Het is me gelukt. De bedoeling van mijn "anders-gaan-leven" stijl was om terug tot een gewicht van 90kg te komen. Sinds 19 november (97kg) eet ik terug gezonder, drink ik wat minder alcohol, probeer ik wat meer te bewegen (maar dat lukt niet altijd) en het resultaat was vanmorgen exact 90kg. Proficiat aan mezelf! Nu komen de feestdagen er aan en ga ik me absoluut laten gaan maar nadien is de showtime over en begin ik terug opnieuw, mijn streefdoel wordt dan 85kg. Vrijdag zijn de festiviteiten begonnen met de kerstreceptie van GroenPlus. Veel heb ik er persoonlijk niet aan gehad want er moest ook gewerkt worden. Van 10u waren we al deftig in de weer om alles op orde te zetten, broodjes smeren, hapjes klaarmaken en de glazen vol schenken. Meer dan 80 bezoekers het was een succes over de ganse lijn. Ook veel nieuwe mensen gezien dat is altijd prettig natuurlijk. Zaterdag heb ik mijn beste beentje voorgezet op de 2de natuurloop. Heb mijn 10km rustig afgehaspeld en heb er maar liefst 3 min. minder over gedaan dan vorige maand en dat zonder enige vorm van training. Het weer (???) misschien. `s Avonds waren we uitgenodigd op de badmintoninterland België - Nederland. Eerst mochten we onze beentjes onder tafel steken en daarna hebben we genoten van een redelijk spectaculair avondje badminton. Onze beide Olympiërs deden het voortreffelijk en wonnen allebei hun wedstrijd, onze dubbelspelers vielen iets te licht uit en zodoende won Nederland met 2-3. (http://www.badmintonvlaanderen.be/index.php?option=com_content&task=view&id=2040&Itemid=578) Dit is mijn laatste artikeltje van het jaar. 56 heb ik er geschreven, met ups en downs (sommige maanden wat meer, andere wat minder). Meer dan 6000 mensen hebben de moeite gedaan om ze te lezen en ik hoop dat ze er ook een beetje van genoten hebben. Mag ik iedereen een schitterend jaareinde en een fantastisch 2013 toewensen. Ik ga trachten om toch nog enkele artikeltjes op mijn pc`tje te plaatsen. Groetjes en tot ... volgend jaar!!!
Echt gebeurd, ik zeg het op voorhand want na het lezen zou je kunnen denken dat ik het ter plaatse verzonnen heb. Vorige week retributie betaald aan onze stad ivm het plaatsen van verkeersborden voor werken in ons huis, prijs 15 euro. Bijkomende kosten voor het innemen van 2 parkeerplaatsen gedurende 4 dagen 32 euro, totaal 47 euro. Tot hiertoe dus een vlot maar kostelijk verloop. Vandaag kwamen ze die borden plaatsen (tot het einde van de week) en inderdaad vanmorgen rond 10u een camionnetje van de stad Lier, 2 werkmannen plaatsen 2 verkeersborden met de melding "verboden parkeren van dinsdag tot vrijdag". Maar ... tot mijn eigen stomme verbazing (ik kon mijn ogen niet geloven) exact 2 minuten later stopt er een camionnetje van de stad Lier en laden die verkeersborden terug op!!! Ik ben in al mijn "snelheid" naar buiten geflitst, heb hard genoeg geroepen en dan beleefd gevraagd wat ze met die borden gingen doen. Opladen en afvoeren was de boodschap (gesteund door een geschreven papier). Ik wou terug naar binnen gaan om mijn "contract" (of hoe noem je zoiets) te halen en voor te leggen om mijn gelijk te halen. Maar het was niet nodig één van hen nam de borden terug uit het camionnetje en plaatste ze daar waar de vorige ploeg ze had neergestald. Eind goed al goed maar is dit een gebrek aan communicatie, is dit puur toeval of werkt men zo aan onze stad? Wie zal het zeggen mijn borden staan er en morgen kunnen de werken beginnen.
Bewegen is voor iedereen een absolute noodzaak, ook voor mij. Vandaag dus een wandelingetje, zeg eigenlijk maar wandeling (2u15min), gemaakt. Vertrokken in mijn trui, met een sjaal en handschoenen maar dat was buiten de waard gerekend. Na goed drie kwartuur verplicht mijn regenjas aan te doen. Hoe verder mijn kilometers vorderden hoe harder het ging regenen. Ik had een afspraak met mijn vrouwtje om onderweg een stopje in te lassen en samen met de bomma en bompa iets te consumeren. Wijselijk ben ik toch maar naar huis gegaan. ik was nat tot op mijn onderbroek, in mijn schoenen kon ik zwemmen in één woord uitgedrukt ik was z..knat. Op het laatst had ik koude benen (van de nattigheid). Spijtig genoeg heb ik vanmorgen al gesaunaat dus een warme douche zal me deugd doen. En dan iets warm drinken, een oxootje denk ik. Toch heb ik onderweg enkele "rare, onverwachte" dingen opgemerkt. Hieronder een kleine impressie. In het midden van de wei? Wat is dit? Hulplijn gevraagd!!! Langs de kanaaldijk, privé? Wist niet dat de kanaaldijk een begraafplaats is!!! Je bent van Lier of je bent het niet Dit hangt boven de deur (1669?) "In God I trust"
Vrijdagnamiddag bezoek gekregen van één van mijn beste vrienden. Hij had een leuk reisje gemaakt en liet ons zijn prachtige foto`s bewonderen. 21 Dagen Tibet en Nepal met start in China, wat wil een mens nog meer. Meer dan 3200 foto`s had hij genomen en een (klein) deeltje ervan hebben we met eigen ogen mogen aanschouwen. Prachtige zichten, tempels, tempels en nog eens tempels, Tibetanen en Nepalezen die er allemaal oud uitzien (zijn daar nog wel jonge mensen, buiten kinderen?). Een gefotografeerde treinreis van 1900km, tot op een hoogte van meer dan 5200m, met zicht op de Mount Everest. Ik, ik kan er alleen maar van dromen. Door mijn dieet (ja het gaat goed al 4 kilotjes kwijtgespeeld) is de zaterdagmarkt onze place-to-be om groenten en fruit in te kopen. Telkens probeer ik een groente mee te nemen die niet tot onze dagelijkse kost behoort. Venkel, chinese koolsla, koolrabi, zoete aardappelen enz... maken nu volop deel uit van ons assortiment te eten producten. Nog wat socializen in café Refuge, een stevig middagmaal en dan een namiddagje shoppen in eigen stad. Blijkbaar ben ik nogal een moeilijk iemand als het op kledij kopen opaan komt. Uiteindelijk, met wat goede raad van mijn vrouwtje, heb ik mijn goesting gevonden. Twee hemden en twee t-shirts waren mijn uiteindelijke buit. Mijn vrouwtje blijft zondagmorgend volharden, haar rondje lopen rond de vest is een wekelijkse afspraak met haar vriendin. Ik heb ondertussen de postzegeltentoonstelling van Arp-Jarpo (en mijn lidgeld betaald) (http://www.arpo-jarpo-lier.be/affiche_ruildag_2012_metfotokleur_flyer.pdf) bezocht en mij bezondigd aan een iets te grote uitgave om nieuwigheden te kopen. Ondanks een stevige regenbui hebben we nog een flink stukje gewandeld en ondertussen een bezoekje gebracht aan de "Geschenkenbeurs" (http://www.uitinvlaanderen.be/agenda/e/geschenkenbeurs-oxfam-wereldwinkel-lier/f8a6026f-c89a-43fa-bb8e-b2e94afd0e10) die de Wereldwinkel elk jaar getrouw op poten zet. Mijn vrouwtje heeft een nieuwe portefeuille gekocht, een geschenk voor haar werk, 2 slakommen in bamboe, een fietsje uit gerecycleerd materiaal (wel mooi) en iets voor onze dochter. Kortom het geld heeft dit weekend eens goed gerold. Anders eten we en drinken we het toch maar op. Hahaha!!! Hiermee houden we het voor bekeken, aan iedereen een prettige week toegewenst.
Toch nog een speciale oproep (ook al gedaan via mijn FB). Mijn broer en zijn buurt (https://www.facebook.com/rony.vanoosterwijck?ref=tn_tnmn#!/events/313092662124219/) zijn genomineerd voor een speciale prijs en stemmen kan nog tot 13 december (buurt 4 naar 3024). mag ik jullie aanraden die direct te doen (je zou het anders vergeten). waarvoor mijn maar ook mijn broertje zijn opperste dank.
In onze stad, aan de Schollebeekstraat, zou er in de toekomst een verbrandingsoven voor biomassa komen. De milieu-aanvraag loopt en gisteren was er in het cultuurcafé een info-vergadering voor de omwonenden en via, via voor de geïnteresseerden. Alleen de bewoners in een straal van 100m werden door de stad verwittigd. Terwijl er door vele aanwezigen geopperd werd dat dit de ganse stad aanbelangt. Ons stadscentrum ligt op amper 1km van de installatie. Ik ben er zelf, wij wonen amper 300m in vogelvlucht van de crime-scene, naar toe geweest en de belangstelling was redelijk groot. Na een uitleg over de werking en toestanden was er tijd tot vraagstelling. Die gingen van overbodig, niet to-the-point tot algemene en gedetailleerde vragen. De huidige schepen speelde zijn rol als moderator uitstekend, buiten mijn eigen verwachtingen moet ik zeggen. Hij was absoluut niet beschaamd, om als burger, toe te geven dat hij dit ook niet in zijn achtertuin wenste. De delegatie (nieuwe schepenen) van de NVA daarentegen dierven zich niet uitspreken over de zaak omdat zij het dossier niet kenden. En dit verwacht je toch niet van geletterde mensen die binnen 3 weken de zaken hier in onze stad moeten regelen. Voor mezelf een teleurstelling omdat ik net van hen het tegenovergestelde had verwacht. Maar dat is een zuiver persoonlijke opmerking. Iemand vroeg of er gecommuniceerd zou worden over de nota die het stadbestuur aan de bestendige deputatie, die de uiteindelijke beslissing moeten nemen, zou bezorgen. Maar dat zou niet tot de normale geplogenheden behoren. De buurt (iedereen in Lier) kan zelf bezwaarschriften indienen waar de deputatie een geldige uitleg moet over geven. Er vroeg zelfs iemand dat de stad financieel wou bijspringen om enkele advocaten aan het werk te zetten. Vraag dat maar eens aan de bewoners van de Gassite, zij zullen hier vlug kunnen op antwoorden. Het is nu afwachten. Maar wat mij het meest frapeerde en al is de uitleg over de site nog gedeeltelijk voor waarheid te aanschouwen, dat de eerste zin van de PP-presentatie : Groene energie in Lier, is. Laat mij toe een lichte vorm van sceptisisme aan te houden. Bamboechips komende van Congo (in alle brieven staat Z-Afrika???) vervoer per vrachtwagen, per schip, overslagen in Antwerpen (???) op kleinere schepen. Wat is hier de CO2 impact van? En hier is er geen CO2 uitstoot, maar de grondstoffen moeten van het schip op de wal komen (hoe? met kranen) en de afval (de assen) worden per vrachtwagen afgevoerd. En in Afrika worden 100 000 ha voorzien om de plant hier gedurende 20 jaar te bevoorraden. Ten koste van wat? Als men sprak van subsidies en het ontvangen van groene stroomcertificaten werd het stil aan de andere kant van de lijn. Waarom zou dat toch zijn. Conclusie de omwonenden zijn nog even (of zelfs meer) verontrust als voorheen. En laat me toe ik met hen. Natuurlijk zal het moeilijk zijn de voordelen tegen de nadelen af te wegen maar er zijn andere plaatsen om zulke verbrandingsoven te installeren. Zal waarschijnlijk wel vervolgd worden en hopelijk neemt ook het nieuwe bestuur zijn verkozen verantwoordelijkheid op.
Vorige week kende een zeer afwisselend verloop. Maandag was het "hersen-gebruik-dag", een ganse dag brainstormen waar we met onze ouderenafdeling in onze Groene partij naar toe willen. Met een 12-tal zeer geëngageerde mensen werden er enkele heikele punten aangekaart en met een 10-tal besluiten tot resultaat. Hier wensen we mee verder te werken om onze eigen groep degelijk te versterken. De vergroening van de vergrijzing slaat toe, je zal het maar merken. Sinds lange tijd (heb eigenlijk zelf de boot wat afgehouden) nog eens een dokter moeten bezoeken. Ik kan u verzekeren, ondanks alles, was bij mij het verzadigingspunt bereikt. Maar ja wat moet, dat moet. Dinsdag wandeldag, maar dat gaat veranderen. Na nieuwjaar worden de wandelingen van sport overdag verplaatst naar vrijdag. Spijtig genoeg kan ik dan niet meer meegaan, maar dan wandel ik wel een keertje alleen. Woensdag heb ik één van mijn broertjes de uiteinden van onze stad een beetje beter leren kennen. Het was een aangename, twee uur durende, stevige wandeling. In CC De Mol was onze goede, oude vriend Urbanus (http://www.lierscultuurcentrum.be/programma/445/urbanus-zelf/urbanus) uitgenodigd. We hadden minieme verwachtingen geven we eerlijk toe. Alles was vanouds, zelfs zijn grappen maar wel aangepast aan de hedendaagse cultuur. We hebben er meer dan 2 uur van genoten en soms was het Urbanus hilariteit ten top. Hij heeft zijn oude streken helemaal nog niet verleerd, integendeel. een aanrader voor hen die er niet bij waren. Alleen de zitplaatsen in ons "cultureel centrum" zijn zeer, zeer dringend aan vernieuwing en verandering toe. Twee dagen later had ik nog last van mijn rug!!! Ondanks mijn dieet zijn we vrijdagmiddag lekker gaan lunchen (een heerlijke wok "Bangkok") en zaterdagavond lekker gegeten, in aangenaam gezelschap, bij "Gaston" http://www.gva.be/regio-antwerpen-zuid/lier/koppel-uit-berlaar-opent-visrestaurant-in-lier.aspx) op de Grote Markt. Een vissoep, een pot-au-feu en ijskreem met krieken aangevuld met de nodige duvels en een koffietje om af te sluiten. Njam najm, lekker, lekker. Het was alweer ongelooflijk genieten van elk moment van deze week, moest éénieder dat maar een keer meer onder de ogen zien. Groetjes en tot een volgend schrijfsel.
Een gediversifieerd (whaaw!!!) weekend hebben we achter de rug. Vrijdagavond hebben we kennisgemaakt met ons Kempisch (Liers) erfgoed. De filmpjes in het Schippershuis uit de oude doos waren superleuk. Voor mezelf het basketfilmpje uit de beginjaren 50, jongens wat een statisch spel werd er toen afgeleverd. Ik denk dat ik voor de eeste (misschien 2de) keer het stedelijk museum bezocht heb. Het bezoek werd opgefleurd door een Nijlens zangtrio die ons Nellytje er van overtuigden een stevige neut jenever te drinken. De tentoonstelling "Breugelland, vertier en trammelant" (http://www.kmska.be/export/sites/kmska/content/Documents/ Tentoonstellingen/vertier_bezoekersgids.pdf) is zeker een bezoekje waard. Zondagmiddag na een stevig wandelingetje hebben we een vluchtig (je kon er over de kopen lopen) bezoek gebracht aan de "Wereldmarkt". Maar waar het dit weekend vooral om draaide, de 10de editie van de Natuurlopen. Een editie met veranderingen (voorinschrijvingen, chipregistratie, starten op de piste, in maart een officiële wedstrijd, nieuw parcours) en dat mag, dat moet want stilstaan is achteruitgaan. En wat de impact er van zal zijn zullen de organisatoren in maart wel merken. Volk, er was ongelooflijk veel volk, ondanks het niet zo mooie weer maar welke lo(o)p(st)er houdt dat nog tegen. ik had de indruk dat de inschrijvingen de verwachtingen wat overstegen want het was aanschuiven, de start werd zelfs met een paar minuten uitgesteld. Ik heb gisteren veel verslagen gelezen via Facebook (en toestanden) en daar wordt meestal enkel melding gemaakt van tijden en plaatsen, dat mag. Maar uiteindelijk is de "recreant" de grote winnaar in dit niets-moet-alles-mag geheel. Zonder hen geen 825 deelnemers (als enkel de zogezegde winnaars zouden komen, zou er niet veel volk zijn) en gelukkig blijft dit door de organisatie stevig benadrukt. Bijna elke aangekomen atleet/atlete wordt bij naam aangekondigd, met dank aan de verantwoordelijke speakers. Voor mezelf was het "speciaal" (laat ik het zo benoemen), niet omdat ik dit zo aanvoelde maar omdat ik ongelooflijk veel aangesproken werd. Vooral door deelnemers van het eerste uur (de meesten die nu deelnemen weten niet meer hoe klein en bescheiden we begonnen zijn). 'proficiat Rony', 'Rony je hebt hier wat teweeggebracht', 'Rony had je dit ooit durven denken' waren zowat de meest verwoordde zinnetjes die ik te horen kreeg en ik moet toegeven, dat deed me deugd. Van iemand verdiende ik zelfs een standbeeld (maar dat zou misstaan denk ik). Mijn geesteskindje is uitgegroeid tot een volwassen geheel, door AC Lyra degelijk opgevoed, en daar kan ik enkel fier op zijn. Ach ja ik heb zelf ook meegejogd, ondanks in weken, maanden niet meer gelopen te hebben. Heb de 10km nog afgelegd binnen het uur, maar het waren de verkwikkende woorden van de deelnemers die me een beetje op wolkjes hebben doen lopen. Proficiat AC Lyra voor een schitterende 10 jaar, waar ik een vijftal jaren een schakel in het geheel mocht van zijn.
Vanmorgen was het "Sporteldag" in Lier. Onder de vakkundige leiding van de stedelijke sportdienst (bestaat dat eigenlijk nog???) hadden alle 50-plussers de kans om een voormiddag te bewegen.Op het programma stond petanque, tai chi, linedance, tafeltennis en GPS-wandelen. Afsluiten deden we met een broodjeslunch. Omdat mijn interesse wel uitging naar het GPS-wandelen, was ik vanmorgen om 9u30, met wandelschoenen en prachtig weer, helemaal klaar om onze stad GPS-wijze te leren ontdekken. Het werd een aangenaam tochtje spijtig genoeg met te weinig tijd om die hele GPS-toestand onder de knie te krijgen. Misschien een ideetje, richting sportdienst, om eens een cursus (ganse dag) te organiseren. Ik ben er van overtuigd aan interesse geen gebrek. Alvorens te genieten van een heerlijke broodjeslunch hebben we nog een uurtje petanque gespeeld ook. De mannenploeg was beter maar wij waren "de schoonste" ploeg. Wat bijpraten, eten, iets drinken en een aangename voormiddag was te snel voorbij.
Tot een volgend artikeltje, groetjes van ...
Leren om te weten ... ... en zeer aandachtig luisteren. TV Lier altijd en overal present Na het wandelen petanque
Vermits dit mijn blogje is, mag ik het even over mezelf hebben. Vandaag begin ik (tijdelijk???) aan een "ander" leven. Voor de eerste keer in mijn 57-jarig bestaan ga ik dieeten.Vroeger was mijn-gewicht-houden geen enkel probleem. Wat meer eten, wat meer trainen, poepsimpel er kwam toch geen gram bij integendeel. Maar trainen is een voor mij niet-meer-herkenbaar woord geworden. En zeker nu het weer vochtig en mistig wordt, ik vond zelfs zaterdag dat de lucht een echte stank afgaf, is lopen nog moeilijker. Ik heb me wel ingeschreven voor de komende natuurlopen, maar de vraag is hoeveel zal ik er kunnen meedoen. Dus om toch wat kilootjes kwijt te raken ben ik vanaf vanmorgen op dieet. En een verplichting om alle dagen een uur te bewegen. Geen brood meer, geen vettig eten, geen frisdranken. Zes keer per dag mijn mondmolen laten draaien (was vroeger ook normaal), voldoende drinken (water, thee) en veel stomen. Heb juist mijn eerste kommetje muesli naar binnen, wel met fruitsap (sinds mijn geboorte nooit melk gedronken en dat lust ik echt niet). Seffens een 10-uurtje en ga zo maar verder. Mijn voornemen (en mijn vaste wil) is wel om het vol te houden. Wel hebben we enkele uitzonderingen ingelast. Mijn bourgondische gewoonten ga ik niet helemaal opgeven, daar leef en eet ik te graag voor en het is ook niet de bedoeling om "niets meer te mogen eten". Dus in het weekend mag er gezondigd worden en een duveltje mag dan ook. Maar "don`t overdrive" alles met mate (maar ja ik heb er wel wat!!!). Mijn vrouwtje heeft thuis een speciale weegschaal en daar ga ik nu alle weken opstaan om te bekijken of er vooruitgang is. Mijn gewicht is nu 96,5kg en mijn eerste streefdoel is 90kg. Wanneer? Dat maakt niet uit, het moet ook niet te vlug gaan, want dan komt het er achteraf sneller terug bij. In mijn situatie zal "de volhouder wint" zeker van toepassing zijn. Ik hou jullie op de hoogte van mijn dieetavonturen. Wat het weekend betreft, na een schitterende vakantie een zeer, zeer rustig weekendje achter de rug. Ik heb vooral genoten van de enige-sportman-waar-ik-absoluut-naar-opkijk Sven Nijs. Wat was hij weer outstanding, hij is als wijn hoe ouder hoe beter. Eén opmerking misschien, iedereen is het er over eens dat hij de beste (momenteel) is enkel Niels Albert lijkt daar wat problemen mee te hebben. Hij zou zichzelf populairder maken als hij voor één keer eens toegaf dat Nijs beter is dan hij. Zijn tijd komt nog en hij is een steengoed renner maar als er iemand beter is geef dat dan gewoon toe. Het is me al meermaals (dus niet enkel dit weekend) opgevallen dat hij het daar zeer moeilijk mee heeft. Hier ga ik het bijhouden want het is bijna tijd voor mijn tienuurtje (het zal fruit worden). Groetjes en zie of hoor jullie wel.
Voor het eerst in vele jaren hadden mijn vrouwtje en ik besloten om 2 weken voltijds op vakantie te gaan. Normaal doen we 1 weekje of maximum 10 dagen. Het werd Baarschot (http://www.landal.nl/nl-nl/bungalowparken/nederland/brabant/duc-de-brabant), deelgemeente van Hilvarenbeek. Samen met onze dochter en schoonzoon, plus Sado en het laatste nieuwe familielid Lex, en vrienden van onze dochter hebben we de eerste dagen doorgebracht. Ieder deed waar hij zin in had. Wij, ons tweetjes, ondernamen dagelijks een stevige wandeling in het bijzijn van Sado, die zich geweldig geamuseerd heeft. Enkele malen lekker gaan eten, onze dochter haar verjaardag gevierd, `s avonds spelletjes gespeeld of wat tv gekeken (8 nederlandse posten waar nog minder te zien is dan bij ons en de reclameblokken lopen de spuigaten uit). De eerste week is voorbijgevlogen. Enkele dagen onder ons (om wat tot rust te komen!!!). Ondertussen alle dorpjes en stadjes in de buurt bezocht. Diessen (stelt niets voor) onze thuisbasis, ook Hilvarenbeek (wel lekker gegeten) valt tegen. Oirschot (waar men van zegt dat de tijd er is blijven stilstaan, maar het grote plein staat wel vol auto`s) is een bezoekje waard. En waar het ons om te doen was Oisterwijk (spreek uit Oosterwijk, what`s in a name) is absoluut de moeite. Ook al hadden we een afspraak (die niet nageleefd is) om rondgeleid te worden, we hebben het VVV-kantoor bezocht en voldoende info gekregen om ons een ganse dag te amuseren. We hadden zondag al even langs geweest (maar dan is alles gesloten) wel superlekker gaan lunchen. Maar we zijn teruggeweest,`s morgens het stadje bezocht, een lunchke : een half eentje : soep, boterhammen met kaas, hesp en eiersalade en een "broodje kroket" (hoe kan ik mezelf hiertoe verlagen?) en een "witte trappist" (blijkbaar enig in de wereld maar wel pittig van smaak). In de namiddag een stevige wandeling in de Oisterwijkse bossen en vennen. Nieuw bezoek was al op komst, eerst een vriendin van mijn vrouwtje en dan nog 3 andere vrienden. De laatste 4 dagen zijn alweer voorbijgevlogen. Ondanks de sombere vooruitzichten hebben we maar 2 wandelingen (in totaal meer dan 120km gestapt) in de regen gemaakt en enkele dagen zelfs in t-shirt. Maandag was het huiswaarts-keren-dag en na nog een wandelingetje in Zoersel en een afsluitende lunch in de Wandeling kunnen we deze veeertien dagen catalogeren onder de noemer alweer-te-snel-voorbij. We hebben genoten en het leven gaat ondertussen zijn gewone gangetje. Dit was onze laatste van-huis-weg-belevenis maar volgend jaar vliegen we er terug in (of uit zoals je wenst). Vermits beelden meer zeggen dan woorden hier een fotoreeksje ivm onze uitstap. https://picasaweb.google.com/108550527885156830577/DiessenBaarschotNov2012# slideshow/5810574093349640898
Vandaag een zeer kort artikeltje want we zijn hier bezig met de laatste voorbereidende handen te leggen aan onze Nederland-uitstap. Mijn vrouw die loopt dan rond als een kippetje (maar´t is wel een mooi) zonder kop en ik volg "getrouw" in haar voetsporen. Etenswaren, kledij, leesboeken, pc`s (ze gaan allebei mee???), wandelkaarten, allerlei elektronische toestanden (gsm, fotomateriaal, draadjes enz...) alles wordt degelijk gecheckt en gedubbelcheckt. Voor 14 dagen de Nederlandse sfeer en lucht opsnuiven. Om toch even de politiek toer op te gaan, dit is in voorbereiding van een onafhankelijk Vlaanderen. Als het echt goed meevalt word ik Nederlander en anders kan ik nog altijd Waal worden nietwaar. Dan ben ik een allochtoon in mijn eigen land en kan ik eens aan de lijve ondervinden wat dat inhoud. Genoeg geluld, hahaha!!! Oisterwijk (spreek uit oosterwijk) here-we-come, een challet voor 6 personen, ja we gaan met 2 op vakantie maar we zijn bijna geen enkele dag alleen. Van enkele vrienden hebben we tips gekregen wat we zeker moeten bezoeken, in Oisterwijk krijgen we een "officiële" rondleiding, kortom we gaan geen tijd hebben om ons te vervelen. Hier ga ik het bij laten, je zal regelmatig op de hoogte gehouden worden van ons reilen en zeilen in Noord-Brabant, Nederland.
