmbacteriën uit hun evenwicht. Men krijgt last van een opgezette buik, krampen en stinkende darmgassen, maar ook moeheid, hoofdpijn, huidproblemen en een verminderde weerstand kunnen het gevolg zijn van een vervuilde darm. |
|
|
 |
|
|
HERHAAL.... (Jo Spoor) Herhaal de woorden, herhaal ze luid, fluister ze zacht aan mijn oor: waarom nog bang zijn, waarom? Zelfs de dood mag dan komen als een dief in de nacht, waar liefde woont overleeft geen angst. De stroom vloet verder, breed en rustig, en rustig de oever, waar we verankerd mogen blijven in God, die enkel Liefde is. |
|
|
 |
|
|
HET OUDE HUIS (Martinus Nijhoff) De kamers waren donkerder geworden, maar geen ding van zijn eigen plaats gezet, en aan de wand, tussen de blauwe borden, hing in ovalen lijstje het portret.
Zie de avond ernstig door het raam inkijken, het oude huis ruist van muziek en zang - een stoet van bloemen gaat dalen en stijgen rondom waar moeder is, op het behang.
Moeder, ik ken je nog: je zacht gelaat, de rimpeltjes om je gestorven ogen - zing weer van God, die altijd naast ons staat -
Ik heb zo lang naar het portret gekeken, dat de ogen glansden en haar mond ging spreken, en 'k hoorde vleugels, die door 't huis heen vlogen. |
|
|
 |
|
|
G E B E D (A. Van Wilderode pr.) Gij kent mijn dood al, God - laat mij niet weten waar hij mij vinden en verrassen zal. Laat mij nog rustig ademen en eten, laat mij nog slapen en de dag vergeten die met zijn zorg mij morgen overvalt.
Want er ligt water meterdiep te zwijgen tussen de huizen waar de herfst begint, en ieder ogenblik, dat ik moet krijgen genadig uit uw hand, kan mij bedreigen en iedere kiem van ziekte zaait zich blind.
Hoe sterk mijn hart is, God, voor een lang leven, hoe sterk de ader die mijn bloedstroom tilt, of mijn verstand niet voortijds zal begeven, voor ik mijn laatste blad heb volgeschreven: Gij weet het, God, maar zwijg, om mijnentwil.
Soms loop ik van een vreemde wind bewogen tussen de lichamen der mensen door gelijk een kind met ingeslapen ogen: ik stoot mij niet, val noet, wordt niet bedrogen omdat ik U binnen mijzelven hoor.
Blijf Gij daar, God, blijf Gij. terwijl mijn voeten geduldig en gehoorzaam op hun reis, terwijl mijn handen maken, wat zij moeten, terwijl ik lachen zal, lezen en groeten - tot in het paradijs. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ---------------- Als er iets op uw tong ligt en het mag of kan er niet af, leg het dan op uw hart en het vloeit eraf. Waar het hart vol van is, loopt de mond van over. (Marcel Gevaert,"Van toen en van nu",2007) |
|
|
 |
|
|
EEN UI IS EEN GEDICHT (Riet Wille) Een ui kost geen geld maar zeg nu zelf, een groente die rokken en ringen draagt is toch een held! Woorden werken vaak op je gemoed (blij,bang,boos,droeg...), ook een ui laat huilen, toch knap dat hij dat doet! En met een uitje kan je twee kanten op: het is een ui die klein is, maar ook een uitstapje: dus een dubbel woordgrapje! Ja, een ui is een gedicht. (uit: Ik word een boterbloem,De Eenhoorn,2015) |
|
|
 |
|
|
KERKASIEL (Wilfried Gepts) Kerken die zich te goed voelen voor mensen zonder papieren, zitten in slechte papieren.
Een kerk waar mensen zonder papieren zich niet thuis voelen, is een papieren kerk, geen huis van God.
Kerken staan veelzeggend middenin het leven als ze luisteren naar stemlozen aan de kant.
Wanneer kerkleiders eerste viool spelen tot de laatste snaar, lopen kerken leeg: wanneer ze zich kwetsbaar afstemmen op gebroken snaren, zit er muziek in. (uit: Graskant,2011-uitgegeven in eigen beheer) (cfr Tijdschrift Adem-Tocht nr.1 -2016) |
|
|
 |
|
|
UITSPRAKEN ---------------- Ik heb mijn geld op de ouderwetse manier vergaard... Ik heb het geërfd. Bruidjes dragen hun trouwkleed tegenwoordig korter en vaker. Ik zal mijn huwelijksdag nooit vergeten. Niemand had ooit twee gelukkiger mensen gezien dan mijn moeder en mijn vader. Elke man zou een vrouw moeten hebben... bij voorkeur de zijne. |
|
|
 |
|
|
VLUCHTHEUVEL Bij de stille plas alsof 't een stukje hemel was.
Bij het koeren van de duiven, die 't bladerdak instuiven.
Bij de onrust van mijn zorgen, hoop ik op een nieuwe morgen.
Bij U, Heer van stil aanhoren, wordt weer zekerheid geboren.
Bij U, in stille kracht verbonden, en weer opnieuw gezonden.
Heer van het Kruis en Heer van het Licht, blijf, verdwijn niet uit mijn zicht.
In mijn zwakte blijkt Uw kracht, in mijn broosheid, Gij, mijn trouwe Wacht.
Tony Hutsebaut 30.07.2002 |
|
|
 |
|
|
SEPTEMBER (Guido De Henau) Nu zal de pracht in kleur verzinken en dauw in mist zijn sluiers hangen, met zwaluwen vol en vol van vinken, voldaan nog gloeiend van verlangen,
terug naar school en kwetterend voort, de jacht gaat open, hoornen schallen, de keuken kruidt, in damp gesmoord, het wild met ware jachtverhalen.
|
|
|
 |
|
|
WAT BOEKEN DOEN (Daniël Billiet) Ook de stoel kan niet meer blijven zitten. Zo woelen woorden zich los van de zinnen, vlammen op in mij, binden mij vleugels aan, zingen van de wereld in dit boek. Mijn lezen vreet de kamer leeg. Nu duurt nu geen ogenblik maar uren avonturen. Het raam barst open en voert mij, ontvoert mij naar de hele wereld buiten in mijn boek. (Uit: Moenie worry nie-Uitg. Averbode 1999) |
|
|
 |
|
|
CITATEN Het is de merkwaardige stroom tussen jezelf en een ander die aan het leven de ware betekenis geeft. (Sandor Marai) Liefde en twijfel hebben nooit op vrienschappelijke voet met elkaar gestaan. (Kahlil Gibran) Wie nieuwe dingen wil ontdekken, hoeft niet op reis te gaan, maar slechts de wereld te bekijken met een nieuwe blik. (Marcel Proust) Voor sommige dingen in het leven heb je geen woorden nodig. Je kunt pas plannen maken voor de toekomst, als je vrede sluit met het verleden. (Joy Fielding) Ik wordt liever gehaat om wie ik ben, dan geliefd om wie ik niet ben.(K.Cobain) Je beseft dat je oud wordt, wanneer je stopt om je schoenveters vast te binden en bedenkt wat je nog kan doen nu je daar toch beneden bent.(G.Burns) Wie naar buiten kijkt, droomt. Wie naar binnen kijkt, wordt wakker.(C. Jung) Liefde is de triomf van verbeelding op intelligentie.(H.L.Mencken)
|
|
|
 |
|
|
ENKELE TREFFENDE UITSPRAKEN
De vraag des levens is: ''Gaan we door of slaan we af?" Maar voor de meesten is het: "Slaan we door of gaan we af?". Geld lijkt op vet. Van beide is er genoeg maar altijd op de verkeerde plaatsen. In al onze ijver om sportief te blijven, parkeren we onze auto toch zo dicht mogelijk bij de sporthal. Alle paddestoelen zijn eetbaar. Weliswaar zijn er paddestoelen die je maar één keer kunt eten. Op een dag vind je de vrouw van je leven en dan ben je al getrouwd,natuurlijk. De natuur is een wonder. Eén miljoen jaar geleden wist nog niemand dat de mensen een bril zouden dragen. Mooie meisjes zijn net eekhoorntjes... Ze vallen voor alle eikels. Elke getrouwde man weet waarom ze aan orkanen, vrouwennamen geven. Vriend: iemand die tijdens je leven tegen je zegt wat anderen na je dood vertellen. Wees vriendelijk tegen je kinderen, zij kiezen later uw tehuis.
|
|
|
 |
|
|
BEZINNINGSTEKST (Joseph Losy) God is leven. God is liefde. God geeft zich aan de mens in liefde. En op aarde heeft God geen andere handen dan deze van de mensen. Via de mensen gaat Hij naar andere mensen, in een liefdevolle tocht, tot alle mensen die een gemeenschap van broeders en zusters zijn. Dit zegt de apostel Paulus: " De liede van de Heer stuwt mij voort. " Niets kan deze dynamiek afremmen. In de ene stad werd hij gestenigd, in de andere gevangen genomen. Maar zodra hij weer vrij was getuigde hij opnieuw over God. God is leven. God is liefde. Overal waar Hij aanwezig is hier op aarde, is Hij aanwezig in een liefdevolle dynamische aanstekelijkheid, die mensen samenbrengt. Deze mensen krijgen dan het gevoelen écht te leven. Jezus vraagt dat zijn leerlingen levende stenen te zijn voor de opbouw van zijn Rijk, waarvan Hij de hoeksteen is. Het gaat niet om stenen van klei, die eens voor goed fundering geven, maar het gaat om levende stenen, die steeds sterker het bouwwerk schragen. Met kracht van boven schragen mensen hele muren van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. (Uit: Wereldwijd Brevier) |
|
|
 |
|
|
MEMENTO (Toon Hermans) Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd, de stoet voorbij is, de schuifelende voeten, nu voel ik dat er een diepe stilte komt, en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten, en telkens weer zal ik je tegenkomen. We zeggen veel te gauw: het is voorbij. Hij heeft alleen je lichaam weggenomen, niet wie je was en ook niet wat je zei. Ik zal nog altijd grapjes met je maken, we zullen samen door het stille landschap gaan. Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan. |
|
|
 |
|
|
OKTOBER (Guido De Henau) De spaarzin wordt nu aangezwengeld door banken bij Marjan failliet, er moet gehamsterd en gehengeld en nergens klinkt een olijk lied. Gelukkig, schat, geef jij een kus, hij klinkt wat lauw en sober. We spelen schaak en jij zegt 'mus' bij 't haardvuur in oktober. |
|
|
 |
|
|
AGATHA (Ingmar Heytze) Ik ben ergens halverwege als ik naar je kijk met deze ogen. Mijn testament kan wachten, er is tijd - misschien heb ik nog driendertig jaar, misschien te weinig dagen om jouw beeltenis te maken. Het kan me niet veel schelen zolang jij er bent, mijn leven lang, Agatha - met je naam vol aah's om te fluisteren in de nacht, met je handen en je lippen en het eeuwige geheim van wat er in je omgaat als je naar mij kijkt en lacht terwijl ik laag op laag breng, heen en weer been, zoekend naar je ware kleuren. Met jou zal ik nooit ergens anders zijn dan halverwege, in het midden van de wereld. Mijn werk is mijn wapen tegen de tijd; mijn schild ben jij. (Uit: Ademhalen onder de maan-Uitg. Podium-26 jan.2012) |
|
|
ZOALS HET BREKEN VAN KRISTAL (Gery Helderenberg) Zoals het breken van kristal wanneer de beker barst aan scherven, zoals een glazen waterval in groen en geurig weidedal heb ik gedroomd dat wezen zal mijn sterven.
Zoals een vroege klokkenslag over de lichtbedauwde daken, als 't scheuren van een spinnerag, als 't openwaaien van een vlag zal ik in blauwe lentedag ontwaken.
'k Ga rondedansen op de wind, door wolken, zon en sterren waden, gevleugeld aan een zilverlint, door 't glinsteren van uw sneeuw verblind. 'k Heb Uw geheimen als een kind geraden.
Zoals een ver horengeschal, een wilde kreet om U te werven, het klare breken van kristal, en als de stilte na de knal heb ik gedroomd dat wezen zal mijn sterven. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL De meeste mensen leren en leven met hun hoofd. Succesvolle mensen leren vanuit het leven zelf. Een hoog IQ (intelligentie quotiënt) wordt hoog aangeschreven in onze maatschappij, maar het EQ (emotionele-intelligentiequotiënt) is veel belangrijker om gelukkig te zijn en de dingen te bereiken die je wilt. |
|
|
 |
|
|
DEZE AARDE ( Herwig Hensen ) Deze aarde, wij hebben ze opgebruikt: grond, wateren, beemden, bomen, de vrucht die smaakt, de bloem die ruikt, en 't land waarvan wij dromen.
Wat geven wij onze kinderen mee behalve spreuken en kogels ? niet eens het zuivre zout van de zee en 't zingen van de vogels.
Maar wél het gif en het haastige kruit, en haat die alom kan passen. Sindsdien doven de lentes uit en dorren vroeg de grassen.
Belofte slaat over in ongeduld voor wie geen hoop meer bewaren. Wat zijn wij onder zoveel schuld ? bedriegers of barbaren ? (Uit: Gensters in het licht- 80 gedichten uit de Lage Landen belicht door Paul Vanderghote s.j. - Halewijn ) |
|
|
IK KAN HEM NIET MEER MISSEN, MIJN TROUWE GSM Ik kan hem niet meer missen, mijn trouwe gsm, mijn boezemvriend en bondgenoot, door wie mijn wereld zich ontsloot. Ik kan niet leven zonder hem. Van s' morgens vroeg tot 's avonds laat bel ik naar ieder die ik ken. Ik gsm en dus ik ben en blijf voortdurend aan de praat. Maar als de avond is gevallen ben ik dat hels getater moe: mijn ogen vallen langzaam toe na al dat telefonisch lallen. Nu mag hij ook wat rusten, mijn trouwe gsm, vermoeide vriend en lotgenoot, mijn uitgeputte zielepoot. Ik ga nu slapen... zonder hem. ( Albert Schrever ) |
|
|
 |
|
|
TOEGEWENST (Martinus van den Berg) Dat je mensen mag ontmoeten die jou genegen zijn, van wie je warmte ontvangt.
Dat je mensen mag ontmoeten die naar je omzien, die naar je luisteren.
Dat je mag ervaren dat je ook nu de moeite waard bent, dat je leven ook nu zinvol is.
Da tje mag ervaren dat je als mens kunt blijven groeien, dat je kunt toenemen in menselijkheid.
Dat je innerlijke kracht mag vinden om aandacht en interesse op te brengen voor anderen.
Dat je niet alleen afhankelijk bent, maar ook onafhankelijk kunt zijn, jezelf.
Dat je erbij mag zijn, dat je graag gezien wordt, dat je verbonden mag blijven met de mensen om je heen en met de Heer die om je geeft. (Uit: In Levende Kerk,2006) |
|
|
 |
|
|
ALLERZIELEN (Emmy Swerts) Hoe wij samen aan de tafel zaten even maar, zo lijkt het nu, samen praatten, lachen, aten, hoe we samen baden en hoe wij die bleven aan die daagse rituelen denken, nu jij bent heengegaan naar rijkere dis in zalen van overvloedig leven waar je kent geen enkel aards gemis en hoe de kracht van vroeger samenzijn nu het dagelijks brood van onze sterkte is. |
|
|
 |
|
|
KOM, O GEEST DES HEREN, KOM Kom, o Geest des Heren, kom, uit het hemels heiligdom waar Gij staat voor Gods gezicht.
Kom, der armen troost, daal neer, kom en schenk uw gaven, Heer, kom, wees in de harten licht.
Kom, o trooster, Heil'ge Geest, zachtheid die de ziel geneest, kom, verkwikking zoet en mild.
Kom, u vrede in de strijd, lafenis voor 't hart dat lijdt, rust die alle onrust stilt.
Licht dat vol van zegen is, schijnt in onze duisternis, neem de harten voor U in.
Zonder uw geheime gloed is er in de mens geen goed, is de ziel niet rein van zin.
Was wat vuil is en onrein, overstroom ons dor domein, heel de ziel die is gewond.
Maak weer zacht wat is verstard, koester het verkilde hart, leid wie zelf de weg niet vond.
Geef uw gaven zevenvoud ieder die op U vertrouwt, zich geheel op U verlaat.
