Een deel van deze week heb ik mijn soepkookkunsten mogen bovenhalen. 7 Liter soep gemaakt voor huiselijk gebruik, bloemkool-prei en paprika-tomaat, en mijn vrouwtje vind ze beiden even lekker. Mijn voorkeur gaat naar de bloemkool-prei die echt wel superlekker is. En diegene die moesten twijfelen aan mijn oprechtheid spring gerust eens binnen om te proeven.
Vrijdag was het kookclub-dag (zoals je weet enkel voor mannen) en het was overheerlijk. Beginnen deden we met een krokant haringhapje met cava en voor mij duvel. Een drie-gangen-menu, pastinaak-pompoensoep met korstjes(waar ik mee moest voor instaan), kalfsstoverij in bier-champignonsaus met aardappeltjes en mini-witloof en afsluiten met yoghurt-speculaastiramisu. Lekker maar ja dat hebben jullie niet geproefd he!!!.
Donderdag zijn we gaan wandelen in en om Meerhout. Het hoeft altijd niet ver van huis te zijn om in een mooie omgeving te wandelen. Vertrokken aan de Watermolen, het trefpunt van Natuurpunt (dat 4 december zijn nieuwe lokalen inhuldigd) en via de Nete naar de Luihoeve (voor een superlekkere omelet van het huis). 's Namiddags naar Ezaart en het Bels Broek terug naar de Watermolen om af te sluiten met een drankje.
Zaterdag ben ik nog eens gaan kijken naar de Natuurlopen en weer veel bekend volk tegengekomen. Ben toch nog vrij populair in dat stadje waar ik toch al bijna 4 jaar weg ben. Normaal had ik zelfs mee gelopen maar mijn kwetsuurtje geneest niet echt volgens plan. het zal ook nog niet voor december zijn maar in januari hoop ik (en dan voor het eerst in 5 jaar) eens terug een nummer op te spelden.
Maar ons verblijf in Lier zat er nog niet op. 's Avonds, vanaf 18 uur, naar het feest van de Bootvissers (de enige Lierse vereniging waar ik nog lid van ben). Alweer veel volk gezien en gesproken (was de volgende dag zelfs een beetje hees!!!). Fantastisch gegeten, veel pintjes gedronken (neen geen duvel dat zou ik niet kunnen volhouden, hahaha), veel leuke babbels en nog gedanst ook. Een superavond in het Hof van Aragon en 's nachts nog een tripje naar Mol.
Hier ga ik het bij houden, wat meer tekst en wat minder foto's maar dat moet ook kunnen. Geniet er nog van en tot één dezer!!!
Beste lezer, mijn eerste artikeltje in november ja het is een tijdje geleden. Ik ben een tijdje bezig geweest om een blogje te maken, niet over me(ons)zelf, maar over het naar "de kl..en gaan" van onze maatschappij. Maar ik heb me bedacht, is het aan mij, simpel burgermannetje, om daar op in te gaan? Neen dus, artikel afgevaagd en weggegooid, laat het mij toe om mijn blogje vrolijk en optimistisch te houden.
Eigenlijk is er enkel maar goed nieuws te melden, op een kleinigheidje na. Mijn loopkwetsuur wil niet echt genezen dus momenteel beperk ik me tot wandelen. En dat gaat goed!!! Mijn "echte" Lierse vrienden zijn op bezoek geweest. Afhaling aan het station, een wandeling tot bij mij thuis en daar uitgeregend aangekomen. Maar de verse soep en de croissants deden de nattigheid vlug vergeten. in de namiddag was het weer een tikkeltje beter en na enkele duvels in het station van Mol, tijd om huiswaarts te keren. Iets meer dan 20km in de benen en een superplezierige dag achter de rug. Jongens ik was blij jullie nog eens te zien en te horen.
Donderdag ben ik gaan wandelen in het Zoniënwoud. Ooit zal ik het al wel eens gedaan hebben maar ik kon het mij niet herinneren. Met de trein vanuit Mol naar Herentals vandaar met de bende van Turnhout naar Brussel Centraal en dan de metro 5 tot eindbestemming, Herman Debrouxplein. Via de GR het Zoniënwoud in en gewandeld tot Jezus Eik waar we in het CC ons versterkt hebben met een stevige (of lichte) maaltijd en uiteraard een duveltje. Terug het bos in en verder, via een andere GR, tot Bosvoorde om daar te treinen naar Brussel en via Herentals terug in Mol aan te komen. Op zich was het wel avontuurlijk, de meeste vervoermiddelen (buiten een auto) heb ik gebruikt. De treinen waren, zoals gewoonlijk!!!, niet altijd stipt maar ach ja gepensioneerden hebben toch tijd genoeg, hahaha.
Nog goed nieuws, onze tuin is zo goed als afgewerkt en hij zal er in de komende maanden prachtig uitzien (allé dat heeft men ons beloofd). En nog beter nieuws de soap ivm onze nieuwe zithoek is zo goed als opgelost. Spijtig genoeg heb ik er Testaankoop moeten bijhalen maar gisteren mochten we een splinternieuw salon gaan kiezen. Het duurt 10 weken eer alles hier zal zijn en dan heeft dat verhaaltje op enkele weken na een jaar geduurd.
Hier ga ik eindigen want anders wordt mijn tekst te lang. Geniet er nog van en hopelijk komen we elkar ergens wel eens tegen.
Park Solvay met totaal verwaarloosd kasteel, spijtig maar helaas
Ons weekend in Susteren is al om en snel, te snel. Maar geen paniek er volgt nog een ganse week.
Het zonnetje heeft ons al heerlijk liefgehad en dat hebben we (vooral mijn vrouwtje) verdiend. De reis naar hier is vrij vlot verlopen, buiten dat onze jongens na 15' al drie keer gevraagd hadden of we er nog niet waren. Toen zijn ze beiden in slaap gevallen en was het ok.