En wie zin heeft kom gerust eens af, het is amper iets meer dan een uurtje rijden.
Ondanks een week uitstel was de patroonheilige van onze stad zijn inwoners niet vergeten. Vanaf vrijdag al schonk hij hen een schitterende 3-daagse nazomer, soms met een grijs tintje en een flauw zonnetje, maar uiteindelijk was het een prachtig weekend. Vrijdag was het voor ons "autodag", met 2 auto`s naar de garage, met eentje terug. Met eentje terug naar de garage met de andere terug naar huis. Even een tussenstop in de Marnixhoeve voor onze wekelijkse vrijdagse-middag-lunch. Paling in groene kruiden heb ik gegeten, raar maar waar. Want voor mij bestaan er maar 2 palingerechten die super zijn, die van Den Draaiboom (sorry voor de sluikreclame) en die van mijn schoonmoeder. Maar het was een heerlijk gerecht, niet beter dan beide anderen, maar wel lekker en met een fris, koud duveltje. Wat wil een mens nog meer? Voor de laatste maal terug naar de garage. Onze beide autootjes zijn klaar voor de winter, nagekeken en belegt met winterbanden. We hebben wel meer dan 1,5 uur extra in de garage doorgebracht want we zijn zinnens om in het voorjaar een nieuwe te kopen en onze beide huidige autootjes te verkopen. Kandidaten??? Zaterdag hebben we voor het eerst kennis gemaakt met onze dochter haar nieuwe hond (die ze op de autostrade van Turnhout heeft gevonden!!!). Sado en Bo in een lijf-aan-lijf-gevecht
Bo noemt hij en het is een Kaukasische herdershond (4 maanden oud en bereikt als volwassen een schofthoogte van 80cm). Nog eventjes afwachten en ze kan hem definitief adopteren. Elk jaar gaat in onze stad de processie ter ere van St. Gummarus (http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20121021_00342667&_section=12852826&utm_source=nieuwsblad&utm_medium=newsletter&utm_campaign=regio-nb), onze patroonheilige, door. Dit jaar met een weekje uitstel (omwille van de verkiezingen) maar alweer in een prachtig weertje. En volk, je kon (bij manier van spreken) over de koppen lopen. Zij die niet meeliepen in de processie stonden aan de kant maar gans Lier was op de been. Vlug een soepje verorbert en dan met mijn fietsje op weg naar onze deelgemeente Koningshooikt. Het was de "Dag van de trage wegen" en "Voetweg 49" werd er in de schijnwerpers gezet. Deze voetweg is opgenomen in de Atlas der Buurtwegen en de stad is verantwoordelijk voor het onderhoud. Maar één van de aanpalende eigenaars heeft een deel van deze voetweg ingepikt. Misschien is het interessant om zoals in Haaltert is gebeurd een proces in te spannen en een dwangsom op te eissen. Neen alle gekheid op een stokje, de stad heeft verplichtingen en ze moet die naleven punt andere lijn. Vermits er NIEMAND van de politici het nodig achtte om aanwezig te zijn heeft een ludieke burgemeester zijn bekommernissen uitgesproken. Met enkele rake hamerslagen werden enkele paaltjes in de grond geklopt die de eigenlijke voetweg moeten afbakenen. Hopelijk wordt er toch nog werk van gemaakt en kunnen de Lierenaars en Hooiktenaars terug ten volle genieten van deze voetweg. En ik heb de indruk dat er nog zulke voetwegen zijn die nog niet onderhanden zijn genomen. Er is dus duidelijk nog werk aan de winkel en Hanne, de afgevaardigde van de vzw Trage Wegen (http://tragewegen.be/), kon dit enkel volmondig toegeven. We hebben er nog een leuke wandeling (ongeveer 11km) van gemaakt en geprofiteerd van de mooie natuurrijke omgeving. De bedoeling was om `s avonds met mijn vrouwtje mosselen te gaan eten in het college maar daar zat een massa volk (zelfs geen 2 plaatsjes voor ons waren er vrij). Geen mosselen maar frietjes van de Ferre (die zijn ook lekker). Een overvol, schitterend weekend is achter de rug. Nog een drukke week en dan ... . Hahaha, verrassing.
Nog meer paddestoelen ontdekt Onze "nieuwe" burgemeester
Alleen thuis, mijn vrouwtje wordt vandaag gevierd voor haar 35-jaar optreden in het ziekenhuis. Als beloning mag ze naar een film gaan waarvan ze de titel niet eens kent. Nu ja het is ook maar 35 jaar !!! Vanmorgen omwille van de regen een (infrarood)saunatje genomen en na de middag mijn wekelijkse lymfedrainage. Maar leuk weertje, een waterzonnetje, grijze wolkjes maar zeer zachte temperaturen. Dus ik op weg. Sinds enkele weken hebben we in onze stad de kans om via het wandelroutenetwerk (Op deze manier kan het wel fout aflopen)
een eigen wandelparcours op individuele maatstaven uit te werken. Zo gezegd, zo gedaan. Via de punten 23 (Mijl), 24 en 25 (Fort van Lier), 12, 14, 15, 16 (Neerloop), 17 (Mushaagbos) , 18, 20, 12 (Leuvensepoort) en 9 terug naar de Merelstraat. Een kleine 10km als ik het even vluchtig becijfer. Onderweg onnoemlijk veel paddestoelen tegengekomen, spijtig genoeg ken ik er niets van. De natuur is echt wel prachtig in de hersft. Alleen (op stap) met de natuur een mens kan er enkel maar vrolijker van worden.
Goeiemorgen Lier, hopelijk heeft iedereen zijn kater, hetzij van de drank hetzij een politieke kater, doorgespoeld want het leven gaat op zijn gestaag ritme verder. Maar ... ... allereerst proficiat aan vooral N-VA, eigenlijke de enige winnaar in onze stad, maar ook aan alle 31 verkozen gemeenteraadsleden die de volgende 6 jaar gaan optreden voor het belang van 36 000 Lierse burgers. Zes jaar geleden hadden er velen een slecht gevoel bij een monstercoalitie, zij zijn nu wel afgestraft, maar eigenlijk hebben zij het samen goed doorstaan. Er is nu "tijd voor verandering" en natuurlijk geven we ook hier aan de nieuwe bestuursploeg het voordeel van de twijfel. Volgens de laatste berichten zullen N-VA en Open VLD de nieuwe bewindsploeg vormen (http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLLVA_20121015_001&utm_source=standaard&utm_medium=article&utm _term=feed&utm_campaign=crosspromoreg). Een ietwat voorspelde combinatie alhoewel er in het krantenartikel van vorige week in GVA nog een redelijke diepe zee vloeide tussen beide partijen. Van de meerderheidspartijen heeft eigenlijk enkel Sp.A/Groen standgehouden (één zetel meer maar als we de uitslagen in 2006 samentellen toch iets minder dan verwacht). Open VLD zelf verliest 2 zetels, Lier en Ko idem en "de" grote verliezer is CD&V. Maar de allergrootste verliezer is Vlaams Belang van 9 naar 3 zetels, een verlies van 13%. De heer Tersago blijft verweesd met 1 zetel in de gemeenteraad. En nu maar afwachten. Ik stel me persoonlijk heel wat vragen, vooral over het sociaal beleid (beiden hebben geen echt programma voor de 30 % ouderen en voor de 20% mindergegoeden). Voor de sportieve aspiraties (behalve misschien Lierse) van onze bestuursleden houd ik mijn hart vast. Geen ven beide partijen betoont in zijn programma (buiten de Hoge Velden, maar dat is een eeuwigheidsverhaal) een ruime interesse. Cultuur (???) en feestvieren, toch 2 typische Lierse aangelegenheden, vooral bij dat laatste is er een duidelijk probleem voor het "al-te-serieuze" N-VA. Als je op tv komt en kan melden dat je de grootste partij bent van een fantastisch Lier, zelfs dan kan er nog geen lachje af. Sorry meneer Boogaerts en ik weet ook wel dat een stad niet kan bestuurd worden met een lach (alhoewel!!!) maar eens flink uit de bol gaan daar is niets mis mee. En dan heb ik het nog niet gehad over het mobiliteitsprobleem (gaat Open VLD hier een 100% bocht nemen) terug alle auto`s over de Markt (???), fietser en voetgangers die alweer een bijrolletje mogen spelen (we moeten ze tenslotte toch tolereren), slagen zij er in om de bussen van onze markt te houden (geloof ik nooit, de Lijn kennende). En ja vanaf volgend jaar mag je alles terug in één vuilzak gooien (is er hier geen langdurig contract ivm de OCT`s of is N-VA dat vergeten.
Ik ga er mee stoppen, een ganse week heb ik me "politiek" beziggehouden (blijkbaar ben ik de enige politieke blogger in onze stad) maar het is nu tijd voor mezelf en de realiteit. Heb alweer een schitterend weekend achter de rug dat eigenlijk enkel maar bestond uit lekker (gaan) eten en veel (alcoholisch) drinken. Het is nu tijd voor een loopje (neen niet weg van de realiteit maar er terug in). Tot één dezer en alweer veel leesplezier.
De verkiezingswedstrijd loopt stilaan op zijn einde. Het climaxale is nabij. Het heeft iets intiem, nu ja, echte liefde komt er niet aan te pas, maar je komt iets meer te weten soms krijg je zelfs iets meer te zien. Het intieme gaat over in het sexuele. Sommigen hebben hun partner al gevonden, anderen doen het solo, misschien zijn er zelfs bij die ... . Het voorspel, voor sommige duurt dit iets langer dan voor anderen, is stilaan achter de rug. Alle benodigdheden liggen klaar om gebruikt te worden. Het eigenlijke sexuele ritueel komt traag maar zeker op gang. Het is nog een beetje zoeken naar de manier waarop. Hou ik het simpel, doe ik het iets gedurfder, neem ik mijn tijd of ..., doe ik het in één keer of .... Ervaring speelt uiteraard een grote rol. Voor de nieuwelingen onder jullie is het wat moeilijker om de juiste weg te vinden en niemand zal je helpen. Je bent volledig op jezelf aangewezen, dit in tegenstelling tot andere ervaringen waar je meestal op wat hulp kan rekenen. Nee dit leer je zelf, zelfs tientallen boekjes of internetsides kunnen enkel maar een leidraad zijn tot. Voor sommigen zal het plezierig zijn, voor anderen een must, een verplicht nummertje. Dit alles moet uitmonden in "le moment suprême". 14 Oktober wordt één groot orgasme. Maar ... het resultaat kan wel verschillend zijn. Sommigen blijven verdwaasd en verweesd achter, houden misschien een trauma over. Anderen maken zich geen illusies en vonden het orgasme op zich al fijn en denken bij zichzelf op naar het volgende. Enkelen zullen een blijde geboorte meemaken die ze zes jaar lang kunnen koesteren. En dan begint de echte opvoeding en de resultaten zijn niet voorspelbaar. Niet iedereen heeft alles in de hand.
Voor iedereen waar dan ook een prettig orgasme op 14 oktober. Rony
Hiermee komt een einde aan een week politieke beslommeringetjes. Met voor- en tegenstanders, met gelukkigen en ongelukkigen, met positieve en negatieve kritieken en met één artikeltje die mijn zieleroerselen diep hebben aangesproken. Maar het moest even van mijn lever. Geluk is iets dat je jezelf bijbrengt. Dank aan alle lezers en jullie waren (voor mijn piepklein blogje) met veel. Een wekelijks opkomst die ik nog niet had meegemaakt. Tot volgende week tot een volgend blogje.
Mijn artikeltje voor vandaag was eigenlijk al klaar en het zou een luchtig voor-de-verkiezingen laatste schrijfsel worden.
Maar ...
Enkele gebeurtenissen en het debat in Terzake gisteren hebben mijn mening doen veranderen. Nee, ze hebben me niet kwaadgemaakt maar wel even doen nadenken. Ik heb alle programma`s nog even overlopen en er wordt geïnvesteerd in straten, pleinen, in sport- en cultuurinfrastructuur. Er wordt melding gemaakt van autoluw en autovrij, van meer mensen om de fiets enz... . Er wordt ruzie gemaakt over een knip ja dan neen in onze stad. Maar als het gaat om investeren in mensen kom ik nog niet aan 20% (en dat is nog hoog ingeschat) van de programma`s die opgemaakt zijn. En hier wil ik het dan even over hebben. En vooral (naar aanleiding) van Terzake over ARMOEDE.
Politici hebben makkelijk praten (als men en burgemeester en lid van het Vlaams Parlement is, als men en senator en toekomstig burgemeester is enz...) maar amper 2 lijntjes in jullie teksten gaan over armoede en dan nog vrij summier. Meer dan 15% van onze bevolking leeft in armoede. Ergens lees ik dat we "ze" moeten opzoeken, "ze" detecteren. Iemand met een hoofdoek kan je op 100m zien aankomen maar misschien leeft je buurman wel onder de armoedegrens en dat heb je niet eens opgemerkt. Wel ik zal jullie helpen bij jullie zoektocht, jullie hebben iemand gevonden die onder de armoedegrens leeft ja IK. Mijn maandelijkse financiële ontvangsten liggen rond de 800 euro, ja u leest goed 800 euro. Dat is net boven het minimum leefloon in België (786 euro) maar een heel stuk onder de "Europese" armoedegrens die 973 euro bedraagt. En ik heb heel makkelijk praten, ik heb een vrouw die goed verdient, het huis (haar huis!!!) is afbetaald en de kinderen zijn gelukkig. Maar, en ja daar heb ik meermaals over nagedacht wat ga ik doen als mijn vrouw sterft of als ze me om één of andere reden buitengooit. En zeg nooit dat kan niet. Ik heb met een kankerpatiënte gesproken die door haar man EN kinderen op straat is gezet omdat ze dachten dat kanker besmettelijk was (dit maar om aan te tonen dat alle redenen goed zijn). Dan moet ik wel verder met mijn 800 euro en gaan jullie dan voor mij een brood kopen, een dak boven mijn hoofd bezorgen? Neen waarschijnlijk niet. Misschien kan ik onder een brug gaan wonen of met mijn laatste centen een dikke koord kopen en een hoge boom opzoeken. Het is niet voor niets dat ik met al mijn activiteiten (buiten eentje) gestopt ben. Er zijn inderdaad akkefietjes die mijn besluit hebben "helpen" maken maar de energie die ik overal instak is eigenlijk de energie die ik voor mezelf nodig heb. Maar het wordt hoog tijd dat er aan dit fenomeen, dat eigenlijk in een rijk land als België niet zou mogen bestaan, iets gedaan wordt. En ja het is een "kerntaak" van de stad om er iets aan te doen. En niet enkel, zoals de NVA zo mooi zegt, de mensen "activeren". Ik ben beste politici niet meer te activeren, ik heb kanker (die nooit geneest), heb een herseninfarct gehad (waardoor 20% krachtverlies op mijn linkerzijde), ik ben aan mijn hart geopereerd en ik ben astmatisch. En zo zijn er velen , zelfs velen die er nog erger aan toe zijn. Een tweede punt dat ik wil maken. Ik heb altijd gedacht dat de lijstvorming een weerspiegeling van de maatschappij moest of zou zijn. Maar dat doet de waarheid zwaar geweld aan. 33 % van onze bevolking is 55-plusser (ik heb het niet nageteld maar ik denk niet dat we er komen), en als ik goed gelezen heb zijn er 2500 Gomorpassen uitgedeeld. Dat betekent dat er minstens 1/10 of 1/15 mensen met die pas op de lijst moeten staan (dat is 2 tot 3 per lijst). Is er één iemand in deze situatie die op een lijst voorkomt? Ik dacht het niet. "Ons Gedacht" is een plaats waar mensen in armoede het woord nemen, maar daar waar ze het woord zouden moeten nemen daar krijgen ze de kans niet voor. Of beweren jullie dat deze mensen niet intelligent genoeg zijn? Neen toch!!!
Ik ga hier eindigen. Een artikel met zelfbeklag maar veel eigenwaarde. En neen ik ben niet jaloers of kwaad, op niemand. Ik ben waarschijnlijk één van de gelukkigste mensen die op deze wereld rondlopen. Ik heb dit enkel maar geschreven in de hoop (HOOP) dat tenminste één van jullie hier eens over nadenkt en er de volgende zes jaar iets aan doet. Mag ik iedereen en dan bedoel ik echt iedereen veel succes wensen volgende zondag 14 oktober.
En niet "tussen pot en pint" maar in de harde realiteit wil ik met iedereen discussiëren over deze zeer mensonwaardige omstandigheden.
CD&V heeft ons overstelpt met persoonlijke flyers (kaartjes) met slogans waar ik eigenlijk van uit ga dat ze vanzelfsprekend zijn. Natuurlijk is dat niet zo maar overdrijven is niet nodig. Inhoudelijk (http://lier.cdenv.be/nieuws/cdv-lier-koningshooikt-heeft-deze-keuzes-gemaakt) is dit de partij (volgens mijn bescheiden mening) met de meest uitgebreide uitleg (72 pag.) waar ze met deze stad naartoe willen. Veel aandacht voor jongeren, veiligheid en netheid staan hoog in het vaandel, veel tijd voor "vrije tijd" met een duidelijk engagement. En zij hebben me vooral bekoord met hun "ouderenbeleid" (de enige partij met een item, ouderenbeleid). Langs de andere kant zijn het de "tsjeven" die bij de volksraadpleging (ivm de Markt) met een alternatief plan voor de pinnen kwamen, terwijl het enkel ging over het originele plan. Mij lijkt het als je iets alternatief brengt dat je TEGEN stemt. Omwille van één of andere reden (???) hebben ze hun kazak volledig gedraaid. Zij hebben in hun rangen de "man" die er naar streeft om Lier van het huidige aantal inwoners naar 45 000 te brengen, zonder de verdere gevolgen hiervan in te schatten. Maar ja dat brengt extra geld in het laatje, maar weet men ook wat het kostenplaatje hiervan is. De "man" met zijn bataljon advokaten tijdens één van de vergaderingen ivm de Gassite. Ik stond perplex, en de aanwezigen ook denk ik. Heb je zelf de moed niet om je burgers toe te spreken? Eerlijkheidshalve moet ik toegeven het meeste problemen te hebben met bepaalde personen uit deze lijst, maar dat is zuiver persoonlijk. Tot slot wil ik ook toegeven dat als ik de burgemeester mag bepalen de heer Breugelmans een grote kans zou maken. Veel succes met de nakende verkiezingen aan CD&V.
Mag het zijn dat iemand die "anders" geëngageerd is toch symphatie heeft voor iemand "anders"? Bij mij kan dat. Als er één iemand gedurende deze legislatuur zijn nek heeft uitgestoken, of men het er mee eens is of niet doet even niet terzake, dan is het de heer Hermans. En in hun programma (http://www.lierenko.be/index.php/programma) willen ze nog een stapje verder gaan. "Van droom naar daad", dromen zijn soms bedrog maar er staan enkele opmerkelijke items in. De "havenontsluiting" (de enige partij die hierover spreekt), nochtans bestaat er nog een andere oplossing waar men niet over spreekt. Een schaatsweide lijkt me iets te ver gezocht maar de ophaling van de roze zakken lijkt me een goed idee. De grootste verrassing op de lijst is oud-Vlaams Belanger Frans Verzwyvel, die ik heb leren appreciëren toen ik zelf nog in de mobiliteitscommissie zat. Veel jong en schoon volk maar is dat voldoende? Waar ik mezelf vragen bij stel is of de heer Hermans financieel niet van 2 walletjes eet, een soort belangenvermenging. Maar als advocaat zal hij mijn stelling wel weten te ontkrachten zeker? Veel succes met de nakende verkiezingen aan Lier en Ko.
Is alles nu gezegd, nee natuurlijk niet er ligt nog veel op het puntje van mijn tong maar ik heb getracht het zo netjes mogelijk te behandelen. En reageren mag steeds. Dit is mijn laatste blogartikeltje over de verschillende partijen. En Sp.A/Groen hoor ik al zeggen. Iedereen weet waar ik voor sta daar moet ik geen verdere uitleg over geven. En het zou heel abnormaal zijn als elk partijlid het met alles wat de "partij" zegt eens is. Ik stem dus met hart en ziel GROEN.
Nog een laatste opmerking er staan nl. 3 Van Oosterwycken op 3 verschillende lijsten. Twee ken ik de derde is mij totaal onbekend maar ik wil hem wel eens ontmoeten. Er is maar eentje die op de "juiste" lijst staat : Bram Van Oosterwyck plaats 19 Sp.A/Groen. Tot morgen voor de eindafrekening.
Vandaag in Gazet van Antwerpen een dubbelpagina interview met 2 Lierse burgemeesters? De huidige burgemeester Marleen Vanderporten (Open VLD) en de man-die-denkt-al-burgemeester-te-zijn Frank Boogaerts (N-VA). Eén kleine opmerking, het water tussen beide is "veel" te diep, in geen enkele van de gestelde vragen komen ze echt (kerntakendebat en belastingen NIET verhogen) overeen. Natuurlijk had de krant andere vragen kunnen stellen. Als "man op de straat" wordt er meermaals gediscussieerd (geluld heb ik gisteren op een terras vernomen) over de Lierse politiek. En over N-VA hoor ik de wildste geruchten, onze lijsttrekker wordt de nieuwe Lierse burgervader, we halen zeker 15 zetels, sommigen zijn gematigder en houden het bij 8 à 10 (dit lijkt me zeer realistisch). En dat ze de grootste partij gaat worden daarover is bijna iedereen het eens (daarom is het nog niet!!!, maat toch). Drie jaar hebben ze een schepen geleverd (en dan slim als ze zijn de stekker er uitgetrokken er was toch niets meer te verdienen) maar van verandering (het grote N-VA codewoord) hebben we niet veel gezien. Ze hebben meegehuild met de wolf in het bos, een wolf die ze nu willen neerschieten. En kom niet af de tijd was tekort, alleen kun je niets veranderen. Doe je zes jaren meerderheid mee uit en beslis mee (of niet mee) de heer Tersago heeft het ook gedaan. Een "ganzenbord" met schaapjes is een leuk ideetje (anderen brengen een stripverhaal op de markt of een poëzie-album) maar jer raakt er geen poot mee vooruit. Ik heb het samen met mijn vrouw proberen te spelen (op een geel vakje nogmaals gooien, op een zwart vakje beurt overslaan) maar het lukte ons nooit om het einde te halen. Als dat de bedoeling is van de partij!!!. Het totale programma leest u hier : http://lier.n-va.be/files/afdeling/generated/uploads/programma_2012.pdf) "Wij zetten de stad op dieet" (staat letterlijk in het programma), het spreekt me persoonlijk wel aan, maar ik ben een echte Lierenaar en feest veel te graag. Een stad met "groen"e longen, als je het stadspark vergroot vergeet aub niet eerst de grond van het oude zwembad af te graven. Over de Lierse knip is men zeer consequent maar wat gaat men doen als men moet samenwerken met één of meerdere partijen die de knip wel goed vinden en niet willen veranderen? Over het verenigingsleven kunnen we het zeker eens zijn. Maar "het sociale vangnet is geen hangmat, maar een trampoline die iedereen helpt zo snel mogelijk weer op eigen benen te staan" hier heb ik toch redelijk wat bedenkingen bij. Niet iedereen kan nog trampolinespringen (ouderen maken 1/3 van onze bevolking uit maar eigenlijk heeft enkel CD&V een echt ouderenbeleidsprogramma) en op "eigen benen" staan??? Nog één kleine opmerking. Iemand die niets van politiek kent is met mij naar één van de debatten geweest en zei die mijnheer Boogaerts kan die eigenlijk wel lachen. Nu moet ik toegeven ik kan er niet op antwoorden want ik heb het zelf ook nog nooit gezien, maar ik ga er vanuit dat hij als echte Lierenaar ook houdt van feestjes en af en toe jezelf-eens-laten-gaan. Misschien kan hij met een leuke lach nog wat extra stemmen winnen!!! Veel succces met de nakende verkiezingen aan N-VA.
