Een ganse week leuke dingen gedaan. Veel gaan wandelen met de 2 loebassen Sado en Lex , 3 dagen hoogbezoek gehad van ons Chrisje. Met haar hebben we kerstnacht gevierd en lekker eten gekookt en gegeten.
We zijn enkele keren in Mol gaan lunchen, superleuk en lekker. De Onthaasting (http://www.deonthaasting.be/) is en blijft een absolute aanrader. De winkelstraten in Mol liggen er ondergedompeld in een aangename kerstsfeer. En hier zijn nog winkels, veel meer dan in Lier, een stad die aan het uitsterven is.
Donderdag hebben Chrisje en ikzelf een namiddagje 'koken met plezier' klaargemaakt. Ons voorgerecht hebben we gepikt van Jeroen Meeus (waarvoor dank) met een eigen toets. Het hoofdgerecht bestond uit knolselderpuree, gestoofd witloof, wildsaus met campignons en hertensteak. Om te eindigen met een fruitsalade met een bolletje ijs. Niet 'te' maar wel lekker, ech lekker!!! daarbij de nodige dranken cava, wijn en uiteraard duvel.
De lijn tussen vreugde en verdriet is soms superdun. Zaterdag vanuit Mol naar Mortsel gespoord om mijn vriend Rik mijn laatste groet over te brengen. Een zeer serene dienst voor een supergeëngageerd man. Mooie teksten van alle voorlezers zijn kinderen, zijn klavertje vier (vier charmante vrouwelijke kleinkinderen), zijn broer (vanuit hetbuitenland per brief) en enkele GroenPlussers. de dienst heeft bijna 2 uur geduurd maar verveelde nooit.
Gisteren dochter en kleinkinderen in Eindhoven van het vliegtuig gaan afhalen. De skivakantie, met zeer, zeer, weing sneeuw zit er alweer op.
En vandaag wordt mijn liefste vrouwtje 57 jaar jong. Tijd om het glas te heffen op de nog vele jaren die moeten komen.
Blijf genieten van mijn laatste blogje van 2015. Hopelijk hebben jullie er van genoten voor mij was het een plezier ze te schrijven. Aan iedere lezer bedankt voor 2015 en ik wens jullie allen het allerbeste toe in 2016.
Het is weer eens wat anders. Om 6u gewekt worden door een constant blaffende hond, waarom weet ik niet, het is eens iets anders. En blijkbaar weet hij nog steeds niet van ophouden.
Sinds donderdagmorgen zijn we inwoner van Mol geworden, zij het nu nog tijdelijk. De eerste weekdagen liepen voor mezelf niet zoals ik ze me had voorgesteld. Nadat ik me de vorige weken (super)goed had gevoeld en dat ook aan iedereen had verkondigd heeft de miserie (nou ja een te groot woord!!!) weer toegeslagen. Hoesten, proesten, snotteren en snuiten alles is aan bod gekomen. Ik heb echt drie dagen compleet strijk gelegen. Bed in, bed uit, zetel in, zetel uit alles deed pijn en niets interesseerde of smaakte me.
Ook de kindjes bleken last van droge hoest te hebben en dat is niet leuk vooraleer ze op skivakantie vertrokken.
Ondanks alles hebben we een superleuke driedaagse gehad, boodschappen gaan doen, een koffietje gaan drinken en vooral veel spelen. Samen de tafel dekken en afruimen doet onze Fynn supergraag. Eigenlijk is hij wel een behulpzaam ventje voor zijn leeftijd. En onze Noud die lacht van 's morgens tot 's avonds. Hoe kan een mens nu slecht gezind zijn met zo'n 2 kleppers in huis.
Gisteren hebben we iedereen, dochter en kids afgezet op de luchthaven van Eindhoven en een paar uurtjes later kregen we een sms dat ze goed zijn aangekomen in Salzburg en op weg zijn naar hun "groene" skioord.
Vanaf vandaag onder ons tweetjes, tijdelijk toch want we krijgen officieel bezoek hier in Mol. Straks met onze 2 loebassen gaan wandelen en zelf genieten van het nog altijd vrij warme weer. Maar er is niets aan de hand, deze temperaturen zijn de uitzondering die de regel bevestigen.
Maandag voor de eerste maal met GroenPlus Antwerpen een praatcafé georganiseerd. Nu ja organiseren is een groot woord, het was vorige week plots in mij opgekomen dat we al zoveel vergaderen en dat we dat eens even anders zouden aanpakken. En ik denk dat het gelukt is. Het onderwerp "klimaatverandering" leende er zich natuurlijk toe. Er werd af en toe goed gelachen, maar dat moet ook om iedereen scherp te houden. Maar het werden vrij serieuze gesprekken waar we toch één en ander kunnen mee aanvangen.
Dinsdag was het kernvergadering, maar dat was niet echt spek voor mijn bek. Maar dat valt overal wel eens voor. De donderdag heb ik aan mij laten voorbijgaan, mijn harde schijf stond voor deze week al overvol.
Normaal moesten we woensdag gaan eten in Silo's (http://www.silos.be/) door Gault-Millau uitgeroepen tot "Brasserie van het jaar". Maar wij hebben moeten afhaken omdat mijn vrouwtje zich echt niet al te best voelde. Een spijtige zaak maar we zullen nog wel eens de kans krijgen om er te gaan smullen.
Vrijdag was het uiteraard kidsdag. En wat hebben we ons alweer schitterend geamuseerd. De jongste, ondanks een beetje ziek, die lacht van 's morgens tot 's avonds, als je er maar mee bezig bent. En de oudste is een 'echte' deugniet maar eentje waarvan je het eigenlijk allemaal niet kwalijk neemt. We zijn blijven slapen, kwestie van al een voorproefje te nemen voor einde deze week.
We zijn voor het eerst gaan eten in "Het Looks" (http://fvhetly155.155.axc.nl/) met Ingrid en Werner. We hadden ons wel van uur vergist ern waren een uur te vroeg, dat kan iedereen overkomen en we hebben dan maar een duveltje extra gedronken. De menukaart is beperkt en we hebben een driegangenmenu genomen. Ik heb mijn keuze overgelaten aan de chef-kok en dat was een aangename verrassing. Voorgerecht, carpaccio van hertenkalf en eend als hoofdschotel. Om te eindigen met een appeltaartje en speculoosijs. Superlekker en voor herhaling vatbaar.
Zondagmorgend hadden we een filmontbijt geboekt. De Vredeberg was bomvol met eters en ook dat was heerlijk. En de film The Angel's share (https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Angels%27_Share) was een onverwacht prachtige en aangename film. Een aanrader ook.
Een nieuwe week is weer aangebroken en zoals altijd geniet van alle momenten en misschien tot ergens ... .
Naar aanleiding van een artikel in GVA : http://www.gva.be/cnt/dmf20151207_02008731/overzicht-wat-doet-uw-gemeente-tegen-de-klimaatopwarming?hkey=fad90e155931d27bd69877c1c7a31136&utm_source=gva&utm_medium=nieuwsbrief&utm_campaign=avond_metropool&M_BT=204699862608&adh_i=92720e3e41f89780d52e558304905dc5) wil ik toch even reageren.
Geachte krant,
Al jaren ben ik lezer van jullie krant, ik denk niet dat ik al ooit een soort klachtenbrief heb toegestuurd. Maar nu moet er toch iets van mijn lever.
Gisteren lees ik toevallig een artikel, vind er trouwens vandaag in de krant niets van terug, over wat mijn stad, Lier, doet tegen de klimaatopwarming. En alles zou op aangeven van de burgemeester vermeld staan.
Nu wat mijn eigen stad betreft zij hebben eigenlijk NIETS of bijna niets gedaan.
Na 5 minuten opzoekwerk kan ik ongeveer alles wat hij vermeld tegenspreken
Punt 1 : (Vlaamse regering betaald deze subsidie)
LIER EN REG – Plaatsen superisolerende beglazing Verenigingenlokaal en Buitenschoolse Kinderopvang Koningshooikt 2010-2500-EN-01 13.100,00 13.100,00
Dit is nog van de vorige legislatuur dus niet op conto van dit schepencollege
Punt 2 : (provinciale subsidies, hoeveel heb ik niet teruggevonden)
Lier
Antwerpen
2012-2500-NA-02
lopende
2012-2500-NA-02
Aanleg Groendak Den Bril
Goedgekeurd
SUBSIDIES
Is een project uit 2012 dus ook in de vorige legislatuur.
Punt 3 : kostprijs wordt nooit vermeld
Kerstverlichting vervangen door Led-verlichting : : verbruik : zelfde als 9 broodroosters (onze burgervader gezegd op RTV), maar wel huurprijs van 51 000/jaarbasis en dit voor 5 jaar (daar kan men ander problemen mee oplossen)
Punt 4 :
Week van de mobiliteit : lachertje, zelfs een autovrije zondag kan er niet af
Punt 5 :
Drie bedrijfswagens op CNG (mee ondersteund door Eandis) Vind maar eentje terug waar zijn die 2 anderen naar toe. Is dus ook niet enkel op naam van de stad maar met de medewerking van Eandis
Punt 6 :
Papiervermindering door automatisering van de opvraging notariële akten (is nieuw maar hoeveel gaat dit opbrengen, weinig tot niets)
Punt 7 :
FSC-convenant gecertificeerd hout en papier : sinds 2009. Ook dit is al van de vorige legislatuur.
Punt 8 :
2 wijkcomposteringen voor 120 gezinnen : er zijn er 16000 in Lier. Mooie poging maar de anderen blijven met hun compost zitten. En vermits er veel ouderen in onze stad wonen is dit niet altijd even makkelijk om dit naar het containerpark te brengen.
Misschien zou het toch even goed zijn om, als je dit soort (trouwens zeer interessante) artikels brengt, even te checken of dit allemaal wel klopt. Zoals gezegd heeft het me 5 minuten opzoekingswerk gekost .
Eindelijk nog eens een schrijfsel. Ik heb getracht om elke wandeldag een artikeltje te schrijven over onze gebeurtenissen. Maar daar is nooit een einde aan gebreid. Waarom? Ik weet het eigenlijk zelf niet goed. De laatste dagen in Parijs hebben mij wat overmand en ik weet nog steeds geen antwoord op de vraag wat nu het nut was van onze tocht.
Van bij de start was ik overtuigd dat ik iets moest doen om mijn dochter en kleinkinderen een "nette" wereld aan te bieden, ondanks dat mijn gezondheid en vermoeidheid er zouden onder lijden. Toen kwamen de aanslagen in Parijs en verdween dit doel al deels op de 2de plaats. Wanneer ook nog alle manifestaties werden afgeschaft bleef er van het "doel" niet veel of niets meer over. En het 'toevallige' bezoek aan de plaatsen van onheil (is dit wel juist uitgedrukt) heeft bovenstaande vraag zeker niet helpen oplossen.
De "vraag" heb ik voor mezelf nog steeds niet kunnen beantwoorden. Maar ik heb deze tocht wel een plaats kunnen geven in mijn levensvisie. En ik ben blij dat ik het, zij deels, heb meegemaakt. Het was voor mezelf een erg leerrijke ervaring. Heb een aantal mensen wat van naderbij leren kennen en heb ook voor mezelf geleerd dat ik eigenlijke niets maar dan ook niets weet. Ja over sport en wat aanverwanten kan ik mijn mannetjes staan maar over de echte problemen en hoe ze (misschien) op te lossen daar moet ik grandioos voor passen. Misschien ben ik ook niet zo gedreven als anderen.
Vandaag organiseer ik in Chapo in Berchem een Praat-café over het klimaat en misschien vallen daar welantwoorden uit de lucht die bij mezelf aansluiten.
Geniet nog van jullie volgende dagen en hopelijk komt er terug wat regelmaat in mijn schrijfsels.
Na een goede nachtrust vandaag terug mee gestapt. En het ging verrassend goed. Mesnil-Aubry als startplaats en het zou St. Denis als stopplaats opleveren. Na 5km in Ecouen werden we vervoegd door de rest van de bende. Dirk kan maar 8 personen vervoeren en we zijn nu met 12 dus 2 ritjes maken. Na een 'ongeleid' bezoek, we mochten enkel binnen om een foto te nemen en zonder onze GroenPlus-vlag, aan het kasteel van Ecouen werden de laatste stukjes bos verteerd. Vanaf nu slaat het grijsgrauwe van de banlieus toe.
Voor de laatste keer werden we door Dirk getrakteerd op paprika-soep. In een volgend dorpje stelden we ons voor als Belgen en wat kregen we als antwoord : "Jullie hebben toch geen bazooka's bij". je kan er mee lachen maar het geeft wel aan welke naam we hebben. Is dit misschien de 'kracht van verandering'?
Langs de andere kant werden we aangesproken door een garagist en die trakteerde het 12-koppige gezelschap op een heerlijk tasje koffie en vond het allemaal 'fantastique' wat we presteerden.
Na een cafe-stopje, dames moeten ook naar het toilet, bereikten we St. Denis (vorige week nog totaal belegerd) en we hebben ons niet onveiliger gevoeld als elders. Drie militairen en wat gewapende politie tegengekomen en that's it.
De trein op naar Gare du Nord en nog een laatste kilometer naar ons laatste hotelletje (nu ja meer jeugdherberg, met 4 op een kamer, geen donsdeken maar nog een 'seuze').
Eventjes Apeldoorn gebeld, mijn vrouwtje en dan naar de Thaï gaan eten. Het was lekker. Verrassend werd ik nog door mijn dochter opgebeld, waarvoor dank. En na met Fons nog een laatste half litertje Pelforth te hebben gedronken nu tijd om te gaan slapen.
Ook vandaag geen fotootjes, hij heeft zijn geest gegeven. Maar de batterij is nu aan net opladen en morgen worden jullie extra befotoot.
Geniet en hopelijk tot morgen, onze allerlaatste wandeldag.
Toch nog besloten om een dagje langer te rusten, nu ja rusten, niet mee te stappen. Het was nochtans prachtig weer vanmorgen, na de middag is er wat regen gevallen. Ben met de laatste bus vertrokken en heb samen met Dirk de Match onveilig gemaakt. Trouwens zeer vriendelijke kassierster die onze dommigheden sereen heeft opgelost. Onze rendez-vous plaats was onvindbaar op het gps-systeem dus maar even aan de locals de weg gevraagd. Ons ergens discreet opgesteld maar binnen de kortste keren hadden we al controle. Maar de vriendelijke man liet ons staan als we maar geen 'couchonerie' uithaalden.
Een klein wandelingetje gemaakt en rond 13u arriveerde onze groep wandelaars, uitgebreid sinds gisteren met Lieve en Liliane. We zijn nu met 13 en de fietsers die sinds maandag onderweg zijn met 10 op weg naar ons einddoel Parijs.
De soep was weer superheerlijk en de boterhammetjes smaakten lekker. Na een korte pauze en opgevuld met bananen, mandarijntjes en powerbars vertrok de groep voor de laatste 9km naar Mesnil-Aubry.
Met het busje terug naar ons hotel (eigenlijk de naam niet waardig) van gisteren want de mobilhome van Lieve stond daar geparkeerd. En dan op weg naar onze nieuwe slaapplaats, de voorlaatste in een lange reeks. Vanaf morgen slapen we tot het einde in hetzelfde hotel.
De avondlijke rituelen worden bovengehaald, douchen, wat rusten en avondeten en dan het bed in.
Tot morgen, geniet van jullie avondlijke rituelen.
Vandaag was het een niet-mee-stap-dag. De zware wandeling van gisteren is in mijn knoken blijven zitten en ik voelde dat mijn vatje aan het leeglopen was. Wijselijk besloten om met het busje mee te rijden. En in gezelschap van onze chauffeur Dirk is dat helemaal niet erg.
Vanmorgen eerst Jeannine naar het station van Creil gevoerd. Zij gaat terug naar Belgïe de vermoeidheid speelde haar parten. De mensen waarmee ik op stap ben zijn niet meer van de jongsten en dat heeft zijn invloed.
Het zoeken naar een nieuw busje campinggaz was een heel avontuur, maar is uiteindelijk goed afgelopen. We hebben nieuwe gas om 's middags de zelfbereide soep van Dirk te kunnen verorberen.
Rond 13u30 ontmoeten de stappers ons. Het waren net verzopen waterkiekens, de ganse dag koud en miezerig, er zijn aangenamer toestanden om in te stappen. We hadden eerst het dorpje wat verkend, ergens (goklokaal???) een koffietje gaan drinken en een leuk plaatsje gevonden om ons busje neer te poten. Er werd flink gegeten, de soep was allemaal op, en na het opruimen wij op zoek naar ons hotel-voor-de-nacht.
Dit is wel het meest minimalistische dat we tot op heden gezien hebben. Hoe krijg je het klaar om op minder dan 1 m2 een lavabo, een toilet en een douche te installeren? Wel ik heb het met eigen ogen mogen aanschouwen.
We gaan ons avondmaal aanvatten en dan mijn bedje in een goede nachtrust te gemoed.
Vandaag geen fotootjes omwille van het niet meestappen en het miezerige weer.
Tot op heden merken wij hier niets van de toestanden die waarschijnlijk in Parijs van kracht zijn. Vanmiddag gesproken met een groep (+50 pers.) gepensioneerden en zelfs zij begrepen niet wat er in Belgïe aan de hand is. Laten we er van uit gaan dat dit allemaal noodzakelijke ingrepen zijn maar hoelang ga je dit toepassen? Kan het zijn dat men pas binnen enkele weken, maanden een nieuwe aanslag beraamt of helemaal geen nieuwe aanslag. Ik begrijp het allemaal niet. Ons superbang maken voor de rest van ons leven kan toch niet de bedoeling zijn. Misschien ben ik hier voor sommigen mijn boekje te buiten gegaan maar het moest even van mijn lever.
We zijn natuurlijk weer gaan wandelen en vandaag was een superdag, toch voor mezelf. Een habitat waar ik me thuisvoel. Veel bergop en bergaf, veel slijk, een zonnetje dat volhield en uiteindelijk overwon en suparaangenaam gezelschap.
Vertrokken in Verberie (waar we gisteren halthielden) en dan via Robertval, waar de tweede groep aanpikte naar Senlis, ons eindstation. 20km waarvan 12 door een fantastisch bos, maar slijk was er wel. Alles stukgereden door grote machines die in het bos aan het werken waren. Van de l'Oise naar Mont Pattogne, een zeer geaccidenteerd parcours.
's Middags weer heerlijk Dirk-soep gegeten en donkere boterhammetjes met brie. Het namiddaggedeelte hebben Luc en ik ingekort en we zijn tout droit naar Senlis gestapt. We kwamen uit op een soort autobaan maar we hebben dat netjes opgelost en na nog een halfuurtje stappen bereikten we, te voet, ons hotel.
