Een hartinfarct is in steeds minder gevallen fataal, daardoor krijgen we wel te maken met de gevolgen op langere termijn. Er zal een manier gevonden moeten worden om de dagelijkse routine weer op te pakken.
Het accent verschuift van puur medische begeleiding naar het opvangen van de psychische en sociale problemen, die het leven met hartfalen met zich meebrengt. Het gaat niet langer alleen om "pillen" en "poeders" maar veeleer om de vraag hoe een balans te vinden tussen de verminderde mogelijkheden als gevolg van de aandoening en de kwaliteit van leven. Met name daar waar de gevolgen ingrijpen in het persoonlijk welbevinden, de rol in het gezin, de positie in de maatschappij.
Op deze weblog zal ik regelmatig gaan schrijven over de aandoening hartfalen en de lichamelijke gevolgen daarvan. Ik zal proberen antwoorden te geven over vragen als: Welke leefregels in acht moeten worden genomen ? Het medicijngebruik? Voeding en vochtgebruik?
Maar het zal voornamelijk gaan over de niet medische gevolgen. Deze komen enerzijds voort uit gebrek aan kennis bij de omgeving, anderzijds zijn die het gevolg van het feit dat de patient zich moet leren schikken in zijn of haar beperkte mogelijkheden. Er zijn gevoelens van boosheid, opstandigheid, stress en ongerustheid. Ik zal proberen met de informatie die voorhanden is en mijn eigen ervaringen, manieren aan te geven om beter met die gevoelens om te gaan. Zodat men ondanks de aandoening de kwaliteit van het leven zoveel mogelijk kan waarborgen.
Persoonlijk zie ik het ook als een therapie om alles nog eens van mij af te schrijven.