Open VLD levert momenteel de burgemeester maar ten huize schrijver-des-artikels zijn we teleurgesteld. Wat een Mechelse burgemeester klaarkrijgt om zijn stad op te waarderen daar moet een Liers partijlid toch ook meer uithalen of is dat iets te naïef bekeken. Eén voorbeeld de Lierse Ring ligt al meer dan 6 jaar te wachten op heraanleg had een voorzitster van het Vlaams parlement daar niets kunnen aan doen? Zij geeft ook altijd een zeer "slap" handje en je weet wat psychologen daar over zeggen. Een Open VLD-er die openlijk claimt enkel maar in de gemeenteraad te zetelen als hij schepen wordt is niet de meest doordachte uitspraak. Met hun programma (http://lier.openvld.be/Library/docs/programma%2014-10-2012.pdf) geven ze aan om op de huidige weg voort te willen gaan. De stad blijft autoluw, een betere communicatie met de Lierse burger (en een open communicatie), het kerntakendebat (hopelijk is dat een positief bedoeld gegeven en geeft dit geen aanleiding tot meer werk met veel minder mensen). Een langetermijnvisie over ondernemen. Een veilige bereikbare stad waar het aangenaam is om te vertoeven is wat we allemaal willen daar kan geen enkele burger iets op tegen hebben. Veel succes met de nakende verkiezingen aan Open VLD.
Mijn tekst (die nogmaals zeer, zeer persoonlijk is) gaat alweer de lange kant op. Stoppen is de boodschap. Een loopje (om met dat afvallen te beginnen) en dan lekker koken (om mijn gewicht op peil te houden) vragen nu al mijn aandacht. Morgen zijn we er weer voor meer (weer hahaha) inhoud!!!
Gisteren een eigen politiek folietje aan dit blogje toegevoegd en zoals gezegd vandaag wat inhoud. Laat me duidelijk zijn dit is een zeer persoonlijke interpretatie van het gegeven "inhoud". Drie debatten heb ik meegemaakt en telkens bleek dat er langs de ene zijde "de meerderheid" (het zou niet van goed bestuur getuigen moest het anders zijn) staat en langs de andere kant ook " de meerderheid" (mijnheer Tersago is schepen en de heer Boogaerts was 3 jaar schepen) aangevuld met het Vlaams Belang. De nieuw opgerichte stadspartij onder aanvoering van OCMW-voorzitter Tersago (verkozen als Open VLD-er, dan eventjes LDD-er en nu ...) gaf een eerste krantje (8 pag.) uit met 7 blz. afbraakpolitiek en de rest hoe goed het gaat in het OCMW. Als je zelf behoort tot de Lierse meerderheid en je bestuurt 5,5 jaar mee en nu ineens is er niets meer goed dan is er een probleem. Heb je dan 5,5 jaar de kiezer bedrogen (kassa, kassa en hoera ik heb een postje) of heb je jezelf bedrogen (heb maar al de tijd het spelletje meegespeeld)? Het laatste krantje (verkiezingsfolder) van Vo.L.K (http://www.vo-lk.be/wp-content/uploads/2012/07/programma-vo-LK-14-oktober-20121.pdf) geeft een duidelijker beeld waar de partij voor staat, geen afbraak meer maar klare standpunten. Dat is wat we willen, of we er uiteindelijk mee akkoord gaan is een ander verhaal. Een veilige stad, een gezond financieel beleid, een bruisende lokale economie, een mobiele stad, een leefbare en sociale stad en een goede ruimtelijke ordening. Duidelijke standpunten met de nodige duiding. Enkele kleine persoonlijke opmerkingen, geen monstercoalitie meer (vraagje als zich hetzelfde voordoet als momenteel bezig is, is dat dan zonder de heer Tersago), kerntaken vastleggen, de stad heeft maar één kerntaak en dat is "zijn" burger een zo goed mogelijk bestuurde stad aanbieden. Voor iedereen goed doen kan niet altijd maar men zit in die ivoren toren niet uit eigen belang maar in het belang van de burger. Adviesraden afschaffen, is wettelijk niet altijd toegelaten en wie bepaald welke adviesraad er niet meer bijhoord. Veel succes toegewenst voor de nakende verkiezingen aan Vo.L.K.
Vlaams Belang was bij de vorige verkiezing de grootste partij in onze stad. Het bracht hen enkel op de zetels van de oppositie, de enige echte Lierse oppositiepartij trouwens. Of ze deze kunsttoer gaan herhalen lijkt me zeer de vraag. "Kies veilig" is hun slogan maar willen we dat niet allemaal. Hun voorstellen kan u lezen op : http://www.vlaamsbelanglier.be/10/16/. De website is duidelijk maar de verkiezingsfolder zijn opgevuld met (niet altijd iets zeggende) slogans, goed betuur, propere stad enz... . Over de huidige mobiliteitssituatie zijn ze zeer adequaat en to-the-point, de knip moet verdwijnen. Beide voorgaande partijen hebben punten van overeenkomst ivm de mij-meest-interessante items, sport en senioren. Amper enkele regeltjes worden hieraan besteed en de Hoge Velden is al een 20-jaren-verhaal. Veel succes toegewenst voor de nakende verkiezingen aan het Vlaams Belang.
Hier gaat ik het voor vandaag bij houden, trop (tekst) is teveel (tekst) zou Vanden Boeynants zeggen. Tot morgen bij leve en welzijn (of is dat van het goede "teveel")
... dat het binnenkort verkiezingen zijn? Als je het nu nog niet beseft dan woon je in een allochtoon land! Elke dag is er wel één of andere partij die je brievenbus opsmukt met sloganeske folders. Verkiezingsdrukwerk, je wordt er weemoedig, depressief, overbelast en ga zo maar
verder, van. Men slaat de slogans om je oren. We kunnen er alleen maar beter van
worden. Beloften die 6 jaar
geleden gemaakt zijn en nu terug op de agenda verschijnen omdat men ze niet
heeft waargemaakt(meest opvallend iedereen wil van de Hoge Velden eindelijk werk maken maar dat was 6 en 12 jaar geleden ook al het geval). Nieuwe beloften waarvan we binnen 6 jaar het resultaat zullen zien!!! Je ziet door het bos de bomen niet meer. Als men alle beloften
op een hoopje gooit, dan gaat het hier goed wonen zijn, een proper stadje worden, aan verhoogde belastingen heeft iedereen een broertje dood (maar zitten we niet met een schuldenlast van 2000 euro per inwoner, ja u leest goed ik heb het ook 3 keer nagekeken). Maar ... waar het mij hier om te doen is, zijn de folders. Ik heb mezelf veroorloofd alle verkiezingsdrukwerk
partij per partij te schikken en wat is mijn ontluisterende vaststelling
: Bijna 1kg (en er is nog een week te gaan) folders heb ik tot op heden in de bus gekregen, tussen ons
gezegd en gezwegen geeft dat (in de veronderstelling dat er in Lier 16 ooo
woonentiteiten bestaan) 16 oookg (16 ton) drukwerk. Gigantisch, om het dan
nog niet over het kostenplaatje te hebben. De verdeling (van deze 1000g) is
als volgt (tussen haakjes 6 jaar geleden) : VLD : 160g (305g), CD&V 110g, Nva : 160g (samen 220g), Lier en Ko 150g (140g), Vlaams Belang 70g (115g), Vo.L.K. 100g en Sp.A/Groen 250g (Lier Leeft 160g, Groen! 25g) en toen Lier MM 140g, maar die bestaan niet meer. Qua aantal folders en flyers : VLD : 8 (18) , CD&V 4, Nva 7 (samen13),
Vlaams Belang : 4 (12), Lier en Ko : 3 (4 (allemaal partijgebonden) en Vo.L.K. 2, Sp.A/Groen 6 (Lier Leeft 14, Groen! 2), Lier MM 13 (geen partijfolder allemaal individuele flyers) . Dat maakt samen 34 (76) folders,
waarschijnlijk zal dit laatste getal hoger liggen, maar niet iedereen steekt een
flyer in de bus bij gelijk wie. En dan willen we het hier nog niet hebben
over de affiches en borden langs de wegen. Voor al dat misbruikte papier en
voor al het houtwerk waar onze affiches opkleven, heeft men wel wat bomen moet
uitdoen. Ik zou zeggen doe zo verder dan kunnen we in de toekomst toch
door het bos de bomen terugzien. Maar haalt dit nu allemaal iets uit? Hopelijk voor de hardwerkende partijen wel, maar ik heb alle folders gelezen (daar hebben we het morgen over) doen alle Lierenaars dat???
Vrijdag heb ik de ganse dag in het Vlaams
Parlement doorgebracht. Met de trein, deze keer alweer te laat, is het altijd
een beetje reizen. Te voet door het Warandepark (mooie beelden!!!) onderweg
enkele vrienden opgepikt en dan naar de kelder voor een dagje Ouderenraad
"Actief ouder worden, een leven lang". Iemand schreef op FB "dat is toch niets
voor u, snotneus", maar als GPL-voorzitter (prov. Antw.) kon ik daar niet
ontbreken. Een verslag ga ik niet geven want op http://www.groen-plus.be/nationaal/Actief%20ouder%20worden,%20een%20leven%20lang.htm kan
je het relaas geschreven door Walter perfect opvolgen. De voorzitter van de
ouderenraad (http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/verkiezingen2012/VK_120928_ouderen_politiek)
verwoorde perfekt, waar ik voor opkom. Eén kleine opmerking, die ik in het
verleden nog gemaakt heb, vanuit Lier was niet de minste interesse voor een
dagje Ouderenraad. Nochtans waren meer dan 100 Vlaamse steden en gemeenten
vertegenwoordigd met iemand uit de ambtenarij of iemand van de plaatselijke
ouderenadviesraad. Een gemiste kans alweer!!! Voor het eerst sinds de
Roparun kwamen de Lotgenoten nog eens bij elkaar. Sooi en zijn vrouwtje hadden
het initiatief genomen om een namiddag in Dessel door te brengen. Na een kussend
weerzien liet Martin een filmpje zien over het "verwenweekend"
"Parijs-Rotterdam". Via YouTube te bewonderen http://www.youtube.com/watch?v=HoIhbW6zTWM&feature=share. En
dan was het tijd voor een stevige wandeling in de Desselse omgeving. Onderweg
een korte verpozingsstop en rond 17u terug aan het beginpunt. Voor mij en onze
dochter tijd om afscheid te nemen. De rest bleef nog rustig verderfeesten. Nog
een treintje van Mol naar Lier en me vlug klaarmaken was de boodschap. Samen
met ons Nellytje en vele Lierenaars naar de slotreceptie van Lier 800. Bij het
binnenkomen werden we verwelkomd door de (kleine) reuzen van onze stad. Door de
erehaag van de Lierse Keersters werden we door de schepenen getrakteerd op een
frisgetapte pint bier. Waarom de heer Hermans de frisdranken moest serveren is
me nog steeds wat onduidelijk. In de Jezuïtenkerk werden we op zijn Liers
toegesproken door de hoogste-in-rang-zijnde-Lierenaar nl. de torenwachter. Hilde
Fraiteur zong met ons haar eigen gemaakt Lier 800-lied en na een kortstondig
optreden van vrouwe Grimmara (die beweerde haar leven te beteren). Voor de
lezers die niet van onze stad zijn Grimmara staat voor een feeks van een vrouw,
a kwa wijf. Onze burgemeester, de schepen van evenementen en de voorzitter
van het Lier 800-comité kregen elk 3 minuten om ons (de medewerkers en helpers)
in de bloemetjes te zetten. Daarna was het tijd voor foto`s, filmpjes, bier en
fritten. Iedereen kreeg een dvd mee met alle evenementen van Lier 800 er op
vereeuwigd, een leuke hebbedingetje. (binnenkort foto`s op www.lierinbeeld.com). Wij zijn op tijd
naar huis gegaan, waarschijnlijk om te vermijden dat de drank heerlijk bleef
binnen vloeien. En `s anderendaags was het tijd om sportieve prestaties te
leveren. Voor de 4de keer, en steeds met mijn persoonlijke deelname, had in
Antwerpen the race for the cure (http://www.raceforthecure.be/) plaats.
Met mijn vrouwtje 6km gelopen, getuige de beelden van het 7u VRT-journaal, http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/programmas/journaal/ 2.24476/2.24477/1.1443553).
Nadien nog een heerlijke brunch met alles erop en eraan. Door het mooie weer
hebben we zelfs buiten gegeten tussen de massa wandelaars, lopers en bezoekers.
Thuis gekomen wissellen van kledij en op weg naar de Grote Markt waar het volk
in grote getale aanwezig was. Vooral veel vrouwen (iets met Jet had het te
maken) maar onze stad bruiste van het leven, alle terrasjes zaten overvol. Mijn
vrouwtje had een afspraak met enkele vriendinnen dus ik was (tijdelijk???)
overbodig. Heb mij op het Zimmerplein op een terras gezet, af en toe een
babbeltje gedaan maar vooral mijn dorst gelest (na het lopen is dat toch normaal
of niet?). Een fantastisch weekend is voorbij gevlogen, maar dat blijkt voor
ons elk weekend zo te zijn. Volgend weekend doen we aan dogsitting. Onze
dochter en haar man trekken er voor een weekendje op uit en wij ontfermen osn
over hun hond.
Alhoewel ik er niets mee te maken heb en alles in alle rust aan mij kan laten voorbijgaan wil dit niet zeggen dat ik niet geïnteresseerd ben. Drie debatten heb ik live gevolgd (verslagjes kan je hieronder lezen) en echt nieuwe, spectaculaire dingen heb ik niet ontdekt. En toch ... ... heb ik me (een beetje) laten verleiden om een klein steentje bij te dragen. Mevrouw Van Weert (lijsttrekker Sp.A/Groen) belde me op met de vraag een artikeltje (of hoe noemt men het) te schrijven in haar politiek poëzie-album (http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20120925_131). Mevrouw Van Weert en ik hebben niet altijd dezelfde ideeën (ben absoluut tegen een kartel ook al ken ik de meeste Sp.A-ers persoonlijk) over ons Liers beleid maar ook met familie en vrienden deel ik niet altijd dezelfde mening. En ja ik heb toegehapt, na enkele tijd had ik er een beetje spijt van, maar nu ik het resultaat zie ben ik wel 100% pro. En wat me nog het meest verbaasd is dat een aantal (meer dan ik verwachtte) mensen me hierover op een zeer positieve manier aanspreken. Mijn tekstje lijkt goed in de markt (!!!) te liggen. Wel stelt iedereen daarbij dezelfde vraag waarom in dat poëzie-album en niet op de lijst. Voor eens en voor altijd wil ik dit uit de wereld helpen dit is volledig "mijn persoonlijke" keuze.Dit belet me niet om iedereen die ik ken te motiveren om Sp.A:Groen te stemmen. Als provinciaal voorzitter GroenPlus (de seniorenraad van Groen) probeer ik zelfs ouderen (waar Groen niet zo goed in de markt ligt) te overtuigen om te stemmen voor één van de sociaalste partijen in onze stad.
Lier stad mijner dromen, geboren en getogen ben ik er.
Sterven en vergeten worden is voor later.
Daartussen ligt mijn nietig mensenleven te jong om oud te
zijn, te oud om jong te zijn.
Een kleine schakel in de chain-of-live, een steen
verlegt in een rivier op aarde, een nietigheid in het universum.
Maar
met een stem hoorbaar voor iedereen die luisteren wil.
Op de waarheid heb ik geen patent. Doch één ding weet ik
zeker naar een positieve mens zal uiteindelijk meer geluisterd worden dan naar
alle roepende negativisten.
Respect is een bijna-verdwenen eigenschap,de niets-mag-nog-mentaliteit
viert hoogtij.
Mijn stad, ja zeker mijn stad is onderhevig aan deze
kwalen.
Tijd,
hoog tijd
om er iets aan te doen!
Begin bij jezelf en kies voor
een leefbare en veilige stad, een woonstad voor jong en
oud, een stad voor creatievellingen, een open stad, met een sportieve en
culturele inhoud, kortom een stad waar elke burger zich belangrijk en
thuisvoelt.
Dit lijkt verdacht veel op de ideeën waar Sp.A/Groen mee
naar jullie, de kiezer komt!!!
Overtuigen wil ik niemand, maar overtuig jezelf!
Mijn keuze in mijn stad is gemaakt.
Een groen spa`tje, bruisend en gezond.
Ik blijf het allemaal kritisch op de voet volgen en zal het niet nalaten af en toe mijn persoonlijke touch aan het gebeuren toe te voegen. Lier voor altijd "mijn" stad
Zaterdagnamiddag was Lier paraat om zijn steentje bij te dragen in Nic Balthazar`s actie, Sing for the climate. En ja Lier was aanwezig, misschien iets minder volk dan ik persoonlijk verwacht had maar de markt was redelijk gevuld met enthousiaste zanger(e)s(sen). Met een zeer gedreven koor, een goeie pianist en een welwillend publiek kon het niet fout lopen. Na enkele schuchtere aanlooppogingen haalde de Lierenaar, bij de definitieve opname, zijn beste stemgeluid naar boven. Of dit nu alles iets uithaald? Als men niets doet gebeurd er ook niets, blijven de aandacht vragen is een noodzaak. Het is niet zoals een bepaalde Lierse schepen op één van de voorbije debatten aanhaalde "als men in Rio en Kopenhagen nog geen overeenstemming bereikt wat moeten wij er ons dan mee bezig houden". Als waardige oud-chiroman was onze aanwezigheid op de jaarlijkse BBQ een minimumvereiste. Met wat familie en vrienden hebben we een stevig pintje gedronken en genoten van een zeer lekkere (het was inderdaad zeer lekker) en smakelijke BBQ. Een heerlijk buffet en 2 malse sappige stukken vlees (mijn excuses aan het klimaat, maar ik lust het zo graag) mijn maagje werd goed gevuld. Zondag was onze stad één van de 13 deelnemers aan "De leukste en langste wandeling". Om 9u30 stond ik, alleen, paraat om mijn 12,5 km onder mijn schoentjes te schuiven. Ik kreeg een plannetje en de nodige knooppunten om mijn weg in mijn eigen stad te vinden. Plaatje nr 1 hangt naast café Refuge en loopt tot aan het einde van de Vismarkt. Een ommetje langs de St. Gummaruskerk en het Spuihuis bracht mij via de dijken en de Kromme Ham in de Oude Lier waar er een rustplaats voorzien was. Met een koffietje heb ik daar mijn vrouwtje, mijn broer en zijn vriend Marc en mijn schoonzus opgewacht. Na nog een drankje bereikten we via Nazarethdreef, Zaat en een stukje binnenstad de eindbestemming, het Zimmerplein. Nog een beetje genoten van "Dip en Dive", een Liers vlaaike verorberd en nog wat extra vocht om de innerlijke mens te verstevigen. Tijd om huiswaarts te rijden en ons tv`tje op te zetten. Het wk-wielrennen zou immers één groot Belgisch feest worden. En of het een feest werd, zij waren duidelijk de sterkste ploeg en met de beste renner in hun midden kon het eigenlijk niet meer fout gaan. Philip Gilbert werd wereldkampioen met de steun van een overheersend Belgisch team. Het was genieten merci jongens. Het weekend was alweer veeeeeeeeeeeeeeeel te kort, maar ik ben er zeker van een zullen er nog veeeeeeeeeeeeeeeeeeel volgen. Groetjes aan iedereen en tot één dezer.
De Zimmertoren
De Nete
Onze Lierse trots, de Moedige Bootvissers, zorgden voor gratis rondvaarten op de Nete.
Een laatste debat, in een rij van drie, ditmaal
georganiseerd door Ronde Tafel 101 Lier.
Volgens de organisatoren bijna 250 aanwezigen, wat een
grandioos succes is. Het is wel een feit dat van al die geëngageerden bijna iedereen al weet op wie zij/hij gaat
stemmen.
De openingszin van de moderator bleek een grapje te zijn
maar was wel op de man gespeeld. Maar no-hard-feelings Groen was 6 jaar geleden
inderdaad niet aanwezig (en dat had een zeer persoonlijke reden) op het Ronde
Tafeldebat maar of dat de reden was van ons verlies trek ik zeer sterk in
twijfel. Zoals hierboven al gezegd de aanwezigen weten al perfect voor wie ze
gaan stemmen.
Terug tot de orde het wordt geen verslag zoals de vorige
debatten maar een kijk op de gebeurtenissen door de ogen van een derde.
Nog nooit had mijn broertje (neen niet de burgemeester
van het Looks, hij zit in la douce France maar ik heb nog een 2de
onbekend broertje en eigenlijk wil hij dat zo houden) een politiek debat
meegemaakt. Hij vond het allemaal wat
braafjes maar was langs de andere kant ook blij dat het niet één grote
scheldpartij was geworden.
Ieder politicus mocht 6 minuten zijn ware verhaal in de
frontlinie gooien. Maar eerlijkheidshalve na de 3de of 4de
spreker ebt de aandacht stilaan weg. Na drie kwart uur programmaliteratuur was
het tijd voor een korte (drank)pauze.
Elke rechtgeaarde Lierenaar had de kans gekregen om via
de moderator vragen te stellen. Na de pauze werden deze vragen aan onze
debaters voorgelegd en kreeg iedereen de kans zijn woordje te plaatsen.
Dat veel van deze politieke engagementen elkaar
overlappen was duidelijk. Toch vielen drie zaken op waar er duidelijk een
verschil in mening is, de financiën, het afvalbeleid en de knip. Maar steeds
bleef het een meerderheids-oppositie verschil. Meneer Breugelmans haalde zelfs
aan dat zijn beleidsdomeinen door iedereen positief werden opgenomen.
Het afvalbeleid deed voor het eerst wat vuur in de vlam
springen, er werd al eens op de vrouw/man gespeeld. Wel zodanig proper dat het
nooit tot een rode kaart zou leiden. Mij lijkt de terugkeer tot het zakkenvullen
niet meer van deze tijd. In één van mijn vorige artikels geef ik zelf grif toe
dat voor ons dit systeem goedkoper is dan de vroegere vuilniszakken.
Van de financiële beslommeringen van onze stad zijn mijn
inziens weinig Lierenaars op de hoogte. Wij, de modale burger, gaan er van uit
dat men niet meer geld kan uitgeven dan dat er binnenkomt, maar blijkbaar werkt
het zo niet. Er worden, volgens sommigen, allerhande constructies opgevoerd om
de begroting in evenwicht te houden. En wij die dachten dat OCMW en stad één
financiële pot zijn stelden vast dat de heer Tersago en onze burgemeester hier
een heel andere mening over hebben. Magazijnen die aan elkaar nu verhuurd of
verkocht moeten worden, het OCMW beschikt nog over genoeg patrimonium om geld
binnen te halen volgens mevrouw Vanderpoorten. Een kortstondig gekibbel dat
langzaam uitdoofde.
De knip is een ander paar mouwen, ervoor of ertegen is
de boodschap. Vlaams Belang, Vo.LK en NVA aan de ene (tegen) zijde de andere
partijen aan de voor zijde. Zijn dit de voorbodes van hoe de komende
coalities er gaan uitzien? Ik denk van niet. Maar wat als een partij uit de
kring Open VLD, Lier en Ko, Sp.A/Groen en CD&V moet samenwerken met laat
ons maar de NVA benoemen. Is er dan iemand bereidt zijn kazak te draaien?
Het beloven niet alleen zeer leuke verkiezingen te worden,
maar ook de uiteindelijke regeringsvorming zal net zoals Rome niet op één dag gebouwd worden.
Voer voor alweer wat pittige literatuur.
Na een kleine dankbetuiging aan de heren politici maar
ook aan de aanwezigen was het hoog tijd om de debatten aan de toog verder te zetten.
Mijn broertje stelde vast dat hij die zichzelf al als de
nieuwe burgemeester ziet, het minst goed in zijn uitleg is. Hij was daarentegen
vol lof over de debatkunsten van onze burgemeester en mevrouw Van Weert. Over
wie gelijk heeft sprak hij zich niet uit. Hij had in elk geval een aangename
avond achter de rug.
Als goede burger had ik zelf ook een vraag gesteld ivm
het seniorenbeleid. De vraag is aan bod gekomen maar het antwoord liet me op
mijn honger zitten. Iedereen is uiteraard wel begaan met het lot van onze
ouderen maar het blijft zo afstandelijk. Ik had op voorhand de programma`s
doorgenomen en stelde vast dat er amper één partij is met een echt ouderenbeleidengagement
nl. CD&V (heb persoonlijk meneer Breugelmans hiervoor gefeliciteerd) en dat
Sp.A/Groen zijn ouderenbeleid gespreid heeft over alle andere beleidsdomeinen.
