Na tien jaar campagnevoeren van Greenpeace, andere milieuorganisaties en lokale indianenstammen wordt twee miljoen hectare van het Great Bear Rainforest volledig beschermd tegen houtkap. Voor de rest van het regenwoud worden regels opgesteld voor duurzaam gebruik.
Twaalf jaar lang hebben ze rond het Bieslogredactielokaal gescharreld - drie kippen en een haan. Eerder deed ik hier verslag van hun dagelijkse besognes (zie het dossier BiesBeesten) en daarom mag ik u het recente drama niet onthouden.
Gisterochtend om zeven uur wilde ik het kippenhok openen om de bruine vrienden vrij te laten, zodat ze hun urenlange voedselzoektochten door de tuin konden beginnen, toen ik bij het zien van het hok op slag wist dat het gevreesde was gebeurd.
Ik was kennelijk de avond tevoren vergeten de deur van de buitenren te sluiten (laat geworden, hoofd niet helemaal fris). Niet alleen die deur, maar ook de deur van het binnenhok stond wagenwijd open. En dat hoort niet. Dat is een heel slecht teken.
Ik kwam met knikkende knieën dichterbij. Er lag zaagsel op de grond. In het binnenhok had een gevecht plaatsgevonden. Van de kippen restten een paar uitgerukte veren.
Bezoekers wilden het vaak niet geloven, als ik vertelde dat het hok voor de nacht zorgvuldig gesloten moest worden, vanwege de rondsluipende vossen. Vossen? In een bebouwde kom, met veel huizen rondom? De pootafdrukken elders in de tuin namen alle twijfel weg.
Ik voel me schuldig. Ik had bescherming moeten bieden. Eén vergeetachtigheid en het noodlot sloeg onverbiddelijk toe.
Hoe ze op het warmst van een zonnige dag zandbaden namen. Hoe ze water dronken - kleine, delicate slokjes nemend, die ze proevend, met geheven kop, naar beneden lieten zakken. Hoe ze aan het eind van de middag om een boterham kwamen vragen. Hoe ze op hun stok zaten te dommelen als ik 's avonds het hok ging sluiten.
Vanmiddag zag ik op RTL4 een kookshow van 'topkok' Jamie Oliver, waarbij hij voor een zaal vol van adoratie kwijlende huisvrouwen een gebraden kip in stukken brak. Hij en ik, we zijn allebei even grote klootzakken.
Van kip op mens
In de medische wereld wordt stress niet beschouwd als een overdraagbare aandoening.
De veronderstelling dat het eten van ophokeieren leidt tot stressklachten bij de mens, moet dan ook met spoed nader worden onderzocht.
Een wereldnummer van een gadget
Driek ontdekt de ballenzwieper
'...de bal oppakken zonder bukken...'
Hoi lui,
Dit is Driek, even terug in zijn oude rol van Gadgetfreak. Want vandaag viel'ie me pas op.
Ik zat in het Oosterdieppark op een bank in het rozenprieel - het ruikt daar of je in een parfumfabriek zit - en toen zag ik de ene na de andere hondenuitlater langskomen en allemaal waren ze gewapend met een zweep.
Tenminste dat dacht ik dat het was. En ik zat me al op te winden in de trant van noumoethettochnietgekkerwordengaanzed'ragressienouookalafreagerenopdehonden, toen ik zag wat ze met die zweep uitspookten. Het is een ballenzwieper.
Een plastic stok met aan het uiteinde een kopje, zeg maar, dat een bal kan vastklemmen. Als baasje de stok met bal van achter zijn hoofd naar voren zwiept, laat de bal los en vliegt een klere eind weg - ik schat zeker wel tweehonderd meter. Hond, blij verrast, sprint erachteraan, haalt bal en legt hem weer aan voeten van baasje. Die grijpt de bal met de stok en zwiept opnieuw.
Dat is het dus. Lekker gooien met de bal zonder te hoeven bukken of met je arm te maaien.
Jullie kennen 'm waarschijnlijk allang - hij viel me vandaag pas op. En ik zag er gelijk wel vijftien.
Ik heb het gevraagd in een dierenwinkel en hij heet Chuckit en hij is niet aan te slepen. Het is weer 's zo'n gadget waar ik razend jaloers van word. Jaloers op de man die de Chuckit heeft bedacht. Een wereldnummer. Als'ie z'n vondst goed heeft weten te beschermen, is Mister Chuckit nu al multimiljardair.
Zou je twee mensen, met allebei een Chuckit, een bal naar elkaar kunnen laten zwiepen? Als de een zwiept, moet de ander de bal opvangen in dat kleine kopje. Chuckitkampioenschappen? Olympische sport? Vergeet het. Zie je, dat is het - ik bedenk tweedehandstoepassingen op de vondst van een ander.
Wanneer lanceer ik nou 's een Drieckit? Nog geen idee wat je ermee moet of doen kan, maar ooit...
Dag, jullie Driek
De poema is onder ons
Nu blijkt de poema al jaren vrij rond te lopen en op vele plekken in Nederland gesignaleerd. Van Maastricht tot Ooltgensplaat.
Zie je wel! Krijg ik toch gelijk. Sinds vier jaar klaag ik over poema-overlast. Uitgesloten!, zeiden de autoriteiten, we hebben de poema's in Nederland goed onder controle. Een ontsnapte poema is ons niet bekend.
Als ik de politie belde omdat de poema weer eens aan mijn voordeur krabde, wilden ze niet eens komen.
Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes, bloemen, of kaarten. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Oorspronkelijk was valentijnsdag bedoeld voor mensen die anoniem de liefde wilden verklaren aan iemand. Door middel van een valentijnskaart werd deze heimelijke liefde dan bekend gemaakt.
Valentijnsdag is in Vlaanderen en Nederland in korte tijd, sinds midden jaren '90, een groot commercieel succes geworden. Etalages van cadeauwinkels in Nederland en België liggen vol met rode harten (uitgevoerd als kussens, ijsblokjes, ballonnen, snoepjes). Boekwinkels etaleren allerhande kaarten, van minuscuul tot enorm groot. De bloemenwinkels hebben enorme aantallen rode rozen in hun zaak. Zelfs hebben de Nederlandse posterijen eens een valentijnspostzegel uitgebracht.
Historische achtergrond
Het is niet duidelijk waar de Valentijnsdag op gebaseerd is. Er bestaan twee heiligen met de naam Sint Valentijn. De een was priester in Rome, de ander was bisschop van Ternis. Beiden werden in de 3e eeuw op 14 februari gedood. Mogelijk gaat het hier zelfs om één persoon. Hun levensgeschiedenissen geven geen aanknopingspunt met het liefdesleven van jonge mensen.
