Ik ben De Backer Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mams / Nicole.
Ik ben een vrouw en woon in Hoboken (België) en mijn beroep is Zelfstandige.
Ik ben geboren op 22/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Nu nog heel weinig.
Heb een gastenboek aangemaakt waar iedereen zijn verdriet en woede kan neerpennen naar aanleiding van het overlijden van mijn zoon.
Heel diep van binnen, zit er intens verdriet Ik zit hier alleen te huilen, want wil dat niemand het ziet Heel in de verte, hoor ik nog zachtjes je stem. Jij, je bent er niet meer, Nog 1 keer, je even aanraken, voelen, 1 keer je echt kunnen zien. Helaas het kan niet meer, Het doet me veel verdriet en pijn, dat ik niet nog even bij je kan zijn. Maar aan de hemel zal ik je zeker herkennen, want jij bent mijn allermooiste ster!!!! Miljoenen kusjes van mij aan jou zijn nog niet genoeg!!!! Je mamske
Ik weet het niet meer zene Zoon. Kan jij dit alles nog volgen? Zoveel beslissingen hebben we al moeten nemen. Neem nu Bart , heeft voor ene zoon een grote stap moeten zetten om hem niet meer te zien na hetgeen hij heeft uitgespookt. Slachtoffer en dader trekken nu terug samen op. Ongelooflijk!!!!! Wat een komedie.!!!! Onvoorstelbaar.!!!! Maar weet je, wij zullen het hier dan wel in huis onder ons gedrieen verder rooien. Geen leugens meer , geen bedriegerijen en zeker geen hippokratie. Wat kan het leven toch moeilijk zijn. Is het dan zo erg om eerlijk te kunnen zijn, blijkbaar wel. Ik hoop dat jij op je eigen plekje van deze toestanden geen last hebt. Duizenden kusjes van je Mams!!!!!!!!!!!!
Als tranen voor de zon ben jij verdwenen. Geen afscheid Geen zoen Zomaar ineens weg Ik kijk in het rond. Overal zie ik zonnestralen en lucht. Maar nergens een jij Weet niet waarheen je bent Maar iets weet ik heel zeker. Zoals jij was er maar 1. Je mamske
De lijst met vragen.. Eén die altijd terug komt.. Waarom? Waarom ben je weggegaan? Waarom stopte jou hart ineens met slaan? Waarom, waarom jij? Mijn leven is gestopt op de dag dat jij doodging.. Op de dag dat jij de wereld verliet.. Jou lichaam lag daar.. levenloos op de grond Ik dacht dat ik barste van de pijn.. Ik besefte dat het nooit meer... Nooit meer hetzelfde ging zijn.. Ik ben veranderd sinds jij wegging .. het lijkt soms wel alsof ik ook doodging.. Elke eenzame nacht fluister ik zacht.. Mijn lieve engel.. Slaap zacht..
Je liet me achter.. helemaal alleen en verdwaasd! Zoveel tranen vielen naar beneden, Niet alleen van mij.. maar ook van zoveel andere mensen. Die zoveel verdriet hadden om jouw verlies. Nog steeds is het niet te verwerken. Ben ik bang anderen te verliezen? Wat al het geval is . Want zoveel mensen hebben mij nu voorgelogen. Ik weet niet hoe ik me jou nu kan voorstellen. Want jij bent voor eeuwig weg van mij. Weg van de aarde, nu in de hemel. Ik hoop dat het goed gaat mijn lieve Zoon , Want spoedig zal ik naar je toe komen.. Je Mamske
Even naar binnen lopen en wat vragen, Dat kan je niet meer. Even naast me zitten en wat praten, dat kan je niet meer. Even een kus of een knuffel geven, Dat kan je niet meer. Even tegen me zeggen dat je van me houd Dat kan je niet meer. Alles is weg,alles voelt leeg. Maar niet in mijn hart, daar leef je in voort. Niet in mijn hoofd, daar hoor ik je nog, Je lieve woorden en je superlieve lach. Ik zal altijd blijven zeggen lieve Zoon,dat ik van je hou en altijd aan je zal blijven denken. Mijn allerliefste Zoon , het was een eer en het was fijn, Om de moeder van zo een lieve en goede Zoon te mogen zijn. Speciaal voor jou mijn Zoon van je Mamske
Heb de trouwfoto's moeten verwijderen. Fotograaf heeft klacht neergelegd omdat het zijn foto's zijn en ik mocht die zonder toelating niet plaatsten. Hij spreekt van nog verdere stappen te ondernemen. Men heeft mij dus dringend gevraagd om ze te verwijderen. Heb dit via een serene en meevoelende e-mail ontvangen van een Mevrouw. Heb dit nu gedaan maar ze zijn wel openbaar te bezichtigen. Gewoon google - Corthals Sindy en je vind de huwelijksreportage.