33% van onze bevolking is meer dan 55 jaar oud dus toch wel een gigantisch kiezerspotentieel
ligt hier voor het rapen.
Mag ik aan iedereen (en ja aan iedereen) die op welke
lijst ook staat veel plezier en succes toewensen met één gedachte in het
achterhoofd wij komen op om het de Lierse burger zo aangenaam mogelijk te maken.
Doen
Daden inbegrepen
Van droom naar daad
Samen vooruit
De kracht van verandering
Niet links, niet rechts maar rechtdoor
Van het Vlaams Belang heb ik geen slogan gevonden maar
misschien kan iemand me hierbij helpen waarvoor dank.
Vanmorgen wakker geworden en daar stond een rood mannekke voor de spiegel. Gisteren ganse dag in de weer (!!!) op de 3de marathon (1ste Trappistenmarathon) van Vorselaar en "het zonneke scheen op mijn bolleke".De meeste medewerkers waren al enkele uren hard aan het werken als ik rond 9u mijn autootje (het was toch autoloze zondag niet) parkeerde. Nog wat papierwerk gedaan, een vertrek - en aankomstlijn helpen spuiten, wat babbeltjes met aankomende atleten (ken er toch nog wel wat) en om 11u moest ik voor de eerste keer mijn (geleend) startpistool afschieten. Heb als souvenir een kogeltje bijgehouden. De start van de 28km-loop en de marathon was een feit. Mijn taak bestond er verder in om speaker-van-dienst Dirk Vissers zo goed mogelijk bij te staan. maar na drie edities lukt dat allemaal wonderwel. Nog 2 keer, start van de 5,5km en van de 17de Monumentenloop, heb ik een schot mogen lossen. Voor de kinderlopen hield ik het wijselijk bij een fluitjesconcert. Borstnummers lezen, namen afroepen van 12u tot 17u. Sommigen zullen denken dat er leukere bezigheden zijn op een zondagnamiddag, maar ik heb me geweldig geamuseerd. Er waren redelijk wat Lierenaars aan de start van de verschillende afstanden, zelfs een aantal die ik niet ken. Eén van hen Geert Baetens (Vedette Sport, Lier en mijn ex-sponsor) liep zelfs zijn eerste marathon en ik denk met succes. Luc Dirckx eindigde knap 6de (podium +40). Op de 28km eindigde mijn goede vriend Paul Fierens 8ste (podium +50). Hilde Geerts werd hier 2de dame en Katrien Bartholomeeusen (kinesiste) mooi 3de. Voor de Kasteellopers van Vorselaar was het één van de schitterendste dagen uit hun bestaan. Veel lopers, veel volk, fantastische ambiance en een prachtig zonneke. Dit alles overgoten met trappist en achteraf heerlijk frietjes, wat wil een mens nog meer. Een dikke proficiat aan Reneke Jacobs en zijn hardwerkende entourage.
Het niet-toegelaten Vlaams Belang vraagt, via Marcel
Taelman, één minuut spreektijd en vindt het zeer ondemocratisch dat ze niet
mogen deelnemen. Bij het buitengaan van alle Belangers hilariteit, alle lichten
vallen uit. Sabotage? Enkele ogenblikken later valt alles in de juiste plooi en
kan het debat beginnen.
De partij Vo.L.K. viel op door afwezigheid, ook niet
gevraagd of niet willen komen daar weet ik de achtergrond niet van.
De heer Van Rooy, moderator van dienst wierp onmiddellijk de verkiezingsvraag in de
groep : mobiliteit.
Alle meerderheidspartijen lieten zich ontvallen
tevreden te zijn met het behaalde resultaat (hadden we iets anders verwacht)
en de algemene slagzin was : laat de rust nu wederkeren.
Toch trachtte elke partij nog een extraatje toe te
voegen, Open Vld, vertegenwoordigd door onze burgemeester hamerde op het
openbaar vervoer, Koen Breugelmans (CD&V) had de leefbaarheid en
bereikbaarheid hoog in het vaandel. Jan Hermans (Lier en Ko) noemde de
Predikherenlaan een pijnpunt (hoe gaat we dit oplossen Jan?), Sp.A/Groen (vertegenwoordigt
door de beide voorzitters, Katrien Van Hove en Jef Van der Wee)(zij werden
allebei door de organisatie uitgenodigd en namen om beurt het woord) hielden
rekening met de nieuwe bouwprojecten die nieuwe mobiliteit dienen in te
calculeren. Katrien gaf toe dat het zeer moeilijk onderhandelen is met de Lijn
en dat zij als volwaardige fietsgebruiker met de auto niet altijd de weg vindt
in ons stadje.
NVA staat hier lijnrecht tegenover, hij haalde de
niet-nageleefde volksraadpleging aan, terug verkeer in beide richtingen en een
doorrijdbaar centrum voor iedereen. Busverkeer moet uit elkaar gehaald worden
(uiteindelijk nog maar 40% van het huidige aantal over de markt, een zeer
eigenaardige redenatie). Eventjes een verwijt naar CD&V (toenmalig
kartelpartner) over het achter-het-stadhuis rijden en de dubbele rijrichting
voor de KBC, maar de heer Breugelmans sprak dit tegen. Er was onder de meerderheidspartijen
een grote eensgezindheid dat de huidige verkeerssituatie moet blijven.
Ben zelf zeer benieuwd als na de verkiezingen blijkt dat
NVA wint wie er zijn kazak gaat draaien om met hen op de nieuwe mobiliteitskar
te springen. Staan er ons nog leuke dingen te wachten?
Om nog meer te weten te komen over dit onderwerp raad ik
iedereen aan de programma`s van de verschillende partijen eens aandachtig te
lezen (onderaan zal ik trachten een link te geven).
Onderwerp nummer twee : huisvesting.
In één van mijn vroegere artikels heb ik eens aangehaald
dat sommige politici er een doel van maken om onze bevolking binnen nu en tien
jaar met 10 000 inwoners te vermeerderen. Tot mijn grote verbazing vindt
iedereen dit een goed idee (in een latere vraag : financiën, is men het er over
eens dat nieuwe inwoners, nieuwe middelen ter beschikking stellen). Open Vld
heeft het opnieuw (zie vorig debat) over anders denken over wonen met bewaring
van open ruimte. Groen vindt de Normaalschool de ideale plek om hun idee over
wonen te manifesteren en zij zijn voor een uitbreiding van het geboortebos en
het verwerven van natuurgebieden door Natuurpunt. Voor CD&V moeten er
voldoende sociale woningen komen en het idee van starterswoningen voor
jongehuwden leek me wel interessant. NVA denkt dat het grotere aanbod de prijs
zal verminderen, zij zijn het eens over de groene ruimten en willen van de
Normaalschool een woon- en shoppingcentrum maken. Zij willen kleinere
speciaalzaken integreren in de nieuw uitgebouwde site Sionssite-Looks-Normaalschool.
De moderator sprak van een wandelcentrum van het station
tot aan de Normaalschool (autovrij???).
Een heikel punt is kinderopvang. Jan Hermans vindt dat de
stad al genoeg uitgaven hierom heeft gerealiseerd en wil de scholen aanspreken
om hierbij een handje toe te steken. Voor en na de schooluren zijn de scholen
leeg, tijdens de schooluren zijn de crêches leeg. Sp.A-voorzitter Van der Wee
hekelde het tekort voor kinderen van nul tot 3 jaar. En gaat voor een
inkomensgerelateerd aanbod. Er moet in de nieuwe woonuitbreidingsprojecten
plaats gemaakt worden voor kinderopvang. Voor de heer Breugelmans dient de stad
in een verder stadium als participator in samenwerking met de privé.
NVA-boegbeeld de heer Bogaerts is het met de andere partijen eens.
Armoede in onze stad een verdoken verhaal. De
meerderheidspartijen en NVA zijn het eens dat er inderdaad nog veel verdoken
armoede is. Het oplossen is een ander verhaal. Sp.A/Groen en Open VLD vinden
dat er al veel, ten goede, veranderd is. Het feit dat er 1500 GOMOR-passen in
roulatie zijn zegt genoeg maar er zijn er nog velen die zich schuilhouden
achter hun deurtje en er niet mee naar buiten komen. Voor CD&V en NVA zijn
de armoedebarometer een instrument. Volgens de heer Breugelmans barsten de
voedselbank en het sociaal restaurant uit hun voegen. Volgens onze burgemeester
doet het OCMW degelijk werk maar moet er meer maatwerk geleverd worden. Via het
onderwijs kan men een deel van de verdoken armoede detecteren. Al blijkt het
niet altijd ook voor NVa zijn sociale zaken belangrijk. Huisjesmelken moet
gestopt worden en de stad kan zich niet met alles bezig houden er moet
gefaciliteerd worden.
Last but not least het financiële plaatje van onze stad.
Er zijn in de volgende legislatuur geen mogelijkheden om
nog grote projecten te realiseren en er mag geen verhoging van de belastingen
komen zijn een beetje de rode draad doorheen het financiële gebeuren. Volgens
mevrouw Vanderpoorten zijn de stadsfinanciën gezond. Wat door NVA terdege wordt
tegengesproken. (bij de vraagstelling ontstond er een gemeenteraadsdiscussie
ivm de heer Bogaerts als schepen van Financiën). De heer Breugelmans en Katrien
Van Hove willen zo veel mogelijk allerhande subsisdies binnenhalen. En volgens
CD&V moet er nog beter samengewerkt worden met het OCMW. De heer Van der
Wee ging voor een persoonsgebonden belasting, zwaarste schouders, zwaarste
lasten en gaf aan dat nieuwe inwoners nieuwe inkomsten scheppen. Jan Hermans is
het idee over geen-forfaitaire belasting wel goedgezind. Door de opgelegde
rioleringsprojecten zal er nog veel geld in die richting verdwijnen. Maar de
markt en het Looks zijn ook als rioleringsproject gestart. Ziet de heer Hermans
hier nog andere mogelijkheden tot verfraaiïng van ons stadje? NVA dringt aan op
een strak en strikt beleid. Er moet absoluut een kerntakendebat volgen.
Gepensioneerde ambtenaren niet vervangen, besparingen door subsidies en de
werkingskosten maar met 1%/jaar laten stijgen. Vanaf 2019 moet de stedelijke
auto-financiering positief zijn. Volgens Open VLD en Lier en Ko is er geen
reden tot doomdenken wel zal de stad de broeksriem gepast moeten aantrekken.
Sp.A/Groen willen blijven investeren in armoede en willen niet alleen als
kartel vooruit (bij de verkiezingen) maar samen met alle Lierse burgers.
Het laatste woord was voor de heer Breugelmans die aangaf
dat er een degelijk seniorenbeleid (de enige die over ouderen sprak) moet komen
want zij makenéénderde van onze
bevolking uit.
Iedereen moet kunnen oud worden op zijn eigen ritme, vind
ik een geslaagde slagzin om dit lauwe debat af te sluiten.
Na de pauze was er nog mogelijkheid tot vraagstelling
maar hier heb ik geen verslag van gemaakt. Enkel wat korte opmerkingen.
Het blijkt nog te weinig dat Koningshooikt een deel van
Lier is. Men is het er wel over eens dat het zijn kleinschaligheid een
landelijkheid moet bewaren. NVA wil consequent geen R6 door Hooikt en wil de
dienstbaarheid ten overstaan van de burger verhogen.
De politie moet meer en beter optreden tegen onveilige
chauffeurs.
Er moet gewerkt worden aan een betere tewerkstelling in
eigen stad. Ondernemers stimuleren om Lierenaars aan te nemen.
Marleen kan zich vinden in inkomensgerelateerde
belastingen maar wijst er op dat we moeten oppassen om de middenklasse niet te
veel te treffen.
Armoedebestrijding blijft een moeilijk en heikel punt,
door kleine oplossingen kan men al veel verhelpen.
NVA wil absoluut af van het imago van
cultuurbarbaren.
Hier ga ik het bij houden, natuurlijk heb ik niet alles
vermeld maar het verslag is zuiver persoonlijk en dat is de bedoeling van een
persoonlijke blog.
Heb zelf nog 2 bedenkingen : de stad opfokken met al die
grote bouwprojecten vind ik persoonlijk geen goed idee. Meer inwoners, meer
inkomsten is een foute redenatie. Het is nu al zo moeilijk om de mobiliteit in
stand te houden gooi nog eens 10 000 inwoners bij op de markt. Laat ons stadje,
ons stadje blijven. Trouwens er is nog zoveel leegstand pak dat probleem eerst
aan en zie dan of je nog moet bijbouwen. Laat jongeren goedkoop wonen op de
bovenverdiepingen van winkelpanden, geef ouderen de kans om een degelijk
appartement te bewonen in het centrum van de stad, zodat zij de mogelijkheid
hebben om zich onder de mensen te begeven. Hiermee kan ik naadloos overgaan tot
mijn 2de bezorgdheid, het stijgende aantal senioren. Spijtig genoeg
was er op het debat maar één partij en dan nog als slotzin die dit probleem
aankaartte.
Volgende week ga ik naar het Ronde Tafel-debat in de
Foyer en hopelijk is er daar wat meer animo. Mijn vrouwtje die mij tijdens de
vorige verkiezing ondersteunde vond de debatten toen veel interessanter en
geanimeerder dan nu.
In elke winkel, elk magazijn wordt je overstelpt met klantenkaarten. Wil je er bij horen en wil je nog van iets genieten het codewoord, klantenkaart. Wil je Belg zijn heb je een "pas"poort nodig, wil je lid zijn van een vereniging, cultureel of sportief, heb je een lidkaart nodig. Wil je betaalkrachtig zijn liever meer dan één plastiek kaart. Een mens zijn leven hangt af van het aantal kaarten hij/zij heeft. Hoe meer, hoe beter. Dus springen we in Lier maar mee op de kaartentrein. Als lid van de bib je identiteitskaart (http://bib.lier.be/content.jsp?objectid=2028) of een lidkaart kan ook. Als bezoeker van het cultureel centrum ben je (bijna) verplicht een "vriendenpas" (http://www.lierscultuurcentrum.be/tickets/998b7430-51ac-4d55-811b-ddbd2f105df6) te nemen. Als er nu iets is waar ik nog zelf over beslis is het de keuze van mijn vrienden. Men moet al betalen voor men een stap heeft binnengezet. Wil je de sportieve toer op inderdaad, de sport-over-dagpas (http://sport.lier.be/Sportactiviteiten/Volwassenen/Sport_overdag_vanaf_september). Als sociaal geëngageerd man ben ik lid van Natuurpunt, een politieke partij en ja inderdaad wat heeft men daarvoor nodig een plastiek, weliswaar van biologisch afbreekbaar materiaal, kaart. HULP, ik puil uit van de kaarten als de man van de vereenvoudiging kan ik misschien de hulp inroepen van de heer Van Quickenborne. Of voelt iemand anders zich geroepen om hulp te bieden. Hopelijk heb ik daar geen pasje voor nodig. Maar in de "pas" blijven lopen moeten we allemaal.
Samen thuis, we kunnen het allebei gewoon worden. Wat opruimen, nog eens een toertje rond de vest gemaakt en in de namiddag mijn vrouwte op stap met haar moeder en ik languit in de zetel nog een laatste maal genieten van een schitterende Vuelta. Dit was lang geleden dat een rittenkoers nog zoveel spektakel teweeg bracht (10 keer meer dan Giro en Tour samen). Mooie massaspurten met een sublieme Degenkolb, onze Gibbe die terug aan de oppervlakte komt (wie hem klopt in Valkenburg wordt wereldkampioen), enkele leuke prestaties van de Belgen en een Spaans trio-tje (Rodriguez, Valverde en Contador) die niet vies waren om mekaar de duivel aaan te doen. Proficiat en bedankt aan alle renners die voor drie weken spektakkel hebben gezorgd. Zaterdagavond ben ik er eindelijk eens in geslaagd om een concertje in de Refuge mee te pikken. Het was leuk, een dame met een heel mooie stem (http://katytoo.be/fotos-2/cafe-refuge-lier/) maar het was niet mijn genre muziek. En eigenlijk was ik een beetje gegaan om nog eens iemand te ontmoeten dat al een tijdje geleden was. (is deze zin wel goed Nederlands?). Het werd een plezierig avond, pintje gedronken, geluisterd en veel gebabbeld. Met de buren zondagmorgen 11u de fiets op voor een heerlijk, warm tochtje in onze Lierse omgeving. Neen geen "Fietselieren" wegens te veel volk. Tendelhof in Kessel was onze eerste stop om vervolgens een lus te maken rond Nijlen. In de Slappe Uier een eerste pintje gedronken en een bankpicknick langs de Nete, heerlijk genieten. Niet teveel langs het water maar wel enkele stukjes gefietst die ons langs de boomgaarden van Emblem loodsten. In de Lisper (nog nooit eerder bezocht) een frisse 33-er gesnoept om af te sluiten in ons eigen stadje met een grote coupe. Bij de buren nog een pintje en thuis fritten met stoofvlees (eigener kan toch niet) en een prachtige dag lag achter de rug. Morgen vergadering in Brussel, donderdag nog een verkiezingsdebat meepikken en we kijken alweer uit naar een volgend weekend om van te snoepen. Groetjes aan iedereen en see you ...
Als je ons tochtje wil nafietsen : knooppunten : 20-88-76-24-23-13-75-76-86-87-88-61 (tot aan de spoorweg en dan het pad naast deze spoorweg volgen tot station Lier) : 40km Foto`s : eigen materiaal en website Katy Too
Het eerste debat (in een reeks) en een eerste
vaststelling, niemand van de geschreven pers gaf een blijk van interesse in
deze materie (ontwikkelingssamenwerking en duurzame ontwikkeling). Laat me
akkoord gaan dat dit een bescheiden deeltje inhoud van het totaal aan
beleidsorganen maar toch .
Na een korte voorstelling van de Lierse wereldraad (http://www.lier.be/Wonen_leven_ondernemen/Leven_welzijn/Ontwikkelingssamenwerking/Lidorganisaties_Wereldraad)
(hieronder het memorandum en de link naar het Vlaamse convenant)en hun
realisaties was het woord aan de moderator en de 7 Lierse politici. De
Wereldraad Lier is uitgegroeid tot aan volwaardige adviesraad maar Vlaams
Belang en NVA spraken zich duidelijk uit dat zij tegen de zoveelste
adviesraad zijn.
Het debat bestond uit drie delen : elk van de partijen
mocht zijn programma toelichten, de moderator stelde enkele vragen die door
alle partijen mochten beantwoord worden en tenslotte publieksinterventies.
Spitsafbijter van dienst was de heer Hermans (Lier en Co)
en bij hem kwam het er op neer dat wat we de voorbije zes jaar hebben gedaan
willen we voortzetten en verbeteren. Zij staan achter het Vlaamse convenant en
het memorandum (zoals de meeste partijen trouwens). Het bezoldigen van een
voltijds ambtenaar was niet aan de orde (nu iemand halftijds en ook de
meerderheidspartijen vinden dit voldoende).
NVA-er Rik Verwaest gaf aan dat de stad het goede
voorbeeld moet geven ivm duurzame ontwikkeling en dat de verenigingen een
betere ondersteuning moeten krijgen. Hij is tegen de Wereldraad maar als deze
adviesraad goed blijkt te functioneren vindt hij het wel ok.
Vlaams Belang (de heer Jan Van Gorp) vindt dit alles geen
takenpakket voor de stad, hij onderschrijft dat informatie verstrekken leidt
tot indoctrinatie (zeer zwaar woord) en hij waarschuwt voor het misbruik van
deze bewustmakingscampagnes.
Onze burgemeester was het eens met de toelichting van
Lier en Co en voegde er aan toe dat het Lierse publiek nog meer moest
gesensibiliseerd worden. Af en toe is het goed dat de stad zijn wagen aanhaakt
bij grotere projecten die met deze materie te maken hebben.
CD&V-lijsttrekker Koen Breugelmans wil vooral meebouwen aan een warm Lier en
K`Hooikt, mensen kansen geven, mensen kansen bieden. Om de vraag ivm een
voltijds ambtenaar te ontkrachten legde hij uit dat dit geen geïsoleerd
beleidsdomein is, naargelang het probleem of het project moeten andere
stadsdiensten meewerken om alles in goede banen te leiden.
Volk-sleider de heer Tersago stelt dat de stad zich moet
openstellen naar andere culturen maar ook de omgekeerde richting is belangrijk.
Tegen mondiale verarming kan hij weinig doen maar lokale armoede vindt hij zeer
belangrijk.
Els Van Weert mocht het rijtje sluiten, zij is de
verantwoordelijke schepen. Zij kondigt met terechte trots aan dat er in het
verleden zeer weinig aandacht aan deze materie werd geschonken en dat nu de
fundamenten zijn gelegd voor een verdere werking op verschillende domeinen. Sensibiliseren,
dialoog en ondersteuning (ook met subsidies) zijn haar 3 orderwoorden. Zij
sprak ook over een nieuw soort van ruimtelijke ordening (hierover verder nog
iets meer).
Moet de stad zich met duurzame ontwikkeling en
ontwikkelingshulp bezighouden?
Volgens onze burgemeester klaar en duidelijk, zij staan
het dichtst bij de burger, dit mag geen ver-van-mijn-bed-show zijn, en ism
andere overheden is sensibiliseren (het) belangrijk(ste). De heer Van Gorp
vraagt zich af wat wij aan een project als Open Doek hebben. Met replicatie
van de heer Hermans het bekijken van deze filmen geeft de juiste intentie
weer. Volgens de heer Verwaest moet de burgerlijke betrokkenheid van onderuit
komen. De verantwoordelijke schepen blijft slaan op het sensibiliseren (vb.
Haïti, na enkele weken zijn de mensen dit vergeten!!!).
De heer Van Gorp wordt scherp als hij verteld dat Artsen
zonder Grenzen een gift van het VB terugstuurden, waar halen zij de arrogantie
vandaan.
Als het onderwijs in de discussie betrokken werd schrok
ik me even eenhoedje, de heer Verwaest
meldde doodleuk dat sensibiliseren in de scholen niet de juiste aanpak is,
pubers zetten zich tegen alles af wat hun wordt opgedrongen. Mevrouw
Vanderpoorten vond dit de eigenaardigste uitspraak van de avond, ik kan me daar
alleen maar bij aansluiten.
Financiële ondersteuning?
Om de Wereldwinkel open te houden geeft de stad niets.
Wel kopen ze er veel producten, voor recepties, voor de ambtenaren enz .
Beleid van de stad richt zich op logistieke ondersteuning en kleine
subsidiebedragen. Alle communicatie wordt wel via de stad verdeeld.
Welke beleidsvlakken moeten verbeterd worden?
Voor mij een beetje verrassend waren de uitspraken ivm
wij moeten een omslag maken naar een nieuwe ruimtelijke aanpak (mevrouw Van Weert),
eerlijkheidshalve moet ik er aan toevoegen dat mevrouw de burgemeester even
voordien had gesproken over kangoeroewonen en wijken met een mixed-bevolking.
Autodelen werkt goed want er is sprake van een 2de
speler op de markt.
In alle duurzaamheid mogen we onze nakomers niet belasten
met dat wat wij nu doen. Sp.A/Groen en Vlaams Belang waren het hierover eens!
Moet Lier zich zich tot de klimaatneutraliteit
engageren?
Volgens onze schepen moet dit onze betrachting zijn. Niet
met zich in de schulden te steken maar met gezond verstand. Volgens de heer Van
Gorp is onze CO2 uitstoot maar een zeer, zeer bescheiden deel van het probleem.
Even consternatie NVA- Lier en Co, de knip kwam zowaar
in dit debat bovendrijven.
De heer Tersago maakt zich duidelijk (en terecht???) druk
over het plaatsen van dubbele beglazing bij geklasseerde gebouwen. Vanuit de
stad worden projecten georganiseerd ivm minder lichtgebruik, minder verwarming.
Bij de investering in isolatie vindt de heer Breugelmans dit ok bij het bouwen
van nieuwe infrastructuur. Vraagje mijnentwege : waarom geen zonnepanelen op
deze nieuwgebouwde infrastructuur? Isoleren met gezond verstand niet overhaast
volgens de heer Verwaest die anti-zonnepanelen blijkt te zijn. Dit in
tegenstelling met Sp.A/Groen waar investeren in hernieuwbare energie hoog
genoteerd staat.
Voltijdse of deeltijdse werkkracht?
De meerderheidspartijen zijn tegen een voltijdse
werkkracht omdat deze materie (volgens de heer Breugelmans) wordt opgevolgd
door de verschillende diensten van de stad en budgettair ook niet haalbaar is.
De moderator hoopt dat deze materie (die niet prioritair is) niet dreigt
verloren te lopen in de massa.
