.

.

Fatima in Borgerhout. Dit is zeker NIET

Waarvoor de Paus bidt….

.

.

II MIDDEN

"Zie af van vooroordelen en onbegrip over migranten"

In zijn eerste boodschap voor 'De Werelddag van de migrant en de vluchteling' roept paus Franciscus op af te zien van vooroordelen en onbegrip tegenover migranten. Hij wijst in dit verband op de grote verantwoordelijkheid van de media.

"Allemaal moeten wij onze houding tegenover migranten en vluchtelingen veranderen", zegt de paus in zijn boodschap die vandaag op een persconferentie in Rome werd gepresenteerd. "Wij moeten afstand nemen van de 'cultuur van de verwerping', van een houding van verdediging en angst, van desinteresse en marginalisering naar een houding gebaseerd op de 'cultuur van de ontmoeting' die alleen in staat is een rechtvaardiger en meer broederlijke wereld op te bouwen", aldus de paus.

 Volgens paus Franciscus moeten de media bijdragen tot een verandering van houding tegenover de migranten. "Zij moeten de stereotypen ontmaskeren en correcte informatie bieden", aldus de rooms-katholieke kerkleider.

 'De Werelddag van de vluchteling en de migrant' vindt op 19 januari 2014 plaats en wordt voor de honderdste keer gehouden.

 Paus Franciscus heeft het tijdens de eerste maanden van zijn pontificaat al meermaals opgenomen voor migranten en vluchtelingen. Op 8 juli jongstleden ontmoette hij vluchtelingen op het eiland Lampedusa. Eerder deze maand bezocht hij een onthaalcentrum voor vluchtelingen in Rome.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

25-09-2013, 12:02 geschreven door DIGITHALYS

***

Woensdag 25 september

Zon 7u34-19u34

H Gerolf van Merendree

.

25/9/1945 : Leo Vindevogel, senator en oorlogsburgemester van Ronse, sterft door 11 Rijkswachtkogels, vermoord door de Belgische Staat, op basis van een doodsvonnis door het Krijgshof te Gent (weeral Gent!) ten gevolgde van valse getuigenissen van verraad , zoals achteraf zal blijken. De Vlaamse Gemeenschap wacht al bijna 70 jaar op excuses en eerherstel. Zijn belagers waren de toenmalige Tsjeven van de Stad Ronse…..

*

.

Vandaag in Edinburg, morgen in Brusse !!!!!

.

.

II MIDDEN

Vlaamse delegatie in Schotse onafhankelijkheidsmars

De Vlaamse Volksbeweging nam vandaag, zaterdag 21 september 2013, deel aan de tweede Schotse onafhankelijkheidsmars. In tegenstelling tot vorig jaar (toen 8000 deelnemers werden geteld) daagden nu niet minder dan 30 000 medestanders van de Schotse onafhankelijkheid op. Ze wandelden door het hart van de Schotse hoofdstad en woonden daarna een drie uur durende meeting bij op de top van Calton Hill, de hoogste heuvel van hoofdstad Edinburgh. De betogers werden toegesproken door een niet aflatende stroom van sprekers, onder wie de fel toegejuichte Schotse premier Alec Salmond. De VVB-actie, waaraan zo’n 75 Vlamingen deelnamen met onder meer parlementaire delegaties van beide Vlaams-nationale partijen, kaderde in het ICEC-project (International  Commission for European Citizens – zie ook www.zelfbeschikking.eu) waarbij burgerbewegingen uit heel Europa tegen 30 maart 2014 één miljoen handtekeningen willen verzamelen om het recht op zelfbeschikking in de Europese wetgeving in te schrijven. Dat er hieraan een noodzaak is, bleek nog vorige week toen de Spaanse eurocommissaris stelde dat Catalonië bij zijn onafhankelijkheid, geen deel meer zou uitmaken van de EU. Bij de lancering van de Schotse campagne gisteren maakten de ICEC-partners bekend dat al meer dan 250 000 Europeanen de petitie ondertekenden.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

25-09-2013, 10:05 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Een Leider als Pim Fortiun : At your service….

Het oneindige Rusland, vroeger vijand, nu vriend.

.

.

II MIDDEN

Putin werpt zich op als verdediger van het Christendom

*

Xander 21-09-2013 21:08-

Russische president bekritiseert homohuwelijk en immigratie in Europa

Wie in het Westen had dat ooit kunnen denken: uitgerekend een Russische president is de laatste wereldleider die openlijk opkomt voor de traditionele christelijke waarden.