Volgens de legende was Valentijn tevens arts. Als mensen hem om raad vroegen, gaf hij hen een bloem. Na zijn dood ontving een blind meisje een brief van hem, waaruit een bloem viel: ze kon meteen zien. Het bloemen-geven op Valentijnsdag zou op deze legende gebaseerd zijn. De detailhandel heeft vervolgens de "middeleeuwse monnik" Valentijn bedacht, die in zijn Italiaansekloostertuin bloemen kweekte om ze aan verliefde stelletjes te geven.
Rond de 14e eeuw werd 14 februari een feestdag van verloofden, die al voor hun huwelijk elkaar trouw beloofden. De huidige cultus rond Valentijnsdag is begonnen in de Verenigde Staten van Amerika. Critici noemen Valentijnsdag enkel een methode om enorme sommen geld op te brengen, terwijl aanhangers van de feestdag het een prachtig symbool vinden. Deze reputatie kan vergeleken worden met die van moederdag.
Met: Miranda July, John Hawkes, Miles Thompson, Brandon Ratcliff
Datum bespreking: 31-01-2006
Datum bespreking: 30 Januari 2006
))<>((
Over Me and You and Everyone We Know is inmiddels al veel gezegd. Niet alleen op het International Filmfestival Rotterdam waar de film momenteel een enorme publiekstrekker is, maar ook op het Filmfestival van Cannes (Gouden Palm), het Sundance Festival (Juryprijs voor originaliteit) en andere Amerikaanse filmfestivals waar het prijzen won voor onder andere beste regie en beste debuut. Hoewel de film in Rotterdam nog steeds uit het niets leek te komen, geeft een blik op de site het beeld van een keurig getimede hype, inclusief een persoonlijke weblog van kunstenares/regisseuse Miranda July en merchandising die alleen begrijpelijk is voor de insiders.
Mogelijke hype of niet: ook zonder deze extras was het wel goed gekomen met de film. Alleen al vanwege de ronduit prachtige reeks vondsten in het scenario. De goudvis die per ongeluk in doodsstrijd raakt, het elfjarige meisje dat met kalme vastberadenheid haar toekomstige uitzet bij elkaar spaart door staafmixers en handdoeken te kopen, het vogelschilderij in de boom: allemaal net iets te surrealistische vindingen om zomaar even zelf bij elkaar te verzinnen, maar tegelijkertijd stuk voor stuk ontroerend en herkenbaar.
Miranda July kan het kennelijk wel allemaal bedenken, en dat doet ze goed ook. Me and You and Everyone We Know is doordrongen van haar persoonlijke achtergrond als succesvol kunstenaar via de rol van Christine Jesperson, een dromerige, vriendelijke en wat eenzame videokunstenares. Zij probeert een relatie te beginnen met de sombere schoenverkoper Richard (John Hawkes), die weer twee curieuze zoontjes heeft (onwaarschijnlijk sterk neergezet door Brandon Ratcliff en Miles Thompson), die ook weer allerlei mensen leren kennen. En daarmee is in ieder geval de titel gedekt.
Voor de rest van de film worden dergelijke verklaringen wat onwenselijker. Niet omdat de stoet aan komische en/of excentrieke personages en situaties dat niet toelaat want daar is Me and You and Everyone We Know van vergeven. Wel omdat het tekort zou doen aan het terugkerende gevoel dat in de film zit, iets dat zich wellicht nog het best laat omschrijven als een combinatie van onschuldig en pervers, grappig en wrang, hoopvol en desolaat tegelijkertijd. Het devies daarom: ga zelf kijken, ook als je eigenlijk niet meedoet aan hypes. De kans is groot dat je bijzonder aangenaam verrast wordt.
Bill Gates te rijk voor belastingcomputers Rijkste man op aarde krijgt betalingsherinneringen
Een magere troost: 's werelds rijkste man, Bill Gates, krijgt óók betalingsherinneringen. Gates' enorme rijkdom is de oorzaak. De Amerikaanse belastingdienst moet zijn belastingaangifte op een aparte computer verwerken.
Doordat Gates' financiële gegevens niet op de normale servers terug te vinden zijn, glipt er wel eens een waarschuwing van de belastingdienst tussendoor. Het aantal cijfers op de bankrekening van de Microsoft-oprichter is zo groot dat de meeste computers simpelweg de berekeningen niet aankunnen.
De belastingdienst stuurt altijd een briefje met excuses. Gelukkig kan Gates erom lachen, want zijn luxeprobleem raakt voorlopig niet opgelost.
Het fortuin van Bill Gates wordt geschat op bijna 39 miljard euro. Gates geeft daarvan het grootste deel weg aan goede doelen en medisch onderzoek.
Elk nummer van Hermans-magazine bevat biografisch materiaal van Willem Frederik Hermans. Onderstaand korte levensoverzicht is gebaseerd op de respectieve afleveringen van Hermans-magazine waarin een bepaalde levensfase of activiteit van Hermans aan de orde kwam. Zie de cijfers tussen [vierkante haken].
1921-1933: Jeugd Willem Frederik Hermans wordt op 1 september 1921 geboren in Amsterdam. Hij is de zoon van Johannes Hermans [19, 35, 36] en Rika Eggelte [33]. Er is ook een ouder zusje, Corry [29]. Van vaderskant stamt de familie Hermans uit Brielle [19, 20]. Regelmatig logeert het gezin ook bij een oom en tante in Almelo[19, 20]. Hermans' moeder komt uit Amsterdam. Háár familie had haar wortels in en om de Jordaan [33]. Het onderwijzersgezin Hermans woont eerst in de Brederodestraat en vanaf 1929 in de Eerste Helmersstraat in Amsterdam Oud-West [7, 8, 12, 31, 37]. Voor het basisonderwijs gaat Wim Hermans naar de Pieter Langendijkschool.
1933-1940: Puberteit In 1933 gaat Hermans naar het Barlæus Gymnasium. Anders dan op de lagere school verkeert hij nu tussen kinderen uit de hogere standen. Hij wordt redacteur van het schoolblad Suum Cuique. Kort voor het afstuderen moet hij maanden het bed houden wegens pleuritis. Zijn levenlang blijft hij last houden van zwakke longen en luchtwegen. Niettemin wordt hij een verstokte roker. Hermans heeft al vroeg belangstelling voor de natuur. Hij wordt lid van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie (NJN) [34].
