Petrus LivinusDe Winter is te Wetteren geboren op 10
april 1769 als 2e zoon van Petrus en Joanna Dhont. Bij het doopsel
treden Livinus De Winter, broer van zijn vader op als peter en
Pieternelle Van Leuven als meter. Tussen 1767 en 1781 zouden uit dit
huwelijk in totaal 6 zonen het levenslicht zien.
Pieter Lieven huwt
op 29 juni 1791 te Wetteren met Carolina Van Aerde . Hij is op dat
ogenblik 22 jaar oud. De getuigen op deze burgerlijke
huwelijksplechtigheid zijn Frans De Winter, zijn broer, en Coleta Van
Aerde.
Het koppel vestigt
zich als landbouwers te Wetteren, wijk Vijfhoek aan de Watermolen. Uit
deze gemeenschap zouden in totaal 6 kinderen geboren worden tussen 1792
en 1804. Carolina overlijdt evenwel op zeer jonge leeftijd op 6
augustus 1812. Pieter Lieven blijft achter met 3 jonge kinderen.
Op 26 mei 1813
treedt hij in het huwelijk met Jacoba Van der Stuyft (ook Verstuyft).
Hij is op dat ogenblik 44 jaar oud en Jacoba 46. Uit dat tweede
huwelijk zouden nog 6 kinderen het levenslicht zien tussen 1814 en
1829.
Als belangrijkste
kenmerk voor wat de materiële leefwereld van de lagere klassen, waartoe
Petrus behoorde, tijdens deze periode betreft, dient voor alles het
snel om zich heen grijpend verarmingsproces te worden benadrukt. Dit
geldt in de eerste plaats voor de tewerkgestelden in de primaire sector
(landarbeiders, dagloners, keuterboeren). De moeilijkheden voor die
groepen, bij het verwerven van een bestaansminimum, bestonden onder
meer uit een slopende arbeidsdwang, met werkdagen van ruim 12 tot 14
uur. Alle gezinsleden, zowel vrouw als kinderen, vaak zelfs
grootouders, waren verplicht een stuk van het werk voor hun rekening te
nemen. Daarnaast was er een enorme seizoengebondenheid van het
arbeidsritme, met hoogtepunten in de nazomer. Spinnen en weven
bereikten de hoogste intensiteit van oktober tot maart. Textielarbeid
was in de meeste gevallen eveneens een deeltijdse betrekking.
De uitgaven voor
voeding slorpen het leeuwenaandeel van het gezinsbudget op met 2/3 tot
zelfs 3/4. De resterende reserves moeten dan aangesproken worden voor
kledij, schoeisel, vuur, licht en huishuur. Het spreekt voor zich dat
bijzonder weinig, om maar niet te zeggen geen ruimte werd gelaten voor
culturele activiteiten of ontspanning.
Ook voor de
lichaamshygiëne en medische verzorging bleef niet eens 1% tot 2% van
het budget over. Het is dan ook niet verwonderlijk dat allerlei
huidziekten op de 3e plaats stonden in de ranglijst der ziekten,
onmiddellijk na moeilijkheden met spijsvertering en
ademhalingsstoornissen.
Pieter Lieven De
Winter sterft op 26 februari 1851 om 1 uur na de middag in zijn woning
aan de Statiestraete te Wetteren, hij is 81 jaar geworden.
De aangifte wordt gedaan door zijn zoon Julien (Julianus) De Winter,
landbouwer, 22 jaar oud en Thomas Dominicus Trione, zonder beroep, 65
jaar oud en gebuur wonende te Wetteren.
***
In de Scheldegalm van 29 augustus 1869 verscheen volgende aankondiging in verband met "de openbare verkooping van eene partij zaailand te Wetteren, wijk Overbeke".