We hebben al superlekker gegeten, merci aan onze schoonzoon en mijn vrouwtje. Een drankje nuttigen en aperitieven behoren tot de dagelijkse geplogenheden.
Sportief zijn we ook al geweest, enkele wandelingen, een loopje en gaan zwemmen. Hier mag alles en moet niets.
Spijtig genoeg zijn beide kids om beurt ziek, diaree en overgeven. Minder leuk maar ook dat is van voorbijgaande aard.
De rest van de week is prima verlopen, 2 keer gaan lopen en het ging vrij goed. En top of the week we hebben onze kaarten voor het EK atletiek van volgend jaar in Parijs. Het heeft wat voeten in de aarde gehad en we hadden liever over andere (en betere) plaatsen willen beschikken. Maar het is wat het is, we kunnen gaan. Ons hotel lag al meer dan een maand vast, nu nog een treinticket bemachtigen.
Aan iedereen de groeten en geniet, zoals wij, van alles wat er rondom ons afspeelt.
Deze week wat minder sport op tv gekeken, heb hierdoor het EK baanwielrennen gemist maar een echte fan ben ik er niet van.
Zelf ben ik wel redelijk sportief bezig geweest. Fietsen was wat minder (16km) en dienden enkel om de noodzakelijke kilometers te overbruggen (kine, markt).
Donderdag een stevige wandeling gemaakt in en om Poppel. Vrienden wat is het toch mooi aan de landsgrenzen!!! Met 23 stappers waren we en na 200m liep ik al in t-shirt en dat was voor de rest van de dag. Wat macadamstappen maar meestal door bos en veld, prachtig. En paddestoelen nog nooit heb ik er zoveel, in aantal en variëteit, gezien op
één dag. Ik ken er wel niets van maar er waren er mooie bij. 's Middags een stevige kom soep gegeten in "Het Klooster" (https://kloosternieuwkerkgoirle.nl/) om opnieuw te genieten van de bosrijke omgeving. Schitterende wandeling (22,2km) en dan genieten van een frisse duvel, meer moet dat niet zijn!
Voor het eerst 3 keer (nu ja 2,5 keer) gaan lopen deze week. Mijn grenzen heb ik weer verlegd en de kaap van de 10km is nu overschreden. Maar nu ben ik op zoek naar een doel om verder te doen. Doelloos lopen, mijn doelen zijn bereikt, een uur lopen en dan op naar de 10km, is niet echt mijn ding. maar op aanraden van enkele vrienden zijn de "Natuurlopen" in Lier misschien wel een doel om naar te werken. We zien wel.
Voor mijn vrouwtje heb ik ook goed gezorgd, alle dagen lekker eten en het huis een beetje trachten netjes te houden. Ook zijn ondertussen onze gordijnen en toestanden geplaatst. Ons huisje raakt stilaan in orde.
De kleinkinderen hebben hier 2 nachten gelogeerd en dat is altijd ambiance in huis. Man, man, man!!! Daar wordt een mens nu jonger van denk ik maar. Genieten, tekenen, met hen spelen, vokke afbreken (één van hun betere hobby's) en samen eten (elk 2 borden spaghetti) een lust voor het oog. Maar toch ook een beetje blij als ze terug naar huis zijn, bekomen!!!
Hier ga ik het bij houden, het is tijd voor een nieuw trainingsloopje. En vrijdag zijn we weg voor een ganse week, met dochter, schoonzoon, de kids, wij en Lex, de hond. Geniet er nog van dat doen wij zeker ook.
Ik heb even getwijfeld of mijn blogje zou gaan over een 10-daags atletiekevenement of over de maffiapraktijken van Pidpa. Een andere naam heb ik er niet voor, zij laten uitschijnen dat we leugenaars zijn en moeten nu geld terug betalen omdat we vorig jaar niet in ons nieuwe huis wonen (kan ook niet het was nog in aanbouw!!!)
Maar laten we het toch maar over de atletiek hebben.
Ik heb het niet allemaal tot op het uur uitgerekend maar ik denk dat ik tssn de 50 en de 60 uren heb gekeken. Is dat veel? Voor de meesten onder jullie waarschijnlijk wel maar voor mij (ook mijn vrouwtje heeft ettelijke uren meegevolgd) helemaal niet. Het heeft op FB tot prachtige conversaties geleid met mijn mede-atletiek-fans. Waarvoor dank het was superleuk.
Wat blijft ons bij na dit geweldig sportfeest? Vooral het feit dat er in de loopnummers (vanaf 1500m) totaal anders gelopen werd dan in het verleden. Het pak bleef bij elkaar en op het laatste wie de snelste was won. Nu kwam het ene Hasanneke (Hasan is wk op 1500m en 10km en vooral op de 1500 nam zij de kop al na 45" wedstrijd) na het andere, 1500m mannen, de steeplewedstrijden enz... . Het WR van Muhammad, hoog met Bashrim (éénmalig het stadion in extase), het kogelstoten bij de mannen (22,90 was maar goed voor brons), een beklijvende 10km, prachtige maar zeer zware marathons en dan vergeet ik nog ettelijke hoogtepunten te veel om op te noemen.
Maar voor mij is dit het WK van Sifan Hassan. Ik blijf het zeggen ik ben superfan (sinds het EK in Amsterdam). Het was genieten man een atletiek-orgasme was zeer nabij.
