2008 Aantal leden: 35 Stel je in op de
vrolijkheid, die duizend kwaden weert en
het leven verlengt. William
Shakespeare
Ben
je hier voor het eerst?
Klik
dan op Berichten.
Daar vind je o.a.informatie allerlei, spelletjes en muziek.
In de linker kolom kan je elk woord aanklikken en op ontdekking gaan.
Je kan ook ZELF een bericht sturen of antwoorden op een ander bericht...
maar dat kan alleen als je lid bent......
Veel
plezier!
Wil
je graag lid worden? Ik zou graag wat van je horen. .
(Leden
die na een jaar geen enkel bericht plaatsten, worden uit de ledenlijst
verwijderd.)
Er leefde eens heel ver, in een krachtig pasteel een scheel hoon meisje, Weeuwsnitje. En in dat krachtig pasteel woonde ook de moze biefstoeder van Weeuwsnitje.
Iedere morgen vroeg trok de biefstoeder haar kloonste scheedje aan en ging dan voor haar wiegeltje staan.
Wiegeltje, wiegeltje aan de spand, wie is de vroomste schouw van t land? En telkens antwoorddehet wiegeltje : Scheel hoon zijt gij, o moze biefstoeder, maar Weeuwsnitje is muizend schaal dooier dan gij! Toen werd de moze biefstoeder nog mozer!
Op een morgen liet ze de joze bager komen.
Ze streek hem kak in de ogen en zei: Neem Weeuwsnitje en laat haar achter in het wonkere doud!De bager nam zijn schietgeweer , sprong op zijn pimmelschaard, zette Weeuwsnitjeer vanopter acht en reed er mug vlee naar het wonkere doud.Daar liet hij haar achter in het wruikgestras.
Het arme meisje zat daar te schruilen van de hik want daar zijn wrote golven , schietijzers en wolfgeweren.
Plots kwamen daar dweven zergen.Die zagen Weeuwsnitje zitten en namen haar meenaar hun heine kluisje.Daar mocht zij wijven blonen.Weeuwsnitje werkt daar de dele hag: poenen schoetsen, boeken kakken in het feine klornuis, wederen klassen en het heine kluisje moon schaken.
Na jaren verscheen de prone schins op zijn part zwaard!
Hij zag Weeuwsnitje liggen in de kazen glist want ze had zich verstikt in een fruk stuit dat ze van de houte steks had gekregen.
De prone schins papte van zijn staard en werd zapelstot op haar.
Hij kilde haar wussen en hij deed het hij gaf een lus op haar kippenen meteen sprong het fruk stuit uit haar kone scheeltje.
Vol ontroering vroeg de prone schins: Trilt ge met mij wouwen? En Weeuwsnitje, die ook niet van wisteren gas, antwoordde: Natuurlijk tril ik wouwen, anders ga ik nooit van raat gestraken".
Zo tram het dat zij kouwden.
De dweven zergen werden knun hechten op een proot galeis.
There wasseris a boy, who was so little that everyone gave him the byname of Little Dumpy.He had six little brothertjes and six sistertjes.His father was a woodhacker and his mother was working in the housholding.On a given day, the father said : « I hold it no longer out, I work myself in the blubber » « What do you gonna do now ? » mother said « Well », the father said, « To-morrow, I bring all the little bloeikes into the wood, and when they are far genoegh, I let them in the steak.
But Little Dumpy, verry good by the time and heartstikke pienter, had heard everything.At night, he at two sneeds of bread and slipped out of the bed.He went to the thuinpath and propped his brooksacks full of kaiselstones.The next morning, the father bracht the children into the wood.But every stap Little Dumpy let fallen a kaiselstone.
When they are far genoegh in the wood, the father let them in the steak. But Little Dumpy said to his brothertjes and sistertjes : »Kelm on, kelm on, doenot kraai, I bring you heelhouds back ! »And via the kaiselstones they came home.The father was just sitting on tweecee and he heard the doorbel clingel. There was the hole nest again thous.
The next morning the father did theselfde, but Little Dumpy had not time to pick up kaiselstones, so he did it with a packy volcorn bread of a wellknown mark ( the only that you smite away is the verpacking.
