-Kerk St. Sulpitius Diest -Vlindertuin Knokke (Deel 2) - Seafront Zeebrugge Westhinder Russische duikboot Visserij Museum -Serpentarium Blankenberge
Oktober 2009
-Baai van Heist (Vervolg) -Heist aan zee -Basiliek van Scherpenheuvel -St. Jansbergklooster Zelem -Bleuberry Fields Koersel -Bloemen omgeving Sluis -Museum Ernest Claes -Japanse tuin Hasselt
September 2009
-Hoeve Dieren -Beeldentuin Staf Timmers -Zomerbloemen -Baai van Heist
Augustus 2009
-Tuincentrum Olivier Oostham -Kerkje St. Jan Berghmans Diest -Vlindertuin Knokke -Kerk St. Anna ter Muiden -Omgeving Sluis -Droogbloem zolder Zeeuws Vlaanderen -Oorlogsmuseum Halen -Herkenrode Kruidentuin (Deel 2)
-Eigen tuinfoto's -Bokrijk -Knokke 't Zwin -Schulensmeer -Noordzee Kust
De natuurliefhebber
Uitstappen
29-11-2009
Einde.
Zo,hier ga ik vandaag dan weer eindigen.Ik wens allen die moeten werken gaan een fijne werkweek toe en al de andere ook een fijne week gewenst,met hopelijk een beetje beter weer.
Dan plaatst ik nu nog een powerpointje met zelfgemaakte foto's,het zal er eentje worden waarvan jullie niet zo dadelijk zouden vermoeden dat ik er zo eentje zou maken.Maar ik vind dat mensen met andere ideeën over powerpoint's ook aan bod moeten kunnen komen. Ik weet zeker dat het gesmaakt zal worden door een deel van mijn bezoekers.
We zijn alweer aan het moppen vertellen toe. Mop 1:Een oeroud vrouwtje biecht dat ze een verhouding heeft gehad met een jonge boerenknecht.'Maar moedertje',zegt de pastoor,dat moet toch al wel al heel erg lang geleden zijn,dat hebt u toch zeker al lang gebiecht? Jazeker zegt het wijfje,maar,ziet u vader,dat biecht ik er altijd weer bij,'t is toch zo'n mooi herinnering. Mop 2:Na een speciale eredienst wordt de kardinaal opgewacht door een jong meisje dat verlegen om vijf handtekeningen vraagt. Waarom dan wel precies vijf? vroeg de kardinaal. 'O',ziet u,vijf kardinalen kan ik ruilen voor één André van Duin! Mop 3:Een zondaar in de biechtstoel:Wat voor zonden moet ik u eigenlijk bekennen,eerwaarde? Ik ga elke avond klokslag tien uur naar bed,ik pleeg geen onkuisheid met vrouwen,ik drink niet,ik steel niet,ik doe geen vlieg kwaad en ik ga elke zondag naar de mis. 'Goed',mijn zoon,maar dat zal helaas wel gauw veranderen als je hier eenmaal uit bent,antwoord de gevangenisaalmoezenier hem.
Zo, helaas is dit voor vandaag weeral het einde,ik wil nog wel even iets zeggen.Het zou kunnen dat er al eens een dag,zoals gisteren b.v.,niets nieuws verschijnt op mijn blog,de rede hiervoor is dat ik dan bezig ben met het maken van een powerpointje.Dit om jullie af en toe eens extra te kunnen verwennen.
Nu eerst nog enkele moppen vertellen.( Humor uit de Hemel ) Mop 1:De afgestudeerde meisjes van een strenge nonnenschool krijgen een handje van de directrice,een non van de oude stempel.Aan ieder meisje vraagt ze naar de toekomstplannen.Ook Bettie krijgt te horen:' Wat wil jij later worden? 'O,'zegt Bettie,'Ik wordt prostitué?' 'Waaaaat,' roept de geschokte directrice uit.' 'Nu,gewoon prostitué,'herhaalt het jonge wicht. 'O',zegt de directrice,'neem me niet kwalijk: ik had verstaan :protestant.' Mop 2:Een pastoor wordt ondervraagd over de verdeling van de zondagcollecte. 'O,dat is heel eenvoudig,legt hij uit, ik verdeel het geld in twee even grote stapeltjes.Het ene stapeltje is voor mij.Het andere gooi ik in de lucht en wat boven blijft,komt God toe. Mop 3:Een niet meer zo piepjonge vrouw,die er niet te appetijtelijk uitziet,beschuldigt zichzelf in de biechtstoel ven een bijna onoverwinnelijke ijdelheid. De biechtvader vraagt haar hoe zich deze zonde dan manifesteert. Ach,vader, zucht ze, ik sta mezelf soms urenlang in de spiegel te bewonderen en ik kan me slechts met de grootste moeite van de aanblik van mijn schoonheid losrukken. De biechtvader spiedt door het luikje,leunt dan tevreden terug en zegt mild: U mag gerust zijn, mevrouwtje, dat is géén zonde,alleen maar een vergissing.
We zetten ons bezoek terug verder na even onze lachspieren wat hebben te laten werken.Nu zullen jullie wat inrichtingen van terarariums zien,der zal wel iets in zitten,maar ik heb toch niets kunnen zien, behalve de eerste foto,daar kunt ge niet naast kijken. Misschien iemand van jullie wel?
Ik ben weer wat laat vandaag dat komt omdat ik naar de dierenhappening te Hasselt geweest ben om foto's te gaan trekken waarvan ik hoop jullie binnenkort wat te kunnen van tonen.
Ik heb in de voorbije weken tijdens enkele herfstwandelingen een aantal paddestoelen en zwammen kunnen fotograferen,ik heb er daar een aantal uit gekozen en een powerpointje van gemaakt en dat wil ik jullie nu tonen.
Ik ga weer enkele moppen vertellen. Mop 1:Een blinde gaat op vakantie naar Texas.In het vliegtuig roept hij onder de indruk: 'Wow! Wat een grote stoelen! 'Alles is hier groot in Texas,' zegt de stewardess. In Texas komt de man in zijn luxe hotel,stalt zijn spullen in zijn kamer en gaat naar de bar.Hij bestelt een bier en krijgt een enorme vaas in zijn handen geduwd. 'Jezus,dat is pas een bier!'zegt de blinde. 'Alles is hier groot in Texas,'zegt de barkeeper.Na een paar pullen bier moet de blinde nodig pissen.Hij vraagt waar de WC's zijn. De barkeeper zegt: 'De gang in,tweede deur rechts.' De blinde man mist blijkbaar een deur,want hij komt in het zwembad terecht en plonst in het lauwwarme water.' 'Niet doortrekken! Niet doortrekken!'schreeuwt hij in paniek. Mop 2:Wie het antwoord op de volgende vraag weet,mag naar huis,zegt de onderwijzer. Leo laat een luide boer. 'Wie deed dat?' vraagt de leerkracht. Zegt Leo: 'ik,meester. Mag ik nu naar huis?' Mop 3:Een boertje bezoekt de grote stad. 's Avonds belt hij bij een hotel aan en verzoekt om onderdak. 'Stromend water?' vraagt de hotelhouder. 'Hoe zo?' antwoord de plattelander. 'Zie ik er soms uit als een forel?'
Tijd om weer enkele moppen te vertellen. Mop 1:Piet en Wim hebben een nieuwe secretaresse aangeworven.Zegt Piet tegen Wim:'Dat meisje is van het platteland,en ze is voor de eerste keer in een grootstad,moeten wij haar niet een beetje bijbrengen wat goed en slecht is?Na enig gepeis zegt Wim:'Zeker,begin jij alvast met haar te vertellen wat goed is,de rest doe ik wel...' Mop 2:Als een werknemer voor de derde keer in een paar jaar tijds een dag vrijaf vraagt voor de begrafenis van zijn grootmoeder,krijgt hij een verbaasde opmerking van zijn baas.De werknemer;'kan ik het soms helpen dat mijn grootvader altijd hertrouwt?' Mop 3:Een worst rookt een sigaret.Er komt een ons ham voorbij dat zegt: 'Waarom rook jij een sigaret?dat hoort toch niet bij een worst?' 'Toch wel,' antwoordt de worst. 'Ik ben namelijk een rookworst.'