En de Belgen? Zeer goed tot matig en slecht. Thiam zilver voor mij ok, de elleboog maar vooral het topniveau van KJT (Katerina Johnson-Thompson, 4 persoonlijke records op 7) en het brons van onze aflossingsploeg 4X400m was misschien een verrassing voor sommigen maar het zat er aan te komen. Het vrouwen-estafette-team en de mixed-relay hebben me nog aangenaam verrast. En voor de rest geen uitschieters en dat heeft men nodig op een WK. En een aantal atleten die zich toch eens moeten afvragen of een WK niet te hoog gegerepen is. namen ga ik niet noemen maar zij die het gevolgd hebben zullen zeker weten over wie ik het heb.
Nu moet ik afkicken en dat heb ik deels gedaan door gisteren zelf bijna een uurtje te gaan lopen en dat doe ik morgen opnieuw. Geniet er nog van.
Deze week ben ikzelf niet echt sportief bezig geweest, 9km gewandeld, 17km gefietst en een éénmalig loopje.
Maar ik heb wel uren sport 'gekeken'!!!
Het WK wielrennen op de weg heb ik op de voet gevolgd (toch ongeveer). België heeft 2 zilveren medailles gehaald, is dat voldoende? Ja en neen, Evenepoel is Evenepoel (wat gaan we van die jongen nog kunnen genieten) en Julie De Wilde was supersterk in haar eindsprint. Voor de rest was het vooral huilen met de pet op. Onze super-professionals zijn afgegaan als een gieter. Van onze dames kunnen we niet meer verlangen en de juniors en beloften deden waarschijnlijk (althans dat hoop ik) hun uiterste best maar kunnen niet beter. Ik moet wel toegeven dat ik wel enkele fantastische prestatie heb gezien. Vooral bij de vrouwen tijdrijden en bij de individuele wedstrijd van de dames stak er telkens één dame bovenuit. Maar zegt dat ook niet iets over de kwaliteit van het dameswielrennen? Aan jullie het antwoord.
En ondertussen is ook het WK atletiek in Doha bezig. Voor het geld danst de beer zegt het spreekwoord maar ik denk niet dat al die topatleten echt gebaat zijn bij de warmte en hog luchtvochtigheid daar in Qatar, vooral de lange-afstandslopers en -loopsters niet. de marathon was voor de meesten een kalvarietocht maar hoed af voor zij die hem hebben uitgelopen. En dan is er nog Sifan Hassan wat heb ik weer van haar genoten. Sinds het EK in Amsterdam ben ik superfan. Wij kwamen die na de avondsessie op straat tegen en kwaad dat die was op zichzelf nog nooit gezien. Wat met onze landgenoten? Van slecht tot redelijk goed, zonder momentele uitschieter, Broeders, Orcell, de 4x400 mixed, Kimeli voor mij ok. We zullen zien hoe het verder verloopt en we hopen dat we ergens toch een medaille kunnen meepikken. In spe is Thiam een zekerheid maar na wat ik gisteren van Mathieu Van Der Poel en Trentin gezien heb zijn er geen zekerheden meer.
Ach ja en eindelijk zijn ze aan onze tuin begonnen. Binnen een dag of 10 hebben we deels een nieuw aangelegde tuin.
Nog veel atletiek-genot en voor zij die er niet van houden geniet van de dagelijkse dingen. groetjes en tot ...
Derde poging, inderdaad 3de poging nadat mijn 2 pogingen gisteren in de anonieme telenet-wereld zijn verdwenen. Hoe? Geen idee maar ineens was alles weg, 2 keer.
Maandag en donderdag wandeldag. Eentje op mijn eigen-zichzelve, heen en terug naar de Postelse steenweg waar ik tijd had voor een babbeltje met mijn schoonzoon. 13,5 km binnen de Molse gemeentegrenzen, het was een leuke ervaring.
Slevenaken was de place-to-be om een mooie dagwandeling te doen. 23km door velden, heide, bossen en stukjesmacadam, een beetje parallel met de bekende Amstel Gold race. Met een tussenstop in Mechelen, jawel Mechelen waar we ons middagmaal nuttigden. De Nederlandse voerstreek heeft zeker zoveel te bieden als onze eigen voerstreek maar alle dorpjes worden daar wel zeer toeristisch uitgebuit. Maar het leuke gezelschap, het mooie weer en de prachtige wandeling overstijgen alles.
Mijn half-jaarlijkse controle was ook aan de orde en ik heb serieus naar mijn voeten gekregen. Afvallen, liefst 10kg, is de boodschap maar hoe ga ik dat doen? Veel te graag lekker eten en ook af en toe een duveltje drinken daar val je ook niet van af. Sporten doe ik niet genoeg, heb woensdag nog wel mijn toertje ronde de vijver gelopen (5,6km), maar dat is veel te weinig. En van wandelen val je ook niet echt af.
En van lekker eten gesproken! Vrienden op bezoek gehad en een lekker dinertje klaargemaakt, een frisse tartaar Caprese, pompoen-courgettesoep, steak met nieuwe, gebakken patatjes en superlekker (zijn niet mijn woorden) champignonsaus. Dit alles overgoten met de nodige drank en afgesloten met een (pseudo)tiramisu, maar wel superlekker. En zaterdag opnieuw eten en drinken met de buurt-BBQ. De buurtwerking had zijn uiterste best gedaan, ook voor onze dochter die vegetarisch eet.
Zaterdag hebben we samen met de kids en hun ouders genoten van het 60-jarig bestaan van Het Zilvermeer. We zijn gaan minigolven en waterfietsen, het was superleuk behalve voor diegenen die moesten trappen maar iemand moet het doen.
Woensdagavond ons eerste optreden van het seizoen in het CC. Scala,
het meisjeskoor olv de broers Kolacny, gaf een leuk optreden weg. Allemaal liedjes met 'Meisjesnamen', geplukt vnl uit de kleinkunstwereld, van Buurman tot Vernimmen. Het geleuter (zinloos gepraat) tussen de liedjes in en het moeten mee handjes zwaaien en meezingen was er voor mij persoonlijk wel te veel aan. Ik haat zulke toestanden. Ik ga naar muziek luisteren voor de muziek niet om de onnozelaar uit te hangen.