De Russische president Vladimir Putin kwam afgelopen week in het nieuws vanwege zijn uitspraak dat als de Italiaanse oud-premier Berlusconi homo was geweest, zijn seksfeestjes niemand in het Westen iets had kunnen schelen. Veel minder aandacht was er voor het feit dat de president van Rusland, die mogelijk een vierde termijn wil, zich opwierp als verdediger van het Christendom, en het Westen scherp bekritiseerde vanwege het loslaten van de traditionele christelijke waarden.

'Zonder de waarden van de kern van het Christendom en andere wereldreligies, zonder morele normen die gedurende duizenden jaren zijn gevormd, zullen mensen uiteindelijk hun menselijke waardigheid verliezen,' zei Putin. 'De Euro-Atlantische landen verwerpen iedere traditionele identiteit, inclusief seksuele identiteit... Ze stellen gezinnen met kinderen gelijk aan homogezinnen, en geloof in God gelijk aan geloof in Satan.'

Kritiek op homohuwelijk en immigratie

'Het recht van iedere minderheid om anders te zijn moet worden gerespecteerd, maar het recht van de meerderheid moet niet in twijfel worden getrokken,' voegde Putin er op een internationaal politiek forum aan toe. 'De Europeanen sterven uit. Begrijpt u dat niet? Homohuwelijken brengen geen kinderen voort. Wilt u overleven door migranten aan te trekken? Maar een samenleving kan zich niet aanpassen aan zoveel migranten. In veel van uw landen worden homohuwelijken en adoptie erkend. Maar laten wij onze eigen keus maken, zoals wij het zien voor ons land.'

Over zijn vriend Berlusconi, die terecht staat voor zijn seksfeestjes met jonge vrouwen, zei hij met een glimlach: 'Als hij homo was geweest, zou niemand een vinger naar hem hebben uitgestoken.' Daarmee doelde hij op de kritiekloze houding die er in het Westen ten opzichte van homo's is ontstaan, voornamelijk uit angst om onmiddellijk voor discriminatie te worden aangeklaagd.

Met eenzelfde kwinkslag uitte hij kritiek op een andere Europese eigenschap die in het buitenland minder goed valt: 'De Europeanen zijn verzot op een eigenaardige manier van delen. Eerst delen we wat ú heeft, en vervolgens gaan we terug naar ieder voor zich.'

Putin wars van arrogantie zoals in EU

Arrogantie, zoals we dat zo goed van de EU-politici in Brussel en van hun Amerikaanse evenbeelden in Washington kennen, is Putin vreemd. Hij wees weliswaar op de grote fout in het Amerikaanse democratische systeem waardoor al twee keer een president met een minderheid van stemmen werd gekozen, maar voegde daar gelijk aan toe dat het Russische systeem niet perse beter is, en misschien zelfs nog wel meer fouten bevat.

Tevens moedigde hij de komst van nieuwe, sterke leiders in Rusland aan. Hij zei te hopen dat hoe verschillend er in de samenleving ook wordt gedacht, iedereen zich zal inzetten om gemeenschappelijke doelstellingen te realiseren.

Euraziatische Economische Unie

Putin benadrukte het belang van de Euraziatische integratie. 'Die is een kans voor de post-Sovjetlanden om een onafhankelijk centrum van wereldwijde ontwikkeling te worden, in plaats van de randgebieden van Europa en Azië.' Het plan voor een Euraziatische Economische Unie is in zijn ogen dan ook een 'project dat is gericht op het in de nieuwe eeuw en de nieuwe wereld behouden van de identiteit van de volken die in historisch Eurazië wonen.' Deze economische Unie zal waarschijnlijk voortvloeien uit de douane-unie die Rusland op 1 januari 2012 met Wit-Rusland en Kazachstan  aanging. (1)

Westen steunt uitroeiing christendom Midden Oosten

Ook tijdens andere publieke optredens en interviews laat Putin -in tegenstelling tot alle leiders uit het Westen- geen gelegenheid onbenut om bijvoorbeeld te wijzen op de gruwelijke daden van de islamistische rebellen in Syrië, en het feit dat zij massaal christenen verjagen en afslachten.

Klaarblijkelijk hebben we anno 2013 inderdaad een Russische president nodig die wijst op de krankzinnige situatie waarin het ooit christelijke Westen doelbewust moslimpartijen steunt die een uitroeiingsoorlog tegen het christendom in het Midden Oosten voeren. Duidelijker bewijs dat Amerika en vooral Europa post-christelijke werelddelen zijn geworden die gestoeld zijn op een 'alles moet kunnen, want alles en iedereen is gelijk' mentaliteit, kan nauwelijks worden geleverd.