Dat is het dan weer voor vandaag,ik hoop dat jullie met dit donkere weer wat hebben kunnen genieten van dit blogbezoek en zeg bij deze tot bij een volgende keer.
t' Is al een tijdje geleden,maar nu ga ik jullie enkele moppen vertellen. Mop 1:Personeelschef: 'Hier' mijnheer,hier heeft u de gegevens over het meisje dat gesolliciteerd heeft voor het baantje van secretaresse:92-55-93-0'. Direkteur: 'En wat betekent die nul aan het eind,als ik vragen mag? Personeelschef:'Dat is haar I.Q.,mijnheer. Mop 2:Liesje heeft er de eerste dag van haar nieuwe baantje op zitten. Haar moeder is erg benieuwd hoe het allemaal gegaan is. 'En,hoe is de baas?Hij heeft je toch geen oneerbare voorstellen gedaan?' 'Dat hééft ie! zegt Liesje boos. 'O ja? En wat dan?' 'Ik stel voor dat u een beetje harder werkt, juffrouw Gils!' Mop 3:Een geregelde bezoeker van het stadhuis komt op een gewone weekdag binnen gelopen en treft iedereen in feeststemming, met een glaasje in de hand. 'Feest?' 'Zeker,collega Droogmans viert zijn 25-jarig jubileum.' 'Dat kan niet,dat hebben jullie vorig jaar toch al gevierd?' 'Zeker,maar vandaag vieren we het feit dat hij al 25 jaar hetzelfde potlood gebruikt.'
Ik denk dat voor de terrarium liefhebbers onder mijn bezoekers dit onderwerp zeker interessant zal zijn,voor anderen die niet zoveel van dit soort dieren houden,ik denk daarbij aan slangen,spinnen,kikkers enz. moeten nu maar denken ze kunnen toch niet aan ons.Zo is het voor deze mensen toch ook wel eens fijn deze diersoorten van dichterbij te bekijken.
We gaan de zoo binnen en ik kan aan het werk gaan met mijn fototoestel , anders zou het niet mogelijk zijn om jullie van dit alles te laten meegenieten.
De reptielenzoo "Serpentarium" te Blankenberge is ontstaan uit de privé-collectie van Marnick Croes, die bij de opstart al 15 jaar gepassioneerd bezig was met het houden en kweken van reptielen.
In de loop der jaren had Marnick al naam verworven door de exposities die hij in diverse scholen verzorgde. De grootste expo was echter degene die plaatsvond in het Bellewaerde Park. In 1994 werden er gedurende 2 maanden verschillende soorten reptielen tentoongesteld in het kader van educatieve schoolreizen.
Eind 1996 begonnen onder burgemeester Ludo Monset en het toenmalige schepencollege de eerste gesprekken omtrent een nieuwe all-weather attractie in Blankenberge. Op dat ogenblik ontstond het idee een reptielenzoo op te richten. Het duurde echter nog tot april 1998 vooraleer men met de werkzaamheden kon beginnen.
Het ontwerp van het Serpentarium werd volledig uitgetekend door Marnick Croes. Er werd een gespecialiseerde firma ingehuurd om de rotsconstructies zo natuurgetrouw na te maken. Ook technisch gezien is het Serpentarium zijn tijd ver vooruit. Alle grote terraria zijn immers computergestuurd, zowel wat temperatuur, vochtigheid als licht betreft.
De opening was gepland eind juni 1998, maar door de vele moeilijke rotsconstructies en het technisch ingewikkelde systeem werd de opening uitgesteld tot 12 september 1998.
Het Serpentarium is gestart met een 45-tal terraria. Inmiddels is het aantal terraria gegroeid naar een 150-tal. Daarin is een prachtige verzameling reptielen te bewonderen met onder meer: kameleons, pijlgifkikkers, boomkikkers, wurgslangen, gifslangen, groene leguanen, agamen, skinken, varanen, gekko's...
Er is bovendien een uitzonderlijk gevarieerde vogelspinnen- en schorpioenencollectie ondergebracht. De verzameling reptielen en amfibieën is uitgebreid met zeer speciale, zeldzame dieren waaronder de neushoornleguanen, de aardbeigifkikkers, de breedvoorhoofdkrokodillen, de zwarte mamba, de roodoogkrokodilskinken, de Chinese krokodilhagedissen, de doodsadder en de reusachtige netpythons en anaconda's.
Vandaag teken ik terug present. t' Weer is te slecht,dus heb ik mij maar achter mijn PC. gezet om een uitstapje te doen met jullie,maar dan op het scherm. Vermits we aan de kust geëindigd zijn gaan we daar nog maar een bezoekje brengen in de omgeving van Zeebrugge n.m.l. in Blankenberge. Ditmaal zitten we terug in de natuur,niet in de vrije natuur,maar in een zoo voor reptielen n.m.l. in het serpentarium.
Dat was dan het laatste voor vandaag,jullie hebben zich enkele dagen kunnen vergewissen van wat er zich zoal allemaal op zee afspeelt,zowel goede als kwade dingen. Wat het volgende gaat zijn wat ik jullie ga brengen daar moet ik nog even over nadenken en dan ook nog alles verzamelen en klaar maken om op mijn blog te plaatsen.Ik zou zeggen tot bij uw volgend bezoek.
Voor de mensen die meer willen te weten komen over dit wel zeer uitgebreid museum plaats ik hier een mogelijkheid om dat via een link die ik jullie aanrijk, naar hun website, waar je naast heel wat uitleg over hetgeen er allemaal te zien is, ook de bezoekmogelijkheden kunnen op terug vinden,dit voor de mensen die eventueel geintresseerd zijn om zelf ter plaatse een kijkje te gaan nemen
Het laatste reeksje foto's op de 'Westhinder' getrokken ga ik jullie nu tonen en dan zit ons bezoek aan 'Seafront Zeebrugge' er op, en moet ik weer op zoek naar een ander onderwerp ( niet iets natuur vernielend,maar iets natuur minded ) om jullie in de komende dagen mee naar toe te nemen.
ZELFS DE WANDVERSIERING STAAT IN HET TEKEN VAN DE ZEEVAART.
Dan vatten we nu het laatste luik van ons bezoek aan 'Seafront Zeebrugge'aan en dat is een kijkje gaan nemen naar en in de Westhinder die daar ook permanent aangemeerd ligt en deel uitmaakt van het museum. Een stukje geschiedenis en wat technische uitleg maken deel uit van de eerste reeks foto's.
Als afsluiter voor vandaag presenteer ik jullie nog een powerpointje met een aantal mooie bloemen uit mijn intussen al zeer uitgebreide collectie.Veel kijk-,lees-,en luisterplezier.
De laatste foto's voor vandaag,ik moet zorgen dat mijn voorraad foto's er niet te snel door zijn.We zien de ladder reeds waarlangs ik straks terug naar het dek moet om naar mijn volgende bezoekplaats te gaan.
Buiten die ene foto ,waar ge zelf wel zult weten wat ge ziet,kan ik over de andere niet veel vertellen.
JA,DOOR DEZE OPENING MOET GE OM IN EEN ANDERE RUIMTE TE KUNNEN KOMEN,EN IK KAN JULLIE VERZEKEREN T'IS GEEN SINECURE EN TEGEN EEN BEETJE VUIL MOET GE OOK NIET OPZIEN,HET GAT IS ZEKER NIET MEER DAN 70 cm VAN DIAMETER.DUS DAME'S NIET TE FIJN GEKLEED ZIJN ALS GE DIT OOK WIL GAAN BEKIJKEN.