Alweer een fantastische week achter de rug, we blijven genieten hopelijk doen jullie dat ook. tot één der volgenden ... .
Dit keer wil ik het even niet over mezelf hebben maar over iets waar ik toch een mening over heb.
Twee renners, al jaren ploegmaats, en toch rijdt de ene de andere in de vernieling. Begrijpe wie begrijpe kan!!! Wat heeft Naïro ooit Alejandro misdaan? Ja daar gaat het over Quintana en Valverde die volgens mij nooit door eenzelfde deur kunnen gaan zijn. Vier keer, misschien wel vijf of zes keer heeft Valverde Quintana in de achtergrond gereden. Ik moet eerlijk toegeven ik was meer supporter van Alejandro dan van de koele Columbiaan. Maar dit overstijgt zelfs mijn normen dat ik er compassie mee kreeg. Mijn liefde voor de egoïstische Spanjaard is helemaal verdwenen.
De dooddoener was zaterdag waar hij (Valverde) er persoonlijk voor zorgde dat de Columbiaan van het podium verdween. Het leek hem net iets te veel, 2 Mobistars op het ereschavot. Dus liet hij Pogacar (die zijn 3de plaats wel degelijk meer dan verdiend heeft) zonder slag of stoot wegrijden en top of the bill hij reed daarna nog van Naïro weg ipv hem te helpen. Toppunt van egoïsme in mijn ogen.
Maar ook de ritten daarvoor had hij er al voor gezorgd dat Quintana enkel op zichzelf aangewezen was. Neem nu Soler, in de rit dat hij moest wachten, perfect staaltje van anti-ploegmaat. Of de waaieretappe??? Als Mobistar (en ook een beetje Astana) niet meerijden met Jumbo-Visma komt (volgens mijn bescheiden mening) Quintana in de leiderstrui. Maar neen dat mocht niet gebeuren!!! Intriest voor de misschien niet zo sympathieke Quintana maar nog triestiger voor de ganse Movistarclub waar maar één iemand de lakesn uitdeelt, inderdaad.
Nu ja volgend jaar rijdt Quintana voor een andere ploeg en het is nog maar de vraag of hij via die weg gramschap kan halen.
Voor mezelf was het deze week ook sportief een goede week. 25km Gewandeld, 50km gefietst en 2 dagen achter elkaar een loopje van een 40-tal minuutjes afgewerkt.
Hier ga ik er mee stoppen, mijn mening is gegeven geniet nog van de dagen die nog komen moeten.
Iedereen loopt terug in de normale pas, werk, school, op pensioen. Tijd om wat persoonlijke dingen te doen.
Tijdens de regenbuien van deze week heb ik me nog eens op mijn postzegelverzameling gestort. Nog veel werk voor de boeg aleer alles op zijn juiste plaats zit. Maar wel interessant en zelfs een beetje leerrijk.
Sportief ben ik deze week uit de hoek gekomen. Heb mijn wekelijkse kilometertjes gefietst (een 30-tal), mijn wandeltotaal zit deze week op 40km, niet slecht vind ik zelf. Maar vooral heb 2 keer mijn volledig looptoertje afgewerkt (5,6km in 40' en 39') en daar ben ik superblij mee. Hopelijk kan ik het blijven volhouden. En op naar meer of is dat al teveel geëist?
Mijn kleinzoon was toe aan zijn eerste basketbalstapjes en ben even gaan kijken. Tenslotte heb ik dat spelletje ook 30 jaar gespeeld. We zullen wel zien als hij het maar leuk vindt.
Onze dagwandeling was gepland in de omgeving van de grens in Arendonk. Na een koffietje in het Theehuis (Talander) ploegden we door veld en bos via een vroegere Duitse basis tot Hooge Mierde (NL). Daar lekker gegeten in café Den Hoek (https://www.facebook.com/pages/Caf%C3%A9-Snackbar-den-Hoek/339299923424539). Om opnieuw door bos (De Utrecht) en velden te trekken en af te sluiten met koffie en taart gebakken en opgediend door mensen die niet "passen" in het normale werkcircuit.
Met mijn vrouwtje gaan eten in de Panache (op aanraden van Molse vrienden!!!) maar prijs kwaliteit was navenant. Het was lekker maar prijzig (bij betalen voor saus en aardappel in de schil zonder lookboter). Mijn vrouwtje vindt het niet voor herhaling vatbaar en ik ben mee. Als je een prijslijst hebt dan volg je die en anders verander je hem (zalm = dagprijs ja ok maar hoeveel kost het dan???).
Hier ga ik het bij laten geniet er nog van en tot lezens ... .
Het is altijd prettig als je van je laatste vakantieweek iets leuks kan maken. Mijn vrouwtje is dinsdag en donderdag wel gaan werken maar dat had zijn reden en was onvermijdelijk.
Donderdag ben ik nog gaan wandelen in Gerhagen (Tessenderlo), een wondermooie wandeling in een wondermooie streek (bossen van de Merode). Toch waren we amper met 7, een laagterekord maar de afwezigen hadden ongelijk.
Het weekend was een sportief kijk-weekend. Koers, atletiek, volleybal (geen voetbal en autosport) ik heb er grotendeels van genoten maar heb ook slapende momenten gehad. Nu ja het leven is ook niet altijd even spannend.
