Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf, nu het met mijn leven bijna is gedaan, de scheppingsdrift me ook wat is vergaan met letterlijk de kanker in mijn lijf,
en, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan, ofschoon ik me nauwelijks daar iets bij voorstel, maar ik praat liever tegen iemand aan dan in de ruimte en zo is dit wel
de makkelijkste manier om wat te zeggen), - hoe moet het nu, waar blijf ik met dat licht van mij, van jou, wanneer het vallen, weg in
het onverhoeds onnoemelijke begint? Of is het dat jíj me er een onverdicht woord dat niet uitgesproken hoeft voor vindt?
Hans Andreus (1926-1977)
Uit: VERZAMELDE GEDICHTEN (ed. Gerrit Borgers, Jan van der Vegt en Pim de Vroomen), Bert Bakker, Amsterdam, 1983
Uitgegeven op dinsdag 27 december 2005 om 18:34:27
(Novum) - Steven Spielbergs nieuwe film 'Munich' is veel te pro-Israëlisch. De filmmaker had naar beide partijen in het Palestijns-Israëlisch conflict moeten luisteren 'in plaats van alleen de zionistische zijde te dienen'. Dat zegt een van de planners van de aanslag waarover de film gaat tegen Reuters.
'Munich' gaat over de nasleep van de aanslagen tijdens de Olympische Spelen van München in 1972. Daarbij werden elf Israëlische sporters doodgeschoten door Zwarte September, een splintergroepering van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO). De Israëlische geheime dienst Mossad liquideerde over de hele wereld de vermeende daders.
Mohammed Daoud nam zelf niet deel aan de overval op het Olympisch dorp en komt ook niet in Spielbergs film voor. Hij is woedend dat de joodse regisseur hem niet om advies heeft gevraagd. De regisseur laat zijn oren hangen naar de joodse staat, zegt de in Syrië verblijvende Palestijn.
Hij heeft de film niet gezien, maar wijst er wel op dat Spielberg voorvertoningen heeft georganiseerd in Israël. "Spielberg vertoonde de film aan weduwen van de Israëlische slachtoffers, maar hij verwaarloosde de gezinnen van Palestijnse slachtoffers," zegt Daoud. "Hoeveel Palestijnse burgers werden er niet gedood voor en na München!"
Spielbergs producente Kathleen Kennedy vertelde het publiek bij een voorvertoning aan een Amerikaanse universiteit dat de filmmakers hebben gebruikgemaakt van een Palestijnse adviseur. Wie dat is, is onbekend.
Terwijl Spielberg zijn film 'een gebed voor vrede' noemt, zegt Daoud geen spijt te hebben van zijn daden. De film zal volgens Daoud geen verzoenende uitwerking hebben.
De kritiek op 'Munich' kwam aanvankelijk vooral van joodse zijde. Spielberg toont volgens critici te veel begrip voor terrorisme en hekelt contraterrorisme.
In de verte Wijds aan de horizon Blauw en gejaagd grijs Dichtbij, door de natuur Vormgegeven grillige rotsen
Een rijzige gestalte, jij Loopt over de onbetreden paden Langs met mos begroeide aarde
In een mist van onbehagen Zocht je naar monumentale bomen In de schaduw schilderde jij ze ijzig Voor jou waren ze het verband Op de wonde, wat leven heet
Jouw ziel lichtelijk verscheurd Niemand overleeft in de hete Vuurgloed zonder water Land inwaarts drijvende Wolken en uit mijn Gezichtsveld vandaan een Rood licht, de zon
Druppels water, rond als knikkers tiktak in een stroomversnelling door een deels mistig half-vol glas met champagne Van over de rand van achter je brilleglazen kijk je mij aan alvorens aan tafel gezeten jouw deel te nemen van de opgetuigde vogel alleen in blauw en penseelstreken nog vereeuwigbaar Zachtjes ga je spreken over het neergedaalde mysterie op de schaal dat klapwiekend aan zijn einde kwam Bloot en van vlees ontdaan de dood nog steeds niets zinnelijks heeft De dag veranderd en met de eb van het getij eet jij van de paradijs-eend met bijna vergeeld genoegen
Hydra's (bron: I.I Schipper 1660, graveur Matthius Merian, naar J.Jonstons' "Naekeurige Beschryvingh van de Natuur)
In de Griekse mythologie was Hydra een waterslang te Lerna (een stad in Argolis). Herakles (of Hercules) versloeg dit negenkoppige monster met de hulp van zijn neef Lolaos. Dit was één van zijn twaalf werken, dat hij deed samen met Lolaos, omdat de koppen van de Hydra (het waren er zeven, waarvan één onsterfelijk) telkens weer teruggroeiden; Lolaos schroeide de nekken van de door Heracles afgehakte hoofden onmiddellijk dicht, zodat ze niet meer terug konden aangroeien. De Hydra leek net op een reusachtige octopus met tentakels die de mensen grepen. Maar de tentakels waren eerder nekken waarop een gehoornd drakenhoofd groeide. Ook de adem van het beest was dodelijk.