DIT PLAATSJE ZULLEN JULLIE WEL ALLEMAAL HERKENNEN!!
Ik ben reeds, na enkele huzarenstukjes, door het luik binnen in de duikboot geraakt,kijken jullie maar mee wat ik allemaal voor de ogen krijg,uitleg kan ik jullie niet veel geven want ik zie dit dus ook voor de eerste maal.Buiten de torpedo lanceerbuizen en het motoren gedeelte is er niet veel dat ik kan thuiswijzen. Bedieningshandwielen,meters enz. ga ik ook maar tonen,om daar nergens aan een verkeerd wiel te draaien had ge toch een serieuze opleiding achter de rug denk ik.
We moeten een stukje langs de kade waar tal van boten aangemeerd liggen,ook de Russische duikboot ligt hier,maar dan permanent en is te bezoeken,eerst een aantal beelden van het buitenzicht van de onderzeeër.
'T Is weer wat later dan gisteren maar ik ben er nu gereed voor om ons bezoek,waar ik het gisteren al over had,aan de Russische onderzeeër aan te vatten.
Zo,dat is het dan voor vandaag voor morgen staat het bezoek aan de Russische Onderzeeër centraal,het zijn beelden die waarschijnlijk voor velen onder jullie het de eerste keer is dat ge dat te zien krijgt,trouwens voor mij was dat ook het geval. Dus morgen komen kijken.
De laatste foto's voor vandaag zijn ook meteen de laatste uit de reeks getrokken in het 'Marine Museum',d.w.z. dat er morgen een stapje verder gegaan wordt en dat we ons bezoek aanvatten aan de 'Russische Duikboot'
Dan gaan we nu kijken naar het verwoestende oorlogsmateriaal dat van in zee gebruikt werd om de vijand te verslaan.Hopelijk zal dit voor altijd nog alleen maar een zéér nare herinnering blijven en het zien alleen maar er toebijdragen nooit meer aan een oorlog te beginnen.
Zo,er hangen nog wel meer vitrinekasten met schelpen,maar ik denk dat het al wel zal volstaan om een beeld te hebben gekregen wat voor een verscheidenheid aan schelpen er in de Noordzee aanwezig zijn.Dit is dan ook meteen het einde van ons bezoek aan het museum van de visserij en trekken we nu naar het gedeelte van de 'Belgische Marine'
Dit was dan het laatste voor vandaag,ik hoop dat jullie er een tevreden gevoel aan over gehouden hebt als u op bezoek geweest bent en als u nog moest langskomen voor degene die er nog niet geweest zijn.(Moeilijk eh!)
Omdat de herfst reeds geruime tijd in het land is heb ik een powerpointje gemaakt over dit seizoen. Dit wil ik jullie als afsluiter voor vandaag nog tonen.
Ik heb in de zomer bomen verzonnen van goud met zilveren belletjes en kronen op hun kruin met diamanten die schitterden in de zon.
In de winter heb ik prachtige paarden gemaakt van vers gevallen sneeuw en zij draafden over de bergtoppen en dansten in het dal met wapperende sneeuwmanen en zwierige staartguirlandes.
Ik heb in de herfst vuur aangestoken in vlammend vermiljoen blad - en zilveren regens joeg ik over het platteland - en de zotte pijpenstelen braken in goddelijke gruzelementen en rolden door polders en winkelstraten
en in de lente heb ik licht opgericht van het lichtblauw van kinderogen - zo helder...zo nieuw - dat iets zo nieuw kon zijn heb ik nooit geweten en toch bleef de leegte... omdat ik haar niet verzinnen kon.
Ik toon nog wat van de uitgebreide collectie schelpen,de foto's zijn wel niet van een te beste kwaliteit omdat ze achter glas met de flits moeilijk te trekken zijn. Ik moet er schuin voor gaan staan anders is het helemaal niet te doen en zeker niet voor een amateurfotograaf zoals ik. Ik wil ze jullie echter niet onthouden want ik denk niet dat er veel onder jullie,net als ik trouwens, wisten dat er zoveel soorten waren.
We gaan eerst het visserij-gebeuren van nabij eens bekijken.
EEN BEETJE GESCHIEDENIS.
Hoewel de vismijn ondertussen al een dik decennium naar een gloednieuw complex in de achterhaven verhuisde en zo plaats ruimde voor het 'Maritiem themapark 'Seafront',blijft de volkse sfeer rond dit oude vissersdok onaangetast.Vandaag liggen de vissersschuiten en glanzende jachten netjes aan dezelfde kaai. In het reusachtige gebouw van de 'Oude vismijn' ontdek je de geheimen van de zee en proef je de rijke visserijgeschiedenis.
Zoals de titel het al verraad neem ik jullie mee op bezoek aan 'SEAFRONT ZEEBRUGGE',het bezoek zal uit vier delen bestaan,n.m.l. het visserij gebeuren,een blik op onze marine,een bezoek aan een Russische duikboot en tenslotte een blik op en in de Westhinder,een marineschip op rust.
Na een dag van afwezigheid ben ik er weer om met jullie een nieuwe uitstap aan te vatten.Als afwisseling trek ik nu niet de natuur in,maar bezoeken wij een museum.
Als laatste voor vandaag plaats ik een powerpointje,wat hadden jullie gedacht,ja het is er eentje met bloemenfoto's door mij genomen en van mooie teksten voorzien van Mevr. Edith Oeyen.
Ik ben er weer klaar voor om enkele moppen te vertellen. Mop 1:'Jansen,ga je werkelijk ontslag nemen of zeg je dat alleen maar om mijn dag op te vrolijken?' Mop 2:Was je baas kwaad toen je hem vertelde dat je volgende week weggaat? 'Natuurlijk was hij kwaad,hij dacht dat ik deze week al wegging....' Mop 3:'Juffrouw! Hoe speel je het klaar?'Je bent hier nog maar twee weken en je bent al een maand achter met je werk!' Mop 4:'Mijn chef is oud,maar vooral vergeetachtig,'zucht de secretaresse,'Als ik bij hem op schoot zit,weet hij helemaal niet meer waarom.' Mop 5:'Mijnheer,wat zou u denken van een kleine loonsverhoging?' 'Maar,Liesbeth,alwéér?' 'U zegt net hetzelfde tegen me wat ik ook altijd aan u vraag,mijnheer.'
Zo,hier hou ik er voor vandaag mee op,waar ons volgende bezoek ons gaat brengen dat weet alleen ik voor het ogenblik. Willen jullie ook mee? Dan verwacht ik jullie morgen of overmorgen ( want ik moet nog wat voorbereidend werk doen ) weer voor een bezoekje op mijn website.
Als laatste voor vandaag wil ik jullie nog tracteren met een deze namiddag gemaakt powerpointje,dat moet tevens een waardig slot zijn voor ons bezoek aan de vlindertuin te Knokke,die naar ik hoop u allen die regelmatig op bezoek komen bevallen is.
