Als er bij zijn die niet graag lezen, zowel kort als lang, gelieve dan je blik af te wenden, uiteraard niet als er bier of frisdrank in zitten he.

De transsporttrein.

De trein stopte, zachtjes jankend, aan de haven waar de boten kwamen aangevlogen uit de immense zee, golven als pyramiden in hun zog meevoerende. Ze meerden aan en fietsten daarna verder naar de languit liggende trein. Toen deze hen hoorde strekte hij zich nog even en begon zijn 400 paar sportschoenen te controleren op eventuele gebreken, hier en daar gaf hij er een wat druivensuiker, je weet maar nooit.

Toen alle schepen aan boord waren vertrok hij,en hij was maar 5 minuten tevroeg weg, een nieuw record, zekers weten. Hij besloot halverwege te stoppen, bij den cactusboer, om een glaasje cactusmelk tot zich te nemen, hij voelde zich daarna wat ijl in het hoofd, maar je kunt toch niet voorzichtig genoeg zijn met al die controles, zie dat ze je pakken omdat je te nuchter bent.

Hij liep zich terug op gang en besloot om deze ook maar op sleeptouw te nemen, dan hoefde hij daarna, als hij nog eens zou stoppen, hem maar te volgen.

Zijn lading was al die tijd verwoede pogingen aan het doen om enkele meters boven de sleep uit te komen wat bij sommigen aanleiding gaf tot ruiven, geen nood hun verloren pennen zouden ooit nog geschiedenis schrijven.

Op hun bestemming aangekomen lieten zij zich van hun sleep rollen, trokken hun vleugels in en gingen verder al fietsend elk naar hun eigen nest,  hoog in de valleien, bij de daar reeds aangekomen, steeds nog golvende pyramieden.

Als een goed getreinde soldaat keerde hij zich om, liep zijn gang in en viel vervolgens nogal woelig in slaap, hij was dan klaar, om gisteren,terug te gaan. Er wachtte hem een lading van vloekende Ierse merries, met zo van die steeds van vreugde vertrokken gezichten,  brrrr.

Nachthengsten....slaap ze.

Bik.

" indien vandaag gisteren was...dan zijn we nu morgen".