Na enkele reacties vanuit het publiek, een betoog dat
onze wereld is een dorp, aanvulling over de subsidies door de stedelijke
ambtenaar, en iemand die zich van debat vergist had en een vraag stelde over
rioleringen in zijn buurt. Waarschijnlijk is deze man wakker geworden bij het
horen van het woord overstromingen en heeft hij gedacht nu moet ik mijn kans
wagen.
De verschillende partijen mochten nog een laatste woordje
kwijt, heb hier niet alles genoteerd
maar :
Fair-trade mag maar ook anderen moeten een kans krijgen
(de heer Tersago)
Ook ondernemers en handelaars moeten ivm hiermee
gesensibiliseerd worden (de heer Breugelmans)
Mevrouw de burgemeester drukte nogmaals haar verbazing
uit ivm de uitspraak ven de heer Verwaest over het onderwijs.
Jan Van Gorp reageerde kordaat op het betoog onze wereld
is één dorp, in een dorp kent iedereen iedereen maar ik wil zelfs iedereen
niet kennen.
Aanbestedingen dienen duurzaam te zijn en meer aandacht
naar sociale tewerkstelling (mevrouw Van Weert)
En tot slot asielzoekers zijn medeburgers en zijn een
verrijking voor onze stad. Ik heb vergeten te noteren van wie deze uitsprak
kwam maar ik kan ze alleen maar tenvolle bijtreden.
Dit is een overzicht van het eerste debat met alle
partijen. Natuurlijk heb ik niet alles genoteerd maar wat voor mezelf het
belangrijkst is staat in bovenstaande tekst. En misschien maak ik, in de loop
van de volgende legislatuur, wel eens iemand attent op wat zij/hij hier
uitgebazuind heeft.
Het Strategisch plan 2012-2013 en
Operationeel plan 2012 OSW & DO Lier, kan je vinden op http://www.lier.be/Wonen_leven_ondernemen/Leven_welzijn/Ontwikkelingssamenwerking/Convenant_Vl
aamse_Ontwikkelingssamenwerking
Wereldraad Lier
Memorandum Noord-Zuidwerking
naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van 14
oktober 2012
De Lierse Wereldraad waardeert de inspanningen geleverd door
het uittredende stadsbestuur om het draagvlak inzake ontwikkelingssamenwerking
(OSW) en duurzame ontwikkeling (DO) in de stad Lier te vergroten.
Positief vinden wij o.a. het samenbrengen van Lierse verenigingen
die rond OSW en DO werken in een Noord-Zuid overleg, het behalen van de titel
Fair Trade Gemeente, het OpenDoek Filmfestival, de Wereldmarkt, het
goedkeuren van het aanvraagdossier voor een Convenant Gemeentelijke
Ontwikkelingssamenwerking en daarbij horende Strategisch en Operationeel plan.
De Lierse Wereldraad roept het volgende bestuur op deze
positieve tendens inzake OSW en DO verder te zetten, en er voor te
zorgen dat Lier een stad blijft die zich openstelt naar andere
culturen en gemeenschappen, met respect voor mensenrechten en waar aandacht
voor het klimaat gestimuleerd wordt.
De Lierse Wereldraad rekent er op dat het volgende bestuur de
Wereldraad opnieuw een waardevolle en erkende plaats geeft binnen
haar organisatie en dat het de volle steun verleent aan de uitvoering
van het Strategisch plan 2012-2013 en Operationeel plan 2012, waarin
volgende doelstellingen vastgelegd werden:
Het bewustzijn van
de Lierse bewoner & beroepsresident (ondernemer, leerkracht, ) en de
Lierse ambtenaren en het bestuur inzake mondiale armoedeproblematiek en
gelinkte klimaatproblematiek verhogen en zodoende een gedragswijziging
bewerkstelligen.
De dialoog en samenwerking verhogen tussen de stad en
de lokale initiatieven van 3de & 4de pijlerorganisaties enerzijds én
anderzijds tussen deze laatsten onderling.
De Wereldraad verwacht de continuering van dit beleid en
van de toegekende budgettaire middelen gedurende de volledige komende
legislatuur.
De Wereldraad benadrukt daarbij het belang van een
duidelijk toegewezen bevoegdheid inzake OSW en DO binnen het college van
burgemeester en schepenen én van een professionele en goed omkaderde
dienst OSW en DO binnen de stedelijke administratie, met inbegrip van een voltijdse
ambtenaar OSW en DO met expertise ter zake. De Wereldraad vraagt dat het
stadbestuur alles in het werk zal stellen om haar titel als Fair Trade
gemeente te behouden, o.a. door
een ondubbelzinnig,
transparant en duurzaam aankoop-, uitbestedings-, personeels- en financieel
beleid te voeren
te zorgen voor de nodige
rapportering en communicatie over het gevoerde beleid
zich als stadsbestuur normen
en streefcijfers op te leggen
verder als stadbestuur de trekkersrol Fair Trade
gemeente te bestendigen.
Moeten we nu altijd blijven uitzien naar het weekend? We zijn (bijna) nooit thuis op die dagen. Maar het moest allemaal zo plezant niet zijn. Zoals altijd begint ons weekendje op vrijdag, mijn vrouwtje is dan ook thuis. Na de huiselijke besommeringen gaan we een lunchke doen en ditmaal hadden we "Den Draaiboom" als lokatie uitgekozen. We hadden al dikwijls aan Anja (de plaatselijke kok) beloofd om eens langs te komen en nu was het zover. In een ver verleden was dit voor ons een beetje the-place-to-be, alle familiefeestjes (langs mijn vrouwtje) gingen er door. Wie Den Draaiboom zegt, zegt paling en voor ons liefst "in`t groen". Eerst een soepje verorberd en dan een heerlijke schotel paling met fritjes en een frisse duvel. War wil een mens nog meer en ja we zijn weeral blijven plakken, maar als het gezellig is ga jet toch niet naar huis. Mijn vrouwtje had een ganse dag team-building en mijn goede vriend Bruno kwam mij een bezoekje brengen, alvorens zijn afreis naar Tibet en Nepal. Ik hoop dat het een aangename dag was, eerst een bezoekje aan de markt, dan socializen. Een mens moet ook wat eten en dan naar de sponsorloop op Plaslaar van Natuurpunt. Leuke contacten gelegd en een gageleertje gedronken. `s Avonds stond het volksbuffet "Onder de bomen" op het programma. Het was heerlijk, veel volk, lekker eten (ik ben al vergeten wat er allemaal was) mooi weer en een aangenaam gezelschap. Kennis gemaakt met een jong in Lier aanbeland koppeltje. Zondagmorgen loopdag, maar dat heb ik overgeslagen (nee het had niets met drank te maken hahaha). In de namiddag kregen we bezoek van enkele fietsvrienden uit onze Italiëreis. Zelfs onze gids (maar zij is van Lier) was aanwezig. Heb geprobeerd om op mijn eigenzinnige manier deze mensen onze stad te leren kennen en (vooral) bewonderen. We hebben een paar uurtjes rondgedwaald en de mooiste plekjes laten bewonderen. De tijd om ergens binnen (Zimmertoren, museum enz...) te gaan was er niet, maar dat geeft hen een reden om nog eens terug te komen. Na nog een lekker Liers biertje verorberd te hebben was het tijd om afscheid te nemen. Geen vaarwel want misschien gaan we volgend jaar wel mee op fietsvakantie naar ... . Gisteren mijn eerst vergadering achter de rug en vandaag starten terug de wekelijks sport-overdag-wandelingen (http://sport.lier.be/Meer_sportnieuws:3901/Sport_overdag_vanaf_september)
Op één of ander Limburgs feestje werd er gewag gemaakt van een zoekrally in Lier. Toevallig werkt ons tantetje bij één van de hoofdsponsor en het lumineuze idee was geboren om onze Limburgse familie tot in ons stadje te krijgen. Zo gezegd zo gedaan, na wat mailverkeer was het zondag d-day. Afspraak, het ouderlijk huis waar nu mijn jongste broertje woont. Ondanks het barslechte weer, omleidingen (daar gaat Lier toch prat op) allerhande is uiteindelijk iedereen er in geslaagd om (bijna) op tijd te arriveren. Met ongeveer 25 familieleden namen we een aanvang met onze zoektocht. Normale mensen beginnen bij het begin maar om de wandeling te verkorten (en versnellen) was de St. Gummaruskerk ons startpunt. Iedereen deed zijn uiterste best om de vragen zo goed mogelijk op te lossen en tegelijkertijd nog te genieten van al het moois dat Lier te bieden heeft. En geloof me, chauvinistisch als ik ben, dat is wel wat. Ergens onderweg genoten we een klein beetje van het optreden van een Liers bandje (één van de leden behoort tot de familie). Halverwege was de afspraak om een kleine bierproeverij te houden met 3, laten we het maar, Lierse bieren noemen (er wordt wel geen enkel van deze biertjes hier gebrouwen). Onze Limburgse gasten waren zelfs vereerd dat er eentje in Opitter gemaakt wordt. Caves, St.Gummarusbier en de Liter van Pallieter passeerden in volgorde van alcoholgehalte onze smaakpapillen. Met dank aan Cony van café Refuge (sluikreclame is hier op zijn plaats). Onverdroten, sommigen enigszins lichtjes beneveld, zetten we onze tocht verder. Het park, het begijnhof, de gevangenepoort, museums en de grote markt alles werd door onze slenterende voetjes netjes verteerd. Af en toe was er reden tot discussie maar dat komt in de beste huishoudens voor dus geen probleem. Na ongeveer 3u zoekwerk bereikten we moe, voldaan en lichtjes verregend ons eindstation het bovengenoemde beruchte Liers café, de Refuge. Verse soep, een knapperig broodje of pasta en een koffie met een Liers vlaaike werden optimaal door onze gasten (en onszelf) gewaardeerd. Aan alle leuke dingen komt een eind en onze tantetjes, nonkeltjes, neefjes en nichtjes hadden nog een autorit naar het verre Limburg voor de boeg. Tijd voor afscheid. En (hopelijk) misschien wordt er in de toekomst een vervolg gebreid aan deze heerlijke familienamiddag.
Met onze dochter een dagje op stap, het wordt een goede gewoonte. Kunstminnaars dat we zijn wij op weg naar Genk (met trein tot Mol en dan de auto in) voor een bezoek aan Manifesta 9. Na een 2de bezoek (http://manifesta9.org/nl/home/) was ik nog meer overtuigd van de schoonheid van deze tentoonstelling. Ik heb er van genoten en via onderstaande link wil ik jullie een voorproefje geven. Zeg achteraf niet dat je niet verwittigd was maar een bezoek lijkt me meer dan wenselijk. Na een buitenmaaltijdje zijn we afgezakt naar het andere eind van Genk (Winterslag) en een bezoek gebracht aan C-mine (http://www.c-mine.be/) ondergronds en bovengronds (tot 60m hoog). De warmte werd degelijk gecompenseerd door de wandeling in de ondergrondse gangen van de mijn. Na nog een niet-alcoholisch drankje heeft onze dochter mij terug op de trein gezet. Naar Lier uiteraard en mijn fietsje stalllen was het einde van een fantastische dag.
Eindelijk eens een artikeltje schrijven dat over "niets" gaat. Altijd moet het in ons korte leven wel over "iets" gaan, wel nu niet. We hebben er op geroepen en eindelijk ze is er, de zon. Maar waarom moet men hier met alles overdrijven? Velen zullen zich zeer gelukkig gevoeld hebben, met recht, maar ik kan er echt niet tegen. Vrijdagmiddag tijdens onze lunch was het nog draagbaar maar in de namiddag ben ik thuis in mijn zeteltje gekropen en ik ben er praktisch niet meer uitgeweest. Gelukkige heb ik een ongelooflijke verzameling aangename liedjes die het leven zeer draaglijk maken. Heb wat met mijn pc`tje gespeeld, een boek gelezen en liters water verbruikt. Zaterdag zelfde concept, het was zelfs te warm op een heerlijk terras op het Zimmerplein. `s Avonds (vanaf 5u) naar een verjaardagsfeest en eigenlijk was ik zinnens om terug naar huis te komen, de vochtigheid liet geen plekje op mijn lichaam onberoerd. Maar hoe later op de avond hoe aangenamer en de duveltjes smaakten hoe langer hoe beter. Lekker gegeten, goed gedronken, een aangenaam gezelschap maakten het feestje best te pruimen tot in de nachtelijke uurtjes. Slapen daarentegen was een andere zaak, de warmte (hitte!!!) zat nu ook binnen. Zondag schiep de Heer om iedereen toe te laten te rusten, wel ditmaal heb ik dit letterlijk opgevolgd. Gelukkig was er wat koers op tv, de gelezen boeken vliegen hier de deur uit en onze drankvoorraad is gehalveerd. Momenteel zit ik buiten in mijn hofje (maandagmorgen 9u) en het is er aangenaam vertoeven maar ik wacht af wat de rest van de dag te bieden heeft. Sorry aan alle zonliefhebbers maar voor mij mag het ditmaal iets minder zijn (in de winkel vraagt men mag het iets meer zijn). Geniet nog van het leven want het is toch al zo kort.
... maar hij kan het niet!!! Weken tracht ik te werken aan mijn conditie (een 10-tal kg`tjes minder zou leuk zijn) maar het lukt me niet. Het karakter dat ik vroeger kon opbrengen om te gaan trainen is mij totaal ontglipt. Waarom? De geneugten des levens passeren de laatste tijd (maanden???) als een sneltrein. En met vreugde stap ik elke station weer terug op die trein. Voornemen : in het weekend kan en mag alles, maar gedurende de week, geen alcohol, geen overdreven voedingstoenames en proberen een beetje te sporten.Niets maar dan ook niets blijft er van heel. Maandag heb ik me gewaagd aan een loopje van 8 km maar nu vind ik het te warm (uiteraard is dit een uitvlucht). In de namiddag op een terrasje wat jongere familie tegengekomen en `s avonds in de Soetemin (http://www.soetemin.be/) samen mezze gaan eten. Natuurlijk hoort daar een duveltje bij en achteraf nof een bananasplit. Gisteren weer sportief geweest maar lekker gaan eten in de Ierse Pub (https://plus.google.com/104697056734534478384/about?gl=US&hl=en#104697056734534478384/about) in Walem. Een absolute aanrader, wij kenden het van haar nog pluim, maar het eten was er zeer lekker en zij hebben wel een 15-tal bieren van het vat. En de kaart bevat een 60-tal whiskey`s ik heb het maar vluchtig bekeken. Zo gaat elk pondje wel door het mondje en het houdt niet op. Heden namiddag vriendenbezoek, dus nu lekker eten klaarmaken, zaterdag naar een dubbel verjaardagsfeestje en er eens goed invliegen. Maar ... ... volgende week zal ik opnieuw moeite doen om wat sportiever te zijn en de opstapelende calorieën wat te verminderen. Grootse plannen maar tot wat leiden ze?
De OS zijn voorbij, 14 dagen topsport. 12 dagen heb ik voor mij tv gezeten meelevend, genietend, gefrustreerd kijkend, grote ogen trekkend. Het waren fantastische spelen niet alleen qua prestatie maar ook de omkadering en het emo-gevoel scheerden hoge toppen. Bijna 50 wereldrecords, 120 olympische records, ontelbare nationale records (waaronder ook enkele Belgische) maar ook volle stadions (op de eerste 3 dagen na), dolenthousiaste, vooral Engelse toeschouwers en zeer, tot tranen (uit vreugde of verdriet) toe, emotioneel bewogen atleten. Brood en spelen blijven nog steeds een zeer actueel gegeven, want even zetten de mensen hun problemen opzij om oog te hebben voor mensen die jaren hun lichaam pijnigden om te bereiken wat hen nu overkomen is. Toch heb ik me af en toe geërgerd aan de uitzendingen van onze VRT. Te pas en te onpas overschakelen van sport naar sport. Een 3 uur durende uitzending met Federer kan dan wel, we zien hem al genoeg op tv, dus mogelijkheden om eens iets anders te laten zien. Amper 5 min. gespendeerd aan een zilveren Lionel Cox is ook niet om hoog van de toren te blazen, we winnen dan eens een medaille. Een marathon die constant onderbroken wordt. Dus dikwijls overgeschakeld naar NOS, heb zelfs genoten van een voor mij onbekende Nederlandse boogschutter, een zeer arrogante schermer (was blij met zijn vlugge uitschakeling) enz... . En voor de zoveelste maal wordt na afloop het debat opengetrokken hebben we het nu goed gedaan? Moeten we ons beleid niet aanpassen? Ach ja we gaan alles even snel evalueren en doen er dan weer 4 jaar niets mee. Zolang dezelfde mensen (die al 20 jaar dit beleid bepalen) aan de "macht" (want daar draait het om) blijven, zolang er 3 ministers (die niets van sport afweten) het beleid moeten bepalen zal er niets veranderen. Het zijn die enkele topsporters die een eigen project opstarten die het verste komen (Vandeven met Hellebaut en Van Alphen, vader Borleé, zeilster Van Acker, Gaastra met zijn bende enthousiaste zwemmers, de hockeyploegen) maar voor de rest is het huilen met de pet op. Laat deze mensen eens rond de tafel gaan zitten en een keuzegericht (we moeten niet in alles de beste zijn) beleid uitstippelen. Als dan de nodige infrastructuur (In Papendaal bouwde men het BMX-circuit gewoon na, resultaat 3 finalisten) nog zou voorhanden zijn dan zijn we al een (neen 2) stap verder. Een vierjaarlijkse evaluatie en/of sportdiscussie dat hebben we ondertussen al wel genoeg gehad. We moeten onszelf ook niet vergelijken met andere landen want daar gelden andere regels en wetten. Maar een voorbeeld nemen aan die landen die het goed doen daar is niets mis mee. We moeten het warm water niet meer uitvinden want dat hebben anderen al lang voor ons gedaan.
Maar ook ik zal daar de volgende weken, maanden niet meer van wakker liggen. Genoten heb ik, topsport van de bovenste plank. De Borlees, Tia, onze zwemmers, onze hockeyploegen en vooral van Hans Van Alphen (maar is hij van geboorte ook geen Nederlander?). Het moment voor mezelf het podium bij de 5000m bij de vrouwen : Meseret Defar en Tirunesh Dibaba. Dit waren echte tranen, een emo-moment om nooit te vergeten langs de ene kant en een ongeïnteresseerde Dibaba waar enkel goud telde en het afhalen van brons een totaal overbodig moment was.
Ik zou zeggen tot binnen 4 jaar in Rio maar er gaan ondertussen nog veel mooie sportmomenten komen hoop ik.
Wegens de olympische spelen en een fantastische wandeldriedaagse (waarover meer in een volgend artikel) heeft het lang (te lang) geduurd eer ik mijn blogje nogmaals met een artikeltje vereerde. Vorig weekend zijn we met enkele vrienden naar Planckendael geweest. Voor enkelen was het geleden van hun schooltijd en vermits we allen riante 50-ers of zelfs 60-ers zijn is dat inderdaad al zeer, zeer lang geleden.Met 5 zijn we met de fiets gereden, via een binnenweg en de rest via de knooppunten. Het was een leuk tripje in een een stralend weertje. Na de aankoop van een ticketje (sommigen krijgen vermindering anderen betalen de volle pot 22 euro) zijn we een drankje gaan nuttigen. Van al dat fietsen krijg je dorst. Onze 3 overblijvers kwamen met de auto en een uurtje later waren we verenigd en begon ons bezoek. Er was veel veranderd in al de jaren (lijkt me logisch!!!) en sommige delen herinnerden we ons nog andere helemaal niet meer. De opdeling in werelddelen is wel leuk, het vogelgebouw, waar vogels vrij rondfladderen was een aangename verrassing. Maar de meest belangstelling gaat hier toch uit naar de grotere dieren en vooral als er babytjes geboren zijn. `s Middags hebben we heerlijk gepicknickt onder een grote tent, buiten in de zon was het redelijk warm en ons bezoek verder gezet (bonobo`s, olifanten enz...) ondertussen een ijsje gelikt en nog een biertje gedronken. Tijd om de zaak te verlaten en met ons fietsje terug naar Lier waar ons een heerlijk visbuffet te wachten stond. En natuurlijk frisse, koele bierjes. Eindelijk de zon en we hebben er wonderwel van geprofiteerd.
Eindelijk zon, dat alleen al maakt een mens extra gelukkig (in hoeverre dat extra bij mij nog van tel is!!!), mijn vrouwtje een week vakantie dus ... . Maandag met Nelly en mijn schoonouders naar Postel en Mol, een jaarlijkse traditie maar voor de eerste keer zonder mijn vadertje. We hebben er eentje op gedronken in de abdij, onze dochter heeft ons daar vervoegd. Nog een broodje (2,5kg?) en wat speculoos gekocht en dan naar Mol voor een lunchke bij onze dochter. Tapas had ze klaargemaakt en daarbij een fris pintje, het smaakte heerlijk. Ter plaatse kennisgemaakt met haar drie nieuwe aanwinsten, Kwik, Kwek en Kwak (3 donzige gansjes). Een fietstochtje mocht tijdens deze week niet ontbreken. Met de buren een tochtje uitgestippelt van een kleine 40km, onderweg een picknickje, een drankje in het vernieuwde Averegten (http://www.provant.be/vrije_tijd/domeinen/averegten/horeca/) en terug naar huis. Tijd om de BBQ aan te steken want we kregen 11 man op bezoek. Het werd nog een smakelijke, lange geslaagde avond met de nodige pintjes om de warmte (van het vuur!!!) te trotseren. Er was deze keer zon op Lier Centraal maar lang zijn we er niet gebleven, we hebben ons op een terrasje gezet en met een heerlijk fris biertje het voorbijgaande publiek wat in het oog gehouden. En er loopt iets rond in Lier hoor!!! Soms worden we zelf ook eens uitgenodigd (ja wij hebben enkele vrienden die dit risico durven nemen) en wij naar Hallaar voor een heerlijk dinertje en alweer enkele frisse duveltjes. En ik maar klagen dat ik te dik wordt! Nog een beetje van de opening van de OS gezien en redelijk laat (of vroeg) gaan slapen. De jaarlijkse traditie vraagt (nee eist) dat we naar het kleinkunstfestival in Olen gaan. Wij tamelijk vroeg op weg en we konden onze zitplaatsen nog kiezen. Na wat tingel tangel om de instumenten en de stem te testen nam Bart van den Bossche zoals gewoonlijk de honeurs waar. Maggie Mc Neal (man wat ziet die er goed uit) zette de toon in met enkele nederlandstalige nummers, gevolgd door een plaatselijk talent (Sofie???) en Jan De Smedt (Nieuwe Snaar) was het eerste hoogtepunt met liedjes ivm Wannes Van de Velde. Good-old Armand mocht niet op het appel ontbreken en één van mijn favorieten Johan Verminnen mocht het festival afsluiten. Een schitterend optreden met allemaal meezingers, den deze heeft subliem genoten. Tomorrowland, Rock Werchter, het zegt me niets (zelfs als ze geld bijgeven ga ik er niet naartoe) maar van dit soort muziek kan ik uren (ja dagen, weken zelfs jaren) genieten. De week was veel te snel voorbij, zo ook de zon. En nu olympisch kijken al heb ik toch ook even door een zure appel gebeten bij het zien van al die lege zitjes. We hadden oa kaarten besteld voor Kim Clijsters en er zijn zeker nog 200 stoelen leeg. Van de kaarten die we besteld hebben konden we maar 1/3 krijgen dus zijn we maar thuis gebleven en hebben van ons gespaarde geld een infraroodsauna gekocht.
Weken lig ik al te zuchten dat mijn gewicht stilaan op weg is naar de 100kg. Maar wat doe ik eraan? Juist, niets. Integendeel. Mijn vrouwtje heeft sinds vrijdagmiddag een ganse week verlof en om dat te vieren zijn we een lunchke gaan placeren. Een natte middag maar toch op het terras gezeten (http://www.hetmoment.be/) met zicht op onze vernieuwde markt. Als er geen vrachtwagens het zicht belemmeren staat ze heerlijk te blinken in de zon (of ditmaal de regen hahaha!!!). Voor ons hoeven er geen bomen of bloemperken geplaatst te worden, het paraderen van verschillende individuen in alle maten en gewichten geeft voldoende voedsel voor ogen en mond. Zelfs op de nationale feestdag (we hebben de "gestelde lichamen" tweemaal zien paraderen over het Zimmerplein) is het marktdag, dwz socializen en iets drinken (???). Ons autootje genomen, geparkeerd op de Antwerpse kaaien en het stad in. Langs een europees marktje (Groenplaats) gelopen en enkele terrasjes gedaan. Toevallig (bestaat dat???) onze vrienden Mieke en Dirk tegengekomen en dan naar Comocomo (http://www.zone03.be/wca_digi/resto_detail/53/52045/Como-Como.html) restaurant aan de lopende band. Het was goed, voor één keer, het eten was lekker, kleine hapjes, en het concept, op een lopende band, is origineel. Het was leuk maar een herhaling komt er niet, denk ik. Nog een duveltje gaan drinken in de stad en dan naar huis, volledig voldaan van drank en voeding. Zondagmorgen met ons Nellytje een vestje gelopen, de eerste keer sinds mijn afgang in de Roparun. Een koffiekoekje gegeten en de auto (met fietsen) in op weg naar Westerlo. Een heerlijk tochtje gemaakt, zon, heerlijk gezelschap en alweer gaan eten onderweg. Mie Maan (http://www.miemaan.be/content/) lag toevallig op ons fietspad!!! Nog een tussenstopje en uiteindelijk beland in de jeugdherberg in Westerlo. Nog een laatste drankje en terug naar ons geliefde Lier. `s Avonds nog eens kunnen buiteneten, wat een heerlijke afsluiter van een weldoorvoed stralend weekend. Ach ja de Tour is ook voorbij, in mijn ogen één van de slechtste aller tijden. Zo voorspelbaar, zonder patrons (is Wiggi een patron???) geen aanvalslust, renners die door de oortjes beveeld worden. Kortom eentje om vlug te vergeten en nu op naar de Olympics.