When daddy let them in the steak again, Little Dumpy said upnew : « Kelm on, kelm on, I bring you heelhouds back just like gister. »But he could not find the way, because the verreckte muskes had eaten up the bread.The chilren kraai en kraai.Little Dumpysaid : »Keep you big waffels shut » and he clautered in a tree, looked om his heen and saw a little lightje.
It was the light of the hous of the Big Rous.That was rotten, want rousen like to eat little children up with houd and hair.But as I said, Little Dumpy was very pienter and was not bang at all. s Nights, when the rous was maffing he packed the seven miles lears of the rous and all his money and his checkbookie. He wecked his brothertjes and sistertjes, loyed them op his shouldertjes and putste the plate.The father stood bij the gardenheck with a vernlooker and saw how they came ongestepped.He was very blaai and the mother ofcourse too.
And when they are not sterven, the live long and happy.
1. Pak uw kat en leg hem in de ronding van uw arm alsof u een baby vasthoudt. Zet uw rechter wijsvinger en duim aan beide zijden van het snoetje van de kat en oefen voorzichtig wat druk uit terwijl u de pil in andere hand gereed houdt. Zodra uw kat het bekje opent gooit u de pil naar binnen en geeft u de kat de gelegenheid om te slikken.
2. Zoek de pil op de vloer en haal de kat achter de bank vandaan. Leg de kat opnieuw in de ronding van uw arm en herhaal het proces.
3. Haal de kat van de slaapkamer en gooi de vieze vochtige pil weg.
4. Neem een nieuwe pil uit het doosje, pak de kat weer in uw arm terwijl u beide voorpoten stevig vasthoudt. Duw de kaken op en duw de pil naar binnen met de rechter wijsvinger. Houdt de kat zijn bekje tenminste tien tellen dicht.
5. Haal de pil uit de goudvissenkom en de kat van de bovenkant van de kast. Roep uw echtgenoot uit de tuin.
6. Kniel op de vloer en dwing uw kat tussen uw knieën , neem zijn
poten in een ferme greep. Negeer het lage grommen. Laat uw partner het
kopje stevig vasthouden en dwing met een houten liniaal de bek open. Gooi de pil via de liniaal naar binnen en wrijf de kattenkeel stevig om het slikken te stimuleren.
7. Haal uw kat van de gordijnrail en neem een nieuwe pil uit het doosje. Maak een notitie om een nieuwe liniaal te kopen en de gordijnen te repareren. Veeg de kapotte beeldjes en vaasjes aan de kant om later op te ruimen of eventueel te lijmen.
8. Draai uw kat in een grote handdoek en laat uw partner op de kat
liggen, zodanig dat net de kattenkop zichtbaar is van onder zijn
oksel.Zuig de pil met een rietje op en forceer de bek open. Blaas de pil
door het rietje in de kattenkeel.
9. Controleer de bijsluiter om zeker te zijn dat deze pillen onschadelijk zijn voor mensen en neem een biertje om de smaak weg te spoelen. Ontsmet de arm van uw partner en doe er een verband om. Verwijder de bloedvlekken uit de vloerbedekking.
10. Haal uw kat van de schuur van de buurman. Pak een nieuwe pil en neem nog een biertje. Zet uw kat in het keukenkastje zodanig dat het kattenkopje net naar buiten steekt. Forceer de bek open en schiet de pil binnen met een elastiekje.
11. Haal de schroevendraaier uit de garage en hang het deurtje van de keukenkast weer terug in zijn scharnieren. Zoek de whiskyfles. Neem een flinke teug en leg een koud whiskykompres op uw wangen om te ontsmetten. Controleer of uw tetanus injectie nog geldig is. Gooi uw gerafelde trui weg en trek een nieuwe aan.
12. Bel de brandweer om de kl.. kat uit de boom te halen. Maak uw verontschuldiging bij de buurman die, terwijl hij uw kat ontweek door zijn eigen schutting reed. Neem de laatste pil uit het doosje.