Vandaag vertel ik jullie enkele stukjes uit brieven gericht aan de administratie van de gemeentes. Stukje 1:'Mijn vrouw kan nergens niet meer gaan,want wij hebben een klein kindje van 10 maanden oud. Ik heb de fotocopy thuis.' Stukje 2:'Wij,de verenigde handelaars,protesteren tegen het veel te hoge kraamgeld,dat de stad ons eist.' Stukje 3:'Ik ben weduwe en heb sinds lang geen betrekkingen meer met mannen van uw bestuur,maar toch,mijnheer de burgemeester,waag ik mij tot u met mijn geval.' Stukje 4:'Mijnheer de burgemeester,ik wou een vakantie in uw stad doorbrengen.Hoe staat het met uw nachtleven?' Stukje 5:'Voor ons clubfeest,mijnheer de burgemeester,hebben wij een beroep gedaan op humoristen en gekke clouwns.Het zou ons dus een plezier doen u eveneens te mogen verwelkomen.' Stukje 6:'Mijheer de burgemeester,mijn zoon heeft een scheef been.Kunnen ze daar iets mee doen in het leger,denkt u? Ik geloof van niet.' Stukje 7:Mijnheer de burgemeester,wij vragen u onze eerste vrouwelijke paalzitster te willen komen opluisteren in haar poging.' Stukje 8:'Mijnheer de burgemeester,ik schrijf u deze nota in plaats van een oude tante,die zelf niet meer kan schrijven zoals u ziet.' Stukje 9:'Mijnheer de burgemeester,ik wend mij noodgedwongen tot u omdat mijn man niets meer doet,al in geen vijf maanden.' Stukje 10:'Neem mij het niet kwalijk.Dat ik ondergetekende. Langs dit schrijven om. Bij u binnendring.Geachte heer burgemeester.'
Dat powerpointje was de afsluiter voor vandaag,ik dank degene die al op bezoek geweest zijn en diegene die nog komen. Hopelijk zie ik jullie morgen terug.
Ik heb nog een powerpointje in elkaar geknutseld, het is weer maar een eenvoudig,ik moet dat in elkaar overvloeien op één dia nog onder de knie krijgen en ook mijn teksten eens op een andere manier laten verschijnen,maar dat zal binnenkort wel gaan lukken. Niettegenstaande dat hoop ik toch dat jullie er kunt van genieten.
Vandaag breng ik enkele gezegde's uit het ambtenaren wereldje. Gezegde 1:Er is maar één ding erger dan niet kunnen werken. 'Moeten' werken. Gezegde 2:Het is duidelijk dat de loon- en weddetrekkenden het eerste slachtoffer zijn van de crisis. Gelukkig zijn er steeds minder en minder. Gezegde 3:Wat is het toppunt van ijver? Een ambtenaar die doping gebruikt. Gezegde 4:Op het ministerie. 'Hoeveel mensen werken er hier?' 'Dat hangt ervan af of ik hier ben of niet,' zegt de chef. Gezegde 5:Griep? Geef je baas een zoen!!!! Gezegde 6:Een goede ambtenaar koopt op afbetaling. Waarom? Dat gaat lekker langzaam. Gezegde 7:'Hoe laat begint gij te werken?'Ongeveer twee uur nadat ik op kantoor ben aangekomen. Gezegde 8:Ambtenaar: de kortste afstand tussen twee rustpunten. Gezegde 9:Staatsambtenaren hebben nooit tijd. Ze hebben te veel werk met niets doen. Gezegde 10:Wat hebt u nu tegen ambtenaren? Die mensen doen toch niks?
Als ode aan Toon Hermans plaats ik nu één van zijn vele mooie gedichtjes.
BOMEN
Als ik de bomen zie gemaakt van hetzelfde leven maar dan met stam en tak en twijgen als ik de bomen zie dan luister ik altijd even naar hun fantastisch zwijgen
ik heb de storm zien komen hij sloeg ze half kapot verstild zag ik ze dromen of dansen,zomerzot
ik zag hun angstig beven in donker en in licht en zie mijn eigen leven in hun verweerd gezicht
Hierbij ga ik het laten voor vandaag,het is al laat. Maar dit vond ik toch belangrijk genoeg om nog even op mijn blog te plaatsen,hopelijk zal zich dat in de toekomst nooit meer herhalen.Deze jaarlijkse herdenking moet in ere gehouden worden opdat de komende generatie's weten tot wat voor gevolgen dergelijke nodeloze slachtpartijen kan leiden,zie maar de talrijke soldatenkerkhoven,niet alleen in ons land maar over gans de wereld, die daar het bewijs van zijn. Dan hoop ik morgen met jullie ons bezoek verder te zetten in de vlindertuin.
Ik ben nog niet lang thuis maar wil toch nog even iets plaatsen over hetgeen vandaag herdacht is.
Uit de Wikipedia :
Wapenstilstand (Belgische feestdag)
In België is Wapenstilstand op 11 november een nationale feestdag. Ieder jaar wordt er in aanwezigheid van de Koning de wapenstilstandsceremonie gehouden, niet alleen om de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog te gedenken, maar ook deze van de Tweede Wereldoorlog en alle andere oorlogen in de wereld.
Geschiedenis
Om 11 uur 's morgens werd op 11 november 1918 in een treinwagon in Rethondes de Duitse capitulatie ondertekend. De Eerste Wereldoorlog was voorbij, de wapenstilstand een feit. Sinds 1965 vraagt 11.11.11 op 11 november jaarlijks in een groots opgezette campagne aandacht voor wereldproblemen. Het idee hierachter is het versterken van de wereldvrede door het verminderen van de uitbuiting van het Zuiden door het Noorden.
Om vandaag de dag op mijn blog af te sluiten laat ik nog een simpel powerpointje zien.Maar het spreekwoord indachtig men is nooit te oud om te leren en al doende leert men ga ik het toch plaatsen,iedereen is als amateur moeten beginnen om na verloop van tijd wat meer naar het proffesionele toe te groeien, al moet het wel een hobby blijven,ik doe alleszins mijn best om jullie binnenkort wat mooiers te laten zien.
Ik ga weer enkele moppen vertellen. Mop 1:Een schilder komt bij het bureau voor arbeidsbemiddeling en vraagt:'Hebben jullie soms een paar ambtenaren voor mij,ik zou er best een paar kunnen gebruiken.' 'Maar beste man,waar kunt u nou ambtenaren voor nodig hebben?' Antwoordt de kunstenaar: 'Tja,ik zou graag een stilleven schilderen.' Mop 2:De niet meer zo piepjonge secretaresse tegen haar baas: 'U moet de boekhouder maar eens flink onder handen nemen,direkteur,ik hoorde hem door de telefoon tegen een cliënt zeggen dat ik een ouwe trut ben.' Antwoord van de direkteur: 'Dat zal ik zeker doen. Die man weet verdraaid goed dat hij onze klanten geen interne inlichtingen mag verstrekken. Mop 3:'Direkteur,mijn loon staat niet in verhoudung tot wat ik presteer.' 'Dat klopt,maar we kunnen u nu eenmaal niet op een hongerloon zetten.'
Weer enkele stappen verder,ik tracht al geruime tijd de grootste vlinder die er rond fladdert op foto vast te leggen,maar dat lukt me niet,wel met gesloten vleugels,maar niet met zijn vleugels open,ze vliegen ook bijna konstant rond zonder al te veel neer te strijken om te rusten.Ik ben nochthans speciaal voor de tweede maal naar hier gekomen om dat exemplaar te kunnen trekken,maar ik kan jullie nu reeds verklappen dat het me andermaal niet gelukt is. Jammer,maar helaas.
Geef jullie ogen maar de kost,zijn ze niet mooi? De vlinders,de planten,de bloemen,kortom gezegd ge waant u hier in het paradijs op aarde.Kunt ge niet beter naar dergelijke beelden kijken dan naar al die gruwel op TV. ?
Als sluitstukje voor vandaag laat ik een powerpointje zien,niet met winterfoto's,waar het in het hiervoor stukje proza over gaat,maar wel over ons eigenste Bokrijk met foto's uit het muzeum getrokken tijdens de zomer.