1940-1945: Oorlogsjaren In 1940 gaat Hermans sociale geografie studeren, in 1941 schakelt hij over naar fysische geografie [17, 21, 23]. In 1943 staakt Hermans zijn studie, hij tekent de loyaliteitsverklaring aan de Duitsers niet, maar als wetenschappelijk assistent van dr. J.P. Bakker [22] blijft hij nog geruime tijd doorwerken. Hoe passief Hermans ook is in de oorlogsjaren, hij let goed op, wat zijn weerslag vindt in romans als De tranender acacia's [4, 9, 11, 22, 23, 25, 35] (1949), De donkere kamer van Damokles [3, 4, 16, 30, 31, 32] (1958) en Herinneringen vaneen engelbewaarder (1971) en in het Boekenweekgeschenk [Madelon i]n de mist van het schimmenrijk [6, 7, 8, 9, 12] (1993). In de loop van de oorlog legt hij, o.a. op enkele clandestiene salons, zijn eerste literaire contacten. Hij leert Charles B. Timmer [15], Adriaan Morriën [2, 3, 4, 5] en Oey Tjeng Sit [34] kennen. In het clandestiene Parade der profeten [4, 22] publiceert Hermans gedichten. Zijn eerste verhalen, waaronder 'Loo-Lee' [19, 20] en 'Elektrotherapie' [19] worden na de oorlog gebundeld in Moedwil en misverstand.
1945-1950: Overgangsjaren Hermans is in de oorlogsjaren en kort daarna aanvankelijk vooral bekend als dichter [26]. In 1946 wordt Hermans redacteur van het gerenommeerde literaire tijdschrift Criterium. Hij legt contact met gevestigde schrijvers zoals F. Bordewijk [6] en S. Vestdijk [12, 17]. Niettemin heeft Hermans een moeizame start in de literatuur. Na afwijzingen van andere uitgevers verschijnt zijn debuutroman Conserve (1947) bij W.L. Salm [3]. Op verzoek van uitgever John Meulenhoff schrapt hij enkele erotisch getinte passages in een voorpublicatie van De tranen der acacia's [4, 9, 11, 22, 23, 25, 35] in Criterium. Het samengaan in 1949 van Criterium met Libertinage [18] leidt tot een levenslange vete met mederedacteur Adriaan Morriën [2, 3, 4, 5]. Ook H.A. Gomperts [18] van Libertinage rekent Hermans tot zijn literaire vijanden. Hermans staakt zijn studie en probeert van de pen te leven. Noch zijn literaire activiteiten noch zijn wetenschappelijke carrière komen in deze overgangsjaren echt van de grond. De liefde voor Juus Hartman brengt hem evenmin geluk. In 1948 gaat Hermans op verzoek van Charles B. Timmer [15] als houtcontroleur werken in Canada [15, 26]. In New York [5] bezoekt hij o.a. Leo Vroman [16]. In deze jaren manifesteren Hermans en G.K. van het Reve [14, 20] zich naast de Vijftigers al snel als de grootste jonge literaire talenten van Nederland.
1950-1958: Opgang Op 4 juli 1950 trouwt Hermans met Emmy Meurs [24] (1923). Het zijn jaren van woningnood. Hij verhuist uit Amsterdam en trekt in bij zijn vrouw en schoonmoeder in Voorburg [16]. Het jonge paar blijft er tot eind 1952 wonen. In 1951 wordt Hermans justitieel vervolgd wegens een antipapistische passage in zijn roman Ik heb altijd gelijk. Tot zijn tegenstanders horen Anton van Duinkerken [16, 18] en de r.k. Informatie-Dienst Inzake Literatuur (Idil) [16]. Zijn inzending voor de (toen nog bestaande) prijsvraag van de Boekenweek [2, 6] wordt afgewezen. Naam maakt hij wél met Het behouden huis [3, 9] (1952). Eind 1952 vestigt Hermans zich met zijn vrouw in Groningen [13, 27] waar hij aan de Rijksuniversiteit [1, 22, 37] (aanvankelijk nog op contract) een betrekking krijgt als docent. Hij gaat wonen aan de Spilsluizen 17a [13, 27]. Op 6 februari 1955 wordt zijn eerste en enige zoon geboren, Ruprecht. In deze jaren doet Hermans veldonderzoek in Luxemburg [5] voor zijn proefschrift [5, 31, 32, 33] waarop hij in 1955 cum laude promoveert bij prof. dr. J.P. Bakker [22, 37]. Naast zijn wetenschappelijke bezigheden blijft Hermans in andere opzichten actief. In 1953 houdt hij een radiopraatje over experimentele poëzie voor de Regionale Omroep Noord [32]. Hij houdt lezingen voor Groninger studenten [25] en is verder o.a. betrokken bij de literaire activiteiten van De Bijenkorf [30]. In 1951 neemt hij met de novelle 'De schoorsteenveger' [29]deel aan de Prozaprijs van de gemeente Amsterdam. Zijn veelzijdigheid blijkt ook uit zijn filmscenario's [18, 19, 20, 21] en uit zijn eigen uitgeverij De Mandarijnenpers [10, 11, 12, 13]. Zijn Mandarijnen op zwavelzuur worden berucht. Verder manifesteert Hermans zich af en toe als beeldend kunstenaar [21]. Hij exposeert foto's [11], fotomontages en pentekeningen. Met E. van Moerkerken [10] ontstaat een jarenlange vriendschap.
1958-1973: Doorbraak De publicatie van De donkere kamer van Damokles [3, 4, 16, 30, 31, 32] (1958) betekent de literaire doorbraak van Hermans. In 1962 wordt de roman verfilmd. Opschudding veroorzaakt hij met de novelle 'Het grote medelijden' [24] (1962), waarin hij zich behalve tegen de familie van zijn vrouw afzet tegen Menno ter Braak. So wie so is hij omstreeks 1960 buitengewoon actief. Hij schrijft o.a. toneelstukken, polemieken, romans en verhalen. In 1962 verruilt hij na een meningsverschil uitgever G.A. van Oorschot voor De Bezige Bij die hij tot aan zijn dood trouw blijft. Een aantal wetenschappelijke ervaringen en enkele reizen in 1960 en 1961 naar Zweden en Noors Lapland verwerkt hij in de roman Nooit meer slapen [13, 14, 20] (1966). Zijn werk verschijnt in steeds meer talen [10]. In 1971 wordt hem de P.C. Hooftprijs toegekend die hij weigert. Vanaf het eind van de jaren vijftig brengt Hermans jarenlang met zijn gezin de vakantie door op Terschelling [34]. Pas later gaat hij met de auto op vakantie [25]. In 1967 verblijft hij o.a. in Hollywood [10] (1970).
1973-1991: Consolidatie Na een conflict neemt Hermans in 1973 ontslag aan de Rijksuniversiteit van Groningen. Eind 1973 vestigt hij zich met zijn vrouw in Parijs [34, 35, 36, 37]. In Onder professoren [16, 20] (1975) en Uit talloos veel miljoenen (1981) legt Hermans veel van zijn ervaringen in Groningen en met de RuG vast. In felle polemieken trekt Hermans jarenlang van leer tegen de vermeende verzetsstrijder Friedrich Weinreb en diens volgelingen [4]. Zijn buitenlandse reizen reiken steeds verder. Hij bezoekt o.a. Kenya, Tanzania, Sri Lanka en Argentinië. Op diverse plekken in zijn werk verwerkt hij zijn reiservaringen. Met zijn sportauto [25] bezoekt Hermans Turkije, wat zijn weerslag vindt in de novelle Homme's hoest [25] (1981). Veel opschudding veroorzaakt zijn bezoek aan Zuid-Afrika in 1983 waar dan nog het blanke apartheidsregiem aan de macht is [28, 30]. In Parijs schrijft hij romans als Au pair [21] (1989). Hermans is inmiddels een gevestigde schrijver. Sylvia Willink-Quiël [12] maakt zijn kop in brons, Erik van Straten [8, 9] maakt een portretschilderij van hem. In 1977 neemt hij de Prijs der Nederlandse Letteren in ontvangst uit handen van Koning Boudewijn.