Iedereen is nu een pintje gaan drinken maar ik heb een heerlijk douchke genomen, mij wat geschoren en nu lig ik wat uit te rusten op mijn bedje (en dat mag je letterlijk nemen, altijd veel te klein).
Tot morgen geniet van je avondlijke avonturen en wij gaan straks nog een hapje eten en dan naar bed. Ach ja nog een kleine anekdote, deze nacht ben ik uit mijn bedje (???) gevallen.
Rob kan echt niets alleen!!!
Menhir de Rhuis
Fons blijft de mensen milieubewust bekeren tot in Parijs
Gisteren met de trein-thalys-trein terug aangepikt In Compiegne. Heb de 5km van het station naar het hotel te voet afgelegd kwestie van al een beetje terug in form te komen voor de volgende dagen. De regen was wel wat spelbreker maar een lieftallige oude dame heeft me een eindje gespaard en me binnendoor tot aan het hotel gebracht.
Vandaag om 7u terug uit de veren, douchen, een heerlijk ontbijt en dan vanuit het hotel op pad naar Verberie. De ganse morgen gestapt door het bosrijke domein rond Compiegne. Schitterend met enkele steile hellingen en een leuke afdaling naar Bethisy St. Pierre. Daar op de parking van een kasteeldomein stond Dirk ons op te wachten met warme soep en boterhammetjes (zelfs met eigenbereide tonijnsla) met bijval.
Spijtig was ik door onoplettendheid de weg kwijt. En op de momenten dat je iemand nodig hebt is er dus in zulke dorpjes geen kat te zien. En dat mag je letterlijk nemen.
We hebben ter plaatse een moment van bezinning ingelast waar iedereen zijn ei eventjes kwijt kon.
Ondertussen toch een voorbijganger gevonden die ons terug op de juiste weg heeft gezet. De namiddagwandeling begon met een stevig bergopje gevolgd door ettelijke kilometers slijkduiken. Gelukkig is het een ganse dag droog gebleven, de zon heeft zelfs zijn warmte afgegeven. Aangekomen in Verberie heeft Dirk Hilde en Walter gaan afzetten in het station (van Compiegne) om terug te keren naar Belgïe. De anderen hadden ondertussen warme oorden in een plaatselijk café opgezocht en kennisgemaakt met de plaatselijke dronkaards en dorpsidioten. Maar het was supergezellig.
Na een overheerlijk douchke zijn we in de buurt van het hotel gaan eten (Le Poivre Rouge). Lekker eten voor weinig geld. Nog even tijd genomen om mijn blogje aan te vullen en nu onder de lakens want morgen gaan we er alweer stevig tegen aan. Ongeveer 3/4 van de afstand is afgelegd en we komen al wegwijzers tegen die Parijs aanduiden.
Na een dagje 'niet-mee-stappen' nam ik de draad terug op voor mijn laatste etappe want ik zou terugkeren naar huis. Zaterdag pik ik terug aan bij de groep om de laatste volle week terug mee op pad te gaan.
Er werd is wel wat op-en-af werk voorgeschoteld door de weidse velden. Wind, soms miezerige tot druipende regen waren ons deel. De wegeltjes waren dan ook redelijk vettig en Rob heeft dat aan de lijve ondervonden. Plots gleed hij ter aarde, sneller dan ik hem kon tegenhouden. Maar het viel allemaal best mee.
Voor het eerst werden we blijkbaar niet met open armen ontvangen. Dirk had ons middagmaal (verse soep en brood) klaargemaakt in Biastre (aan een schooltje) maar één van de ambtenaren kwam vertellen dat hij in stilte moest verdwijnen. Op bevel van de burgemeester. Begrijpe wie begrijpe kan!!!
Tijdens onze middagpauze stapt er plots een man op me af die beleefd vraagt wat we aan doen zijn. Ik probeer in het kort, en het Frans, ons verhaal te doen. Ik ga even pen en papier halen zegt hij en ben direct terug. Bleek dat hij een journalist van een lokaal weekblad was die wel interesse had in ons verhaal en na nog een groepsfoto was de zaak geregeld.
Ik nam afscheid van de stappers want ik keer met de trein tijdelijk terug. In Caudry een ticketje gekocht (zeer vriendelijke man) nog even een koffietje gaan drinken en dan op weg. In het eerstvolgende station stonden we al 10 min. stil, maar in Lille had ik maar 13 min. voor mijn aansluiting naar Antwerpen. Maar dan ken je de Franse spoorwegen nog niet. Toen ik in Lille Flandres arriveerden was de trein netjes op tijd. Maar toen daagden de problemen pas echt op. Op het grote aankondigingsbord : ANVERS Suprimé. Ik hade een klein vermoeden maar voor alle zekerheid even informeren wat 'suprimé' betekent, afgeschaft dus. Daar stond ik gepakt en gezakt. Een bordje info gevonden en gevraagd hoe kom ik in godsnaam in Antwerpen, Lier moest ik zeker niet vragen want daar had de dame in kwestie waarschijnlijk nog nooit van gehoord. De trein naar Tournai en bekijk het dan maar, dit alles in het Frans natuurlijk.
Na een tijdje gearriveerd in Tournai gevraagd hoe het verder moest maar de dame in kwestie kon me niet helpen. Er vertrok op dat eigenste moment een trein naar Brussel. dat leek me een goed idee vanaf daar wist ik het wel. Alles is goed gekomen en na in Brussel een broodje te hebben verorberd kwam ik rond 9u30 in Lier aan. Vijf uren voor een tripje dat anders 3u en een beetje zou duren. Inderdaad met de trein is altijd een beetje reizen.
Vanmorgen lekker uitgeslapen en nu enkele dagen nuttig recupereren en dan kan ik er vanaf zondag terug tegen aan. Hopelijk raak ik zaterdag in Compiegne maar dat zien we wel ter plaatse.
Nog één ding, ik had Kristof Calvo's nieuwe boek 'F*ck de zijlijn' bij en door het vele treinrijden heb ik hem in één trek uitgelezen. Merci Kristof het leest vlotjes.
Blijf ondankse de slechte wereldse toestanden toch genieten van elk moment. Tot in Compiegne. En diegenen die op de hoogte willen blijven van de avonturen van mijn compagnons zie www.groen-plus.be
Pont a Pierre bekend voor mij van de Roparun
Afscheid (voor enkele dagen) van een supertoffe groep
Gisteravond onze chauffeur een beetje veel afstand laten afleggen. Vier keer heen en weer rijden om te kunnen eten en terug thuis te raken. Terwijl de pizzeria aan huis leverde. Niet doordacht gewerkt goede vrienden.
Na een Frans ontbijt, geen kaas, geen vlees, en een tas koffie waar je bijna in kon verdrinken was het tijd om op te stappen. De kortste etappe (16km) van allemaal. Heb het allemaal een beetje aan mij laten voorbijgaan. Mee in het busje, wat praten, een koffietje in een frans cafeetje (eerst met 2 dan met zijn allen) en alles netjes klaargemaakt in onze nieuwe halteplaats Beaudiegnies.
Tegen 14u kwamen de moedige stappers, van de andere kant dan wij ze verwachten, in de chambre d'hôte. De soep en de boterhammetjes stonden klaar om er onmiddellijk in te vliegen.
Kamers verdeeld, een douchke nemen en dan tijd om na het vele stappen wat tijd voor zichzelf te nemen. De soep voor morgen wordt minitieus door Dirk bereid en nu is het tijd voor onze leader om zijn versie van een vegetarische spaghetti klaar te maken. Onderweg hebben we nog streekcake gekocht en die zal dienst doen als dessert.
Terwijl mijn vrouwtje bezig is aan een culinair etentje moet ik het doen met een vegetarische spaghetti. Maar ... die kan lekker zijn!!!
Morgen is mijn laatste, voorlopige, dag in Frankrijk. Keer terug om de rust in mijn lichaam te laten wederkeren. De vermoeidheid is een sterk-remmende factor in mijn dagelijks bestaan. Volgende zaterdag pik ik terug bij de groep aan in Compiegne om de laatste zes dagen terug mee te stappen.
Ik ga er nog wat van genieten, doen jullie dat ook ondanks alle beslommeringen in Parijs. Er is hier de ganse dag geen enkel ander programma te bezichtigen dan de aanslagen.
Alles wordt overschaduwd en verdwijnt in het niets bij alle die nutteloze aanslagen in Parijs. Meer dan 120 mensenlevens ik begrijp niet dat iemand (IS) daar vreugde in vindt. Eigenlijk heb ik er zelf geen woorden voor om uit te drukken hoe ik mezelf voel. Waarschijnlijk zal dit bij vele anderen ook zo zijn. We zijn op weg naar Parijs voor de goede (klimaat)zaak en ik kreeg een sms'je van mijn vrouwtje dat ze zich ongerust maakt. Dan is het toch al ver gekomen of niet soms?
Het was zelfs zo ver dat we onszelf, in groep, wijsmaakten "Kunnen we de grens wel over?". En onze volgauto, zou hij niet moeten uitgeladen worden?
Gelukkig is alles vlot verlopen en hebben we vandaag de laatst km'tjes op Belgische bodem doorgebracht. Vanaf nu zitten we in Frankrijk tot 30 november.
Het was een leuk parcours via ravel 98, slijkerige op-en-afjes gezegend door miezerige regenbuitjes soms vergezeld van een strak windje. Een dikke 22km hebben we onder onze zooltjes geplaveid. En onze GroenPlus-vlag wapperde in al haar schoonheid over de bewerkte velden.
Ons middagmaal hebben we genuttigd in de aftandse overschot van het station van Dour. Lekkere soep, kaas, bretonse worst en groffe boterhammetjes werden met smaak verorberd en de soep werd af en toe gebruikt om verkleumde handjes wat op te warmen. Onze moraal staat nog altijd in zijn zenith, de voetjes raken soms wat oververhit maar het kwam vandaag weer allemaal goed.
Wij blijven genieten van elke stap die ons dichter bij Parijs brengt. Doen jullie dat ook maar, genieten is en blijft de immer weerkerende boodschap. Tot morgen!!!
Startplaats dag 4 Quaregnon-Sebourg (Fr)
Lieve met één voet in Belgie en één voet in Frankrijk
Door de Henegouwse velden nog steeds (en dat gedurende 3 dagen) de spoorweg volgende op weg naar illustere dorpjes als Jurbise, Ghlin, Jemappes.
Onderweg een telefoontje gedaan met moeder de vrouw die aan het babysitten was in Mol. Ook mijn oudste kleinzoon aan de lijn gehad, "vokke soep eten en patatjes". Het was een hart onder de riem om hem te horen en het is toch voor hen dat ik het doe.
Tijdens de stappperiodes was er genoeg tijd om diepgaande gesprekken te voeren. dat was de vorige dagen trouwens ook al het geval. Maar deze keer was ik toch even de weg kwijt. Het ging over matriarchen, vikings, mestoverschotten, rode en witte klaver en ga zo maar door. We verloren er zelfs onze weg door. Toch een aantal kilometertjes omgegaan.
Om de vermoeidheid een beetje te bestrijden had ik, ergens ten velde, getrakteerd met abrikozentaart. Iedereeen leek die wel te pruimen (sorry abrikozen)
Onderweg werden we nog onderschept door 3 boswachters in een jeep maar toen we hen meedeelden dat we op weg naar de klimaatconferentie in Parijs waren was het hek van de dam. Ondertussen hadden we een stevig regenbuitje met passende winden getrotseerd.
Van Quaregnon, waar Walter ons opwachtte om nog enkele beeldjes te schieten, richting Mons, Hotel terminus. Na een verkwikkend douchke gaan we hier seffens eens lekker eten.
Geniet er van en hopelijk kan ik jullie morgen een nieuw blogje voorschotelen.
Na een degelijk avondmaal, eigenlijk zeer degelijk, ik had mezes (superlekker, 8 dubbele Griekse hapjes) en een vrij degenlijke nachtrust (soms wat gesnurk opde achtergrond, niet te overdreven) stonden we vanmorgend om 9u30 paraat om onze 2de etappe, Halle-Soignies, aan te vatten. Eén van de langere etappes, bleek uiteindelijk 26km te zijn.
Persoonlijke herinneringen opgehaald in Hennuyers (Ronde van Belgie) en iets voorbij dit station genoten van heerlijke soep en boterhammen door Dirk klaargemaakt. Op naar Braine-la-Compte waar een pi(t)sstop en een verkwikkend drankje (duvel!!!) in deze volgorde werden uitgevoerd. Het parcours was al een beetje meer heuvelachtig tegenover de kanaalwandeling van gisteren.
Het werd iets te snel donker, of gingen wij iets te traag, dus de samenkomst in Soignies vond dus plaats in duistere omstandigheden. We werden nog verwelkomd door een Soignieese (is dit wel juist???) Ecolo-afvaardiging. Maar het duveltje daar smaakte evengoed als ergens anders.
We hadden wel een probleempje met het avondmaal,. Afspraak om 20u maar natuurlijk veel te laat. Gelukkig hadden de dames een menu van kip, groenten en kroketjes besteld en bij aankomst werden we onmiddellijk gevoederd.
Nog eventjes tijd gemaakt voor dit korte verslagje en nu op naar bed. Blif genieten en morgen proberen we een nieuw verslagje te composteren.
Met de trein naar Brussel-Luxemburg waar wij, ik was ondertussen al in goed gezelschap, rons 9u30 arriveerden. Enkele toespraken van voorname mensen o.a. onze voorzitter Hugo Van Dienderen was het even de beurt aan de Nederlanders van Urgenda om een woordje tot ons te richten. Zij zijn al sinds 1 november op weg naar Parijs.
Om 10u startte dan officieel onze 'Klimaattocht' in het gezelschap van een dikke 100-tal compagnons voor één dag. Schitterend natuurlijk!!! Door Elsene via Brussel en Vorst kwamen we aan het kanaal Brussel-Charleroi waar we onze piknik hebben verorberd? In openlucht zoals het GroenPlussers betaamd. In Beerse kregen we van Dirk van Sintjan uitleg over de windmolens van Ecopower en dan op weg naar Halle, onze eerste eindplaaats.
Na een kort maar krachtig afscheid van onze medewandelaars was het hoog tijd om een steviger drankje te nuttigen, duvel dus. Een zeer gezellig cafeetje op de Markt, naam ben ik al vergeten maar het is links ergens op een hoek!!!
De eerste lading werd door Dirk, onze chauffeur, netjes aan het hotel afgeleverd even later werden wij, de dranklustigen, opgepikt.
Kamerverdeling, even tijd om elkaar voor te stellen, alles afleveren en dan tijd om een stevige hap te gaan eten. Nu mijn blogje aangevuld en seffens een stevig stukje slapen.
Een dag met een ongelooflijk succes voor onze partij. Turkse tv, Nederlandse tv en VRT allen hadden een meer dan degelijke belangstelling voor onze tocht. Maasa's sms-jes werden na het 1u-nieuws ontvangen omdat we zo duidelijk in the picture waren.
Blijf genieten en hopelijk tot morgen voor een nieuw blogje.
De laatste dag van de voorbereidingen. Er zijn nog altijd wat last-minute aankopen die moeten gedaan worden, nog een paar zaakjes die moeten geregeld worden kortom het zal nog een bezige dag zijn.
Alles, of toch bijna alles, ligt klaar om in mijn rugzakje verpakt te worden. Dat het geen 20° meer zal worden besef ik wel maar voor de kou en eventueel de regen heb ik alles voorzien. In de Ardennen en Noord-Frankrijk geven ze tot en met volgende week maandag weinig of geen regen, dat ziet er al veelbelovend uit. (http://www.buienradar.be/weer/ardennes/be/2803096#14daagse)
Gisteren was er even paniek ten huize Rony. Voor het zoeken en boeken van een aantal slaapplaatsen was ik persoonlijk verantwoordelijk. En wat bleek nu. Ik had twee hotels op de zelfde datum geboekt. Stress dat kan ik je verzekeren maar na een telefoontje (in mijn beste Frans) is alles in orde gekomen. Het hotel heeft de datum gewijzigd en me daarna een mailtje met de bevestiging gestuurd. Met dank aan Nadege de vriendelijke dame aan de telefoon.
Ook de pers heeft onze wandeltocht, of hoe noem je zoiets, opgepikt. Na de uitzending op RTV (http://rtv.be/artikels/senioren-groen-plus-te-voet-naar-klimaattop-parijs-a16985) nam ook ATV (http://atv.be/nieuws/groene-senioren-stappen-tot-aan-klimaattop-parijs-20279) het in zijn programma op. En in de kranten Gazet van Antwerpen en het Nieuwsblad in West-Vlaanderen werd er inkt gewijd aan onze klimaattocht.
Het is tijd om er in te vliegen, geniet nog van de dag en hopelijk kan ik jullie morgen een eerste verslagje aanbieden over onze belevenissen onderweg.
Beste vrienden vanaf vandaag staat alles in het teken van de klimaatconferentie in Parijs. Nog 2 dagen geduld en we beginnen er aan, onze voettocht naar Parijs. Vanaf woensdag 11 november tot vrijdag 27 november zijn we onderweg. Persoonlijk ga ik niet het ganse parcours afstappen, dat laat mijn gezondheid echt niet toe, maar ik ga mijn best doen.
GroenPlus heeft een eigen FB-pagina (https://www.facebook.com/events/424906134365580/) aangemaakt en via onze website (http://www.groen-plus.be/) kunnen jullie ons volgen. Ik ga trachten mijn eigen blogje, die dagen dat ik zelf meestap, bij te houden, hopelijk lukt dat wel.
Wij zijn natuurlijk niet alleen die begaan zijn met het klimaat. In Nederland is men al sinds 1 november onderweg en dat kun je dagelijks volgen op http://www.theclimatemiles.nl/. Zij krijgen alle dagen aandacht via de nationale tv (NPO) dat zal bij ons niet het geval zijn denk ik. De grote sloef betogers zal meekomen met de climate express, (http://nl.climate-express.be/) vanuit verschillende steden en gemeenten in Belgïe.
Stof genoeg om alles te volgen en op de hoogte te blijven van de verwikkelingen.
Gaan mijn vrienden en ik hiermee de wereld veranderen, neen, maar we geven er allicht een voorzet toe. We hebben op zijn minst die CO2 uitgespaard om niet met de wagen maar te voet naar Parijs te gaan.
Vandaag nog wat laatste details regelen en me al een beetje mentaal voorbereiden.
