BROEDERLIEFDE.

Een vader liet zijn twee zonen één korenveld als erfgoed na. Zij verdeelden het veld eerlijk. De ene zoon was rijk en ongetrouwd, de andere arm en met kinderen gezegend.

Eens, ten tijde van de graanoogst, lag de rijke man ’s nachts op zijn rustplaats en zei tegen zichzelf: “Ik ben rijk, waarvoor heb ik die korenschoven nodig? Mijn broer is arm, en het enige wat hij voor zijn gezin heeft, zijn de korenschoven”.

Hij stond op en ging naar zijn aandeel van het veld, nam een massa schoven en bracht ze naar het veld van zijn broer.

In diezelfde nacht dacht zijn broer: “Mijn broer heeft geen vrouw en geen kinderen. Het enige waaraan hij vreugde beleeft is zijn rijkdom. Ik zal zijn rijkdom vergroten”. Hij stond op, ging naar zijn aandeel van het veld en bracht schoven naar het veld van zijn broer.

Toen beiden ’s morgens naar hun veld gingen, verbaasden zij zich erover dat hun koren niet minder was geworden. Er kwam geen einde aan hun verbazing.

Ook de volgende nachten deden ze hetzelfde. Ieder bracht schoven op het veld van de ander. Toen ze iedere morgen ontdekten dat hun koren niet minder was geworden, waren ze ervan overtuigd, dat de hemel hen voor hun goedheid had beloond.

Maar op een nacht gebeurde het, dat de twee broers elkaar op hun weg ontmoetten, de armen vol met schoven.

Toen ontdekten ze wat er gebeurd was en omhelsden ze elkaar. Toen hoorden ze een stem uit de hemel: “Deze plek, waar zoveel broederliefde is getoond, is het waard dat daarop mijn tempel opgericht wordt – de tempel van de broederliefde.

Wajikra Rabba.

Piet las dit ergens.

08-07-2005, 15:50 geschreven door Piet

VISSERSWIJSHEID..

Eens zat iemand te vissen aan het meer.

De zon scheen. De visser was rustig en gelukkig.

Er kwam iemand langs die vroeg:

“Waarom gebruik je niet meer dan één hengel,

dan zou je meer kunnen vangen.”

De visser zei: “En, wat dan?”

“Wel “ zei de voorbijganger, “dan verdien je meer.”

“En wat dan?” zei de visser.

“Dan kun je een boot kopen en op het meer gaan,

om nog meer te vangen.

En na een tijdje kun je misschien een

groot schip kopen en dan uit varen en veel vis vangen.”

“En” zei de visser “wat dan?”

“Dan huur je een knecht” zei de voorbijganger,

die met je vangt en zo verdien je nog meer geld met je vis.”

“En wat dan?” zei de visser.

“Ja, wat dan?” zei de voorbijganger, “ja, eens kijken;

dan kun je bijvoorbeeld lekker rustig

gaan vissen en in de zon gaan zitten.”

“Zo, is het”, zei de visser,

“laat mij dus maar rustig zitten…”

*

Gelezen bij een confrater.

Piet.

07-07-2005, 17:53 geschreven door Piet

TWEELING IN MOEDERSCHOOT.

Henry J.M. Nouwen heeft in een van zijn boeken het verhaal van een gesprek tussen een zusje en een broertje in de moederschoot.

Zus zegt tot broer: “Ik geloof in een leven na de geboorte!”

Broer reageert hevig: “Nee, nee! Dit is alles wat we hebben. Het is hier mooi, donker en warm, en we moeten ons alleen maar aan de navelstreng houden die ons alle voedsel geeft”.

Maar het meisje geeft niet op: “Er moet toch méér zijn dan dit donker kot. Er moet ergens een plaats zijn waar er licht is, en waar we vrij kunnen bewegen”. Maar ze kan broer niet overtuigen.