1991-1995: Laatste jaren In 1991 verhuist Hermans met zijn vrouw naar Brussel. In 1993 schrijft hij het Boekenweekgeschenk [6, 7, 8, 9, 12]. Hij heeft bepaald niet altijd gelijk. In 1994 beschuldigt hij ontwerper Helmut Salden [18] er ten onrechte van in de Tweede Wereldoorlog te hebben gediend bij de Wehrmacht. Tegen het eind van zijn leven verschijnen steeds vaker roofdrukken van Hermans' werk. In 1993 wint hij een civiele procedure tegen mystificator Bob Polak [9]. Hermans treedt steeds vaker op voor publiek. Door het vele roken zijn zijn longen onherstelbaar aangetast. Niettemin moet het publiek vaak lachen om zijn enorme hoestbuien. Op 27 april 1995 overlijdt hij. Hermans' verzameld werk [36] verschijnt tussen 2003 en 2013 in circa 20 delen.
LELYSTAD - Een middelbare school in Lelystad begint een aparte brugklas met kinderen die Transcendente Meditatie beoefenen. Voor het TM-dorp niet meer dan logisch.
In Sidhadorp is alles TM winkel, restaurant, munt maar ook peperduur
Een toilet? Nee, maar er is wel een put. En witte puntmutsen. Daarin lopen we s nachts, met fakkels, zegt Sjoerd Vos, directeur van de Maharishi basisschool De Fontein in Lelystad. Let op: Sjoerd Vos maakt een grapje. We zouden de gekste dingen doen hier.
Gek zijn de bewoners van het Sidhadorp, die de transcendente meditatietechniek (TM) aanhangen, misschien niet. Maar ze leven wel opvallend. Ze doen boodschappen in de TM-winkel, wonen via de TM-woningbouwvereniging, eten in het TM-restaurant en betalen met de Raam, de TM-munteenheid (1 Raam = 10 euro, gedrukt bij euro-drukker Joh. Enschédé).
De kinderen gaan naar TM-basisschool De Fontein en mediteren door het Woordje. Dat wil zeggen: tweemaal daags maken ze een wandeling, binnensmonds hun mantra het Woordje herhalend.
Wat het Woordje is? Een niet-bestaand woord dat door de TM-docent geschikt wordt geacht voor het kind. Dat hou je je hele leven, zegt Vos. Kalvin uit groep 6 wil het zijn Woordje wel verklappen, maar zijn klasgenoten wijzen hem erop dat de Maharishi, de TM-wereldleider, dat niet zou willen. En Maharishi, die kent Kalvin. Dat is een oude man met die baard. En volgens mij is hij ook heel wijs.
Vanaf september kunnen ook middelbare scholieren transcendent mediteren in Lelystad. Scholengemeenschap De Rietlanden wil het vak aanbieden, nadat het dorp het had gevraagd. De oudere TM-kinderen die al bij ons op school zitten vinden de meditatie prettig, zegt directeur Hans Terbach. We hebben het ze gevraagd of ze gedwongen worden tot TM, maar dat is niet zo.
TM zal niet worden geleerd op De Rietlanden, alleen worden beoefend. Tijdens een mentoruur toetsen de kinderen de lesstof aan de TM-leer, ook wel vedische leer. Terbach: De kinderen zouden erachter kunnen komen dat de vedische ideeën niet kloppen.
Alleen als er vijftien aanmeldingen zijn, komt er een TM-brugklas. Als die niet komen, en dat verwacht Terbach, komt er een beperkt programma.
Fay (12) zou later zelfs naar de TM-universiteit kunnen, die in oprichting is. Daar moeten volgens Maharishi de nieuwe sterke leiders van Nederland worden opgeleid. Als vierhonderd mensen tegelijkertijd mediteren, wordt Nederland onoverwinnelijk.
Maar onoverwinnelijkheid kost wat, en dat merkt men in het Sidhadorp in Lelystad. Wie wil wonen in het Sidhadorp, betaalt woningbouwcorporatie 2300 euro, dat was 400 tot 800 euro.
En het vegetarische restaurant verkoopt Maharishi-honing. Een potje kost 46 euro. De bijen in India die de honing maken, zijn via geluidsinstallaties blootgesteld aan recitaties van vedas, levensbrengende trillingen van de aarde (CD á 100 euro). Dat levert tophoning.
Dit soort organische en biologische landbouw wil de De Maharishi grootschalig opzetten. Daar is nog eens 8 biljoen euro voor nodig. En daarom, zegt TM-woordvoerder en dorpeling Bert Zijlstra, zijn de tarieven gestegen. Maar de vedische kennis van Maharishi is dan ook uitermate waardevolle kennis.
Avondcursus voor mannen Alleen toegankelijk voor mannen! Let op: vanwege de complexiteit en moeilijkheidsgraad van de lessen, zal elke cursus maximaal 8 cursisten accepteren. De cursus is verdeeld over 2 dagen en zal de volgende onderwerpen omvatten:
DAG 1 · Hoe geef ik de planten water? Stappenplan en diavoorstelling.
· Toiletrollen, groeien ze zelf weer aan? Groepsdiscussie.
· Verschillen tussen de wasmand en de vloer. Oefenen met verschillende soorten wasmanden (visualisatietraining).
· Is het genetisch gezien mogelijk stil te zitten als zij fileparkeert? Rijsimulator.
· De afstandsbediening. De afstandsbediening loslaten: telefonische hulplijn en diverse praatgroepen.
· Hoe kan je dingen vinden? Training in het zoeken op de goede plek in plaats van schreeuwend het hele huis overhoop te halen. Open forum.
· Hoe werkt de WC-bril? Workshop.
DAG 2
· Lege melkpakken: Koelkast of prullenbak? Groepsdiscussie en rollenspel.
· Bloemen meebrengen voor haar is niet schadelijk voor je. PowerPoint presentatie.
· Echte mannen vragen de weg als ze verdwaald zijn. Waar gebeurd verhaal van de man die het eens probeerde.
· De vaat / serviesgoed: vliegen ze zelf naar het aanrecht / afwasmachine? Debat met enkele experts.
· Basisverschillen tussen je moeder en je partner. Praktijkles en rollenspel.