Beste vrienden, een blogje op zondagmorgen het is weer eens wat anders. Onze schitterende vakantie is voorbij nu tijd voor de echte problemen. Vanaf morgen staat alles in het teken van mijn klimaatvoettocht naar Parijs. Maar dat is vanaf morgen.
Een weekje (van vrijdag tot vrijdag) naar Heimbach met kinderen en kleinkinderen het blijft iets speciaals. Normaal wordt een mens 's morgens gewoon wakker, staat men op en eet een beetje. Dat is iets anders nu. "Moeke, moeke, moeke" is het eerst wat we horen (gem. rond 7u), moeke gaat dan kijken en brengt onze Fynn mee in bed. Moet dan altijd doen alsof ik nog slaap en hij roept dan (echt uit volle borst) "vokke wakke worre". van 's morgens vroeg is hij superactief, en ik die gewoon ben van alles op 'mijn' tempo te doen. Pamper verversen, boterhammetjes (altijd met choco) en een grote fles met chocomelk is het morgendritueel. Vokke spelen, dat is met zijn duplo-blokken, ik bouw hij breekt af. Ondertussen is onze jongste aanwinst met de mama ook beneden gekomen. daar wordt je pas goed gezind van, hij lacht je altijd toe. Je kan niet anders dan smelten voor zulke lieve lachjes (soms met geluid) en oogjes.
We zijn veel gaan wandelen, met ons tweetjes, met vier, de kindjes in de draagzak of onze Fynn met zijn fiets. Met de mama en de twee kids gaan wandelen, gaan zwemmen enkele keren lekker gaan eten. Bijna alle dagen (vooral mijn schoonzoon) "kaffe mit kuchen" gaan verorberen, wel lekker. En natuurlijk af en toe een biertje, vokke pintje drinken, gaan proeven mag niet ontbreken. En af en toe lekker 'nietsdoen' moet ook kunnen.
Kortom het was superleuk mede dankzij het fantstische mooi weer natuurlijk. Als je elke middag op je terras kan lunchen dat is toch geweldig.
Bedankt Femke, Tom, Fynn en Noud en natuurlijk mijn vrouwtje dat ik dit met jullie heb mogen meemaken. Alweer iets om in mijn geheugen te printen en nooit meer te vergeten.
Hier ga ik het bij houden,straks gaan we samen naar Lier kermis en dan dan is het tijd om te genieten van alweer zeer leuke dingen.
Vanmorgen waren onze dochter, de 2 kids (eentje op de buik en eentje op de rug) en ikzelf al om 9u op pad om een stevige wandeling in de buurt van onze (tijdelijke) woonst te maken. Het was nog frisjes maar de zon verwelkomde ons hartelijk. Het werd uiteindelijk een diertjes-wandeling, koeien (pekzwarte!!!), ezels, eendjes (op de Rursee), een eenzaam schaap en hertjes zijn we allemaal tegen gekomen. Soms was het wel stevig bergop en die 13 kilo (of die 8 kilo) begin je dan wel te voelen.
We zijn hier nu sinds vrijdag en het weer is in één woord fantastisch, nooit gedacht dat dit in november kon. We hebben al flink gewandeld, met mijn vrouwtje gisteren naar Kloster Mariawald, erwtensoep met worst gegeten en een biertje gedronken. We zijn met zijn allen in het Italiaans restaurant gaan eten, mmmmmmm osso buco. Af en toe een biertje drinken (neen geen duvel), op ons terras middagmalen en straks gaan we zwemmen. Het zal op deze manier vlug terug vrijdag zijn.
Donderdag was een succes. Iedereen beaamde dit. De tweede organisatie met de Lierse seniorenraad was een schot in de roos. Bijna 200 aanwezigen hebben zich laten informeren over de LEIF-kaart. Waaronder zelfs enkelen beroepsmatig. Dokter Wauters liet ons aanvoelen dat het niet allemaal 'zo' simpel ligt. En Dieter en Jelke (van het Huis vd Mens) belichten de meer praktische kant van de zaak.
Hier laat ik het bij. Blijf genieten van de kleine en grote dingen van de week. Vrijdag zijn we terug in het land, hopelijk blijft het zonnetje ons bekoren tot dan.
Wie ben ik om een professor en een WereldGezondheidsOrganisatie tegen te spreken. Als zij zeggen dat verwerkt vlees kankerverwekkend is dan zal dat zo wel zijn.
Maar ik stel me dan de vraag : Is de rest wat we eten dan zo gezond? Vis, al meermaals is bevestigd dat niet alle waters en oceanen even rein zijn. Groenten, bij bio zou men nog geneigd zijn maar andere groenten zijn die onbespoten. Kan iemand daar met zekerheid een positief antwoord op geven?
Waarom schrijf ik dit tekstje? Als kankerpatiënt heb ik een beetje recht van spreken maar als consument komt het me een beetje de strot uit dat we stilaan gedwongen worden in een vegetarisch keurslijf. Ik eet graag vlees punt amen en uit.
Veel kankers zijn te wijten aan een ongezonde levensstijl, zegt men. Wel ik bewijs het tegendeel. Heb altijd gesport, zeer gezond geleefd, nooit gerookt en toch... . Op mijn vijftigste was de confrontatie met bepalend voor de rest van mijn leven. Gezond eten probeer ik nog altijd te doen, sporten is zo goed als verdwenen in de mist maar een pintje drinken (deed ik gedurende 12 jaar ook niet) moet kunnen en af en toe een sappige biefsteak in de pan slaan is aan mij wel besteed.
De aanbevolen hoeveelheden stellen niets voor want wat is 50gr vlees per dag.
Gisteren heb ik naar de prof in Terzake gekeken en ik had de indruk dat hij zelf soms genuanceerder uit de hoek kwam. Gevarieerd en bescheiden eten is een andere boodschap. Trouwens we hebben rood vlees nodig als mens, ok misschien kan je dit door andere produkten vervangen, ik zeg wel misschien.
Van mij mag iedereen vegetariër worden. Heb trouwens een dochter die ik ongelooflijk waardeer voor haar consequentie, zij is vegetariër vanaf haar twaalfde. Maar men moet mij niet opdringen om geen vlees meer te consumeren.
Dit moest even van mijn hart en ik denk dat ik mijn standpunt niet alleen sta.
In het begin van de week had ik op mijn FB-pagina reclame gemaakt voor ons LEIF-project met de seniorenraad. Het wordt een groot succes, we zijn op weg naar de 150 deelnemers. Diegenen die nog willen inschrijven dat kan via mij. Voor het eerst ook naar de regionale seniorenraad geweest. De kat wat uit de boom kijken is altijd mijn eerste intentie.
Zaterdag met de kids naar Planckendael. Het was er "abonnementendag". Veel volk, maar dat mag natuurlijk. Onze kids zijn nog iets te klein om aan de randanimatie deel te nemen maar onze Fynn die amuseert zich kostelijk. Hij kan zich helemaal inleven in het dier waar hij bijstaat. Vooral zijn bijkomende geluiden zijn van hoge kwaliteit. Giraffen blijven toch zijn lievelingsdieren ondanks een schitterende aap-imitatie. En onze Noud die aanziet het allemaal al lachend. Het was, ook voor ons,een superleuke dag.
Donderdag was ons huisje bijna te klein voor de tv-opname van RTV. We werden in de kijker gezet met onze voettocht naar Parijs. (http://rtv.be/artikels/senioren-groen-plus-te-voet-naar-klimaattop-parijs-a16985) Op 11 november beginnen we er aan. Wij houden jullie zeker op de hoogte van onze ervaringen.
Dank aan diegenen (3X) die me uitgenodigd hebben op de openingsreceptie van de duik- en petanqueclub. Het was een aangenaam weerzien, met sommigen, en een leuke bedoening. Eigen lokalen blijven toch een belangrijk gegeven in de werking van onze sportclubs. Spijtig genoeg is dat niet altijd realistisch maar met de nodige onderlinge samenwerking is al veel mogelijk.
Meer woorden ga ik niet gebruiken maar de foto's spreken meer voor zichzelf. Blijf genieten en hopelijk komen we elkaar nog eens ergens tegen.
Het slechte weer begint me wel te storen. Eigenlijk zou ik om de paar dagen een oefenwandeling moeten maken, de trip naar Parijs komt dichterbij, maar met dit s...dweer blijf ik liever thuis. Hopelijk is er wat beterschap de volgende dagen!!!
Gelukkig zijn er zonnetjes in huis. Vrijdagmorgen pendelden we om 6u30 al naar Mol om onze kids te gaan halen. 's Avonds kregen ze gezelschap van de mama en we hebben ons weer geweldig geamuseerd. Samen kleuren, spelen, pannenkoeken bakken en ook opeten, taart eten, naar de "koers" (wielrennen op de baan, onze Fynn is superfan) kijken kortom enkel plezierige dingen.
Mijn dochter heeft me wegwijs gemaakt hoe ik mijn nieuwe Apple i-pad moet gebruiken. Dan pas kom je tot het besef hoeveel een mens weet, niets dus. Ik kan hem nu al opzetten dat is toch al een schitterend begin!!!
Donderdag ben ik een handje gaan toesteken op het Seniorenfeest (viering van 70-, 80- en 90-jarigen in Lier). De seniorenraad hadden voor iedereen een prachtig cadeautje en we hebben veel reclame gemaakt voor onze LEIF-namiddag en avond.
Gistermorgen zijn onze kids terug naar Mol vertrokken en wij zijn mosselen gaan eten bij de Lierse Bootvissers. Lekker, met frietjes en een paar duveltjes. Daarna zijn we onze goede vriend Roger gaan bezoeken in het ziekenhuis. Het zal allemaal zijn tijd nodig hebben maar het zal wel goed komen. Men moet in alle omstandigheden positief blijven en daar weet ik persoonlijk alles van.
Een kort schrijfseltje van de week maar weer eentje waar we optimaal van genoten hebben. En dat geld voor ieder van jullie, genieten blijft de boodschap, ook van de kleine dingen.
Naar de diertjes gaan kijken bij boer Bavo (Noorderwijk, De Kijfelaar)
De 25-jaarlijkse Gummarusfeesten zijn achter de rug. We kunnen enkel beamen dat hij er voor gezorgd heeft dat het, drie zondagen op rij, schitterend weer was. Maar dat moet je verdienen en de Lierenaars (de meesten althans???) hebben dit dik verdiend. Vanuit de eerste verdieping van café Réfuge (met dank aan Conny) hebben wij de processie bekeken en vonden dat het goed was. Persoonlijk had ik iets meer parochies van St. Gummarus verwacht maar voor de rest was alles picobello. Om af te sluiten zijn we bij "Chez Louis" de zondagmenu gaan eten in een stralend zonnetje overgoten met een heerlijke .... .
Vrijdag en zaterdag op "vakantie" in Mol. Gaan wandelen met onze twee kids, veel gespeeld,lekker gegeten (zelf klaargemaakt), minder goed geslapen (maar ach ja) en zaterdag namiddag terug naar huis. 's Avonds ons eerste optreden, van een nieuw seizoen, in CC De Mol. Spijtig genoeg zonder nieuwe tribune maar ze komt, het is enkel afwachten wanneer. En dat chocolaadje onder onze stoel hou ik bij tot ze er staat. Het smartlappen-optreden was dik ok vooral Rony Semtex was in grootse doen. Na afloop heb ik persoonlijk Lien van de Kelder gaan bedanken dat ze een liedje "Rony" over mij heeft gezongen. Of ze er echt om kon lachen weet ik niet ze was, laten we zeggen, war verrast.
Maandag zijn we met elf brouwerij Den Hopperd gaan bezoeken. (http://www.groen-plus.be/antwerpen/Bio-brouwerij%20Den%20Hopperd%20bezocht.htm) Lekker geproefd, lekker gegeten en een zeer interessante uitleg van brouwer Bart. In de namiddag gaan wandelen in Heist o/d Berg waar ik even gids heb gespeeld.
Dinsdag was het jaarlijkse bijeenkomst van de Ouderenraad. Het viel me persoonlijk wat tegen en ik had beter met mijn vrienden gaan wandelen in Hoegaarden.
Voor het eerst sinds lang een bezoek gebracht aan een museum in mijn eigen stad. Heb de foto's van Jimmy Kets gekocht. Een verrijking van mijn Lierse hebbedingetjes (en ik heb wel wat!!!).
De week was weer veel te snel voorbij een nieuwe dient zich aan. Maar die is niet zo leuk gestart. Vannacht ziek geworden overgeven en diarree maar dat zal ook weer van voorbijgaande aaard zijn zeker.
Een overweldigend succes meer kan ik er niet over zeggen. Rond 13u kon je in het Begijnhof nog rustig kuieren maar daarna was dit niet meer aan de orde. Met mijn goede vriend Jo, diens zoon Bram en ikzelf moesten we trachten in de sector Begijnhof-Zimmerplein-Eikelstraat alles in goede banen te leiden. We zijn daar goed in gelukt, achteraf bekeken. Het was eventjes chaos op het bruggetje aan de Zimmerplein maar dat hebben we proper opgelost.
Cafés en terrassen zaten overvol, de Bootvissers hadden zelfs geen duvel meer. Het weer was met ons maar als je als heilige maar één keer om de 25 jaar gevierd wordt mag je wel iets inde plaats geven vind ik. En dat zal hij de 2 volgende weekends ook wel in orde brengen.
Eerlijk moet ik toegeven ik heb nog nooit zoveel volk in Lier bij elkaar gezien. Het was over de koppen lopen, soms tot 7 rijen dik. Gelukkig mocht ik langs de straatkant lopen en heb ik toch het grootste gedeelte van de stoet zelf kunnen zien. Alles was om ter prachtigst, hoed af voor iedereen die zijn steentje tot het welslagen van dit evenement heeft bij gedragen.
Hopelijk zien we elkaar (wist niet dat ik in Lier zoveel volk kende of was eerder omgekeerd?) volgende week terug. Geniet van de komende week zoals ook ik zal doen.
Beste vrienden vrijdag heb ik hoofdstuk, nummer zoveel, afgesloten. 10 Jaar kanker = 10 jaar inzet voor het goede doel.
2005, het jaar van mijn vijftig-jarig bestaan werd overrompeld door de boodschap dat mijn lichaam in het bezit was van enkele kwaadaardige kankercellen, lymfeklierkanker. Nu kun je daar op allerlei manieren tegenoverstaan maar eigenlijk is trachten te overwinnen de enige boodschap. Omdat vele anderen in mijn situatie waren besloot ik om er zelf iets positiefs voor te doen. Dokter ben ik niet, psycholoog ook niet dus het enige dat in mijn mogelijkheden lag was geld inzamelen waarmee anderen nuttig werk konden verrichten. En ik die nooit bij de pakken blijf zitten heb direct de daad bij het woord gevoegd.
Maar organiseren kan je niet alleen dus trommelde ik in de loop van deze 10 jaren een hoop "vrienden" bij elkaar om alles mee in goede banen te leiden. Heb ik teleurstellingen opgelopen? Ja en soms van mensen waar ik dacht van te kunnen op rekenen. Maar dat weegt helemaaI niet op tegen de positieve ervaringen die me hierbij te beurt gevallen zijn. In de nood leert men zijn vrienden kennen, wel dat is maar al te waar.
Na eerst enkele fietstochten (http://www.bloggen.be/ronyvo/archief.php?startdatum=1117576800&stopdatum=1120168800) te hebben georganiseerd ism de sportdienst tvv van het Universitair ziekenhuis in Edegem kwam het idee om 2 dingen die ik graag zelf doe nl. eten en lopen in één organisatie te steken. 8 Ontbijtjoggings waren het uiteindelijk resultaat. We hebben er zelfs de nationale Tv mee gehaald.
"Kunst tegen kanker" (http://www.gva.be/cnt/aid898190/lierse-kankerpatient-zoekt-kunstenaars-die-een-creatie-afstaan)was het meest prestigieuze project. Ik kende zelf niet van kunst maar met de hulp van een aantal kunstminnende mensen is alles perfect gelukt. Maar dit was een éénmalige belevenis die veel tijd en energie heeft opgeslorpt.
De laatste jaren is er dan de Midzomernachtrun (http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-lier/laatste-midzomernachtrun-voor-ronny-a2371802/) bijgekomen en daar houd het nu op. Genoeg is genoeg. Mijn oncoloog bracht me steeds dezelfde boodschap : er is niets mis mee om eens wat meer aan jezelf te denken. En misschien ga ik dat nu ook wel doen.
Maar kan ik dat wel? Dat zal de grote vraag zijn en blijven. Sociaal geëngageerd ziijn heeft voor mij als betekennis iets goed doen voor de anderen.
Hier ga ik er mee stoppen. Je kan op mijn blogjes alles nog wel eens terug doorlezen als je daar interesse voor hebt. Blijf genieten en tot een volgend vrolijk artikeltje.
Vanaf heden staat het woord "wandelen" het hoogst in mijn vocabularium. Nog 2 maanden voor de start van ons stapavontuur naar Parijs.
Deze week goed getraind. Dinsdag een wandeling van ongeveer 27 km vertrekkend vanuit St. Joris Weert via Kessel-Lo naar Leuven. Met 8 op de trein naar St Joris Weert, 3 dames, mij redelijk onbekend en 5 mannen, wel bekend. Gedeeltelijk langs de Dijle, door het Meerdaelbos en via het provinciaal domain in Kessel-Lo naar Leuven. Onderweg veel gelachen, onze zelfgmaakte (voor sommigen althans) boterhammetjes opgegeten en 1 alcoholische drank geconsumeerd. Bij aankomst aan het station in Leuven nog wel enkele stevige 33-ers tot ons genomen en dan de trein terug naar Lier. De dag erna een stevig loopje ondernomen, ongeveer 65', om eens te voelen wat het zegt om 2 dagen na elkaar een inspanning te doen. Bij mij ligt dat zeer delicaat, maar het viel allemaal mee. Vrijdag met onze kleinkinderen, Nelly met Noud op haar buik en ik met Fynn op mijn rug ook nog 2 uurtjes stevig gaan wandelen.
Tussendoor nog wat vergaderingetjes meepikken en zaterdag naar het Looks om wat muziek op te snuiven. Een organisatie van mijn jongste broertje die jammer genoeg in het water is gevallen. Al moet ik toegeven dat er voor de 2 groepen die we gehoord hebben, nog redelijk wat volk aanwezig was. Veel vrienden tegen gekomen maar den duvel smaakte mij niet. Het overkomt me zelden maar heb dan maar enkele colaatjes en wat pintjes verzet. Goede muziek, aangenaam gezelschap maar stromende regen. Als organisator heb je dit laatst niet in de hand (daar weet ik ook alles van).