13. Tape de beide voorpoten van het ettertje tezamen helemaal in en bind hem stevig aan de poot van de eettafel. Pak uw zware werkhandschoenen trek deze aan. Duw de pil naar binnen en druk er een stuk vlees achteraan en wees niet te voorzichtig. Pak vervolgens een glas water. Doe de kop van het huftertje verticaal en giet het water naar binnen om hem zo te dwingen te slikken.
14. Neem het laatste beetje whisky, vraag uw partner u naar de eerste hulp te rijden. Laat daar uw vingers en onderarm hechten en de restanten van de pil uit uw rechteroog verwijderen. Bel onderweg naar huis de meubelzaak om een nieuwe eettafel te bestellen.
15. Bel het dierenasiel of ze een gemuteerde hellekat willen ophalen en informeer bij de dierenwinkel of ze hamstertjes hebben.
Overmoed en frustratie (Deze tekst schreef ik in 1991 )
------------------------------
Welke vrouw van tegen de veertig, (en wellicht ook welke man) wenst niet dat zij het lichaam behoudt (of terugkrijgt) van een 20-jarige. Met soepele, gespierde dijen, stevige borstspieren, buik-en armspieren onder controle, een stevig poepeke, en slanke hals?
Enfin, door al dat kindjes kopen, mezelf wat vergetend, wat werk en wat zorgen erbij, is dat bij mij flink uit de hand gelopen en begin ik er zo stilaan uit te zien als een doorgezakte bloemzak, met spieren die die naam niet meer waard zijn.
Vroeger, rond mijn 15 de, was ik bij de keurturners. Er werd veel gevraagd van dat lichaam, maar het was nog jong, bezat de kracht en de lenigheid van het-jong-zijn en ik zwierde gezwind mijn beentjes de hoogte in. Geen enkele oefening was te zwaar of te moeilijk. Ik had toen ook een tiental kilo's minder te torsen en van vet of buik was nog geen sprake.
In de zomer doe ik nog wel eens een poging om wat springwerk te doen, overslag, radslag, handstand, nekkip, zelfs de spagaat. Het gazon, de lente in 't lijf, de zon....het nodigt me uit en ik voel me weer 15!
Maar al gauw voel ik ook dat ik dat niet meer bén!
Opwarming vergetend levert me dat al gauw op z'n minst een stijve nek of pijnlijke spieren op. Een dag later merk ik dat wel en is mijn goesting weer voor 3 weken over.
Toch verlang ik dikwijls terug naar die lenigheid en ik weet nog hoe dat voelt.
Eigenlijk is het zonde om je lichaam zo te laten verslappen en ik besloot er wat aan te gaan doen.
Dan kom je ineens tot de constatatie dat je daar wat tijd in moet steken. Moeite, dat gaat nog, maar tijd mensen...wat hebben we die toch altijd veel te kort, of gebruiken we dat altijd als excuus?
Alé dan maar, alles laten liggen zoals 't ligt, de kinderen in bed, naar school of onder de hoede van Marcel. En ik moet zeggen, dat ging veel moeilijker dan ik dacht.
Mijn buurvrouw met dezelfde verlangens en noden op dit vlak, zei me dat haar schoonmoeder van rond de 50 er flink gespierd en jong uitzag.
Ik heb ze wel eens ontmoet en moest toegeven dat het inderdaad zo was.
Ze deed elke dag oefening uit een boek zei ze. Wat later kwam mijn buurvrouw dat boek laten zien want zij besloot om het ook eens te proberen. Ik bekeek de foto's, las de uitleg en de oefeningen en dacht:" Da's de oplossing dàt kan ik ook!"
Ik schafte me zo'n boek aan en begon eraan op een zaterdagavond rond 9 uur.
Marcel zei nog bezorgd: "Kalm aan hé meiske, forceer u niet." Misschien was hij al bang dat hij morgenvroeg alleen voor de kinderen zou moeten zorgen, denk ik...
Ik trok me terug op de slaapkamer. Mijn boek onder de arm. 't Was er koud...
Overmoedig haalde ik mijn maillot van de turnkring destijds uit de onderste schuif. Ik kon er nog in...dat ding rekt enorm zie je.