· Het ideale winkelmaatje zijn. Ontspanningsoefeningen, meditatie en ademhalingstechnieken.
· Belangrijke data onthouden en bellen als je later thuis komt. Neem agenda / PDA mee naar de cursus.
· Loslaten: ermee leren leven dat je toch nooit gelijk hebt. Persoonlijke begeleiding mogelijk.
Gegraveerd glas
Grappig. Je kan voor weinig geld in glas of een spiegel laten graveren wat je wilt. Teksten, maar ook afbeeldingen. Ik heb wel wat ideetjes.
Wellicht een leuk idee voor een huwelijk of een andere speciale gebeurtenis. Laat een lied maken met eigen tekst of gemaakte tekst. Kost wat, maar je hebt dan wel wat. Leuke tip van Roos
Deuk er uit blazen Er rijdt een Belg op de snelweg en rijdt en remt op een gegeven moment omdat er een auto met caravan voor hem rijdt die veel te langzaam gaat, maar de Nederlander die achter hem zat zag hem net niet op tijd en schampte hem aan de linkerkant van de auto omdat ie nog net er langs kon, maar dus wel raakte. Allebei naar de kant en die Belg vloeken en tieren, en zo van en dat kost veel te veel geld enz enz enz, dus die Nederlander: "ik ga je een geheimpje vertellen" "blaas heel hard in de uitlaat en dan blaas je vanzelf die deuk eruit, dus die Belg blij en die Nederlander rijdt ook blij weg. us die Belg blazen en blazen, stopt er op een gegeven moment een andere Belg achterhem en vraagt wat ie aan het doen is, dus die Belg zegt dat ie zijn deuk eruit aan het blazen is maar dat het niet echt lukt, dus die andere Belg meeblazen, maar na 5 min. geeft ie het op en maakt een paar rondjes om de auto om te kijken wat het is. Na het 3e rondje rent ie naar de man die nog steeds aan het blazen is en zegt: "ik weet het al" "je bent het raampje vergeten dicht te draaien"
Ambtenaren Twee ambtenaren zijn langs de kant van de weg aan het werken. De ene graaft een gat, de ander gooit het weer dicht en zo gaat dat door. Een man ziet dit, loopt naar de ambtenaren toe en vraagt: "waar zijn wij nou helemaal mee bezig ?" Een van de ambtenaren antwoordt: "Nou, we zijn bomen aan het planten, maar de man die de bomen erin moet zetten is vandaag ziek !"
Foute diagnose Een dronken man die vreselijk naar alcohol ruikt gaat in de metro naast een priester zitten. De man heeft een gevlekte das om, zijn gezicht zit vol vegen rode lippenstift en een half lege fles gin hangt uit zijn zak. Hij opent zijn krant en begint te lezen. Na een paar minuten draait de man zich naar de priester en vraagt: "Zeg eerwaarde, weet u misschien waardoor artritis wordt veroorzaakt?". "Dat weet ik, mijn zoon" zegt de priester met lichte afkeuring naar de man kijkend "Het wordt veroorzaakt door een losbandig leven met goedkope en slechte vrouwen, teveel alcohol en totale minachting voor je medemens". "Dat is ook wat" mompelt de dronken man "Ik lees hier net dat de Paus het heeft".
De sportkampioen Vera is met een hardloopkampioen getrouwd. Op het huwelijksfeest is hij in geen velden of wegen te bekennen en Vera gaat de tuin in, waar ze hem betrapt met een bruidsmeisje. -Bah! roept Vera uit. Je bedriegt me nu al! - Nee liefje, antwoordt de sportieve echtgenoot. Je weet toch dat je voor elk groot evenement een warming-up nodig hebt?
Berenhol Er komt een Belg bij een Nederlander over de vloer, de aandacht van de Belg valt gelijk op het prachtige berenvel die op de grond ligt. De Belg vroeg hoe hij eraan was gekomen, en de Nederlander zei: "U moet voor een berenhol gaan staan, en beer! beer! roepen, en dan komt de beer uit zijn hol en schiet je hem neer." De Belg gaat dit dus ook uitproberen. Na een tijdje hoorde de Nederlander dat de Belg in het ziekenhuis lag. Hij vroeg hoe het kwam, en de Belg antwoordde: "ik riep beer! beer! voor een berenhol, en toen kwam er ineens een trein uit!!"
De echte Rus gaat op 19 januari te water, ook al vriest het dertig graden. Met de pope erbij is elk water heilig.
Door onze correspondent Coen van Zwol
MOSKOU, 20 JAN. Vladimir Doebrovko uit Novosibirsk ergert zich mateloos. Wonen er nog Russen in Moskou? Wat een gemekker. Dertig graden onder nul, dat hebben we in Siberië vijf maanden achter elkaar.
Zeuren over vorst: een echte Rus verlaagt zich nooit tot zoiets. Dus kijken Siberiërs als Vladimir met verbazing naar de huidige opwinding over het koufront dat de thermometer in Europees Rusland tot laagterecords jaagt. Moskou oogt als een sprookje bij min dertig: een kraakheldere hemel boven melkwitte nevel, vlammende zonsopgangen en knerpende sneeuw, stomende rivieren en gevels die rinkelen van de ijspegels. Maar de Moskovieten, en dus de nationale media, klagen en wringen de handen. Scholen zijn dicht, fabrieken en kantoren op stroomrantsoen. Het avondjournaal toont doorgebogen bovenleidingen, dik ingepakte, met wijn bijgevoerde apen in de dierentuin, autos die het massaal laten afweten. In chatrooms klinken apocalyptische voorspellingen: de stroom valt uit, de verwarming, het water. Straten zijn verlaten, schappen in winkels leeg, gevolg van vastgevroren motors en hamsteren.
Zelfs een heilige traditie staat even ter discussie: Kresjtsjenije, het doopfeest. Of correcter: Bogojavlenije, de verschijning van God. Op 19 januari herdenkt het orthodoxe christendom de doop van Christus in de Jordaan. Veel Russen reinigen zich dan van hun zonden door zich driemaal in ijswater te dompelen, liefst in een wak in de vorm van een kruis. Het water heeft die dag de kracht van wijwater.
Is dit oer-Russische ritueel nog wel verantwoord bij dertig graden onder nul, vraagt de pers. Veel politici en zondaars die normaliter met een duik hun viriliteit en volkse inborst demonstreren, durven het nu niet aan. Alleen superpatriot Zjirinovski werpt zich s nachts als altijd proestend in het Bodemloze Meer bij Moskou, en daarna in de bontmantel die zijn lijfwacht omhoog houdt.
Lieden met een zwak hart of verminderde weerstand kunnen beter van een duik afzien, waarschuwen cardiologen. Spastische bloedvaten, hartkloppingen, longontsteking: de risicos zijn bekend. In Moskou staan ambulances en eerstehulptenten daarom bij de populaire wakken klaar. Op afstand, want medisch toezicht getuigt van scepsis over de weldadige werking van de ijsdoop.