"Notaris
Meganck te Wetteren zal met winst van instelpremie en verdere gewone
konditien, openbaarlijk te koop aanbieden, eene partij Zaailand met de
eraan staande Boomen, gelegen te Wetteren wijk Overbeke, op
leegmoeregem, genaamd het walleken, sectie G, n° 399, groot 27 aren 70
centiaren, palende oost Mr Goethals, west de straat, noord Mr den baron
Van Pottelberghe de la Potterie en zuid de kinderen Matthijs. Boomprijs
150 fr. In gebruik bij Pieter Livien De Winter, zonder voorwaarde. Instel Maandag 16
Augusti 1869, Verblijf Maandag 30 Augusti 1869, telkens om 4 ure
namiddag, ter herberg het Roklijf, bij de weduwe Jan Van Hove, te
Wetteren wijk Overbeke".
(*) Op het
hypotheekkantoor van Dendermonde werd een afschrift teruggevonden van
een verkoopakte ondertekend door Pieter Livinus De Winter en Jacoba
Verstuyft. Het ging om het volgende : Uit
een erfenis wordt een stuk grond verkocht aan de gemeente Wetteren,
welke hierop later een schooltje bouwt en de woning welke op de grond
stond verbouwt tot de woning van de onderwijzer.
Uittreksel uit de akte :
"Ondergetekende
Pieter Livinus De Winter en vrouw Jacoba Verstuyft, boeren te Wettern,
en tevens gemachtigd namens Joannes Schepens en vrouw Maria Jacoba
Verstuyft ook boeren te Wettern voor de notaris Jacobus Leirens op
datum van vier december 1828 is overgegaan tot de verkoop aan de
gemeente Wetteren van een huis en de erve, groot 6 roeden en 90 ellen
neverland in de groene Batheil gehucht Eede ten kadaster wijk A nrs
426, 427 en 430 voor de som van 325 gulden. Dit bedrag te verdelen
onder Pieter Livinus De Winter - Jacoba Verstuyft, Joannes Schepens -
Maria Jacoba Verstuyft, Frans De Schepper, weduwe en erfgenamen Judocus
Schepens, weduwe Judocus Roelandt en de kinderen van Pieter Van Laer".
Alain De Winter - Luxemburg
(*) Met dank aan Antoine Verstuyft voor de aanvullende informatie m.b.t. de verkoopakte te Dendermonde.
WETTEREN DRIES zijn
vroegere herbergskes, volksvermaak en typen van voor en rond 1900, door Jef
Maentjes.
Dit artikel gaat over
enkele herbergen en volkse typen van rond den Dries in Wetteren, en gaat dan
verder .
Enige schreden verder
hadden we alweer een goed geklant herbergske, en daar stak het uit In de nieuwe
fabriek bij Petrus De Winter, die tevens naast herbergier ook bakker was. Beter
gekend was zijn vrouw : Mie Toebak, die een meiske was van t zwaar gewicht; ze
woog drooggaweg wel méér dan 100 kg. Ze kon lachen en tateren, uren
aan een stuk, enfin ze kon op heur gemakske wel 100 man aan de klap houden. Mie
was daarbij een goeie ziele, want de wevers van daar rechtover van t fabriek
kwamen er zich warmen binst de schaftijd, bij het gloeiend stoofke, waar altijd
op de buize wel 40 pullekes koffie stonden te warmen (juist zoals bij Boeskes),
die ze dan kwamen ophalen. Niet zelden gebeurde het, dat de oude moeder Tonia,
die het karweike moest opknappen der pullen, telkenmale verschoot als de
flokhaten (stopsels) er afvlogen wanneer het peezop (koffie) ging koken, om
dan terecht te komen tegen het plafond, die al vol met koffieplamaasters was
beschilderd.
Onze up-to-date muzikant behaalde in de
muziek conservatoriale wedstrijden voor de houten, het hoger diploma voor
fluit.
Geboren te Wetteren op 15 april 1939 zette de ongemeen muzikaal aangelegde
jongeman reeds op 9-jarige ouderdom zijn eerste schreden in de gemeentelijke
muziekschool.