Brugge here I come. Vijf dagen fietsen in en rond Brugge in het gezelschap van een bende GroenPlussers, er zijn erger dingen in het leven. Verslagen over de fietstocht ga ik niet maken. Op de website van Groen Plus (http://www.groen-plus.be/) kan je via de pen en foto`s van Walter genieten van onze avonturen. Waarvoor dank en aan de lezers veel leesplezier. Maar ... ... een aantal ervaringen, bedenkingen, lessen in "god weet wat allemaal" wil ik wel delen. Het is persoonlijk maar gelijkgestemden kunnen er zich misschien in vinden. Les natuurkunde van Lucien, een beter leraar kan ik me onmogelijk voorstellen. En wat hebben we geleerd vandaag : de tjiftjaf roept altijd zijn eigen naam (ik kan hem nu herkennen uit de duizend!!!), het verschil tussen bamboe, riet en lis en zo kan ik nog wel even doorgaan. Merci Lucien. En als we uiteindelijk toch iets niet weten, "dan zoeken we het vanavond op internet", de gevleugelde woorden van onze leider Paul. De westvlaamse taal heeft een aparte rijkdom, maar na enkele uren was ik er al flink mee weg. "Kjeer a kjer were" werd DE uitdrukking van de week. Niet elke St. Sebastiaensgilde (http://www.sebastiaansgilde.be/) is zo maar een Sebastiaensgilde. Die van Brugge is wel heel speciaal. Banden met de Engelse en Belgische vorsten, met de Engelse Grenadiers, er zit heel wat verleden in dit toch wel "zeer elitair" clubje. Maar ik heb tenvolle genoten van een schitterende rondleiding en misschien stel ik me wel kandidaat (hahaha). Oostkamp (wie kent dit dorp) heeft het allermooiste gemeentehuis van Vlaanderen en omstreken. Elke avond op restaurant gaan, geeft duidelijk weer dat er een enorm verschil is. In eentje kwam ik met honger buiten (en heb nog een Quickje gedaan), in een ander werd ik bedient met een dubbele portie. Maar ik heb ongelooflijk lekker en veel gegeten (ontbijt in hotel, de picknicks en de restaurants).
Boer Jan heeft uit zijn rijke landbouwerservaring gezegd dat augustus een warme, mooie maand wordt. Laat ons hopen dat hij het bij het rechte eind heeft. Fietsen met een bende GroenPlussers is niet zo evident als het op het eerste zicht lijkt. Als we stoppen staan we altijd in de weg. De snelheid mag vooral niet te hoog liggen (12km/uur???). En de uitleg onderweg moet steeds door één of ander individu verstoord of onderbroken worden. Zelfs in Olsjt (Aalst) wonen rustige mensen, bedankt Dirk (my roommate) om me 5 dagen in je gezelschap te tolereren. Nog een klein iets moet van mijn lever. Als je PP meeneemt probeer niet het laatste woord te hebben, neen het allerlaatste woord is onherroepelijk voor PP.
Ziehier een korte bloemlezing uit mijn ervaringen tijdens een vijfdaagse fietstocht. Waarschijnlijk zijn er nog veel meer ervaringen, anekdotes die ik vergeten ben (ben ook GPL-er en dan vergeet je al eens iets) maar jullie hebben op mijn blogje de mogelijkheid om aan te vullen. Waarvoor nu reeds mijn gewaardeerde dankbetuigingen.
Zondagmorgen in Mechelen de bus opgestapt en abfahren naar Italië. De Reschensee (http://nl.wikipedia.org/wiki/Reschenmeer) (hier heeft de alternatieve elfstedentocht plaats!!!) was de startplaats van onze fietstocht die ons in Trento zou brengen. Alle dagen een 50 tot 60km fietsen tussen fruitbomen, wijnranken, langs rivieren en door oude spoortunnels, langs kleinere en grotere steden, een mix dit alles via mooi aangelegde en zeer bereidbare fietspaden. Onze uitvalsbasis was gelegen in Töll (http://www.meranerland.com/nl/reisdoelen/vacantieplaatsen/partschins-rabland-toell.html), Hotel Edelweiss (http://www.edelweissferien.com/de/hotel-edelweiss/hotel.html). Van daaruit werd er elke dag per bus of per fiets vertrokken om een nieuw parcours af te leggen. Via Glürns, Kastelbell naar Töll, naar Merano en Bolzano (hoofdstad van Zuid-Tirol), via Brixen, Klausen richting Bolzano, naar Kaltern, Margreid en Salurn om te eindigen in Trento (hoofdstad van Trentino). Het meest mooie stadje was Merano (http://nl.wikipedia.org/wiki/Meran) en de meest verrassende, fietsvriendelijke stad is Bozen (of Bolzano) (http://nl.wikipedia.org/wiki/Bozen_(stad)). Wij bevinden ons in Italië maar iedereen spreekt hier Duits (met een "licht" accentje). Een zeer ervaren chauffeur, een fantastische gids (juffrouw Nina, ze woont in Lier!), een ongelooflijk, aangenaam gezelschap wat wil een mens nog meer om een schitterende vakantie door te maken. Ja natuurlijk, eten en drinken. Maar daar hebben we onszelf niets tekort gedaan. Meer woorden ga ik er niet aan besteden, beelden zeggen zoveel meer. Bedankt aan iedereen dat we deel mochten uitmaken van dit geweldig vakantiegezelschap en misschien tot ...
Men zegt dat het voor alles eens de eerste keer moet
zijn, wel het is zover. Nog nooit heb ik een eigen organisatie moeten afgelasten.
De geplande Midzomernachtrun gaat NIET door.
Sinds april ben ik er mee bezig (eigenlijk al vroeger met
aanvragen aan de sportdienst, contacteren van AC Lyra) en blijkbaar liep het
van in het begin fout. Mijn aanvraag aan de stad via een goedkeuring van de
lokale politie liep volledig de mist in. Dus geen run maar dankzij de
bemiddeling van onze sportfunctionaris waren de commissaris en de
verantwoordelijke van de stad toch bereid om rond de tafel te zitten. Alles
werd uitgeklaard en op 15 mei kreeg ik groen licht van het stadsbestuur
(schepencollege). Gelukkig maakte men er me attent op dat ik een
milieuvergunning nodig heb. Een milieuvergunning? Ja voor de geluidsoverlast
die zou duren tot 2 u ´s nachts. Ik vul de papieren in en breng ze persoonlijk
(20/5) naar de milieudienst. Op 29/5 krijg ik enkele bijkomende vragen, wat me
zeer raar lijkt want op het in te vullen papier voor de milieuvergunning staan
deze vragen niet genoteerd. Uit
beleefdheid tracht ik zo goed mogelijk te antwoorden. Ondertussen zijn we 10
juni en ik heb nog steeds geen milieuvergunning in mijn bezit. Voor mij hoeft
het allemaal niet meer ik heb er mijn buik van vol. Volgende zondag vertrek ik
op verlof naar Italië, zelfs als de vergunning nog aankomt hoe moet ik iedereen
nog overtuigen om op 23 juni aanwezig te zijn aan de atletiekpiste. Flyers en
affiches daar is het allemaal te laat voor, mensen hebben voor die datum al
andere plannen. Het gaat er wel om zoveel mogelijk sponsorgeld voor het goede
doel bij elkaar te brengen. Hopeloze zaak dus.
Misschien had ikzelf alles iets vlugger moeten regelen
maar ik was ook nog met andere zaken bezig en net zoals er last-minute reizen
zijn kan men van last-minute organisaties (alhoewel 3 maanden lijkt me niet
echt op het nippertje) spreken.
Dit is echter niet de enige reden. Ondanks mijn zeer
uitgebreid sociaal netwerk ben ik er niet in geslaagd om een sponsor te vinden
voor de bijkomende onkosten. Ik zou alles zelf kunnen betalen en het nadien
recupereren maar dat is de bedoeling niet. Een sponsorloop moet centjes
binnenbrengen en niet de uitgaven dekken.
Dus beste vrienden geen midzomernachtrun, geen opbrengst
voor het goede doel.
Ben ik hiervan gefrustreerd neen zeker niet maar het laat
me wel nadenken om in de toekomst nog iets in onze stad te organiseren. Ik
dacht dat er een administratieve vereenvoudiging (dokumenten en toestanden) in
onze stad bestond maar blijkbaar toont de realiteit de andere kant van de
medaille. Ik hoop ook dat mijn naam er
niets mee te maken heeft want dat zou pas een slecht signaal zijn. Maar
verschieten zou ik er niet echt van doen.
Aan allen die hun bereidwillige medewerking verleent hebben
dank van harte en ... .
Mijn stad bestaat 800 jaar en ging zijn laatste
feestweekend in. Meer dan 20 000 bezoekers en inwoners hebben kennis gemaakt met
feestmogelijkheden van dat kleine stadje aan de Nete. De naam Lierke Plezierke
werd weer alle eer aangedaan.
Ik heb dit alles vernomen uit de krant want voor één keer
had ik prioriteiten.
Het was Roparunweekend, het absolute verwenweekend van
het jaar en dit wil ik, ondanks de festiviteiten in mijn stad waar ik gek op
ben, voor geen geld ter wereld missen.
Met een beetje rare gevoelens (ik weet niet goed hoe het
uit te drukken) ging ik er naartoe. De nieuwelingen in het team werden onmiddellijk
in de Lotgenoten-familie opgenomen. Ik had niet anders verwacht want dat is elk
jaar zo.
Iedereen was er klaar voor, dat was aan de gezichten en
de lichaamstaal duidelijk te merken, maar was ik er klaar voor? Het antwoord
viel tussen 20u en 20u30 zaterdagavond. Mijn eerste 2 km-tjes waren niet echt
super, misschien te wijten aan het lange zittend en liggend wachten? Het tempo
was wel vlot, Martin vertelde me meer dan 11km/uur, maar het (loop)gevoel liet
me in de steek. Mijn eerste sessie was niet echt om over naar huis te
schrijven, ik liep wel maar daarmee was alles gezegd. Vorig jaar stelde zich
ongeveer hetzelfde probleem en naarmate de sessies en de kilometers vorderden
werd het alsmaar beter. Positief blijven, het kon enkel maar beteren.
Rusten en we zien wel. Slapen deed ik bijna niet, maar
dat is mijn gewoonte, maar eten. Datgene ik er in stak kwam er terug uit. De
warmte, de stress (te weinig training!!!), de gezondheid alles te samen de oorzaak
van dit ongemak? Gelukkig was drinken geen probleem, liters water, cola,
sportdrank om het vochtgehalte op peil te houden.
Rond 6u zondagmorgen was het weer zover, de 2de
sessie moest onder de loopzooltjes gelegd worden. Nog steeds geen eten in mijn
lichaam maar de eerste loopjes vielen al bij al nog mee. Drinken was de
boodschap, door mijn eigen dochter goed ingeprent, en dat lukte aardig.
Langzamerhand echter voelde ik mezelf leeglopen. Je kan dit niet vasthouden
maar het is zuiver een gevoel, de laatste restjes fut verdwenen als sneeuw voor
de zon. Had ik er wel goed aangedaan om hier aan te beginnen? Natuurlijk, als
ik één enkele verplichting heb tegenover mezelf is het dit wel. Tegenover anderen
moet ik me steeds verantwoorden of dit wel gezond is, werken kan je niet maar
wel roparunnen. Laat me eerlijk zijn ik verantwoord mezelf niet meer, iedereen
die goesting heeft mag met me ruilen.
Het ritueel herhaalde zich, massage, slapen,drinken en
eten (dat zich nog steeds niet met mijn persoontje wenste te vermengen). Klaar
voor de 3de sessie, zo dacht ik. Zonder de waard gerekend, na 2 maal
mijn 2km-tjes te hebben afgemaald (???) was mijn vatje volledig leeg. Een auto
zonder benzine zo voelde ik mezelf. Tussen Edingen en Zele werd mijn lopersgraf
gegraven.
Voor mij was de Roparun hier ten einde, de geest en het
lichaam volledig leeg. En al trachten de anderen me op te beuren, het was al
boter aan de galg. Hier zat ik dan een brokje ellende in een busje ergens
onderweg. Wat moest ik daar nu mee? Toegeven dat alle gezondheidsperikelen die
ik de laatste 8 maanden had ondergaan me voor altijd van het lopen zouden
weghouden? Eens voor de spiegel gaan staan en me afvragen of dit wel goed is voor
mezelf? Nutteloze vragen want ik heb (soms) een ongelooflijk slecht karakter.
Een half uur op een boterham met kaas gekauwd, drinken dat het er langs mijn
oren uitkwam om uiteindelijk een banaan naar binnen te murwen. Meer dan 3u heb
ik er overgedaan eer iets in mij vertelde dat ik er terug moest aan beginnen.
Onze leuze Pijn is tijdelijk, opgeven is voor altijd indachtig, vertelde ik
in het busje dat ik terug mijn kilometertjes wou afmalen. Vlotjes is iets
anders maar het liep voorwaarts en doelbewust. De doortocht in Zele heb ik zelfs
openminded meegemaakt.
Massage, slapen, drinken en trachten te eten, maar dat
laatste behoorde niet tot de geplogenheden van het moment. Stabroek 4u `s
morgens, uit het busje voor de eerste km-tjes, alles overgeven.Ik heb nog alle reserves aangesproken en mijn
loopjes plichtsbewust afgelegd, maar de laatste 80 km waar je moet fietsen en
lopen heb ik wijselijk aan mezelf laten voorbijgaan. Enough is enough, mijn
1,93m waren volledig leeg, maar toch voldaan omdat ik er opnieuw aan begonnen
was. Ik hoop en denk ook niet dat de anderen zich slecht voelden bij het feit
dat ik het voor bekeken hield.
Half twee maandagmiddag bereikten de Lotgenoten de finish
in Rotterdam, we did it again. Het enige team (van de 325) waar het merendeel
van de deelnemers echt uit kankerpatiënten bestaat werd luidruchtig toegejuichd
door een fantastisch Rotterdams publiek.
Emoties genoeg maar voor mij persoonlijk was dit een Roparun
met een ietwat wrange nasmaak. Het zal allemaal wat moeten bezinken. Het zal
wat tijd eisen om mezelf af te vragen waar ik hiermee naartoe moet. De wereld
mag me veel afnemen maar lopen is een deel van mijn bestaan en dat afpakken
laat me een heel klein beetje sterven. En daar ben ik nog lang niet aan toe.
De toekomst zal raad brengen.
Mag ik me tegenover mijn mede-Lotgenoten ploegmaten
verontschuldigen dat dit een zeer persoonlijk Roparunverslag is geworden, maar
het luchtte op. En zoals hierboven al gezegd ik hoef me voor niets te
verantwoorden.
Toch was het alweer een fantastische ervaring, nieuwe
vrienden gemaakt, ondanks alles zeer veel plezier en leute gehad kortom het was
er alweer eentje in je geheugen te prenten.
Dank aan jullie allen dat ik deel mocht uitmaken van dit
fantastische team 239, Lotgenoten Vlaanderen.
Bekijk alles op www.roparun.nlen geniet mee van de prestaties van de 325
deelnemende teams die niet enkel een sportieve prestatie hebben geleverd maar
die er ook voor zorgen dat :
"Leven toevoegen aan de dagen, waar geen dagen
meer kunnen worden toegevoegd aan het leven".
Wat zijn 10 dagen in een mensenleven, niets, hoegenaamd niets! Maar dat wil niet zeggen dat je met je tijd niets moet doen! We hadden ons voorgenomen om er een rustige vakantie van te maken, dat was buiten de waard gerekend. Vrijdag na een rustige treinreis in Blankenberge, waar mijn schoonouders 2 maanden een appartement huren, aangekomen. `s Avonds gaan eten in ons favoriete Blankenbergse restaurant, http://www.venitien.be/. Lekker, lekker, lekker tip top in orde! Zaterdag een treinverplaatsing naar Brussel. Een handje helpen, want we (GroenPlus) hadden een stand aan het Europees parlement. Veel gebabbeld, mijn beste Duis, Frans en Engels bovengehaald en het lukte vrij goed. Tenminste ik denk dat de mensen me verstaan hebben. Zondag hadden we afspraak in Oostduinkerke. Mijn nicht en haar man wonen er in een mooi, rustig gelegen appartement met zicht op zee. Mijn kozijn en zijn vrouw kwamen rechtstreeks uit het verre Limburg en wij 1,5 uur met de tram. Veel gekeuveld, goed gegeten en gedronken en een stevige wandeling gemaakt. Meer moet dat niet zijn om samen een gezellige dag door te brengen. Maandag kwam mijn goede vriend Bruno op bezoek, hem gaan afhalen aan het station en een koffietje gaan drinken. Hij mocht mee aanzitten aan tafel en na een stevige maaltijd tijd voor een stevige wandeling. Onderbroken om een Rodenbachje te drinken, dorstigen laven blijft een werk van barmhartigheid. Nog een boterhammetje gegeten en ik heb mijn vriend gezond en wel in het station afgeleverd. Het werd stilaan tijd om een Beaufortje (http://www.beaufort04.be/) een café genaamd "Beaufort" (https://picasaweb.google.com/108550527885156830577/BEAUFORT04#slideshow/ 5745303663024437538) te gaan doen. Een ganse dag tram (dagkaart kost amper 5 euro) op tram af, wandel naar hier wandel naar daar (soms nogal ver). In Middelkerke gaan eten was een klein avontuurtje, 9 restaurants waren we gepasseerd alvorens er eentje open was. We moeten wel eerlijk zijn in deze maand is er aan de kust nog zeer veel gesloten en te huur en te koop. Gaat het wel echt goed met ons kusttoerisme? Woensdag hadden we een afspraak in Oostende met Kris en zijn vrouw. Hij vertelde honderduit over zijn stad en `s middags zijn we gaan eten in "Stad Kortrijk" (http://theclumsychef.wordpress.com/2009/06/09/bezocht-stad-kortrijk/). Zoals het in dit artikel beschreven wordt zo is het, uit eigen ondervinding, ook in de realiteit. In de namiddag nog enkele kunstwerken bezocht. En moe maar voldaan terug tramspoorsgewijs naar Blankenberge. Vanaf donderdag kwam onze dochter met hond Sado en dan blijkt Sado belangrijker te zijn dan ik. Kan ik daar mee leven? Ik moet wel. Vrijdag opnieuw bezoek uit Lier. En zoals het met bezoek betaamd, iets gaan drinken wat eten en veel babbelen. In Blankenberge waren de Havenfeesten (vanaf donderdag) in volle bezigheid. Meer volk dan mensen. Na nog een rustige zaterdag was hat tijd om onze biezen te pakken en huiswaarts te keren. Onze dochter was zo vriendelijk om ons thuis moe maar voldaan af te leveren. En we kijken al uit naar volgend weekend, Roparun.
dit is dweilen met de kraan open ... ... en hier wacht men op Godot!
Het Open Poorten-weekend zit er op. Het weer heeft onze stad wel een beetje in de steek gelaten maar ondanks alles bezochten ruim 10 000 mensen (http://www.gva.be/regio-antwerpen-zuid/lier/open-poorten-weekend-lokt-massa-bezoekers.aspx) onze geweldige festiviteiten. Vrijdag naar de Taptoe gaan luisteren en alhoewel dit niet my-kind-of-music is heb ik er van genoten, een beetje show en een danspasje bleek voor sommige korpsen geen enkel probleem te zijn. Veel bekenden tegengekomen, Rinda van ons Lotgenoten-team, een trommelaar van de Antwerpse politie waar ik nog mee samengewerkt heb en uiteraard veel Lierenaars. En van al dat gebabbel krijgt een mens dorst. En dat heeft aangehouden tot in de vroege uurtjes, de duveltjes en toestanden vloeiden gezapig naar binnen. Zaterdagmorgen met mijn vrouwtje een beetje geshopped, gezellig iets gaan drinken en eten. Om 13u30 hadden we in het Hof van Santhoven een afspraak voor de Twolf Twolf-wandeling . Ongeveer 2u en half wordt men ondergedompeld in het Lier van vroeger en nu. Een aanrader voor iedereen, zij die nog niet geboekt hebben wij kunnen jullie het ten zeerste aanbevelen. Op zes lokaties worden toneeltjes opgevoerd en tijdens de wandeling zorgt een ervaren gids voor de bijkomende uitleg. Je mag een tripje maken met de Moedige Bootvissers (http://www.bootjevareninlier.be/) en tijdens een van de voorstellingen wordt je een drankje (met uiteraard Caves) aangeboden. Prachtig!!! `s Avonds afspraak met enkele vrienden op de BBQ van Vatra-Hooikt (http://www.hooiktonline.be/Verenigingen/Dienstbetoon/Vatra%20Hooikt%20financiert%20oprichting%20mutualiteit%20in%20Vatra%20Dornei.pdf). http://www.hooiktonline.be/Verenigingen/Dienstbetoon/Vatra%20Hooikt%20financiert%20oprichting%20mutualiteit%20in%20Vatra%20Dornei.pdf). Veel volk op deze jaarlijkse manifestatie ten voordele van het goede doel. Lekker eten, aangenaam gezelschap wat wil een mens nog meer. Zondagmorgen nog eens een loopje gedaan, maar dat viel toch wat tegen. Komt het nog goed, we zullen wel zien. Om 14u wij op weg naar lier centrum om verder te genieten van het feestweekend. Een bezoekje gebracht aan het Timmermans-Opsomer (http://www.toerismelier.be/pages/ontdekken_.php?level1=1&level2=1&level3=2) gratis te bezoeken tijdens dit weekend. Het doet wel raar om jezelf (nog tot 26 aug.) tegen te komen in een museum, maar het was wel plezant en ook de commentaar van de bezoekers was leuk. Ondertussen werd ons stadje overspoeld door drumbands, harmonies en gelijk(w)aardige toestanden. Op de binnennete vond een studentenregatta plaats en enkel steden en gemeenten (die ook hun 800-jarig bestaan vierden) presenteerden zich op de Grote Markt. Ook de stad Oisterwijk (spreek uit zoals mijn naam Oosterwijk) en daar ontving ik een boek over de 800-jarige geschiedenis. Leuke kennismaking met een stad met een fantastische naam. Nog een stevig biertje gaan drinken en het weekend zat er op. Voor ons het laatste feestweekend, want de 2 volgende weekends verblijven we aan onze Belgische kust en tijdens de afsluitende apotheose ben ik een roparunnetje aan het doen.
Zij die ons stadje nog niet bezocht hebben maak er absoluut werk van en aan de Liernaars genit nog van 3 weekends feesten in Lierse stijl.
Nelly met enkele bekende Lierenaars Met een Lierse kantwerkster (!!!) De Liers keersters Op de gesjorde scouts-brug over de Nete Oorlogje spelen op de sportvelden
Voila, dat was het dan. Zondag is er een definitief einde
gekomen aan alle Lierse activiteiten in
verenigingen waar ik mee samengewerkt heb.
Het sportieve luik van Lier 800 (http://www.lier800.be/pages/programma_opening_zondag.php)
was mijn laatste stuiptrekking dat uit
mijn al te kleine hersenpan is ontsproten. Gedurende 15 jaar heb ik mijn
uiterste best gedaan om mijn stad en zij die er wonen te pLezIERen. Bij AC Lyra (http://www.aclyra.com/)
heb ik, buiten het trainen en motiveren van een hele hoop lopende
medemensen,mijn gangen mogen gaan in
het organiseren van enkele sportieve manifestatie. De bekendste zijn de
natuurlopendie voor eeuwig en
altijd mijn mooiste geesteskind zal blijven. Mijn jeugdinitiatief om kinderen
de kans te geven om op woensdagnamiddag van verschillende sporten te proeven,
met de ongelooflijke medewerking van onze meter Tia Hellebaut en onze peter Rik
Ceulemans, was absoluut een 2de hoogtepunt. Spijtig genoeg na één seizoen
moeten opbergen wegens te grote moeilijkheden met mijn gezondheid.
Sportinitiatie geven na een dagje chemo is niet vol te houden.
