Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
25-07-2013
TENTOONSTELLING
Ontdek "Onze Bomen" - Tentoonstelling in Ecocentrum "De Goren" in Mol.
Nog tot 20 april 2014 loopt, in ecocentrum "De Goren" te Mol, de tentoonstelling "Onze Bomen". Je kan deze gratis bezoeken van maandag tot en met vrijdag van 8.30 uur tot 16.30 uur, en op zaterdag en zondag van 10 tot 14 uur. Kom langs en ontdek de wetenswaardigheden en het karakter van de voornamste bomen in onze streek.
(Meer info: Ecocentrum "De Goren" Tel 014/81.66.07)
Sterns zijn slanke vogels met lange, smalle vleugels, gevorkte staart en puntige snavel. Kleuren wit, grijs en zwart. Het winterkleed is anders dan het zomerkleed. Behendige vliegers die met om laag gerichte snavel opzoek gaan naar kleine vissen en insecten. Duiken vanuit de lucht in het water. Kunnen ook bidden. Koloniebroeder.
De noordse stern wordt in het Engels Arctic tern genoemd. Tot in arctische gebieden is de noordse stern waarneembaar, in de zomer in het noorden en in de winter in het zuiden. Daardoor heeft deze vogel de langste trekroute van het vogelrijk en is een heuse wereldreiziger. Geen enkele vogelsoort heeft zoveel ‘dag’, vangt zoveel licht.
Langs de Oostkust van Engeland en vooral de eilanden aldaar zijn ze makkelijk te spotten. Uiterlijk verschillen ze weinig van de visdief en de zeldzame dougalls stern. De noordse stern heeft een volledig rode snavel, bij de visdief is de snavelpunt zwart. De snavel van de dougalls stern is eveneens rood met zwarte punt maar is donkerder dan bij de visdief en de bovenvleugels zijn lichter van kleur. In het Engels wordt de dougalls stern roseate tern genoemd. In het broedseizoen kleurt de zon beschenen borst roze vandaar de Engelse benaming.
Broeden in kolonie biedt een betere bescherming tegen roofzuchtige meeuwen en als de mens zich te nabij de nesten waagt wordt ie aangevallen en wordt het hoofd bepikt. Het dragen van een hoofdeksel is aangewezen.
In Noord Engeland werd ook de grote stern genoteerd die met z’n 41cm een beetje forser lijkt dan de 38cm grote noordse stern. Heeft zwarte snavel met gele punt.
Gewone eendagsvliegen (Ephemeridae) behoren tot de familie van de haften. De ongeveer 20 mm grote dieren van deze soort zijn gemakkelijk te herkennen aan de twee of drie lange staartborstels die tot 35 mm lang kunnen worden. De vliezige voorvleugels zijn donkerbruin gevlekt. Ze vliegen traag en worden vaak door de wind verplaatst. De larven van deze soort leven in traag stromend water, en als imago blijven ze in de buurt ervan. Na de laatste vervelling leeft het imago slechts één of twee dagen.... en vandaar de naam natuurlijk.
Bericht uitgegeven door Natuurpunt Studie op vrijdag 12 juli 2013
Het is niet altijd kommer en kwel: met het gros van de libellen gaat het goed. En zeker met de Weidebeekjuffer. Die maakte de voorbije 20 jaar in grote delen van Vlaanderen een heuse comeback. Tijd om even stil te staan bij dit prachtbeest. Lees meer.....
De Oostvaardersplassen is een natuurgebied van ruim 6000 hectare en uniek binnen Europa. Het draagt de bijnaam ‘Serengeti in de polder’. De natuur bepaalt hier het ritme en het resultaat is een ongerept stuk wildernis met een ongekende biodiversiteit.
Voor de meeste mensen is deze natuurrijkdom onbekend terrein, het gebied is namelijk ontoegankelijk. Daar komt 26 september 2013 verandering in als de film ‘De Nieuwe Wildernis’ in premiere gaat. In november volgt een speciaal voor de VARA geproduceerde driedelige TV serie: De Nieuwe Wildernis. (Wij houden U op de hoogte)
Klik op de "play-knop" om een korte trailer te bekijken.