Hij kaapte stelselmatig alle eerste prijzen
weg en kreeg last but not least een bijzonder eerste prijs met de grootste
onderscheiding tezamen met het Eremetaal der regering met het maximum der
punten.
Eens de kinderschoenen ontgroeid kwamen de
kunstgaven pas nu bij hem tot ontsluiting.
Met een energiek er op en er over in de
zware arbeid welke hem nu te wachten stond om zich te vervolmaken in die soete
geheimnisse van de nobele const zette dhr De Winter zich met volle overgave
aan het werk in het Muziek conservatorium te Gent.
Wat hij ab initio zaaide moest tot een
rijke gouden oogst gedijen. In een verbijsterend tempo stapelde hij de vruchten
op in zijn muziekkorf.
1956 : Eerste
prijs notenleer. Eerste prijs met grote onderscheiding voor fluit. In dit jaar
behaalde hij, voor velen niet onopgemerkt, in een internationale prijskamp op
het
Muziekfestival te Munchen, op een vermeldenswaardige
manier, de Bevorderingspremie.
1957 : Eerste
prijs met onderscheiding voor Kamermuziek.
1959 : Eerste
prijs met onderscheiding voor transpositie.
Getuigschrift voor muziekgeschiedenis. Het
werd een aaneenschakeling van successen.
Zijn achtbare ouders, familieleden en al de
muziekvrienden en sympathisanten, die rondom hem geschaard staan, konden hem
niet stuiten in zijn opmars de te bekomen onderscheidingen binnen te rijven, welke
nu niet precies op een geschenkblaadje geplaatst werden.
Het is dank zij zijn onverdroten wilskracht
en constante werklust, dat onze dorpsgenoot het meest schitterend exploot
geleverd heeft: nl. het behalen van het hoger diploma voor fluit en dit dan nog
met de grote onderscheiding en het eremetaal der regering.
De hoogst mogelijke onderscheiding is hem ten
deel gevallen met de uitvoering der werken : het Divertissement van Alphonse
Roy: het eerste deel van het concerto van Haydn en le Merle noir van
Messiaen, welke de 20-jarige fluitist met een fantastisch brio en een
gevoelvolle stijl vertolkte.
Als wij nu onze leerling-tovenaar van harte
gelukwensen om het bekomen resultaat, betrekken we tezamen met hem in de
passende hulde ook de vroegere en huidige leraars, die zich ten volle gegeven
hebben om de muzikale waarden van dhr De Winter naar best vermogen tot hun
recht te laten komen.
De laureaat mag er zich bewust van zijn dat
hij nu op zijn terrein stellig tot de groten in de muziekwereld van ons land
behoort. Mocht dit tot een stimulans uitwaaieren, opdat hij nu niet verder op
zijn lauweren zou rusten, maar wel met de eenvoud, hem eigen, de toekomst zou
inzeilen : Excelsior!
Paul, nu ge voor goed ingescheept bent om die
hemelrijkdeinende zee van welluidend klinkende muziek te doorkruisen, wensen
we u allen van harte : goede vaart.
Tijdens mijn genealogische
opzoekingen ben ik al tal van mensen tegen gekomen die eveneens op zoek
zijn naar hun voorouders. Het moet zo rond het jaar 2001 geweest zijn
dat ik geheel onverwacht een e-mail binnen kreeg van Jan de Gussem,
wonende te Nootdorp in Nederland. Verwondering allom maar wat blijkt,
Jan is op 24 december 1946 te Serskamp geboren. Hij is in het bezit van heel
wat informatie over onze familie "De Winter". Tal van gegevens worden
dan ook onder ons beiden uitgewisseld. Inmiddels legt hij ook met Alain
De Winter - Luxemburg contacten.
Maar dan opeens weet Jan me te
vertellen dat hij ernstig ziek is. Hij kan zich nog amper concentreren
op zijn hobby. Een zware heelkundige ingreep staat hem te wachten. En,
dan hoor of lees ik niets meer van Jan ...
