In gedachte ,
Ben je er nog Remi.
In het fotoboek uitgegeven bij het 30 jarig bestaan van Den Bunt zit vaak je foto. Heel nabij ook Lia. Een duo dat sinds januari 1981 vaak ten tonele Bunt is verschenen.
Remi volgde de cursus natuurgids in 1980. Samen hebben we gezocht naar een naam voor de spiksplinternieuwe natuurvereniging die in januari 1981 de pers haalde in het clublokaal van De Rosse Bie. En daarmee werden al direct contacten gelegd naar andere verenigingen die met natuur bezig waren. Remi heeft nog vaak naast Pastoor Frans Segers gelopen, stichter van De Wielewaal. Doordat de nieuwe Buntleden meestal ook lid waren van De Wielewaal en Belgische Natuur en Vogelreservaten was de concurentiedruk al wat gemilderd. Toenadering en samenwerking waar mogelijk voerden we toen reeds in het vaandel. Door toedoen van Remi werden de poorten geopend naar verschillende natuurreservaten waar we begeleid toegang verkregen.
Voor mij opende zich een nieuwe wereld waarbij Remi heel boeiende verhalen kon vertellen met de nodige kwinkslag. De talrijke dia reportages, ingedeeld in biotopen, waren heel leerrijk en af. Passioneel was Remi bezig met fotografie. Meestal lukte de opname van die bijzondere vogel na veel engelengeduld. Maar de bever voor de lens krijgen, t’is te zeggen, lang genoeg voor een opname was hem niet gelukt. Als natuurfotograaf botste hij ook wel eens met de politie. Wat wil je, als bij een autocontrole een geweerkolf zichtbaar is. Wat de controleur toen nog niet wist was dat Remi voor goeie grip en stabiliteit zijn telelens gemonteerd had op een geweerkolf. Mogelijk gemaakt van een in beslag genomen geweer ? Want Remi was ook jarenlang actief bij de Politie. Wat glunderde hij, als weer eens iemand geklist werd bij een milieuovertreding.
Hij was een groot vogelkenner. Vogels werden gedetermineerd op geluid, ook visueel uiteraard. Als later zijn gehoor voor bepaalde toonhoogten afnam, was er nog altijd Lia die niet moest onderdoen . Remi was een verteller. De komst van de bosuil in het grensgebied Nederland heeft hij intens gevolgd en gestimuleerd door aanbreng van nestbakken. Al spoedig had hij begrepen dat je niet mag overdrijven met het lokken van deze bloeddorstige uil : de afname van zwarte spechten was hiervan het gevolg. Hij heeft de zwarte stern nog weten broeden op Boones Blijk. Hij heeft me prachtige natuurgebieden leren kennen zoals de Malpie vennen, waar in de jaren tachtig ook nog zwarte sternen broedden. Het bolderen van korhanen ….. we hebben het allemaal nog beleefd in de Kempen. Het hamergeklop bij het ineen timmeren van nestkasten tijdens de Week van het bos zal voor jouw niet meer nazinderen.
’t Was erg leuk samen Remi. Je hebt mee de fundamenten van Den Bunt gelegd, en daar zijn we jouw erg dankbaar voor. Wees gerust, we geven niet op. En de verhalen worden door Lia wel verder verteld. Je hebt een flinke bijdrage geleverd aan het behoud van een mooie natuur met een flinke uitstraling als gids voor teutende oren. Bij de laatste wandeling in het Frans Segers reservaat konden we je passionele gedrevenheid nog eens aan den lijve ondervinden. Daar was hij nog eens de conservator pur sang.
Met een vat vol mooie herinneringen, met een lach en een traan is afscheid nemen minder zwaar ……
Roger.
21-11-2013 om 20:28
geschreven door Karel VERBRUGGEN
|