Uitgegeven op maandag 26 december 2005 om 14:43:04
(Novum) - Il Divo, Rod Stewart, Tony Christie en Ronan Keating zijn populair bij 50-plussers. Dat blijkt uit onderzoek van de British Phonographic Industry (BPI) naar de invloed van doelgroepen op de muziekindustrie. De invloed van ouderen zou groot zijn. "Bijna een kwart van de albums wordt gekocht door een wat oudere muziekfan", zegt een woordvoerder van BPI. Volgens hem zal dit door de vergrijzing verder toenemen.
De invloed van 50-plussers komt volgens BPI vooral door het aantal gekochte cd's. Zo schafte 59 procent de afgelopen drie maanden een schijfje aan. Per jaar worden per persoon zeker zes albums aangeschaft. Dat ouderen meer muziek kopen dan jongeren komt omdat ze doorgaans niet in het bezit zijn van digitale muziekspelers, stellen de onderzoekers.
Rockmuziek bleek het meest populaire genre. Zo'n 64 procent van de ondervraagden gaf aan dit genre leuk te vinden. Voor het onderzoek zijn tienduizend 50-plussers ondervraagd.
Kerstmis is....... Liefde in een wereld van vrede.
Kerstmis belooft ....... Steeds opnieuw dat het morgen beter wordt.
Neem je voor 2006 eens voor, niets meer voor te nemen. Hooguit iets dichter bij elkaar te staan. Zodat we op de weg die we dan lopen, voor altijd verder kunnen gaan.
"Die Fresken, die wir hier sehen, führen uns in die Welt der Inhalte der Offenbarung ein. Aus allen Einzelheiten sprechen hier unsere Glaubenswahrheiten zu uns. An ihnen inspirierte sich der menschliche Genius in seinem Bemühen, sie mit Formen von unvergleichlicher Schönheit zu umgeben". Mit diesen Worten in seiner Predigt bei einem Gottesdienst in der Sixtinischen Kapelle anlässlich der Beendigung der Restaurierung des Jüngsten Gerichts am 8. April 1994 wollte Papst Johannes Paul II. die Heiligkeit des Orts hervorheben, an dem die Gemälde wie Bilder aus einem Buch dazu dienen, die Wahrheiten der Heiligen Schrift verständlicher zu machen.
Der Name der Sixtinischen Kapelle rührt von Papst Sixtus IV. Francesco della Rovere (1471-1484), der die antike Große Kapelle in den Jahren 1477-1480 umbauen ließ. Die auf das 15. Jh. zurückgehende Dekoration der Wände umfasst: Scheinvorhänge, Geschichten aus dem Leben des Moses (Südwand - Eingang) und aus dem Leben Christi (Nordwand- Eingang) und die Portraits der Päpste (Nordwand - Südwand - Eingang). Sie wurde von einer Gruppe von Künstlern ausgeführt, die sich anfangs folgendermaßen zusammensetzte: Pietro Perugino, Sandro Botticelli, Domenico Ghirlandaio, Cosimo Rosselli, die bei ihrer Arbeit durch die jeweiligen Werkstätten und einige ihrer engsten Mitarbeiter, darunter Biagio di Antonio, Bartolomeo della Gatta und Luca Signorelli unterstützt wurden. Pier Matteo dAmelia malte einen Sternenhimmel ins Gewölbe. Man begann mit den Fresken im Jahr 1481 und beendete die Arbeiten 1482. In diese Zeit fällt auch die Ausführung folgender Werke in Marmor: die Chorschranken, der Chor (wo die Sänger ihren Platz hatten), und das päpstliche Wappen über dem Eingang. Am 15. August 1483 weihte Sixtus IV. die neue Kapelle ein und widmete sie der in den Himmel aufgenommenen hl. Jungfrau. Julius II. Giuliano della Rovere (1503-1513) er war der Neffe von Sixtus IV. - beschloss die Deckendekoration zu verändern und beauftragte 1508 Michelangelo Buonarroti damit, der das Gewölbe und im oberen Teil der Wand die Lünetten malte. Im Oktober des Jahres 1512 waren die Arbeiten fertiggestellt, so dass Julius II. an Allerheiligen (1. November) die Sixtinische Kapelle mit einer feierlichen Messe einweihen konnte. In den neun Mittelfeldern sind die Geschichten der Genesis, von der Erschaffung bis zum Sündenfall, die Sintflut und die darauffolgende Wiedergeburt der Menschheit mit der Familie Noahs dargestellt.