... tot voor enkele weken bij de start van dit blog. Dan valt in mijn mailbox volgend bericht binnen:
"Van harte gefeliciteerd met " MANON"! Heel veel
geluk en gezondheid wens ik haar van harte toe.
Ik wil u ook meededelen dat mijn man, Jan de
Gussem, op 14 mei 2005 is overleden ten gevolge van een hersentumor. Zoals ik me
kan herinneren had Jan via genealogie kontakt met u.
Groeten, Ria de Gussem-van Hecke"
Dat was dan even slikken. Leven en dood, zo dicht bij elkaar.
Ik heb dan contact genomen met
Ria die me vandaag een brief toe stuurde waarin ze weet te zeggen dat
Jan op 7-3-2005 te Amsterdam geopereerd werd. Hij raakte bij de
operatie links verlamd en kreeg daarbij nog longontsteking en -embolie.
Van 26-3 tot 14-5 heeft Ria hem met alle zorgen omringd. In haar
brief voegd zij er nog aan toe:
"Ook toen Jan heel ziek was bleef hij
dankbaar en tevreden. Jan had ook een groot geloof in de Eeuwigheid en
dat gaf hem rust. ..."
Jan Louis de Gussem overleed op 14
mei 2005 in zijn woning te Nootdorp - Nederland. Op zijn
herinneringsprentje staat volgende, handgeschreven tekst van Jan:
"Er is meer tussen hemel en aarde, dan alleen hier en nu. Wat is er dan nog wel meer? Liefde, vriendschap en trouw voor allen die het aanvoelen willen en mogen. En als hemel en aarde elkaar raken, dan is er toch niets meer tussen, dan alleen de dood misschien? Het raakpunt wordt een brandpunt waarin liefde, vriendschap en trouw hemel en aarde doen samensmelten tot een eeuwige eenheid. Jan."
Ria, we wensen je alle sterkte toe en hopen contact te kunnen houden, ook dat zou Jan gewild hebben.
Iets meer over Petrus De Winter, zoon van Adriaan De Jonghe
Petrus De Winter
(zoon van Adriaan) wordt vermeld in de kerkregisters van Burst op 15
december 1633 wanneer hij samen met zijn broer Henricus (als tweeling)
gedoopt wordt. Zijn dooppeter en doopmeter waren respectievelijk Petrus
De Vuyst en Catharina Tuybens.
Hij treedt in het huwelijk rond 1669
met Philippina De Vreese en uit dit huwelijk zouden in totaal 14
kinderen geboren worden waarvan 9 nog in leven waren (4 dochters en 5
zonen) bij zijn overlijden op 2 november 1694 (informatie bevestigd
door een SVG opgemaakt bij zijn overlijden).
Petrus (Pieter) moet een niet
onbelangrijke rol gespeeld hebben in het lokale leven want hij wordt
als griffier vermeld in een akte eedaflegging voor de schepenbank van
Burst. Hieruit mogen we wellicht afleiden dat hij enig onderwijs
genoten had.
Het onderwijs op het platteland was
tijdens het Ancien Régime een zeldzaamheid. Her en der waren er enkele
kosters, dagloners of geestelijken die wat instructie gaven aan de
dorpskinderen, doch men bleef grotendeels verstoken van enige
georganiseerde vorm van onderwijs op de catechismuslessen na, die op
zon- en feestdagen werden gegeven.
Het is pas tijdens de eerste synode
van Mechelen en het provinciaal concilie van 1607 dat er werd
aangedrongen op de oprichting van parochiescholen. Deze scholen
moesten niet alleen de gebeden en de geloofswaardigheden aanleren, maar
ook de kinderen leren lezen, schrijven en de Mis dienen. De instelling
werd gesuperviseerd door de pastoor en gewoonlijk werd door hem op
zaterdag catechismusles gegeven.
