Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
Zopas heeft Natuurvereniging DEN BUNT een zgn "trail camera" aangekocht.
Met de Bushnell Trophy Cam is het mogelijk onderwerpen te fotograferen en te filmen (Full HD!), die voorheen bijna onmogelijk van dichtbij te benaderen waren. Met de hoogwaardige beeldsensor neemt de Trophy Cam perfecte beelden in kleur op bij daglicht. Bij nacht worden de beelden in zwart-wit opgenomen door middel van een onzichtbare infrarode flits. De infrarode LED's zijn voldoende sterk om tot een afstand van zo'n 15 meter scherpe foto's en films te maken.Met de Bushnell Trophy Cam is het mogelijk om een start en eindtijd in te stellen waarin de camera actief moet zijn. Daarnaast is er een Dag/Nacht autosensor aanwezig. Door het zeer lage energieverbruik kan de Trophy Cam tot wel 12 maanden functioneren met AA-batterijen.
Met een kop-romplengte van 80cm en een staart van 40cm is de vos makkelijk te spotten in het sneeuwlandschap. Als je in de verte een bewegende stip merkt op de sneeuw langs bosranden neem dan eens de verrekijker. De kans is groot dat je een snuffelende, jagende vos merkt op zoek naar woelmuizen, zijn geliefkoosd wintervoedsel… althans in de Ardennen.
Helaas wordt er vaak het plaatje opgehangen van de vos als kiekenpakker, heel kortzichtig. De vos is omnivoor ; het diverse voedselaanbod bevat ook insecten, regenwormen , jonge vogels, konijnen , aas en vruchten. Op de voederplaats worden ze ook gelokt door niet verkochte overschotten van de bakkerij. Als muizenverdelger moet de vos zeker niet onderdoen voor de kat. In de Ardennen waar veel woelmuizen gangen graven in de weilanden is Vulpes vulpes helper bij het boeren.
Als je in januari/februari , de voortplantingstijd (ook rans- of roltijd genoemd), aandachtig het landschap af speurt dan zie je hen ook overdag. Bij draf plaatst de vos de achterpoot op de plaats van de voorpoot waardoor een rechtlijnig spoor wordt uitgezet in de sneeuw met de afdruk ter grootte van een lucifersdoosje.
De filmbeelden zijn gemaakt van zonsondergang tot zonsopgang met een Bushnell HD camera van hetzelfde type waarmee de wolf is gefilmd in Gedinne. Let niet op de tijdsinstelling, deze was nog niet aangepast. Nu Den Bunt over zulk een toestel beschikt zullen in de toekomst nog meer opnames op de blog verschijnen.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
De caissons van Ouwerkerk en het Watersnoodmuseum.
De caissons zijn oorspronkelijk ontworpen voor gebruik bij de landing van de geallieerden in Noord-Frankrijk in 1944. De caissons werden toen gebruikt voor het bouwen van een kunstmatige haven in zee. Bij de watersnoodramp van 1953 zijn ze van Engeland naar Nederland gesleept. Hier werden ze gebruikt voor het dichten van vele dijkgaten, waaronder het gat bij Ouwerkerk. De caissons van Ouwerkerk meten 62,5 x 19 x 19 meter en nemen de plaats in van 7300 ton water. Het grootste gedeelte van deze caissons ligt in het zand begraven (tot op een diepte van zo’n 15 meter).
De Watersnood van 1953 voltrok zich in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953. Springtij en een noordwesterstorm stuwden het water in de trechtervormige Noordzee op tot recordhoogte. In Nederland overstroomde een groot deel van de provincie Zeeland, West-Brabant en de Zuid-Hollandse eilanden. Hierbij verdronken meer dan 1800 mensen en veel dieren; 100.000 mensen verloren hun huis en bezittingen. De Ramp van 1953 veroorzaakte, behalve het enorme verlies aan mensenlevens, grote schade aan de veestapel, gebouwen en infrastructuur. Menigeen herdenkt op 1 februari de slachtoffers. In deze vier caissons is het watersnoodmuseum ondergebracht, en probeert men een beeld te geven van wat er is gebeurd tijdens en na de overstroming van 1 februari 1953.
Tijdens onze daguitstap van zaterdag 26 januari bezoeken we in de namiddag het zgn. "plan tureluur" een mooi staaltje van natuurontwikkeling in Schouwen-Oost. Door de komst van de Deltawerken is het zoutwatergetijdengebied steeds kleiner geworden. Dit heeft grote gevolgen voor de vogels, voor wie het schorgebied een belangrijke plek is om naar voedsel te zoeken. Om de afname van het oppervlakte schor en het aantal vegetatiesoorten in de Oosterscheldebekken tegen te gaan, is plan Tureluur gestart. Langs de Oosterschelde wordt grootschalige brakke natuur ontwikkeld. De belangrijkste maatregel die plaatsvindt, is het afgraven van de bovengrond zodat het water op of net onder het maaiveld komt.
