Daguitstap Mijnterril Beringen - Zaterdag 5 november 2016

Van alle kanten komen rond 7 u Bunters afgezakt naar de sporthal in Retie, want men heeft weeral een dagwandeling uitgestippeld, ditmaal in Beringen. De begroeting gaat zoals gewoonlijk gepaard met een gekwetter en getetter, precies een kolonie roeken. Jan van Marcel Cars is chauffeur van dienst. Onderweg geeft onze voorzitter meer details van de activiteiten en dat komt zeker dik in de sjakosch.

Na onze koffiestop in “Hoeve Genemeer”, een horecazaak voor mensen met een beperking ( een precies uitgekozen locatie voor Bunters?), vertrekken we richting terril. We wandelen o.a. langs een haagbeuk (is niet hetzelfde als beuk), adelaarsvaren ( voortplanting via wortels), een droog ven, hoge dennen met onderbegroeïïng…..

De mijn en de terril: enkele gegevens....
Terril=hoop steenkoolafval. Een steenkoolader geeft 50% steenkool en 50% afval. De mijn is 800 m diep. Tijd, druk en warmte maken steenkool van hout, en hoe groter de druk,  hoe beter de kwaliteit. Ondergronds is de mijn een “dorp” en delft men de brute steenkool, en bovengronds doet men de verdere afwerking. De top van de terril in Beringen, 11.600.000m³ afval, ligt 135 m boven de zeespiegel en 100m boven de omgeving. De mijn werd geopend in 1941 en de sluiting dateert van 1989.

Via een draaipoort beginnen we aan de beklimming van de volledig omheinde terril. Meidoorn, sleedoorn, kruidachtige planten, verschillende mossen, ……een enorme biodiversiteit nemen we waar tijdens de klim over goed bewandelbare paden. Boven gekomen, ondanks een beetje mist, is het uitzicht prachtig.

En… wat een verrassing! We worden getrakteerd met een demo schapendrijven. De 2 honden zijn slim, snel, lenig, gehoorzaam, ook rustig als het moet…. en zoiets bekijken van op een hoogte geeft nog meer spektakel. Tijdens de afdaling is er quasi maar één onderwerp van gesprek.

Met de autocar vertrekken we om 12u15 naar ’t Schuurke, een taverne, die wat betreft decoratie, zeker niet moet onderdoen voor de Klothoeve  en ook niet zou misstaan in Bokrijk. De nostalgie komt naar boven. Hier werken we onze  boterhammen met soep naar binnen en zorgen ervoor dat we niet uitdrogen tijdens de namiddagwandeling.

René Ooms.

Oef ! Bijna boven.... (Foto: Mimi VERTESSEN)