Bij het einde van de 16e en het begin
van de 17e eeuw ontstonden alzo vele scholen die doorgaans geleid
werden door een koster-onderwijzer en die ook meestal in zijn eigen
woonst werden gehouden.
In de Heerlijkheid Burst - Bambrugge
- Zonnegem - Cottem moest de jeugd zich naar Burst begeven om enig
onderwijs te genieten. Het eerste spoor van een koster-onderwijzer te
Burst werd gevonden in het dekanaal verslag van 1656. De deken maakt
echter geen melding van een naam. Toch moet er eerder een lesgever in
Burst hebben gewoond, want de Vlekkemse kinderen volgden reeds in 1599
lessen in de hoofdparochie.
Blijkbaar was de dubbele taak van
koster-onderwijzer toch te zwaar, want reeds in 1672 waren beide
beroepen ontkoppeld. Het dekanaal verslag van het jaar 1672 maakt gewag
van een zekere Henricus Michiels die enkel onderwijzer was.
De taak van koster-onderwijzer werd echter in 1682 weer waargenomen door een zekere Livinus Moreels.
Al de gekende opvolgers waren vanaf
dan geen koster meer. Dit was o.a. het geval met Franciscus Rasschaert
(dekanale verslagen van 1694, 1714, 1722 en 1730) en Petrus Rasschaert,
in Burst benoemd in 1746 en welke ook nog in 1774 les
gaf.
Tenslotte wordt Petrus De Winter
eveneens postuum vernoemd in de registers van de stad Geraardsbergen in
1716 wanneer zijn zoon Livinus (Lieven) als buitenpoorter wordt
ingeschreven.
Ik heb in de
bibliotheek in Wetteren iets gevonden dat u misschien zal
interesseren.
Het is nl. een boek met
titel Van Overschelde gesproken, ISBN-nummer 90-6281-008-X en de verantwoordelijke uitgever is het gemeentebestuur van
Wetteren.
Hierin lees ik op blz.
104-105 (een artikel gaande over de Gransveldestraat, item 6 gaat over
huisnummer 27).
7. Bij
Winters.
Vier huizen verder, aan
dezelfde kant van de straat, hielde Achiel De Winter (Siel Winters) en Juliana
(Zanne) Bové meer dan een halve eeuw café. Later werd het overgenomen door
dochter Rosa en haar man, Herman Heirman. Het café had geen specifieke naam maar
Bij Winters was een begrip op Gransvelde. Het was zowat het volkscentrum van
dat nieuwe Gransvelde, dat werkmans-Gransvelde. Ter verduidelijking: voor
Gransvelde Gransvelde werd, was Klein Gent Gransvelde. Het was het hart van de
wijk, zeker tijdens de kermis op de eerste zondag van augustus. Dab vond de
kuipkesteking plaats en later de (fiets)ringsteking. Op t Brieleken, het
pleintje voor het huis van Tineke Cours, waar de Laarnesteenweg en de
Gransveldestraat weer samenkomen, lokte de mastklimming veel volk. Tussen t
Brieleken en Winters stond aan de overzijde van de straat vele jaren lang een
kermismolentje autotses en velootses. Wat verderop aan de Paal stond het
andere deel van de kermisattracties. Door toedoen van de gebuurtedekenij en de
Katholieke Bond voor Gepensioneerden werd De Lindekens gaandeweg een derde
aantrekkingspool tijdens de kermis, met gezellig samenzijn, bollen, kaarten en
graaischieten op de liggende wip.
Bij Winters was ook de
eerste kermisdanszaal in de bierhalle of de schuur naast het café, waar alles
voor de gelegenheid aan de kant werd geschoven? Zoals in de meeste cafés was er
een spaarkas Wie spaart, vergaart maar dat gespaarde werd wel op tijd en stond
opgegeten en gedronken.
