door anderen geïnspireerd heb ik een "blog" aangemaakt. De titel ontleen ik aan mijn favoriete schrijver Willen Frederik Hermans, al wel wat jaren "eeuwig" maar wiens werk mij nog altijd kan boeien en verbazen. Weinig Nederlandstalige schrijvers overstijgen in hun oeuvre een zekere gedateerdheid en daarin lukt W F, naar mijn aanvoelen, wel. W F Hermans is vandaag nog altijd veel gelezen, dus 't is zeker niet zo dat ik mij in "slecht gezelschap" zou bevinden. Dat Hermans, moest die vandaag nog onder ons zijn, ook met een zekere milde verbijstering naar de veranderende wereld rondom ons zou kijken, hoeft geen betoog. "Niet uit kwaadaardigheid" is de titel van een verzameling beschouwingen van zijn hand en het leek me daarom niet misplaatst de titel te "lenen". Verre van mij om te beweren dat ik ook maar in zijn voetstappen kan treden, maar fans doen nu eenmaal rare dingen...
Deze week overleed, veel te jong, Karel Van Miert. Elk ongewenst afscheid komt te vroeg maar in dit geval kwam het voor de buitenwereld onverwacht en onvoorzien. Hoewel ik de mens niet persoonlijk kende en de politieke overtuiging niet deel, ben ik me wel bewust dat Karel Van Miert tot die mensen behoorde welke met een échte overtuiging aan politiek deden. De mediabelangstelling voor het heengaan was, terecht, indrukwekkend. Extra pagina's in de kranten, heruitzending van "Ten huize van...". Enige jaren geleden overleed te Antwerpen Karel Dillen. Ook één van die mensen die vanuit een échte overtuiging aan politiek deden. Stichter van de VNP (Vlaams Nationale Partij) en het Vlaams Blok. De geschiedenis van de heropstanding van het nationalisme in Vlaanderen kan niet geschreven worden zonder Karel Dillen hierin een belangrijke plaats toe te kennen. De mediabelangstelling voor het heengaan van Karel Dillen, toch ook iemand die de voorbije decenia het politieke landschap in Vlaanderen kleurde, was bescheiden. Een bericht in de krant op pagina zeven, een korte vermelding met wat beeldmateriaal in het journaal... De ene Karel is voor de "vierde macht" duidelijk de andere niet. Ik weet niet of er een hiernamaals is, maar als er een is dan zullen twee Karels elkaar daar ongetwijfeld beleefd en respectvol begroeten en met elkaar in gesprek gaan, zoals ze vroeger dat deden in we wandelgangen van het Europees Parlement.