Enkele moppen komen er nu aan. Mop 1:Twee ambtenaren staan achter de ramen van hun kantoor te kijken naar twee gemeentewerkers die een praatje maken.Zegt de ene ambtenaar: 'Dat zijn nu eens de échte ambtenaren,weetje wel,de hele tijd dat wij hier staan,en dat is alvast een goeie twee uur,hebben zij nog helemaal niets gedaan!!!!!!!' Mop 2:Vorig jaar werden op het ministerie twee ambtenaren ontslagen. De reden? Zij transpireerden. Mop 3:Een voormalig gemeentehuis wordt omgebouwd tot hospitaal. Merkt één van de bouwvakkers op: 'Nou,d'r verandert eigenlijk weinig:de bestaande vertrekken blijven gewoon slaapkamers!!!!'
Een beetje verse lucht gaan happen buiten en dan terug de vlindertuin in,om weer wat foto's te trekken.Sommigen onder jullie zullen zich al wel eens afgevraagd hebben wat soort van plant of vlinder krijgen we hier te zien? Daarvoor is de rede duidelijk voor mij,als ik dat allemaal moet gaan opzoeken dan ben ik dag in dag uit bezig,en daar zou mijn wederhelft zich niet gelukkig mee voelen. Kwestie van de kerk in het midden van het dorp te houden plaats ik mijn foto's zonder veel uitleg en benamingen.
Niettegenstaande dat ik voormiddag naar de computerles ben geweest en eigenlijk al genoeg achter een scherm gezeten heb ga ik toch enkele zaken bij plaatsen op mijn blog.
Om te eindigen voor vandaag,een nieuwe powerpoint. Om in de lijn te blijven van onze exotische vlinders gaat het natuurlijk over vlinders,maar dan uit onze streek.
Na een mooi gedicht,nu de wat luchtiger toer op met enkele moppen. Mop 1:Dame,uw zoontje heeft een zwart lapje voor zijn linker oog,waarom eigenlijk?' 'O,dat komt omdat hij een lui oog heeft.' 'Ach,ja,wat wil je zijn vader is ambtenaar.....' Mop 2:Waarom eet een ambtenaar 's morgens een snee brood voordat hij naar zijn werk gaat? Dan werkt alvast zijn maag..... Mop 3:Waarom is de maandag zo'n drukke dag voor de ambtenaren? Tja, dan moeten ze drie blaadjes van de scheurkalender scheuren.... Mop 4:Wat is het toppunt van luiheid bij een ambtenaar? Trouwen met een weduwe met twaalf kinderen.....
We zitten weer volop in de natuur,al is dit niet in de vrije natuur,maar om dit in eigen land te kunnen zien,mag het wel op deze manier, anders zou dit voor de meesten onder ons niet te bekijken zijn. Niet iedereen kan het zich permiteren om ter plekke te gaan om waar ze wel vrij rond vliegen te gaan kijken.
We gaan van wal en treden de exotische vlindertuin binnen,ik heb mijn voorzorgen genomen en me wat luchtiger gekleed want tijdens mijn vorig bezoek heb ik hier liters zweet gelaten.Dit heeft vooral met de vochtigheidsgraad die er binnen heerst te maken.Die schommelt rond de 85%,dit is nodig voor de aanwezige planten en de bewoners om te kunnen in leven te blijven.
Zoals ik reeds heb aangehaald maak ik vandaag een begin van een bezoek aan de 'Vlindertuin te Knokke',dit reultaat dat ik nu toon is van mijn tweede bezoek,het eerste bezoek heb ik reeds eerder op mijn blog geplaatst.
Als overgang naar ons volgende bezoek plaats ik een eigen foto met een tekstje op uit het boekje: ' Voor prettig gestoorde verliefden' van Bruce Lansky.
Zo,ons bezoek zit er op, voor de mensen die meer over dit beschermd monument wensen te weten plaats ik nu een link waar jullie heel wat informatie kunnen terug vinden.
Dan zijn we nu aan het einde gekomen van ons bezoek aan deze prachtige kerk.Men heeft plannen om ze volledig te restaureren en bij leven en welzijn ( een gezegde van Jos Ghijsen ) hoop ik na de restauratie nog eens terug te keren.
Zo,het zit er voor vandaag weer op,het wordt stilaan tijd om voorbereidingen te treffen voor onze volgende uitstap.Nog een dagje vertoeven in deze uitzonderlijk waardevolle kerk en dan hebben we weer een bezoek achter de rug.
Als afsluiter voor vandaag laat ik jullie nog een powerpointje zien die handelt over de kortelings voorbije zomer,vandaar ook de toepasselijke naam:'Vervlogen Zomerdagen'.
Ik kom nu met wat ambtenaren humor voor de dag,het zijn stukjes uit brieven aan hun diensten gericht. Brief alinea 1:'Het bloed dat in het slachthuis vloeit is een bron van vliegen.' Brief alinea 2:'Het is niet mogelijk dat ik dit kind heb gemaakt,daar ik op het ogenblik dat het gebeurde,aan de visvangst was.' Brief alinea 3:'Ik zal alles elektrisch inrichten om ontploffingen van gas van mijn oude vader uitschakelen.' Brief alinea 4:'Hij heeft mij verzekerd dat hij zijn geval gekoppeld houdt aan dit van die dame en zich zeker niet zal terug trekken.' Brief alinea 5:'Mijn hond is gestorven van de ouderdomsziekte van de veearts.' Brief alinea 6:'Dit om u te vermelden dat mijn echtgenote mijn dak heeft verlaten,hedenmorgen om 6h17'.' Brief alinea 7:'Mijn dochter valt,wat de verzekering betreft,voortaan niet meer onder mijn man.' Brief alinea 8:'Ik ben driemaal getrouwd geweest en driemaal weduwe.Het is altijd hetzelfde:ik heb er nooit kunnen van genieten.' Brief alinea 9:'Vorig jaar had ik een vrouw,twee kinderen en zeventien duiven,maar nu houd ik deze beesten niet meer.' Brief alinea 10:'Sedert wij hier komen wonen,is de hoeveelheid afval geweldig gestegen.'
De laatste foto's uit deze mooie kerk voor vandaag laat ik u nu zien,nog één dag,morgen of overmorgen, dan breng ik jullie de laatste foto's en moet ik onze volgende uitstap gaan voorbereiden.
We gaan verder met humor. Enkele moppen komen nu aan de beurt. Mop 1:De baas heeft een nieuwe secretaresse aangenomen die op allerlei manieren de aandacht trekt op kantoor.Tegen de middag roept hij haar op zijn bureau,doet de deur achter haar op slot en zegt: 'U denkt wellicht dat ik te hard van stapel loop,maar het lijkt mij toch wel prettig als u dat bloesje even zou willen uittrekken!' Waarop zij verheugd:'Héhé,gelukkig,ik dacht al blijven wij de hele dag werken?' Mop 2:De chef: 'Jij werkt te langzaam,jij bewéégt te langzaam,jij spreekt te langzaam,is er eigenlijk iets bij jou dat snel gaat?' 'Zeker,chef,ik word snel moe.' Mop 3:'Hoe hoog zal mijn salaris zijn?' vraagt de sollicitant.'Teehonderdvijftig euro per week,maar later meer,'antwoord de chef. 'Goed,dan kom ik later wel terug.'
Zoals jullie al enkele malen hebt kunnen vaststellen maak ik regelmatig gebruik van poëzie van Mevr. Edith Oeyen,ik heb deze pracht vrouw toevallig ontmoet en we zijn toen in gesprek geraakt over haar werk. Ik kende haar voor onze babbel helemaal niet,maar na ons gesprek was ik ervan overtuigd dat ze een begaafd schrijfster was van prachtige poëzie.Ik heb trouwens links op mijn blog een link naar haar eigen website,waar jullie die willen,meer te weten kunnen komen over haar. Niettegenstaande die mogelijkheid wil ik hier zelf iets over haar vertellen.