Tot zover de
letterlijke tekst uit het boek. Er is ook nog een foto bij van het café met
boven de deur een bord met daarop DE WINTER ROSA en een tweede bord met daarop
FC GRANSVELDE en op beide de naam van de sponsor, zijnde
LAMOT.
Precies 250 jaar dag op dag
na Amadeus Mozart, werd op 27 januari 2006 om 02.45 uur te Gent (UZ) Manongeboren, dochtertje van Nicolas en Delfine Dubus, kleindochtertje
van Aain De Winter.
Onze hartelijke gelukwensen aan de ouders en grootouders.
"scheedijnghe
ende deelijnghe" opgemaakt op 18 februari 1677 en meeondertekend door Heijndrick
de Wijnter blijkt dat:
Pieter de Winter gehuwd was met Philippijne
de Vreese dochter van Joos de Vreese fi Pieter en
van Geerardijne de Muytere fa Jans. Philippijne had
drie broers nl. Pieter, Balthazar en Jan.
Dat in de verdeling
hem kavel D toekwam "in cause sijne huijsvrouwe Philippijne de
Vreese".
Kavel D omvatte:
Een stuk land in
Vinkt van een halve bunder.
In Drongen
vierhonderd roeden weide.
Onverdeeld met Pieter
de Vreese en Balthazar de Vreese een "half bunder Erfve
aen Vijnctplaetse met 't derde in de schuere ende boomen daerop
staende".
Dat kavel
A toekomt aan Jan de Vreese.
Het betreft de helft
van een woonhuis en smidse en de helft in de gebouwen en de bomen die erop
staan, gelegen ten Oosten van "Vynctplaetse"
De andere
helft behoorde toe aan Heijndrick de Wintere die gehuwd was
met ene De Muiter.
Hieruit
concluderen we dat Hendrik
de Winter woonde in Vinkt en daar wel afstammelingen zal
gehad hebben. Ik heb wel de bedoeling gehad daar te zoeken maar ander
zaken gingen voor.
Omtrent Cyriel Jozef De Winter zou ik graag, indien mogelijk
natuurlijk, nog een en ander vernemen.
Cyriel is op zondag 20 augustus 1893 te Wetteren geboren als
eerste zoon van Casimirius en Leonie Marie De Backer. Zij waren landbouwers en woonden
te Wetteren in de Hoenderstraat. Aldaar hadden een boerderij met vijf à zes
koeien, dit te midden van de huizen. In de buurt verkochten zij melk.
Cyriel is op maandag 19 september 1927 te Ledeberg gehuwd
met Margueritte Jooris. Zij was te Melle geboren op maandag 28 augustus 1899 en
werd kleermaakster.
Van Cyriel weten we nog dat hij landbouwer/planter was en
dat hij in de omgeving van het zwembad Neptunus te Wetteren woonde. Hij was
oud-strijder van Wereldoorlog I, Groot Oorlogsinvalide 1914/1918 en drager van
volgende eretekens: Ridder in de Order Leopold II, Oorlogskruis met Palmen, IJzer
Medaille en Vuurkruis. Hij overleed, 61 jaar oud, te Wetteren op vrijdag 14
januari 1955.
Wat is er nog gekend over dit gezin? Waren er broers,
zusters, kinderen? Zijn er nog fotos van betrokken personen, hun woning,
plantage, ? Is er nog meer gekend over de echtgenoten? Alle informatie en
documentatie is welkom.
In een vorig bericht over de verst gekende voorouder,
Adriaan de Wintere de Oude, zien we
dat hij vijf kinderen heeft. Wij stellen vast dat hij maar één zoon heeft, nl. Adriaan.
Adriaan de Wintere de
Oude moet rond 1605
geboren zijn. Hij treed in het huwelijk omstreeks 1630 met Appolonia Tuybens. Zij krijgen de volgende kinderen die we
terugvonden:
·Joannes De Winter die te Burst werd geboren op 29
maart 1631 en jong is gestorven.