Sta ons met uw liefde bij, dat ons einde zalig zij, geef ons vreugd' die niet vergaat. AMEN. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ---------------- Als je EQ goed ontwikkeld is, ben je emotioneel in balans: . Je bent je bewust van wat je voelt en kunt ermee omgaan. . Je denkt positief over jezelf en laat je niet snel uit je lood slaan. . Je kunt consequent werken aan wat je op lange termijn wilt. . Je kunt je goed verplaatsen in de belevingswereld en de gevoelens van anderen. . Je bent prettig in de omgang, zowel met bekenden als onbekenden. |
|
|
 |
|
|
WIJ LOVEN U, GOD... Wij loven U, God, om uw glorie, die uitgestald ligt inal het geschapene op aarde, in de sneeuw, in de regen, in de wind, in de storm; in al uw schepselen, zowel de jagers als de gejaagden. Want alle dingen bestaan slechts zoals ze gezien worden door U, zoals ze gekend zijn door U; alles bestaat alleen in Uw licht en Uw glorie wordt zelfs verkondigd in wat U loochent; de duisternis verkondigt de glorie van het licht. Zij die U loochenen zouden U niet kunnen loochenen indien Gij niet bestond; en hun Godsloochening is nooit volkomen, want als dat zo was, zouden zij zelf niet eens bestaan. Zij bevestigen U door te leven; alle dingen bevestigen U door te leven; de vogels in de lucht, zowel de havik als de vink; de dieren op de aarde, zowel de wolf als het lam; de worm in de grond en de worm in de buik. Daaron moet de mens, die Gij bewust maakte van Uw bestaan, U bewust prijzen, in gedachte en in woord en daad. ( Fragment uit de laatste koorzang in: Murder in the Cathedral(Londen 1935) van de Engelse dichter en dramaturg Thomas Stearns Eliot(1885-1965)
|
|
|
 |
|
|
VERDRINK MIJ IN JOUW OGEN (Tine Hertmans) Verdrink mij in jouw ogen, kind, die de schat der onschuld nog in zich bergen net zolang tot de rauwheid van het leven jouw dromen aan diggelen slaat en in zijn val jouw kinderlijke onbevangenheid meesleurt naar de diepten van realiteit die haaks staan op de onschuld in jouw ogen, kind. |
|
|
 |
|
|
ONZE SENIOREN (Emmy Swerts) Golvend naar een verre kust drijven jaren ons voorbij, ritmisch rij aan rij, als bloemen in de zon verwelken lente- en wintertij, een zeepbel is de dag zo voor jou als voor mij, maar vloeit dit leven onmerkbaar in zijn haast het onbekende tegen, wat blijft is onzichtbaar de liefde die elke mens kan geven. |
|
|
 |
|
|
ZONNELIED VAN ST. FRANCISCUS VAN ASSISI Allerhoogste, almachtige,goede Heer, van U zijn de lof, de roem, de eer en alle zegen. U alleen, Allerhoogste, komen zij toe en geen mens is waardig uw naam te noemen. Wees geprezen, mijn Heer, door al uw schepselen vooral door mijnheer broeder zon die de dag is en door wie Gij ons verlicht. En Hij is mooi en straalt met grote pracht; van U, Allerhoogste, draagt hij het teken. Wees geprezen,mijn Heer, door zuster maan en de sterren. Aan de hemel hebt Gij ze gevormd, helder en kostbaar en mooi. Wees geprezen, mijn Heer, door broeder wind en door de lucht, bewolkt of helder, en ieder jaargetijde, door wie Gij het leven van uw schepselen onderhoudt. Wees geprezen mijnHeer, door zuster water die heel nuttig is en nederig, kostbaar en kuis. Wees geprezen mijn Heer, door broeder vuur door wie Gij voor ons de nacht verlicht; en hij is mooi en vrolijk, stoer en sterk. Wees geprezen mijn Heer, door onze zuster moeder aarde die ons voedt en leidt, en allerlei vruchten voortbrengt, bonte bloemen en planten. Wees geprezen, mijn Heer, door wie omwille van uw liefde vergiffenis schenken, en ziekte en verdrukking dragen. Gelukkig wie dat dragen in vrede, want door U, Allerhoogste, worden zij gekroond. Wees geprezen, mijn Heer, door onze zuster de lichamelijke dood, die geen levend mens kan ontvluchten. Wee hen die in doodzonde sterven; gelukkig wie zij in uw allerheiligste wil vindt, want de tweede dood zal hun geen kwaad doen. Prijs en zegen mijn heer, en dank en dien Hem in grote nederigheid. (Op het einde van zijn leven heeft Franciscus zijn Zonnelied, de lofzang van de schepselen gecomponeerd.) |
|
|
 |
|
|
DECEMBER (Guido De Henau) Klaasje komt op zilverwitte bogen, gevolgd door 't Kindje met zijn gouden kroon. Suske Wiet en Schrobberbeek en Vogel stampen zwaar hun schoenen schoon. Kom toch binnen, zegt de man. Terwijl de kou de deur wil sluiten, vangen zij met zingen aan, het klinkt van binnenin naar buiten. |
|
|
 |
|
|
KORT EN GOED (genoteerd door Gerd de Ley) Wanneer de mannen het huishouden hadden moeten doen, zouden we waarschijnlijk nog in tenten leven. (Bob Edwards) Spijker: iets waarop je mikt vooraleer je met een hamer op je duim slaat. (Peter Eldin) Als geld spreekt, ergert niemand zich aan de taalfouten.(Peter Darbo) Ik heb ernstige twijfels over een leven voor de dood.(Groucho Marx) Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren gevonden die niet werkten. (Thomas Edison) Mensen zijn als boeken. De buitenkant is meestal heel anders dan het verhaal vanbinnen. (Pablo Neruda) Mensen huilen niet omdat ze zwak zijn. Ze huilen omdat ze te lang sterk zijn geweest. (Johnny Depp) Toen ik over de nadelen van alcohol las, ben ik gestopt met lezen.(Henny Youngmann) Geld werd uitgevonden zodat we precies zouden weten hoeveel schulden we hebben. (Cullen Hightower) Ik ben zo pienter dat ik soms geen woord versta van wat ik aan het zeggen ben. (Oscar Wilde)
|
|
|
 |
|
|
KERSTNACHT (Ida Gerhardt) Kerstnacht - het woord is als een lafenis, een koele sneeuw, glanzend onder het zachte stralen der sterren - op de landen is het weerloos stil, een ongerept verwachten, Kerstnacht - het eenzaam zwerven der gedachten rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken verlangen naar het helder zingen in de nacht en het opgaan van de ster, een lichtend teken. Kerstnacht - het sneeuwt op de geschonden aarde, dun en verstuivend dekt een huivering een ijle val, een lichte zuivering het vragen, dat wij ongestild bewaarden. (uit: Kosmos Mees Santpoort 1940) |
|
|
 |
|
|
1 Korintiërs 13, 1-13
Al spreek ik met tongen van engelen en mensen; ik ben schallend koper, een rinkelende tamboerijn. Al ben ik een profeet, ziende het onzienlijke, in alles ingewijd en is mijn geloof zo volkomen dat ik bergen verzet, maar ik heb geen liefde, ik ben niets. En geef ik alles weg en laat mij martelen als het moet, heb ik geen liefde, dan dient het tot niets. Liefde is ruimte geven, tijd laten, goedheid, geduld. Liefde is niet kleinzielig, jaloers, hebzuchtig. Liefde laat zich niet gelden, ijdel, grof, ongenaakbaar. Wie liefheeft is niet belust op zichzelf. Liefde wordt niet verbitterd, liefde vindt niets onvergeeflijk. Onrecht maakt haar niet gelukkig, waarheid maakt haar gelukkig. Liefde houdt stand tegen alles: telkens weer gelooft zij, alles verdraagt zij, altijd opnieuw vol hoop. Nooit bezwijkt de liefde. Profetenwoorden wel, talen verstommen, alle kennis is eindig. Ach, alles wat wij weten is stukwerk... En onze visioenen: flarden licht. Maar als het oneindige aanbreekt, houdt al het eindige op. Toen ik nog een klein kind was, praatte ik zoals kinderen doen en ik dacht niet verder dan kinderen doen. Nu ik een man geworden ben, heb ik dat achter mij gelaten. Nu nog zien wij spiegelbeelden, raadselachtig, éénmaal staan wij oog in oog. Nu nog weet ik niet de helft; ooit, éénmaal, zal ik alles weten, zoals Hij alles weet van mij. GELOOF EN HOOP EN LIEFDE ZULLEN BLIJVEN, ALLE DRIE, MAAR DE GROOTSTE IS DE LIEFDE ! (Vertaling: Huub Oosterhuis) |
|
|
 |
|
|
OPEN OREN Voor de vraag achter de woorden, voor het roepen dat wordt gesmoord, voor het nieuws dat wordt verzwegen. Open oog en oor voor de botten van hoop die ontluiken als groene twijgen in volle winter: de stappen naar vrede, de inzet die gratis is, het groen van verbondenheid, het niet meer zwijgen van kleine mensen. Open ons hart voor de stem die vanuit mensen en structuren diep in jou blijft roepen, tot je opstaat, een keuze maakt, tot ommekeer naar God en mensen toe. (Uit: ' Uit de schaduw ') |
|
|
 |
|
|
OVERWEGING ---------------- Toen Jezus zijn leerlingen 'licht der wereld, zout der aarde' noemde, dacht Hij aan iets bescheidens. Een lantaarntje, dat vriendelijk en menslievend z'n licht zou laten schijnen. Je kon het over het hoofd zien - het was geen bouwlamp -, maar voor opmerkzame ogen gaf het licht en wees het een richting. De dalende aantallen en kerksluitingen vandaag betekenen dat de kerk niet meer overal aanwezig is en dat ze geen bepalende stem meer heeft in de samenleving. De 'christenheid' is niet meer. Het beeld van de lantaarn kan ons troosten: alles is niet verloren, er is nog een plaats voor de kerk. De kerk heeft nog zin. Maar een lantaarnte is geen bouwlamp. De kerk moet aanvaarden dat haar stem niet overal meer gehoord wordt en dat ze soms een marginale rol speelt. Gelovigen moeten aanvaarden dat ze leven in een niet-christelijke samenleving en daar niet zuur en cynisch van worden. Wat dan wel ? Eenvoudigweg, in de marge, met vreugde een lantaarntje zijn ! (Uit: Jos Moons sj in Ignis Webmagazine van 12.09.2016) |
|
|
 |
|
|
T I J D (Bron onbekend) Er zijn mensen met tijd, mensen zonder tijd en mensen die de tijd vergeten. Wij hebben allemaal een tijd: een tijd om te leven, een tijd om tijd te maken en tijd om tijd te nemen. Sommige mensen zijn tijdloos, ze lijken wel zo goed als mens bezig dat zij de tijd overstijgen. Hun tijdelijk bestaan grenst aan de heiligheid. Als goedheid tijd heeft gekregen om zich te ontwikkelen in het leven, dan neemt dat leven iedere mens met zich mee op zijn eigen tijd naar een wereld vol eeuwige goedheid. Daar bestaat geen tijd. Daar zal men genieten van Gods goedheid in eeuwigheid. En op Gods goedheid en eeuwige heiligheid past geen enkele tijd. |
|
|
 |
|
|
GEBED EN BEZINNING (Eke Veenbrand) Jezus, man van Nazareth, waar ben jij ingebed, dat ik de draad niet vind die mij met Jou verbindt ?
In puin ben ik Je aan het zoeken, in kerken en gewijde boeken, maar sinds Jij ooit verrezen bent, heeft niemand Jou terstond herkend.
Jij was die tuinman bij het graf, om wie Maria eerst niet gaf. Jij was die visser bij het meer, en zij geloofden meer en meer.
Jij was die wonde in de zij, ''mijn meester en mijn God ", zei hij. Zo spon ik Ariadnes draad, een liefde sterker dan verraad.
|
|
|
 |
|
|
SCHERVEN EN TRANEN (Marcel Weemaes) Een kindje had een vaas van duur kristal gebroken, Val Saint-Lambert. Scherven en tranen, alleen nog verdriet. De moeder raapte de scherven op, tilde haar kindje op de arm en plukte bloemen in de tuin, een heerlijke ruiker in een mengeling van kleuren, de armen van het kindje vol. Op enkele bloemen blonk een saffieren kindertraan. En de moeder zei: Kindje, huil niet meer, de vaas diende alleen maar om bloemen in te zetten. Maar nu draag jij de bloemen en ik draag jou ! Kom, we spelen '' vaas '', jij en ik. Zing je iets ? Gelukkig kind ! Als je groot bent zal ik je vragen: Wie is God ? En je zal antwoorden: Iemand die scherven opraapt als ik iets gebroken heb, Iemand die met mij bloemen plukt, die mij draagt, die mij vraagt: zing je iets ? ( Uit: Hoe Gij bestaat, verwondert mij, Patmos 1983) |
|
|
 |
|
|
FEBRUARI (Tine Hertmans) Lichtmis spant de kroon van hoop, doch zet nog even koning winter op zijn troon, houdt ons in de ban van bar bevroren dagen, daglicht met elke stap wat verder uitgedragen, de tuin oogt star en ingetogen, wind blaast tussen krokussen, verkleumde kauwen op zoek naar overleven, weggevlogen. |
|
|
 |
|
|
CITATEN ------------- Geluk gaat voorbij anders zou het geen geluk zijn en wordt het verveling. (Robert Long) Bekwaamheid betekent weinig zonder een gunstige gelegenheid.. (Napoleon Bonaparte) Wat een scheet is voor de werkman, is een wind voor de weerman. Voor meneer de baron is het edelgas en de journalist verspreidt valse geruchten. De piloot laat er een vliegen en voor de pastoor is het achterklap. (Pol Vanhaverbeke) Veel mensen lopen je leven in en uit, maar enkel échte vrienden laten voetafdrukken na in je hart. (Eleanor Roosevelt) De mond is gemaakt voor communicatie, en niets is mondiger dan een kus. (Jarod Kintz) De waarheid is als de zon. Je kunt haar even tegenhouden, maar ze gaat niet weg. (Elvis Presley) Loop alsof je de aarde kust met je voeten.(Thich Nhat Hanh) Hollywood is een plaats waar ze je duizend dollar betalen voor een kus en vijftig cent voor je ziel. (Marylin Monroe) Van alle mensen die niets te zeggen hebben, verkies ik diegenen die dat stilzwijgend doen. (Oscar Wilde) Wie iets écht wil, vindt altijd een weg. Wie iets niet wil doen, vindt altijd een excuus. (Constance Baker Motley) |
|
|
 |
|
|
DE ZON VAN DE DAG (Phil Bosmans) Aanvaard elke nieuwe dag als een geschenk, als een gave en zo mogelijk als een feest! Sta 's morgens niet te laat op! Kijk in de spiegel en lach tegen jezelf en zeg 'goede morgen' tegen jezelf, dan ben je een beetje geoefend om het ook tegen anderen te zeggen! Als je de ingrediënten van de 'zon' kent, kun je zelf maken, even goed als dagelijkse soep. Neem een grote portie goedheid, doe er flink wat geduld in, geduld met jezelf, geduld met anderen. Vergeet dat tikkeltje humor niet, om de tegenvallers te verteren. Meng er een behoorlijke dosis werklust in en giet over alles een gulle lach en je hebt de zon van de dag! |
|
|
 |
|
|
GELOVEN 't Is dansen op een koord, wandelen op het water, gedragen door Zijn Woord...
't Is dwalen door woestijn, zich laven aan Zijn Bron, zo blij te mogen zijn...
't Is 't volgen van Zijn Licht, zich warmen aan Zijn Vuur, de sfeer van een gedicht...
't Is een adelaar gelijk in ijle zuivere lucht, steeds dichter bij Zijn Rijk...
't Is graven naar de ader, 't is zoek naar de schat, thuiskomen bij de Vader...
't Is stil worden en stil zijn, luisteren naar Zijn Roep, Zijn Bloed zien in de wijn...
't Is vallen en weer opstaan, de ' Via Dolorosa ', kordaat ten einde gaan...
Tony Hutsebaut 07.03.1994 |
|
|
 |
|
|
ALS IK GESTORVEN BEN.... (Kurt Marti) Als ik gestorven ben heeft ze gewenst, vier mij niet en ook niet de dood vier Hem die een god van levenden is.
Als ik gestorven ben heeft ze gewenst, kleed je niet in het zwart, dat ware niet christelijk, trek witte kleren aan, zing vrolijke lofzangen.
Als ik gestorven ben heeft ze gewenst, prijs het leven dat hard is en schoon, prijs Hem doe een god van levenden is. (Vertaling: Piet Thomas) |
|
|
 |
|
|
IK HEB DE HELE WINTER NIET GEWETEN... (Paul Verbruggen) Ik heb de hele winter niet geweten dat er van U, diep in dit dode woud, ergens wat goud bedolven lag. Met lege hand en hart en tot geen offeranden klaar trad ik in 't bos en vond uw eerste krokus in de zon. Hij stond zo schitterend in het donkergroene mos, zo enig licht tussen het koude naakte hout, en iets wat ik de ganse winter was vergeten ging weer aan 't smeulen met een teedre gloed. Zo stond ik lang gelukkig en verenigd met die kleine krokus in de zon, en wist opeens hoe diep de kleine dingen leven en zei heel simpel: God, hoe mooi. |
|
|
 |
|
|
B U S 3 2 (Maarten Inghels) Ik heb nogmaals bus 32 genomen: een reis van Antwerpen naar Edegem en wederom. Omdat ik de grond ken die mij achtervolgt.
Met het zuchtende optrekken en verledenzieke remmen door de kwalijk riekende voostad kwam ook de geur van chloor en nat haar op de achterbank.
Mijn maag zat weer gevuld met koek en slanke meisjesdromen maar ik bleef mager op de graat, misselijk van millenniumkoorts, bochten door het dorp.
Auto's kruipen als glimmende scarabeeën voorbij. Het plafond van de bus draagt dezelfde schimmen als mijn blauwvochtige zolderkamer,
meester Johan en zijn verhaal van Ali Baba. Zijn veertig rovers lieten hun paarden de morse van mijn jongenshart galopperen.
Vier uur. De lucht is guur, bedacht de schijver. Ik lag in de armen van de knetterende walkman die de weemoed van een raam met ijkristallen bezong.
Daar is de laatste halte waar ik zal aarzelen om de trede af te dalen. De huizen zijn slapende brokkelkiezen,
een zwijgend gebit omzoomt de laan. Het is weer vroeg duister buiten. Bomen bootsen mensen na. (Uit: Nieuwe rituelen, De Bezige Bij,2015)
|
|
|
 |
|
|
MIJN DOCHTER EN IK (Ed Hoornik) Terwijl ik lees voel ik mijn dochter kijken; ik laat niets merken en lees rustig door. Haar leven doet zich helder aan mij voor: het zal in alles op het mijne lijken. Niets kan ik doen, opdat zij zal bereiken wat ik, amper gevonden, weer verloor; geen vindt van het geluk méér dan een spoor, ook zij niet, en ook zij zal het zien wijken.
Ik sluit het boek. Wij zitten naast elkaar: geen woorden tussen ons, slehts, even maar, de glimlach van de een tegen de ander.
't Is of ik in mijn eigen ogen staar, en wat daar staat, het is als water klaar, wanneer ik langzaam in mijzelf verander. |
|
|
 |
|
|
ASWOENSDAG Het orgel speelt snerpend in mineur, mijn hart in tremolo, Gij houdt open deur.
