|
Vandaag was ik bij het dorpsfeest van St Willibrordus. Wij wonen in dit dorp.
Een van de mooiste dorpjes van Curacao , staat zo in de folder!een gezellig dorp met een hechte gemeenschap, een paar honderd inwoners. Het ligt ook aan de zoutpanne waar niet langer zout ontgonnen wordt, maar waar nu de flamingo's foereren. Zie foto
Ik loop er te voet naar toe, een twintigtal minuten stappen, niet te heet! Louise blijft thuis, een beetje last aan de maag!
De kerkdienst is net afgelopen, de mensen staan buiten ,te praten, het ziet er gezellig uit, zoals vroeger bij mij in het dorp, iedereen ook nog bleef napraten rond de kerk! Hier is er muziek, er wordt gedanst , een drankje , een klein gebakje! Ik ben één van de vier aanwezige witte mensen bij een honderdtal gekleurde locale aanwezigen. Iedereen is vrolijk, er wordt gebak uitgedeeld, een broodje stobá, (warm stoofvlees) en nog een gebakje! dat krijg ik ook allemaal mee, zo , voor die zieke thuis, die zal dit later wel lusten!
Er is een lokaal muziekgroepje, twee mannen, één met een 'wiri' , een rond metaal voorwerp, waarop je wrijft , één van de instrumenten die de slaven gebruikten om muziek te maken . En daarnaast stond een klein instrument, een soort draaiorgeltje.zie foto het geheel was vrolijk en feestelijk . Toen ik vertrok wuifden een aantal mensen naar me, bij wijze van goeiendag! Blijkbaar waardeerden ze mijn belangstelling voor hun cultuur !
F
|
