Uit “De Schelde” van zondag 19 februari 1961 :

WETTEREN – DRIES zijn vroegere herbergskes, volksvermaak en typen van voor en rond 1900, door Jef Maentjes.

Dit artikel gaat over enkele herbergen en volkse typen van rond den Dries in Wetteren, en gaat dan verder….

Enige schreden verder hadden we alweer een goed geklant herbergske, en daar stak het uit “In de nieuwe fabriek” bij Petrus De Winter, die tevens naast herbergier ook bakker was. Beter gekend was zijn vrouw : Mie Toebak, die een meiske was van ’t zwaar gewicht; ze woog “drooggaweg” wel méér dan 100 kg. Ze kon lachen en tateren, uren aan een stuk, enfin ze kon op heur gemakske wel 100 man aan de klap houden. Mie was daarbij een goeie ziele, want de wevers van daar rechtover van ’t fabriek kwamen er zich warmen binst de schaftijd, bij het gloeiend stoofke, waar altijd op de buize wel 40 pullekes koffie stonden te warmen (juist zoals bij Boeskes), die ze dan kwamen ophalen. Niet zelden gebeurde het, dat de oude moeder “Tonia”, die het karweike moest opknappen der pullen, telkenmale verschoot als de “flokhaten” (stopsels) er afvlogen wanneer het “peezop” (koffie) ging koken, om dan terecht te komen tegen het plafond, die al vol met koffieplamaasters was beschilderd.

Ingestuurd door Antoine Verstuyft