Gij zegent deze as met Uw erbarmen, Uw vriendlijk licht komt mij omarmen.
Dat kruisje op mijn hoofd tekent mij vanbinnen, als olie op graniet, balsem voor mijn zinnen.
Ontsluit mij nu, o Heer, breek mijn trotse wil, mijn beter weten; ontvlam mij, nu ik ril.
Laat Uw Pasen ook mijn doortocht worden, tooi mij met Johannes pij, laat mij Uw sandaal omgorden.
Tony Hutsebaut 26.01.1998 |
|
|
 |
|
|
Heroriënteren (Kathleen Boedt)
Als je voelt dat je vastroest in een patroon van ieder voor zichzelf en verstrikt raakt in een woestijn door stap voor stap de weg van mensen opnieuw te gaan, vragen stellen bij je doen en laten, je heroriënteren met een ander horloge en een ander kompas in de hand, stil houden bij een vergeten bron om je andere ik en die andere mens als tochtgenoot te treffen, verder gaan, met mensen en omwille van mensen, weer mens worden aan elkaar. En zakt de moed in je schoenen, haak dan toch niet af, vrees niet, want bij elke exodus is de Heer met je. |
|
|
 |
|
|
REFLEKS De einder kleurde rood; mijn hart was stil ontroerd.
Het lichtte als een flits, ben je Mij vergeten ?
Zo kniel ik telkens weer, daal in mijn wezen neer.
De langste tijd is om; mijn hart, om- floerste trom.
De tijd is rijp, ach kom, vervul Uw Woord aan mij.
Wat smeult wordt nu weer vlam, wordt gloed en innigheid. Tony Hutsebaut 15.10.1992 |
|
|
 |
|
|
GEEF MIJ... (Emmy Swerts) Geef mij de wijde zee, de wind en de wolken, meeuwen in de zilte lucht, een branding bruisend als de bomen. De zon in mijn navel, golven vlammend door mijn haren zal ik het ijlen van de wind in mijn hand vergaren, de kim van azuur, de aarde puur en ongeschonden in de stroming van mijn bruisend bloed, schelpen plukkend uit de vloed zal ik één zijn met de hemel en met de aarde ! (Uit haar dichtbundel ' Dagvers ' 2012) |
|
|
 |
|
|
ZO ZONG DE BLOEM IN DE VAAS (Alice Nahon) Ik ben een bloem van't veld. Wie droeg mij mee ter stede waar'k nooit of nooit meer bidden zal lijk ginder in het rustig dal, mijn simpele bloemgebeden. Ik sta hier in dees mooie vaas zo triestig te verwelken; gij hebt mijn herte zeer gedaan; ach mensen, zult ge nooit verstaan de taal van bloemenkelken ? Ik ben een bloem van 't veld; voor mij geen tuin, geen snoeien, geen prachtige vaas die mij omknelt; maar laat mij ginds, in 't vrije veld bij d'andere bloemen bloeien. En ben ik uitgebloeid, ach, laat mij dààr verslensen en luister naar mijn leste zang, ik ben zo bang, ik ben zo bang te sterven bij de mensen. |
|
|
 |
|
|
|
APRILVIS (Josée Van Laethem) 'k Had het kunnen weten. 'k Was het weer vergeten dat zij telkenjare glibbert tussen de regels van de media, zwemt als het ware in een vloedgolf van bla-bla. Geen kruid dat de mensenschare ertegen kan bewaren, geen domme piet, geen slimme jan die eraan ontsnappen kan, aan de grap en de grol, maar niet te dol, die horen gewis bij den aprillevis. |
|
|
 |
|
|
PALMZONDAG (Jan Goghe pr.) Door de straten van de stad klinken jubelzangen: " Hosanna voor de grote Heer. " Wat kan men meer verlangen ? Maar nauwelijks een week nadien is dit gezang verlopen. Een ' vriend ' zal men hem voor bijna niets en na een kus verkopen... |
|
|
 |
|
|
PAASMENS ZIJN.... is volop leven en zonder valse noten zingen in een koor van allen die hoop bieden is weten dat niets zo donker is dat de dood het laatste woord zou kunnen hebben is leven vanuit je tenen en weten dat niemand verloren is als die Jezus opstaat, dan ook wij... en met ons... alle mensen opstaan en fier en wakker leven... de enige optie... D O E N ! Filip Vanbesien pr. |
|
|
 |
|
|
MOEDERKEN (Guido Gezelle) 't En is van u hiernederwaard geschilderd of geschreven, mij, moederken, geen beeltenis, geen beeld van u gebleven.
Geen tekening, geen lichtdrukmaal, geen beitelwerk van steene, 't en zij dat beeld in mij, dat gij gelaten hebt, alleene.
O moge ik, u onweerdig nooit die beeltenis bederven, maar eerzaam laat ze leven in mij, eerzaam in mij sterven. |
|
|
 |
|
|
BEDENKINGEN... Een woord, een wens, een vaag verzoek, een mooi refrein, een woordenboek.
Een hoop, een troost, een zachte zucht, een lege ton, een clown, een klucht.
Een kind, een traan, een slaap, een droom, een klok gaat slaan, een mild aroom.
Het licht ontwaakt, een kille wind de bloemen raakt, of ben ik blind ?
Ik wil zingen in dit leven, moest ik falen, wil vergeven.
Tony Hutsebaut 26.09.1993 |
|
|
 |
|
|
BETEKENIS ( Hans Warren ) Met zoveel liefde heb ik van je gehouden dat, nu ik bijna je vergeten ben, het zeggen van je naam mij is gebleven een liefkozing, waar ik dagen op kan leven. En dit is de liefste herinnering: hoe op het plein, een honinglied van linden, vanuit de schaduw over witte straten je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden sloegen de gele zijde van je kleed tegen je ranke lichaam, en je ogen waren van heimwee raadselig verwijd. Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen. Met zoveel liefde toch heb ik van je gehouden dat, nu ik bijna je vergeten ben, het een liefkozing der lippen is gebleven je naam te zeggen als ik eenzaam ben. (Uit: verzamelde gedichten/Bart Bakker, A'dam 2002) |
|
|
 |
|
|
AUDI,BENIGNE CONDITOR O goedertieren Schepper, hoor naar ons gebed en hulpgeroep, dat opstijgt veertig dagen lang in deze grote boetetijd.
Gij die de harten mild doorschouwt en kent de zwakheid onzer kracht, vergeef genadig onze schuld, nu wij tot U zijn weergekeerd.
Al hebben wij U veel misdaan, onthoud niet uw barmhartigheid. Geef thans uw heilige Naam ter eer, aan zwakke mensen kracht en troost.
Geef dat onthouding met haar pijn naar lijf en leden ons bedwingt, zodat ons hart van uw schuld bevrijd, zich vrijhoudt van de zondesmet.
Verhoor ons, nooit volprezen God, drievoudig, één en onverdeeld: geef dat ons rijk aan vruchten wordt de heilige tijd, die Gij ons geeft. Amen. (Gregorius de Grote, 540-604) |
|
|
 |
|
|
VRIENDEN (Eugeen Laridon) Vrienden zijn als bomen, ze wachten tot je nog eens langskomt en ze zijn onverstoorbaar als je wegblijft. Ook na maanden afwezigheid, kan je de draad weer opnemen, omdat ondertussen niets werd afgebroken.
Vrienden zijn als bomen op een goede afstand van elkaar geplant. Ze moeten ze elkaar niets betwisten, ze kennen ook geen afgunst maar nodigen wel elkaar uit om hoger te groeien. Vrienden zijn als bomen en bomen buigen niet maar wuiven. |
|
|
 |
|
|
HEMELVAARTMENS ZIJN ( Filip Van Besien pr.) Is volop leven en het hoofd niet laten hangen omwille van alle tegenslag en donkere tijden, en niet naar boven staan gapen alsof de oplossing voor alle problemen vandaar moet komen, is naar mekaar kijken en weten en voelen en beseffen, met elkaar moeten wij vooruit, mel elkaar gaan we het aanpakken en wat die Jezus deed dat doen wij ook... K I J K ! |
|
|
 |
|
|
MAAK ONS ZACHT (Catharina Visser) Jij die ons licht en onze adem bent, die oorsprong, einde aarde, hemel kent, zie hoe verhard en klein de mensen leven naar geld en macht en eigen welvaart streven.
Hoe hebben wij elkaar toch omgebracht, sla op de rots en breek in ons de nacht; bevestig ons in oude visioenen, laat volkeren zich met elkaar verzoenen.
Want in ons ware wezen zijn wij zacht, sla op de rots en wek een nieuwe kracht, dat wij veranderen en met miljoenen elkaar de vrede en het licht hergeven. |
|
|
 |
|
|
CITATEN ----------- Het mooiste geschenk dat je kunt geven is een stukje van jezelf. ( R.W. Emerson ) Liefhebben is het beste voor de ander wensen. ( Thomas van Aquino ) Liefde is het kruispunt van vier lanen. Luisteren, begrijpen, goed zijn en trouw. ( Liliane Beaurepaire ) Onder een gave schil kan ook een rotte appel schuilen. ( Nena en Dixie Van Wassenhove ) Je kan de wonden van een ander enkel genezen als je er zelf ook enkele hebt. ( Carl Gustav Jung ) Huil niet omdat het voorbij is, maar lach omdat het gebeurd is. ( Dr. Seuss ) Als je mij niet aankan op m'n slechtst, dan verdien je mij zeker niet op mijn best. ( Marylyn Monroe ) Genieten van de tijd die je verspilt, is geen verspilde tijd. ( John Lennon ) Iemand die een 'waarom' heeft om voor te leven, kan bijna elke 'hoe' verdragen. ( Friedrich Nietzsche ) Leer nooit iets van buiten wat je kunt opzoeken. ( Albert Einstein ) |
|
|
 |
|
|
Z O M E R (Jozef Vandromme) Hoe schoon is mijn land bij 't eerste ochtendgloren, wanneer tussen zon en maan de eerste dauwdruppel wordt geboren. Hoe menigmaal heb je't oog reeds kunnen bekoren, als bij zomerzonnelicht de zoete weiden en 't golvend koren in je schoot worden herboren. En bij de betoverende ochtendzangen van menig vogelkijn klopt ons hart met steeds eenzelfde verlangen, ach, kon het maar alijd zomer zijn. |
|
|
 |
|
|
CREDO, PUGNO... Met wat, met wat ben ik bezig, Heer, met wat ?
Als zand, als zand dat door vingers glijdt, als zand...
Wat licht, wat licht dat door wolken priemt, wat licht...
Mijn stem, mijn stem vervaagt in de tijd, mijn stem...
Een twijg, een twijg geknakt in de wind, een twijg...
Wees Gij, wees Gij mijn kracht in de strijd, wees Gij...
Als ik, als ik, gehavend maar vrij, als ik...
Geef Gij, geef Gij gul, Uw Geest aan mij, geef Gij...
Tony Hutsebaut 12.08.1992
|
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL (R.W. EMERSON) Het mooiste in de vriendschap is niet de uitgestoken hand, de vriendelijke glimlach, noch het menselijk contact, maar het warme gevoel iemand te hebben die in je gelooft en je vertrouwen schenkt. |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- De mooie dingen van het leven worden niet gezegd met de mond maar met de ogen. (Olaf Hoenson) Het stof der dode woorden klampt zich aan u vast. Was uw ziel met stilte. (R. Tagore) Het is niet waar dat we te veel verstand hebben en te weinig hart. We hebben te weinig verstand in de zaken van het hart. (Robert Musil) Alles wat niet wordt uitgedrukt, maar wel wil worden uitgedrukt, veroorzaakt ongemak. (Fritz Perls) Alle mannen zijn ijdel, vooral zij die het niet toegeven. (Sean Connery) Je bent net zoveel waard als de tijd die je op tv komt.(J. Cruijff) Als de pot kookt, wordt ook de vriendschap warm. (Plautus) Er zal pas een einde komen aan de oorlogen als de vrouwen de macht overnemen. (Wilma Scott Heide) Pessimisme is een win-winstsituatie: of je hebt gelijk, of het valt mee. (Theo Maassen) |
|
|
 |
|
|
GEEF MIJ EEN HART, GOD ! ( Manu Verhulst pr.) Geef mij een hart dat vakantie kan nemen, zich even kan losmaken uit het gareel van de zorg en verantwoordelijkheid, dat los, en vrij, de aarde kan proeven en ruiken, en de lucht en het water en de mensen erbij. Geef mij een hart, God; dat klein is als een kind, de verrassing beleeft van elke nieuwe morgen en elke nieuwe horizon, die zich laat drijven op de wolken en gaat rusten in de ondergaande zon. Geef mij een hart dat nog kan luisteren naar de vogels en kan glimlachen bij de verre geluiden van koeien als de morgen begint. Geef mij een hart dat nog kan spelen en alles kan vergeten bij een bal in het water of een kind in het zand. Geeft mij een hart, God, een open hart en open handen om naar mensen toe te gaan, te luisteren naar hun verhalen en te snoepen van hun vriendschap, als de avond valt. Geeft mij een hart dat uitnodigt - als een rustbank in de lommer - iedere voorbijganger, iedere mens langs de baan.
Geef mij een hart dat zich wil bekeren tot de eenvoud om kleine dingen, een hart dat kan bewonderen zonder te bezitten, en kan bidden zonder woorden. Een hart dat doorheen de dingen kan schouwen naar uw oneindigheden. Geef mij een hart dat vakantie kan nemen zoals Gij, op de zevende dag, toen alles weer goed was, wat Gij had gemaakt. |
|
|
 |
|
|
S T E F ( In genegenheid opgedragen aan Gerry ) (In memoriam Stef Van Stiphout - Karikaturist Pallieterke) Ik zie hem daar nog gaan, de tred niet meer zo zeker: de aanzet van de beker...
Dat ging slechts, slok per slok; heel moeizaam en 't vroeg tijd: uitzien naar wat eeuwigheid...
Maar eind is ook begin, als 't beeld tot harten spreekt en gans de mens herleeft...
Ik koester nu zijn kaart, als erfenis en kleinood: gij zijt voor ons niet dood...
Elk lichaam wordt tot stof, het leven slechts een blitz-bezoek: het onvoltooide boek...
Maar schoonheid tart de tijd, groeit uit tot écht oneindigheid: de plaats waar gij nu zijt...
Tony Hutsebaut 14.08.1995
|
|
|
 |
|
|
VRIENDSCHAP ----------------- Echte vrienden zijn er altijd voor je en ze steunen je ook altijd. Echte vrienden houden van je zoals je bent en leven met je mee. Ze wensen je het beste en zijn niet jaloers. Ze weten wat je waard bent en laten je niet los, ook al heb je even een 'mindere' dag. Echte vrienden zijn oprecht en niet slechts 'gemaakt' lief. Echte vrienden leer je pas kennen als je iets ergs meemaakt en je ze keihard nodig hebt. Echte vrienden moet je koesteren !
|
|
|
 |
|
|
Met moeder in gedachten op weg naar het Licht van Pasen. GEESTELIJKE WANDELING Wandelen, wandelen, wat is het zoet, met moeder in gedachten als in een gloed. Gij waart er blijkbaar bij, alleen was ik niet, de weg leek eens zo kort en stil mijn verdriet. Het was alsof gij zei: 'Ga verder, zoon en blijf niet bij mij staan; ik heb mijn kroon. ' De weg blijkt eindloos lang, mijn tred wordt zwaar, ik zal het zelf moeten doen; ben ik wel klaar? Maar Hij is ook gegaan met kruis en pijn tot op de schedelplaats en kreeg zure wijn. Het leek een tragedie, een roemloos slot, tot op de derde dag; Dan werd Hij écht God. Tony Hutsebaut 31.03.1995 |
|
|
 |
|
|
MILD WORDEN... (Karel Staes) Mild worden is de rijpste groet van de mens. Het is zacht worden in je woorden, in de klank van je stem en in heel je zijn. De blik uit je ogen wordt een warm aanvoelen omdat je in de mensen om je heen jezelf herkent. Het heeft niets te maken met zwakheid, het zit veel dieper. Het is de kracht die je doet ontwaken en doet leven.
Mensen die binnen mild worden beseffen wie ze zelf zijn. Je oordeelt niet meer over anderen, je bent niet langer hard. Je wilt niet overal gelden ten koste van je medemensen. Je luistert omdat elke andere een voortdurend wonder is. Je geniet van zon en regen en van heel kleine dingen.
Dikwijls zie je die mildheid bij mensen die veel geleden hebben. Ze horen en zien alles anders. Wie mild wordt, heeft zichzelf overwonnen. Een dankbare zucht van bevrijding welt uit je op: je houdt van de mensen omdat je geleerd hebt van jezelf te houden. Niet zoals je zelf zou willen zijn, maar gewoon zoals je bent.
(Uit tijdschrift Adem-Tocht, jaargang 37, nr.1/2017)
|
|
|
 |
|
|
A L E R T... (Naar Matth.25,1-13/De vijf domme en vijf verstandige meisjes) Laat mij waken over d'olie in mijn lamp.
Laat mij klaar staan bij het opgaan van Uw Licht.
Laat mij peilen naar de diepgang van Uw Woord.
Laat mij trillen op d'impuls van Uw Geest.
Laat mij stil zijn bij de impact van Uw 'Z I J N'. Tony Hutsebaut 17.11.1999 |
|
|
 |
|
|
VLUCHTHEUVEL Bij de stille plas alsof 't een stukje hemel was...
Bij het koeren van de duiven, die 't bladerdak instuiven...
Bij U, Heer, van stil aanhoren, wordt weer zekerheid geboren...
Bij U, in stille kracht verbonden, en weer opnieuw gezonden...
Heer van het Kruis en Heer van het Licht, blijf, verdwijn niet uit mijn zicht...