Vrijdag (één van onze jaarlijkse tradities) naar de Efteling geweest met onze kleine familie. Na een bewogen ritje, 2 keer vrouwtje verkeerd gereden, werd het een ongelooflijk leuke Efteling-dag. Alles ' à l'aise' maar wel van 10u tot 20u in aktie gebleven. Enkel Noud had onderweg een powernapke gedaan. Voor onze kleinzonen zijn de topattracties de waterbaan, monsieur Cannibale, de rode neuzen en af en toe iets eten of iets drinken. Spijtig genoeg geen riddershow dat vonden ze wel heel erg, maar dat Fynn op de foto kon met één van hen maakte toch wat goed. De streetshow stelde niet veel voor, "Is dat alles?". Papa en mama hebben de roetsjbaan alleen gedaan en de mannen (mijn schoonzoon en ik) konden nog genieten van Braziliaanse schonen (???). Moe maar voldaan terug naar Mol.
Vanaf vandaag begint iedereen terug met goede voornemens (ook ik, wat vermageren en terug wat lopen). Hopelijk kan iedereen er van genieten en kan je je voornemens volhouden.
Tot een volgende blogje, ik ga seffens weer wandelen.
Naar jaarlijkse traditie zakten we ook dit jaar af naar de JH in Westerlo, het Boswachtershuisje bij Elly. Normaal is dit voor vokke en moeke een trapweekend maar ditmaal, omwille van enkele redenen, zijn we met de auto gereden. Gebruikmakend van Waze hebben we een deel van de Kempen doorgereden dat we nog nooit geweest waren.
Vrijdag, na ons geïnstaleerd te hebben in onze vaste kamer, zijn we met zijn allen, ook de dochter was er bij, gaan zwemmen in het mooie bad van Westerlo. Iedereen uiteraard grote honger en een pizza geen eten in Pizza Point in Oosterwijk. Een aanrader al was het er wel warm binnen. De kids hebben echt goed gegeten, Noud bijna een ganse pizza (op kindermaat) en Fynn een groot bord tagliatella.
Na een slechte nacht (maar die heb ik altijd) en een lekker ontbijten namen we afscheid van de mama. En wij het Kabouterbos in voor een stevige wandeling. 's Middags heerlijk gepiknikt en dan naar de 'lekdreef' in Averbode. Het was er nog redelijk rustig maar we hebben wel een stevig cremmeke achter onze kiezen geslagen. 's Avonds zijn we fritjes gaan eten in frituur 'De Nieuwe Ring'. En ik heb persoonlijk de friteur gaan bedanken want zijn fritjes (goed gebakken, lust geen platte fritten) waren supergoed. Ook het stoofvlees (met een beetje teveel vet) was superlekker van smaak. We hebben met ons vier alles opgegeten dat zegt genoeg.
De vrije momenten hebben onze 2 kids zich supergeamuseerd in de speeltuin, in het doolhof en het hindernissenparcours. En ondertussen konden wij genieten van een fris duveltje. In de loop van de nacht was er wel veel lawaai maar onze youngsters hebben er geen last van gehad.
Na een stevig ontbijt nog een laatste wandeling in de Merodebossen en dan alles opruimen, inladen en terug naar huis. Een schitterend weekend was weer veel te vlug voorbij en onze kids zien er naar uit om volgend jaar terug te gaan. Hoe? Dat weten we nog niet maar denkelijk terug met de fiets.
Dinsdagmorgen op tijd uit bed. Onze dochter en de kids kwamen ons ophalen om een dagtripje naar Bokrijk te maken. Na een uurtje rijden parkeerden we de auto en mochten we, dankzij de gratis tickets van de gemeente Mol (jawel gratis!!!) binnen.
We lieten ons registreren om mee te spelen met het Breugelspel, ideaal om kinderen op sleeptouw te nemen. Maar ook voor ons volwassenen was het een schitterend en amusant gebeuren.
Eerst moesten we ons eigen hoofddeksel kiezen, gebaseerd op de soorten petten in de schilderijen van Breugel ten toon gesteld. Ikzelf koos voor een omgekeerde kookpot (hahaha). Die moeten we versieren met 10 verschillende ingrediënten die we onderweg konden verdienen. Ondertussen moesten we enkele "games" afwerken, die niet altijd even makkelijk waren. Bier schenken met een ton op je hoofd, wafels opvangen op je pet, krakelingen happen met je mond, kortom we hebben ongelooflijk hard gelachen. Vooral met de lompe handelingen van een ander.
Onderweg hebben we heerlijk gepiknikt en af en toe eens iets gaan drinken is een noodzakelijk iets. We hebben nog het gedeelte ivm de sixties bezocht en dan was het stilaan tijd om naar huis te gaan. Eén van de kids was ondertussen al in slaap gevallen in de fietskar.
Een leuke dag met ons vijven. Wij hebben er van genoten.
De laatste anderhalve week was er, alweer, eentje om te koesteren. En mede door de hittegolf die hier over Mol raast zit ik nu aan mijn tokkelinstrumentje dit korte verslagje te schrijven.
De kids zijn 4 dagen op congé geweest bij ons terwijl de mama een citytripje naar Berlijn ondernam. Moeke is met de kleinste naar het ziekenhuis geweest voor zijn loopplaaster, we zijn naar de Olmense zoo geweest, naar het Zilvermeer, we hebben lekker gegeten. Wij hebben ongelooflijk veel plezier gemaakt met ons vier. Kortom die 4 dagen zijn voorbijgevlogen.
Wat eten betreft heb ik me weer sterk uitgeleefd met als hoogtepunt het nationale Lierse Bootvissers menu, haring in ajuinsaus. Lekker man, niet te doen al zeg ik het zelf.
Sportief ben ik de laatste weken ook goed bezig. Ben terug met mijn loopschoentjes bezig, het is moeilijk maar men zegt dat moeilijk ook gaat. Met het volgen van het start-to-run schema zou ik nu mijn 5km moeten kunnen lopen maar verder dan 24' geraak ik momenteel niet. Het wandelen daarentegen gaat perfect. Donderdag in de buurt van Chaam en Gilze geweest, de mooiste wandeling die ik, sinds ik in september aansloot, tot op heden gemaakt heb.