Gisteren waren we uitgenodigd in Oostkamp bij Hilde en Luc. De treinreis naar daar duurt ongeveer 2,5 uur maar onderweg verlies je driekwartier in Gent. Maar het was het allemaal waard. We werden overspoeld door de Spaanse tapas die allemaal even heerlijk waren. Overgoten met wat duveltjes (die nu wel smaakten) en onze dag kon niet meer stuk. Merci Hilde en Luc voor de aangename en vooral lekkere dag.
Alweer een nieuwe week is van start gegaan, weer eentje om, ondanks het mindere weer, volop van te genieten. Tot ergens onderweg en hopelijk tot volgende week.
Zondag is het EK Basketbal begonnen met deelname van onze Belgian Lions. Alhoewel ik bijna nooit meer zelf naar een wedstrijd ga kijken, zelfs op tv laat ik het meestal voorbijgaan, is dit de sport die me het nauwst aan het hart ligt. Ongeveer 30 jaar heb ik dit spelletje mee gespeeld. En eerlijkheid gebied me ik was een zeer slechte verliezer, die ondanks mijn beperkingen altijd voor 110% inzet toonde. Dus ik probeer onze Belgen een beetje, via krant, internet en tv, op de voet te volgen.
Na een schitterend EK atletiek vorig jaar in Zurich waren de plannen om volgend jaar terug te gaan naar Amsterdam. Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar uiteindelijk hebben we kaarten voor het volledige EK. Ik moet eerlijk toegeven ze zijn de helft goedkoper dan in Zwitserland.
Het nieuwe "vergaderseizoen" is stilletjes op gang aan het komen. Ben ik daar blij om? Ja soms wel, soms is het de vergadering "teveel". Vorige week hadden we al een stevige.
Mijn vrouwtje heb ik extra gesoigneerd (op zijn Liers) met lekker eten klaar te maken. Maar ze staat nu op dieet, tijdens haar vakantie is ze wat kilootjes aangekomen en die moeten er terug af. Het gaat haar lukken want ik ken haar zo'n beetje.
En dan onze superboys natuurlijk. Ze zijn hier weer een paar dagen op bezoek geweest en dat zullen de moeke en de vokke geweten hebben. Onze dochter heeft vrijdag op FB een foto gepubliceerd waar we beiden liggen te slapen voor tv. Maar we vergeven het onszelf. Gisteren zijn we met zijn allen naar de schaapjes gaan kijken. Er was veel volk op de been. Spijtig genoeg hebben we de cultuurmarkt niet meer gehaald.
Straks moet ik gaan vergaderen en als voorzitter moet ik me nog een beetje voorbereiden. Tot volgende week en blijf, zoals alle weken, GENIETEN.
Vandaag is mijn vrouwtje in haar autootje gestapt om terug te gaan werken. Drie weken vakantie zijn veel te snel voorbij gevlogen. En ik, ik kan nu terug tot rust komenen alle stress van me afgooien, hahaha.
Heb deze week genoten van een superweek atletiek maar heb mezelf hierdoor een hoop slaaptekort bezorgd. Maar het was meer dan de moeite waard. Genoten van een aantal Belgische prestaties en natuurlijk van een aantal wereldperstaties (http://www.iaaf.org/competitions/iaaf-world-championships/15th-iaaf-world-championships-4875/results/men/discus-throw/final/series#resultheader). Hopelijk zien we een aantal van hen volgend jaar live in Amsterdam (EK).
We hebben een heerlijke fietstocht gemaakt in de Limburgse Kempen en daarna pannenkoeken gegeten voor Fynn zijn officiële 2de verjaardag. (https://www.facebook.com/rony.vanoosterwijck/posts/10207496597482281?notif_t=like). 's Avonds onze oudstekleinzoon mee naar Lier genomen.
Spijtig genoeg was het donderdag rotslecht weer maar we hebben toch nog een wandelingetje gemaakt en in de namiddag heeft hij in de regen buiten gespeeld.
Ne het bezoek van Lampiris om onze verwarmingsketel na te kijken (we zijn nu weer 2 jaar gerust) zijn we naar Planckendael vertrokken. Mijn verjaardagscadeau (een abonnement) laten valideren en een jaar parkeren voor amper 10 euro (anders 7 euro/keer). We zijn eerst zijnn favoriete dieren, de giraffen, gaan bezoeken. Hij is er zot van. Ook de olifanten stonden zeer hoog op zijn lijstje. En bij de apen speelde hij zelf voor aap, hij doet schitterend hun geluiden na. 's Middags frietjes gegeten in een huifkar en de mensen verschoten dat hij zo veel kan eten en met smaak. Veel bekenden, niet alleen dieren, gezien. Allemaal grootouders met hun kleinkind(eren). Rond half drie was zijn pijpje uit en na 1 minuutje in de auto sliep hij al.
Onze dochter en onze nieuwst anwinst kwamen vrijdagnamiddag aan en bleven een nachtje slapen. 's Morgens naar de markt geweest, we hadden wel veel beziens met onze 2 kleinzonen en in de namiddag nog een stevig wandelingetje met ons vijven gemaakt. Na de opruiming keerde de rust in huize Nelly-Ronu weder. Maar het is plezierige chaos als onze kleinkids er zijn.
Gisteren met mijn vrouwtje lekker gaan eten in het Moment om de vakantie af te sluiten. Nelly een slaatje met kip en een grote ijskreem, ik gegrilde vis overgoten met de nodige duvels.
De rust en dagelijkse sleur keren vanaf heden weer maar we blijven genieten van alle momenten die we op ons pad tegenkomen. Hopelijk tot volgende week voor een iets minder druk artikel.
Mijn vrouwtje haar tweede week vakantie zit er op. Nog nooit namen we samen drie weken maar het valt opperbest mee en na volgende week kan ze voor zichzelf uitmaken of dit voor herhaling vatbaar is.
Eten was deze week het hoofdingrediënt. Het begon maandag al in Ikea waar ik me te goed gedaan heb aan de typische köttbullar (https://kookrecepten.wordpress.com/2007/08/14/zweedse-gehaktballetjes-kottbullar/). Superlekker!!! Vrijdag hadden we vrienden uitgenodigd. Dat moet je af en toe eens doen, je kan niet jezelf eindeloos blijven uitnodigen bij anderen. We hebben, op een zeer gezapig tempo, gegeten van 11u 's morgens tot 8u 's avonds. Met de nodige dranken natuurlijk.
Donderdag is in Lier Lier-Centraal. Wij zijn geen alleweekse bezoekers maar folk staat na kleinkunst het hoogst in mijn muzikaal vaandel. Tijdens het voorspel ons rustig op de eerste rij gezet in Den Eycken Boom. Om half twaalf werden we vriendelijk bedankt voor bewezen diensten en keerden tevreden naar huis. Muzikaal was het wat misgelopen maar het aangename gezelschap van Wim en Jutta oversteeg onze verwachtingen maar ook het drankgebruik (!!!).
Zondag was het de bedoeling om in de late namiddag naar het foodtruckfestival af te zakken maar de regen heeft ons op andere gedachten gebracht en heb dan zelf maar wat hapjes bereid.
Opgepast wij hebben nog wat gewerkt!!! Dinsdag hebben we samen een container steengruis gevuld bij onze dochter en schoonzoon. Nelly kon twee dagen amper bewegen en ik kreeg mijn beide armen niet meer omhoog. Als je toch maar een dagje ouder wordt. Voor de tweede keer heb ik mijn acteurische medewerking verleend aan het Kijk Uit-programma. Een halve dag opnames in Lier en Kessel. Weer een superpositieve ervaring rijker en mijn beroemdheid in Vlaanderen gaat alweer de hoogte in gaan. Ik weet nog niet wanneer het uitgezonden wordt maar daar hoor je nog wel van.
En top-off-the-bill deze week was natuurlijk het verjaardagfeestje van onze kleinzoon Fynn, die nu woensdag 2 jaar wordt. Aangenaam gezelschap, een fris duveltje, lekkere spaghetti toppy!!!.
Genoeg tekst nog wat fotootjes bijvoegen en hopelijk tot volgende week. Geniet en blijf genieten!!!
Voor de gegadigden, betekennis van de titel : https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/van-hot-naar-haar.
Waren we maandag en dinsdag nog in fietstrance (zie onderstaand artikel) vanaf dan bijna elke dag iets om handen. Voor mijn vrouwtje zit haar eerste week vakantie er op.
Jaarlijks hebben we een aantal afspraken met vrienden om bij elkaar te komen keuvelen en iets lekker eten. Deze week waar wij aan de beurt om Antwerpenaars Mieke en Dirk te ontvangen en gisteren werden we in Noorderwijk ontvangen door Annemie en Sus. Het was pas de dag na het fietsen en veel tijd om iets klaar te maken had ik niet. 's Avonds had ik nog courgettensoep gefabriceerd en omdat het mosseltijd is heb ik hen mosselen op zijn Rony's gepresenteerd. Met tussendoor nog een Liers wandelingetje en een stop in café Réfuge, witte lambiek van het vat gedronken, was het een aangename dag.
Een dagje rust tussendoor kon echt geen kwaad en vrijdag, naar gewoonte, op naar Mol om te babysitten. In het zwembad gelegen, half uurtje gebabbeld met onze nieuwste aanwinst (maakt leuke geluidjes) en lekker gegeten. Voor vokke en moeke is dat puur genieten.
Zaterdag was het Pikastro-dag (ons vriendenclubje) maar die is totaal uitgeregend. Na 3km zijn we teruggekeerd naar huis en in de auto gesprongen om in het Fort van Duffel te gaan eten (was gereserveerd!!!). Nog nooit gebeurd we hebben alle 8 hetzelfde gegeten, een slaatje (nou zeg maar sla!) met spek, kip en garnaal, superlekker en meer dan genoeg. Elk jaar zorgt iemand anders voor de ontvangst en 's avonds werd er naar hartelust steak met frietjes en groentjes verorberd. Met het nodige bier en afgesloten met een taartje was het ondanks het slechte weer een plezante Pikastro-dag. Alweer eentje voor de analen.
Gisteren op naar Noorderwijk waar we zoals altijd ongelooflijk gastvrij onthaald werden. Annemie had drie heerlijke hapjes klaargemaakt en de hoofdschotel was mosselen met frietjes. Nog een zeer speciaal dessert, maar superlekker, en de avond was al in donkere toestand toen we naar huis reden. Aangenaam gezelschap, lekker eten en de nodige drank zijn toch de enige ingrediënten om er iets leuks en aangenaams van te maken. misschien val ik in herhaling maar meer moet dat niet zijn.
Hier ga ik er mee ophouden, blijf genieten, ondanks het iets mindere weer en profiteer van dit korte maar wondermooie leven. Seffens moet ik met mijn vrouwtje naar Ikea, dat is ook al 10 jaar geleden denk ik.
Nog geen tijd gehad om een nieuw blogje te schrijven maar vandaag lukt het.
Zes dagen ben ik op fietstocht geweest met 45 GroenPlussers in onze regio Kempen. Verleden donderdag met mijn fietsje naar Herentals en bagage mee voor 2 dagen. Vanaf vrijdagavond was ons Nellytje ook paraat.
Het relaas van onze fietstocht kan je lezen op de webside van GroenPlus : http://www.groen-plus.be/antwerpen/fietstocht07082015.htm, http://www.groen-plus.be/antwerpen/fietstocht08082015.htm, http://www.groen-plus.be/antwerpen/fietstocht09082015.htm, http://www.groen-plus.be/antwerpen/fietstocht10082015.htm, http://www.groen-plus.be/antwerpen/fietstocht11082015.htm,
Veel lees- en kijkplezier.
Een aantal randbemerkingen van mezelf :
's Avonds was het terrasjes-moment en GroenPlussers hebben zich daar laten kennen als zware Karmeliet-drinkers. het heeft wel iets karmeliet van het vat.
Elk bezoek dat we afgelegd hebben, iedereen van saffraankweker tot bioboer had zijn eigen, zeer interessant verhaal. Het was een verrijking om met deze gedreven mensen persoonlijk kennis te maken.
Els (Plukhof), een jongedame van 29, heeft mij de meest frapperende zin uit mijn 60-jarig bestaan voorgelegd. "Ik wil trachten zoveel mogelijk één te zijn met de natuur". Moesten we daar allemaal een deeltje van kunnen bewaarheden, de wereld zou er gans anders uit zien.
Op pad met 45 fietsende GroenPlussers het is niet altijd evident. Toch vond ik dat het er minder chaotisch aan toe ging dan bij voorgaande tochten. Komt er dan toch wijsheid bij het ouder worden! hahaha!!!
De Kempen zijn een fantastische regio om door te fietsen gedurenden een aantal dagen. Iedereen gaat maar 'zo-ver-mogelijk' op verlof terwijl je eigen buurt meestal vergeten wordt. Hotel De Zalm in Herentals is een schitterende uitvalsbasis.
Hier ga ik het bij laten. Geniet nog van alles wat je op je levenspad tegenkomt. Tot een volgend blogje.
Op de saffraan boerderij
Op het Plukhof
hebben geiten een gelukkig leven?
Marc, de varkensboer vertelt honderuit
Walter vertelt de dagelijkse schrijfsels voor de website
Deze week was het vrij rustig, nu ja rustig, ten huize van. Onze allerliefste kleinkindjes met hun mama waren op bezoek en dan is het iets drukker en chaotischer natuurlijk. Maar "who cares".
Gaan wandelen, spelen, naar de markt geweest en af en toe een drankje gaan nuttigen dat zijn aangename bezigheden en houden onze oude knoken jong.
Sportief heb ik deze week zeker mijn steentje bij gedragen. Heb 2 keer een loopje ondernomen, één keer zelfs een uur aan één stuk. Fier ben ik er wel op en ik hoop dat het een tijdje mag blijven duren. Het "echte" plezier is er nog niet maar ook daar wordt aan gewerkt. Ben samen met mijn vrouwtje gaan fietsen en gaan wandelen, het was wel lekker warm. Ben zelfs een beetje verbrand.
We hebben een toertje gemaakt rond Duffel en hebben lekker gegeten in het Fort van Duffel. Het Fort is netjes gerestaureerd en een bezoekje (http://www.fortduffel.be/nl) meer dan waard. De wandeling die ik uitgestippeld had, langs de knooppunten, was een betonwandeling en zeker niet voor herhaling vatbaar. We zijn dan doorgereden naar domein Roosendael (http://www.roosendael.be/). Het kleine cafeetje is er nog steeds maar er is nu bediening aan tafel. Op weg naar huis nog een gelukkige verjaardag aan één van onze vriendinnen gaan wensen, beetje blijven plakken!!!
Onze week zit er alweer op en nu staan er drukke maar leuke dagen op het programma.
Geniet van de mooie dagen en van alles wat er op jullie afkomt. Hopelijk tot volgende week, als er internet in het hotel is tenminste.
Er was vorige week veel commotie over onze boeren, maar als je onderweg dit tegenkomt krijg je toch een wrang gevoel. Maar ja overschotten zullen moeten gedumpt worden zeker.
Maandag ben ik voor het eerst in mijn leven een echt "balletje" gaan slaan. Op uitnodiging mocht ik een dagje mee gaan golven (Millenium, Paal-Beringen). Het weer liet het wat afweten maar het was superplezant. Putten ging vrij goed maar het afslaan was een regelrechte fiasco. Het duurt ongeveer 4 uurtjes eer je alle 18 holes hebt aangedaan. Al wandelend en genietend wat is er nog gezonder! Kortom voor herhaling vatbaar.
Na 2 maanden loopstilte heb ik donderdag voor het eerst mijn sloefjes terug aangetrokken. Voor de ... zoveelste maal!!! Leuk was het niet, achteraf deed alles pijn waarom doe ik het eigenlijk nog? Ik hoop in stilte dat de volhouder uiteindelijk wint. We zullen zien, dinsdag ga ik er terug tegen aan.
Heb veel Tour de France gekeken, niet altijd met volle overtuiging maar ach ja. Ik kan er absoluut niet mee om dat het dagelijks over het al dan niet "gebruiken" (tot motortjes toe) van Chris Froome moet gaan. Veel uitstraling heeft de man niet en alles is "wetenschappelijk" berekend maar hij was de beste, punt andere lijn. Onze landgenoten Van Avermaet en Pauwels waren nog de meest sympathieke kerels uit deze ronde. Met Saganneke natuurlijk, hahaha!
Sinds we elke donderdag groentjes in de Refuge (geleverd door het Herdershof) gaan halen, ben ik terug wat maar gaan koken. Het kan al eens tegenslaan maar meestal vind mijn vrouwtje het superlekker. En op mijn FB-pagina te zien, sommigen onder jullie ook wel!!! Soep, groentjes met aardappeltjes, eerst keer mosseltjes gegeten deze week alles wordt met liefde en plezier klaargemaakt.
Nog 2 weken moet ons Nellytje werken en dan heeft ze drie weken verlof. Op reis gaan doen we niet maar veel thuis zijn zullen we ook niet.
Blijf genieten van de dagelijkse dingen en ik zie jullie wel ergens ten velde.
De echte sportman in mij is al een tijdje geleden heengegaan maar af en toe eens sportief bezig zijn is nog wel aan de orde.
Maandag en gisteren een paar leuke fietstochtjes ondernomen in zeer aangenaam gezelschap. Met Jef naar Westerlo en omgeving gefietst. Gaan eten bij Mie Maan (wie kent dit niet, maar is nu zelfservice geworden) een drankje in de jeugdherberg (Elly kende me nog altijd) en genoten van het Kempische landschap. Spijtig genoeg speelde de miezerige regen ons wat parten. Gisteren met mijn vrouwtje naar Herentals en terug gefietst. Na een halfuurtje regende het met bakken, gelukkig was de Boekt dichtbij. Via Gestel, de bossen van de Merode en het kanaal rustig naar Herentals. Een hapje gaan eten in de Eglantier (een absolute aanrader en merci Jef voor de tip). Via de waterkant, Albertkanaal en Kleine Nete terug naar Lier. Met een noodzakelijke tussenstop in de Beemden waar we onze vroegere krantenman Guy tegenkwamen en een beetje zijn blijven plakken.
Vrijdag met onze kleine familie naar de Efteling geweest. Schitterend weer en onze oudste kleinzoon heeft genoten!!! Hij had ogen te kort. We hebben toch een aantal atracties met hem kunnen ondernemen maar om 15u was zijn pijpje volledig uit. Van het Sprookjesbos heeft hij niet veel meer gemerkt. Maar niet getreurd we gaan zekernog eens terug. Onze terugweg had wat voeten in de aarde, dat heb je met gps'en die niet meer up-to-date zijn. Het was een formidabele dag zeker voor herhaling vatbaar.