·Petrus De Winter, werd te Burst geboren op 15
oktober 1633 en is er overleden op 2 november 1694. Hij was omstreeks 1669
gehuwd met Phillipinna De Vreese
welke te Burst is overleden op 26 april 1707.
·Hendricus De Winter, geboren te Burst op 15 oktober
1633. Hij huwt Gerardijne Muyters
die te Vinkt overleden is op 9 oktober 1676.
Deze Hendricus heeft momenteel mijn
bijzondere aandacht en wel om volgende redenen: in de plaatsen Burst en
omstreken vinden wij nog nergens een huwelijks- en/of overlijdensdatum terug.
Ook van Gerardijne Muytens is aldaar
niets te ontdekken. Daar zij te Vinkt is overleden groeit het vermoeden dat zij
ook aldaar of in de nabijheid geboren is en er wellicht ook in het huwelijk is
getreden. Mogelijks is ook Hendricus
aldaar overleden. Indien er te Vinkt of omgeving iets in die zien gevonden
wordt zullen waarschijnlijk ook gegevens over mogelijke kinderen aan het licht
komen. Dit kan de oorsprong kunnen zijn van de tak De Winter die zich heeft
ontwikkeld in de streek van Vinkt, Deinze, Waregem en andere.
Hier is dus werk aan de winkel.
·Joannes De Winter geboren te Burst op 8 juli 1637 en
er overleden op 19 juni 1703.
·Livina De Winter, geboren te Burst op 20 mei 1640.
·Franciscus De Winter, geboren te Burst op 22 november
1644.
·Maria De Winter, geboren te Burst op 25 april 1649.
Bij het opmaken van een stamboom
gaat men voornamelijk op zoek naar personen en hun respectivelijk
geboorte-, overlijdens-, huwelijksdatum en -plaatsen. Met deze gegevens
stelt men een stamboom, kwartierstaat of dergelijke op. Het is een
geraamte met namen, plaatsen en data.
Anders is het gesteld met de eigenlijkhe familiegeschiedenis.
De stamboom, het geraamte, kleden we aan met annekdotes,
gebeurtenissen, wetenswaardigheden en zoveel meer uit het leven van de
persoon of het gezin waar het om gaat. Ook documenten en foto's laten
ons zien wie hij of zij was, hoe zij leefden. Wat waren hun
bezittingen? Konden zij lezen, schrijven? Hadden zij gestudeerd? Hun
titels, functie, enz. Sommige beroepen spreken tot de verbeelding,
zonder de noeste arbeid van de werkman te vergeten. Trok iemand naar de
"vreemde"? Was hij/zij bijzonder: kunstschilder, muzikaal begaafd,
acrobaat, sportman, ...? Was hij soldaat? Waar? Oorlog? Oudstrijder?
Gesneuveld? Als burger omgekomen in de oorlog, bombardement?
Hierbij kan U ons helpen.
Weet jij iets over een familielid of van jezelf, dat wij voor het
nageslacht moeten bewaren? Hoe miniem het ook is, laat het mij weten.
Van levenden publiceren we in principe niets wat hun private
levenssfeer kan schaden of zonder dat zij hun toestemming hebben
gegeven. Foto's, documenten, geschriften, trouwboekjes, doodsbrieven en
-prentjes, sommige voorwerpen, zijn zaken die we in het familiearchief
"De Winter in Rozenland" willen bewaren. Zij zijn zeer welkom. Wenst U
geen definitieve afstand ervan te doen, dan had ik ze graag even in
bruikleen voor een scan of een foto. Ik bezorg het je dan zo spoedig
mogelijk terug.
De eerste afstammelingen Adriaan De Wintere de Oude
Adrianus De Wintere de Oude, waarschijnlijk geboren rond 1580, overleed op 24 maart1647 te Burst. Gegevens omtrent zijn echtgenote hebben we tot op heden niet kunnen achterhalen.