De Tour is ondertussen in zijn derde week en zoals vroeger de gewoonte heb ik mijn coureurekkes van stal gehaald. Door de verhuis heb ik wel wat moeten zoeken maar de volhouder wint altijd. Elke dag zet ik ze op de kast in volgorde van aankomst. En de mensen die binnenkomen vinden dit best leuk.
Hier ga ik maar eindigen en wens ik iedereen een aangenamme doorkomst van de hittegolf. Blijf genieten wij doen dat ook.
Wat een week, van gebroken benen tot muzikale extases!!!
Mijn jongste kleinkind heeft zijn scheenbeen gebroken en dat net in het begin van de vakantie. Erger kon toch niet. Maar ja gedane zaken nemen geen keer, 6 weken plaaster en nog tot 15 juli mag hij er niet op steunen. Gelukkig brengt een rolstoel soms wat soelaas. Vrijdag zijn mijn vrouwtje en ik gaan plonsen in hun bad maar met het water sprieten deed hij al lustig mee.
Donderdag was het weer tijd voor een stevige dagwandeling ditmaal rondom Turnhout. Toch in korte broek geweest ondanks de waarschuwingen voor de processierups. Heb weer eens een speciaal biertje gedronken en zoals gewoonlijk viel dat ook nu tegen. Maar de duvel na de wandeling maakte alles weer goed. 21km gestapt het was een schitterende wandeling, met dank aan de gids.
Heb me wel wat geërgerd deze week, niet van mijn gewoonte. En dan nog wel aan een damesclubje, de Belgian Cats. Ik heb bijna alle 6 de matchen gezien en wie dit goed vondt moet ofwel van tv veranderen ofwel kent hij niets van basket. Op een paar quarters na was het soms ronduit slecht. Verdedigende rebound een ramp, turnovers veel te veel, scoren soms fenomenaal moeilijk. Maar het doel is bereikt ze kunnen nog naar de OS. Ik vrees dat ze dan uit een ander vaatje zullen moeten tappen.
Na Fir Bolg was weer één groot muzikaal festijn. Na de fanfare van Vorselaar (die speelden wel goed) en een Belgisch-Faroers folkduo was het tijd voor de godfathers van de Vlaamse folk, "A la Rum". Wiet van der Leest en Paul Rans, een topduo, werden aangevuld met Marc Hauman (wie kent nog Hauman en de Moeite) en Jokke Schreurs op gitaar. Ik heb er van genoten. The Jacquelines brachten ons terug naar de tijd van de Andrew Sisters, een leuke afwisseling.
En dan OnFIRgetable met een resem Nederlandstalige topsongs. Della Bossiers, Jan De Smet, Jelle Cleymans, Micheline Van Hautum (is zij de vrouw van Zjef, zij zong enkele prachtige nummers van hem?), Barbara Dex, Hans De Booy en 2 mooie meiden (Scala!!!) die echt wel goed konden zingen. Van Bram Vermeulen over Luc De Vos, Wannes van de Velde, Ramses Shaffy, Wim De Craene en Zjef Vanuytsel, 25 topnummers op één namiddag.
Afsluiten deden we met ADHD-er Bart Peeters die maar één noot nodig had om het publiek op zijn hand te krijgen. Wat een spirit zit er in die kerel van stagediven tot crowdsurfen toe en ondertussen zijn liedjes verder aan het publiek uitbesteden. Uit volle borst(en) werd er mee gezongen door jong en oud. Topoptreden!!!
Vandaag begint een nieuwe week en hopelijk weer eentje om duimen en vingers bij af te likken. Dit jaar gaan wij niet op vakantie (nieuwe woonst) maar is dat nodig? Het is het alle dagen vakantie. Groetjes aan iedereen.
Formitastisch, beter kan ik ons Pikastro-weekend niet beschrijven.
Gelegen in een "culinaire bungalow" in park Buitenhof De Leistert in Roggel (met 2 g's). 3 Koppels vanuit Lier, eentje vanuit Mol hadden rond 11u een afspraak in Heythuizen. Na een ochtendkoffietje zijn we gaan eten bij Porto Maurizio een Italiaans restaurant van een zeer goede kwaliteit. Ikzelf had "Guazzetto di mare" (rijk gevulde schaal- en schelpdierensoep) met brood, superlekker. Boodschappen doen, de Heythuizense markt onveilig gemaakt, ons inchecken en uitladen en het was hoog tijd voor het vrijdagse aperitief.
De koks, Chrisje en ik, bereiden het avondeten voor, 2 quiches met rucola en tomaatjes. Dit alles overgoten met de nodige dranken. Om te eindigen banaanbavarois en pruimentaart evt. met een koffietje en voor mezelf een stevige gin-tonic.
Na een goed ontbijt tijd om de beentjes te strekken en een stevige boswandeling te maken. Ludje, juist geopereerd aan haar knie , bereidde de nodige crocque-monsieurs voor. Na de middag zijn we met drie nog een stevige wandeling gaan maken, de rest beperkte zich tot een zwem- en bubbelbadbeurt. De koks vlogen weer met volle goesting in, peterseliepuree met witloof en fijne tomaatjes en bijna 2kg. pladijsfilet, nog zelf gepaneerd. Iedereen was laaiend enthousiast want het was weer ongelooflijk lekker. Ijskreem of taart met of zonder fruit en crême-fraîche waren de afsluiters. Ondertussen deden onze lachspieren en kaken pijn van het lachen, iedereen was in superform.