In mijn zwakte blijkt Uw Kracht; in mijn broosheid, Gij, mijn trouwe Wacht... Tony Hutsebaut 30.07.2002
|
|
|
 |
|
|
DRIE TREURWILGEN... De drie wilgen treurden mee door dik en dun, in wel en wee. Op een bank in stille weemoed, wat late spijt; de tijd verglijdt. Kan ik stevig staan als zij ? En toch wenend voortgaan en blij ? En toch zegt die stem in mij: verman u en vertrouw op Mij. Zijt Gij dan toch die stille kracht die gedul- dig mij verwacht Hoe dan ook, de weg ligt klaar, nu nog de aan- zet; ik ben klaar. Tony Hutsebaut 04.08.2017 |
|
|
 |
|
|
ALLAHU AKBAR (Mohamed El Bachiri) een zacht gefluister uit het hart, onhoorbaar maar veel echter dan de kreet van de terrorist. " Allahu Akbar " voor de liefde voor mijn land, mijn vlakke land, en voor het Marokkaanse koningrijk. " Allahu Akbar " voor de schoonheid, voor de kunst, die emoties oproept die een hart van steen tot tranen zou bewegen. " Allahu Akbar " voor de diversiteit van culturen, van godsdiensten, van mensen met wie je praat, met wie je deelt en van wie je uiteindelijk in een geest van broederlijkheid aanvaardt dat iedereen een eigen waarheid heeft. " Allahu Akber " om het geweld af te wijzen en je in te zetten voor de vrede en de vriendschap tussen de volkeren. " Allahu Akbar " wanneer ik jou -jood, atheist of christen - glimlachend de hand reik. " Allahu Akbar " voor wie begrijpt dat God liefde is en dat alleen die universele kracht, de liefde voor de naaste, de mens kan redden. " Allahu Akbar " als zoete gedachte en gebed voor jou, Loubna , mijn geliefde, en voor alle slachtoffers die eeuwig in ons hart en onze herinnering blijven leven. (Tekst die El Bachiri schreef na de dood van zijn echtgenote Loubna, als antwoord aan zij die het leven hebben verwoest. (Vertaling: De Standaard) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- Als je geen dwaasheid kunt herinneren die je uit liefde hebt gedaan, dan heb je nooit liefgehad. (Shakespeare) Waak over je gedachten, ze worden je daden. Waak over je daden, ze worden je karakter. Waak over je karakter, Het wordt je toekomst. (Frank Outlaw) Doe al het goed dat je kunt met de middelen die je hebt, op de plaats waar je staat, in de jou gegeven tijd. (John Wesley) Leeftijd is iets dat er niet toe doet, tenzij je kaas bent. (Luis Bunuel) Muziek heeft een helende kracht. Het kan mensen uit zichzelf doen ontsnappen voor enkele uren. (Elton John) De wereld is een boek. En wie niet reist, leest slechts één pagina. (St. Augustinus) Licht gaat sneller dan geluid. Daarom lijken sommige mensen helder tot ze beginnen te spreken. (Alan Dundes) Het is niet omdat wij de beste hamer hebben dat elk probleem een nagel is. (B. Obama) |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL Benauwende angsten besluipen mij uit de verre verten van mijn verleden... Onweerstaanbaar hard teisteren, treiteren en striemen zij mijn heden. Ik zoek een uitweg, een bevrijding, een eindeloze rust, weg van spot, hoon en pech... Ik zoek, ik zoek, maar struikel steeds over dezelfde vragen, vragen die meedogenloos aan mijn ego knagen. Waar is die warme schouder waarop ik mijn vermoeide hoofd te rusten leg? Die warme schouder en dat heerlijke sussende woord... maar bovenal die beschermende knuffel die toch niemand stoort? Karl M. Verstraeten |
|
|
 |
|
|
BOOMBESCHRIJVING (Hans Andreus) Bomen zijn werkelijk. Hun bladeren praten werkelijk... met woorden veelzeggend en letterloos.
Hun toppen zingen. Hun stammen zwijgen hoorbaar.
Hun wortels houden van de aarde.
Bij een boom staande moet ik wel ademen als een boom.
Naar deze boom ziende zie ik hemel en aarde in elkanders armen.
Want de boom; een boom is een bruiloft. (Verzamelde gedichten,1983) |
|
|
 |
|
|
GEBED OM BEMOEDIGING God, onze Vader, wij kunnen niet anders dan toegeven dat wij soms moedeloos zijn en zelfs angstig. Soms vragen wij ons af: wat kan er toch gebeuren om de kerk en ons leven en kracht te geven ? Wij openen ons hart voor u. Wij wachten, wij verwachten, eensgezind in de vriendschap. Wij proberen te bidden, samen, en toch elk vanuit het eigen hart. Zend uw heilige Geest, gooi de vensters open in ons leven, in onze gemeenschap, in onze wereld. Leg uw vuur in onze kleine woorden. En laat ons échte woorden spreken die een vonk van liefde doen overslaan. Amen.
|
|
|
 |
|
|
DE VRUCHTEN VAN HET RIJK (Wim Holterman osfs) De aarde is niet ons bezit. We hebben ons leven niet in de hand. Als mens op deze aarde zijn we een voorbijganger. In de korte tijd die ons is toegemeten hebben wij de taak goede vruchten te dragen. De waarde van ons leven wordt niet bepaald door het bezit dat we vergaren. Het enig belangrijke is wie we als mens zijn. Ons leven is goed voor zover we bijdragen aan het geluk en het welzijn van anderen. Ons leven is waardevol als we al het mogelijke doen om van deze aarde een paradijs te maken. We zijn als pachters in de wijgaard. De opbrengst komt ons niet toe, maar aan hen die met ons leven en die na ons de aarde bewonen. We worden uitgenodigd om ons steentje bij te dragen aan het bouwwerk van het Rijk van God. De hoeksteen hiervan is de man van Nazareth. Verzameld rondom Hem en in navolging van Hem, kan ons leven blijvend goede vrucht dragen, tot opbouw van mens en wereld. |
|
|
 |
|
|
NOVEMBER (Tine Hertmans) November dooft het licht, geeft door mijn raam het kaal gezicht van eikentakken, een desolaat gevoel van nakend stille dromen; ritselende bladeren onder mijn voeten en de geur van stervend loof, lisdodde houdt zich kranig rechtop aan de randen van de sloot; een kraai krast in het dorre veld, bereidt zich voor op nieuwe winterdood. |
|
|
 |
|
|
ALLERZIELEN (Tine Hertmans) In het timbre van de dagen die vervlakken en vervagen, op het ritme van de tijd dans de salsa, heb geen spijt van het niet geleefde leven, wij zijn hier allen maar voor even op dit kosmisch punt aanbeland, op de blauwe planeet gestrand met een universeel gegeven, gewond, of niet, verder leven met een ticket zonder retour ligt ons sterven op de loer, bij het vallen worden we opgeraapt, als dode bladeren bijeengeschraapt, onze laatste adem verspild, ons zwijgen voor eeuwig verstild. |
|
|
 |
|
|
SCHADUWBEELD (Clem Schouwenaars) Kijk, ik ben een deelbaar cijfer, een tweesprong, een tweestromenland. Midden mijn schaduwbeeld ik ga en hoor dit beeld, en ben mijn schaduw. Een zuil vergulden wil ik om te kluisteren veelvoudig dit bestaan. Want waarlijk, schuilend in dit huis ik noem de wolken zomerse karpaten, haar vingers in mijn handen inderdaad noem ik haar hand maar namen volgen mij van drijvend kruid, van vreemde liliaceeën. Ik glans van evenaar en diepzee waar ik traag sterf in dit land van regen, runderen en beemden. |
|
|
 |
|
|
SCHADUWBEELD (Clem Schouwenaars) Dit is de tijd van lijsters na de zomer. De zwaluwen verdwenen en de regens, die veel schaadden, stijgend achter nevels de zon verglaast de beemden van oktober.
Runderen verwijlen nog op de einders, oud-koperen glans omdampt, ternauwerdood van weiden onderscheiden. Schaduwloos fantoom -de grenslijn kantelt- landt een reiger.
Torenklokken van verzonken dorpen en de huivering van grijs geboomte. Plotseling gehuil van honden. Twee talingen vluchten over. |
|
|
 |
|
|
1 9 1 7 (Emmy Swerts) Boomskeletten kreunen bijna menselijk in schemering van troosteloze dagen die over 't overstroomde land vervagen in kruitdamp van mistgordijnen. Omdat landen hun vermeende recht betwisten moeten mensen hier de wapens richten op wie zij eens als vriend erkenden ! En in 't late uur sterft ook de zon haar bloed een stroom van kim tot kom een eerbetoon aan elke stille droom die pas begon en hier zijn einde vond... |
|
|
 |
|
|
CITATEN ---------- Liefde is als een pompelmoes. Met de tijd leert men de bittere bijsmaak naar waarde schatten. (F.G.Lorca) Het mooiste geschenk dat je kunt geven is een stukje van jezelf. (R.W.Emerson) Alle wezens zijn bang voor pijn en vrezen de dood. Verplaats je in hun situatie en laat hen met rust. (Boeddha) Een van de belangrijkste dingen bij communicatie is horen wat niet wordt gezegd. (P. Drucker) Met geld kun je een mooie hond kopen maar niet het kwispelen van zijn staart. (J. Billings) Een tactvolle persoon is iemand die weet hoe ver hij te ver mag gaan. Je beseft dat je oud aan het worden bent wanneer de kaarsjes meer kosten dan de taart. (Bob Hope) Fijne dagen houden dagboeken kort. (Walter Scott)
|
|
|
 |
|
|
DAG VAN HET KIND (Gilbert Wittevrongel) Als boven de bomen de zon zich toont, luister dan naar de stilte die door de takken dwaalt. Als door de bladeren de regen druppelt, luister dan naar de stilte die zich spreidt over de grond. Als de nachtegaal de twijgjes ontroert, luister dan naar de stilte die alle geuren streelt. Als de mensen rondom jou je hard gaan raken, bescherm dan de stilte in je diepste binnenste. Als paps en mams je met hun blikken liefkozen, als oma en opa je zomaar plots omarmen, bewaar dan in je hart de liefde van hun stille woorden. |
|
|
 |
|
|
DE LAATSTE DAGEN (Anton van Wilderode -pr) De laatste dagen en de laatste vragen van het geleden jaar staan voor de deur, de bomen kouder en de dromen ouder maar de verwachting nog vol gloed en kleur want wij geloven: het licht van boven is niet te doven stelt niet teleur voor alle vragen van alle dagen achter de einder achter de deur. (Uit: Op hoop van vrede/1988)
|
|
|
 |
|
|
DECEMBER (Tine Hertmans) Langzaam sterft het oude jaar. We warmen ons de dagen door met brandend haardvuur en kaarslicht als teken van hoop. Skimmia draagt toefjes sneeuw als gekke hoedjes op zijn winterse bloemen, ver weg de tijd dat hommels zoemen... de hulst trotseert de koude, lokt kleumende vogels met bloedrode bessen prillend bladerdak, vlaamse gaai veegt met trefzekere snavel sneeuw van een berkentak. |
|
|
 |
|
|
DEFINITIE ------------- Aanvoelen: verzachtende uitdrukking voor: er niks van snappen. Scrupule: gewetensbezwaar dat nog voorkomt bij primitieve volken. Verduisteren: gevolg van oplichten.
|
|
|
 |
|
|
CITATEN ------------ De enige manier om grote dingen te bereiken is door te houden van wat je doet. (Steve Jobs) Het leven kent geen beginnersklasjes, je krijgt direct de moeilijkste vragen. (Rainer Maria Rilke) Ja, ik geloof in mirakels, ze bestaan echt. En wat meer is, we kunnen er elke dag doen. Het is bovendien gemakkelijk en het kost niets. Door een glimlach, een knuffel, een streling, een zoen. Wat vriendelijkheid, behulpzaamheid, beleefdheid, meevoelen, troost, geduld, liefde kortom ! (Pol Vanhaverbeke) Het lijkt altijd onmogelijk, tot het gelukt is. (Nelson Mandela) Fictie is de waarheid binnen de leugen, en de waarheid van deze fictie is heel eenvoudig: magie bestaat. (Stephen King) Je moet leren van tafel te gaan wanneer liefde niet langer wordt opgediend. (Nina Simone) Geld en succes veranderen mensen niet, ze vergroten enkel wat al aanwezig was. (Will Smith) |
|
|
 |
|
|
WINTER (René Duyck) Het is nu volop wintertijd. Het vogellied is stilgevallen. Het bronzen woud is toegesneeuwd, de zilverberken staan te dromen. Wij wandelen langs de Legeweg in 't land van eindeloze verten, van Brugge tot in Damme stad tussen witbesneeuwde hagebeukkragen. En boven ons in 't grijze zwerk klapwieken zwarte winterganszen. Ze varen in hun driehoeksvlucht boven witte weidse poldervlakten.
|
|
|
 |
|
|
KERSTMENS ZIJN (Filip Vanbesien pr.) Is volop leven en één en al vrede zijn, is alle geweld bannen uit landen en huizen en straten, gebouwen en harten. Is handen reiken en inzien: als God het de moeite vindt om écht mens te worden... waarop wachten wij dan... Mensen zijn tot grote zaken in staat... op voorwaarde dat het voor iedereen is... Ook jij bent van goede wil, toch ?! L E E F ! |
|
|
 |
|
|
LOFLIED OP DE LIEFDE ( PAULUS/ 1 KOR.13,) Al spreek ik met tongen van engelen en mensen; maar liefde heb ik niet: ik ben schallend koper, een rinkelende tamboerijn. Al ben ik een profeet, ziende het onzienlijke, in alles ingewijd, en is mijn geloof zo volkomen dat ik bergen verzet, maar ik heb geen liefde, ik ben niets. En geeft ik alles weg, en laat mij martelen als het moet, heb ik geen liefde, dan dient het tot niets. Liefde is ruimte geven, tijd laten, goedheid, geduld. Liefde is niet kleinzielig, jaloers, hebzuchtig. Liefde laat zich niet gelden, ijdel, grof, ongenaakbaar. Wie liefheeft is niet belust op zichzelf. Liefde wordt niet verbitterd, liefde vindt niets onvergeeflijk. Onrecht maakt haar niet gelukkig, waarheid maakt haar gelukkig. Liefde houdt stand tegen alles, telkens weer gelooft zij, altijd opnieuw vol hoop. Nooit bezwijkt de liefde. Profetenwoorden wel, talen verstommen, alle kennis is eindig. Ach, al wat wij weten is stukwerk - en onze visioenen: flarden licht. Maar als het oneindige aanbreekt, houdt al het eindige op. Toen ik nog een klein kind was, praatte ik zoals kinderen doen, en ik dacht niet verder dan kinderen doen. Nu ik een man geworden ben, heb ik dat achter mij gelaten. Nu nog zien wij spiegelbeelden, raadselachtig, eenmaal staan wij oog in oog. Nu nog weet ik niet de helft, ooit; eenmaal, zal ik alles weten, zoals Hij alles weet van mij. GELOOF EN HOOP EN LIEFDE ZULLEN BLIJVEN, ALLE DRIE, MAAR DE GROOTSTE IS DE LIEFDE. (Vertaling: Huub Oosterhuis) |
|
|
 |
|
|
DAG LIEVE MEDEMENS (Phil Bosmans) Dag lieve medemens. Neem je tijd om gelukkig te zijn. Je bent een wandelend wonder op deze aarde. Je bent enig, uniek, onvervangbaar, weet je dat ? Waarom sta je niet verstomd, ben je niet blij, verbaasd over jezelf ? En over al die anderen om je heen ? Vind je het zo gewoon, zo vanzelfsprekend, dat je leeft, dat je leven mag, dat je de tijd krijgt om te zingen en te dansen, om gelukkig te zijn ? Waarom dan je tijd verliezen in een zinloze jacht naar geld en bezit ? Waarom je een massa zorgen maken, je vervelen, je verdrinken in zinloos amusement en slapen als de zon schijnt ? Neem rustig je tijd om gelukkig te zijn. Tijd is geen snelweg tussen de wieg en het graf maar ruimte om te parkeren in de zon. |
|
|
 |
|
|
GESPREK MET EEN VRIEND... Dààr onder de parasol met ' Grimbergen ' en zomerzon.
We hadden een diep gesprek en leken wel theologen.
Geloof, bestaan passeerden de revue, wer- den doorgelicht.
Wat peilden we diep en zochten antwoorden, levensvragen.
En dan kwamen we uit bij Die Man met zijn kruis en lijden.
Hij was er blijk- baar bij en dronk de woorden uit onze mond.
Hoe dan ook, jij en ik, waren verzadigd, de glazen leeg...
Tony Hutsebaut |
|
|
 |
|
|
G R O N D (Catharina Visser) Alleen in je diepste aandacht voor de wereld die Jij mij zond zal ik gaan doordringen in de dingen en tot in de grond van mijn grond alleen als het luide roepen van mijn eigen stem verstomt zal ik gaan luisteren met jouw oren en gaan spreken met jouw mond dan zal ik ook zien met jouw ogen en vinden wat ik nooit vond: de vereniging met de ander in een wereld wijd in het rond dan zal ik genezend gaan leven en verbinden wat werd verwond dan zal ik juichende opgaan in de stoet van jouw nieuwe verbond. (Uit: 'Opgaan in stilte', Darbar/Luyten 1992) |
|
|
 |
|
|
KORT EN GOED (Genoteerd door Gerd de Ley) Een jury is een groep van twaalf personen met een gemiddelde onwetenheid. (Herbert Spencer) Gifpijlen hebben de neiging hun doel te bereiken. (Stephen Spender) Alsje te veel vragen stelt, zul je geen antwoorden vinden, alleen maar meer vragen. (Monica Fairview) Wanneer iedereen tegen je is, wil dat zeggen dat je absoluut ongelijk hebt, of absoluut gelijk. (Albert Guinon) Je liegt alleen maar als je bang bent. (James Glover) De meest fundamentele waarheden van het leven klinken absurd als je ze voor het eerst hoort. (Elisabeth Goudge) Als je mensen in dienst neemt die slimmer zijn dan jij, dan bewijs je dat je slimmer bent dan zij. (R.H. Grant)
|
|
|
 |
|
|
S T I L T E... Stoor mij niet, er is een stem, zo zacht en zoet, een nachtegaal, misschien ?