Zij hadden volgende kinderen:
Anthonis De Wintere, gehuwd op 22 augustus 1634 te Burst met Livinus De Vos
Gillis De Wintere
Magdalena De Wintere, gehuwd op 11 februari 1640 te Burst met Cornelius Haelterman
Sijnten De Wintere
AdriaanDe Wintere de Jonghe, gehuwd metAppolonia Tuybens
Oudste gekende voorouder, Adriaan De Winter de Oude
Adriaan De
Winter is de oudste voorvader waarover zekerheid bestaat. Hij wordt
voor de eerste maal vermeld in de registers van de stad Geraardsbergen
wanneer zijn zoon Adriaan in 1605 als buitenpoorter wordt
ingeschreven. Een akte SVG van 1654 waarin de verdeling geregeld wordt van de nalatenschap van Adriaen de Wintere bepaalt : "Op heden desen XX februari
1654 soo sijn...(onleesbaar) ten sterfhuyse .. Adriaen de
Wintere...sijn kinderen namelijck Adriaen de Wintere de jonghe,
Anthonis de Wintere, Gillis de Wintere en Cornelis Haelterman getrauwt
hebbende Magdalene de Wintere zij is dese werelt overleden soo maeckt
hij hem sterck over sijn kinderen en Adriaen de Wintere over Sijnten de
Wintere oock overleden saligher waervan sij heeft achtergelaten Adriaen
de Vos die desen Adriaen heeft uitgecocht ende betaelt soo datter sijn
vijf staken verdeelt ten voorseiden daghe soo hier volght. Eerst een behuysde stede
ghelegen binnen de prochie van Burst groot een half dachwant gelandt
west de Kerckhofstraete noort Pieter Vekeman suyt Jacques Moreels west
d'hoors Godefroot van Geyseghem met de huyse ende edificien daerop ende
innen staende ghepresen op zessenveertich ponden grooten mits gaders de
rente van sestien ponden grooten daerop afgetrocken soo blijft in
voordeel XXX ponden grooten Item ten tweeden een andere
stede gheleghen binnen de voorseyde prochie van Burst groot tnegentich
roeden gelant oost Adolf Philips suydt Geeraert van Cromp(hou)t bailliu
west den aermen van voorseide prochie van Burst noort den Driesch
gepresen op drij guldens de roede compt in prijs vijfenveertich pond
grooten..behuist van Anthonis vanden Acker mits een rente van acht pont
grooten..."
mag ik U van harte welkom
heten op deze blog met betrekking tot het stamboomonderzoek en de
familiegeschiedenis van De Winter in 't Rozenland.
In de verdere opbouw wil ik U mee laten genieten van de jarenlange
opzoekingen naar mijn voorouders. Hierbij kwam ik ook tal van
aanverwanten en andere familietakken tegen. Enkele jaren terug kwam ik
in contact met Alain De Winter, wonende in het Groot Hertogdom
Luxemburg, doch met dezelfde roots en een even grote passie voor onze
familigeschiedenis. Onze samenwerking was een vruchtbare onderneming,
zoals je binnenkort wel zal merken.
Verder mocht ik ook nog tal van gegevens verzamelen die me door andere
personen en genealogen werden aangereikt. Hiervan nu een overzicht
geven zou me echter te ver leiden.
Hoewel het opmaken van een stamboom en het neerschrijven van
familiegeschiedenis met de grootste zorg wordt uitgevoerd zijn fouten
of onjuistheden niet te vermijden. Ik vraag je dan ook, indien U
dergelijke mocht ontdekken, mij hiervan melding te geven. Tevens zal uw
medewerking met betrekking tot nuttige informatie, foto's, documenten
of andere, te zeerste gewaardeerd worden.
Ook U kan meewerken aan dit blog. Heb je informatie, dokumenten, foto's m.b.t. de afstammelingen van Adriaan De Winter of hun verwanten, stuur deze gerust aan Leon De Winter- Zulte