In het klooster Nieuw Jeruzalem, zestig kilometer buiten Moskou, reageert men zelfs gechoqueerd als we gezondheidsrisico's aanstippen. Mensen bereiden zich een jaar hierop voor. Dit is iets tussen de mens en God, artsen en psychologen moeten zich erbuiten houden, snauwt een kloosterling. Wie ziek wordt, ontbreekt het aan geloof.
In 1659 bouwde kerkhervormer Nikon op deze heuvel zijn tweede Palestina, met een kopie van de kerk van het Heilige Graf. Het riviertje aan de voet van de heuvel heet sindsdien de Jordaan. Het water is hier dubbel zo heilig als elders.
Oma Valentina doopt zich al twintig jaar in de Jordaan, en ziedaar: 78 is ze. Toch intimideert de snijdende kou haar, ze aarzelt. Ga je nog?, stoot haar dochter haar aan. Opeens krijgt Valentina's gezicht een vastberaden trek: mantel, laarzen, handschoenen, jurk en trui vallen in de sneeuw, ze kust het houten kruis op de oever en waadt in onderjurk tot haar middel een wak in. Daar slaat ze driemaal een kruis en gaat kopje onder. Godzijdank, weer een jaar beschermd tegen het kwaad en de dood, glundert de dochter terwijl ze haar bibberende moeder afdroogt. Valentina straalt.
Op de oever van de Jordaan smeult een kampvuurtje na en bezoedelen wijnvlekken en lege wodkaflessen de sneeuw. Sporen van het nachtelijke doopspektakel, zegt dorpsarts Sergej Goritsov. Na middernacht zegende een priester hier het water voor het eerst, toen stonden al twintig terreinwagens met rijke Russen klaar voor de duik. De arts verwacht vandaag extra drukte op zijn praktijk. Een ongetraind lichaam kan extreme koude een minuut of vijf goed verdragen, zegt hij. . Daarna verliest het de strijd. Dan moet je in droge kleren achter een mok hete thee zitten. Sommigen zetten het juist op een zuipen en vergeten de kou. Goritsov: Dat zijn mijn patiënten.
Het is elf uur, vanaf de heuvel dalen gelovigen achter iconen, banieren en de in goudbrokaat gehulde abt van Nieuw Jeruzalem af naar de Jordaan. Hij geeft de zegen. Veel priesters knielen op het ijs, deze abt houdt de knieën liever droog en laat met een touwtje zijn zware gouden kruis als een soort jojo driemaal in het water zakken. De zwerm grootmoedertjes die weinig toonvast kerkgezang ten gehore brengt, valt uiteen en verdringt elkaar met emmers, kruiken en plastic flessen rond het wak. Wijwater is op zijn best als het vers is. De abt zegent nog wat kruinen met zijn druppelende kruis en stapt in een bus: lunchtijd.
Nu stromen de zwemmers van alle kanten toe. Ze rennen het water in, gaan kopje onder en hollen terug naar hun handdoek of warme auto. Vadim straalt als enige rust uit, slaat sereen zijn kruisen en zakt traag in het water. Het is zijn achtste keer. Hoe hij zich voelt? Gelukkig. De ware beproeving is de tocht richting wak, na de schok van de onderdompeling voelt de kou wel prettig. Je lichaam tintelt.
Echtgenote Natalja heeft twee vijfliterflessen met Jordaanwater, genoeg voor het hele jaar. Zij drinkt niet elke ochtend een paar druppels op de nuchtere maag, zoals fanatieke orthodoxen, maar bewaart het voor noodgevallen. Zoals vorig jaar, toen de baby veertig graden koorts had. Vadim masseerde haar met dit wijwater en binnen twee uur was de koorts weg, zegt Natalja.
Men kan zich ook pijnloos van zonden reinigen. Slootwater, koelwater van kerncentrales: elk water dat priesters deze dag zegenen is per definitie heilzaam en drinkbaar.
De Komsomolskaja Pravda signaleert een rage onder rijken: huur een priester om je overdekte zwembad, bubbelbad en flessen Perrier te zegenen. De rijkaard verlost zich van het kwaad door wat baantjes te trekken en heeft het hele jaar eersteklas wijwater. Moreel absurd, meent vader Doedko van het Moskouse patriarchaat. De kern van dit ritueel is loutering. Het is een offer, het bewust opgeven van comfort om dichtbij God te komen. Een Rus die niet wil lijden om verlossing te vinden, verliest zijn ziel, vreest de prelaat. Die eindigt nog als Europeaan.
01 januari tot 11 januari - Dennenboom 12 januari tot 24 januari - Olm 25 januari tot 03 februari - Cipres 04 februari tot 08 februari - Populier 09 februari tot 18 februari - Cederboom 19 februari tot 28 februari - Pijnboom 01 maart tot 10 maart - Treurwilg 11maart tot 20 maart - Lindeboom 21 maart --- ------------ - Eikenboom 22 maart tot 31 maart - Hazelaar 01 april tot 10 april - Lijsterbes 11 april tot 20 april - Esdoorn 21 april tot 30 april - (Wal)notenboom 01 mei tot 14 mei - Populier 15 mei tot 24 mei - Kastanjeboom 25 mei tot 03 juni - Es 04 juni tot 13 juni - Haagbeuk 14 juni tot 23 juni - Vijgenboom 24 juni --- ---------- - Berk 25 juni tot 04 juli - Appelboom 05 juli tot 14 juli - Dennenboom 15 juli tot 25 juli - Olm 26 juli tot 04 augustus - Cipres 05 augustus tot 13 augustus - Populier 14 augustus tot 23 augustus - Ceder 24 augustus tot 02 september - Pijnboom 03 september tot 12 september - Treurwilg 13 september tot 22 september - Lindeboom 23 september --- ------------------- - Olijfboom 24 september tot 03 oktober - Hazelaar 04 oktober tot 13 oktober - Lijsterbes 14 oktober tot 23 oktober - Esdoorn 24 oktober tot 11 november - (Wal)notenboom 12 november tot 21 november - Kastanjeboom 22 november tot 01 december - Es 02 december tot 11 december - Haagbeuk 12 december tot 21 december - Vijgenboom 22 december --- ------------------- - Beukenboom 23 december tot 31 december - Appelboom
Appelboom (De liefde) Tengere bouw, veel charme, aantrekkingskracht, aangename aura, flirterig, avontuurlijk, gevoelig, altijd verliefd, wil liefhebben en liefgehad worden, trouw en een tedere partner, erg gul, wetenschappelijke talenten, leeft voor vandaag, een zorgeloze filosoof met fantasie.
