nu ik eindelijk na drie jaar mij kan stellen in mijn ziekte, waardoor ik verplicht ben van 3 x per week naar dialyse te gaan, wil ik de nieuwe draad van mijn leven terug oppakken, en er voor gaan.
ik heb dit allemaal zo maar niet aanvaard, ik ben door diepe dalen moeten gaan, om te zijn wat ik nu ben
ik heb gevochten, en niet willen aanvaarden, dit vechten was een hopeloze zaak, ik moest dit aanvaarden, mijn energie in andere dingen steken dan het hopeloze gevecht te steken maar ik ben blijven vechten misschien dat ik daarom sta waar ik nu sta
ik hoop nog steeds die verschrikkelijke moeheid te verstaan.............
is er iemand waarmee ik mijn ervaringen kan delen ?