Ik heb mee aan de wieg gestaan bij de oprichting van de
Lierse Fietsersbond. En ondanks dat niet alle schepenen ons welgezind waren
hebben we toch gedeeltelijk bereikt waar we naartoe willen, nl. de fietser zijn
plaats geven in het Lierse stadsbeeld. Sinds deze legislatuur mochten we zelfs
deel uitmaken van de mobiliteitscommissie, waar het me opviel dat enkelen het
voor het zeggen hadden en niet altijd even open stonden voor kritiek. Maar dat
is misschien eigen aan de mensheid, ieder van ons heeft wel een deel van de
waarheid in pacht.
12 jaar sportraad daar kijk ik met een ongelooflijke
voldoening op terug. Een voorzitter en een sportfunctionaris die me steeds
steunden als ik met een nieuw initiatief op de proppen kwam. En ja dat waren er
wel wat. Het tot stand brengen van een dialoog tussen sportraad en
stadsbestuur, alhoewel de meesten ons niet echt een warm hard toe droegen. Het
installeren van onze beide natuurlooppaden, waar we de eersten in de
provincie waren en onze schepen me verplichte een interview voor tv te geven.
De sportbeurzen om de 2 jaar die
ondanks alle moeilijkheden toch tot een gekende, sportieve manifestatie
uitgroeiden. Meewerken aan het bekend maken van onze eigenste sporters door de
organisatie van de Nacht van de sport. Door allerhande eigen
initiatieven zeven maal op het podium gestaan als genomineerde voor de
recreatieve sportprijs van onze stad (en 5-voudig winnaar). Als Liers
bestuurslid terecht gekomen in de provincialesportraad, maar dat is
één van de weinige vergissingen die ik begaan heb. Deze raad wordt bestuurd
door enkelingen en de rest mag zijn mond eens opendoen maar de belangrijke
beslissingen zijn ondertussen al lang getroffen.
Eén persoonlijk minpuntje de persprijs van de stad die
heb ik ondanks alles nooit in mijn handen gehad, maar dit is louter
persoonlijk, een beetje arrogant egoïsme is me wel toegestaan.
Mijn ziekte (lymfeklierkanker) heeft me gemotiveerd om
enkele initiatieven in deze stad te
verwezenlijken, om mensen dichter bij de zaak te betrekken en om er voor uit te
komen dat dit geen ver-van-mijn-bedshow is maar iets waar vroeg of laat ieder
van ons mee geconfronteerd wordt.
Onze jaarlijkse ontbijtjogging (dit jaar nog 152 eters)
en mijn éénmalig project Kunst tegen kanker hebben me de maatschappij van een
andere zijde laten zien. Ja er zijn nog vele mensen die fantastische goed
bedoelingen hebben.
En dan de politiek . Nog nooit aan politiek gedaan en
plots lijsttrekker (bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen)worden van de Groene
partij. Het werd een afknapper (niemand van Groen in de gemeenteraad) maar
eentje waar ik met veel plezier op terugkijk. Dan voorzitter geworden en getracht,
en ik denk ook gelukt, om onze partij op de Lierse kaart te houden. Zeer
frequent kwamen Lierenaars met hun problemen bij
mij terecht. En steeds heb ik de moeite gedaan om een oplossing te vinden. Tot
men ons van bovenaf (in Brussel, hoeveel keren heb ik rond de tafel gezeten om
tot een oplossing te komen???) verplichte samen te werken met mensen die ik
eigenlijk niet echt kende en mij ook niet als Groen overkwamen. En het meest
frappante was uiteindelijk toen ik ontslag nam hadden we plots een Groene
schepen en was de samenwerking met Sp.a geregeld (iets waar ik persoonlijk
grandioos tegen was, wel met mensen van Sp.a in alle vriendschap rond de tafel
gezeten).Ik moet eerlijk toegeven dat
heeft me geraakt en dat is uiteindelijk ook de hoofd reden geworden waarom ik
in mijn stad met AL mijn activiteiten gestopt ben.
Lier 800 was de kers op de taart, ik zal niemand meer in
de weg lopen maar ik zal steeds kritisch blijven toekijken hoe het er in mijn
stad aan toe gaat.
Dat er commentaar zal komen daar ben ik me terdege bewust
van maar enkel zij die het beter gedaan
hebben mogen die leveren. Er zijn volgens mijn zeer bescheiden mening veel
gemeenteraadsleden die minder voor onze stad gedaan hebben dan ik.
Ooit sprak een wat oudere man (die ik niet kende) me aan
en zei Rony jij staat meer in de krant dan onze burgemeester en het is altijd
met positief nieuws.
Voila daar heb ik het 15 jaar voor gedaan.
Het waren 15 fantastische jaren en ik wens al mijn
opvolgers veel succes en ik
BEDANK IEDEREEN WAAR IK GEDURENDE AL DEZE JAREN HEB MOGEN
MEE SAMENWERKEN.
Val ik nu in het zogenaamde zwarte gat neen belange niet.
In mijn, zoals bovenaan vermeld, al te kleine hersenpan zitten nog wel wat uit
te werken ideeën. En ik ben ondertussen provinciaal voorzitter van GroenPlus
(de 55-plussers) en ook daar heb ik al enkele succesvolle initiatieven achter
de rug.
Met mijn eigen sportieve prestaties gaat het niet goed
maar ik heb mijn hart verpand aan mijn Lotgenoten Vlaanderen en binnen enkele
weken lopen we alweer van Parijs naar Rotterdam voor het goede doel.
Groetjes aan iedereen en een duveltje gaan drinken met
mij is altijd mogelijk.
Bezoek aan het Brussels parlement, met de meest ingewikkelde structuur van allemaal. De mooie infrastructuur is al even ingewikkeld als dit parlement zelf, gangetje hier, deurtje daar, trapje op, trapje af. De huidige zetelverdeling : http://www.parlbruparl.irisnet.be/images/RP/hem2011.pdf
Na
de dogsittingsweek was het tijd om weer eens wat anders te ondernemen. Maandag
een kwalitatieve rijke asiel- en migratienamiddag georganiseerd, met drie
aangename sprekers en een 25-tal geëngageerde vraagstellende toehoorders.
Vrijdag waren er afspraken gemaakt met het Vedette Sport marathonteam. Eerst
een gezamenlijke duurloop van een uurtje, ik had me ook gemotiveerd maar na 500
m liep ik eenzaam en alleen. Het ging allemaal te snel en heb dan maar op mijn
eentje een 50 minuutjes zeer, zeer traag gejogd. Na een verkwikkende douche
naar Dijk 34 waar we met 14 samenkwamen voor een etentje en een gezellige
babbel. Het werd een leuke avond, lekker eten, goed gedronken en zeer aangenaam
gezelschap. Spijtig genoeg dienden we rond 24u de zaak te verlaten. De groep
viel uit mekaar, maar de die-hards vonden elkaar in het Kruiske terug. Om 4u `s
morgens heb ik mijn bedje opgezocht. Het was zeer lang geleden dat ik nog zulke
uitspatting had meegemaakt.
Ondanks de welig vloeiende alcoholische dranken van gister was ik zaterdag al
vroeg uit de veren. Naar de markt wat inkopen gedaan en (alweer) de kroeg in.
Het weer was onvoorspelbaar maar de zon kwam er door en met mijn lieftallig
vrouwtje zijn we in ons stadje wat gaan shoppen. We kwamen onderweg enkele
bekenden tegen en (alweer) op café!!! We hadden ondertussen wel onze culturele
interesse wat aangescherpt door in de St. Gummaruskerk de tentoonstelling
"Oog in Oog" (glasramen) (http://www.kerknet.be/microsite/Broederschapsintgummaruslier/nieuws_detail.php?subsiteID=2363&nieuwsID=106944) te bezoeken. Special prize voor de
Lierenaars 1 euro. Ook de schatkamer was voor de bezoekers geopend en de kist
van St. Gummarus staat nu permanent tentoongesteld onder een glazen stolp.
`s Avonds met ons tweetjes naar CC De Mol voor een optreden van Laïs (http://www.maandacht.be/songs-we-embrace). Vorige
keer was het ons niet echt bevallen en we hoopten op beterschap. En of het
beter was, het was ronduit schitterend. Ze zongen, zoals ze zelf beweerden,
liedjes die zij graag hoorden. Er waren bekende nummers bij (Son of a
preacherman, een beatlesnummer enz...) maar ook een lidje uit Bosnië, eentje
uit Israel een nummer van Madou. En als bisnummers nog enkele folknummers om af
te sluiten met een a capella-song (zonder microfoons). En dan (alweer) het café
in, met vrienden nog enkele Duveltjes geconsumeerd en dan ons bedje opgezocht.
Zondag hebben we een er en rustdag van gemaakt, een sportieve, marathon van
Londen gezien en Luik-Bastenaken-Luik. En eentje zonder alcohol, hahaha.
Een nieuwe week staat voor de deur.
Een beetje zenuwen want maandag heb ik controle bij mijn oncoloog.
Maandag telefoontje gekregen van mijn broertje of ik wou meegaan naar de Waalse Pijl. Zulke vragen moet je aan mij niet teveel stellen en mijn antwoord was een volmondig ja. Gistermorgen om 8u30 stond ik vertrekkensklaar, warme jas, een beetje drank en wat snoepgoed en zelfs handschoenen in mijn rugzak gepropt. Anderhalf uurtje later stonden we aan de poorten van het voetbalstadion van het pas in 2de kampioen gespeelde Charleroi. Van alle drukte op de autowegen hadden we geen last gehad, zelfs de brug in Vilvoorde lag er in filenormen desolaat bij. Onze wagen geparkeerd en wij mengden ons, als echte kenners, onder het rondlopende publiek, om toch maar een glimp op te vangen van de helden van het stalen ros. Man, man, man je kon ze gewoon aanraken en de meesten zonder capsones (toch een ander sportmens dan die over het paard getilde voetballertjes). Oog in oog stond ik met de vedettes van het wielerpeloton, enkel Gilbert en Van den Broeck (een zeer norse jongen heb hem nog nooit zien lachen) zijn wat onbereikbaar. Sommige supporters gaan wel ver om een glimp of een handtekening te bemachtigen van deze fietsende stervelingen. Maar de meesten zijn zeer bereikbaar een foto, een handtekening, ja zelfs een praatje kan er best af. En dan die fietsjes waar deze heren mee rondtoeren, beauties zijn het gewoon en wij konden er naar kijken en ze zelfs aanraken. Aan mij is al dat fetisjisme niet besteed en vanop afstand heb ik het gadegeslagen. Een wondere wereld de wielrennerij. Na de start, in de regen, wij terug de wagen in en op weg naar Andenne waar we onze stop- en kijkplaatsen hadden uitgekozen. Onderweg aan belgisisme gedaan, een waals fritje met een vlaams pintje verorberd, was wel lekker. Een 500m van de Cote de Peu d Eau onze wagen neergezet en een halfuurtje later waren de renners in aantocht. Twee voorop, dan nog eentje en dan de ganse meute in een stevig tempo met de ganse Lotto-ploeg voorop (waarom begrijp ik niet met nog 84 km te rijden maar ja...). Ondertussen kennisgemaakt met één van de kinesisten van de BMC-ploeg, in het Engels, bleek dat deze heer een doodgewone Vlaming was. Belachelijk natuurlijk. Terug de wagen in voor een doorsteekje van 1,5km naar de Cote de Grogne. Zelfde verhaal 2, 1 en de ganse bende. Na de doortocht van de ganse karavaan, wat zijn al die chauffeurs gekken achter hun stuur, zij denken dat ze alleen op wereld zijn, de auto in en naar Andenne. Een Waalse kroeg opgezocht en de laatste 25 km op tv gevolgd. Met een duveltje en een trappistje wat moet een mens nog meer. Na de aankomst nog anderhalfuurtje in de wagen en rond 18u30 zet mijn broertje me aan de voordeur af. Ik heb echt genoten van dit wonderbaarlijk wieleravontuur, het is inderdaad een heel speciaal wereldje.
Donderdagmiddag vergadering met de kern van GroenPlus, `s avonds vergadering Lier 800. En om te socializen nog een pintje gaan drinken. Een mens moet zijn hoofd toch kunnen leegmaken na al dat vergaderen. Vrijdagmorgend wakker worden naast een "fantastisch" vrouwtje waar ik 33 jaar mee getrouwd ben. Een lekker ontbijtje, wat boodschappen en `s middags in Mortsel, de Vlegel (http://www.devlegel.be/promos2012a.pdf) lekker gaan eten. In Lier nog wat aan side-see-shopping gedaan en naar huis want onze dochter, schoonzoon en hun hond kwamen op bezoek. `s Avonds waren we uitgenodigd op de "Nacht van de Sport". Ik ben wel geen lid meer van de sportraad maar blijkbaar vondt iemand het opportuun om ons in de bloemtjes te zetten voor al het gepresteerde werk (op sportief vlak). Als ik er zelf eens rustig over nadenk dan is dat nogal wat, kortom ik hoef niet bescheiden te zijn Als iedere Lierenaar iets zou presteren voor zijn stad dan zou ze er al heel wat beter uitzien. Na een korte opsomming door sportraadvoorzitter Jo Docx werd mijn vrouw een bloemetje aangeboden en ikzelf onder de drank bedolven (http://www.lierinbeeld.be/nieuws9/pics/nachtvandesport/index.htm). Dat is nu al de 2de keer dat men poogt van mij een "alcoholicus" te maken. Ook op de nieuwjaarsreceptie van SP.a-Groen werd ik met alcoholische dranken overladen. Ik drink wel graag een duveltje maar spijtig genoeg lust ik de meeste bieren niet. Maar we lossen dat wel op, kandidaten om eens een avondje bierproeven te organiseren zijn bij mij van harte welkom. Zondagmorgen vroeg uit de veren want het was de organisatie van onze 4de ontbijtjogging. Ditmaal (en ook éénmalig) niet in het teken van kanker, maar ten bate van de school van onze dochter. Lees rustig onderstaande krantenartikels en je begrijpt dat een papa op zijn eigenste manier tracht om zijn dochter te helpen. En ik mag denken dat het goed gelukt is, 160 eters waarvan een 30-tal joggers en een 40-tal wandelaars plus nog 14 topatleten die na hun trainingstochtje van 35km, de moeite hebben gedaan om een hapje te komen verorberen. En met de hulp van haar collega`s en vooral ook haar leerlingen is alles fantastisch verlopen. Even wil ik toch Koen Wellens van traiteur Familia (http://www.familia-nijlen.be/) in Nijlen bedanken omdat hij ons al 4 jaar voorziet van een geweldig lekkere en uitgebreide ontbijttafel. Om 20u stonden we paraat om naar ons cultureel centrum te wandelen en een optreden van Stef Bos mee te pikken. Mijn vrouwtje bracht meer enthousiasme op dan ik. Hij babbelde nogal veel, het gaf soms de schijn dat er een stand-up comedian bezig was. Ik heb ook veel gelachen maar ik zou zeggen schoenmaker blijf bij je leest en zing, zing, zing liedjesmaker! Zondag was het platte rust of toch bijna want ik heb `s morgens mijn moed en mijn sloefjes bijeen gezocht en nog eens een poging tot lopen ondernomen. Maar het lukt allemaal niet zo goed en de goesting is al lang opgesoupeerd. Maar ik heb het 5km volgehouden en ik zal nog wel eens een volgende poging ondernemen. Dit was een heerlijk weekendje DRUK, deze week wat vergaderen, een doktersbezoek en in het weekend kun je ons vinden in Valkenburg. Ik ga de aankomst van het komende WK-wielrennen al even verkennen, maar vooral de eetetablissementen dragen mijn voorkeur.
Donderdag naar Brussel en alle treinen die ik nodig had stopten en vertokken netjes op tijd. Je zal mij hier niet horen "klagen". Overleg GroenPlus (nu zonder uitroepteken) met het nationaal bestuur vooral ivm onderwerpen die voor senioren van belang zijn. Vrijdagavond met mijn vrouwtje gaan "chinezen" (http://pekinglier.zystar.be/index.html). Wie gaat er nu nog naar een chinees restaurant hoor ik jullie al denken maar toch. Enkele weken voordien hadden we al zin, maar het kwam er niet van en ook nu hadden we een ander idee. Maar de goesting, het was immers al superlang geleden, en het sentiment, meer dan 35 jaar geleden was "een chinees" ons (mijn vrouwtje en ik) eerste etentje. En of het heeft gesmaakt, een pikant soepje, loempia met cury en 4 chinese gerechten waar ik jullie de naam moet schuldig blijven. Daarbij een echt vlaamse Duvel en supergezellig gezelschap, wat wil een man nog meer. Zaterdagmorgend naar de markt, alleen, mijn vrouwtje werd door onze dochter stevig onder handen genomen. Ge kent dat wel dat van die komkommers op de ogen en toestanden!!! Kip, vis, pistoleetjes gekocht en dan met mijn broer een koffiteje (???) gaan drinken. Op tijd naar huis, eten en dan naar de natuurlopen. Neen, nog steeds niet om mee te lopen, maar ik heb wat rondgefietst (het marathonteam wat aangemoedigd) en enkele fotootjes genomen. Om uiteindelijk in het cafetaria terecht te komen en mij volop aan de drank (Duvel) te begeven. Ik moet toegeven dat ik een paar intelligente tooggesprekken heb gevoerd. Moest mij nog naar huis haasten want we werden in Mechelen verwacht voor de plaatselijke Groenreceptie (http://www.rtv.be/artikels/nieuws/2012012117574114_nieuwjaarsreceptie-groen-mechelen). Veel GroenPlussers maar de jongeren waren in de meerderheid. Waar blijven de 40- en 50-ers? Ook op de andere recepties leek ons dat een opvallende trend. Misschien zijn deze generaties overgestapt naar de NVA, want dat doet bijna iedereen tegenwoordig. Postjes rapen noemt dat. Normaal doe ik zondag mijn loopje maar ik heb er mijn buik (die wel dikker wordt) wat van vol. Altijd maar tot dezelfde vaststelling komen dat het hoegenaamd niet loopt zoals het moet (en dan spreek ik nog niet van "zoals ik het wil") een mens raakt er lichtjes door gefrustreerd. Gelukkig mocht ik de ganse dag behangpapier van de muur halen (frustratie weg)en hebben we onze slaapkamer leeggemaakt. Schilderen, een nieuw (Quick-Step)-vloertje, een vals plafondje en een nieuwe slaapkamer. Binnen enkele weken zullen we kunnen genieten van splinternieuw slaapcomfort. Ik hou jullie op de hoogte.
De massa is in aantocht.
Drinken, zeer belangrijk Michel, de Lierse sportfunctionaris in goede doen
Staf en Gille De "aankomstverzorgers"
Wie gaat hier arriveren? Natuurlijk mag er gelachen worden.
Wat zullen we drinken? Wie kent dit liedje van Bots (uit een ver verleden!!!)nog? Het weekend is de ideale periode om jezelf die vraag te stellen. Ik heb de indruk dat het allemaal wat op zijn kop staat, vroeger gingen we ergens eten en opteerde men voor aangepaste dranken. Nu drinken we en opteren om ook nog iets te eten. Vrijdag hadden we vrienden op bezoek (uit Gent) en we spraken af in een café om iets te drinken. En dan naar huis waar mijn vrouwtje een geweldig dineetje had klaargemaakt. Lekker eten, goed gedronken, aangenaam gezelschap, kortom een ideaal begin van een nieuw weekend. We hebben stilaan onze wekelijkse gewoonte om naar de zaterdagmarkt te gaan terug ingevoerd. Maar we vergeten absoluut het sociale aspect niet dus na een uurtje zitten we al gezellig in de kroeg en beginnen doen we met een koffietje maar ... . We kennen altijd wel iemand en zo loopt het marktbezoek meestal uit tot een uur of één, of twee (???). Tijd om toch iets te eten. Ons klaargemaakt om naar de nationale Groen-receptie te gaan in een alweer schitterend decor, Horta-zaal in het centraal-station te Brussel. Wat zullen we drinken? Gelukkig was er bier, wijn, cava en toestanden zijn echt niet aan mij besteed. Toespraken genoeg hapjes iets minder, maar ja het is crisis voor iedereen nietwaar. Zondagmorgen, loopmoment, stilaan begint de moed (maar vooral de goesting) in mijn schoenen te zinken. Want het gaat echt wel niet goed. Nog een saunatje, een flinke douche en op weg naar Zele voor onze allereerste babyborrel. Wijn, cava niet voor mij maar een fris pintje mocht ook. En hier waren wel voldoende hapjes (plus nog taart). Deze week zal ik het drankgehalte toch iets afbouwen want mijn voorkant begint stilaan alsmaar rondere vormen aan te nemen.
Deze namiddag naar de bib, met mijn zelf verlengde boeken (http://bibliotheek.lier.be/Praktisch/Verlengen_en_reserveren). Overtuigd dat ik pas op 14 jan. mijn geleende en verlengde boeken moest inleveren. Groot was mijn verbazing als men me meedeelde dat ik een boete moest betalen. Ik probeerde nog wat tegen te pruttelen overtuigd van mijn groot gelijk. Ik diende, na controle van mijn eigen ticketje (waarop stond 4 jan.), ruiterlijk toe te geven dat ik in fout was. Ok dus betalen we de boete. Maar ik had nog een tweede boete, 0,60 euro portkosten. Nu gaat het me niet om dat miniscule bedrag, maar ik wil wel weten waarom ik betaal. Geen boetebrief, geen telefoon, geen mail? Bellen en mailen doet men niet enkel stuurt men na een bepaalde tijd (???) een boetebrief die inderdaad 0,60 euro kost (http://bibliotheek.lier.be/Praktisch/Wat_kost_het). Bij een volgende gelegenheid, die er hopelijk niet komt, ga trachten mijn boeken op tijd in te leveren, zou ik dan met plezier een "boetebrief" ontvangen. Tenminste om die 0,60 euro te wettigen.
Zoals jullie in één van de onderstaande artikels al hebt gelezen gaat het met mijn sportieve prestaties echt niet goed. Maar ik ben een volhouder. Vanmorgen, mooi weertje, niet te koud dus mijn trainingspakje en mijn sloefjes aan. Een rondje vest is maar dan voldoende. Na enkele km`tjes, verzuring van de benen, ademhaling volledig tilt, kortom geen beterschap in zicht. Toch heb ik een leuke ervaring gehad. Voor mij stapte een jongeman met een i-pod (of iets dergelijks op zijn hoofd) die dacht dat hij alleen op de wereld was en uit volle borst met zijn muziek meezong. Vals klonk het wel en hij was totaal verrast toen ik hem passeerde. Ik heb hem de raad gegeven gewoon verder te blijven doen zoals hij bezig was en ik denk dat hij het nog gedaan heeft ook. Dit bracht me wel op een idee. Als ooit de vesten allemaal verlicht zijn (???) kan men misschien om de paar palen een "boxje" (waaruit muziek komt) hangen om de stadsvesten nog aangenamer te maken. Muziek op de vesten klinkt dat niet als muziek in de oren! En nu wachten we af. Ondertussen heb ik een half uurtje in onze huissauna gezeten en alle vermoeidheid is uit mijn veeg lijfje verdwenen.
Een tijdje geleden heb ik op ditzelfde blogje een artikeltje (sprookjesachtig verteld) neergepend over het reilen en zeilen met de trein. Vandaag had ik er eentje nodig dat naar Brussel spoorde en me in de late namiddag terug in Lier zou brengen. Vanmorgen verliep alles very smouthly en als een tevreden man heb ik een ganse dag vergaderd en gedebatteerd met het nationaal bestuur van Groen!Plus (http://www.groen-plus.be/). Vooral de voormiddag was zeer rijk gestoffeerd al was het onderwerp, zo dacht ikzelf, nog niet echt aan mij besteed "Recht op een waardig levenseinde". Magda Aelvoet, Groen!-politica, Jan Coel, bezig met palliatieve zorgen en Leon Favits van "Recht op waardig sterven" (http://www.rws.be/) hebben op een voor iedereen verstaanbare manier hun verwachtingen, hun vragen en antwoorden over deze zeer delicate materie uitgelegd. Al voel ik mij niet geroepen om hier al mee bezig te zijn, toch was ik zeer blij om naar deze deskundige uitleg geluisterd te hebben. En toen was het tijd om naar huis te rijden, met de trein uiteraard. Ik had enkele mogelijkheden opgezocht en het idee om een rechtstreekse trein van Brussel naar Lier te nemen leek me opperbest. Maar dit was zonder de NMBS gerekend. Wat las ik op de elektronische duidingsborden : Brussel -Turnhout, via Mechelen (en ook Lier) : De trein vertrekt in een ander station. Geloof het of niet maar echt waar dit is toch te gek om los te lopen. En als je nu hoopt dat er bijstaat in welk ander station, ok dan kun je daar eventueel nog op inspelen, maar zelfs dat kregen we niet te weten. Ik heb wijselijk de trein naar Berchem genomen en vandaar naar Lier want anders had ik misschien nog aan het zoeken geweest waar mijn trein eigenlijk zou vertrekken. Veel succes aan de mensen die toch op zoek zijn gegaan. Met de trein is altijd een beetje reizen, maar als je niet meer weet vanuit welk station wordt dit reizen wel optimaal bemoeilijkt.