Es (De ambitie) Buitengewoon aantrekkelijk, levendig, impulsief, veeleisend, houdt niet van kritiek, ambitieus, intelligent, getalenteerd, houdt er van om het lot te tarten, kan egoistisch zijn, erg betrouwbaar, trouw en liefhebber van voorzichtigheid, het brein regeert soms over het hart, maar hij/zij neemt het partnerschap erg serieus.
Beukenboom (De creativiteit) Heeft goede smaak, is bezorgd over haar/zijn uiterlijk,materialistisch, goede organisatie van leven en carriere, economisch, goede leider, neemt geen onnodige risico's, redelijk, uitstekende levenspartner, dol op fit blijven(dansen, sporten, enz .).
Berk (De inspiratie) Levendig, aantrekkelijk, elegant, vriendelijk, bescheiden, houdt niet van extremen, verafschuwt vulgariteit, houd van leven in de natuur en stilte, niet erg gepassioneerd, fantasievol, beetje ambitieus, creeert een serene en tevreden atmosfeer.
Ceder (Het zelfvertrouwen) Zeldzame schoonheid, weet zich aan te passen, houd van luxe, goede gezondheid, absoluut niet verlegen, heeft de neiging om neer te kijken op anderen, zelfbewust, vastberaden, ongeduldig, houdt er van om indruk te maken op anderen, multi-getalenteerd, vlijtig, bezit een gezond optimisme, wacht op die ene ware liefde, is in staat om snelle besluiten te nemen.
Kastanjeboom (De eerlijkheid) Van ongewone schoonheid, wil geen indruk op anderen maken, goed ontwikkeld gevoel van gerechtigheid, levendig, geinteresseerd, een geboren diplomaat, maar raakt gemakkelijk geirriteerd en wordt snel gevoelig in gezelschap, vaak door een gebrek aan zelfvertrouwen, gedraagt zich soms superieur, voelt zich niet begrepen, heeft maar 1 liefde in zijn/haar leven, heeft moeite in het vinden van een partner.
Cipres (De trouw) Sterk, gespierd, plooibaar, neemt wat het leven te bieden heeft, tevreden, optimistisch, verlangt naar geld en waardering, haat eenzaamheid, gepassioneerde minnaar/minnares die niet snel tevreden is, trouw, heetgebakerd, weerbarstig, schoolmeesterachtig, zorgeloos.
Olm (De grootmoedigheid) Plezierige vorm, smaakvolle kleding, bescheiden eisen, heeft de neiging om fouten niet te vergeven, opgewekt, houdt ervan om te leiden maar niet om te gehoorzamen, eerlijke en trouwe partner, houdt ervan om beslissingen te nemen voor anderen, grootmoedig, gul, goed gevoel voor humor, practisch.
Vijgenboom (De gevoeligheid) Erg sterk, eigenzinnig, onafhankelijk, laat geen tegenstrijdigheden toe in argumenten, houdt van het leven, zijn/haar familie, kinderen en dieren, een beetje een sociale vlinder, goed gevoel voor humor, houdt van ledigheid en luiheid, is van een practische aard en intelligent.
Dennenboom (De mysterieuze) Buitengewone smaak, waardigheid, gekunsteld, houdt van alles wat mooi is, humeurig, koppig, neigt naar egoisme maar houdt van degenen die hem na staan, nogal bescheiden, erg ambitieus, getalenteerd, vlijtig, ontevreden minnaar, heeft veel vrienden , veel vijanden, erg betrouwbaar.
Hazelaar (De buitengewone) Charmant, niet veeleisend, erg begripvol, weet hoe indruk te maken, actieve strijder voor sociale zaak, populair, stemmig, wispelturige minnaar, eerlijk, tolerante partner, nauwgezet gevoel voor oordeel.
Haagbeuk (De goede smaak) Van koele schoonheid, let op zijn/haar uiterlijk en conditie, goede smaak, is niet egoistisch, maakt het leven zo comfortabel mogelijk, leidt een redelijk en gedisciplineerd leven, zoekt vriendelijkheid en erkenning in een emotionele partner, droomt van ongewone minnaars/minaressen, is zelden gelukkig met zijn/haar gevoelens, wantrouwt meeste mensen, is nooit zeker van zijn/haar beslissingen, erg nauwgezet.
Lindeboom (De twijfel) Accepteert wat het leven geeft in een bedaarde wijze, haat vechten, stress en arbeid, heeft een hekel aan luiheid en ledigheid, zacht en bedaard, maakt offers voor vrienden, veel talenten maar niet vasthoudend genoeg om ze tot ontplooing te brengen, vaak jengelend en klagerig, erg jaloers maar trouw.
Esdoorn (Onafhankelijkheid van geest) Geen gewoon persoon, vol met fantasie en originaliteit, verlegen en gereserveerd, ambitieus, trots, zelfverzekerd, hongerig voor nieuwe ervaringen, soms nerveus, heeft veel complexitieten, goed geheugen, leert makkelijk, gecompliceerd liefdesleven, wil graag indruk maken.
Eik (De moedige) Robuust karakter, dapper, sterk, meedogenloos, onafhankelijk, verstandig, houdt niet van veranderingen, houdt zijn voeten stevig op de grond, een actief persoon.
Olijfboom (De wijsheid) Houdt van zon, warmte en vriendelijke gevoelens, redelijk, evenwichtig, ontwijkt agressie en geweld, tolerant, opgewekt en kalm, goed ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid, gevoelig, meevoelend, vrij van jaloezie, houdt van lezen en het gezelschap van wereldse mensen.
Pijnboom (De speciale) Houdt van aangenaam gezelschap, erg robuust, weet hoe hij/zij het leven comfortabel moet maken, erg actief, natuurlijk, goed gezelschap, maar zelden vriendelijk, wordt snel verliefd maar de vlam dooft ook weer erg snel, geeft snel op, alles valt tegen tot hij zijn ideaal heeft gevonden, betrouwbaar, practisch.
Populier (De onzekerheid) Ziet er erg decoratief uit, niet erg zelfverzekerd, alleen dapper als het nodig is, heeft welwillendheid en plezierige omgeving nodig, erg kieskeurig, vaak eenzaam, grote vijandigheid, artistieke aard, kan goed organiseren, neigt naar filosofie, betrouwbaar in elke situatie, neemt het partnerschap serieus.
Lijsterbes (De gevoeligheid) Vol met charme, opgewekt, niet egoistisch, houdt er van om aandacht te trekken, houdt van het leven, beweging, rusteloosheid, en zelf complicaties, is beide onafhankelijk en afhankelijk, goede smaak, artistiek, gepassioneerd, emotioneel, goed gezelschap, vergeeft niet.
Walnotenboom (De passie) Meedogenloos, vreemd en vol met contrasten, vaak egoistisch, agressief, nobel, brede horizon, onverwachte reacties, spontaan, ongelimiteerde ambitie, niet flexibel, moeilijke en ongewone partner, niet altijd geliefd maar vaak bewonderd, ingenieuze strateeg, erg jaloers en gepassioneerd, maakt geen compromissen.