Zwijg mijn ziel, er lisplen lippen, er is een vriend in mij; ik moet hem spreken.
Maar neen, het is te laat; de vogel is gaan vliegen, het gouden kooiken uit, de horizonten tegemoet.
Ik ben alleen in stil geween, ik zoek naar 't licht, een kaars die brandend is.
Enkel rook en geur, alles is voorbij; daarom, wees stil en luister... luister goed.
Tony Hutsebaut 27.03.1960 |
|
|
 |
|
|
VOOR EEN DAG VAN MORGEN (Hans Andreus) Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aa de huizen van steen, vertel het aan de stad hoe lief ik je had. Maar zeg het aan geen mens, ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat alleen maar een man alleen maar een vrouw dat een mens een mens zo liefhad als ik jou. |
|
|
 |
|
|
IK LEG MIJN LEVEN... (Karel Staes) Ik leg mijn leven in Uw hand ook al ken ik je niets eens bij naam, laat staan dat ik de diepten peil van ons goddelijk bestaan. Onbegrensde, Welbeminde, waai de woorden weg, die al te oud geworden beelden, waai mijn weg weer vrij. Breek nu door de vliezen van mijn angst, draag, bewaar, bemoedig mij tot ik eindelijk tot bedaren kom in de bedding van die niet te noemen Schoot gebaard, ontwakend uit de dood. |
|
|
 |
|
|
PALMZONDAG 2018 (Carlos Soete pr.) Zeg het met palmtakken: dat je Hem die beeld is van ' Ik zal er zijn voor u ' wil binnenlaten in je leven.
Zeg het met palmtakken: dat je de Gekruisigde, de Verrezene wil binnenlaten in je samenleven.
Zeg het met palmen: dat je je verbindt tot een nieuwe manier van leven waar het geknakte riet niet gebroken en de kwijnende vlaspit niet gedoofd worden, waar recht wordt gedaan aan de minsten, waar alles spreekt van breken en delen.
Zeg het met palmen en doe wat je zegt: ' Ik zal er zijn voor u '. LAAT DE GEKRUISIGDE IN JOU TOT LEVEN KOMEN ! |
|
|
 |
|
|
G E B E D (Madeleine Delbrel) Heer, leer ons welke plaats het bal van de gehoorzaamheid inneemt in die eeuwige roman die zich tussen U en ons afspeelt. Maak ons de orkestratie bekend van uw wil, de harmonie, waarin dat wat U toelaat, vreemde noten binnenbrengt in de sereniteit van wat U wilt. Leer ons elke dag ons mens-zijn aan te trekken als een baljurk, zodat we door U de kleinste dingen kunnen beminnen als onmisbare sieraden. Help ons ons leven te beleven, niet als een schaakspel waarin elke zet berekend is, niet als een wedstrijd waarin alles moeilijk is, niet als een probleem dat ons hoofdbrekens en op onze zenuwen werk bezorgt, niet als een uitstaande schuld, maar als een feest, als een bal, als een dans, in de armen van uw genade op de universele muziek van uw liefde. Heer, kom ons van onze stoel halen. (Uit: Betoverd door God / Piet Raes & Ann-Sophie Noreillie) |
|
|
 |
|
|
SCHITTER (Catharina Visser) Sta op en schitter want lang was de nacht en bitter, de strijd met oude fantomen maar nu is het morgen, nu wordt het tijd om blinkende dromen waar te maken - weet je geborgen in een nieuw licht vol moed en schitter en richt je op wat komen gaat want je hart wordt witter en de dag verwacht je eigen, herboren gelaat. (Naar Jesaja 60,1 in: Door schemering en dageraad/ Dabar Luyten,2002) |
|
|
 |
|
|
DE RECHTERHAND (Anton Van Wilderode pr.) Rechterhand zijn, een heel leven: bloemen plukken, bladeren in boeken, dingen vasthouden, dingen zoeken, aarzelen en beschutting geven soms, maar dan heel even.
Slapen boven een wit laken tot in de vijf vingeren stil, aan de droomluchtbellen raken, plotseling voor het ontwaken, weer bewegen onder de wil en warm worden, van kil.
Liggen rondom de smalle stiften hout of zwart eboniet, meebewegen op oude geschriften, meekiezen, wikken en schiften, neerschrijven of niet: verlangen, verklaring, verdriet.
Altijd als een slinger bewegen, uur worden, dag en tijd, groet zijn, vriendschap en regen, zonlicht verdragen en regen, bevolen worden, altijd slaaf zijn, gehoorzaamheid.
Anders niet kunnen dan keren, vastzitten, vezel, verband. Gevoelig zijn en verweren, wachten tot niets meer kan deren nooit, in geen enkel land. Niets zijn dan rechterhand. |
|
|
 |
|
|
AVONDMIJMERING (Herman De Leeuw) Ik kijk naar haar slaap, naar wat tussen haar rimpels ligt, dromen verpulverd tot as waarin voorbij niet meer terugkomt.
Mijn handen strelen wat slaapt. Alles toegedekt van toen de zomer nog warm was en het gras nog vers en groen.
Haar huid nog even zacht en haar handen die ik zo goed ken en nog voel in mijn rimpels glijden nog zachter in die van mij.
Wij slapen als oude geliefden die ooit jong wakker bleven. Wat overblijft is puur, met alles wat ooit was en niet meer is. |
|
|
 |
|
|
T I J D Laat er een tijd zijn om te behoren tot een wereld in beweging en een tijd om stilte te vinden in jezelf. Een tijd om te ontvangen in verwondering en een tijd om te geven meer dan je hebt. Een tijd om liefde te leren en een tijd om te voelen hoe kwetsbaar ze maakt. Een tijd om helende schoonheid te ervaren en een tijd om leemten open te houden. Een tijd om begeesterd te spreken en een tijd om bewogen te luisteren. Een tijd om de hand aan de ploeg te slaan en een tijd om te wachten, kome wat komt. Een tijd om kracht en visioenen te delen en een tijd om met lege handen te staan. Een tijd om lijden samen te dragen en een tijd om onmacht daarvan deel te maken. Een tijd om het leven innig te omhelzen en een tijd om in vrede alles los te laten. Kris Gelaude |
|
|
 |
|
|
AAN DE VIJVER... Aan de vijver met de diepe kringen die mij gans omringen. Aan de vijver werd ik aangezogen onder hemelbogen. Aan de vijver met het diepe leven was ik Jou gegeven. Aan de vijver met het ruisende riet zong ik mijn jubellied. Aan de vijver werd Uw Stilte reëel, was dit niet Uw prieel? Tony Hutsebaut 07.07.2001 |
|
|
 |
|
|
VAN LIEFDE DIE OVERVLOEIT (Hildegard von Bingen) Vanuit de diepte tot hoog in de sterren overvloeit de liefde. Alles en allen wijdt zij zich toe in zorg en aandacht, liefhebbend ieder, waar ook op aarde. Want was het niet zij, die de Allerhoogste, de Enige, een kus gaf, de kus van de vrede. (Uit: Caritas abundat) |
|
|
 |
|
|
EEN OGENBLIK (Kris Gelaude) Leer het van de zee hoe zij, als een geliefde in een weergaloos gebaar het land omhelst. En vertrouwvol dan weer achter laat. Leer het van het licht wanneer het klimt, tot het met zijn geestdrift alles aangestioken heeft. En daarna deemoedig ondergaat. Leer het van de adem die je onophoudend wordt gegeven. Maar toch slechts één ogenblik van jou is. Zo gebeurt aan ons het beste en het mooiste, in het wisselende tij van vasthouden en loslaten. |
|
|
 |
|
|
HIJ STERFT LANGZAAM... (Pablo Neruda) Hij sterft langzaam, degene die niet reist, degene die niet leest, degene die niet naar muziek luistert, degene die niet door zijn ogen weet te vinden. Hij sterft langzaam, degene die zijn gevoel van eigenwaarde vernietigt, en die nooit hulp of steun vraagt. Hij sterf langzaam, degene die de slaaf der gewoonte wordt en elke dag dezelfde paden bewandelt, en die nooit van mijlpaal verandert, degene die nooit een risico neemt om de kleur van zijn kleren te veranderen, of nooit met een vreemde praat. Hij sterft langzaam, degene die de passie vermijdt met de gepaard gaande wervelwind van emoties van degene die het licht terug in de ogen brengt en gewonde harten geneest. Hij sterft langzaam, degene die niet van koers durft veranderen als hij ongelukkig is op het werk of in de liefde, degene die geen risico's durft te nemen om zijn dromen te realiseren, die niet één keer in zijn leven, vlucht van de zovele gedegen adviezen. LEEF NU... EN NEEM VANDAAG NOG HET RISICO. HANDEL NU... LAAT JEZELF NIET LANGZAAM DOOGAAN EN ONTNEEM JEZELF VOORAL NIETS OM GELUKKIG TE ZIJN. |
|
|
 |
|
|
H E R F S T D A G (Reiner Maria Rilke) Heer, het is tijd. Het was een grootse zomer. Leg nu uw schaduw op de zonnewijzers en laat de wind over de velden komen. Gebied de vruchten vol te zijn, verleen hun nog twee zuidelijke dagen, stuw ze naar de voldragenheid en jaag de laatste zoetheid in de zware wijn. Wie geen huis heeft, bouwt het ook niet meer, wie nu alleen is, zal het nog lang blijven, zal waken, lezen, lange brieven schrijven en rusteloos de lanen op en neer gaan als de wind de blaren voort zal drijven. |
|
|
 |
|
|
BRANDDE ONS HART NIET (Lucas 24,13-32) Zij spraken met elkaar over alles wat was voorgevallen. Terwijl zij zo aan het praten waren en van gedachten wisselden, kwam Jezus zelf op hen toe en liep met hen mee. Maar hun ogen werden verhinderd Hem te herkennen. Beginnend met Mozes verklaarde Hij hun uit al de profeten wat in al de Schriften op Hem betrekking had. Zo kwamen ze bij het dorp waar ze heen gingen, maar Hij deed alsof Hij verder moest gaan. Zij drongen bij Hem aan: '' Blijf bij ons, want het wordt al avond en de dag loopt te einde. '' Toen ging Hij naar binnen om bij hen te blijven. Terwijl Hij met hen aanlag nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en reikte het hun toe. Nu gingen hu ogen open en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht. Toen zeiden ze tot elkaar: '' Brandde ons hart niet in ons, terwijl Hij onderweg met ons sprak en de Schriften ontsloot ? '' |
|
|
 |
|
|
Eén ogenblik (Kris Gelaude) Leer het van de zee hoe zij, als een geliefde in een weergaloos gebaar het land omhelst. En vertrouwensvol dan weer acher laat. Leer het van het licht wanneer het klimt, tot het met zijn geestdrift alles aangestoken heeft. En daarna deemoedig ondergaat. Leer het van de adem die je onophoudend wordt gegeven. Maar toch slechts één ogenblik van jou is. Zo gebeurt aan ons het beste en het mooste, in het wisselende tij van vasthouden en loslaten. |
|
|
 |
|
|
ADEMTOCHT Uw Adem in mijn adem, Uw Geest in mijn geest.
Uw Wil en mijn willen, Uw Kruis en mijn kruisje.
Uw Liefde en mijn falen, Uw Waarheid en mijn dwalen.
Uw Geven en mijn nemen, Uw Warmte en mijn kilte.
Uw Verhaal vol van liefde, mijn gedicht, ja als echo.
Tony Hutsebaut 28.12.2009 |
|
|
 |
|
|
ADVENTSVERLANGEN 't Is stil; de bomen zwijgen hun ruisend zomerlied en nu in vuurg' verwachten, de hoop op vruchten biedt.
Mijn hart is nauw omsloten met sluiers van geluk, het klopt met blij verlangen en hunkert naar het Licht.
Dat Licht is 't Christikindje, in 't strooisel, arm en koud, dat schreiend in d' ellende toch zo van mensen houdt
Daarom wil ik mij maken, weer rein met groot geduld en Hem in 't hart ontvangen die stierf door mijne schuld.
Advent, o tijd van dorsten naar 't mild gelaat van 't Kind, dar weer bij ons komt wonen, zo diep, zo diep bemind. |
|
|
 |
|
|
ADVENTSGEBED Ingoede God, hoor ons aan als wij tot U bidden. Maak van deze adventstijd Uw tijd van genade. Doe ons waakzaam uitkijken naar de komst van Uw Zoon. Doe ons hopen en verlangen. Maak waakzame mensen van ons, mensen die zich neerleggen bij de leegte en de pijn. Doe ons mens worden, voluit mens, eindelijk opnieuw geboren. Maak van Uw tijd, onze tijd. Maak ons waakzaam. Laat ons het licht niet doven, maar dragen tot daar waar het duister begint. Draag het licht zo ver je kan maar wees waakzaam. Laat het niet doven in jezelf. |
|
|
VROUWEN VOOR DE VREDE ( Anton van Wilderode pr.) Vrouwen, maakt gij uw wereld nu écht tot een woonhuis voor morgen, tot een zachtere plek om te leven. Het eerste recht van de vrouwen is het recht om gelukkig te zijn en geluk is een roepnaam voor vrede en vris lachen en lopen door weiden die wit zijn als hagel, is brood en melk op tafel, is voorjaar, een dak van vogels en vrede is zonder verbazing de bloemen volwassen zien worden, het koren hard in de aren, de angst een vertelsel van vroeger en vrede is diep mogen slapen als de dag tot de laatste droppel gelijl een wijn is gedronken, is fel in de morgen ontwaken en vrede is nooit meer een kerkhof van kinderlijke gehelmden, is nooit meer de leugen van leuzen en vrede is ademhalen en jong zijn en zachtjes vergrijzen, een stad met geruchten van water, een eindeloos land dat bestaat. O, mannen, maakt gij uw wereld nu écht tot een woonhuis voor morgen tot een zachtere plek om leven. |
|
|
 |
|
|
AAN DE RANDEN... (Kris Gelaude) Aan de randen van een overgroeide wereld, voorbij alle veroveringen van het weten is er de stilte. Zij was er voor de eerste dageraad. Zij wacht, zij blijft, met een geduld van eeuwen. Als ademplek of als genadig onderkomen. De ruimte die zij vindt, wordt uit zichzelf geladen met aanwezigheid, ondanks de leegte. Als je haar nadert hoor dan hoe ze luistert. Zij is de laatste bron op aarde die ons laven zal. Want zij bewaart wat onnoembaar is: de vingerafdruk van het heilige. |
|
|
 |
|
|
S T E R K ( Bart Moeyaert ) Ik dacht dat het niet kon: dat iets wat je niet ziet je alle dagen draagt en sterker maakt. Alsof je spieren krijgt van liefde. En kijk, het klopt: het hart van oma slaat nog altijd over als ze opa ziet. Maar nu hij oud is en te bed, misschien nog net de hemel haalt, loopt oma sinds een poosje krommer en vraagt ze vaker om mijn arm. Zonder hem krijgt ze het huis niet warm en zelfs de hond zakt zuchtend naast de luie stoel. Dus is het waar dat liefde spieren geeft en op den duur ook vuur. |
|
|
' t ROODBORSTJE 't Komt piepen in mijn tuin en kijkt me vragend aan... Er is een band, ik voel het, ik speur het, het raakt me... Blijf toch zitten daar, op dat hek als buur en stille vriend... Hoe kan iets klein zo kostbaar zijn en troost bij stille pijn... Schepper, Heer, daal ook Gij neer, mijn hart staat afgesteld... Tony Hutsebaut 11.02.2019 |
|
|
 |
|
|
M O P J E Twee Japanners komen elkaar tegen op het vliegveld. Jij ben naar Europa geweest, hé ? ''Hoe was het ? '' Zegt de andere Japenner: '' Dat weet ik niet. Ik heb de foto's nog niet bekeken ! '' |
|
|
 |
|
|
ASWOENSDAG (Jos Wilmots) Het Groene Boekje zal hem op termijn wel met een grote letter blijven spellen, toch lijkt de kans, denk ik te mogen stellen, dat het een feestdag wordt, bijzonder klein.
Na carnaval is er ook niet zo gauw alweer iets fraais en positief te vieren. Waarmee zou as de mensheid ook plezieren als teken van wat ootmoed en berouw.