Ein Bezug zum ersten Brief Petri (3,20-22), in dem das Wasser der Sintflut als prophetisches Zeichen für das Taufwasser angesehen wird, aus dem eine neue Menschheit hervorgehen wird, nämlich die von Christus erlöste, ist wahrscheinlich. Zwischen den Stichkappen erscheinen auf mächtigen Thronen sitzend, fünf Sibyllen und sieben Propheten. In den vier Eckzwickeln ist die Wunderbare Befreiung Israels zu sehen, während in den Stichkappen und in den Lünetten (Nordwand - Südwand - Eingang) die Vorfahren Christi abgebildet sind. Ende 1533 beauftragte Clemens VII. Giulio de Medici (1523-1534) Michelangelo damit, weitere Veränderungen an der Dekoration der Sixtinischen Kapelle vorzunehmen: an der Altarwand sollte das Jüngste Gericht entstehen. Dadurch gingen dort die Fresken aus dem 15. Jahrhundert verloren, d.h. die Altartafel mit der Himmelfahrt Mariä zwischen den Aposteln und die ersten beiden Episoden der Geschichten aus dem Leben von Moses und aus dem Leben Christi, die von Perugino geschaffen worden waren. In diesem Fresko wollte Michelangelo die ruhmreiche Rückkehr Christi gemäß den Texten des Neuen Testaments (vgl. Matthäus 24,30-31; 25,31-46; Korintherbrief 15,51-55) darstellen. Der Künstler begann 1536 unter dem Pontifikat Pauls III. (Alessandro Farnese, 1534-1549)mit der Ausführung dieses großartigen Werks und vollendete es im Herbst 1541. Auch hier setzte Michelangelo seine außergewöhnlichen künstlerischen Fähigkeiten ein und versuchte, die unsichtbare Schönheit und Größe Gottes in sichtbare Formen umzusetzen. Er ließ sich dabei von den Worten der Genesis leiten und machte somit die Sixtinische Kapelle zum Heiligtum der Theologie des menschlichen Körpers.(Homilie, Seine Heiligkeit Johannes Paul II., 8. April 1994). In der zweiten Hälfte des 16. Jahrhunderts wurden die Fresken an der Eingangswand erneuert: Hendrik van den Broeck malte die Auferstehung Christi (ehemals von Ghirlandaio), während Matteo da Lecce den Streit über den Leichnam von Moses (ehemals von Signorelli) ausführte. Beide Werke waren durch den Einbruch der Tür im Jahr 1522 stark beschädigt worden. Die Fresken der Sixtinischen Kapelle wurden in den zwei Jahrzehnten zwischen 1979 bis 1999 vollständig restauriert. In dieses Unternehmen wurden auch die in Marmor ausgeführten Teile miteinbezogen, d.h. der Chor, die Chorschranken und das päpstliche Wappen Sixtus IV. In der Kapelle wird zur Papstwahl das Konklave abgehalten. Mit den Worten der Homilie Seiner Heiligkeit Johannes Pauls II. wollen wir die vorrangige Bedeutung der Sixtinischen Kapelle im Leben der Kirche hervorheben: "Die Sixtinische Kapelle ist ein Ort, der für jeden Papst die Erinnerung an einen ganz besonderen Tag in seinem Leben birgt...Gerade hier an diesem heiligen Ort kommen die Kardinäle zusammen, um die Offenbarung des Willens Christi zu erwarten, durch die die Person des Nachfolgers Petri auserwählt wird [...] Und hier, im Geiste des Gehorsams gegenüber Christus habe ich, indem ich mich seiner Mutter anvertraut habe, die vom Konklave getroffene Entscheidung akzeptiert und meine Bereitschaft [...] der Kirche zu dienen, erklärt. Auf diese Weise wurde die Sixtinische Kapelle noch einmal vor der gesamten katholischen Gemeinschaft Wirkungsstätte des Heiligen Geistes, der die Bischöfe in der Kirche einsetzt und, insbesondere, den Bischof von Rom und Nachfolger Petri.