Voor sommigen was het opstaan al iets moeilijker maar een goed ontbijt doet wonderen. Een wandelingetje gemaakt op het domein (is wel groot!!!), soep klaargemaakt en aperitieven. Ik denk dat dat woord het meeste is vernoemd tijdens onze vierdaagse uit(spatting)stap. Met ons drie terug een stevige, en het was een stevige, wandeling gemaakt en de dames gaan bubbelbaden en een beetje zwemmen. Alles klaargemaakt voor de bbq, een electrische. Het was voor mij een primeur want ik vind nog altijd dat je bbq-t met kolen en aanverwanten. Lekkeeeeeeeeeer en veeeeeeeeeeeel, meer moet dat voor ons niet zijn. Ondertussen waren de mannentoch al eens naar het milieupark geweest, vooral met lege flessen maar ook met 3 schoenen die zich letterlijk en figuurlijk te pletter hadden gelopen.
De zon heeft al die dagen, op enkele druppels na, heerlijk geschenen. Maandagmorgen ontbijt en het was weer tijd om op te ruimen. 's Middags nog lekker gaan eten bij de Kaasboerin in Postel en dan de Lierenaars naar Lier en de Mollenaars naar Mol.
Het was weer een superweekend, eentje om nooit te vergeten.
Met de auto naar Lier, de treinen tussen Mol en ... reden weeral niet, met de trein verder naar Antwerpen. Goed op tijd om, tot mijn eigenste verbazing, mijn beste kameraad Bruno tegen te komen. Mijn vrouwtje zat mee in het complot!!! En dan bijna 2u "genieten" van de onvolprezen, niet oud te krijgen, allerbeste cabaretier van de Lage Landen, mijnheer Paul Van Vliet, hemzelf. Een éénmalig gebeuren tvv 50 jaar Arenberg en hij gaf het beste van zichzelf. "Meisjes van 13" werdt subliem vervangen door "Jongens van 80", een aantal bekende en minder bekende liedjes passeerden de revue. En dan enkele superleuke sketches liet hij op het publiek los. Niet één keer heeft hij achter zijn woorden moeten zoeken een ongelooflijke prestatie voor een meneer van 83. Mijn vrouwtje en ik waren unaniem eens, dit is beter dan wie ook in cabaretland. We mochten tot slot nog feestelijk meegenieten van desserthapjes en een glaasje cava. DANK U mijnheer Van Vliet, u simpel taalgebruik leidt tot memorabele sketches en liedjes waar ik nog jaren van zal nagenieten.
Sportief gezien is het tot op heden bij een éénmalig loopgebeuren gebleven. Wandelen en wat fietsen ben ik wel blijven doen. Vorige week 20km ploeteren door het mulle zand van de Lonense en Drunense duinen. Gisteren 21km gefietst en 8km gewandeld op de Keiheuvel. Gisteren toch maar besloten om naar de dokter te gaan en mijn vrees is waarheid geworden, een redelijk serieuze bronchitis. Wordt nu opgezadeld met een 6de medicament en een doosje antibiotica. Lopen zal dus de eerstvolgende weken niet aan de orde zijn. En ik had al een vermoeden want eigenlijk loop ik er al bijna een maand mee rond maar echt doorbreken deed het niet, tot nu. Maar we blijven positief er komt een dag dat ik er terug aan begin.
Blijf genieten en ondanks de verkiezingsuitslag blijf positief
Soms kan het leven al eens minder vrolijk zijn nu ja men moet alles wel een beetje relativeren. Mijn vrouwtje is een ganse week ziek geweest, snotteren en hoesten dat het een lieve lust was. Vandaag is ze wel terug gaan werken. We hebben woensdag en vrijdag 2 zieke kleinkindjes in huis gehad, diarree en overgeven. Dat zijn dan eventjes de minder leuke kindermomentjes maar ook zij zijn vandaag opgewekt en vrolijk terug naar school. Voor onze dochter was het zaterdag ook minder leuk, haar eerste hond, labrador Sado, is overleden. 12 Jaar heeft hij in ons midden vertoeft en dat doet toch wat met een mens.
Maar...
... er waren ook 2 uitschietertjes deze week.
Onze jongste kleinzoon Noud is woensdag 4 jaar geworden. Nu is hij echt een grote jongen. Op zijn verjaardag zijn we eerst een cado, hij is gek van Hot Wheels , gaan kopen. Daarna zijn we naar het Zilvermeer gereden, spaghetti (dat was zijn keuze) gaan eten en uiteraard veel gefietst en gespeeld. Zaterdag hadden de mama en de papa een leuk feestje, voor 20 personen, georganiseerd. Hapjes, belegde broodjes en een zelfgemaakte (door onze dochter) dino-taart. Hij is gek van dino's vanwaar die voorliefde ik zou het niet weten. Vokke en moeke en mama en papa hebben het (rustig) feestje voortgezet tot we elkaar niet meer zagen zitten.
En...
... een persoonlijk uitschietertje, ik ben terug gaan lopen. Twee jaar heb ik niets gedaan, nu ja wat gewandeld en gefietst, maar geen sportieve uitspattingen. Na contact met mijn vroegere coach, die me aanrade van terug met start-to-run (vanaf week 5) te beginnen, is het na 1,5 maand aanmodderen toch gelukt. Elke reden was wel goed genoeg om niet te starten. Ik voel het weleen beetje maar morgen vliegen we er terug in. Ik ga het proberen vol te houden maar ik beloof niets.
We blijven genieten en de wereld positief bekijken. Tot één dezer ergens ten velde.
Wat hebben we weer een geweldige week achter de rug.
Maandag wandelen, langs de golf (Nuclea) in Mol, met een beetje nattigheid van buiten en op het einde ook van binnen. Dat kan niet ontbreken.
Zoals gewoonlijk zijn er de kindjes en die waren woensdagnamiddag een halve dag bij ons. Containerpark en kringloopwinkel vinden ze geweldige plekken om te vertoeven. Donderdagavond komen slapen en naar school brengen en afhalen zijn wekelijks routine maar superleuk.