Ik las de instructies van de eerste rekoefening. Normaal gezien wordt die uitgevoerd aan een wandrek. Maar wie heeft dat nu in zijn slaapkamer hangen? Alé een stevige deur, waarvan de bovenkant bedekt met een handdoek, ging ook, volgens de instructies. En...omdat ik het percé achter een gesloten deur wilde doen, ging ik maar aan de kleerkast hangen. Met mijn gezicht naar de kast toe, aanwijzing boek, dus de neus tegen de spiegel,dampte die natuurlijk direkt aan. Ook moest ik mijn knieën buigen, want de kast was niet hoog genoeg. Dat deerde niet volgens het boek. Zie je me daar al hangen??
Alé, 't was nog maar de eerste oefening zeker. De volgende, en er waren er nog genoeg, deed ik beslist beter!
Warming-up 2... Ik las de instructies en ging in de houding staan. De volgorde van de oefeningen kon ik maar niet onthouden en 't was een stom gezicht als ik elke keer moest onderbreken in een onmogelijke houding, om te zien hoe 't verder ging.
Ik kreeg het al ferm koud...
Bij 't strekken van de kniepees stond ik met mijn rug naar de spiegel...gebogen knieën, voeten ongeveer 35cm. van elkaar. Ik hield met mijn rechterhand de linker kuit vast en met mijn rechterhand de linker enkel. Het boek lag op de grond, voor mijn voeten, zodat ik kon lezen terwijl ik de oefening verder opbouwde. ..." Duw uw hoofd tussen uw linkerbeen en rechterarm, alsof u naar achteren wilt kijken..." Ik keek vlak in de spiegel. Starend naar mijn achterwerk, mijn vormloos gezicht en mijn gespannen (?) beenspieren. 't Was geen gezicht. Amay, hier was nog veel werk eer dàt er "estetisch verantwoord" uit zou zien.
Ik kreeg het steeds kouder...
De buikoefeningen....dat werd moeilijker, ik kon het boek immers niet aan 't plafond hangen. Ik kon de tekst nauwelijks vanop een afstand van 1 meter lezen.
De oefening in 5 delen kreeg ik maar niet uit het hoofd geleerd. Telkens terug rechtzittend met het boek op mijn schoot, begreep ik dat deze oefening geen zin had. Volgende oefening proberen....'t kan niet erg zijn, er komen er nog zoveel. Maar ik kreeg het steeds kouder in mijn mailloke en ik kreeg stillekesaan een hekel aan dat boek.
Oefeningen voor de benen....Achter een stoel staande bewoog ik me als een ballerina aan de barre. Maar als ik opzij keek in de spiegel zag ik iets heel anders.
De oefeningen werden alsmaar ingewikkelder.
Ik stootte mijn knieën aan het bed, mijn achterwerk tegen de kast, ik kreeg geen beweging in de voet die volgens de schrijfster vanzelf omhoog moest komen. Ik begon de schrijfster ook al te haten...
In een oefening voor het rekken van de taille hing mijn hand bijna 2 meter van de grond, terwijl het boek zei:" Blijf over uw hoofd heen uitrekken alsof u iets dat aan uw linkerzij op een tafel ligt ,wilt pakken. Al gauw kunt u zo ver doorstrekken dat u iets van de VLOER op zult kunnen rapen."
Dàt zag ik echt niet zitten. Ook niet als ik een ervaren strekker zou zijn!
Toen ik bij de oefening voor de heupen en het achterwerk onmogelijk plaats genoeg kon vinden om me nog maar in de beginhouding te leggen, gaf ik het op.
Verkleumd van kou kleedde ik me warmer aan en ging weer terug naar beneden waar Marcel in de garage een klusje deed.
Ik vertelde hem eerlijk mijn ervaringen en bezorgde hem zo een lachbui waarbij hij moeite had om zijn sigaretje tussen de lippen geklemd te houden.
Ik slofte naar de zetel, bij de T.V., opende een grote zak chips en probeerde zo mijn frustratie weg te knabbelen.
In gedachten begon ik toch dapper een nieuwe strategie te ontwikkelen om de oefeningen in de toekomst nog eens te proberen. Zo gauw gaf ik het niet op.