Treurwilg (De melancholie) Mooi maar vol met melancholie, aantrekkelijk, erg meevoelend, houdt van alles wat mooi en smaakvol is, houdt van reizen, een dromer, rusteloos, wispelturig, eerlijk, kan beinvloed worden maar is niet makkelijk om mee te leven, veeleisend, goede intuitie, lijdt in de liefde maar vind soms een verankerende partner.Ò
In 1933 overleed de Dertiende Dalai Lama en stond de Tibetaanse regering voor de taak zijn reïncarnatie te vinden.
In 1937 werd Lhamo Thondup in Taktser in Amdo, Oost-Tibet gevonden. Na onderzoek bleek dat dit jongetje de reïncarnatie was. Hij werd 6 juli 1935 geboren als een van de zes kinderen van een boerenechtpaar.
In 1939 vertrok hij naar Lhasa waar hij 22 februari 1940 officieel als Veertiende Dalai Lama werd geïnstalleerd. Bij zijn inwijding werd zijn naam veranderd in Tenzin Gyatso. Hij kreeg vanaf zijn zesde jaar een religieuze opleiding. Daarnaast werd aandacht besteed aan de taak die Dalai Lama's traditioneel op achttienjarige leeftijd op zich nemen: het dragen van de politieke verantwoordelijkheid voor de staat Tibet.
"Dalai" is een Mongools woord en betekent "oceaan" en "lama" betekent "leraar". Dalai is vooral de titel van een spiritueel gezagsdrager (een zeer eminente autoriteit van het boeddhisme) en van de wereldlijke leider van Tibet (het regeringshoofd).
In 1949 valt China Tibet binnen. Het Tibetaanse volk eist alle gezag terug op voor de jonge Dalai Lama. Zeer snel en ondanks al zijn inspanningen voor een open dialoog begrijpt hij dat een akkoord tussen China en Tibet moeilijk tot stand zal komen. Hij weigert elke gewapende strijd vanuit de zekerheid dat dit dramatische gevolgen zou hebben voor de Tibetanen. Temeer daar het boeddhisme de absolute geweldloosheid voorstaat. De weerstand organizeert zich nochtans: aanvallen van vrijheidsstrijders worden talrijker, gevolgd door genadeloze repressie vanwege de Chinezen. In dit gespannen klimaat zal Tenzin Gyatso zijn doctoraat in de boeddhistische studies halen. Hij behaalt de meest hoogstaande titel van "yeshe lharampa". Enkele dagen later plannen de Chinezen een list tegen hem.
Het Tibetaanse volk komt samen rond het zomerpaleis van de Dalai Lama, Norbulingka, om het leven van zijn leider te beschermen. De Chinezen bereiden een aanval op deze massa voor en een bombardement op de stad. De Dalai Lama beslist te vluchten in de hoop een massamoord te vermijden... die toch heeft plaatsgevonden. Pandit Nehru ontvangt hem hartelijk, verleent politiek asiel in India aan hem en 80.000 vluchtende Tibetanen.
Nu vertoeft de Dalai Lama meestal in McLeod Ganj nabij Dharamsala, een dorpje in India aan de bergflanken van de Himalaya. Daar leidt hij de regering in ballingschap en blijft hij het boeddhisme onderwijzen. Hij heeft getracht andere landen en de UNO achter de steun voor Tibet te scharen. Hij zal slechts naar Tibet terugkeren als hij er het geluk van de Tibetanen kan verzekeren.
In december 1989 ontvangt hij de Nobelprijs voor de Vrede als een eerbetoon voor zijn vreedzaam gevecht.
Onlangs beweerde hij in het openbaar geen enkele officiële functie in het vrije Tibet te zullen waarnemen om de ontwikkeling naar een gezonde democratie te vergemakkelijken.
Hij is geen halfzachte dromer: de Dalai Lama gelooft, als een praktische realist, dat de wereld ondanks alles vredevoller,menselijker en mooier kan worden.
Wil je meer weten over de Dalai Lama? Surf dan naar Tibetan Government in Exile's Official Web Site at http://www.tibet.com
Uitgegeven op zondag 22 januari 2006 om 15:56:45, bijgewerkt om 16:34:40
(Novum) - De Russische kou komt naar Nederland. Zondagnacht kan het op enkele plaatsen tot 10 graden Celsius vriezen in het land. In het noorden en oosten vriest het ook overdag een paar graden. De aankomende tien dagen is de kans op strenge vorst in het land groot, meldt het KNMI zondag. De temperatuur daalt in 'rap tempo'.
Rusland is in de greep van een ijzige kou, die inmiddels al aan meer dan veertig mensen het leven heeft gekost. Donderdag werd in Moskou met 31 graden onder nul een kouderecord uit 1927 verbroken.
De oostelijke tot noordoostelijke stroming uit Rusland voert geleidelijk koudere lucht aan in Nederland. Opklaringen breiden zich vanuit het noorden uit in Nederland, waardoor het droog blijft. De temperatuur komt op veel plaatsen niet meer boven het vriespunt. Halverwege de week wordt het iets minder koud.
Zondag precies vijftig jaar geleden stond Nederland ook aan de vooravond van extreem koud winterweer. In februari 1956 bleef het dagen achtereen min 11 graden. In Terschelling lag een pak sneeuw van 55 centimeter dik. In het Groningse Uithuizermeeden daalde het kwik toen naar min 26,8 graden.
Komt een rijke kakmadam bij de dokter nadat ze gestoken was door een wesp.
Vraagt de dokter: "Waar bent u gestoken mevrouw?" "Oh dokter, dat kan ik u
niet zeggen, want dan schaam ik me zo." "Maar ik moet het toch echt weten
hoor, anders kan ik u niet helpen." "Nee dokter, als andere mensen dit weten
dan word ik uitgelachen en schaam ik me dood." "Luister," zegt de dokter,
"ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal echt tegen niemand zeggen waar
u gestoken bent." "Oke dan," zegt de vrouw: ".............. bij de Aldi."
Kleurenblind
Een man en vrouw zijn 25 jaar getrouwd. dan zegt die man:na 25 jaar moet ik je toch echt iets vertellen. ik ben kleurenblind. oh ja maarre..., zegt die vrouw ik moet jou ook iets vertellen,ik kom niet uit Gouda maar uit Ghana
¨VISSEN
){kind=small}
){kind=small}
)
©
©Zoek je geboortedatum op en de daarbij behorende boom, ga dan verder naar beneden. 
In 1937 werd Lhamo Thondup in Taktser in Amdo, Oost-Tibet gevonden. Na onderzoek bleek dat dit jongetje de reïncarnatie was. Hij werd 6 juli 1935 geboren als een van de zes kinderen van een boerenechtpaar.
Nu vertoeft de Dalai Lama meestal in 