Voor de rest is de week rustig verlopen. Mijn vrouwtje wat gesoigneerd die maandag ziek was thuisgekomen en naar de Tour gekeken. Ik krijg het sc... van al die insinuaties over Froome en co en iedereen doet daar aan mee, maar ja dat moet zo zeker!!!
Hier ga ik er mee ophouden blijf genieten en voor de vakantiegangers een prettig verlof toegewenst.
Dit was één van de meest, zoniet 'de" meest, rustige week van het jaar.
Dit weekend hebben we niets, maar dan ook niets gepresteerd. Mijn vrouwtje is sinds lang terug een rondje vest gaan lopen en ik heb het ganse weekend in mijn luie zetel gelegen. Is daar iets mis mee? Eigenlijk wel een beetje beweging zou een mens toch moeten aan de dag leggen.
Maar na alle toestanden van de vorige weken was ik echt wel aan rust toe en die heb ik mezelf gepermitteerd om die te nemen.
We hebben ons donderdagavond op Lier Centraal wel geweldig goed geamuseerd met de MIA's en Cleymans en Van Geel. Schitterende optredens met een massa volk. De Lierenaar komt echt wel buiten als er iets te beleven valt. Spijtig genoeg valt er niet altijd iets te doen hier. Zaterdag zijn we nog eens, was zeer lang geleden, naar de markt geweest.
Zoals gewoonlijk vrijdag naar Mol om te babysitten. Mooi weer dus veel in het zwembadje gelegen. En we hebben ook ons eerste appartement bezocht. Na het passief bezig zijn om te verhuizen zijn we nu officieel in actie getreden. Het was er in elk geval eentje naar mijn zin. We hebben nu zelf een bod gedaan en wachten af. Is het niets ja dan zoeken we rustig verder. Niets moet alles mag.
Ik ga het hier bij laten want ik moet naar Herentals. In augustus hebben we een zesdaagse fietstocht en ik ga samen met Jef daar een ritje van verkennen. Blijf genieten en maak er het beste van tot ... .
Gisteren was een sportieve hoogdag in ons klein stadjes. Duizenden mensen waren afgezakt naar Lier. En ze kwamen van overal. Met ons klein familietje al zeer vroeg op pad om naar 30 seconden wielrennen te gaan kijken.
Een eerste oponthoud aan de brandweerkazerne waar onze kleinzoon niet was weg te slaan. Hij kent, via de tekenfilmserie, Sam de brandweerman (de echte Liers Sam was wel niet aanwezig) en de Lierse mannen lieten het niet aan hun hart komen om voor Sam te spelen. Bedankt jongens!!! Hij mocht met de vrachtwagen rijden (figuurlijk he), heeft de binnenkant van de wagen leren kennen en in de boot mogen zitten. Voor hem was de dag al geslaagd.
We hadden ons voorgenomen niet naar de Markt te gaan, als je ergens op de vijfde rij moet staan dan zien mijn familieleden niets, voor mezelf is dat een ander verhaal, hahaha. We zijn toch niet verder geraakt dan het frituur van de Ferre waar we oud-schepen Johny Vermeulen en de Ferre zelf tegen het lijf liepen. We dronken er eentje op de goede afloop en onze Fynn kreeg het eerste pakje fritjes gratis aangeboden. Vroeg de Ferre zich nog af of er wel volk zou opdagen, ik denk dat hij na de koers content was dat het gedaan was. Hij heeft er moeten voor werken,volk volk en nog eens volk.
De publiciteitskaravaan viel mijn vrouwtje en ook voor mezelf wat tegen. Onze Fynn daarentegen genoot van elke wagen die toeterend voorbij kwam. Hij verzamelde wat snoepjes, een strandbal, een plastiek koetje (waar hij het hoofd van heeft afgebeten!!!) en een Mickey-verhaaltje (in het Frans) en daar was hij laaiend enthousiast over. En de helikopters waren nog fascinerender.
Tijdens de doortocht van de renners werd er massaal in de handen geklapt en daar deed onze kleinzoon dapper aan mee (bekijk mijn videofilmpje maar even op FB : https://www.facebook.com/rony.vanoosterwijck/posts/10207111554176439?notif_t=like) (heb gezien dat het bijna 500 keer bekeken is???).
Na de doortocht ging het feest ten huize Van Oosterwijck-Bruynseels gewoon door. Aperitief, een tuingrilletje en tussendoor even koers bekijken. Dit alles overgoten met enkele duveltjes en de Tourdag was er eentje om niet meer te vergeten.
Twee blogartikeltjes op evenveel dagen, het is nu wel goed geweest. Geniet en hopelijk tot volgende week.
Per spoor naar Mol en terug. Onze kleinzoon Fynn gaan afhalen om hem de gelegenheid te geven eens met de trein te reizen maar net voorbij Geel lag hij al rustig op mijn schoot te slapen. Veel heeft hij er dus niet aan gehad. Met de fiets van het station naar huis vindt hij superleuk. Fietsen is echt wel zijn ding en hij draagt met plezier zijn mooie pothelm.
We hebben met zijn allen flink last gehad van de warmte. Fynn heeft zelfs de nacht in ons bed doorgebracht, hij lekte uit. Ik ben blauw opgestaan, wroeten dat hij kan, niet normaal. Tijdens de middag zijn we lekker koel binnen gebleven, het was soms niet te doen. Vrijdagmorgen heb ik met hem een fietstochtje langs de Liers dijken gemaakt. Onderweg een stopje ingelast om even te drinken en een babbeltje te doen met een visser.
Zaterdag was een dagje voor mezelf, festivaldag. In het verleden was Na Fir Bolg ons jaarlijks festival maar de laatste jaren was dit wat verloren gegaan. Dankzij mijn goede vriend Bruno de draad terug opgenomen. En het was genieten. Het Zesde Metaal in hun westvlaams dialrect was best te pruimen. Voor de Fikskes kan ik kort zijn, het was maar "nikskes". Ben geen Vander Linden fan maar De Mens heeft mij toch bekoord. En als afsluiter Guido Belcanto, ik heb me, ondanks mijn leeftijd, volledig laten gaan. Altijd in beweging en uit volle borst meegezongen, ik zweette harder dan die mannen op het podium. Nog een halve liter "ierse appelcider" gedronken (mijn 6de exemplaar) en dan naar huis met een heerlijk muzikaal gevoel in mijn hoofd.
Gisteren was het familiedag. Onze dochter, schoonzoon en onze nieuwste aanwinst zijn bij ons en blijven tot na de Tour hier in Lier. Een bezoekje gebracht aan Supervlieg (http://www.supervlieg.be/festival/supervlieg-lier), de springkastelen op de Zimmerplein hebben we links laten liggen. En dan gaan kijken naar de Grote Markt waar het 3on3 basket was. Een fantastisch initiatief van basketclub Guco. Naturlijk nog een duveltje gaan nuttigen. Thuis een papillotje klaargemaakt en nog een fles Duvel, met mijn vrouwtje, gekraakt.
Vandaag is het koersdag ten huize Van Oosterwijck-Bruynsseels.
Zoals altijd blijf genieten en vergeet de mindere momenten. Live is to short.
De week had ditmaal een dagje extra, mijn vrouwtje thuis en wij naar Mol.
Een drukke (wat is druk, dat doe je enkel jezelf aan!) week gehad, alle dagen wel iets om handen eigenlijk te weinig tijd om tot rust te komen. En dat is nu net wat ik nodig heb.
De nieuw aangelegde piste (http://www.lierbelicht.be/content/vernieuwde-atletiekpiste-netestadion-ingehuldigd) is plechtig geopend door de Schepen van Sport en een afgevaardigde van Bloso. Ik was ook uitgenodigd en ben met plezier enkele duveltjes gaan nuttigen. Nog een aangename babbel gedaan met de AC Lyra-secretaris over, ja toch, vooral atletiek. Ik heb hem al een tijdje geleden enkele ideetjes gegeven om eens uit te proberen, maar tot op heden is dat er nog niet van gekomen. Maar wie weet!!! In dezelfde sportieve lijn ligt mijn laatste vergadering van het "Beheersorgaan Sport" waar ik het nut nog steeds niet van begrijp.
De rest van de week altijd onderweg geweest. Met de trein naar Mol, met de fiets naar Postel (BK tijdrijden), met de auto naar een feestje, naar zee om mijn schoonouders uit vakantie op te halen en gisteren terug naar Mol. Nooit in zijn kot zullen de mensen weeral zeggen. In Mol is het "moneytime with the kids", 100% genieten, superleuk maar toch wel vermoeiend.
Het pensioenfeest van mijn nicht Annie was aangenaam en leuk. Nog een kozijn gezien die ik in jaren niet meer gezien had en kennis gemaakt met één van de buren, hij had wel een pintje op. Lekker bbq-tje gegeten en een taart hebben we mee naar huis gekregen.
Mijn schoonouders hun vakantie aan zee is nu voorbij. Twee maanden hebben ze Blankenberge onveilig gemaakt (hahaha) en ze zijn mooi bruin huisgewaarts gekeerd.
Voor de eerstvolgende 2 maanden geen vergaderingen meer en zoals ik steeds zeg genieten van de rust en de gezelligheid.
Mijn blogje zal in de vakantiemaanden blijven voortbestaan waarom zou ik er mee ophouden. Ik vind het zelf zeer plezierig om wekelijks een woordje op papier te zetten en wie interesse heeft kan het lezen en de anderen laten het voor wat het is.
Dit artikeltje blijft beperkt tot één item, nl. de Midzomernachtrun.
Deze derde editie werd een succes, bijna over de ganse lijn, enkel de weergoden waren niet altijd met ons. Niet minder dan 50 teams waren ingeschreven en op sommige momenten was er een redelijk aantal bezoekers. Twee keer hebben we tafels en stoelen moeten bijzetten. Om 8u werd er gestart maar om half tien vielen de eerste druppels uit de hemel, geen grote hoeveelheden, maar het heeft wel een tijdje geduurd. Ondertussen draaiden onze eetstandjes op volle toeren, voor 12 uur waren de krieken met balletjes en de soep al uitverkocht. Ik heb zelf enkel haring in ajuinsaus gegeten maar superlekker en als zelfs een lid van de bootvissers dat zegt zal het wel waar zijn. De bakken duvel en trappist moesten regelmatig aangevuld worden, niemand moest zich tekortdoen.
Zonder echte belangrijkheid om 12u waren er ook winnaars. Het team "VDB LGTF" (kortweg de familie Van den Broeck) waren de algemene winnaars en "Girl Power" waren de gelukkigen bij de damesploegen. Na een verkwikkende douche waagden de meesten zich nog aan een stevig drankje en een overheerlijk hapje.
Om 3u30 's nachts hebben de drie musketiers/die hards de boel afgesloten en een einde gemaakt aan deze supereditie.
Gisteren nog wat opgeruimd en alles afgewassen (met dank aan mijn vrouwtje) en vandaag alle materiaal terugbrengen naar onze traiteur en klaar is kees.
En er komt (bijna) zeker een vierde editie, maar dan wel zonder mezelf.
Na 10 jaar organiseren is alles nu definitief achter de rug. Het is goed geweest en afsluiten in schoonheid geeft altijd een goed gevoel.
Ik heb er van genoten, ik hoop alle aanwezigen ook.
BEDANKT aan iedereen waar ik gedurende deze 10 jaren heb mogen samenwerken en BEDANKT aan al diegenen die aanwezig waren en zo hun steentje hebben bijgedragen.
De deelnemerslijst
Marc en Agnes in hun eetstandje
Veel volk om een drankje te nuttigen of een hapje te eten
Mensen zijn gewoontedieren, het is nog maar eens bewezen en eigenlijk ben ik daar wel blij om. Mijn blogje verschijnt een dagje later dan normaal en toch zijn er vele lezers die gisteren een kijkje zijn gaan nemen. Ik bedank jullie om wekelijks de moeite te doen om dit bescheiden blogje te lezen.
Deze week stond alles, niet overdrijven maar toch veel, in het van dochter en kleinkinderen. Sinds donderdag, tot gisteren, zijn ze hier op bezoek geweest. Het was superleuk maar wel vermoeiend. Het heeft allemaal zijn consequenties. De wasmachines staat constant aan, onze afvalberg verdrievoudigd, de chaos in huis maar dat neem je er met veel liefde bij. Die gasten maken je leven op een andere manier boeiender dan dat het al is. Heb ik een boeiend leven?
Dinsdag naar de vergadering in Brussel voor de eerste grote besprekingen van ons eigen GroenPlus-congres. Voor mij begon alles met meer dan een uur vertraging, wegen de problemen die de NMNS dagelijks veroorzaakt. Een uur op de trein gezeten zonder een meter te verplaatsen, zo kan het natuurlijk lang duren eer je op je bestemming bent. Zeer constructieve vergadering met zeer gemotiveerde mensen o.l.v. onze zeer gewaardeerde oud-kolonel die net niet op militaristische wijze de touwtjes in handen houd. Dit is maar een grapje hoor hij is supergedreven om er het beste van te maken.
Ons laatste optreden in CC De Mol was er eentje om in te kaderen. Lukas van den Eynde nodigt uit ... en wie? Connie Neefs kwam een lied van haar broer zingen en zingen kan ze nog. Barbara Dex, ik moet toegeven zij is een schitterende madam, kan niet alleen mooi zingen maar heeft ook nog eens een prachtig lijf. Of mag ik dat als 60-jarige niet meer zeggen? Inleider en middenstuk-vol-zanger was Hugo Mathijssen, hij verving een Nederlands duo, maar ik vond dat helemaal niet erg. Hij is tekstueel één van de meest sublieme mensen in Vlaanderen. Hoofdact was Jan De Wilde en hij was helemaal zichzelf en ik, ik ben superfan. Dit alles met dank aan Lukas, die zelf met plezier zijn liedjes meezong.
Zondagnamiddag naar een pensioenfeestje. Dat heb je als je zelf ook op een gezegende leeftijd komt. Eerst kwamen de trouwfeesten, dan de babyborrels, dan de vieringen van 50-jarig bestaan en nu komen de pensioenfeestjes er aan. Rest ons nog één feest zeker? Het was superleuk, plezante mensen en superlekker eten. Bedankt Jutta en Wim.
En voor de rest gaan wandelen met de kids, af en toe iets gaan drinken en thuis superveel spelen en met de kleinste op schoot zitten. Dat zijn de momenten die jezelf terug jong maken.
Nog één ding wil ik kwijt. Mijn vrouwtje en ik hebben zaterdag even zot gedaan. terwijl mijn kleinzoon op de molen zat heb ik om 11u30 met haar een dansje geplaceerd op de Zimmerplein en de mensen bleven staan kijken. Dat zijn dingen die moeten kunnen en de verzuring in onze maatschappij blijvend doorbreken.
Het is wel een lange tekst geworden, niet? Dus hou ik er mee op. Blijf genieten en deze week staat alles in het teken van de Midzomernachtrun, mijn allerlaatste organisatie. Als je niet ingeschreven bent om mee te lopen kom dan zeker een hapje eten en een drankje degusteren.
Met de Groene senioren gaan we voor het eerst in ons bestaan een eigen congres organiseren. De voorbereidingen zijn al in volle gang ondanks dat het pas doorgaat in november van volgend jaar. Maandag in de provinciale stuurgroep zijn we er al stevig tegen aan gegaan om de fundamenten te leggen. Zaterdag tevens een ganse dag op stap geweest met GroenPlus Oost-Vlaanderen. Bazel was de place-to-be en we werden er hartelijk verwelkomd door onze Groene burgervader Jos Stassen.In de voormiddag een culturele (ja,ja er is wel wat cultuur daar) en in de namiddag het overstromingsgebied bezocht. Met een leuke receptie werd alles afgerond en dan met het openbaar vervoer terug naar Lier. Een echte TTB-dag werd het voor mij maar geloof het of niet op 1u en vijftien minuten ben ik van hier naar Bazel ge-openbaar-vervoerd.
Vanaf donderdag was het weer feest in de stad. Kind en kleinkinderen op bezoek. Gaan fietsen, gaan wandelen, heerlijk in de tuin gespeeld. De fietstrip naar het Averegten was superleuk. Zondag naar Mol voor een samenkomst van 300 kinderen, waarvan onze Fynn er eentje is, die opgevolgd worden ivm de mogelijke gezondheidsproblemen die er in die buurt zouden kunnen optreden. Zeer leerrijk!!! Kinderen worden getest (bloed, urine, enz.) en er dienen vragenlijsten ingevuld te worden. Volgend jaar gaat het over "luchtvervuiling". Blijkbaar konden anderen gemeenten hier ook op inspelen maar hebben dit niet gedaan, ook Lier blijft hier weer stevig achter.
Sport en koken zijn er deze week wat overgebleven, toch nog asperges klaargemaakt, maar het kan niet alle weken feest zijn. Nog een klein eet-anekdootje, gisteren in het Zilvermeer een 'schnitzel xl' gaan eten en de ober verschoot er van dat ik alles had binnengespeeld. Mijn bord was één schnitzel en hij was ook nog superlekker.
Geniet nog van jullie voortbestaan ik zal er zeker niet voor onderdoen.
Het begint allemaal terug een beetje normaal te worden. Terug enkele vergaderingetjes meegepikt. Het lopen is deze week positief verlengd, 2 maal mijn sloefjes ondergebonden en een driekwartuurtjes van huis geweest. Lekker eten voor mijn vrouwtje, en ja voor mezelf ook een beetje, klaargemaakt.
En voor de rest altijd weg van huis, want veel valt hier niet te beleven. Het deed me wel deugd dat er in sommige straten toch een "dag van de buren" werd georganiseerd. Maar de "dag van het park" is hier stilletjes voorbijgepasseerd.
Vrijdag Mol-dag, weer een heerlijk weerzien met kinderen en kleinkinderen. En ja hij was alweer gegroeid, onze jongste spruit.
's Morgens gaan wandelen met onze Fynn en samen iets gaan drinken, cocco (altijd cocco=chocomelk met een rietje). Het zijn superleuke Mol-dagen maar wel vermoeiend.
Het weekend hebben we aan zee doorgebracht, in Blankenberge. De ouders van mijn vrouwtje zitten daar voor 2 maanden en we zijn op bezoek geweest. Gisteren was het slecht weer maar zaterdag was een heerlijke dag. Gaan wandelen, gaan chillen en cocktails gaan drinken en 's avonds forel (2 voor de prijs van 1) gaan eten. De rodenbach is er wel overgeschoten maar ja men kan niet alles hebben.