Edith Oeyen is een vrouw die voornamelijk van literatuur houdt. Meer bepaald dan van poëzie. Maar ook proza draagt haar voorkeur weg. Haar tuin verzorgen is ook een hobby, daar kan zij zich in uitleven en inspiratie opdoen. De tuin biedt haar ook een veelvuldigheid van bloemen, die haar toelaten mooie bloemstukken te maken. Haar drie kleinkinderen zijn haar oogappels, voor hen heeft ze heel veel over. Ook in het verenigingsleven draagt zij haar steentje bij.
IN RECENSIES SCHREEF MEN OVER HAAR WERK O.A. HET VOLGENDE:
In't Kandelaartje nr.4 24ste jaargang, december 2007schreef René Venkenhet volgende: Edith Oeyen veroverde een eigen plaats in de hedendaagse poëziewereld. Zij behoort tot diegene die een gans nieuwe poëzie nastreven en zich afkeren van de tradionele vormen om aan het gedicht een nieuwe vrije vers te geven. Toch weet zij de traditionele vormen te eerbiedigen en schrijft zij een poëzie die nauw aansluit bij de vorige generatie. Zo schrijft zij poëzie die tot stilte en aandacht leidt en waarmee de lezer haar leert kennen zoals zij werkelijk is.
In haar poëzie gaat Edith voort steeds de aloude thema's van het levensleed en het verdriet te vertolken. Daarin blijft ze met haar twee voeten op de grond. Door vroegtijdig verlies van geliefden heeft haar er ongetwijfeld toe gebracht zich in melancholische poëzie uit te drukken. Zeer gevoelig van natuur voelt zij zich blijvend beproefd. Zij laat aanvoelen dat zij van een dergelijk verlies levenslang moeilijk herstelt en alleen troost vindt in haar poëzie waarmee zij zich in stand houdt en naar buiten treedt.
Als gelouterd van alle overtolligheden heeft zij het inzicht verworven dat het geloof in de liefde voor altijd blijft en haar van alle weemoed kan bevrijden om haar gelukkig te maken.
Haar poëzie vetrekt vaak vanuit het gemis van geliefden. Dan vindt zij gelukkig de vitaliteit terug om zich in het letterland te laten gelden als een prominente poëzie-dame die haar leven weet te kleuren.
Haar doel is de poëzie-lezer een spiegel voor te houden waarin hij begrijpelijk de gevoelens van de dichteres herkent, ja zelfs op zichzelf toepasselijk vindt.
Juist in dit element,de mededeelzaamheid weet Edith Oeyen zich van vele anderen te onderscheiden. Zo is zij een dichteres van formaat geworden.
Uit haar poëzie kan men alles aflezen, alles wat in een vrouwenhart en geest kan omgaan bij persoonlijke belevenissen op het innerlijke plan en in verband met het gebeuren van ver of dichtbij.
In verzen van slechts enkel woorden lukt het haar haar gevoelens te verdichten om ze correct aan anderen mee te delen. Met haar poëzie, vanuit een diepmenselijke bewogenheid geschreven, heeft zij aan elke lezer de boodschap willen meegeven, de boodschap van loutering, hoop, berusting die iedereen vroeg of laat in zijn leven broodnodig heeft.
Tot hier deze korte voorstelling van deze begaafde schrijfster,er is over haar nog veel meer te vertellen,maar daar voor kunnen jullie terecht op de link waarover ik hierboven reeds heb gesproken.
DANKWOORDJE. Dan wil ik wil langs deze weg Mevr. Edith Oeyen ook hartelijk bedanken dat ik haar poëtische teksten,gedichtjes en kort verzen mag gebruiken bij mijn powerpoints en op mijn blog.Ik voel mij hierbij een bevoorrecht persoon.
Ook enkele moppen komen er nu aan. Mop 1:'Patron,mag ik twee dagen vrij nemen? Mijn echtgenote is plots ziek geworden en ik moet dan maar voor het huishouden zorgen.' 'U liegt,Pieterse,zopas heeft uw vrouw nog gebeld en tegen mij gezegd dat ik u geen vrijaf mag geven.' 'Wie liegt hier nu,patron? U of ik? Ik ben namelijk helemaal niet getrouwd!!!!!!!!!' Mop 2:Juffrouw,zegt de baas kwaad. Ik zie hier dat u vorige maand vier dagen over tijd was. Dat wil ik niet meer hebben. Dat zal ook niet meer gebeuren mijnheer, het kan zelfs niet meer gebeuren,want ik neem nu de pil. Mop 3:De ambtenaar klaagt er bij de dokter over dat hij praat in zijn slaap. 'Nou,dat is toch niet zo erg?' 'Toch wel dokter,het hele stadhuis lacht er om!!!!!!!!!'
Zeg nu zelf,deze kunstschatten mogen toch niet verloren gaan,ja zeg maar ze mogen gekoesterd worden en dat,dat geld kost dat is ook zo,maar het is toch goed besteedt,althans dat is mijn mening. Er wordt door de regering genoeg geld verkwist aan onnodige dingen zoals daar zijn :al die regeringen in een landje een zakdoek groot,al die ministerie's waar ze elkaar voor de voet lopen en als er dan al iets gebeurt wat niet kan,dan elkaar maar de schuld geven. Daar zijn er genoeg waar men met de vinger kan naar wijzen.En dan die grote fraude zaken waar ge op een dag eens iets van hoort en waarvan men zou denken hier gaan ze toch zeker iets aan doen,vergeet het maar het gaat allemaal de doofpot in.Geld verkwisten aan onderzoekscommissies en als er een rapport op tafel ligt,dat veel geld heeft gekost er toch niets mee doen.Wat zouden wij er dan op tegen zijn dat men geld besteedt aan het beschermen voor het nageslacht van al deze kunstschatten.
En als laatste voor vandaag enkele moppen. Mop 1:Piets baas verlaat steeds het kantoor om vier uur,een uurtje voor sluitingstijd. Op zekere dag zegt Piet:'De baas is weer zo vroeg weg,ik ga ook eens wat vroeger naar huis toe.' Bij zijn woning aangekomen,wil Piet zijn vrouwtje verrassen,hij sluipt stilletjes de trap op,doet heel zachtjes de deur van de woonkamer open en merkt tot zijn verbazing en schrik dat zijn baas op de sofa zijn vrouw zit te kussen.Hij spurt de trap af,loopt als een gek terug naar kantoor en vertelt hijgend z'n collega's: 'Oef, de baas had me bijna betrapt dat ik te vroeg ben weggegaan........' Mop 2:De baas besluipt zijn secretaresse van achteren,legt zijn handen op haar schouders en laat deze naar beneden glijden. Dan gaat de telefoon en het meisje neemt hem op.'Uw echtgenote',fluistert ze. 'Zeg maar dat ik mijn handen vol heb....' Mop 3:Rond zeven uren s'avonds passeert iemand de kantoren van het ministerie,ineens ziet hij een ambtenaar schichtig uit een zijdeur komen en weggaan,'overuren gedaan?' 'Ben je gek?'antwoord de beambte,'ik heb me gewoon verslapen.'
Met deze laatste serie foto's van vandaag maak ik een aanvang met het tonen van verschillende kunstschatten die er tentoongesteld staan,sommige foto's zullen van een wat mindere kwaliteit zijn omdat ik het digitaal fotograferen nog niet helemaal onder de knie heb.Zo heb ik problemen met foto's te nemen van zaken die achter glas staan of waar een verkeerde lichtinval is op het ogenblik dat ik er aanwezig was,dit zal ik nog moeten leren in één van mijn volgende kursussen die ik ga volgen. Toch wil ik ze tonen en ik hoop dat jullie wat door de vingers zien als ze niet zo goed gelukt zijn.
Vooreerst aan allen die op bezoek komen om verder de Sint Sulpitius Kerk van Diest te bezichtigen een goede avond gewenst,dat was ik vergeten te doen voor ik mijn powerpointje heb geplaatst.Sorry daarvoor.