 Xander

(1) Russia Today

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

24-09-2013, 11:11 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Hadden de terroristen van 1830 zich convenabel gedragen,

Dab waren de Lage landen één Heel-Nederland gebleven!

.

.

II MIDDEN

Ik zeg tot Mark Rutte:  ga weer bij een fabriek yoghurt verkopen. Wij geven ons nooit gewonnen. Wij worstelen en wij komen boven. Wij zijn het volk van Michiel De Ruyter en Pim Fortuyn, wij zijn een volk van geuzen en patriotten, een volk van helden en zwoegers, een volk van harde werkers. Wij zijn gewend met elkaar onze schouders eronder te zetten.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

24-09-2013, 10:23 geschreven door DIGITHALYS

Dinsdag 24 september 2013

Fruitmaand

Zon 7u32-19u26

HH Rupert en Virgilius

.

.

Kathedralen uit onze dagen

Andere tijden, andere monumenten

.

.

II MIDDEN

Katholieken hadden het slechter kunnen treffen

"Franciscus doet zelfs vrijzinnigen dromen van een betere wereld", schrijft Patrick Loobuyck, hoofddocent levensbeschouwing aan de Universiteit Antwerpen. Volgende week verschijnt zijn boek 'De seculiere samenleving. Over religie, atheïsme en democratie'. .

De verwachting leefde dat Franciscus organisatorisch en inhoudelijk het verschil zou maken met de voorbije conservatieve pontificaten. Tot hiertoe heeft hij die hoop waargemaakt

Al van bij zijn eerste woorden heeft Franciscus indruk gemaakt. Hij verpersoonlijkte meteen de hoop op verandering binnen de kerk. De verwachting leefde sterk dat hij organisatorisch en inhoudelijk het verschil zou maken met de voorbije conservatieve pontificaten. Tot hiertoe heeft hij deze hoop waargemaakt.

Zijn pontificaat heeft een vliegende start genomen, al is het natuurlijk nog veel te vroeg om te kunnen inschatten wat hij echt zal verwezenlijken. Hij moet alvast opletten voor een Obamascenario, waarin de politieke verwezenlijkingen niet in verhouding zijn met zijn enthousiasmerende retoriek. Maar we kunnen hem tot daartoe het voordeel van de twijfel geven, want zoals hij het zelf uitdrukt: diepgaande verandering heeft tijd nodig.

Deze week verscheen wereldwijd een eerste lang interview met hem (te lezen op streventijdschrift.be). De vragen worden gesteld door een toegewijde ordegenoot, waardoor de toon mild is, maar dat neemt niet weg dat ook de delicate thema's aan bod komen. Franciscus doet echter nergens boude uitspraken waardoor hij mensen tegen zich in het harnas jaagt. De Belgische aartsbisschop Léonard, en met hem veel andere bisschoppen die nog door voorgaande pausen zijn benoemd, kunnen er wat van leren.

Veldhospitaal

Doorheen het interview maken we kennis met een bescheiden, cultureel en theologisch goed gevormde man die nergens mensen veroordeelt. Hij beschouwt zichzelf als "een zondaar op wie de Heer zijn blik gericht heeft", als iemand die in het verleden fouten heeft gemaakt en daaruit wil leren.

Voor de kerk gebruikt hij een krachtig beeld: een veldhospitaal - een plek waar wonden kunnen worden geheeld en mensen elkaar meevoelend nabij kunnen zijn. Het meest gebruikte woord in zijn betoog is barmhartigheid. Hij baalt van legalisme en restauratie en verzet zich tegen principiële en doctrinaire zekerheden. De kerk is volgens hem te veel een instituut geworden dat - in plaats van "de aangename geur van het evangelie" te verspreiden - vanuit het grote morele gelijk voorschriftjes uitvaardigt. Hij pleit voor een herbronning en stelt dat Gods liefde boven het dogma en het religieuze gebod komt. Ik begrijp dat heel wat katholieken hierover echt enthousiast worden.

Een thema dat niet aan de orde wordt gesteld, is zijn verhouding ten aanzien van de Argentijnse junta. Critici beweren dat hij zwijgend heeft toegestemd. Zelf zegt Franciscus in het interview dat hij nooit rechts is geweest en 1 oktober verschijnt het boek Bergoglio's List met daarin het relaas van hoe Franciscus mensen van vervolging heeft gered. Het lijkt erop dat hij ook op dat heikele punt goed wegkomt.