IK DOE DE DINGEN VOOR HET LAATST niet omdat het einde nadert want ik voel me sterk maar ieder ding verbaast me alles is zo wonderlijk echt
ieder woord is onderweg bij de eerste oogopslag al zwemt het omhoog naar de oppervlakte loopt het als een lekvis vol geluid loos nagejaagd door bellen vol lucht en haalt bovengekomen diep adem
Pas als de laatste boom geveld is, de laatste rivier vergiftigd, de laatste vis gevangen, dan zal de mens ontdekken dat geld niet eetbaar is. Kwakiutl-indianen
Hoe dieren zich in leven houden tijdens de winterslaap is een belangrijke vraag. Het antwoord kan leiden tot betere aanpak van ziektes bij mensen.
Lichamelijke kenmerken winterslaap
Lichaamstemperatuur verandert
Hartslag neemt zeer sterk af
Ademhaling daalt spectaculair
Minder bloed naar de cellen
Vetreserves worden opgebruikt
José van der Sman
Voordat de mens aan bod komt eerst even een lesje dierkunde. Of liever gezegd egelkunde, want de egel is een van de weinige diersoorten die in Nederland een echte winterslaap houden.
Dat gaat zo: in de herfst weet een egel dat er barre tijden gaan aanbreken; in de winter zal hij namelijk geen voedsel meer kunnen vinden. Een flinke noodvoorraad aanleggen, zoals andere dieren doen, is voor de egel geen optie, want die bederft. Naar andere streken trekken waar in de winter wél voedsel te vinden is, zal ook niet gaan, want daarvoor is de egel te traag. Bovendien is de kans groot dat hij onderweg wordt platgereden door een auto.
Winterslaap levert belangrijke gegevens op
Wegkruipen Er zit voor een egel dus niks anders op dan wegkruipen in een hol en afwachten tot de lente aanbreekt. Dus gaat hij op zoek naar een geschikte schuilplaats. Hij maakt met behulp van mos en ander isolerend materiaal een stevig nest met een wand van 20 centimeter dik waar vrijwel niets doorheen kan dringen. Twee dagen voordat hij aan zijn winterslaap begint, eet de egel niets meer. Hij leegt zijn darmen grondig en kruipt onder de wol.
Eenmaal in slaap daalt zijn lichaamstemperatuur aan de oppervlakte tot 5 à 6 graden Celsius. Rond zijn hart blijft het echter 33 graden. Zijn hartslag gaat terug van 180 naar 9 slagen per minuut. Zijn ademhalingsfrequentie zakt van 45 naar 4 keer per minuut. Zijn afweersysteem stuurt extra witte bloedlichaampjes naar zijn darmen, om eventuele infecties in de kiem te smoren. Omdat zijn bloed veel langzamer wordt rondgepompt, maakt zijn lichaam extra heparine aan, een stof die de bloedstolling tegengaat. Bij wijze van voeding spreekt het lichaam de vetreserves aan. Na een paar maanden winterslaap wordt de egel fris en vrolijk, maar een heel stuk lichter wakker.
Maatregelen De manier waarop de egel en andere dieren zichzelf gedurende de winterslaap in leven houden, is een onderwerp dat steeds meer medisch-wetenschappelijke onderzoekers fascineert. Vooral boeiend is hoe het lichaam een aantal maatregelen neemt dat het in staat stelt extreme omstandigheden te overleven.