Vooralleer ons bezoek verder te zetten in de Sint Sulpitius Kerk van Diest laat ik jullie eerst een powerpointje zien dat ik deze dagen gemaakt heb met het oog op Allerheiligen.
Nu nog enkele moppen vertellen om de verdere avond vrolijk gestemd te zijn. Mop 1:Op het stadhuis komt een nieuwe bediende zich aanmelden.Om hem wat op zijn gemak te stellen zal de gemeentesecretaris even met hem een praatje gaan maken. Op de afdeling aangekomen, ziet hij dat de nieuwkomer heerlijk onderuit ligt te slapen achter zijn bureau. De gemeentesecretaris: 'Wel,we hebben hier zelden iemand gehad die zich zo vlug heeft aangepast.' Mop 2:'Zou de direkteur te spreken zijn?' vroeg een jonge dame aan de portier. 'De direkteur,' zei de portier met een knipoog,'is altijd te spreken voor mooie meisjes.''Zeg hem dan gewoon dat z'n vrouw er is,'zei de jonge dame. Mop 3:Twee ambtenaren uit verschillende gemeentes ontmoeten elkaar. Ze beginnen op te scheppen over hun respectievelijke gemeentes. 'Bij ons draagt de burgemeester een echte ketting om de hals.' 'En dan? Bij ons mag hij vrij rond lopen....'
Ik mag niet te snel gaan met ons bezoek,anders ben ik te rap door mijn voorraad foto's heen,vandaar dat ik jullie het laatste reeksje foto's voor vandaag zien.
Ik ga mijn foto-reeks niet onderbreken om wat cartoons te plaatsen,ik ga die houden om de eerste dag van ons bezoek aan deze wel zeer oude kerk af te sluiten. Wat een prachtige beeldhouwwerken en sculpteur-panelen zijn hier te zien.
We starten vandaag,zoals reeds gezegd met een bezoek aan de St. Sulpitius Kerk in Diest.Een pracht van een beschermd monument met een schat aan kunstschatten.
Zoals ge in de titel kunt zien beginnen we met een bezoek aan de St. Sulpitiuskerk te Diest,een kerk van meer dan 500 jaar oud,met een pracht aan kerkschatten.
Eerst wat 'Geschiedenis'
De kerk ontleent zijn naam aan de heilig verklaarde Sulpitius (7e eeuw).De Kerk is een voorbeeld van de Demergotiek, opgetrokken uit ijzerzandsteen en witte kalksteen. De eerste architect van de kerk was een Fransman, Pierre de Savoye. Gedurende haar hele bouwproces (van 1321 tot 1534) zouden in totaal 18 architecten betrokken zijn geweest, waaronder ook bekende bouwmeesters zoals o.m. Sulpitius van Vorst en verschillende leden van de Keldermans bouwmeestersfamilie.
Hoewel de bouw van de kerk werd afgerond in 1534, was het gebouw allerminst als voltooid te beschouwen. Van het oorspronkelijke plan ontbraken nog 3 van de 5 straalkapellen en van de westertoren was alleen de onderbouw afgewerkt.
Opvallend aan de kerk is de vieringtoren, die bekend werd onder de bijnaam Mosterdpot. Hierin werd een 17e eeuws beiaard geplaatst, dat tegenwoordig bestaat uit 47 klokken, waarvan er 32 gegoten werden door de broers Hemony uit Amsterdam.
Het interieur herbergt vele kerkschatten, afkomstig uit verschillende perioden van de kunstgeschiedenis. Zo is er een laatgotisch triomfkruis, een renaissance tabernakel een barokke preekstoel, en ook de doopvont die gebruikt werd bij de doop van de latere heilige St. Jan Berchmans.
Meeste aandacht gaat echter uit naar de grafzerk voor het hoofdaltaar, waaronder zich het graf bevindt van Philips Willem, Heer van Diest. In zijn testament had hij bepaald, dat hij begraven wenste te worden in één van de steden (Breda, Orange, Lons-le-Saunier of Diest), die het dichtst bij de plaats zou liggen waar hij zou sterven. Toen hij op 20 februari 1618 overleed op het Hof van Nassau op de Caudenbergh in Brussel viel de keuze op Diest. Daar werd hij op 1 april 1618 bijgezet, gebalsemd in een loden kist en omhuld door een houten kist (het hart en ingewanden werden apart begraven en bevinden zich ook in het graf). Voor de begrafenis moest speciaal een catacombe gegraven worden.
Vandaag Allerheiligen,ik ben dus een poos weg geweest.De traditie getrouw en ook uit overtuiging ben ik op het kerkhof geweest waar mijn ouders,schoonouders en nog tal van andere familieleden en bekende vrienden en kenissen begraven liggen.Een gebedje aan hun laatste rustplaats is die dag zeker op zijn plaats.Ik wil hier dan ook afscheid nemen van jullie voor vandaag om wat voorbereidingen te nemen om morgen,als er de tijd voor is,weer wat op mijn blog te tonen.
Ik heb voor deze speciale dag nog een powerpointje gemaakt en wat is er meer toepasselijk dan als onderwerp te opteren voor bloemen.Kijk en geniet ervan.
Ik plaats nu een zeer mooi gedicht van Mevr. Edith Oeyen,die ik heb leren kennen en ondertussen beschouw als een goede vriendin,ik hoop dat zij over mij ook zo denkt,ik ben haar trouwens zeer dankbaar dat ik mag gebruik maken van haar prachtige poëzie om mijn powerpointjes en mijn blog te verfraaien. Regelmatig kunnen jullie een mooi gedicht verwachten van deze begaafde dichteres op mijn blog. Hier volgt trouwens het eerste. Toepasselijk op deze dag.
Ik hoop dat jullie wat hebben kunnen genieten van ons bezoek aan deze unieke tuin. Voor mensen die er nog meer wensen over te weten te komen,of zelf willen gaan kijken, geef ik nog enkele praktische inlichtingen en plaats ik in bijlage een link naar een website waar ge nog meer te weten kunt komen.
Japanse Tuin
Bezoek de grootste (2,5 ha) authentieke Japanse Tuin van Europa en geniet van een omgeving vol innerlijke rust en schoonheid. Een absolute must.
Ik moest na het verlaten van de Japanse tuin terug naar mijn wagen en moest daarvoor door een aangrenzend stukje natuur. Ik heb daar dan ook nog enkele foto's genomen.
Dan zetten we nu onze laatste stappen in de Japanse tuin te Hasselt.We gaan eens binnen kijken in het theehuisje dat jullie gisteren al hebben kunnen zien.Het was er niet zo gemakkelijk foto's te nemen want de doorgangen naar de verschillende vertrekken waren met koorden afgebakend,waar dan ook nog eens een allarm op geplaatst was dat afging als ge er zelfs maar met één been durfde over te gaan staan.Dus heb ik in moeilijke omstandigheden toch trachten een sfeer weer te geven van binnen in de verschillende kamers.
Er begint vandaag dus een nieuwe maand,n.m.l November ook wel slachtmaand genoemd.naar gewoonte kom ik dan met wat spreuken af,die nu in het teken staan van Allerheiligen. Spreuk 1:Koren dat je zaait op de laatste Oktober,geeft het beste meel,want alle heiligen zegenen de velden. Spreuk 2:Allerheiligen is het eind van de zomer en als de zon dan schijnt heet dat 'een oudewijvenzomer.' Spreuk 3:Geeft Allerheiligen zonneschijn dan zal het spoedig winter zijn. Spreuk 4:Is het met Allerheiligen vochtig weer,dan volgen de sneeuwbuien keer op keer. Spreuk 5:Als het met Allerheiligen sneeuwt,leg dan uw pels gereed. Spreuk 6:Schijnt de zon op 1 november,dan is een zachte winter te verwachten,vriest het,dan is het ijs sterk met Kerstmis. Spreuk 7:November heeft maar dertig dagen,maar vaak storm en regenvlagen. Spreuk 8:Vallende blaren,storm en regen,daar kunnen veel mensen niet zo tegen. Spreuk 9:Is Novenber koud en nat,dan hebben we het naarste alvast gehad. Spreuk 10:November warm en fijn? Dan zal het een koude winter zijn.