Als ik verdrietig ben dan kijk ik naar de lucht ik kijk naar de blauwe wolken drijf mee het lijkt alsof ik vlucht ik zie dan het gezichtje van jou het lijkt alsof je lacht ik blijf er naar kijken tot diep in de nacht
mijn tranen komen langzaam naar beneden ik kan er niet meer tegen al is het al 2.5 jaar geleden mijn tranen maken mijn wangen helemaal nat wat heb ik toch een mooie tijd met jou gehad
ik zie nog steeds in de wolken jou lieve gezicht maar wat heeft jou dood toch met mij aangericht mijn tranen vallen langzaam op de grond niets wat jou nog aan dit leven bond
het beseffen en begrijpen kan ik gewoon niet jou nooit meer zien doet mij ontzettend veel verdriet jij was hier altijd zo vanzelfsprekend nu ben je dood dat is zelfs ondertekend
al moet ik tot mijn dood pijn en verdriet hebben om jou dat kan mij dan niks schelen ik leef maar wel in diepe rouw lieve schat ik mis je begrijp dat dan begrijp alstublieft dat ik gewoon niet zonder jou kan
ik kan hier gewoon niet mee leren leven lieverd waar ben je nou toch gebleven je ogen, je mond, je stem en je lieve lach die zie ik NOOIT meer en dat brengt mij zo ontzettend van slag
Waar je zo aan gewerkt hebt. Niets heb je er van kunnen genieten. Altijd moest je er maar aan bezig zijn. Toch was je er fier op, dat je dit alles zelf hebt gedaan, nu goed voor een ander natuurlijk.
Ik heb de laatste tijd me aan mijn woord gehouden en niets meer gezegd over je weet wel wie. Waarom moet ik zwijgen ?????, Dit alles was toch de waarheid.!!!!!! Wij hebben het nog altijd zo moeilijk. Waarom hij???? Waarom geen ander ???? Ondertussen wisten we al dat ze terug gehuwd was. Wel vlug hé, zeker als je haar zo goed kent zoals wij haar allemaal kennen. Maar dan haar trouwfoto's nog openlijk plubliceren op internet, dat mag dan wel naar ons toe ?????? En ja hoor , haar familie was ook aanwezig , al keurde ze het gedrag van madam ook allemaal niet goed. Zeker haar zuster die tegen ons persoonlijk heeft gezegd dat zij (Sindy ) geen gemakkelijke was toen ze beiden eens bij ons thuis waren , en dat ze ook het gedrag van haar naar Dirk toe afkeurde. Ze konden allemaal Dirk zo goed verdragen , hij was zo'n goede gast ( allemaal hun woorden ). Als je dan de foto's en feesten ziet, dat doet me veel pijn. Stapt ze nog blijgezind over de plaats waar mijn zoon heeft gelegen, op de oprit toen hij overleden was. Zie foto. Waarom mag ik die foto niet op mijn blog zetten, ze zijn toch openbaar.!!!!! Vroegere trouwfoto's zijn van de muur. Maar aan de trap staat nog wel mijn geschenk aan Dirk, en muziekmateriaal. Niks krijg ik terug. En voor de rest moet ik maar zwijgen , mondje toe of er volgen sanctie's. Verbitterd ???? Ja heel erg. En ik zal graven ja, moet alles weten want zij was er ook van op de hoogte, al die zaakjes van Universal Shipping. Ach Zoon, nu hoop ik nog veel meer dat je waar je nu bent het duizend maal veel beter hebt en dat je nu eindelijk gelukkig moogt zijn. Wat wil ik graag bij jou zijn om het met mijn eigen ogen te zien. Geef me verdomme toch eens een teken aub. Weet je hoe moeilijk ik het wel heb??? Nu weer zulke zware dagen voor de boeg met de zaak. Moet weeral zien dat ik erdoor geraak en mijn masker weer kan opzetten. Blijf toch maar over mijn schouder meekijken hé schat van mij.? Honderden miljoenen kusjes voor jou van mij Je mamske
Stop even de tijd. Dan stoppen mijn gevoelens misschien ook. Laat de tijd even stilstaan. Dan kan ik alles rustig verwerken. Zodat niemand het merkt. Dat ik het heel erg moeilijk heb. Misschien is het wel tijd. Om terug mijn masker op te zetten. Van buiten een brede glimlach. Maar van binnen een hoopje ellende. Een strijd die ik onmogelijk kan winnen. Een ongelijke strijd. Want het kent mijn zwakste punt. En dat is het hart. Aub laat het misschien even stoppen. Al was het maar voor even. Zodat ik even terug adem kan nemen. Om weer een langdurig gevecht met mijn eigen gevoelens te beginnen.
Ik ben De Backer Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mams / Nicole.
