Het eerste weekeinde van de maand is een vrij weekeinde: van vrijdagavond tot zondagavond geen kinderen in huis! Begin september dan maar naar Parijs... Ik had er altijd al van gedroomd, maar om één of andere reden was het er nog nooit van gekomen.
De Thalys vertrok vrijdagavond in Berchem (Antwerpen) rond zeven uur. Ik was nog behoorlijk opgewonden vanwege een hectische laatste werkdag, maar eens vertrokken... wat kon er nog misgaan ?   
Het was schitterend weer, het hotel lag vlak in het centrum, de planning was prima en het opgesteld programma zat prachtig in mekaar.
Zaterdag met een rode dubbeldekbus de stad gaan verkennen, op de Eifeltoren tot helemaal boven geweest en 's avonds een show met dinner  in het Lido (echt klasse), nadien nog wat over de Champs Elysées gewandeld om uiteindelijk en heel laat een taxi naar het hotel te nemen met een omwegje langs de Eifeltoren waarvan om het uur gedurende een vijftal minuten alle lichtjes flikkeren... de lichtstad op zijn mooist.  
Zondag met een bateau-mouche de Seine op en 's middags gaan lunchen op het terras van een echte Franse brasserie op het einde van de fameuze Avenue George V met zicht op de Seine en de Eifeltoren, een afsluiter die kon tellen.
De tijd ging veel te snel. Om drie uur stond ik "moe maar voldaan" op het perron van de Gare de Nord aan spoor 9 (of was het 8?). Ik liep op wolken... een weekend om nooit te vergeten. Wat kan het leven mooi zijn!

Ter illustratie een foto van de Eifeltoren getrokken uit een minder gebruikelijke hoek.