Dan na lang zwijgen, zegt ze aarzelend: “Ik moet je nog iets zeggen, maar ik vrees dat je het weer niet zult geloven. Ik denk dat we een moeder hebben!”

Nu wordt klein broertje woedend: “Moeder, moeder?” schreeuwt hij, “hoe kan je dat bewijzen? Ik heb nog nooit een moeder gezien en jij ook niet. Wie heeft er dat nu weer in je kop gepraat? Ik heb je het al gezegd: dit is alles wat we hebben. Waarom wil je toch altijd méér? Hier heb je toch alles en je moet ermee tevreden zijn”.

Kleine zus is van dat antwoord stil geworden. Ze durft lange tijd niets meer zeggen. Maar toch kan ze die gedachte niet uit haar hoofd zetten. Omdat ze niemand anders heeft met wie ze daarover kan praten zegt ze dan toch weer: “Voel je die spanning niet aankomen? dat is echt onaangenaam. Het doet echt pijn”.

“Ja, maar wat moet dat betekenen?” antwoordt broer.

Zusje: “Weet je, ik denk dat deze pijn er is om ons op een ander milieu gereed te maken waar het nog veel mooier is dan hier, en waar we onze moeder zullen zien van aangezicht tot aangezicht. Wat zou dat verrukkelijk zijn!”

Maar broertje antwoordt niet meer. Hij heeft genoeg aan dat gezeur van kleine zus en denkt: “Ik schenk haar geen aandacht meer, misschien wordt ze wat rustiger”.

Henry J.M. Nouwen. “Die Gabe der Volendung”.

Toevoeging van Piet

06-07-2005, 16:48 geschreven door Piet

DE BESLISSENDE VRAAG;

Eens , toen Jezus in de eenzaamheid had gebeden,

en de leerlingen weer rond Hem stonden,

vroeg Hij: “Voor wie houden de mensen Mij “

En ze gaven Hem ten antwoord:

-“Voor Johannes de Doper”.

-“Voor Elias”.

-“Ze zeggen dat een van de oude profeten is weergekeerd!”

-“In elk geval, voor een belangrijke man, houden ze U.”

-“Die Jezus, echt een goed mens, zeggen ze.”

-“Een voorbeeld, zeggen ze, zo moesten ze allemaal zijn.”

-“Een humanist, een leraar zoals Socrates eens was.”

-“Ja, of een Goethe, of een Gandhi, zeggen ze.”

-“Velen noemen U een grote sociale hervormer.”

-“Een revolutionair van de liefde, hoorde ik iemand zeggen.”

Toen vroeg Jezus : “En gij, wie zegt gij dat Ik ben ?”

Petrus antwoordde dadelijk,

Men hoorde goed dat hij Rahner of Schillebeeckx had gelezen :

-“Gij zijt, zoals de Kerk het tegen alle misverstanden en verkortingen, vooral met het oog op een zuiver en eensluidend verstaan van God heeft ontwikkeld, en het vooral op de eerste concilies van Efese en Chalcedon heeft geformuleerd, Gij zijt de Zoon van de Vader, de Logos dus, zijn goddelijk Woord, dat van eeuwigheid in het bezit is van het door de Vader meegedeelde goddelijk Wezen, en dat in de tijd uit Maria een menselijke natuur als voltooide eigen realiteit heft aangenomen, zodat Gij in de eenheid van dezelfde goddelijke Persoon een goddelijke en menselijke natuur ongemengd en ongescheiden, bezit, en als zodanig als waarachtig God en mens moet worden geloofd en beleden.”

Simon Petrus was wel een beetje buiten adem toen hij dat gezegd had, maar het was dan ook de moeite waard! Het scheen hem dat Jezus een beetje glimlachte.en Hij verbood hem in ieder geval zo iets aan iemand te zeggen !

Lothar Zenetti.

Vert. en toev. Piet .

04-07-2005, 11:16 geschreven door Piet