Deze duikeend van kustwateren werd ook gespot in Noord Engeland (voorbereiding meerdaagse volgend jaar). In Ijsland wordt nestdons verzameld en verwerkt tot de erg gewaardeerde dons om dekbedden te vullen. De Ijslandse naam van deze eend is Aepur-fugl wat donsvogel betekent. De wetenschappelijke naam Somateria mollissima = vogel met zeer zacht wol lichaam duidt op deze eigenschap. Nederland is het meest zuidelijk gelegen broedgebied. Verder vind je eiders in de noordelijk Europese kuststreek. De broedaantallen fluctueren in het waddengebied en worden bepaald door het aanbod van kokkels, mossels en spisula’s (een schelpdier). In het seizoen 1999/2000 namen eiders deels hun toevlucht tot krabben en liepen daardoor een parasitaire infectie op die in combinatie met voedselgebrek leidde tot een hoge sterfte. De eerste broedende eiders op de Nederlandse Wadden werden genoteerd op De Slufter te Texel in 1942.
Eidereenden zijn zeer broedvast en verliezen tijdens het broedseizoen hun schuwheid. De mannetjes verblijven tijdens deze periode op zee en hebben geen bijdrage aan het grootbrengen van de kroost. Crèchevorming waarbij drie tot vier vrouwtjes zich ontfermen over een 20 à 30 kleintjes is vaak waargenomen.
Bescherming van eidereenden is in Noord Engeland al heel lang opgestart door St Cuthbert (°637 - +687) die regels opstelde ter bescherming van broedende eidereenden op Inner Farne. Daaruit volgend worden ze hier ook wel eens ‘Cuthbert’s’ of ‘Cuddy’s duck’ genoemd.
De sint-jacobsvlinder is een dagactieve nachtvlinder uit de familie van de spinneruilen, onderfamilie beervlinders. De vlinder komt niet alleen in Nederland, België en de rest van Europa voor, maar ook in West- en Centraal-Azië en is ingevoerd in Nieuw-Zeeland, Australië en Noord-Amerika om daar jakobskruiskruid te bestrijden. De sint-jacobsvlinder heeft als leefgebied zandgrond, waar zijn waardplanten, het jakobskruiskruid en enkele andere kruiskruidsoorten voorkomen. De lengte van de vleugel is 16-21 millimeter. De vliegtijd is van april tot en met begin augustus.
Een paringswiel of paringslus is de houding die (twee) libellen aannemen bij het paren. Nadat het mannetje het vrouwtje in de tandem-houding heeft genomen, brengt het vrouwtje haar geslachtsopening, die zich op de overgang van achterlijfssegment acht en negen bevindt, tegen het secundair copulatie-orgaan van het mannetje, onder achterlijfssegment twee. Op die manier kan ze de spermatofoor van het mannetje ontvangen. Een koppel kan uren in die positie blijven en daarbij ook rondvliegen. (Don't try this at home!)
De oeverlibel is 30 tot 35 mm lang en de spanwijdte is 70 tot 80 mm. Mannetjes zijn blauw gekleurd met een zwarte achterlijfspunt en bruine beharing op het borststuk. Vrouwtjes zijn bruin met zwart met lichtere zijkanten van de flanken. Door deze kleuren lijkt de soort sterk op de zeldzame beekoeverlibel (Orthetrum coerulescens) en heeft ook wel wat weg van de platbuik maar deze laatste soort is duidelijk breder.
In België is de soort algemeen en kan in veel verschillende leefgebieden aangetroffen worden. De habitat bestaat uit stilstaande of zwak stromende wateren, zowel met veel waterplanten als grotere meren met weinig vegetatie. De libel zont graag op stenen bij het water, de paring vindt wel eens op de grond plaats, veel andere soorten doen dit in bomen of al vliegend boven het water. De libel is te zien van mei tot september.
Ben nog eens even naar de Ardennen geweest. Zondagavond ben ik er alleen op uit getrokken. Zalig. De beversite op de Glain is door de bevers verlaten. De dam is deels weg zodoende dat het waterpeil flink is gedaald. Modderbanken steken boven het water uit en veel kringen in de resterende plas van happende vissen. De moerasontwikkeling kan nu in snel tempo starten. De bevers hebben weer een uitzonderlijk biotoop gemaakt. Hopelijk zijn ze gewoon verhuisd en niet verdelgd ? De ijsvogel is volop aan ‘t showen. Gelukkig hebben er wel wat de strenge winterkou overleefd.
