Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
Paarse schubwortel is een plant die we bijna uitsluitend kennen van de Vlaamse Ardennen. Daar groeit de plant hoofdzakelijk in populierenbestanden en loofbossen. Paarse schubwortel is een parasiet die op de wortels van o.a. populier en wilg groeit. Hij is in onze regio vrij zeldzaam en is waarschijnlijk mee geïmporteerd bij de aanplant van populieren. Onderstaande exemplaren zijn, enkele jaren geleden, gefotografeerd in natuurreservaat "De Maat" in Mol. Bij controle vorig jaar bleef daar helaas niet veel van over....
De plant is tijdens het voorjaar (april/mei) te herkennen aan de mooie paarse bloemen die aan de top van ondergrondse stengels groeien. De stengels zijn bezet met tot bleke schubben gereduceerde bladen. Voor de rest van het jaar leeft de plant verscholen onder de grond.
Het Buntpad is bij iedereen allicht bekend. Persoonlijk vind ik het stuk langsheen de omgelegde Witte Neet het mooist. Deze rivier meandert door het landschap en de oevers zijn beplant met diverse soorten struiken…. waaronder de sleedoorn, die nu massaal bloeit! Als je een kijkje wil gaan nemen, vertrek dan in de Broekstraat naast huis Nr 61 en volg daar de aardeweg tot aan de Witte Neet. Loop daar van knooppunt 17 richting knooppunt 56. Waar het Buntpad rechtsaf wegloopt van de Witte Neet kan je ook gewoon rechtdoor blijven lopen, tussen de neet en de sleedoornhaag. Zo kan je nog wat langer genieten van deze bloemenpracht ! Als je “Hoeve Boeretang” bereikt , kan je er omheen lopen (langs de straat er voor). Aan de rotonde Kastelsedijk/Gravenstraat steek je voorzichtig de straat over en daar kan je al een kijkje gaan nemen op het speelterrein en het landschapspark (vnl heide) in wording achter bezoekerscentrum “Tabloo” dat ondertussen al wel geopend is (bijgaand filmpje is al twee jaar oud) En als je dan +/- langs dezelfde weg terugkeert…. kan je nogmaals genieten van dit prachtig stukje natuur. PS: - De meeste foto’s zijn genomen in april 2021 (coronatijd) terwijl de sleedoorn in volle bloei staat. Haast je dus naar buiten, want het is zo weer voorbij !
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Rendiermos is geen mos maar een struikvormig korstmos dat op de grond groeit. De grijze ‘takken’ lijken wel een gewei. Het algemeenst is het open rendiermos, dat zo heet omdat er flinke gaten in de oksels van de takken zitten. In ons land is het minder algemeen, maar plaatselijk talrijk op voedselarme zandgronden en op heidevelden.
Negen verschillende soorten mezen leven er in ons land. U kent ongetwijfeld de koolmees en de pimpelmees, maar wie zijn die andere mezen? Heeft u ze misschien ongemerkt al eens gezien?
De meeste inheemse mezen leven van nature in het bos…. maar ook in Uw tuin zijn ze regelmatig te zien, zeker als je in de winter een voedertafel en wat drinkwater plaatst. De meeste van onze negen mezen ziet u dus, met wat geluk, gewoon in eigen tuin. De rest tijdens een rustige wandeling langs meer, rivier of plas. Wim MARTENS heeft er alvast zes voor U gefotografeerd.
De eider is een forse eend die hoofdzakelijk langs kusten leeft, want ze komt vrijwel alleen op zoute wateren voor. In Nederland is de eider vooral waar te nemen in het Waddengebied maar ook aan onze kustlijn worden ze regelmatig gespot. De meeste eidereenden broeden in arctische streken.
Het uiterlijk van de eider is eigenlijk niet te verwarren met dat van andere eenden. Het zijn grote vogels, en het mannetje is opvallend zwart-wit getekend. Daarnaast vallen ze op door de driehoekige vorm van hun kop en snavel. Aan het eind van die snavel bevindt zich een soort 'tand'. Daarmee kunnen eidereenden schelpdieren openbreken.
Bijgaande foto’s dateren reeds van 2013 en werden gemaakt tijdens de voorbereiding van onze meerdaagse naar Noord-Engeland.
