.hey goedenavond allemaal beste bloggers ik wens jullie een fijn weekend toe en hopelijk met nog een beetje goed weer en niet te veel regen van het weekend vele groeten van hyacinttje.
.Met uitzondering van een incidentele allergie op Aloë, is de gel voor gebruik op de huid onschadelijk. Voor elk brandwondje met grote blaren of andere ernstige brandwonden altijd medische hulp inroepen. In die gevallen kan Aloë namelijk ook de genezing tegenwerken. Laxeermiddelen, die meer dan 10 dagen gebruikt worden, kunnen de constipatie verergeren en afhankelijkheid van het medicijn veroorzaken. Verstopping die niet binnen enkele dagen overgaat heeft medische aandacht nodig.
.Voor verstopping is het voldoende om dagelijks 1 capsule aloë latex ( 50 tot 200 mg) te nemen, ten hoogste 10 dagen achtereen. Topicaal (op de huid) voor kleine brandwondjes, wordt een gestabiliseerde gel 3 tot 5 maal per dag op de wond aangebracht. De behandeling van ernstiger wonden moet ten alle tijden aan een arts worden overgelaten.Het interne gebruik van aloë gel is 30 ml per dag.
. De bestanddelen die de reinigende en laxerende werking van aloe latex veroorzaken worden anthraquinone glycosides genoemd. Deze moleculen worden door normale bacteriën in de dunne darm gesplits om andere moleculen te vormen, de aglyconen, die de laxerende werking veroorzaken.
Verschillende onderdelen hebben aangetoond anti-inflammatoire ( onstekingsremmende) eigenschappen te hebben en ook wondgenezing te bevorderen. Voorlopig bewijs is er ook voor een antibacterieel effect.
.Aloë werd in het verleden gebruikt voor dezelfde doeleinden als we het nu nog gebruiken, voornamelijk constipatie ( verstopping) en kleine (brand) wondjes. In India wordt het ook gebruikt voor infecties in de darmen. De wortel werd gebruikt bij koliek.
.De Aloë plant komt uit Afrika. De bladeren worden gebruikt, ze zijn lang, groen, vlezig en hebben lange stekels. De verse gel uit de bladeren wordt voor veel doeleinden gebruikt. Aloë latex is het kleverige residu dat overblijft als alle vocht uit een afgesneden Aloë blad is verdampt.
.Bergeenden broeden vaak in verlaten konijneholen. Daarnaast bouwt de vogel ook nesten rondom menselijke bouwwerken zoals dammen en schuren. De Nederlandse populatie trekt in de winter gedeeltelijk weg, maar wordt tegelijkertijd aangevuld met exemplaren uit het noorden, zodat het gehele jaar door bergeenden te zien zijn.
.De bergeend is een typische modderaar. Deze gansachtige eenden zoeken hun voedsel het liefst in slikkige, open gebieden:het Waddengebied en estuaria van rivieren zijn favoriet. Wroetend door de slikkige toplaag zoeken ze naar slakjes, (wad) pieren, insecten en andere eetbare bodembewoners.
.De bergeend komt voor in Europa, Azië, West-Oceanië. De bergeend komt de laatste decennia steeds meer voor in het binnenland van Nederland, waar ze vooral langs de rivieren, maar ook op akkers, aangetroffen kunnen worden.
.Deze forse eend komt vooral bij kustwateren voor. het mannetje en het vrouwtje komen in uiterlijk grotendeels overeen: overwegend wit met een opvallende bruine band over ded borst en een donkergroene kop. Het mannetje heeft een vlezige rode knobbel aan de basis van de (eveneens rode) snavel.
.De paring begint met baltsen. Bij mandarijneenden is dit vrij eenvoudig. Het mannetje begint rond het vrouwtje te zwemmen. Hij liefkoost haar en lijkt haar kussen te geven in de nek en op de kop. Hij maakt met zijn hoofd pompbewegingen. Indien het vrouwtje op zijn avances ingaat, legt ze zich iets dieper en languit in het water. vervolgens kruipt het mannetje langs opzij op het vrouwtje en pakt haar met zijn bek bij haar nekveren vast. Het vrouwtje blijft net met haar hoofdje boven water.
Al parend wordt eventjes rondgezwommen tot het mannetje het vrouwtje loslaat. na de paring zullen de eenden zich reinigen. het leggen van de eieren begint nromaal eind maart begin april. gewoonlijk wordt elke dag een ei gelegd, en dit in totaal tot zelfs 15 stuks( en soms nog meer). Vanaf het 8 ste à 9 de ei begint de eend de eieren met dons te bedekken. het dons trekt ze uit haar borst. De eieeren zijn wit van kleur. Het broeden duurt ongeveer 30 dagen. de eend verlaat het nest enkel voor wat te eten en te drinken. Ze dekt haar eieren bij het verlaten wel steeds toe met het dons, die overvloedig aanwezig is , om ze warm te houden.
. In zijn oorspronkelijk leefgebied ( Oost-Azië) is de mandarijneend zeldzaam geworden. In West-Europa wordt deze eend veel in parken gehouden en is daar op sommige plaatsen verwilderd.