Zwart merkt een kruisje sommig voorhoofd nog (verbrande palmpjes van het jaar tevoren), heeft zijn betekenis ook niet verloren: in pulverem ooit reverteris toch ? Tot Pasen is het nog een week of zes; boetvaardigheid wordt niet meer voorgeschreven en vasten blijkt een kuur voor anders leven. Memento homo quia pulvis es. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL TOEN IK VAN MEZELF BEGON TE HOUDEN, VERLANGDE IK NIET LANGER NAAR EEN ANDER LEVEN EN ZAG IK DAT ALLES IN DE WERELD OM ME HEEN EEN UITNODIGING IS OM ME TE ONTWIKKELEN. NU WEET IK: DAT IS GROEIEN !!!! (Charlie Chaplin) |
|
|
 |
|
|
OUR LADY (Poem by Saint John of the Cross) Then he called the archangel Gabriel and sent him to the Virgin Mary, at whose consent the mystery was wrought, in whom the Trinity clothed the Word with flesh, and though Three work this, it is wrought in the One; and the Word lived incarnate in the womb of Mary. Ans he who had only a Father now had a Mother too, but she was not like others who conceive by man. From her own flesh, so he is called Son of God and of man. |
|
|
 |
|
|
HET IS MOOI... (Vjatjelav Koeprijanov) Het is mooi een huis te zijn voor het enige hart dat je niet wil achterlaten. Het is mooi een ladder te zijn voor kinderen die op een sombere dag naar de zon willen klimmen. Het is mooi een deur te zijn, zachtjes knarsend maar toch opengaand wie wil binnengaan. Er is een raam waar het licht niet dooft, voor al wie denkt: het is al laat. |
|
|
 |
|
|
MOEDERDAG (Nikolaas Vanneste pr.) Je zachte handen vormden kuiltjes van vreugde op mijn wangen. Ze bloosden jou met brede glimlach tegemoet. Je veegde zoveel keren de mist van tranen weg, zodat ik de weg terug kin vinden. Nu strek ik mijn vingers als een boeket naar je uit. Dankbaar toets ik nu jouw wangen op deze dag. Ik hoef het niet te zeggen hoe gevierd je bent. Ik leg een band van zoete feestgeluiden om je heen. |
|
|
 |
|
|
ALLES... (Hildegard van Bingen) ALLES DOORDRINGT GIJ, DE BERGEN, DE DALEN EN IEDERE AFGROND. BOUWER DIE ALLES VERBINDT. DE WOLKEN DRUPEN, DE LUCHT BEWEEGT. ROND HARD GESTEENTE VLOEIT STROMEND WATER. HET FRISSE GROEN DAT UIT AARDE RIJST: ALLES UW WERK. GIJ LEIDT OOK DE GEEST, DIE DORSTIGE LEERLING, DE RUIMTE IN. UW WAAIEN IS WIJSHEID, UW WIJSHEID IS VREUGDE. (vertaald door Piet Thomas)
|
|
|
 |
|
|
GEBOORTE VAN MARIA (Rainer Maria Rilke)
O WAT MOET HET VOOR DE ENGELEN ZWAAR ZIJN GEWEEST OM NIET PLOTS TE GAAN ZINGEN LIJK MEN UITBARST IN TRANEN. DAAR ZE TOCH WISTEN: VANNACHT WORDT DE MOEDER GEBOREN VOOR EEN JONGEN, DE ENE, DIE WELDRA VERSCHIJNT.
MET TRILLENDE VLEUGELS WEZEN ZE ZWIJGEND DE WEG NAAR WAAR, ALLEEN, DE HOEVE LAG VAN JOACHIM. ACH, ZIJ VOELDEN IN EN OM ZICH ZUIVERE VERDICHTING, MAAR GEEN VAN HEN MOCHT AFDALEN BIJ HEM.
ZIJ WAREN BEIDEN DOOR DE DRUKTE AL ZICHZELF NIET MEER. EEN BUURVROUW KWAM MET WIJZE RAAD, MAAR WIST NIET HOE, VOORZICHTIG LIEP DE OUDE WEG OM HET GELOEI TE STILLEN VAN EEN DONKERE KOE. WANT ZO WAS HET NOG NOOIT. (Vertaling: Piet Thomas) |
|
|
 |
|
|
VADERDAG (Nikolaas Vanneste pr.) Je weinige woorden wegen dubbel zoveel, de tijd die je voor mij maakt nog des te meer. Als je mij ziet, dragen je stille ogen een stadion van supporters in zich mee. In mij kiemen nog steeds jouw talenten, ik weet mij gedragen door jouw kracht. Ik ben al een beetje jou in je nadagen, mild en gebrijpend. Je weet nog steeds waar het leven om draait. |
|
|
 |
|
|
METTERDAAD (Velvet) De zon verdronken, ze heeft te veel van zichzelf geschonken; nu is ze niet meer bij ons. Zag ze zinken in een waterplas; dacht getroost een zon kan niet verdrinken; helaas, ze was er geweest bijna. Nochtans keerde ze zich metterdaad om; zond alerte stralen vanuit de diepte recht naar omhoog; beloofde al blijft het niet droog: weldra wordt het zomer. bijna |
|
|
BEZINNINGSTEKST NA DE H. COMMUNIE Zou het kunnen, God, dat ik vanzelf mijn handen uitsteek naar al die mensen om me heen - zomaar ? Dat ik ' arme mensen ' weer de moeie waard vind ? Zou het kunnen, God, dat ik de eenzaamheid van anderen deel en al die onachtzaamheid en vermoeidheid niet achteloos over het hoofd zie ? Zou het kunnen, God, dat verharde mensen ontdooien en aan hun trekken komen, dat onverschillige mensen geestdriftig worden en enthousiast ? Zou het kunnen, God, dat die Kerk van U - die kerkgemeenschap van ons hier - zich niet afsluit, zich niet afschermt, maar ' kleur durft te bekennen ', armen durft uit te nodigen en op de uitnodiging van armen durft in te gaan ? Zou het kunnen, God, dat mensen van overal aanschuiven, uit alle klassen en standen, mensen uit alle beroepen en van alle leeftijden, mensen die elkaar blijven roepen en weer één grote famile worden ? |
|
|
 |
|
|
KORT & GOED ( Gerd De Ley ) Degenen met de meeste opinies beschikken vaak over de minste feiten. ( Bethania Mc.Kenstry ) Vergelijk nooit je innerlijk mat het uiterlijk van een ander. ( Hugh Macleod) Ik had een heel leven nodig om te begrijpen dat geluk in kleine dingen zit en niet in de extatische hoogtepunten. ( Anais Nin ) Jaloezie is alleen maar de belasting die je betaalt op succes. ( David Nicolls ) Geluk is geen enkele behoefte hebben om iets te veranderen aan degene die men liefheeft. ( André Maurois ) Al het van de wereld ligt in het onverwachte. ( Jean d' Ormesson |
|
|
DE OVEROEVER (1981 ) Ik draag de kelk met hostie, water, wijn voorbij de toegesloten graven verder tot op de tafel in de kleine erker waar wij gedrieën disgenoten zijn.
Oeroude woorden ter gedachtenis verstaan en bijna stamelend gesproken, Brood tot een duurzaam voedsel rondgebroken onder het letterteken van de Vis.
En drie tot driemaal zegenen, gedrie de boeken sluiten en de kaarsen doven. Ik draag de leeggedronken kelk naar boven waar ik de andere hemel wederzie. (Anton Van Wilderode pr.) |
|
|
 |
|
|
|
|
LEEF LANG EN SCHOON ----------------------------- Naar een grappige film kijken doet de hoeveelheid endorfines in het bloed stijgen. Endorfine is een neurotransmitter die pijn vermindert en voor een plezierig gevoel zorgt. Hoe meer we lachen, hoe mees endorfines er vrijkomen en hoe beter we bestand zijn tegen pijn. |
|
|
 |
|
|
BEDENKINGEN ---------------------- Een vrouw maakt zich zorgen over de toekomst tot ze trouwt. Een man maakt zich pas zorgen over de toekomst wanneer hij trouwt. Een succesvolle man is er een die meer geld verdient dan zijn vrouw kan verteren. Een succesvolle vrouw is er een die een dergelijke man kan strikken. |
|
|
 |
|
|
ALLERZIELEN En as ek kom te sterwe, vriend, sing dan g'n klaaglied nie ! Plant dan g'n rose op mijn graf of koel sipresse nie ! Laat net die groen gras bo mij wees, die reën en more dou, en as jij wil, vergeet en as jij wil, onthou ! Want skadu's sal 'k nie sien, of voel hoe dat die water week, nie hoor hoe dat die voëltjes sing as of hul harte breek. Maar ek sal altijd drome droom in die skemer, wie weet; miskien sal ek daar nog onthou, miskien sal ek vergeet. ( Zuid-Afrikaans lied ) |
|
|
 |
|
|
NOVEMBER (Herman de Coninck) Er hangen nog twee blaren aan mijn esdoorn. Duizend andere zijn rood geworden, alvorens dood. Vergeten te kijken.
Vergeten gelukkig te zijn. Nochtans had ik een tuin waarin een stoel, en die stoel had mij, en ik had een hand
die jou vasthield en in een andere hand een glas wijn, en mijn mond had meningen. Alles had. En het Alles had ons. |
|
|
 |
|
|
LEVENSTREIN ZES (Velvet) Wanneer trein vijf twijfelt ziet onbeschaamd het landschap mij aan. Blijft het per definitie niet stilstaan. Neen, het brengt me met gratie naar trein zes heen. Hoef niet uit te stappen. 'k Hoor de deuren dichtklappen nog vooraleer ik er ben. Alleen en een beetje verloren zet ik me weer neer. Laat de treinen van weleer eenzaam de revue passeren. Op de spoorbaan naar trein zeven. schouw ik het landschap aan. Het lacht mijn jonge jaren weg. Menig keer wil een levensles op trein zes wijsheid geven. Het aardse leven is maar lort, de rit is gauw gedaan. Dan komt de eeruwigheid eraan. |
|
|
 |
|
|
BIJ PSALM 130: EEN ADEMTOCHT Jezelf een ademtocht te weten, een mens, verdwijnend in het onophoudelijk gaan en komen van namen en gezichten. Zo nameloos en ongekend, zo snel vegeten. Jezelf een ademtocht te weten, een bloem die amper bloeit, en nauwelijks wortelen kan... Met alle grote woorden, met alle zekerheid waarmee wij ons omgeven, toch broos en breekbaar... en wij weten het. Breekbaar als een droom in de morgen: zo snel zijn we vergeten. Dan toch je naam te horen noemen: jij bent gekend, jouw naam zal ik bewaren, jouw leven valt niet uit mijn hand, het blijft gedragen door mijn trouw. Zo toch je naam te horen noemen: zo van begin tot eind omarmd te zijn. Ja, dat is Hij, die je bij blijft ! Een plek om te schuilen, een thuis, steeds weer na alle zwerven, is Hij. Liefde, die wachten kan, een hart, ruimer dan heel ons leven. Hij maakt ons méér dan een ademtocht; Hij vult ons met Zijn adem ! (Sytze de Vries, Wachtwoorden. p.59) |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
SINT-NIKLAAS Sint-Niklaas, dou goede bloed ! Geef me een zakje met suikergoed. Niet te veel en niet te min, smijt het maar den schoorsteen in.
Sint-Klaas, die goede heer, Hij komt alle jaren weer. Met zijn paardje voor den wagen, daar komt Sinte Klaas aanjagen.
Sinte-Klaas, die goeie man, die ook alles bakken kan. Suikergoed en taaieman. Ja, daar krijg ik ook wat van. (Liedje uit de 18e eeuw) |
|
|
LEEF LANG EN SCHOON Probeer vanuit je hart te handelen en te leven zoals je geleefd zou willen hebben, als je oud geworden bent. Soms denken we dat we ' niks ' gedaan hebben, als we twee uur met een vriend(in) hebben zitten praten, maar op het einde van ons leven zullen we blij zijn dat we dat gedaan hebben. Schenk een ander warme woorden. Laat een ruzie nooit verjaren. Met een knuffel en wat liefde, kun je energie besparen. (Jan Coghe) |
|
|
 |
|
|
GODS WONING ONDER DE MENSEN (Wim Holtermann osfs) Niet in tempels van goud, niet in geur van wierook, wil God onder mensen wonen. Maar in het hart van de mensen, die berooid en geslagen, uitzien naar bevrijding, komt God aan het licht. Niet in huizen van wetten, niet achter zuilen van eigen wijsheid, wil God onder ons wonen. Maar in mensen die eenvoudig en zonder pretenties, uitzien naar vrede en liefde, kan God geboren worden. Niet in kerken van macht, niet op altaren van overvloed, wil God onder mensen wonen, maar in mensen, die vol geloof blijven uitzien naar de Redder en Bevrijder uit alle onmacht, kan God tot leven komen. Niet in mensen in conflict en onvrede, niet in mensen vol van eigenbelang, wil God onder ons wonen. In mensen van goede wil, die uitzien naar leven volop en naar sjaloom voor iedereen, zoekt God zich een woning. |
|
|
 |
|
|
Over vissen, schapen en andere talenten. ( Hadewijch Van Hove) Enkele van Jezus apostelen waren vissers. Ze zijn Hem gevolgd maar zijn wel blijven vissen: mensen in nood, bij wie het water tot de lippen stond en wie dreigde te verdrinken die hebben ze opgevist en terug leven gegeven. Grote koning David hoedde eerst een kudde schapen en later zorgde hij voor zijn volk als een goede herder. De kanppe weduwe Judith versloeg de vijand met haar eigen wapens. Tollenaars of soldaten, ze mochten blijven doen wat ze deden maar wel op een eerlijke manier. En jij, waar ben jij goed in ? Het maakt niet uit wat je talent is, het komt er op aan wat je er mee doet. Ben jie een denker of een doener, een durver of eerder een dromer ? Het heeft geen belang, zolang je ook een deelnemer bent.
|
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ---------------- Mijn tedere dankbaarheid leg ik in de dansende adem der dageraad, in de rooskleurige muziek der schemering, in de geborgen donkerte van de nacht, in de vlammende volheid van de dag, in d'onverwelkbare liefde waarmee ik bemin, in d'onlesbare dorst naar 't absolute en in de zachte aanraking van het pure leven. ( Magda Pylyser ) |
|
|
 |
|
|
ZOMER (Nikolaas Vanneste ) Je rijst als een taart uit de oven, de handen van de bakker geheven en fier. Ik groet je als een vlag die even rimpelt. Je straalt zonder concurrentie. Ik kan je alleen weerkaatsen en lachend schommel je verder. Soms maak je een ommetjes dat veel te lang blijft duren. In huis kan de haard je niet vervangen. Dus nu je er bent wees welkom, blijf gerust een hele tijd. Sudder mijn huid maar even, maar niet te veel. |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ---------------- VRAAG NIET NAAR DE KLEINE BLOEM, DOORZINDERD VAN EEN ONGEKENDE ZANG, TERWIJL DE KLEURLOZE VLINDER FLADDERT TUSSEN DUIZEND DICHTE DROMEN. KLAAG NIET OVER HET NOOIT-GEHOORDE LIED NOCH OVER 'T ALLERSCHOONSTE, DAT MEN NUIMMER ZIET... MEN DRAAGT DE WARME ZON ZINGEND OP JE NAAKTE HANDEN EN WEET ... ZOALS HET HELDERE WATER WEET EN VOORTDEINT TUSSEN EINDELOZE OEVERS ... (Magda Pylyser ) |
|
|
 |
|
|
GOUDKORREL ---------------- Bloemen kennen wij allemaal, ze zijn zelfs een deel van onze taal, want wie vrienden wil in 't leven, moet af en toe een bloempje geven. Je hoeft ze daarom niet te kopen en alsmaar naar de winkel lopen, want geen rijker kroon, dan eigen schoon. (Rik Nuyts) |
|
|
 |
|
|
SCHRIJVEN Ballonpen, open inktpot, vloeipapier, dat als buvard vaak strepen en ook vlekken voorkomen moest - een vulpen mocht niet lekken - en daardoor bijdroeg aan het schrijfplezier. Eerst ging het nog met potlood in het klad. Het puntje moest soms worden bijgeslepen en vader kende ook daarvan de knepen: het zakmes dat hij altijd bij zich had. De balpen werd bij ons een bic al gaus, zelfs chiquere en dure exemplaren, die je cadeau kreeg en je dierbaar waren. Nu is een pen bewijs van klantentrouw. Maar hoe dan ook, het blijft een instrument, een werktuig voor een vak dat je moet leren: uit lettertekens woorden distileren waarvan je de betekenis ook kent. ( Jos Wilmots ) |
|
|
 |
|
|
Grafschrift van een oude vrek ______________________ Hier ligt hij nu, gedompeld in het graf, aan wie God een tijdelijk loon van nedentig jaren gaf. Hoe akelig hoorde men het lichaam neerploffen van hem die Judas heeft in geldzucht overtroffen, die 't medelijden nimmer kende, voor nood en smart bleef stom, wiens vingers staan naart 't geld als een nijptang krom, en van wie enkel dan de dood i echt gebleken toen bij de klank van 't geld hij niet heeft opgekeken. ( Almanach van 't land van Waas 1899 ) |
|
|
MIJN MOEDER Mijn moeder was een vrouw, gesneden uit het taaie hout waarui men vrouwen snijdt. En zij bezat de mmoie deugd van het geduld die vrouwen siert., als zij met milde hand de pijn verzachten van al wat mijden heet. Nu rust zij zacht. Vouwt in haar hand wat in haar leven mild voorhanden was. Wenk van liefde die niet meer wuiven kan. ( Eke Veenbrand ) |
|
|
ONTMOETING... Daar zat ik dan, oog in oog en jij met de rug tegen de muur. Wat heb je toch gevochten met de moed der wan- hoop en veel meer. Ik voel me klein en zag je onverbeten als de grootste. Jij wees naar het lichtje bij het Mariabeeld van Loreto. Zij heeft je mee begeleid samen met je vrouw, steeds aanwezig. Vaarwel, Paul, nu is je strijd finaal gestreden; rust nu maar... ( In genegenheid opgedrahen aan Paul en Helena Godon ) Tony Hutsebaut 02.03.2009 |
|
|
 |
|
|
|
GROUND ZERO ( 11.09.2001 Die morgen in New-York met zon en blauwe lucht en dan: Boeiing, Boeiing; een trauma en gezucht... Twin-Tower katastroof, een wrede tragedie, het toppunt van de haat en dolle hysterie ... Wat moeten wij daarmee ? Tot wat is men in staat ? Waar leidt dit alles heen ? Wie is hiermee gebaat ? Wie je ook mag wezen, misbruik nooit Gods's naam; God is pure liefde en de rest niets dan blaam. Waar ook ter wereld, breek nu af die toren van haat en blind geweld, zeef kaf uit het koren. Weze het mister Busch of Osama Bin Laden, wees lief voor elk mens, maak recht al uw paden !!! Tony Hutsebaut 11.09.2002
|
|
|
 |
|
|
H E R F S T Bladeren tuimelen kleuren door elkaar. Een korte achtervolging van ritselend gefluister. Mijn laarsafdrukken zijn duidelijk zichtbaar dan de waterige zon die mij verlicht. Ik raap nog steeds enthousiast de tamme kastanje, verborgen in wildstekend cadeaupapier. (Nicolaas Vanneste) |
|
|
ZACHEUS
Hijzag hem zitten in die boom en voor Zacheus was' t geen droom.