In dit natuurgebied worden heel wat voormalige week-end vijvers omgevormd tot natuurgebied en beheerd als natuurlijke plassen omgeven door broekbos... zoals het trouwens vroeger was. Ook wordt er volop ingezet op het omvormen van de populieraanplantingen naar een meer natuurlijk bos. Vroeger werden deze populieren gekapt en verwijderd, maar men probeert nu ook om de populieren deels te ontschorsen zodat de sapstroom stopt en de populieren staande een langzame dood sterven. Op die manier vinden tal van insecten een nieuwe "thuis" in deze dode bomen.... en dat is dan weer goed voor tal van vogels die hier weer eten vinden.
Nieuwe manier van bosbeheer in "Griesbroek" te Balen-Olmen (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
ANB breidt bloemrijke natuurakkers uit in Mol-Postel Uit: Het Nieuwsblad 16/02/2023
Het Agentschap Natuur & Bos (ANB) heeft in maart drie natuurakkers in Mol-Postel ingezaaid met allerlei granen en kruiden. In totaal gaat het om 13,34 hectare. In 2022 werd al een eerste akker van 7,2 hectare ingezaaid. In juni - juli zeker eens gaan kijken....
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen.
In de winter en het begin van de lente is het gras kort en zien we molshopen beter, maar er is een extra reden waarom we dan meer molshopen zien verschijnen. Het regent veel, het grondwater komt hoger en een deel van het gangenstelsel van de mol komt onder water te staan. Dan graaft hij gangen bij in drogere stukken, want hij heeft een gangenstelsel van een bepaalde lengte nodig om genoeg eten te vinden.
Mol in molshoop....met (door mij toegevoegde) regenworm.
De beeldbank van Saxifraga (meer dan 250.000 natuurfoto’s) is te vinden op de websitefreenatureimages.eu. Dieren, planten en alle landschappelijke foto’s zijn opgeslagen per categorie. Per categorie kan men zoeken met de zoekfunctie achter het vergrootglas rechts bovenin. Afbeeldingen zijn te downloaden via de rechtermuisknop.
Alle beelden mogen vrij en gratis gebruikt worden….. maar liefst met vermelding van “Saxifraga + naam van de fotograaf”. Handig als een bepaalde foto ontbreekt in Uw eigen collectie……
Klik op onderstaande afbeelding en wij linken U door naar deze website.
Toen ik tijdens een avondwandeling wat foto's maakte, zag ik plots een haas naar mij toe komen lopen. Hij bleef maar naderen.... het leek wel of hij stekeblind en doof was. Toen ik hem bijna bij zijn lange oren kon pakken en met de mond een klikkend geluid maakte.... koos hij ineens toch het "hazenpad".
Klik op de "pay-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan)
Soms is het een klein V’tje van een klein groepje ganzen, maar soms is het een V met een hoofdletter. Dan vliegen tientallen of zelfs honderden ganzen bij elkaar (precies 229 op de laatste foto - tel ze maar na) Die V-vorm of V-formatie ziet er zo perfect georganiseerd uit. Waarom vliegen ze toch zo? Als achterste vlieger heb je de meeste energievoordelen. Maar hoe zit dat met de voorste? Die heeft het inderdaad het zwaarst en de positie direct achter de voorste, is ook vrij pittig. Daarom wisselen de V-vliegers hun plek netjes af. Eigenlijk net zoals wielrenners in een slipstream. De energiebesparing is overigens direct een verklaring waarom ganzen niet in hun uppie reizen: dan zou je altijd voorop vliegen. En dat kost een hoop energie.
Iedere dag genieten van een weelderige bloemrijke tuin met de vele dieren die daar leven zoals vogels, salamanders, kikkers, muizen, vlinders en wilde bijen. Een tuin vol leven, een stukje natuur zelfs midden in een dorp of stad.
Juist die kleine stukjes natuur in een stedelijke omgeving zijn heel belangrijk. Dieren vinden er voedsel en plekken om te schuilen en zich voort te planten. Mensen vinden er ontspanning en verwonderen zich over de ongelooflijke verscheidenheid en vernuftigheid van de natuur.
Wil jij ook zo’n eigen stukje natuur creëren? Het kan overal. Echt niet alleen als je een flink stuk grond bezit, ook in je kleine stadstuin, op je dakterras of balkon is er veel mogelijk.
Er zijn verschillende soorten zaadmengsels te koop (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Merels zijn alleseters. Het dieet van de merel beperkt zich overigens niet tot regenwormen en bessen. De belangrijkste plaatsen waar etende merels te vinden zijn: in de border en op het gazon waar ze op zoek gaan naar wormen en andere insecten.
