Ik wens iedereen, bekend of onbekend,
vaste bezoeker of toevallige voorbijganger,
heerlijke feestdagen.
En voor het nieuwe jaar wens ik ieder van jullie
licht en vreugde
tederheid en de liefde van je leven
een warm nest en mensen die van je houden
gezellige uren en avonden met vrienden
een schouder om op te leunen en een hand om te grijpen
indien je dat nodig hebt.
En dan nog: duizend redenen om te lachen
en gelukkig te zijn.

23-12-2010 om 00:18 geschreven door Michelly

Heimwee naar zee en zon zal ik dan maar op deze manier vertalen.


Mijn voeten in het zand
aan de rand van het water
de deinende golven
die zingen en tateren
hun kragen getooid
met ziltwitte kant.

Ik kijk naar mijn voeten
in het zandige water
de zon op mijn huid
en licht in mijn hart
hoor meeuwen, die krijsen.
Ver weg waait een vlag.

Ik kijk naar de einder
en loop door het water
de vloedlijn die spoelt
langs mijn benen omhoog
en voel hoe mijn hart
springt en dan buitelt
een  vreugde gewoon
hemelhoog!

21-12-2010 om 14:51 geschreven door Michelly

Je loopt langs het strand
je ranke lijfje bruingebrand
je haren, een blonde sluier
van zongevangen licht.

Je bent zo ver weg
en wat ik ook zeg
het dringt niet eens door
je geest speelt met water.

Dat ruist en dat fluistert
terwijl jij  er naar luistert
naar onvertelde sprookjes
in een wereldvreemde taal.

Een meeuw krijst en zwenkt
over het water en wenkt
naar een boot aan de einder
en de wereld valt stil.

Alleen jij langs het water
je huid bruin gebrand
met ogen als sterren
vol zinderend geluk.

18-12-2010 om 19:32 geschreven door Michelly

Ja zo moet ik het wel bekijken, want mijn inspiratie is weer weg. Allerlei dingen ,die me interesseren en waar ik een mening over heb, maar die ik dan ook niet zomaar spui, laat ik terzijde. Ik ga er nogal dikwijls van uit dat anderen daaraan niet geinteresseerd zullen zijn, en dan laat ik het ook allemaal maar achterwege.
Is de verkeerde instelling natuurlijk. Zit me dan ook nogal te ergeren over een en ander. Heb dus een adres op facebook, waar ik heel wat vrienden tref en regelmatig elke dag een kleine boodschap of groet plaats. 
Tot daar alles pico bello in orde, ware het niet dat ik sinds verleden donderdag geen enkel berichtje meer kan plaatsen op mijn eigen site, want er is gewoon geen venster of ruimte meer voorzien waarin ik die boodschap kan typen. Kan alleen nog reageren op een reactie van iemand anders en dat staat er dan klein en petiterig bij en wordt over het hoofd gezien. Weet absoluut niet tot wie ik me wenden moet of hoe ik het euvel kan laten verdwijnen. Ga dat nog een paar dagen aanzien en als het niet verandert, hef ik dat facebookadres gewoon op en houd ik het voor  bekeken. Is niet fijn maar beter dat, dan me elke dag opnieuw weer ergeren over iets wat ik toch niet kan veranderen. Andere ergernis betreft mijn emailadres bij gmail. Gaat al een eeuwigheid prima en snel en helemaal niets op aan te merken. Dan valt me opeens op, dat er bij sommige berichtjes, die ik ontvang, de afbeeldingen niet meer zichtbaar zijn. Het zijn dan wel de afbeeldingen, die in het emailbericht staan en niet diegene die als bijlage meegestuurd worden. Alleen de tekst is leesbaar en waar de afbeelding of foto dient te staan, staat een kader en daarin een rood kruisje. Ook met de rechtse muisklik : afbeelding weergeven, wordt het probleem niet opgelost. Als dat éénmaal gebeurt, denk je nog dat het toeval is. Maar nu zijn er regelmatig mailtjes, die ik gelijk kan deleten, want toch onzichtbaar qua foto's of afbeeldingen.
Dan komen daar de vervelende toestanden bij als je commentaar op een blogbericht wil schrijven. Aan de reacties te zien en het commentaar op de blogs, ben ik niet de enige die hier problemen mee heeft. Er staat dan een ontiegelijk klein lijntje waar je dan je tekst in kwijt kan. Alle mogelijkheden om je tekst aan te passen, die boven dat venster staan, zijn totaal door elkaar gehusseld en die toestand duurt ook al maanden! Heb dat al doorgegeven aan sennet maar er wordt dus duidelijk niets aan gedaan. Een computer is in mijn ogen een prachtig ding (kwestie van opvatting natuurlijk ) maar als de aangeboden programma's niet meer deugen of voortdurend mankementen vertonen, wordt het meer ergeren dan genieten. M. is daar kort en bondig in. Hij zegt : ik heb die problemen niet! Hij zet het ding dan ook NOOIT aan en gebruikt het zeker niet.
Dus daaruit kun je dan besluiten, dat ik het mezelf allemaal aandoe en ik dus maar niet moet zeuren en me in stilte moet ergeren. Dat zal ik dan nu maar verder doen!  
Nog even een hint om meer dan één lijntje te hebben om te typen: Brontekst aanvinken en het lijntje wordt een vak, waarin je je tekst kunt typen.

14-12-2010 om 00:45 geschreven door Michelly

Kerstlicht flonkert in je ogen

Die groot zijn en karbonkelzwart.

Je lippen getuit en wangen die blozen,

En buiten wordt het stilaan nacht.

Je kijkt je grote ogen uit

En hebt dan honderd, duizend vragen,

De herder speelt nu op zijn fluit

En jij wilt helpen blazen!

Je klapt je handjes bijna stuk

Je huppelt, zingt en lacht

Ik kan haast wenen van geluk

Om dit gevoel, dat jij mij bracht!

En als je dan gans moe en slap

Hier op mijn schoot, die oogjes sluit

Zing ik voor jou bijzonder zacht

Een lied zonder geluid!

01-12-2010 om 15:07 geschreven door Michelly