Meer nog dan het leven door raadselen omgeven is de dood. Verheven boven recht los van goed of slecht te groot om uit te leggen of om klein te krijgen.
Allerheiligen (Sollemnitas Omnium Sanctorum in het Latijn) is een christelijk feest dat valt op 1 november en gevierd wordt onder katholieken en Anglicanen. In de Katholieke Kerk is het een hoogfeest. Ook de Byzantinische Orthodoxe Kerk kent het feest, maar op de eerste zondag na Pinksteren. De feestdag viert de nagedachtenis aan alle heiligen en martelaren.
De volgende dag wordt Allerzielen gevierd. Het is aannemelijk dat men tijdens de kerstening van Europa, het feest van Allerheiligen is gaan vieren rond de periode dat voordien een heidens feest ter nagedachtenis van de doden werd gehouden. In 837 riep Paus Gregorius IV 1 november uit als de katholieke gedenkdag.
Allerheiligen is ook een merkeldag en hierbij hoort de weerspreuk: Allerheiligen is een waterken of een winterken.
Mijn naam is Jos Neys,ook bekend onder het pseudoniem Jne.,ik ben woonachtig te Beringen in het Belgische Limburg en ben geboren op 17-9-1946.
Mijn hobby's zijn buiten de computer en mijn blog verzorgen,digitaal fotografie met de daarbij horende wandelingen doorheen onze prachtige natuur om mooie foto's te maken.
Buiten wandelen probeer ik mijn konditie nog wat te verbeteren met : fietsen,zwemmen en wat tuinieren in de zomer.Ook het volgen van kursussen behoort tot mijn bezigheden.
Mijn vrouw Simonne die mij meestal in de mate van het mogelijke vergezeld tijdens mijn wandeltochten en dan ook wat foto's trekt.Zo zal je in het nieuwe jaar 2011 ook wat van haar werk te zien krijgen met als schuilnaam:'Westie'.Ze is intussen ook gestart met het volgen van computerlessen zodat ze misschien binnenkort met een eigen blog kan starten.
STRAKS!
GE ZIET,IK BEN ER KLAAR VOOR.
Voor de poëzie liefhebbers onder jullie.
INSPIRATIE ZOEKEN VOOR MORGEN!!
VERDER!
Als laatste voor vandaag wil ik nog een gedichtje plaatsen van de diep betreurde TOON HERMANS.
ALHOEWEL???
STRAKS.
Als laatste voor vandaag wil ik jullie mijn laatst gemaakt powerpointje nog tonen,ik hoop dat het jullie zal bevallen.
Voor de mensen die meer willen te weten komen over dit wel zeer uitgebreid museum plaats ik hier een mogelijkheid om dat via een link die ik jullie aanrijk, naar hun website, waar je naast heel wat uitleg over hetgeen er allemaal te zien is, ook de bezoekmogelijkheden kunnen op terug vinden,dit voor de mensen die eventueel geintresseerd zijn om zelf ter plaatse een kijkje te gaan nemen
Als afsluiter voor vandaag presenteer ik jullie nog een powerpointje met een aantal mooie bloemen uit mijn intussen al zeer uitgebreide collectie.Veel kijk-,lees-,en luisterplezier.
Helemaal in de lijn van het onderwerp waarmee we bezig zijn,volgt nu een stukje poëzie van Mevr. Edith Oeyen uit haar bundel ' WHITEHAVEN'
STRAKS.
STRAKS.
Omdat de herfst reeds geruime tijd in het land is heb ik een powerpointje gemaakt over dit seizoen.
DE WEEK IS WEERAL OVER DE HELFT.
STRAKS.
Een gedicht van een grote dame in de wereld van de poëzie:
Als laatste voor vandaag wil ik jullie nog tracteren met een deze namiddag gemaakt powerpointje,dat moet tevens een waardig slot zijn voor ons bezoek aan de vlindertuin te Knokke,die naar ik hoop u allen die regelmatig op bezoek komen bevallen is.
VAN Jne.
Als laatste voor vandaag volgt nog een mooi stukje poëzie:
WEEKEND IS AL BIJNA HALF OM
Ik heb nog een powerpointje in elkaar geknutseld,
Als ode aan Toon Hermans plaats ik nu één van zijn vele mooie gedichtjes.
Hierbij ga ik het laten voor vandaag,het is al laat. Maar dit vond ik toch belangrijk genoeg om nog even op mijn blog te plaatsen,hopelijk zal zich dat in de toekomst nooit meer herhalen.Deze jaarlijkse herdenking moet in ere gehouden worden opdat de komende generatie's weten tot wat voor gevolgen dergelijke nodeloze slachtpartijen kan leiden,zie maar de talrijke soldatenkerkhoven,niet alleen in ons land maar over gans de wereld, die daar het bewijs van zijn. Dan hoop ik morgen met jullie ons bezoek verder te zetten in de vlindertuin.
Ik ben nog niet lang thuis maar wil toch nog even iets plaatsen over hetgeen vandaag herdacht is.
Om vandaag de dag op mijn blog af te sluiten laat ik nog een simpel powerpointje zien.Maar het spreekwoord indachtig men is nooit te oud om te leren en al doende leert men ga ik het toch plaatsen,iedereen is als amateur moeten beginnen om na verloop van tijd wat meer naar het proffesionele toe te groeien, al moet het wel een hobby blijven,ik doe alleszins mijn best om jullie binnenkort wat mooiers te laten zien.
VAN Jne.
VAN Jne.
Als sluitstukje voor vandaag laat ik een powerpointje zien,niet met winterfoto's,waar het in het hiervoor stukje proza over gaat,maar wel over ons eigenste Bokrijk met foto's uit het muzeum getrokken tijdens de zomer.
Om te eindigen voor vandaag,een nieuwe powerpoint. Om in de lijn te blijven van onze exotische vlinders gaat het natuurlijk over vlinders,maar dan uit onze streek.
Van Jne.
Zo,ons bezoek zit er op, voor de mensen die meer over dit beschermd monument wensen te weten plaats ik nu een link waar jullie heel wat informatie kunnen terug vinden.
VAN Jne.
VANDAAG.
Als afsluiter voor vandaag laat ik jullie nog een powerpointje zien die handelt over de kortelings voorbije zomer,vandaar ook de toepasselijke naam:'Vervlogen Zomerdagen'.
VANDAAG.
Als laatste voor vandaag kunnen jullie nog een powerpointje bekijken over 'Exotische Vlinders'.
Als toemaatje voor vandaag een eenvoudig powerpointje.
VOOR WAT ER NOG VAN REST.
EN SLAAPWEL STRAKS.
Zoals ge in de titel kunt zien beginnen we met een bezoek aan de St. Sulpitiuskerk te Diest,een kerk van meer dan 500 jaar oud,met een pracht aan kerkschatten.
STRAKS.
NOG EEN KAARSJE VOOR ALLE OVERLEDENEN.
Ik plaats nu een zeer mooi gedicht van Mevr. Edith Oeyen,die ik heb leren kennen en ondertussen beschouw als een goede vriendin,ik hoop dat zij over mij ook zo denkt,ik ben haar trouwens zeer dankbaar dat ik mag gebruik maken van haar prachtige poëzie om mijn powerpointjes en mijn blog te verfraaien.
ALLERHEILIGEN VANDAAG