Donderdag ben ik op bedevaart geweest naar Scherpenheuvel, weliswaar vanuit Westerlo maar het was toch nog een leuke 21km via de GR 5 . Supermooi, 5 minuten regen een 2km over beton, de rest door velden en de bossen van de Merode. Middagmalen hebben we gedaan in Averbode in de nieuwe taverne. Het eten was lekker maar het zelfgebrouwen bier Averbode blond (8,5°) vond ik niet echt smaakvol.
Het weekend hebben we doorgebracht in Gent. De tentoonstelling "Lang leve de muziek" (https://langlevedemuziek.be/) was de rode draad. Maar daarover later meer in een apart artikel. Met vrienden zijn we 's avonds gaan eten in Brasserie Ha (http://www.brasserieha.be/). Lekker, voorgerecht 6 oesters, maar geen waaaaaaaw-gevoel bij de hoofdschotel. Mijn nagerecht was een Magellan-gin-tonic want echte zoetigheid lust ik niet. En het aangename gezelschap is de belangrijkste factor voor een geslaagd etentje.
Hier ga ik het bij laten want seffens is het weer wandeldag. Blijf genieten en doe niets wat ik ook niet zou doen.
Mea culpa, mea maxima culpa. Het is meer dan een maand geleden dat ik mijn blogje nog eens heb aangevuld. Maar dit is een primeur. Mijn eerste blogartikel in ons bijna-één-maand-oude-nieuw-huis.
Verhuizen heeft toch een inpakt. In principe gebeurd alles in één dag maar dat is de waarheid geweld aan doen. Na een maand raken we stilaan op onze plaats, tenminste de goederen die we overgebracht hebben. Wij zaten al na 24 uren op onze plaats.
Mijn vrouwtje ws tijdens de paasvakantie ook thuis en dat heeft het allemaal wat makkelijker gemaakt. Nu ja niet altijd want het heeft me soms wat stress-momenten bezorgd, hahaha!!! Ikea bezocht, verlichting gaan aanschaffen, Gamma's en Hubo's onder de loep genomen, op jacht naar gordijnen (die we niet vinden!!!), kortom alles is wel even aan bod geweest. Maar grotendeels zijn we gesteld geraakt.
Vandaag wordt het hier nog een drukke dag om nog wat "kleinigheden" aan te passen of aan te brengen. Ook de man van de verlichting komt vanavond nog een kijkje nemen, beneden mag het van een iets betere design-kwaliteit zijn , niet. Onze nieuwe zithoek wordt pas binnen enkele weken geleverd. Maar traag maar zeker komt er orde in de chaos.
Maar er was nog tijd voor ontspanning. Met de kids op amusement naar de Beekse Bergen en naar Circus Bruul, gaan wandelen maar vooral veel gaan eten. Misschien wel iets te veel. Goed voor mijn 'strakke' lijn was het niet echt. Ik ga er niet verder over uitwijden. Zij die mijn FB-pagina (https://www.facebook.com/rony.vanoosterwijck) volgen weten al genoeg.
Hier ga ik het maar bij houden. Blijf net als ik genieten van alles wat op je afkomt en ik beloof dat mijn blogje terug wekelijks een beetje zal aangevuld worden.
De week van de verhuis, een beetje sport en veel rust.
Na een prachtige vakantie hebben we onze kindjes nog eens mogen vastpakken. Wij blij, hopelijk zij ook. Spijtig genoeg hebben we door het barslechte weer weinig kunnen doen. Maar dat gaan we de volgende weken ruimschoots goedmaken.
Wandelen is er deze week niet van gekomen. Hoofdoorzaak, het archi-slechte weer maar ook een beetje uit gemakzucht ik geef dat toe. Maar daar komt straks verandering in. Het zonnetje schijnt al.
Veel sport gekeken, vooral wielrennen maar ook het WK-biathlon in Östersund (Zweden). Voor het eerst een Belgische dame (54) aan de start gezien. De mannen dat zijn we ondertussen al gewend, zelfs na het stoppen van Roesch vinden ze er nog 4 om ook de estafettes mee te doen.
De belangrijkste bezeigheid van deze week stond in het teken van onze verhuis. Op 25 maart is het zover. Vanaf dan nemen we definitief onze intrek in de Muysertstraat 14 in Mol-Sluis. Ons appartement staat hier vol dozen en ook de garage in onze nieuwe woonst is volgepropt met dozen en aanverwanten. Vanaf vandaag is de schilder op post, het is dan enkel nog de tuin die moet aangelegd worden.
Geniet er nog van en waarschijnlijk zal het volgende verslagje opgemaakt worden in de Muysertstraat.
het meisjeskoor olv de broers Kolacny, gaf een leuk optreden weg. Allemaal liedjes met 'Meisjesnamen', geplukt vnl uit de kleinkunstwereld, van Buurman tot Vernimmen. Het geleuter (zinloos gepraat) tussen de liedjes in en het moeten mee handjes zwaaien en meezingen was er voor mij persoonlijk wel te veel aan. Ik haat zulke toestanden. Ik ga naar muziek luisteren voor de muziek niet om de onnozelaar uit te hangen. 
v
Het is meer dan een maand geleden dat ik mijn blogje nog eens heb aangevuld. Maar dit is een primeur. Mijn eerste blogartikel in ons bijna-één-maand-oude-nieuw-huis. 
en naar Circus Bruul, gaan wandelen maar vooral veel gaan eten.
Misschien wel iets te veel. Goed voor mijn 'strakke' lijn was het niet echt. Ik ga er niet verder over uitwijden. Zij die mijn FB-pagina (https://www.facebook.com/rony.vanoosterwijck) volgen weten al genoeg. 