Daar is misschien lering uit te trekken voor de mens, zo redeneren deze wetenschappers. Want als dezelfde beschermingsmechanismen bij een mens kunnen worden opgeroepen, dan maakt die misschien een betere kans om zware fysieke problemen te overwinnen. Dus wordt er de laatste tijd meer geïnvesteerd in onderzoek naar het fenomeen winterslaap.
Donororganen Veel onderzoeken spitsen zich toe op het goed houden van donororganen. Een van de problemen bij orgaantransplantatie is namelijk dat organen die geen vers bloed meer krijgen al snel onbruikbaar worden. Dus is het interessant om te weten hoe de organen van dieren zichzelf tijdens de winterslaap goed houden. Die krijgen immers ook heel weinig vers bloed toegevoerd.
Er wordt al geëxperimenteerd met stoffen uit de organen van winterslapende dieren die van invloed lijken te zijn op het proces van orgaanbehoud. In een Amerikaans experiment kon de donorlong van een hond veel langer goed worden gehouden met behulp van zon stof dan met de traditionele conserveringsmethoden.
Beroerte Ander onderzoek spitst zich toe op de behandeling van een beroerte. Als een hersenvat door een bloedprop geblokkeerd raakt, dan beginnen in de hersenen cellen af te sterven vanwege een gebrekkige bloedtoevoer.
Waarom kunnen de hersencellen van winterslapers dan wel met zo weinig bloed overleven? Er moet een stof zijn die de activiteit van die cellen op zo'n laag pitje zet dat ze met minder bloed toe kunnen. Als die stof wordt gevonden, dan is het misschien mogelijk om een medicijn te maken dat onmiddellijk kan worden toegediend bij mensen met een beroerte, zodat de hersenschade beperkt blijft.
Bloedtoevoer Ook hevig bloedende patiënten zouden baat kunnen hebben bij meer kennis over hoe de lichaamscellen van winterslapers overleven zonder een normale bloedtoevoer. Want als dat geheim wordt ontdekt, dan is het denkbaar dat hevig bloedende patiënten voortaan niet meer in leven gehouden hoeven te worden met bloedtransfusies, maar een medicijn krijgen toegediend dat alle cellen in staat stelt een tijdlang met weinig bloed te overleven.
Verder kan onderzoek naar winterslaap leiden tot een oplossing voor botontkalking. Botten die niet worden gebruikt, ontkalken langzaam maar zeker. Dat is ook het geval bij dieren. Toch worden dieren die winterslaap houden aan het einde van een lange periode van totale inactiviteit met sterke botten wakker. Hoe doen die botten ?dat? Het antwoord op die vraag zou kunnen leiden tot medicijnen tegen botontkalking bij de mens.
Overgewicht En tot slot is er natuurlijk het probleem van menselijk overgewicht, dat zou kunnen worden opgelost als iemand ontdekt welke stof of welk mechanisme in het lichaam van dieren in winterslaap ervoor zorgt dat de opgeslagen vetreserves geleidelijk worden aangesproken. Het zou een mooie oplossing zijn: net als een egel vijf maanden slapen en wakker worden in de lente met eenderde minder lichaamsgewicht.
Dat lange slapen is natuurlijk ook interessant. Bijvoorbeeld voor patiënten die lang moeten herstellen van (brand)wonden. Bron: Elsevier
Komt een rijke kakmadam bij de dokter nadat ze gestoken was door een wesp.
Vraagt de dokter: "Waar bent u gestoken mevrouw?" "Oh dokter, dat kan ik u
niet zeggen, want dan schaam ik me zo." "Maar ik moet het toch echt weten
hoor, anders kan ik u niet helpen." "Nee dokter, als andere mensen dit weten
dan word ik uitgelachen en schaam ik me dood." "Luister," zegt de dokter,
"ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal echt tegen niemand zeggen waar
u gestoken bent." "Oke dan," zegt de vrouw: ".............. bij de Aldi."
Kleurenblind
Een man en vrouw zijn 25 jaar getrouwd. dan zegt die man:na 25 jaar moet ik je toch echt iets vertellen. ik ben kleurenblind. oh ja maarre..., zegt die vrouw ik moet jou ook iets vertellen,ik kom niet uit Gouda maar uit Ghana