In de zomer komen er steeds meer bessen en fruit beschikbaar, zoals aardbei, kers, krent en rode bes. En in de herfst/winter zijn de appels, meidoorn, hulst, sleedoorn, liguster en vuurdoorn rijp.
En dan mogen we in de winter de voedertafel in onze tuin ook niet vergeten natuurlijk…..
Wat is er aan de hand als een roodborstje tegen het raam tikt?
Hij wil vechten. Want in het raam ziet hij een weerspiegeling van zichzelf. Alleen: hij herkent zichzelf niet, maar ziet een concurrent in zijn territorium. Zeker in het broedseizoen kun je dat natuurlijk niet zomaar over je kant laten gaan.Het agressieve gedrag kan best lang duren. Want normaal gesproken is een van de beide vogels de sterkste en geeft de andere vogel het wel op. Maar in een spiegel natuurlijk niet.
Zingt bijna het gehele jaar door. De zang is een erg luid liedje, vol met trillers. Hun naam ten spijt zijn winterkoninkjes erg gevoelig voor strenge vorst. Door hun geringe lichaamsvolume koelen ze snel af en sterven dan. Ze kunnen 's winters dan ook wel wat hulp gebruiken als dank voor hun prachtige lied.
Winterkoning (Foto: Roger DAMEN) Klik op de foto als je ook de zang van de winterkoning wil horen.
Pas op…. want de jeneverbes heeft spitse naalden en die zijn superstekelig. Je vindt de struikachtige boom op heidevelden, stuifzanden, in de duinen en open plekken in het bos. Oude exemplaren kunnen tot 6 meter hoog worden en zeer oud. Ze hebben nu zowel groene als blauwe bessen. Die blijven twee jaar aan de boom zitten, en verkleuren pas na een jaar naar blauwzwart. Ze hebben een sterke smaak en geur, en worden niet alleen in de zuurkool gedaan maar natuurlijk ook in de Buntjenever. Vogels maken graag een nest (foto: nest staartmees) in de altijd groene jeneverbes. De stekels bieden dan bescherming, en ze eten graag de diepblauwe zaden. Zowel de merel als de kramsvogel lusten de jeneverbes graag.
Je zou het niet zeggen aan hun stoere namen. Maar een ijsvogel en een winterkoninkje houden niet zo van strenge winters. Sterker nog: ze kunnen er slecht tegen. Juist in winters met weinig sneeuw en ijs bloeien ze op en overleven ze de winters met gemak.
Daguitstap Zaterdag 01 april 2023 – Plombières en Kelmis (Inschrijven kan nog tot zaterdag 25 maart)
We bezoeken in de voormiddag de oude mijnsites van Plombières. Dit mooie gebied is een oude mijngroeve met zinkflora, zoals: zinkviooltje, blaassilene en Engels gras. Bij de verkenning (begin maart) kwam het viooltje juist boven de grond piepen, dus tegen 1 april staan ze in volle bloei.
In de namiddag hebben we een korte wandeling (3.5 km rondwandeling dus vertrek en aankomst aan de autocar); Hohnbachvallei en Schmalgraf met de Oskarstollen (mijn genoemd naar Oskar Billharz) .
De lange wandeling (5 km) gaat van de autocar naar taverne Babylon, door de Hohnbachvallei en Schmalgraf, door de bossen naar het kasteel van Emmaburg en zo langs de Gueule en blauwsteen groeve.
Roger DAMEN en Leo PEETERS.
Klik op de "play-knop" om filmpje van de verkenning te bekijken (Geluid aan)
Kent u de keep? Hij is het noordelijke ‘neefje’ van onze vink en is prachtig zwart met oranje. Kepen houden van beukennoten en als die er veel zijn, zoals de voorbije herfst en winter, dan is de kans groot dat u een groepje hebt gezien.
De grote zilverreiger is een zeer grote, geheel hagelwitte reiger, bijna even groot als de blauwe reiger, maar iets sierlijker, met langere poten en zeer lange hals. Hij verschilt van de kleine zilverreiger door de langzamere en statigere vlucht, relatief langere poten die in vlucht ver uitsteken en donkere tenen. De grote zilverreiger heeft bovendien nooit sierveren op de kop en heeft een gele snavel in de winter. Ook in de winter bij ons te zien.
