t'sneeuwt...... vroeger als we klein waren waren we door het dolle heen als er maar een paar vlokjes vielen, het heeft iets magisch.

Met ouder te worden heeft die witte pracht heel wat van zijn magie verloren, nu heeft sneeuw vooral met ongemakken te maken, als je met de auto op de baan moet dan moet je over sterke zenuwen beschikken, iedereen rijdt alsof het eieren zijn die er naar beneden komen en geen bevroren water. Begrijp me niet verkeerd je moet niet te zot doen, maar sommigen doen het te voorzichtig wat even gevaarlijk kan zijn. En hier in Belgie moet er maar een laagje vallen en alles staat stil, de auto's de treinen, de vliegtuigen...

Ik ga al twintig jaar elk jaar met kerst en nieuwjaar naar Oostenrijk en daar mogen er bakken van die witte vlokken uit de lucht vallen op een paar uur is alles terug normaal, men strooit daar zand en kleine kiezel wat de grip sterk verbeterd en de ploegen rijden dag en nacht om de wegen berijdbaar te maken, ik weet het wel daar is dat ieder jaar wel van datte, hier om de tien jaar, maar toch.

Toch heeft sneeuw wel iets, het is dan plots veel stiller als je te voet ergens naartoe gaat, het kraken van de sneeuw onder je schoenen; vooral bij droge sneeuw; niet van die natte drasj, heeft iets romantisch. Sneeuw in je haar, op je jas, en vooral rond kerstmis, de muziek, dat doet toch iets me ne mens, allee met mij toch.

En het is de laatste jaren nogal commercieel geworden, maar zoals ik al zei normaal ben ik rond die tijd in Oostenrijk,  we hebben daar altijd wel sneeuw, en gluhwein en adventwijn speciaal voor die dagen. Nu dit jaar zal het noodgedwongen Belgie zijn, mijn vrouw is pas geopereerd en we zijn genoodzaakt hier te blijven, het zal pikken zeggen ze hier.

Hopelijk hebben we toch een beetje sfeer opgespaard al die jaren en word het toch nog een vrolijke, maar ik vrees er een beetje voor.

In ieder geval wens ik ieder die dit leest een vrolijke kerst en een gelukkig nieuwjaar al op voorhand.