Wanneer ik verder rijd met de auto kruist me in Courtil een das. Vermits ie een kruispunt neemt kan ik achterop rijden, de doodlopende weg volgend. Zo’n beest kan echt wel snel lopen, in galop en met gekromde rug. Het was nog licht, vandaar een enige waarneming.
Nadien heb ik me bij valavond op een berm aan de bosrand gepositioneerd met zicht op een ingesloten weide. Twee maal is er een vos gepasseerd op zo’n dertig meter. Later, maar het was al te donker voor een goede waarneming nog de schim van drie dassen.
Top was mijn terugkeer aan de Ourthe , ik liep tussen de fosfor geelgroene lampjes van de vliegende mannelijke glimwormen. En de vrouwtjes waren al glimmend (hebben geen vleugels) de mannetjes aan het lokken in de vochtige grasberm.
‘t Zat die avond allemaal erg snor, behalve de blonde buffelo, een lekker biertje om af te sluiten was me ontsnapt .... de kroeg sluit om 23u.
Het zonnetje schijnt en de natuur haalt zijn achterstand in, zo ook in de natuurtuin te Dessel! Momenteel doet alles daar extra zijn best om te groeien en dan vooral ook al die (ongewenste) kruiden die nu net niet op ons lijstje staan!
Momenteel is de ploeg van Natuurpunt en de gemeente Dessel daar aan het werk om het hout van het bos te hakselen, een heus werkje maar het ziet er goed uit. De planning was dat zij ook zouden inzaaien vandaag maar daar heeft de natuur ons dus ingehaald en dient het terrein eerst nogmaals gefreesd te worden alvorens er kan gezaaid worden. We proberen dit deze week nog in orde te brengen.
De haag die reeds gepland is doet het zeer goed, zo ook de fruitbomen. Er kan heel wat gebeuren met grote machines maar manueel is er ook nog wat werk; onkruiden rondom de haag verwijderen, mantelzoom proper zetten, inzaaien, hakselhout op pad aanbrengen. Daarom zou ik graag nog eens een (halve) werkdag plannen met enkele vrijwilligers en dit op zeer korte termijn, namelijk nu vrijdag (of volgende week maandag), ofwel in de dag of 's avonds.
Heb je zin om en tijd om mee te komen helpen laat het dan even weten, en breng gerust nog wat mensen mee.
Dit voorjaar is voor het eerst de kuifaalscholver tot broeden gekomen in Nederland op een strekdam, een kunstmatige rotsformatie, op Neeltje Jans.Tijdens de voorbereiding reis Noord Engeland hebben we ze close kunnen bekijken in hun broedgebied : rotsige kliffen.
Aalscholvers, jan van genten en pelikanen behoren tot de orde van de Pelecaniformes - de pelikaanachtigen. Als je hun poten bekijkt dan zitten er tussen de vier tenen zwemvliezen in tegenstelling tot de meeuwen en eenden die enkel tussen drie tenen zwemvliezen bezitten. Dit extra zwemvlies komt hen goed van pas om na een duik nog dieper te peddelen in het water.
De kuifaalscholver is kleiner dan de gewone aalscholver en dankt zijn naam aan de naar voren gerichte kuif tijdens het broedseizoen. Vermits de kuifaalscholver broedt tussen heel wat andere koloniebroeders, wordt het nest bezet van bij de opbouw, om het stelen van nestmateriaal te voorkomen. Kuifaalscholvers zijn meer aan de kust gebonden dan (gewone) aalscholvers. In Zuidoost Europa komt ook nog de dwergaalscholver voor.
Onlangs werd onze voorzitter, Roger DAMEN, ter plekke geïntervieuwd over het nieuwe "Buntpad". De reportage zal worden uitgezonden in het programma "Middagpost" van Radio 2 op dinsdag 9 juli tussen 12 en 13 uur.
Deze nieuwe bijdrage van Rita DE HOUWER kan je ook vinden in het Buntblad dat deze week verscheen. Wie deze bijdrage graag ook digitaal wil bewaren kan het bestand hieronder opslaan.
Klik op onderstaande foto om het Word.doc te bekijken en/of op te slaan.