De inschrijvingen voor mijn laatste Midzomernachtrun lopen vlotjes en ik hoop dat we hat aantal ploegen van de vorige jaren rustig gaan halen. Inschrijven (https://www.facebook.com/Midzomernachtrun?fref=ts) kan nog steeds en zij die niet lopen kunnen een hapje komen eten en een drankje nuttigen.
Blijf genieten en er is zelfs een weersverbetering op komst. See you next week somewhere ... .
Onze kleinzoon, Noud, is stilaan aan zijn groei-opleiding begonnen. Op een week tijd kan een pasgeborene toch al flink veranderen. En blijkbaar kan hij net als Fynn fantastisch goed eten. Wij zijn er helemaal klaar voor om hem mee te laten opgroeien. En zoals een aantal maanden geleden gezegd met de geboorte van onze eerste kleinzoon zo telt ook nu de uitspraak "de ouders zorgen voor de opvoeding en de vokke voor de slechte manieren".
De rest van de week was zeer variabel. Heb nog eens een "midweekblogje" geschreven. Mijn vrouwtje heb ik in de watten gelegd met heerlijk eten klaar te maken. Ben een drietal dagen weduwnaar geweest, ook dat is even genieten. Heb genoten van "buiten"kunst en ik heb er mijn eerste loopje sinds lang opzitten. Hopelijk kan ik daar nog een vervolg aan breien (of is het breiden???).
Zoals op mijn FB-pagina al gezegd het deed dit weekend een beetje raar, voor het eerst sinds 8 jaren thuis te zitten met het Sinksenweekend. Normaal is dat voorbehouden voor een verwenweekendje Roparun. Maar vorig jaar heb ik ondervonden dat ik teveel problemen had om me gedurende 3 dagen te concentreren op het roadbook en daarom wijselijk besloten om er mee op te houden. Heb wel met veel belangstelling mijn Lotgenoten Vlaanderen gevolgd op de live-stream van Roparun 2015. En zij hebben dat weeral goed gedaan. Een dikke PROFICIAT aan team 239.
Gisteren was het nog even feesttijd. Tante Lucienne en nonkel André zijn 50 jaar getrouwd en wij waren uitgenodigd om dat samen met hen te vieren. Voor ons nog eens een gelegenheid om de Limburgse tak (ja ik ben half Limburger) van onze familie nog eens te ontmoeten. Lekker gegeten, lekker gedronken in aangenaam gezelschap.
En ondanks het feit dat ik mezelf volledig op de achtergrond wil zetten heb ik toch het idee opgevat om een pagina op te richten "Vrienden van de Fietspunten". Lees eens waarover het gaat en maak jezelf dan ook lid, als dit nog niet gebeurd is. Via : https://www.facebook.com/groups/1440460762937169/1441420276174551/?notif_t=like en/of https://www.facebook.com/pages/Vrienden-van-de-fietspunten/401892509998745.
Beste vrienden blijf genieten van de geneugten des levens en ondereg komen we elkaar wel eens tegen zeker en dan "genieten" we samen. Laat ons zeggen met een heerlijk duveltje.
Sinds kort hangen er op de vest tussen het Spuihuis en de Lispersteenweg bordjes met "Verboden te voederen". Ik weet niet of dit "officiële" borden zijn, misschien bestaan die niet eens maar toch. Ik ben zelf 6O lentes-zo-pril en nooit heb ik anders geweten dan dat er eendjes en andere soorten gevolgelte in die beek rondzwierven. En met de kleine kinderen was het leuk hen enkele broodkruimels te bezorgen. Want alles was van dichtbij te bewonderen.
Nu plots mag dit niet meer!!! Waarom? Zijn zij het equivalent van hangjongeren geworden? Heeft de buurt een massale petitie gedaan om hen te laten verwijderen? Of is dit "alweer" een eigen keuze van een paar mensen uit onze bewindsploeg? Want tegenwoordig treden sommigen al eens op ten persoonlijke gratie.
Langs de andere kant werd ik vorige week aangesproken door een aantal Lierenaars (misschien denken zij nog dat ik de Groene jongen van Lier ben) dat het in hun buurt vol ratten zit. Op Plaslaar heeft onze wetgevende macht een negatief advies gegeven, dat wil zeggen zorg dat je het zelf oplost. In de St. Annastraat lopen de ratten door de hoven van de mensen, oo daar is nog geen oplossing gevonden (is er al één gezocht???).
Kortom het twee maten en twee gewichten hanteren is niet enkel voor onze burgers van toepassing maar nu ook voor onze "welbeminde" (of iets minder) dieren.
Hopelijk komt met de eendjes alles in orde en worden de rattenplagen op een degelijke manier opgelost!!!
Na 3 weken out-of-order zijn we nu back-in-business. De persoonlijke gezondheid wordt terug stilaan beter maar amai op 4 dagen tijd 10kg vermageren, het kruipt in je kleren (letterlijk en figuurlijk).
Maar ...
... alles wordt goedgemaakt door de geboorte ven onze 2de kleinzoon. En net zoals bij de eerste zijn moeke en vokke weer superfier. En van in het begin is het al een "vlug" baasje. 10 Dagen te vroeg en op een uurtje was alles geregeld. Mag ik u voostellen :
NOUD, 51,5cm en 4kg, geboren op 15 mei om 23u.
Ik moet eerlijk toegeven de naam zei me niets, ik ken of heb geen weet van iemand die zo noemt. Na wat opzoekingswerk blijkt het vooral in Nederland een populaire (38ste op de lijst van meest voorkomende) naam te zijn. En zijn betekennis is al direct van toepassing "adelaar", wel hij kwam er aan "gevlogen" (zie hierboven).
Superblij met zijn broertje en lekker kusjes geven!!!
Weer iemand om super van te genieten en we zullen onze babysit-handen volhebben als we op vrijdag naar Mol gaan.
Vandaag mag de mama naar huis en ze zullen zeker weten wat doen. Nogmaals van harte gefeliciteerd aan onze lieve dochter en onze schoonzoon. Geniet er van is eigenlijk mijn enige boodschap!!!
Onze eerste superkleinzoon heeft 4 dagen bij ons in Lier gelogeerd en we hebben er samen ongelooflijk van genoten. We zijn gaan fietsen, hij was lovely met zijn pothelm, naar de speeltuin en zaterdag naar de markt geweest en thuis in de tuin gespeeld. De 4 dagen zijn voorbijgevlogen.
Van maandag tot woensdag verliep de week vrij rustig en normaal. Wel 2 keer mijn loopsloefjes aangehad om driekwartiertjes te gaan bewegen. Het werd afwisselend wat lopen (10 à 12 min.) en afwisselend 3 min. wandelen. Gemakkelijk was het niet en de goesting is ook nog niet opgedoken. Maar ik hoop dat dat nog komt, vooral de goesting!!!
Vanaf donderdag was het al GroenPlus (http://www.groen-plus.be/antwerpen/uitnodiging%20flyer%203.pdf wat de klok sloeg. Boodschappen gedaan, alles klaargezet in Chapo, de laatste regelingen getroffen en hopen dat alles vlot zou verlopen. Om 7u30 zaterdagmorgen stonden we paraat om alles over te brengen naar zaal Rubens (gelukkig maar aan de overkant van de straat) en rond 9u30 sijpelden de eerste deelnemers aan ons colloquium binnen. Als voorzitter heb ik iedereen persoonlijk welkom geheten (hopelijk heb ik niemand vergeten!!!) en had ik de eer de spits te mogen afbijten. Met 5 min. vertraging begon de eerste spreker en het was onmiddellijk een schot in de roos. Een gedetaillerder verslag ga ik jullie besparen maar op de website van http://www.groen-plus.be/ gaan jullie binnenkort een degelijk verslag kunnen lezen. Er was veel interactie met het publiek en ik heb de debatten moeten eindigen om iedereen de kans te geven een hapje te eten. Bereidt door de mensen van Hacienda Popular (http://www.bredeschoolhetkeerpunt.be/index.php?page=17). Heerlijke soep, kleine belegde broodjes en desserthapjes superlekker. Na het namiddagprogramma was er nog tijd voor een afsluitende receptie en een socaal babbeltje. Om 20u kwam ik moe maar voldaan thuis, maar mijn pijpje was wel uit.
Gisteren gans de dag in Mol gezeten bij dochter en kleinkind. En met mijn vrouwtje een wandelingetje gaan maken in onze toekomstige woonplaats.
Straks nog wat opruimen en voor de rest zoals altijd blijven genieten.
Laatste details afspreken
Het ontvangstcomite
De eerste besprekingen bij een tasje koffie
De zaal staat klaar
Eugénie Bempunga van Mama Bolingo Walter onze huisfotograaf
Zaterdagmorgen marktje gedaan en geëindigd op het terras van de Réfuge. 's Avonds hadden we wat vrienden uitgenodigd. Heb frietjes gebakken, we hebben een duveltje (of 2) gedronken en taart gegeten en gezellig wat bijgekletst.
Zondag vroeg uit de veren. Een treintje naar Antwerpen genomen en daar werd ik aangenaam verrast. Achter ons zaten een aantal mensen doodleuk te babbelen over de komende "Midzomernachtrun". Of het nog doorging en wanneer en dat het de vorige jaren zo leuk was. Op een bepaald moment, ik kon mezelf niet bedwingen, heb ik me omgedraaid en het was algemene hilariteit want iedereen herkende me. Nog een aangenaam babbeltje gedaan en de mensen gerustgesteld dat het op 20 juni zou doorgaan.
En dan op weg naar de tentoonstelling van Rubens prive, via GvA had ik gratis kaarten en na het huren van een audiotoestel (is altijd iets aangenamer dan een gekregen tekst lezen) wij naar binnen. Meer dan 2u genoten van prachtige schilderkunst, wij zeiden nog tegen elkaar "zulke schilderijen maken ze nu niet meer". Om tenslotte te eindigen in de mooie, half-gerestaureerde tuin van het Rubenshuis. Meer dan 2000 werken heeft hij ooit "gefabriceerd", want hij werkte niet alleen.
Nog lekker gaan eten in de "Bistro", een treintje terug naar Lier en nog wat wielrennen gekeken, maar dat stelde niet veel voor. Het weekend was veel te vlug voorbij en er zijn er nog enkele aangename op komst. Het wordt weer zalig genieten van alle geneugten des levens.
Ontwerpen en schetsen van Rubens (details)
Linnenpers (17de eeuw) Isabelle Brant (Anthonie Van Dyck)
Wat gehoopt werd een leuke vakantie te worden, is daadwerkelijk uitgekomen. Met vrouwtje, dochter en kleinzoon er samen een vijftal dagen tussenuit, heerlijk toch!!! Zoals we gewoon zijn trekken we naar 'een" Landal', beter dan CenterParcs en aanverwanten. Deze hadden we al eens bezocht, omwille van onze dochter haar zwangerschap hadden we er voor gekozen niet al te ver weg te rijden. Vennenbos in Hapert (http://www.landal.be/be-nl/vakantieparken/nederland/brabant/het-vennenbos?gclid=Cj0KEQjwpM2pBRChsZCzm_CU0t4BEiQAxDVFmuedeei_VpGecpxc2hwcwTJRBw9d-6OOlUr-X-apDj8aAtmh8P8HAQ).
We hadden een leuk bungalowtje, wel eentje zonder afwasmachine (i hate afwassen!!!) met zicht op een bosje waar de eekhorentjes dapper rondspeelden en waar de eenden je overschotjes kwamen opeten.
We zijn een paar keer gaan wandelen, met onze Fynn in de rugzak en we hebben het subtropische zwembad samen onveilig gemaakt. Hij is ongelooflijk gek van water en hoe bruter hoe liever hij het heeft. Ijsjes eten en chocomelk drinken behoorden tot de dagelijkse geplogenheden. Onze dochter, hoogzwanger van ons 2de kleinkind, bleef 's morgens in het chaletje om wat naaiwerk te verrichten (haar naaimachine had ze meegebracht) want wandelen was voor haar niet meer aan de orde. Af en toe een duveltje consumeren en zelf simpel maar lekker eten klaargemaakt. En het weer, zaaaaaaaaaaaaaallig. Dit alles heeft er toe bij gedragen dat het een "oh my god" plezante week is geworden.
En nu maar afwachten wat het gaat worden, ons nieuwste kleinkind, nog een 4-tal weken geduld, als het al zo lang zal zijn!!!
Blijf genieten van de dagelijkse dingen en morgen komt er een vervolg van dit wekelijks blogje anders werd het teveel in één keer.
Vandaag mijn eerste woordjes op de computer als zestig-plusser. Veranderd er nu veel? Hopelijk niet. Het leven kabbelt rustig verder zoals het bezig was en genieten doen we van elk moment.
Vorige week nog een vergaderingetje meegepikt en donderdag ben ik een stevige wandeling gaan maken op de grens van Lier en Hooikt. Een leuke wandeling en onderweg enkele praatjes gemaakt met locals, dat doe ik graag.
Vrijdag was de eerste d-day 's avonds was er een feestje voorzien om mijn 60ste verjaardag te vieren. 60 jaar - 60 vrienden (en familie). Schitterend weer, blijkbaar krijg je dat als je dat verdient hebt. Aperitiefje in de tuin, geslaagd aperitiefje want eens geen cava, champagne of wijn maar duvel. Na een speechke (niet te lang!!!) was het BBQ-time, superlekker. Mijn dochter had voor mij een quizje voorzien over mijn leven en ik kon er een bak duvel mee winnen. Drie flesjes heb ik moeten teruggeven, drie verkeerde antwoorden. Tijd om de beentjes te strekken en rond drie uur was iedereen, op mijn broertjes na, naar huis. Superleuk feestje dat voor altijd in mijn geheugen staat gegrifd.
Na een korte nachtrust, onze kleinzoon sliep bij ons, zijn we naar Mol gereden. Gisteren zijn we samen met ons drietje in Mol mijn echte verjaardag gaan vieren. Het was lekker eten maar het duurde allemaal wat lang.
En nu is het tijd voor vakantie. Met mijn vrouwtje, dochter en onze kleinzoon op naar Nederland voor een heerlijk weekje Landal (http://www.landal.be/be-nl/vakantieparken/nederland/brabant/het-vennenbos?gclid=CjwKEAjwr6ipBRCM7oqrj6O30jUSJACff2WHlvvXE45gkRgMPzl1B1mqZt_Myqd1S0RgiCk7fqaQZBoCJNHw_wcB).
En blijf genieten van alle geneugten die ons geschonken worden.
Misschien geef ik één van de volgende weken een bierfeestje (vooral duvel) want nu heb ik genoeg in huis om een ganse kazerne te voorzien.
BEDANKT allemaal voor de vele verjaardagswensen, het was een plezier om zestig jaar te worden.
...o...verdomme!!! Een artikeltje beginnen met een vloek het is niet alledaags dat geef ik toe. Maar het is welom onnozel van te worden. Vrijdagmorgen opgestaan met meer dan 38° koorts, slap als een vod, tot niets in staat. Het begint me langzaam de keel (eigenlijk wou ik "strot" gebruiken) uit te hangen en ik die dacht dat er beterschap in de lucht zat. Noppes, niks, niente, rien de knots!!! Alweer enkele interessante activiteiten moeten afzeggen, vrijdag vergadering en zaterdag met mijn vrienden gaan wandelen in de Ardennen. Sinds november is dit nu bezig en ondanks alle maatregelen houd het niet op.
Niets aan te doen, ik voel me momenteel weer wat beter.
Wat alles goed gemaakt heeft is onze kleinzoon. 4 Dagen hebben we samen doorgebracht, superplezant. We hebben ons, eerst met drie, hij, moeke en voke en dan samen met de mama geweldig geamuseerd. Lachen, gieren, spelen, stappen (voor hem is het meer lopen) eten (vooral veel). De foto's hieronder zeggen veel meer dan woorden. Gisteren zijn we naar Arendonk geweest (http://kempvzw.be/Over/Evenementen/Lammetjesdag.html) de schaapjes en lammetjes gaan bezoeken waar wij er eentje van sponsoren. Alleen de fotoshoot was niet echt met zijn goesting. Een superleuke namiddag.
Misschien vraagt u zich af wat ik met de bovenstaande titel bedoel? Wel het is mijn laatste week als vijftiger en eigenlijk zie ik er een beetje tegen op. Gedane zaken nemen geen keer; de klok kan niet teruggedraaid worden. Volgend blogje zal er eentje zijn als prille zestiger. Blijf genieten ondanks alles en maak van elk moment een supermoment.
Tussen de Liers schaapjes Hmmmmm lekker, pannekoeken
Paaseitjes rapen ... ... in de tuin
Hoog in het hooi Meer oog voor de ballon dan voor de lammetjes
Lang geleden heb ik al uitgemaakt om het rustiger aan te doen en meestal lukt dat wel maar soms zijn er van die weken!!! Deze was er zo eentje.
Alle dagen wel iets om handen. Vergaderen met de seniorenraad, laatste voorbereidingen met GroenPlus voor onze dag "Kleurrijk Samenleven", vergadering Beheersorgaan Sportinfrastructuur. Tussendoor eventjes gaan helpen bij mijn goede vriend Geert (Vedette Sport), een aangenaam gesprek gehad met één van de Lierse schepen.
De week was eigenlijk een beetje kort.
Vrijdag sinds lang nog eens gaan wandelen (zie Lier Sport overdag). Viersel was de place-to-be en het was er aangenaam vertoeven. De uitbater van de Kroon was precies niet in zijn nopjes toen we met bijna 40 man een drankje kwamen nuttigen. Hij moet niet van blijdschap een gat in de lucht springen maar een beetje enthousiasme zou hem goed doen. Enfin we hebben drank gekregen (mits betaling uiteraard) en daar ging het tenslotte om. 's Morgens eventjes kunnen genieten van onze kleinzoon maar zij reden naar Brussel, iets van een babybeurs, niets voor mannen zou ik zeggen.
Zaterdag met mijn vrouwtje de auto in richting Wijnegem shopping-center. Dat was lang geleden en ik ben één van de weinige mannen die zelf graag winkelt heb ik vernomen. Mijn vrouwtje stond in een pashokje en een mevrouw naast mij was verbaasd dat ik dit deed, haar man had er aan hekel aan. Moet nu wel toegeven ik heb zelf ook wat aankopen gedaan broeken, t-shirts, hemden en een nieuw paar schoenen. Op de middag lekker gaan eten, nog enkele Lierse vrienden tegen gekomen, en rond 17u waren we terug thuis. Nog een klein hapje gegeten en op naar Freek.