Vandaag staat Antwerpen voor worstenbrood en appelbollen. Naar jaarlijkse gewoonte organiseren de "Antwerpse Groen!e Senioren" hun nieuwjaarsreceptie met beide voornoemde ingrediënten. Vanmorgen op tijd naar Berchem om alles klaar te zetten voor de ontvangst van een 60-tal aanwezigen. Na enkele toespraken, jaaroverlopingen en toekomstplannen werd er stevig geknabbeld aan de heerlijke worstenbroden en ovenverse appelbollen. Onze grote leider Wouter Van Besien kwam, met enige vertraging, alle senioren een geweldig nieuw jaar wensen en ons op het hart drukken dat senioren in een politieke partij meer dan nodig zijn. Opgeruimd staat altijd netjes en met een gerust gemoed de trein op naar Lier. Zondagmorgen stond in het verleden altijd garant voor sport, maar is sinds mijn operatie een ver van mijn bed show geworden. Na 2 totaal mislukt pogingen (vorige week) werd het ook nu een maat voor niets. Ja ik kon rustig mijn 4 km`tjes (rond de stadsvesten) afwerken maar ... . ... veel vreugde een genot heb ik er niet aan beleefd. Mijn hart zou normaal goed tot beter moeten functioneren maar dat is helemaal niet het geval. Een zeer, maar zeer abnormale ademhaling, verzuring na zeer korte tijd en veel tijd nodig om te recuperen, kortom geen plezierig gevoel. Hopelijk brengt tijd raad en gaat het in de toekomst beter, maar diegen die mij kennen weten dat me dit heel moeilijk valt. De rest van het weekend was een aaneenschakeling van recepties en toestanden, maar wordt door mij niet als een noodzakelijk kwaad beschouwd. Partijgebonden recepties of deze van onze stad, alleen of samen met mijn vrouwtje het waren aangename bezigheden met meestal aangename mensen en niet te vergeten fantastische hapjes en een overvloed aan drankjes. Zaterdag was het de eerste Sp.A - Groen!receptie in Lier, met veel aanwezigen. Totaal onverwacht werd ikzelf in de bloemetjes (is dit wel de juiste uitdrukking) en "bedankt voor bewezen diensten". Alleen zijn de bloemetjes vervangen door een mand bier (20 verschillende stuks aub) of hoe men van een ex-voorzitter een alcoholicus maakt. Ik zal ze met plezier "lazarus" maken. En morgen, morgen mijn eerste vergadering van het nieuwe jaar, maar van één diing ben ik zeker het zullen er heel wat minder worden dan in 2011.
Ieder zichzelfrespecterende burger maakt elk nieuwe jaar voornemens. Zelfs enkel maar GOEDE voornemens zou ik denken. Wel ik ook en de confrontatie vanmorgen met de harde realiteit heeft er mij nog eentje extra bezorgd. 97kg op de schaal van Roberval (http://www.math4all.nl/Wiskundegeschiedenis/Wiskundigen/Roberval.html) liet me eventjes bleek uitslaan. Mijn vrouwtje en ik hebben de koe bij de horens gevat en ons eerste loopje van 2012 zit er op. Weinigen hebben met ons deze ervaring gedeeld, amper 6 lopers (1 vrouw), een handsvol wandelaars (bijna allemaal met een hond), 2 jongeren die niet wisten of dit vandaag de laatste dag van het jaar of de eerste dag van het nieuwe jaar is en enkele fietsers. Het waren bijna allemaal wezens van het mannelijke geslacht. Wij stelden ons de vraag of de vrouwen eerst opstaan en het feestje van de avond ervoor moeten opruimen? Dames jullie mogen me altijd antwoorden. Natuurlijk heb ik nog meer "goede voornemens" en die wil ik jullie hiermee allemaal toewensen. Hopelijk hebben jullie 2011 in schoonheid afgesloten en de balans (positieve???) opgemaakt. Mag 2012 een jaar van vrede, vriendschap en vreugde zijn, met een schat aan nieuwe positieve ervaringen, kennismakingen met een hoop nieuwe medemensen en alles wat jullie jezelf nog willen wensen. Mijn eerste artikeltje zit er op en hopelijk kunnen er dit nieuwe jaar nog veel volgen. Tot één dezer dagen, op recepties of waar dan ook zullen wij samen met jullie het glas "vol goede voornemens" (http://www.theinsiders.eu/site/index.php?section=campagne/blogdetail&country=1&campagne=2066&id=2477) heffen.
Het is me gelukt. De bedoeling van mijn "anders-gaan-leven" stijl was om terug tot een gewicht van 90kg te komen. Sinds 19 november (97kg) eet ik terug gezonder, drink ik wat minder alcohol, probeer ik wat meer te bewegen (maar dat lukt niet altijd) en het resultaat was vanmorgen exact 90kg. Proficiat aan mezelf! Nu komen de feestdagen er aan en ga ik me absoluut laten gaan maar nadien is de showtime over en begin ik terug opnieuw, mijn streefdoel wordt dan 85kg.
mijn kilometers vorderden hoe harder het ging regenen. Ik had een afspraak met mijn vrouwtje om onderweg een stopje in te lassen en samen met de bomma en bompa iets te consumeren. Wijselijk ben ik toch maar naar huis gegaan. ik was nat tot op mijn onderbroek, in mijn schoenen kon ik zwemmen in één woord uitgedrukt ik was z..knat. Op het laatst had ik koude benen (van de nattigheid). Spijtig genoeg heb ik vanmorgen al gesaunaat dus een warme douche zal me deugd doen. En dan iets warm drinken, een oxootje denk ik.
De vergroening van de vergrijzing slaat toe, je zal het maar merken.
In CC De Mol was onze goede, oude vriend Urbanus (
"Gaston" 
Het bezoek werd opgefleurd door een Nijlens zangtrio die ons Nellytje er van overtuigden een stevige neut jenever te drinken. De tentoonstelling "Breugelland, vertier en trammelant" (
Zondagmiddag na een stevig wandelingetje hebben we een vluchtig (je kon er over de kopen lopen) bezoek gebracht aan de "Wereldmarkt". 
Vanmorgen was het "Sporteldag" in Lier. Onder de vakkundige leiding van de stedelijke sportdienst (bestaat dat eigenlijk nog???) hadden alle 50-plussers de kans om een voormiddag te bewegen.Op het programma stond petanque, tai chi, linedance, tafeltennis en GPS-wandelen. Afsluiten deden we met een broodjeslunch.
GPS-wandelen, was ik vanmorgen om 9u30, met wandelschoenen en prachtig weer, helemaal klaar om onze stad GPS-wijze te leren ontdekken.
gespeeld ook. De mannenploeg was beter maar wij waren "de schoonste" ploeg. 
Het werd Baarschot (
in het bijzijn van Sado, die zich geweldig geamuseerd heeft. Enkele malen lekker gaan eten, onze dochter haar verjaardag gevierd, `s avonds spelletjes gespeeld of wat tv gekeken (8 nederlandse posten waar nog minder te zien is dan bij ons en de reclameblokken lopen de spuigaten uit). De eerste week is voorbijgevlogen.
gaan lunchen. Maar we zijn teruggeweest,`s morgens het stadje bezocht, een lunchke : een half eentje : soep, boterhammen met kaas, hesp en eiersalade en een "broodje kroket" (hoe kan ik mezelf hiertoe verlagen?) en een "witte trappist" (blijkbaar enig in de wereld maar wel pittig van smaak). In de namiddag een stevige wandeling 
in de Oisterwijkse bossen en vennen.
werden enkele paaltjes in de grond geklopt die de eigenlijke voetweg moeten afbakenen. Hopelijk wordt er toch nog werk van gemaakt en kunnen de Lierenaars en Hooiktenaars terug ten volle genieten van deze voetweg. En ik heb de indruk dat er nog zulke voetwegen zijn die nog niet onderhanden zijn genomen. Er is dus duidelijk nog werk aan de winkel en Hanne, 
de afgevaardigde van de vzw Trage Wegen (
(ongeveer 11km) van gemaakt en geprofiteerd van de mooie natuurrijke omgeving. 
, 18, 20, 12 (Leuvensepoort) en 9 terug naar de Merelstraat. Een kleine 10km als ik het even vluchtig becijfer. 
Goeiemorgen Lier, hopelijk heeft iedereen zijn kater, hetzij van de drank hetzij een politieke kater, doorgespoeld want het leven gaat op zijn gestaag ritme verder.
stadje worden, aan verhoogde belastingen heeft iedereen een broertje dood (maar zitten we niet met een schuldenlast van 2000 euro per inwoner, ja u leest goed ik heb het ook 3 keer nagekeken). 
zien over het "verwenweekend"
"Parijs-Rotterdam". Via YouTube te bewonderen 
en rond 17u terug aan het beginpunt. Voor mij en onze
dochter tijd om afscheid te nemen. De rest bleef nog rustig verderfeesten. Nog
een treintje van Mol naar Lier en me vlug klaarmaken was de boodschap. 
de massa wandelaars, lopers en bezoekers.
Thuis gekomen wissellen van kledij en op weg naar de Grote Markt waar het volk
in grote getale aanwezig was. Vooral veel vrouwen (iets met Jet had het te
maken) maar onze stad bruiste van het leven, alle terrasjes zaten overvol. Mijn
vrouwtje had een afspraak met enkele vriendinnen dus ik was (tijdelijk???)
overbodig. Heb mij op het Zimmerplein op een terras gezet, af en toe een
babbeltje gedaan maar vooral mijn dorst gelest (na het lopen is dat toch normaal
of niet?). 
Lier voor altijd "mijn" stad
En ja Lier was aanwezig, misschien iets minder volk dan ik persoonlijk verwacht had maar de markt was redelijk gevuld met enthousiaste zanger(e)s(sen). Met een zeer gedreven koor, een goeie pianist en een welwillend publiek kon het niet fout lopen. Na enkele schuchtere aanlooppogingen haalde de Lierenaar, bij de definitieve opname, zijn beste stemgeluid naar boven. Of dit nu alles iets uithaald? Als men niets doet gebeurd er ook niets, blijven de aandacht vragen is een noodzaak. Het is niet zoals een bepaalde Lierse schepen op één van de voorbije debatten aanhaalde "als men in Rio en Kopenhagen nog geen overeenstemming bereikt wat moeten wij er ons dan mee bezig houden".
een minimumvereiste. Met wat familie en vrienden hebben we een stevig pintje gedronken en genoten van een zeer lekkere (het was inderdaad zeer lekker) en smakelijke BBQ. Een heerlijk buffet en 2 malse sappige stukken vlees (mijn excuses aan het klimaat, maar ik lust het zo graag) mijn maagje werd goed gevuld. 
"De leukste en langste wandeling". Om 9u30 stond ik, alleen, paraat om mijn 12,5 km onder mijn schoentjes te schuiven. Ik kreeg een plannetje en de nodige knooppunten om mijn weg in mijn eigen stad te vinden. Plaatje nr 1
hangt naast café Refuge en loopt tot aan het einde van de Vismarkt. Een ommetje langs de St. Gummaruskerk en het Spuihuis 
bracht mij via de dijken en de Kromme Ham in de Oude Lier waar er een rustplaats voorzien was. Met een koffietje heb ik daar mijn vrouwtje, mijn broer en zijn vriend Marc en mijn schoonzus opgewacht. Na nog een drankje bereikten we via Nazarethdreef, Zaat en een stukje binnenstad de eindbestemming, het Zimmerplein. Nog een beetje genoten van "Dip en Dive", 
een Liers vlaaike verorberd en nog wat extra vocht om de innerlijke mens te verstevigen. Tijd om huiswaarts te rijden en ons tv`tje op te zetten. Het wk-wielrennen zou immers één groot Belgisch feest worden. En of het een feest werd, zij waren duidelijk de sterkste ploeg en met de beste renner in hun midden kon het eigenlijk niet meer fout gaan. Philip Gilbert werd wereldkampioen met de steun van een overheersend Belgisch team. Het was genieten merci jongens.
(1ste Trappistenmarathon) van Vorselaar en "het zonneke scheen op mijn bolleke".De meeste medewerkers waren al enkele uren hard aan het werken als ik rond 9u mijn autootje (het was toch autoloze zondag niet) parkeerde. Nog wat papierwerk gedaan, een vertrek 
een dame met een heel mooie stem (
langs de Nete, heerlijk genieten. Niet teveel langs het water maar wel enkele stukjes gefietst die ons langs 
de boomgaarden van Emblem loodsten. In de Lisper (nog nooit eerder bezocht) een frisse 33-er gesnoept om af te sluiten in ons eigen stadje met een grote coupe.
op Plaslaar van Natuurpunt. Leuke contacten gelegd en een gageleertje gedronken. `s Avonds stond het volksbuffet "Onder de bomen" op het programma. Het was heerlijk, veel volk, lekker eten (ik ben al vergeten wat er allemaal was) mooi weer en een aangenaam gezelschap. Kennis gemaakt met een jong in Lier aanbeland koppeltje.
waar nu mijn jongste broertje woont.
deed zijn uiterste best om de vragen zo goed mogelijk op te lossen en tegelijkertijd nog te genieten van al het moois dat Lier te bieden heeft. En geloof me, chauvinistisch als ik ben, dat is wel wat. Ergens onderweg genoten we een klein beetje van het optreden van een Liers bandje 
(één van de leden behoort tot de familie). Halverwege was de afspraak om een kleine bierproeverij te houden met 3, laten we het maar, Lierse bieren noemen (er wordt wel geen enkel van deze biertjes hier gebrouwen). Onze Limburgse gasten waren zelfs vereerd dat er eentje in Opitter gemaakt wordt. Caves, St.Gummarusbier en de Liter van Pallieter passeerden in volgorde van alcoholgehalte onze smaakpapillen. Met dank aan Cony 
van café Refuge (sluikreclame is hier op zijn plaats).
en een koffie met een Liers vlaaike werden optimaal door onze gasten (en onszelf) gewaardeerd.
Weken tracht ik te werken aan mijn conditie (een 10-tal kg`tjes minder zou leuk zijn) maar het lukt me niet. Het karakter dat ik vroeger kon opbrengen om te gaan trainen is mij totaal ontglipt. Waarom? De geneugten des levens passeren de laatste tijd (maanden???) als een sneltrein. En met vreugde stap ik elke station weer terug op die trein. Voornemen : in het weekend kan en mag alles, maar gedurende de week, geen alcohol, geen overdreven voedingstoenames en proberen een beetje te sporten.Niets maar dan ook niets blijft er van heel. Maandag heb ik me gewaagd aan een loopje van 8 km maar nu vind ik het te warm (uiteraard is dit een uitvlucht). In de namiddag op een terrasje wat jongere familie tegengekomen en `s avonds in de Soetemin 
(
Een absolute aanrader, wij kenden het van haar nog pluim, maar het eten was er zeer lekker en zij hebben wel een 15-tal bieren van het vat. En de kaart bevat een 60-tal whiskey`s ik heb het maar vluchtig bekeken. 
De OS zijn voorbij, 14 dagen topsport. 12 dagen heb ik voor mij tv gezeten meelevend, genietend, gefrustreerd kijkend, grote ogen trekkend. Het waren fantastische spelen niet alleen qua prestatie maar ook de omkadering en het emo-gevoel scheerden hoge toppen. Bijna 50 wereldrecords, 120 olympische records, ontelbare nationale records (waaronder ook enkele Belgische) maar ook volle stadions 
(op de eerste 3 dagen na), dolenthousiaste, vooral Engelse toeschouwers en zeer, tot tranen (uit vreugde of verdriet) toe, emotioneel bewogen atleten. Brood en spelen blijven nog steeds een zeer actueel gegeven, want even zetten de mensen hun problemen opzij om oog te hebben voor mensen die jaren hun lichaam pijnigden om te bereiken wat hen nu overkomen is. 
(maar is hij van geboorte ook geen Nederlander?). Het moment voor mezelf het podium bij de 5000m bij de vrouwen : Meseret Defar 
en Tirunesh Dibaba. Dit waren echte tranen, een emo-moment om nooit te vergeten langs de ene kant en een ongeïnteresseerde Dibaba waar enkel goud telde en het afhalen van brons een totaal overbodig moment was. 
Vorig weekend zijn we met enkele vrienden naar Planckendael geweest. Voor enkelen was het geleden van hun schooltijd en vermits we allen riante 50-ers of zelfs 60-ers zijn is dat inderdaad al zeer, zeer lang geleden.Met 5 zijn we met de fiets gereden, via een binnenweg en de rest via de knooppunten. Het was een leuk tripje in een een stralend weertje. 
geboren zijn. 
en nog een biertje gedronken. 
onderweg een picknickje, 
gelopen en enkele terrasjes gedaan. Toevallig (bestaat dat???) onze vrienden Mieke en Dirk tegengekomen en dan naar Comocomo (
Merci Lucien.
Als je PP meeneemt probeer niet het laatste woord te hebben, neen het allerlaatste woord is onherroepelijk voor PP.
Via Glürns, Kastelbell naar Töll, naar Merano en Bolzano (hoofdstad van Zuid-Tirol), via Brixen, Klausen richting Bolzano, naar Kaltern, Margreid en Salurn om te eindigen in Trento (hoofdstad van Trentino). Het meest mooie stadje was Merano (
fietsvriendelijke stad is Bozen (of Bolzano) (
aangenaam gezelschap wat wil een mens nog meer om een schitterende vakantie door te maken. Ja natuurlijk, eten en drinken. Maar daar hebben we onszelf niets tekort gedaan. 
in mijn
lichaam maar de eerste loopjes vielen al bij al nog mee. Drinken was de
boodschap, door mijn eigen dochter goed ingeprent, en dat lukte aardig.
Langzamerhand echter voelde ik mezelf leeglopen. Je kan dit niet vasthouden
maar het is zuiver een gevoel, de laatste restjes fut verdwenen als sneeuw voor
de zon. Had ik er wel goed aangedaan om hier aan te beginnen? Natuurlijk, als
ik één enkele verplichting heb tegenover mezelf is het dit wel. Tegenover anderen
moet ik me steeds verantwoorden of dit wel gezond is, werken kan je niet maar
wel roparunnen. Laat me eerlijk zijn ik verantwoord mezelf niet meer, iedereen
die goesting heeft mag met me ruilen. 
gemaakt. Meer moet dat niet zijn om samen een gezellige dag door te brengen. Maandag kwam mijn goede vriend Bruno op bezoek, hem gaan afhalen aan het station en een koffietje gaan drinken. Hij mocht mee aanzitten aan tafel en na een stevige maaltijd tijd voor een stevige wandeling. Onderbroken om een Rodenbachje te drinken, dorstigen laven blijft een werk van barmhartigheid. Nog een boterhammetje gegeten en ik heb mijn vriend gezond en wel in het station afgeleverd. Het werd stilaan tijd om een Beaufortje (
(dagkaart kost amper 5 euro) op tram af, wandel naar hier wandel naar daar (soms nogal ver). In Middelkerke gaan eten was een klein avontuurtje, 9 restaurants waren we gepasseerd alvorens er eentje open was. We moeten wel eerlijk zijn in deze maand is er aan de kust nog zeer veel gesloten en te huur en te koop. Gaat het wel echt goed met ons kusttoerisme? Woensdag hadden we een afspraak in Oostende met Kris en zijn vrouw. Hij vertelde honderduit over zijn stad en `s middags zijn we gaan eten in "Stad Kortrijk" (
en dan blijkt Sado belangrijker te zijn dan ik. Kan ik daar mee leven? Ik moet wel. Vrijdag opnieuw bezoek uit Lier. En zoals het met bezoek betaamd, iets gaan drinken wat eten en veel babbelen. In Blankenberge waren de Havenfeesten (vanaf donderdag) in volle bezigheid. Meer volk dan mensen. Na nog een rustige zaterdag was hat tijd om onze biezen te pakken en huiswaarts te keren. Onze dochter was zo vriendelijk om ons thuis moe maar voldaan af te leveren. 
. Ongeveer 2u en half wordt men ondergedompeld in het Lier 
van vroeger en nu. Een aanrader voor iedereen, zij die nog niet geboekt hebben wij kunnen jullie het ten zeerste aanbevelen. Op zes lokaties worden toneeltjes opgevoerd en tijdens de wandeling zorgt een ervaren gids voor de bijkomende uitleg. Je mag een tripje maken met de Moedige Bootvissers 
(
Fietsersbond. En ondanks dat niet alle schepenen 
om de 2 jaar die
ondanks alle moeilijkheden toch tot een gekende, sportieve manifestatie
uitgroeiden. Meewerken aan het bekend maken van onze eigenste sporters door de
organisatie van de 
Nacht van de sport
in deze stad te
verwezenlijken, om mensen dichter bij de zaak te betrekken en om er voor uit te
komen dat dit geen ver-van-mijn-bedshow is maar iets waar vroeg of laat ieder
van ons mee geconfronteerd wordt.
(bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen)
en zeer aangenaam
gezelschap. Spijtig genoeg dienden we rond 24u de zaak te verlaten. De groep
viel uit mekaar, maar de die-hards vonden elkaar in het Kruiske terug. Om 4u `s
morgens heb ik mijn bedje opgezocht. Het was zeer lang geleden dat ik nog zulke
uitspatting had meegemaakt.
(
was voor de bezoekers geopend en de kist
van St. Gummarus staat nu permanent tentoongesteld onder een glazen stolp.
(een zeer norse jongen heb hem nog nooit zien lachen) zijn wat onbereikbaar. Sommige supporters gaan wel ver om een glimp of een handtekening te bemachtigen van deze fietsende stervelingen. Maar de meesten zijn zeer bereikbaar een foto, een handtekening, ja zelfs een praatje kan er best af. En dan die fietsjes waar deze heren mee rondtoeren, beauties zijn het gewoon en wij konden er naar kijken en ze zelfs aanraken. Aan mij is al dat fetisjisme niet besteed en vanop afstand heb ik het gadegeslagen. Een wondere wereld de wielrennerij. 
wij terug de wagen in en op weg naar Andenne waar we onze stop- en kijkplaatsen hadden uitgekozen. Onderweg aan belgisisme gedaan, een waals fritje met een vlaams pintje verorberd, was wel lekker.
onze wagen neergezet en een halfuurtje later waren de renners in aantocht. Twee voorop, dan nog eentje en dan de ganse meute in een stevig tempo met de ganse Lotto-ploeg voorop (waarom begrijp ik niet met nog 84 km te rijden maar ja...). Ondertussen kennisgemaakt met één van de kinesisten van de 
BMC-ploeg, in het Engels, bleek dat deze heer een doodgewone Vlaming was. Belachelijk natuurlijk. Terug de wagen in voor een doorsteekje van 1,5km naar de Cote de Grogne. Zelfde verhaal 2, 1 en de ganse bende. Na de doortocht van de ganse karavaan, wat zijn al die chauffeurs gekken achter hun stuur, zij denken dat ze alleen op wereld zijn, de auto in en naar Andenne. Een Waalse kroeg opgezocht en de laatste 25 km op tv gevolgd. Met een duveltje en een trappistje wat moet een mens nog meer.
en ikzelf onder de drank bedolven 
(
in het centraal-station te Brussel. Wat zullen we drinken? Gelukkig was er bier, wijn, cava en toestanden zijn echt niet aan mij besteed. Toespraken genoeg hapjes iets minder, maar ja het is crisis voor iedereen nietwaar. 
voor onze allereerste babyborrel. Wijn, cava niet voor mij maar een fris pintje mocht ook. En hier waren wel voldoende hapjes (plus nog taart). 
Een tijdje geleden heb ik op ditzelfde blogje een artikeltje (sprookjesachtig verteld) neergepend over het reilen en zeilen met de trein. Vandaag had ik er eentje nodig dat naar Brussel spoorde en me in de late namiddag terug in Lier zou brengen. Vanmorgen verliep alles very smouthly en als een tevreden man heb ik een ganse dag vergaderd en gedebatteerd met het nationaal bestuur van Groen!Plus (
want anders had ik misschien nog aan het zoeken geweest waar mijn trein eigenlijk zou vertrekken. Veel succes aan de mensen die toch op zoek zijn gegaan.
Vandaag staat Antwerpen voor worstenbrood en appelbollen. Naar jaarlijkse gewoonte organiseren de "Antwerpse Groen!e Senioren" 
hun nieuwjaarsreceptie met beide voornoemde ingrediënten. Vanmorgen op tijd naar Berchem om alles klaar te zetten voor de ontvangst van een 60-tal aanwezigen. Na enkele toespraken, jaaroverlopingen en toekomstplannen werd er stevig geknabbeld 
aan de heerlijke worstenbroden en ovenverse appelbollen. Onze grote leider Wouter Van Besien kwam, met enige vertraging, alle senioren een geweldig nieuw jaar wensen en ons op het hart drukken dat senioren in een politieke partij meer dan nodig zijn. Opgeruimd staat altijd netjes en met een gerust gemoed de trein op naar Lier.
(20 verschillende stuks aub) of hoe men van een ex-voorzitter een alcoholicus maakt. Ik zal ze met plezier "lazarus" maken.