Na inrichting weten de vogels het gebied meteen te vinden. Het is bekend dat de ingerichte gedeeltes van het gebied inmiddels belangrijke leefgebieden zijn geworden voor veel soorten vogels. Plan Tureluur heeft naast een ecologische en recreatieve functie ook een belangrijke waterbeheerfunctie. Bij grote hoeveelheden neerslag houden de gebieden in dit plan het water vast. Hierdoor ontstaat er een buffer en kan het water buiten het natuurgebied eerst worden afgevoerd.
Iedereen heeft in het laatste Buntblad natuurlijk het bericht gelezen dat Gust, na 30 jaar, stopt als bestuurslid. Onder de titel "het was mooi" schetst hij in het kort een beeld van die 30 jaar.
Maar laat ons die titel "het was mooi" nog even ombuigen naar "het is nog altijd mooi" ! Afremmen omdat het lichamelijk minder goed gaat, is eigen aan ouder worden. En ook al knaagt het van binnen, je moet er genoegen mee nemen dat prestaties afzwakken. Maar als de geest al het gepasseerde moois nog kan vertonen, dan kan je genieten van een deugddoende oude dag. In de "wiggel" blijven, nog doen wat lichaam en geest aankan,....levenselixir voor de toekomst, dat is jullie, Hilde en Gust, nog lang gegund.
Beste lezer, hierbij de uitnodiging om het hiaat in het Buntbestuur op te vullen. Het is moeilijk om aan de veelzijdigheid van Gust te tippen, maar laat dat vooral geen rem zijn om ons te vervoegen. Van harte welkom!!
Sinds 1992 vervulde Bob Doevenspeck de functie "Public Relations" in het Buntbestuur. Ook het idee van onze zintuigentoren hebben Bob en Pauline meegebracht uit Canada. Deze toren is nu nog altijd een succesformule. Heel wat wandelingen zijn door Bob voorbereid en begeleid, zowel voor Den Bunt als voor Dinamo Turnhout. Pauline en Bob zijn ook actief geweest in het Boshuis op zondag namiddag.
Contacten met de pers, horend bij de functie "Public Relations", zijn afgezwakt door de hoge leeftijd en de snel evoluerende mediamarkt. Vandaar dat ook Bob besloten heeft om het Buntbestuur te verlaten om samen met Pauline te genieten van de welverdiende rust. Samen nog veel beleven, het is jullie van harte gegund ! Jef Adriaensen en Jos Huysmans hebben de noodzakelijke contacten met de pers al enige tijd gelegd. Dank voor de inzet om de molen draaiende te houden.
Beste lezer, ook hierbij de uitnodiging om dit hiaat in het Buntbestuur op te vullen. Van harte welkom !!
Er circuleren heel wat Power Points. Eén van de betere over onze inlandse fauna vind je hieronder...! Klik op de foto om Power Point te openen (Geluid aan)
Na de moeilijke bijdragen over "abiotiek" stuurt Rita DE HOUWER deze maal een wat gemakkelijker bijdrage met als titel: "Bloem, bestuiving en bevruchting" Je vind deze tekst ook terug in het Buntblad dat deze week werd verstuurd.
Klik op onderstaande foto om de bijdrage van Rita DE HOUWER te bekijken.
Circa 25 jaar geleden was de bever in Nederland bijna uitgestorven. Inmiddels is dier weer volledig terug en bezig met een gestage opmars. De officiële schatting is dat er zeker 600 bevers leven. Gezien het grote aantal dat in Limburg, bij de Maas en de Maasplassen, wordt waargenomen is het heel goed denkbaar dat het er aanmerkelijk meer zijn. De opmars van de bever heeft ook een keerzijde. Het dier veroorzaakt vraatschade aan gewassen en graafschade aan dijken. En door de dammetjes die de bever in sloten bouwt, bestaan er risico's voor wateroverlast. Nu is de bever nog beschermd, maar in de toekomst moet het dier mogelijk bestreden moeten worden. In november organiseerde de Zoogdiervereniging voor waterschappen, dijkbeheerders en natuurorganisaties een symposium over de bever. Daar werd geconcludeerd dat het aantal bevers in Nederland over 20 jaar vertienvoudigd kan zijn. Voor grote schade is de vereniging niet bang, wanneer er tijdig sturende maatregelen worden genomen. In een glooiende dijk zonder water aan de dijkvoet zal een bever niet gaan graven. Daar kan bij regulier onderhoud al rekening mee worden gehouden. Ook is het mogelijk om een hoogwaterterp aan te brengen in de uiterwaard, waardoor bevers een goed alternatief voor de dijk hebben. De vraatschade aan gewassen komt momenteel niet boven de 1000 euro per jaar uit. Onveilige situaties door vraat aan bomen zijn nauwelijks aan de orde, aldus Stefan Vreugdenhil van de Zoogdiervereniging. De bever plant zich ook niet zo snel voort als muskusratten en beverratten en is met eenvoudige maatregelen te sturen. Wanneer natuurbeheerders, grondeigenaren, waterschappen en dijkbeheerders met elkaar in gesprek blijven en van elkaar leren is de bever prima te handhaven in Nederland. bron: Reformatorisch Dagblad, 27/12/12
%2013.jpg "Blinde bij (Foto: Karel VERBRUGGEN)")
