"...Ik dacht al heel snel: ik heb de klap geïncasseerd, dus nu weer te paard! Maar nu pas ben ik tot het volle besef gekomen wat er is gebeurd: ik ben door de ziekte volstrekt vereenzaamd. Ik zit hier maar in m'n eentje de hele dag dingen te beleven die ik met niemand meer kan delen. Het klinkt misschien gek, maar het is een bevrijding voor me. Er is een last van me afgevallen.Ik heb het toegegeven, eindelijk heb ik het mezelf toegegeven: dit hoort bij het leven. Laat ik erkennen dat ik godverlaten eenzaam ben, dat ik zeeën tranen heb vergoten, dat ik ik weet niet hoe vaak in mijn kussen heb gebeten. Maar als je die tranen eenmaal hebt vergoten, als je het eenmaal hebt toegegeven, dan ben je er ook niet meer bang voor. Daarom kan ik nu ook in mijn eentje in het bos gaan wonen...."
Renate Dorrestein
"Gelders dagblad 1994, 1 oktober"
26-06-2006
Nog niet verdwenen
Ik keek even naar mijn blog en dacht, daar moet ik eens iet aan doen, straks denkt iedereen dat ik bloggenland verlaten heb. Ik heb zoveel te doen op de pc dat ik soms de tijd of de zin niet meer heb om met mijn blogje bezig te zijn. Mijn pc wordt binnenkort een beetje verbeterd, daarom zal hij moeten geformatteerd worden, dat geeft ook het nodige werk om alles veilig te stellen, enz..
Deze foto hieronder is een beetje getrukeerd!! ;-)