70 Jaar, een op-en-top conditie, soms uitzinnig soms intiem dit is Freek de Jonge ten voeten uit. Er is maar één komiek die het aandurft om de mensen te laten schokken van het lachen en dan een kwartiertje bloedserieus over zijn overleden kleinkind spreekt, het was een kippenvelmoment en muisstil in de zaal, om vervolgens de zaal terug te laten gieren. Super, super, super!!! Hopelijk mag hij ons nog veel laten lachen en zien we hem ooit nog eens terug in Lier.
Zondag heb ik een namiddag in de gietende regen doorgebracht. Het was de laatste natuurloop van het seizoen en ik was uitgenodigd voor een VIP-moment. Heb gans de wedstrijd iedereen die ik kende aangemoedigd maar ik was één van de weinigen denk ik. Mijn paraplu was volledig paraplu door de wind. uiteindelijk heb ik nog 60 km genoten van een super interessante Gent-Wevelgem. Dit was koers uit de oude doos en proficiat aan al diegenen die zowel de natuurloop als de koers heb uitgedaan.
Een nieuwe week, hopelijk iets minder druk maar toch interessant, staat voor de deur. Geniet, zoals ik dagelijks doe, van elk moment en ergens kome we elkaar wel weer tegen.
Wat heb ik mezelf aangedaan? Donderdag op de seniorenraad in Lier kwam Geert spreken over "Valpreventie bij 55-plussers", dat leek me wel iets. Hoe ouder we worden hoe minder standvastig (op de benen he) we zijn. Zaterdagnamiddag ik naar de judoclub in het KTA in Lier. Eerlijkheid gebied me deze les heeft op zich niets met judo te maken, het is echt het leren vallen als je struikelt of achterovervalt. Een 16-tal senioren waren aanwezig, waar ik er enkele van kende en een aantal mensen uit de judo, die ik allemaal al kende. De lesgever zelf kwam me na de les nog even spreken en vertelde me dat ook hij mij kende. Tot mijn verbazing nog politiek, hij had in het OCMW van Kampenhout gezeten als lid van onze partij. Soms is de wereld toch klein.
Terug naar de les, het was de film van het vallen maar dan in omgekeerde richting. Vele oefeningen, heb zelfs zweet achtergelaten, hebben we samen ingeoefend. Dit zou allemaal een soort routine moeten worden. Eigenlijk zou elke 55-plusser dit eens moeten doen. Maar nu, 3 dagen later, ben ik stijf en ben ik tot de vaststelling gekomen dat ik nog spieren hebe waar ik dacht dat ze verdwenen waren. Dank Geert en anderen het was een zeer aangename kennismaking.
Met het schitterende weer van vorige dinsdag heb ik terug mijn wandelschoenen uit de kelder gehaald en er een stevig 13km wandeling van gemaakt. Het heeft me goed gedaan, hopelijk kan ik terug wat meer mijn schoentjes aantrekken!!!
Bezoek van onze kleinzoon is altijd een beetje jonger worden, hij zit geen minuut stil. Tot zaterdagnamiddag. Mijn vrouwtje en onze dochter hebben uiteindelijk het wijze besluit genomen om er mee naar de arts van wacht te gaan, het ventje had bijna 40° koorts. Nog wat medicamentjes gehaald en eindelijk is hij toch in slaap gevallen. Zondagmorgen zat er terug wat leven in, maar optimaal was het nog niet. Hopelijk is alles vlug ok en kan hij er terug stevig tegen aan.
Gisterennamiddag waren we uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van iemand die van toeten of blazen wist. Zijn gezicht was geld waard bij het binnenkomen. Enkele duveltjes gedronken en smakelijke hapjes gegeten. Het was een leuk feestje en rond 19u zijn we met de fiets terug naar de Merelstraat gereden.
De komende week zit vol variatie, alle dagen heb ik 1 of soms 2 dingen te doen. Ik heb het niet graag zo druk maar wat komt dat komt en we blijven genieten van alle dingen die op ons afkomen.
Wat gaat alles veel sneller als je je ongelooflijk amuseert. Met vrienden op verlengd weekend naar Rozebeke (Brakel) in de Zwalmstreek. Wat normaal een wandelweekend, we hebben wel gewandeld hoor, moest worden is weer uitgeggroeid tot een driedaags eet- en drinkfestijn. Afgesloten met een lekker etentje in 't Plezant (http://www.plezant-lier.be/) overgoten met een laatste duveltje.
Veel woorden ga ik er niet aan vuil maken, beelden zeggen meer dan woorden.
We hebben 2 mooie wandelingen (van 10 en 12km) gemaakt, de Geutelingentocht en eentje langs het riviertje, de Zwalm. We zijn lekker gaan eten in Old Sotteghem (een aanrader) in Zottegem en veel eten klaargemaakt in ons vakantiehuisje. En het bier, de cava heeft rijkelijk gevloeid. heb ook de trippel-hop, editie 2015, geproefd en niet lekker gevonden. Mijn vrouwtje vind hem heerlijk, bij mij is de nasmaak teveel "gepeperd".
Het is voorbij!!! De 8ste "Ontbijtjogging" was tevens de laatste. 10 jaar heb ik mij ingezet voor het goede doel en daar ik volgende maand 60 wordt leek dit me een goede reden om er een eind aan te maken (niet letterlijk hoor!!!).
Om 8u30 verzamelden al een aantal mensen aan de atletiekpiste in Lier onder een stralend zonnetje. Ook RTV was aanwezig, zij hadden gevraagd om een interviewtje te mogen afnemen. Het resultaat ziet u op de pagina hierboven. Het is een leuk interviewtje geworden en eentje zoals ik denk dat ik ook ben. Na de mensen even toegesproken te hebben vertrokken de wandelaars o.l.v. Ludo (waarvoor mijn hartelijke dank) en de lopers voor een uurtje beweging. Het was een leuk groepje van een 25-tal lopers en loopsters die nadien even rustig konden douchen.
De zaal was al redelijk gevuld als ik ter plaatse kwam. 126 Eters hebben genoten van een heerlijk buffet gesponsort door zaal Familia (Koen Wellens) in Nijlen. Een volle zaal, alle stoelen gevuld meer kan je niet verlangen. Mijn speechke was een emotioneel afscheid en als ook nog onze voorzitter Winy (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) zijn duit in het zakje deed werd het me even te machtig.
Ik kan niet anders zeggen dan dat het een fantastische laatste Ontbijtjogging was.
Met deze wil ik iedereen, mijn vrouwtje, mijn Lotgenoten, voor hun jaarlijkse hulp, mijn sponsor (hierboven al vernoemd) en vooral JULLIE die jaarlijks aanwezig waren bedanken voor jullie medewerking. Ook de pers wil ik bedanken om steeds ruchtbaarheid te geven aan mijn organisaties. Het was gisteren, zoals altijd, alweer een dag om van te genieten.
Nog één organisatie staat voor de deur, op 20 juni de Midzomernachtrun en ik hoop van jullie allen daar ook nog te mogen ontmoeten.
De week is tamelijk rustig verlopen op één vergadering na. Maar ik betrap er mezelf meer en meer op, nu het lopen zo goed als verleden tijd is, dat ik veel te weinig buiten kom. Maandagmorgen doe ik met de fiets wat boodschappen en ga in de Refuge mijn koffietje drinken. En als ik iets moet doen, een vergadering, boodschappen of naar de kinesist, dan kom ik nog wel eens uit mijn kot maar anders binnen, binnen, binnen. Daar moet ik echt wel dringend verandering in brengen!!!
Vrijdagmorgen wij de auto in en naar Mol. Onze dochter was stevig ziek en wij namen onze kleinzoon voor het ganse weekend mee naar Lier. Uitzieken was voor haar de boodschap en met haar zwangerschap moest het pilloos verlopen.
Fantastisch hebben we ons geamuseerd, vooral met ons drietjes superveel gelachen. Lachen is onze kleinzoon zijn eerste hobby. En energie heeft hij ook genoeg dat hebben we wel gemerkt, geen drie seconden kan hij stilzitten. Hij neemt wel voldoende slaap, 11u aan één stuk 's nachts en in de dag een supermiddagslaapje van twee uurtjes.
We zijn gaan wandelen, naar de markt geweest, hebben flink gespeeld en hij helpt zelfs een "beetje" opruimen. Zijn op café geweest, naar de natuurlopen gaan kijken, heeft zich op de atletiekpiste volledig uitgeleefd. Soms loopt hij zijn eigen kleine beentjes voorbij. En hij verstaat veel meer dan wij denken dat hij verstaat. Hij gooit rommel zelf in de vuilbak, neemt zijn bord en gerief zelf uit de kast. Op korte tijd worden kleine kindjes zeer zelfstandig.
Gisteren hebben we hem terug thuisgebracht en hebben we samen frietjes met stoofvlees gegeten. Onze kleinzoon had het samen met mijn vrouwtje klaargemaakt en het was lekker. Onze dochter had kippenstoofvlees (zij eet geen vlees) gemaakt en dat was ook lekker. Het komt er eigenlijk op neer dat ik veel te veel heb gegeten.
Hier ga ik er mee stoppen. Heb nu 2 drukke maar superplezierige weken voor de boeg. Geniet van het aangename en ik hoor of zie jullie wel ergens ten velde;
Een ganse week samen met mijn vrouwtje, het is weer eens wat anders. Dinsdag een ganse dag in het ziekenhuis doorgebracht. Bedankt trouwens aan iedereen die op mijn FB-pagina zijn aanmoedigingen heeft mee gegeven (https://www.facebook.com/rony.vanoosterwijck). Hiervoor vind ik het leuk om een pagina te hebben. Er is inderdaad een probleem met mijn nieren maar het heeft meer met mijn leeftijd (is 60 jaar dan toch oud?) en niets met mijn prostaat. Diëten en veel drinken, maar wat minder alcohol, is nu de boodschap.
Een paar keer deze week toch onze wandelschoentjes aangetrokken, want ook ons Nellytje vindt dat ze wat meer moet bewegen. Naar de Kesselse heide, die inderdaad langzamerhand terug echte heide aan het worden is en naar het provinciaal domein Averegten, waar we een stuk gewandeld hebben dat we nog nooit gedaan hadden en daar zijn we een oorlogsmonument tegen gekomen. Blijkbaar een vliegtuig met Canadezen dat daar neergestort was.
Vrijdag nog eens naar Mol, was een tijdje geleden, om te babysitten. De regen heeft ons belet van een wandeling te maken maar we zijn dan maar pannekoeken en wafels gaan eten. Naar de markt geweest, weinig gekocht maar lang blijven plakken!!! En gisteren ben ik nog eens naar een matchke basket gaan kijken. Nog een helft van de dames gezien di met winst afsloten en ook de heren hadden het niet moeilijk, meer dan 30 punten verschil. Maar dan de aftermatch, om 10u thuis vertrokken en om 17u terug thuis aangekomen. Daar zijn wat verlengingen gespeeld hoor!!! En 's avonds naar de chiro-spaghetti, maar daar zonder bier.
De week was alweer veel te kort maar we blijven standvastig genieten van alles wat er ons overkomt. Een zalige week aan iedereen!!!
Hebben, jullie mannen, soms ook dat gevoel dat jullie eigen vrouwen toch niet luisteren? Ik wel, sinds vorige zondag was mijn vrouwtje al aan de zieke kant. Maar toch nog 2 dagen gaan werken en dan liggen ze volledig strijk en moet de dokter er aan te pas komen. Die herhaalt dan wat ik meermaals gezegd heb en misschien, ik zeg wel misschien, luisteren ze dan toch eens. En dat is al meermaals zo gebleken, het is beter dat een buitenstaander iets zegt dan dat je dat zelf doet.
Het begin van de week verliep zeer rustig en dat vind ik altijd een fijne gewaarwording. Het drukke in mijn leven hoeft niet echt meer. Donderdag was het vergadering van de Groene senioren en 's middags mocht ik met Christof Calvo in het federaal parlement lekker gaan eten. En het was lekker.
Eindelijk, de eerste keer dit jaar, nogeens gaan wandelen. Met de groep van "sport-over-dag", met 56 (???) deelnemers, een wandeling van ongeveer 8km gemaakt. In de sporthal nog een thee'tje, jawel thee, gaan drinken en ik was blij om thuis te komen. ik was stikkapot. Er zit echt wel geen greintje fysiek meer in dat lange lijf van mij. Als ik op tijd wil klaar zijn voor onze stunt dan zal er nog veel moeten veranderen.
's Avonds heb ik me laten meeslepen door het valentijn-offensief en voor mijn vrouwtje een heerlijk dinertje klaargemaakt. Olijfjes en turkse hapjes als starter, een halve canadese kreeft en als hoofdschotel indische wok. Om af te sluiten een ex(r)otische fruitsalade en als doorspoeler natuurlijk een duveltje. Het was om duimen en vingers af te likken, vooral de kreeft was vleesvullend en superlekker.
Zaterdag is en blijft marktdag, op mijn eentje dit keer en zondagmorgen hebben we samen een lekkere wandeling in het prille ochtendzonnetje gemaakt. Het was allemaal weer veel te snel voorbij. Mijn vrouwtje is nu een ganse week in vakantie en daar gaan we beiden eens goed van profiteren.
Ook aan jullie blijf profiteren en genieten van dag tot dag.
Moet er altijd iets speciaals gebeuren om mijn blogje wekelijks aan te vullen? Ik denk het niet, dus daarom als titel doordeweekse week. Maar ze was er daaromniet minder plezierig om.
Mijn eerste vergadering als nieuwe (en oude) provinciale GroenPlus-voorzitter is, met een zekere zin voor dicussie, goed verlopen. Stilaan raakt alles in zijn plooi voor de komende evenementen die we gaan organiseren. Woensdag ben ik in Mechelen samengekomen met mijn collega uit West-Vlaanderen om het één en het ander te bespreken voor de nakende, maar toch nog even weg-zijnde, toekomst. Onze stunt die in de maak is, is nu zijn embryonaal ei voorbij en kan stilaan vorm aannemen. Maar er is nog veel werk te doen en nog "een lange weg" (hahaha, inside joke) af te leggen.
Voor mijn vrouwtje heb ik weer optimaal gezorgd, maar ze maakt zichzelf wat zorgen. Ze klaagt dat ze een beetje dikker wordt. Moest ik niet zoveel lekker eten klaarmaken!!! Witloofpuree met spekjes en worst, gebakken aardappeltjes met vogelnestje en vrijdag een Italiaans dinertje. Mozzarella met tomaatjes, groene pesto, peper en truffelolie als voorgerecht. Een stoofpotje met scampi's, spinazie en zelfgemaakte groene pesto (bieslook, basilicum, okkernoten, parm. kaas en olie, hmmmm superlekker), met geroosterd brood en om af te sluiten tiramisu.
Onze kleinzoon was ook weer in-da-house en dat zal je geweten hebben. Maar ook al is het soms een hooligan, hij is altijd supergoed gezind. We hebben veel gespeeld, gewandeld, gelachen en vooral veel gegeten. Het is echt zoals ze hier zeggen een vreetvarken. Ongelooflijk wat hij in dat kleine lijf verzameld aan eetwaren!!!
Gisteren zijn we voor de eerste keer naar een "filmontbijt" geweest en het is supergoed meegevallen. Het eten was lekker en de film "The Good, the Bad and the Ugly" was pure nostalgie. 3 Uur genieten van schitterende decors, fantastische muziek tot in het belachelijke goed geacteerd.
De week zit er alweer op. De toekomst lacht (groen!!!) ons toe, hahaha. Maar zoals elke week blijf vooral genieten van elk moment dat er in je schoot geworpen wordt.
Beginnen ga ik vandaag met "het gedicht" dat ik vergeten was. Dank voor jullie aanmoedigingen. Het is me zelden, of zelfs nog nooit, overkomen dat ik gedichtendag vergeet.
Vergeef het mij, ik probeer het hiermee goed te maken.
Mijn draai
ben ik verloren
Mijn liefde
ben ik kwijt
als kaf gescheiden van het koren
't is zonde van de tijd
Ooit heb ik een droom gehad
Ooit was ik verliefd op jou mijn stad
Zaterdag was in het CC De Mol een optreden van Lucas Van den Eynde met zijn gezelschap 'Door het venster van den tram'. Een ode aan Wannes Van de Velde, de grote meneer van het Vlaamse lied in zijn totaliteit. Ik geef eerlijk toe, ik ben een grote fan en regelmatig speel ik nog een LP (kent iemand dat nog???) of een CD van hem en sta nog altijd met verwondering over de eenvoud van de liederen maar oh zo to-the-point. Het was een leuke bedoening er werd gezongen, gespeeld en gedeclameerd en Wannes zong het laatste lied te samen met de 4 muzikanten, kippevel. Daarna met vrienden nog een duveltje degusteren en de avond was weer rijkelijk gevuld.
Wandelen is er nog niet van gekomen maar hopelijk op het einde van de week kan ik terug mijn schoentjes aanveteren om er in te vliegen. Mijn hoest blijft me parten spelen en dat verontrust me een beetje.
Voor de rest, blijf genieten van dag-tot-dag en hopelijk zijn we er volgende week weer.
"De juiste mening op de juiste tijd, je gelooft haast niets maar wel in iets." (uit het liedje Roze Bloemen van "Van Dik Hout") (http://www.songteksten.nl/artiest/3831/van-dik-hout.htm).
Hebben we nog wel een mening of beter mogen we er nog wel eentje hebben? Klagen en zagen is wat ieder van ons het best kan (of toch de meesten onder ons!!!). Meestal laat ik alles voor wat het is, ik heb een lange rug alles schuift er wel af maar het duurt eventjes.
Maar de laatste tijd wordt het me toch wat gortig hier in dit apenlandje. Eerst moesten we met zijn allen het licht uitdoen want er is geen electriciteit genoeg voorradig. Het werd er door onze overheid zo ingepompt dat we zelfs schuldgevoelens zouden krijgen. Het was toch allemaal onze eigen fout, we verbruiken te veel. daar zal wel een deel waarheid in schuilen maar om mezelf schuldgevoelens aan te kweken dat lijkt me een brug te ver.
Vervolgens planten we maar wat militairen in het straatbeeld, het geeft ons toch een gevoel van veiligheid? Of heb ik het hier mis? Eerlijk gezegd ik heb me nog nooit onveilig gevoeld. Dat bekwame mensen zich bezighouden om terroristen uit te schakelen is fantastisch en laten we die mensen hun erk doen. Maar dat (sommige) politici ons willen opzadelen met een angstgevoel ook dit is een brug te ver.