Hij sprak hem rechtstreeks aan en wou bij hem aan tafel gaan.
Als je zo de Heer hoort spreken, moet je wel het btood gaan breken.
Dan wordt je hart grenzeloos vrij en wordt je ' ik ' een gastvrij ' wij '.
Laat mij ook op ' d afspraak zijn, vul mijn glas met belegen wijn.
Laat mij trillen van 't geluk, grijp me vast en weg die kruk !
Tony Hutsebaut 16.11.1995 |
|
|
 |
|
|
PRINS NINJA De ogen van mijn hond zijn mij zo dierbaar, kostbaarder dan goud fonkelend onder kroonluchters van kristal; de vacht van mijn hond is mij veel meer waard dan een exclusief amfoor, voor het verzachten van pijnlijke nachten, voor het dragen van hortende dagen en zijn nederige leven is in mij met elke cel verweven; zijn vriendschap en zijn trouw kan geen mens op aarde torsen, zonder hem heb ik het o zo koud. ( Tine Hertmans ) |
|
|
SINT-GOMMAAR ( 11 oktober ) Voor meer dan 1000 jaar leefde in Emblem Sint-Gommaar. Hij was goed voor groot en klein. Weet je iets van zijn fontein ? Zijn knechten hadden dorst, moe en hijgend ging hun borst, water was er niet bij de hand. Gummarus stak zijn stok in 't zand en uit de heidegrond zo droog, sprong een frisse bron omhoog. ( Schoolversje uit 1950 ) |
|
|
 |
|
|
G E B E D Vader, ik verlaat mij op U. Doe met mij wat Gij goedvindt. Wat Gij ook met mij doen wilt, ik dank U.. Tot alles ben ik bereid, alles aanvaard ik, als Uw wil maar geschiedt in mij en in al uw schepselen. Niets anders verlang ik, mijn God. Ik leg mijn ziel in uw handen. Ik geef ze aan U, mijn God, met heel de liefde van mijn hart. Omdat ik U bemin, omdat het voor mij een noodzaak van liefde is mij te geven, mij zonder voorbehoud op U te verlaten, met een oneindig vertrouwen, want Gij zijt mijn Vader. ( Charles De Foucauld |
|
|
KORT EN GOED
Het is moeilijk om stil te zijn als je niets te doen hebt; ( Arthur Schopenhauer ) Denk eraan dat je tong zich in een vochtige omgeving bevinft en dus makkelijk kan uitschuiven; ( Margaret Blair Johnstone ) Ware liefde is erg eenvoudig: je belooft wat je niet hebt, vraagt naar wat je onmogelijk kan krijgen en gaat vervolgens akkoord om nog lang en gelukkig te leven. ( Bruce Dexter ) Stilte iw at je niet hoort wanneer je luistert. ( Beryl Deranged ) Een vrouw maakt zich zorgen over de toekomst tot ze een echtgenoot heeft, maar een man maakt zich nooit zorgen over de toekomst tot hij een vrouw heeft gevonden. ( Liselotte Pulver ) De lente is een maagd, de zomer een moeder, de herfst een weduwe en de winter een stiefmoeder. (Russisch spreekwoord) Ik voelde me slecht omdat ik geen schoenen had tot ik een man ontmoette die geen betrellen had; ( J.J.Levinson ) Leven betekent vooruitgang en vooruitgang betekent lijden. ( Hendrik Willem Van Loon ) Je doodt de tijd niet; de tijd doodt jou. ( Gene Fowler ) ( genoteerd door Gerd De Ley ) |
|
|
ALLERZIELEN
Op Jezus' lijst stonden geen topfiguren, geen kampioenen van de deugd, geen professionele wereldverbeteraars. Zalig noemde hij de armen van geest en nederigen van hart, die niet verslaafd waren aan geld of goed en wisten wat verdriet was; de mensen die snakten naar gerechtigehid; de mensen die spraken met hun hart en dat hart zuiver wilen bewaren in een verontreinigende wereld; de mensen die vrede zochten waar tweedracht heerste; de mensen die uitgerangeerd werden en belachelijk gemaakt .Omdat ze in Hem geloofden en dat niet onder stoelen of banken staken.'' Zij zullen getroost worden '', zegt Jezus. En mag je lezen: '' God zal hen troosten en hen gerechtigheid en barmhartigheid schenken . ( Wim Seynhaeve ) |
|
|
 |
|
|
ONZE SENIOREN De herfst is niet zomaar het begin van het einde ... Heel oud geworden zeggen we elkaar glimlachend maar niet zonder spijt: '' Jaren terug waren we in de fleur van onze jeugd en nu in de fleur van onze slete. '' En toch... Onnoememelijk veel kunnen we nog waarmaken in ons leven als we aan kleine dingen heel veel aandacht schenken. Wie zei ooit: '' Het leven is voor iedereen een grote hoop kleine dingen '' ! (Valeer De Schacht) |
|
|
 |
|
|
ONTWAAK, MENS Ontwaak mens, voor u is God men geworden. Ontwaak, gij die slaapt, sta op uit de doden en Christus zal u verlichten. Voor u, ik zeg het nogmaals, is God mens geworden. U zou het leven niet opnieuw gevonden hebben, als Hij de dood niet was ingegaan. U zou bezweken zijn, als Hij u niet te hulp was gekomen. U zou vergaan zijn, als Hij niet gekomen was. (H.Augustinus, 5e eeuw ) |
|
|
 |
|
|
U BENT HET LICHT U bent het Licht boven al het Licht. Aan het oog van het verstand schenkt U een bovennatuurlijk Licht volheid en volkomenheid. U doet het Licht van het geloof ontstaan. Door het geloof heeft mijn ziel leven, en door het geloof ontvang ik U en kan ik U herkennen. In het licht van het geloof ben ik sterk, evenwichtig en volhardend. Laat op mijn weg dit Licht niet afnemen. Het toont me de weg, waardoo ik niet in duisternis geraak. Daarom vraag ik U o Heer, verlicht mij met het Licht van het allerheiligste geloof. (Catharine van Siena /1347-1380) |
|
|
 |
|
|
BEZINNING Wij vallen stil, vallen terug op onszelf en op elkaar. Dat het stil wordt, is op zich goed. Dan kunnen we beginnen luisteren en nadenken. Als je goed luistert, dan hoor je diep in jezelf opnieuw de vragen als: hoe kan ik de andere helpen ? Hoe kan ik ervoor worgen dat dit niet opnieuw gebeurt ? Waar be ik toch mee bezig ? De mens botst op zijn grenzen, beseft dat hij grenzen heeft overschreden, dat er grenzen zijn overgestoken door anderen. Alles wordt opeens zo leeg, zo anders. Wat gisteren nog zo belangrijk leef, is nu zo futiel: die belangrijke vergadering over de winstmaximimalisatie in het bedrijf, die bijeenkomst op school over het nieuwe leerplan, de sportwedstrijden, de koopjesuitstap ... De leegte is een opportuniteit om iets anders te laten binnenkomen, er ontstaat tijd en ruimte voor wat zoveel belangrijker is. De gevleugelde woorden van Leonard Cohen: '' There's a crack in everything: that's how the ligth gets in '' mogen ons hoop geven dat er licht is aan het einde van de tunnel. |
|
|
 |
|
|
DE ADVENT Wie verwacht wordt, voelt zich welkom en bemind. Want iemand - niet om het even wie - verwachten, is niet zomaar wachten en afwachten. Het is als een moeder, die haar kind in haar schoot draagt, verlangend uitkijken naar de geboorte. Het is zich dan na dag klaarmaken om liefde leven te laten worden. Het is ons immers toegezegd: '' IK ZAL ER ZIJN VOOR JOU ! ''
(Valeer Deschacht)
|
|
|
 |
|
|
't KLAVIER Het oude jaar speelde op 't klavier van zwarte en witte dagen, een lied van pijn en van plezier, van geven en van vragen. Het oude jaar is al zo moe, het wil voorgoed gaan rusten. Het nieuwe speelt al naar ons toe, muziek van leed en lusten. Moge ook dit jaar voor u en mij, dit mooie lied weer zingen, dat God zijn grote goedheid lei in duizend kleine dingen. (Y.Waegeman) |
|
|
KERSTMIS MIJMERIJ... De natte kou doordringt mijn bot, ik hoor dat Kindje in de grot...
Het weent en strekt zijn handjes uit, naar jou en mij, en mij...
Staat mijn hart wel afgesteld op t' juist kanaal of dwaal ik maar ...?
Ben ik verblind door valse schijn en verdoofd door wanklank...?
Roep mij weer naar Sichar's bron, hoor mij aan als toen met haar...
Doorbreek mijn trots, laat mij knielen bij je kribbe, héél en al, vrede...
Tony Hutsebaut 22.12.2005
|
|
|
 |
|
|
KERSTWENS Als we nu eens zouden proberen om met kleine dingen gelukkig te zijn. Met winterlicht dat rust over de velden spreidt. Met dromen die je wakker houden. Met de zaligste herinneringen. Met de begeestering die je gedachten vleugels geeft. Met een verhaal van kinderen. Met wind en regen om her huis terwijl je samen bij het vuur kan schuilen. Met wijn die voor dit ogenblik beweerd werd. Met feestelijke uren. Met klanken van hemelse muziek. Met vriendschap die al jaren meegaat. Met zorgen die verdwijnen. Met armen waarin je altijd beborgen bent. Met woorden die de snaren van je hart beroeren. Met een hemel vol sterren en iemand naast je om daar zwijgend naar te kijken. Met ieder belofte van een nieuwe morgen. Als we het eens zouden proberen... (Kris Gelaude) |
|
|
 |
|
|
KERSTMIS Vandaag met de geboorte van het kleine winterkind in een stal, wordt ons vrede aangezegd. Dat vertedert ons; wij, boordevol goede wil en verlangen naar goedheid. Maar wij zijn maar mensen en het lukt niet altijd. Wij botsen op grenzen, omdat we niet alles kunnen. wij botsen op elkaar en op onszelf. Vandaag vieren we dat God aan onze kant staat en ons zodanig bemint dat Hij onze broer wil worden. Hij is met ons, altijd, omdat wij het waard zijn. Het kindje in de kribbe is Gods zoon. Het Kerstkind roept ons niet op om mirakels te doen, maar om liefde te geven.En die liefde doet de mirakels dan wel ... (Wim Seynaeve) |
|
|
 |
|
|
| Zoeken in blog |
|
|
|
|
JANUARI 2021
Half wakker lig ik soezig uit te blazen van wat mijn droom daarnet bijeen nog loog. Wat hersenspinsels toch een mens verdwazen ! Dan krult brutaal het rolluik naar omhoog. De schemer kleffert mee met de lamellen en tilt de lakens heel voorzichtig op. Mijn schouders denken al aan hun bretellen, een vleugje koffiegeur berikt mijn kop; Nu kan ik me genoeglijk ook gaan scheren - ik heb gelukkig niet zo'n harde baard - en even later zit ik in mijn kleren. Intussen is het buiten opgeklaard. Ik lees de moppen van de scheurkalender en smikkel ware pap met havermout. Daar krijgt mijn vrouw een knuffel voor, de zender met al dat nieuws laat me voorlopig koud. (Jos Wilmots) |
|
|
Taizé-gebed In Gods aanwezigheid Ik neem even tijd, kom bij mijzelf en bij Hem. Ik denk aan de liefde en genade waarmee Hij me zo overvloedig zegent. Hij wil me herscheppen tot zijn beeld, op Hem gelijkend, een tempel waar Hij wonen kan onder de mensen. Datgene wat me het meest verhindert om werkelik vrij te zijn, is mijn neiging om verstrikt te geraken in angsten en verwachtingen over wat ik 'had moeten' of 'zou moeten' zijn. Vaak heb ik reflexen die me verlammen om me te verhinderen om nieuwe ruimtes te ontdekken, waarbinnen ik kan groeien. Ik bid en vraag om een grote innerlijke vrijheid om de nieuwe uitdagingen aan te gaan die U van mij verlangt. Lieve Heer, help me om me steeds bewust te zijn van de belangrijke dingen in mijn leven. Om zorg te dragen voot de mensen rondom mij. Om uw Aanwezigheid te zoeken in al wat ik onmoet. Amen
|
|
|
 |
|
|
Luthers Avondgebed Heer, blijf bij ons en bij uw ganse kerk aan de avond van de dag, aan de avond van het leven, aan de avond van de wereld. Blijf bij ons met uw genade en goedheid, met uw troost en zegen, met uw woord en sacrament. Blijf bij ons wanneer over ons komt de nacht van beproeving en van angst, de nacht van twijfel en aanvechting, de nacht van de strenge, bittere dood. Blijf bij ons in leven en sterven, in tijd en eeuwigheid. Amen (Maarten Luther) |
|
|
 |
|
|
SAMEN BIDDEND: Er altijd zijn voor elkaar. Elkaars pijn begrijpen. Elkaar nooit vergeten. De deur openzetten voor de ander. Bewust in het leven staan als een mens die meeleven kan. Want verdriet kent geen tijd en geen verleden - alleen een constant, woordeloos heden. Ook wij voelen dit zo aan, God, luister dan ook naar onze woorden, naar wat leeft in oons hart. Dat wij met al die emoties steun mogen vinden bij U en bij ekaar en dat wij elkaar tot troost en steun mogen zijn. Amen. (Annie Walscharts) |
|
|
 |
|
|
Gij hebt mij 't eerst bemind Gij hebt mij 't eerst bemind, O, God. De hele dag, het hele leven door bemint Gij mij het eerst. Als ik in de morgen ontwaak en mijn ziel zich tot U wendt, zijt Gij de eerste: Gij hebt mij 't eerst bemind. Als in de dageraad ik opsta van mijn bed en op datzelfde ogenblik mij biddend richt tot U, zijt Gij mij voor; Gij hebt mij 't eerst bemind. Als in de dag ik mij onttrek aan de verstrooing van het leven, mijn ziel tot inkeer breng en ik denk aan U, dan denkt Gij reeds aan mij: Gij hebt mij 't eerst bemind. En ik, ondankbaar mens, die altijd denk en spreek alsof Gij maar één keer het eerst mij hebt bemind. (Bron: Liedboek, zingen en bidden in huis en kerk,p.529) Oorspronkelijke bron: Soren Kierkegaards Skriter, vol.23,p.478) |
|
|
 |
|
|
AVONDGEBED Heer, mijn God, ik dank U dat deze dag voorbij is. Ik dank U dat U mijn ziel en lichaam rusten laat, uw hand heeft mij beschermd en bewaard. Vergeef mij mijn kleingeloof en alle onrecht deze dag bedreven. Help mij allen te vergeven die mij onrecht deden. Laat mij in vrede slapen onder uw bescherming en bewaar mij voor de dreiging van de duisternis. In uw handen leg ik allen die ik liefheb, dit huis, mijn lichaam en ziel. God, uw heilige naam zij geprezen. Amen. (Dietrich Bonhoeffer)
|
|
|
 |
|
|
GOD ROLT DE ZONNEN DOOR ZIJN HANDEN God tolt de zonnen door zijn handen zoals de boer het zaad. De ruimte kent geen randen en eindloos staat de sterrentuin te branden.
Als dauwdrop aan der aarde bloeme weerspiegel ik het al. Ik hoor de sferen zoemen. Gans 't sterrendal probeert Uw naam te noemen.
''t Geheim blijft tot de nacht te behoren, waarin ik ben ontstaan, tot, opgeslorpt, in schijn verloren, in 't licht vergaan, in U, ik word herboren ! (Felix Timmermans)
|
|
|
 |
|
|
DE VERLOREN ZOON Breed blankt mijn vaders huis in milde maneschijn, rondom in 't rijpe graan, dat morgen wordt gesneden, de rijen zeisen glimmen nodigend en rein. Door de open ramen zoemen de avondmaalgebeden. Ik joeg mijn heimwee na, dat als de blauwe lijn der kimmen immer wenkt, maar wijkt bij elke schrede. Mijn onverzadigdheid, zij was een donkere pijn, die 'k nutteloos versmachtte in zonde en bandloosheden. En 'k werd een zwijn gelijk, dat met de zwijnen at. Toen klonk Uw verre steem in mijn verzonken ziele: '' Ik ben uw heimwee ! '' Heer, ik heb Uw hand gevat, die mij terugbracht om hier nederig te knielen. Ik ben Uw knecht, die vlijtig weer dit land betrad en ken nog goed het lied waarbij de halmen vielen ! |
|
|
 |
|
|
VERLANGEN NAAR GOD God, U bent mijn God, U zoek ik, naar U smacht mijn ziel, naar U hunkert mijn lichaam in een dor en dorstig land, zonder water. In het heiligdom heb ik U gezien, uw macht en majesteit aanschouwd... Liggend op mijn bed denk ik aan U, wakend in de nacht prevel ik uw naam. U bent altijd mijn hulp geweest, ik juchte in de schaduw van uw vleugels, ik ben aan U gehecht, met heel mijn ziel, uw rechterhand houdt mij vast. (Psalm 63,2-3,7-9) |
|
|
 |
|
|
GEZEGEND Gezegend de vogel die in de vroegte de wereld begroet. Gezegend het licht dat alles naar zich toe trekt. Gezegend de aarde om al wat er ontkiemt in haar schoot. Gezegend de tijd zoals hij gegeven wordt. Gezegend het woord dat om verstilling vraagt. Gezegend de schoonheid die ontroert en verwondert. Gezegend het ogenblik waarop een men een mens ontmoet. Gezegend het huis met de tafel waar nog altijd plaats is. Gezegend de kwetsbaarheid die ons wil kneden en vormen. Gezegend de liefde en haar helende kracht. Gezegend iedere blik van herkenning in het gelaat van de ander. (Kris Gelaude) |
|
|
 |
|
|
MARIA, JIJ ZORGENDE Wij hebben je nodig, vrouw die ons voorgaat in deze warrige tijd.
Die ons bemoedigt als wegen van zekerheid vervagen en toekomst onberekenbaar wordt.
Die ons vertrouwen versterkt als moed ons ontglipt en onmacht dreigend opduikt.
Wij hebben je nodig vrouw die ons troost als verdriet ons overkomst en pijn ons verlamt.
Wij hebben je nodig zorgende, voorzienige die ons wijst naar de levensbron.
Jij, vrouw van alle tijden, icoon van de zorgende God, blijf ons nabij. Wij hebben je nodig. (Caritas Van Houdt) |
|
|
 |
|
|
BEZINNINGSTEKST Hak mij niet om, al bleef ik als de vijgeboom reeds jaren zonder vruchten. Gun mij nog vier seizoenen tijd, dat ik mij naar het licht omkeer. Een herst vraag ik, die mij van eigenwaan geneest, een winter om te sterven als zaad, gehoorzaam in de grond. En als de lente komt, bekleed mij dan met bloesem, een witte mantel - even maar - waarvan ik mij ontdoe als Gij met zomerzon mijn goede wil beloont. Pluk dan mijn vrruchten één voor één. En vergeet het jarenlange wachten. (Marcel Weemaes - Hoe Gij bestaat, verwondert mij.) |
|
|
 |
|
|
BEDENKING --------------- Er altijd zijn voor elkaar. Elkaars pijn begrijpen. Elkaar nooit vergeten. De deur openzetten voor de ander. Bewust in het leven staan als een mens die meeleven kan. Want verdriet kent geen tijd en geen verleden - alleen een constant, woordeloos heden. Ook wij voelen dit zo aan, God, luister dan ook naar de woorden, naar wat leeft in ons hart. Dat wij met al die emoties steun mogen vinden bij U en bij elkaar en dat wij elkaar tot troost en steun mogen zijn. Amen. (Annie Walscharts) |
|
|
 |
|
|
PSALM 63,2-3,7-9 God, U bent mijn God, U zoek ik, naar U smacht mijn ziel, naar U hunkert mijn lichaam in een dor en dorstig land, zonder water. In het heiligdom heb ik U gezien, uw macht en majesteit aanschouwd... Liggend op mijn bed denk ik aan U, wakend in de nacht prevel ik uw naam. Ubent altijd mijn hulp geweest, ik juichte in de schaduw van uw vleugels, ik ben aan U gehecht met heel mijn ziel, uw rechterhand houdt mij vast. |
|
|
 |
|
|
AAN HET WATER
Nu ik nooit van hier zal zijn en dagelijks afkomstiger ben van elders, nu ik hier dan toch in een bocht aan het water een straat heb gelgd, een vindplaats in gericht voor een kind, een berk en wat rozen, nu het kind over de latere voetpaden met de jaren steeds meer afkomstig zal zijn uit die straat aan het snelle water tussen de oude berk en de rozen, zal ik nooit meer van hier zijn dan nu. (Bernard Dewulf) |
|
|
 |
|
|
| Zoeken in blog |
|
|
|
|
GEBED Heer God, alles wat ik heb, alles wat ik doe, alles wat ik ben, bied ik U aan. Kom en vervul mijn dag. Schenk mij uw Geest, dat in mijn denken, spreken en handelen, iets van uw stille aanwezigheid mag doorbreken. Laat mij niet enkel voor mezelf leven, maar zoals Jezus verbonden met U en gegeven aan mensen. Amen. |
|
|
 |
|
|
ALS U ZICHZELF AAN MIJ SCHENKT O, allerhoogste, eeuwige Drievuldigheid, U, onmetelijke liefde, als U tegen mij zegt: '' ' dochter ', dan zeg ik tegen U, ' Allerhoogste en eeuwige Vader ! '' En als U zichzelf aan mij schenkt bij het nuttigen van het Lichaam en Bloed van uw eniggeboren Zoon, die in de allerheiligste Eucharistie als wwarlijk God en waarlijk mens aanwezig is, dan vraag ik U, onmetelijke liefde, dat U zich ook met mij mag verenigen, samen met het mystieke lichaam van de heilige Kerk, en met het universele lichaam van het christelijk geloof. In het vuur van uw liefde heb ik erkend dat U wilt dat mijn ziel zich over deze spijs verheugt. (Catharine van Siena - 1347-1380-) |
|
|
BLIJVEN ------------ Iemand, oud nog, met over de tafel een vloerkleed, en een aan de muur, de punten als dat van een kompas, alsof die vast tegen de wanden op oefent in los van de aarde.
Iemand, die in gras, roepend als weer een kind, tegen de wind, ga liggen ! Want dan zal de wind even naast die gaan liggen en die naast de wind, wachtend op god-weet-waar gewaaid, toch ?
Iemand die zegt: er is iets, maar wat is is, wat oets, wat er, weet ik veel, moet dat, die zegenend, perkament pratend van maaksel, ontferming, dagzeggend aan wie nog niet, zich laat bewaren.
En ergens daarbuiten, al duizenden jaren een rijzige linde vergroeid met een eik, hout hen vast, met ergens daarvinnen, vermoed onder schors hun handen. (Joke Van Leeuwen) |
|
|
 |
|
|
ONTMOETING... ( In genegenheid opgedragen aan Paul en Helena Godon) Daar zat ik dan, oog in oog, en jij met de rug tegen de muur. Wat heb je toch gevochten met de moed der wan- hoop en veel meer. Ik voelde me klein en zag je onverbeten als de grootste. Je wees naar het lichtje bij het Mariabeeld van Loreto. Ze heeft je mee begeleid samen met je vrouw, steeds aanwezig. Vaarwel, Paul, nu is je strijd finaal gestreden; rust nu maar ... (Tony Hutsebaut - 02.03.2009) |
|
|
 |
|
|
DE PROFUNDIS CLAMAVI Uit ademnood en hijgen scheurt zich een jammerklacht. Een onbestemd bedreigen heeft hart en ziel versmacht. Wij staren naar de muren, ons leven is op slot. Hoe lang nog zullen duren de dagen van verbod.
Ons grenzeloos begeren verwekte een duivelskind. Wij weigeren te leren, wij waren ziende blind. Wee, Keizerin Corona omsingelt stad na stad. Demonen komen wonen in onze bakermat.
In alle ziekenboegen zijn engelen neergedaald. Zij zorgen en zij zwoegen, hun moede lichaam straalt. Zij zijn het die Corona bevechten dag en nacht. Hijs hen op gouden tronen, jucih voor hun wonderkracht.
Ooit, ooit breekt de beknelling, wait onbesmette lucht, ooit vlucht de boze kwelling, vervliegt als loos gerrucht. Nog altijd blijft het lijden, nog beiden wij bedeesd aan het eind van zwarte tijden een groot bevrijdingsfeest. (Geert van Istendael) |
|
|
 |
|
|
J U N I De jeugd van Vlaanderen wordt ondervraagt. Wie vlot van buiten leert en op kan zeggen, mag er zijn boontjens op te weken leggen; die is op voorhand al met lof geslaagd. Niet nodig immers alles te begrijpen. Als je maar netjes trouw reproduceert wat je vier maanden lang is gedoceerd, zul je' t m die dag belist niet hoeven te knijpen. Geen erg als je daarna de helft vergeet, het leerboek vindt - naast weer een volgend offer - geheugenfanatiekelingen toffer, dan wie er graag het fijne ook van weet. Houd dus maar vol: het is bijna vakantie. Misschien zie de de prof dan wel aan zee, in zwembroek of bikini, wel tevree met zon en strand - en kennis als garantie. (Jos Wilmots) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ----------- De gedachten die wij verkiezen te denken, vormen de materialen waarmee we het doek van ons leven schilderen. (Louise Hay)
Meet nooit de hoogte vaneen berg voor je de top bereikt hebt. Pas dan zie je hoe laag hij was. (Dag Hammarskjold)
Het leven behoudt meestal zijn geheim. En toch komt er een uur dat je verwondert vaststelt hoe in tegenslag een geschenk aanwezig was dat je niet hebt vermoed. (Valeer Deschacht)
Golven ken je niet tegenhouden, maar je kunt wel leren surfen. (Joseph Goldstein) |
|
|
 |
|
|
CITATEN ----------- Soms is vreugde de bron van je glimlach. Maar soms kan je glimlach de bron van je vreugde zijn. (Thich Nhat Hanh) Geluk ligt niet voor het oprapen, het komt voort uit je eigen handen. (Dalai Lama) De dochter van een bakker uit Wakken met lange benen op hoge hakken, die maakte het wel, als fotomodel. Pa zei: 'Haar broodje is gebakken'' (Marcel Dewanckel) |
|
|
 |
|
|
WEES GEGROET JOZEF
Wees gegroet Jozef, de goddelijke genade heeft u overladen. Onze verlosser heeft in uw armen gerust en is opgegroeid onder uw ogen. Gij zijt de gezegende onder alle mannen en gezegend is Jezus, het goddelijk kind van uw maagdelijke bruid. Heilige Jozef, tot Vader gegeven aan de zoon van God. bid voor ons in onze zorgen voor de familie, de gezondheid en het werk tot op onze laatste dagen, en gewaardig u ons bij te staan in het uur van de dood. Amen. |
|
|
 |
|
|
CITATEN ----------- Vertrouwen is de lijm van het leven. Het fundamentele principe van alle relaties. (Stephen Cocey)
Het verleden is morgen al een dag ouder en aan herinnering, een dag rijker ! (Gust De Mesmaeker) |
|
|
 |
|
|
MOMENTOPNAME Een vrouw met fiets en kind...
Een kind dat lacht en wenkt...
Een blik ontmoet een blik...
E n ik, verbaasd, ontroerd...
Ik staar haar na en denk...
''Als je niet wordt als een kind...!
Tony Hutsebaut 16;05;1992 |
|
|
CITATEN ----------- Het lelijke aan egoisten is dat ze niet over anderen praten. (John W. Rise) Goed boos worden is een kunst op zich: niet te vroeg, niet te gemakkelijk en niet te lang.(Olaf Hoenson) |
|
|
ONRECHT
Men moet onrecht kunnen slikken en zichzelf niet verstrikken.
Men moet soms leed echt verdringen en het hooglied blijven zingen.
Men moet de pijn stil verbijten; moeder tijd zal dat doen slijten.
Men moet soms echt hoger mikken en naar Christus Kruis opblikken.
Heer, laat Uw Woord tot balsem zijn; wees mijn dokter, Gij heelt mijn pijn ! Tony Hutsebaut 13.02.2001 |
|
|
 |
|
|
ZACHEUS
Hij zag hem zitten in die boom en voor Zacheus was 't geen drrom.
Hij sprak hem rechtstreeks aan en wou bij hem aan tafel gaan.
Als jo zo de Heer hoort spreken, moet je wel het brood gaan breken.
Dan wordt je hart grenzeloos vrij en word je ' ik ' een gastvrij ' wij ' !
Laat mij ook op d' afspraak zijn, vul mijn glas met belegen wijn.
Laat mij trillen van ' t geluk, grijp me vast en weg die kruk !
Tony Hutsebaut 16.11.1995 |
|
|
 |
|
|
CITAAT --------- Stilte voor de geboorte, stilte na de dood. Het leven is geluid tussen twee ondoorgrondelijke stiltes. (Isabel Allende) |
|
|
KORT EN GOED
In veel gevallen is het gevaarlijkste deel van een auto de idioot aan het stuurwiel. (Joe Moore) Thuis os waar je alles mag zeggen wat je wil, omdat er toch niemand naar je luistert. (Joe Moore) De eerste keer dat we de liefde bedreven, vroek ik haar: '' Ben ik de eerste man met wie je naar bed ging ? '' Ze antwoordde: ''Mogelijk, je komt mij bekend voor. '' De enige luxe dat ik naar een verlaten eiland zou meenemen is een televisietoestel dat niet werkt. (Robert Mark) In mei dit jaar heb ik een pitbul gekocht. In juni heb ik me een kunstarm aangeschaft. (Mark Morfey) (Genoteerd door Gert De Ley) |
|
|
 |
|
|
CITAAT ----------- Pijnlijke vergissing in een door de familie opgesteld overlijdensbericht: '' Noch bloemen noch schransen ''.
|
|
|
EEN MENS... Men zoekt, men zucht, een droeve klucht, schrille symfonie, een levenslied... Men droomt, men ijlt, op witte wolken zeilt, in broze scheepjes vaart, in vreermde havens wijlt... Men vlucht 't geluk dat stil aanwezig is en proeft de smaak van een verboden vrucht...... Een mens, een zwerver in de duisternis van snel vervlogen tijd en ... late spijt... Tony Hutsebaut 04.07.1961 |
|
|
VERLOREN LEVEN Kijk... hier in dit stuk land dat geen mensenbloed spaarde, werd mijn broeder verenigd met de dood... en de aarde.
De aarde... treurt niet om u, de wereld kent geen verdriet, mijn broeder, geen mens die mij ziet met tranen in stilte om u...
Je leven ... verloren, een schim paradijs, maar stervend herboren in eeuwige peis. (Jozef Vandromme) |
|
|
 |
|
|
HERINNERING MET GOUDEN RANDEN Toen kon ik nog dromen van groot geluk dat in de verte lag te blinken in de ochtendzon en dat dit op een dag zomaar naar mij toe zou komen; ik liep langs velden, weiden,paadjes in het bos, zag korenbloemen tussen tarwe, papavers in de berm, wilde akelei en melde, nu ben ik oud en stram van leden, ik zucht wanneer mijn verdwaalt in ver vervaagd verleden, ik hoor nog steeds de bijen zoemen, ik ruik het parelende gras en zie vergane boterbloemen en ook al zijn ze nu niet tastbaar meer voor mijn ooit jeugdige handen, ze zijn vervat in een herinnering met gouden randen... (Tine Hertmans) |
|
|
 |
|
|
HET OUDE VUUR Wanneer de avond is gekomen, de ramen beloken, de lichten gedoofd, herleven weer de oude dromen die men vroeger heeft beloofd.
De stille hoop op beter tijden, voor iedereen de kans gelijk, de zoete troost, na bitter lijden: de zege zeker in 't bereik.
Zij beiden, bij elkaar gezeten, starend in 't vuur van de haard. Zij hadden het al lang geweten.
Hun leven was het leven waard. Toch bleven nog de oude dromen, wanneer de avond is gekomen. (Piet Paelinkx)
|
|
|
 |
|
|
HEB MOED... ( aan Tante Lena bij het overlijden van haar man) Heb moed omdat 't moet voor je kroost en jezelf.
Weet dat hij die je 'ik ' was nu wel weg, tich nabij is.
In de lach van je kind, in het vuur van zijn blik.
Ik weet dat uw leven, zijn zin, zijn zegen tenvolle heeft bewaard.
Laat die hoop en die wil uw einder verruimen in vernieuwend begin. Tony Hutsebaut 09.09.1978
|
|
|
 |
|
|
AAN DE VIJVER Aan de vijver met de brede kringen die mij gans omringen. Aan de vijver werd ik aangezogen onder hemelbogen. Aan de vijver met het ruisend riet zong ik mijn jubellied. Aan de vijver werd Uw Stilte reeel, was dit niet Uw prieel? Tony Hutsebaut 07.07.2001 |
|
|
 |
|
|
CLAMAVI AD TE ( Ik roep tot U ) De avond valt; het silhouet van boom en struik ontroert mijn hart. De avond valt; ook voor mij, de stille dromer van Utopia. De avond valt; kom Geest, kom God, ontsteek het vuur dat smeult in mij. Maak avondrood tot morgendblauw, herschep, dring door en maak me ' nieuw '! Tony Hutsebaut 20.08.1983 |
|
|
 |
|
|
EEN MENS... Men zoekt, men zucht, een droeve klucht, schrille simfonie, een levenslied. Men droomt, men ijlt, op witte wolken zeilt, in broze scheepjes vaart, in vreemde havens wijlt. Men vlucht 't geluk dat stil aanwezig is en proeft de wrange smaak van een verboden vrucht. Een mens, een zwerver in de duisternis van snel vervlogen tijd en ... late spijt... Tony Hutsebaut 04.07.1961 |
|
|
 |
|
|
TECHNICUS
Hoe Gij bestaat verstomt mij; ik, kleine mens.
In boom en plant, wolk en wind, zie het, als kind.
In ver heelal, sterrenpracht, een stille nacht.
Elke vezel, elk atoom, dat is geen droom.
Ik noem U steeds: '' Techicus '' dat zijt Gij dus ! |
|
|
 |
|
|
WINTER ---------- In pas ontloken tederheid omhelst de nieuwe dag het naakte leven. Mijn gedachten wiekelen als jonge torenvalken bij wazig morgenlicht. Het vriest sitte winterbloemen op mijn ruiten... Terwijl langzaam mensenschaduwen uitsterven langs verloren illusies, geef ik opnieuw mijn dromen idealen. (Magda Pylyser) |
|
|
 |
|
|
MAG HET KIND DIT JAAR ? Mag het Kind van liefde dit jaar écht aan elke tafel om te voeden, of zijn wij zelf onverzadigbeer ? Mag het Kind van liefde dit jaar écht verwacht worden zonder verblinding en zonder het gelag te betalen ? Mag het Kind van liefde dit jaar alle huizen open vinden om elkaar weer te begroeten, nieuw leven ? Mag het Kind van liefde dit jaar overal geboren worden omdat het zeker is van een toekomst ? Mag het Kind van liefde dit jaar en oook volgend jaar, voorgoed, huizen vinden van warmte ? Mag het Kind van liefde dit jaar inderdaad gelukkig zijn, omdat wij ' ons ' huis openen op weg naar een ander ? Luv Vandenabeele |
|
|
 |
|
|
CITATEN ----------- Het is niet omdat je groot van gestalte bent dat je op anderen mag neerkijken. (Karl M.Verstraeten)
Over twintig jaar zul je eerder teleurgesteld zijn over de dingen die je niet hebt gedaan dan over de dingen die je wel hebt gedaan. ( Marc Twain) |
|
|
 |
 |
 |