Wat me uiteindelijk heeft aangezet om dit schrijfsel te verzinnen is dat we nu ook geen water genoeg meer hebben. Is dit ook een uitspraak, net zoals die over onze electriciteit, om de prijs op te drijven? Ik vrees van wel, als ik gisteren al die uitspraken hoorde van al die inteligente mensen, dan ben ik er bijna zeker van. Dat we niet moeten morsen met ons drinkwater staat als een paal boven water maar gaan ze ook hier weer doorrammen om mezelf een schuldgevoel te geven?
Maar gelukkig heb ik een oplossing. En dat is bij onze beleidsmakers nooit aan de orde. Oplossingen bieden, jongens toch, wij hebben het probleem al op tafel gegooid is dat niet genoeg. Dus de oplossing : blijf altijd binnen in je huisje, geen gevoel van onveiligheid. Kook je aardappeltjes droog, geen verbruik van water, en liefst op een kampvuurtje, verbruik je ook geen electriciteit.
Geniet van het leven en laat sommige dingen toch maar in een gedachtenvlucht voorbij vliegen.
Beste lezers, spijtig genoeg neemt mijn klaagzang van vorige week nog geen einde. Maandag huisdokter, woensdag oogarts (moet nu ook een leesbril gaan dragen!!!) en mijn oncoloog. Het bezoek aan mijn oncoloog bracht geen soelaas. Blijkbaar is er nu weer een probleem met mijn nieren en zit er teveel urinezuur in mijn water. Dit is weer iets nieuws en ik dacht dat alles al aan bod was gekomen. Het zal dus weer een geschuifel van dokter naar dokter zijn. Maar ondanks alles zit het mentaal terug op zijn plaats.
Donderdag naar de seniorenraad geweest. Eerst vergaderen dan een zeer interessante toelichting van Luc Ceulemans over de Ommeganck van dit jaar. Dit alles afgesloten met een lekker dinertje, zelf te betalen, in het Hof van Aragon. Het was lekker knolseldersoep, pepersteak met groentjes en fritjes en ijscreme met profiterolletjes, meer moest dat niet zijn.
Woensdag was ik tijdens de middaglunch met mijn vrouwtje gaan eten nabij het ziekenhuis in eetcafé 22b (http://www.22b.be/) "Het concept van het Antwerpse 22B Zoet Zout Enzo is zo simpel en eenvoudig dat je er haast wordt door ontroerd. Je neemt je bestek, kiest een lekkere zelfgemaakte maaltijd en een stuk brood uit de koelvitrine, vervolgens neem je je dienblaadje mee naar de bar, betaal je, en laat je het gerecht daar opwarmen terwijl je iets te drinken kiest uit het uitgebreide biologische gamma." Het was een aangename verrassing maar superlekker. Mijn vrouwtje had zelfgemaakte lasagne en ik broccolisoep en een thaïse sla.
En ja zaterdagavond, na terugkomst van de nieuwjaarsreceptie van Groen, zijn we voor de 3de keer deze week op restaurant gaan eten. Een chinees etentje was weer lang geleden en we gaan graag op de Grote Markt in Lier, dus daarheen en genieten. Een haaievinnensoep, BabyPangang en de naam van het andere gerecht ben ik kwijt (maar het was er daarom niet minder lekker om). Gebakken r(l)ijst, garnalen, kip en varkensvlees met currysaus en dit alles overgoten met een heerlijk duveltje.
De nieuwjaarsreceptie is een jaarlijks terugkerend fenomeen en een ideale gelegenheid om wat mensen te spreken. En de enige afspraak met mijn partij waar mijn vrouwtje mee naar toe gaat. De maiden-speech van onze nieuwe voorzitter heeft geen van ons beiden echt bekoord. Teveel negativisme terwijl op een nieuwjaarsreceptie de positiveit de bovenhand zou moeten hebben. Maar misschien is dat nu eigen aan de huidige context in onze maatschappij. We zijn eigenlijk met een slecht gevoel naar huis gegaan, zo van "is er nu echt niets meer goed heden ten dage???". Maar de chinees heeft veel goedgemaakt.
Hier ga ik eindigen want seffens zit iedereen met een hongergevoel en dat is niet de bedoeling. Maar blijf ondanks alles net zoals wij genieten van de dagelijkse dingen.
En voor hen die nog niet ingeschreven zijn voor de ontbijtjogging (https://www.facebook.com/events/1574491106099009/) vergeet het niet en onze dank bij voorbaat.
Zoals jullie al gemerkt hebben, heb ik vorige week al een beurt moeten overslaan. De positivo in mezelf heeft het tot op heden laten afweten. Het is mijn algemene gezondheid die me lelijk parten speelt in het begin van dit nieuwe jaar.
Sinds half november ben ik op de sukkel en er zit tot op vandaag eigenlijk niets beterschap in. Hoesten, moe, soms snot, een keel die niet wilslikken wat ik er doorjaag, een rug die parten speelt, en dan spreek ik nog niet over de mentale ingesteldheid die zeer, zeer sterk onder het nulpunt ligt. Er is geen weerstand in my-total-body. Probleem is ik zie niet direct een oplossing tot beterschap.
Alle activiteiten en vergaderingen van dit jaar heb ik afgezegd en er zullen er nog volgen. De fut is er niet zelfs de mentale kracht om mijn mond te roeren is er niet. En dat wil wat zeggen!!!
Komt er dan nog bij dat ik dan ook nog domme dingen ga doen. zoals het belanden op de spoeddienst in Lier na een dikke halve centimeter vlees van mijn vinger te hebben gesneden. Koken is een veilige hobby als je de tools gebruikt waarvoor ze dienen.
Ik ga er mee ophouden want mijn eigen gezaag komt me de strot uit. "Ooit', schreef iemand, zal het allemaal anders zijn. Wel laten we daar onze bonen op te wijk leggen.
Tot een volgend, en hopelijk, ook voor mezelf, aangenamer leesstukje. Maar het moest me even van me af. Blijf toch "genieten" ondanks alles!!!
Voor al mijn blog-lezer(essen)s een fantastisch 2015 toegewenst en veel leesgenot.
Voor ons kan het jaar al niet meer stuk eigenlijk, een tweede kleinkind op komst. En elke week supergenieten van onze kleinzoon, het zal vanaf heden terug op vrijdag zijn. Wat wil je nog meer?
Het werd een langdurend-super-leuk einderjaarsfeestje. Lekker gegeten, hapjes, bloemkoolsoep, eend en appelstrudel, de eend hebben we niet zelf geschoten maar de rest was homecooked. En tot besluit nog een kaasplankje, dit alles overgoten met de nodige wijnen en bieren. Om 4u in de morgend was iedereen toch het huis uit. Op nieuwjaarsdag, zoals de traditie het wil, maakt mijn schoonmoeder paling in het groen en dat is smullen man!!! Fynn is blijven slapen, tot 8u geslapen, en rond de middag kwamen de mama en de papa hem halen om naar de zoo te gaan.
We zijn met de trein geweest, zijn eerste echte treinrit. Ik denk dat hij het wel leuk vondt. Dieren vindt hij vermakelijkke objecten en vooral door giraffen is hij gefascineerd. Er was veel leegte in de dierentuin maar voor hem was er zeker genoeg te zien. En nadat we een pannekoek verorbert hadden is hij als een blok in slaap gevallen.
Zaterdagavond hadden wij mijn broers en hun vrouwtjes uitgenodigd om een kaasschotel (met de nodige cava, wijn en bier) te komen degusteren. Want eigenlijk zijn wij in het jaar enkel maar cafékennis, daarbuiten zien we elkaar zelden. Het werd een aangename avond.
Gisterenmorgen naar de nieuwjaarsreceptie op de Markt in Lier. Wij vertrokken thuis iets later in de hoop dan de speeches al voorbij zouden zijn. Maar dat was fout gerekend, maar veel heb ik er niet van verstaan, heb trouwens ook geen behoefte aan hun uitleg. Enkel besparen komt er uit hun mond en zeker tegenover de eigen Lierse burger.
Zo mijn eerste artikeltje zit er op hopelijk in een rij van vele. Merci voor jullie leestijd en geniet van een prachtige toekomst.
, 3 dagen hoogbezoek gehad van ons Chrisje. Met haar hebben we kerstnacht gevierd en lekker eten gekookt en gegeten. 
hebben we gepikt van Jeroen Meeus (waarvoor dank) met een eigen toets. Het hoofdgerecht
bestond uit knolselderpuree, gestoofd witloof, wildsaus met campignons en hertensteak. Om te eindigen met een fruitsalade met een bolletje ijs. Niet 'te' maar wel lekker, ech lekker!!! daarbij de nodige dranken cava, wijn en uiteraard duvel. 
(https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Angels%27_Share) was een onverwacht prachtige en aangename film. Een aanrader ook. 
groep wandelaars, uitgebreid sinds gisteren met Lieve en Liliane. We zijn nu met 13 en de fietsers die sinds maandag onderweg zijn met 10 op weg naar ons einddoel Parijs. 
was weer superheerlijk en de boterhammetjes smaakten lekker. Na een korte pauze en opgevuld met bananen, mandarijntjes en powerbars vertrok de groep voor de laatste 9km naar Mesnil-Aubry. 
naar Mont Pattogne, een zeer geaccidenteerd parcours. 
rond Compiegne. Schitterend met enkele steile hellingen en een leuke afdaling naar Bethisy St. Pierre. Daar op de parking van een kasteeldomein
stond Dirk ons op te wachten met warme soep en boterhammetjes (zelfs met eigenbereide tonijnsla) met bijval. 
ter plaatse een moment van bezinning ingelast waar iedereen zijn ei eventjes kwijt kon. 
Gelukkig is het een ganse dag droog gebleven, de zon heeft zelfs zijn warmte afgegeven. Aangekomen in Verberie heeft Dirk Hilde en Walter gaan afzetten in het station (van Compiegne) om terug te keren naar Belgïe. De anderen hadden ondertussen warme oorden in een plaatselijk café opgezocht en kennisgemaakt met de plaatselijke dronkaards en dorpsidioten. Maar het was supergezellig. 
en alles netjes klaargemaakt in onze nieuwe halteplaats Beaudiegnies. 
slijkerige op-en-afjes gezegend door miezerige regenbuitjes soms vergezeld van een strak windje. Een dikke 22km hebben we onder onze zooltjes geplaveid. En onze GroenPlus-vlag
wapperde in al haar schoonheid over de bewerkte velden. 
van het station van Dour. Lekkere soep, kaas, bretonse worst en groffe boterhammetjes werden met smaak verorberd en de soep werd af en toe gebruikt om verkleumde handjes wat op te warmen. Onze moraal staat nog altijd in zijn zenith, de voetjes raken soms wat oververhit maar het kwam vandaag weer allemaal goed. 
genoten van heerlijke soep en boterhammen door Dirk klaargemaakt. Op naar Braine-la-Compte waar een pi(t)sstop en een verkwikkend drankje (duvel!!!) in deze volgorde werden uitgevoerd. Het parcours was al een beetje meer heuvelachtig tegenover de kanaalwandeling van gisteren. 
het duveltje daar smaakte evengoed als ergens anders. 
was het even de beurt aan de Nederlanders van Urgenda 
om een woordje tot ons te richten. Zij zijn al sinds 1 november op weg naar Parijs. 
te gaan eten. Nu mijn blogje aangevuld en seffens een stevig stukje slapen. 
en een grote fles met chocomelk is het morgendritueel. Vokke spelen, dat is met zijn duplo-blokken, ik bouw hij breekt af. Ondertussen is onze jongste aanwinst met de mama ook beneden gekomen. daar wordt je pas goed gezind van, hij lacht je altijd toe. Je kan niet anders dan smelten voor zulke lieve lachjes (soms met geluid) en oogjes. 
wandelen, met ons tweetjes, met vier, de kindjes in de draagzak of onze Fynn met zijn fiets. Met de mama en de twee kids gaan wandelen, gaan zwemmen enkele keren lekker gaan eten. Bijna alle dagen (vooral mijn schoonzoon) "kaffe mit kuchen" gaan verorberen, wel lekker. En natuurlijk af en toe een biertje, vokke pintje drinken, gaan proeven mag niet ontbreken. En af en toe lekker 'nietsdoen' moet ook kunnen. 
erwtensoep met worst gegeten en een biertje gedronken. We zijn met zijn allen in het Italiaans restaurant gaan eten, mmmmmmm osso buco. Af en toe een biertje
drinken (neen geen duvel), op ons terras middagmalen
en straks gaan we zwemmen. Het zal op deze manier vlug terug vrijdag zijn.
aanwezigen hebben zich laten informeren over de LEIF-kaart. Waaronder zelfs enkelen beroepsmatig. Dokter Wauters liet ons aanvoelen dat het niet allemaal 'zo' simpel ligt.
En Dieter en Jelke (van het Huis vd Mens) belichten de meer praktische kant van de zaak. 
met de seniorenraad. Het wordt een groot succes, we zijn op weg naar de 150 deelnemers. Diegenen die nog willen inschrijven dat kan via mij. Voor het eerst ook naar de regionale seniorenraad geweest. De kat wat uit de boom kijken is altijd mijn eerste intentie. 
Op 11 november beginnen we er aan. Wij houden jullie zeker op de hoogte van onze ervaringen.
opeten, taart eten, naar de "koers" (wielrennen op de baan, onze Fynn is superfan) kijken kortom enkel plezierige dingen. 
De seniorenraad hadden voor iedereen een prachtig cadeautje en we hebben veel reclame gemaakt voor onze LEIF-namiddag en avond. 
(voor sommigen althans) boterhammetjes opgegeten en 1 alcoholische drank geconsumeerd. Bij aankomst aan het station in Leuven nog wel enkele stevige 33-ers tot ons genomen en dan de trein terug naar Lier. De dag erna een stevig loopje ondernomen, ongeveer 65', om eens te voelen wat het zegt om 2 dagen na elkaar een inspanning te doen. Bij mij ligt dat zeer delicaat, maar het viel allemaal mee.
Vrijdag met onze kleinkinderen, Nelly met Noud op haar buik
en ik met Fynn op mijn rug ook nog 2 uurtjes stevig gaan wandelen. 
bij Hilde en Luc. De treinreis naar daar duurt ongeveer 2,5 uur maar onderweg verlies je driekwartier in Gent. Maar het was het allemaal waard. We werden overspoeld door de Spaanse tapas die allemaal even heerlijk waren. Overgoten met wat duveltjes (die nu wel smaakten) en onze dag kon niet meer stuk. Merci Hilde en Luc voor de aangename en vooral lekkere dag. 
voor het volledige EK. Ik moet eerlijk toegeven ze zijn de helft goedkoper dan in Zwitserland. 
buiten gespeeld. 
gaan bezoeken. Hij is er zot van. Ook de olifanten stonden zeer hoog op zijn lijstje. En bij de apen speelde hij zelf voor aap, hij doet schitterend hun geluiden na. 's Middags frietjes gegeten in een huifkar en de mensen verschoten dat hij zo veel kan eten en met smaak. Veel bekenden, niet alleen dieren, gezien. Allemaal grootouders met hun kleinkind(eren). Rond half drie was zijn pijpje uit en na 1 minuutje in de auto sliep hij al. 
Dat moet je af en toe eens doen, je kan niet jezelf eindeloos blijven uitnodigen bij anderen. We hebben, op een zeer gezapig tempo, gegeten van 11u 's morgens tot 8u 's avonds. Met de nodige dranken natuurlijk. 
met onze nieuwste aanwinst (maakt leuke geluidjes) en lekker gegeten. Voor vokke en moeke is dat puur genieten. 
en in de auto gesprongen om in het Fort van Duffel
te gaan eten (was gereserveerd!!!). Nog nooit gebeurd we hebben alle 8 hetzelfde gegeten, een slaatje (nou zeg maar sla!) met spek, kip en garnaal, superlekker en meer dan genoeg. Elk jaar zorgt iemand anders voor de ontvangst en 's avonds werd er naar hartelust steak met frietjes en groentjes verorberd. Met het nodige bier en afgesloten met een taartje was het ondanks het slechte weer een plezante Pikastro-dag. Alweer eentje voor de analen.
en omgeving gefietst. Gaan eten bij Mie Maan (wie kent dit niet, maar is nu zelfservice geworden) een drankje in de jeugdherberg (Elly kende me nog altijd) en genoten van het Kempische landschap. Spijtig genoeg speelde de miezerige regen ons wat parten. Gisteren met mijn vrouwtje naar Herentals en terug gefietst. Na een halfuurtje regende het met bakken, gelukkig was de Boekt dichtbij. Via Gestel, de bossen van de Merode en het kanaal rustig naar Herentals. Een hapje gaan eten in de Eglantier (een absolute aanrader en merci Jef voor de tip). Via de waterkant, Albertkanaal en Kleine Nete terug naar Lier. Met een noodzakelijke tussenstop in de Beemden waar we onze vroegere krantenman Guy tegenkwamen en een beetje zijn blijven plakken. 
rijden (figuurlijk he), heeft de binnenkant van de wagen leren kennen en in de boot mogen zitten. Voor hem was de dag al geslaagd.
Vrijdagmorgen heb ik met hem een fietstochtje langs de Liers dijken gemaakt. Onderweg een stopje ingelast om even te drinken en een babbeltje te doen met een visser. 
(BK tijdrijden), met de auto naar een feestje, naar zee om mijn schoonouders uit vakantie op te halen en gisteren terug naar Mol. Nooit in zijn kot zullen de mensen weeral zeggen. In Mol is het
"moneytime with the kids", 100% genieten, superleuk maar toch wel vermoeiend. 
spelen en met de kleinste op schoot zitten. Dat zijn de momenten die jezelf terug jong maken. 
en in de namiddag het overstromingsgebied
bezocht. Met een leuke receptie werd alles afgerond en dan met het openbaar vervoer terug naar Lier. Een echte TTB-dag werd het voor mij maar geloof het of niet op 1u en vijftien minuten ben ik van hier naar Bazel ge-openbaar-vervoerd.
was superleuk. Zondag naar Mol voor een samenkomst van 300 kinderen, waarvan onze Fynn er eentje is, die opgevolgd worden ivm de mogelijke gezondheidsproblemen die er in die buurt zouden kunnen optreden. Zeer leerrijk!!! Kinderen worden getest (bloed, urine, enz.) en er dienen vragenlijsten ingevuld te worden. Volgend jaar gaat het over "luchtvervuiling". Blijkbaar konden anderen gemeenten hier ook op inspelen maar hebben dit niet gedaan, ook Lier blijft hier weer stevig achter. 