Antiklerikalisme

Kortom, de katholieken hadden het slechter kunnen treffen. Maar hetzelfde geldt voor de niet-katholieken: als er dan toch kerkleiders nodig zijn, dan is Franciscus nog de kwaadste niet. Diegenen die het rabiaat en goedkoop antiklerikalisme niet willen overstijgen, worden door een figuur als Franciscus in het ongelijk gesteld.

Sommige verzuilde vrijzinnigen zullen het horen donderen nu, maar ik ben als humanistisch vrijzinnige van mening dat in de strijd om een betere wereld Franciscus een gesprekspartner kan zijn.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

24-09-2013, 10:04 geschreven door DIGITHALYS

***

Maandag 23 september

Zon 7u30-19u38

H Thecla, patrones der stervenden

.

.

Uit het boek ’Openbaring’ van Johannes

Over het Einde der Tijden.

.

.

II MIDDEN

Fujitsu presenteert identificatie en betalen met je hand

*

Xander 21-09-2013 15:25- in Eindtijd & Profetie, Wetenschap-Technologie, NWO-UFO-Complot, Maatschappij

Nieuwe muis herkent hand van gebruiker, wachtwoorden niet meer nodig - Biometrisch 'paspoort' Google vanaf 2014 ingevoerd

Sommige christenen zien in de invoering van biometrische identificatiesystemen de opkomst van het in de Bijbel voorzegde 'teken van het Beest' (666).

Het Japanse technologieconcern Fujitsu Frontech presenteert op de jaarlijkse ASIS beurs en tentoonstelling in Chicago (24-26 september) het volledig ontwikkelde systeem 'PalmSecure' waarmee mensen zich met hun hand kunnen identificeren en zelfs betalingen kunnen verrichten. Het thema op de beurs is 'Strategic - Smart - Secure' (SSS). De ontwikkelingen op het gebied van biometrische identificatie-, betaal- en controlemethoden gaan razendsnel. In New York worden 'biometrische klaslokalen' ontwikkeld, waarmee leerlingen en studenten letterlijk iedere seconde kunnen worden gevolgd.

'PalmSecure' en 'PalmEntry' zijn volgens Fujitsu uiterst betrouwbare systemen die mensen identificeren aan de hand van het unieke aderenpatroon in hun hand. Omdat de systemen alleen werken als het bloed stroomt, is misbruik vrijwel uitgesloten.

Op de beurs kun je je inschrijven voor Fujitsu's nieuwe 'Single Sign-On' (SSO) muis, die $ 299 kost en waar er iedere dag één van wordt weggegeven. De muis herkent de hand van de gebruiker, waardoor wachtwoorden voor bestanden, internettoegang etc. niet meer nodig zijn. (1)

Vanaf 2014 biometrisch paspoort Google

De opmars van biometrische identificatie is niet meer te stuiten. Google ontwikkelt op dit moment een biometrische wachtwoordsleutel, die je in je pc of tablet plugt en die gewone wachtwoorden overbodig maakt. De verwachting is dat dit systeem vanaf 2014 wordt ingevoerd.

Naast computers, smartphones ook auto's en huizen

Volgens Gino Pereira, CEO van het techbedrijf NXT-ID, zullen in de nabije toekomst niet alleen onze computers en smartphones, maar ook onze auto's, huizen en andere apparaten met biometrische identificatiesystemen zijn uitgerust. Omdat ieders vingerafdruk, handpalm/aderenpatroon, iris, stem of gezicht uniek is, kan er bijna niet mee worden gefraudeerd, zo beweren de ontwikkelaars. (2)

Vorige week plaatsten we een artikel over de vingerafdrukscanner op de nieuwe iPhone, die volgens experts juist kwetsbaar is voor misbruik. De vingerafdrukken worden namelijk in een externe database opgeslagen, en die zijn per definitie gevoelig voor hackers die de gegevens eenvoudig kunnen misbruiken. Bij andere biometrische systemen zal bijvoorbeeld de overheid ook een externe database moeten -of willen- aanleggen.

'Biometrisch klaslokaal van de toekomst'

SensorStar Labs in New York ontwikkelt zogenaamde 'EngageSense' camera's voor het 'biometrische klaslokaal van de toekomst'. 'Opgepast, studenten,' waarschuwt Sean Montgomery, medeoprichter en ingenieur van het bedrijf. 'Het doorgeven van briefjes, het schrijven van sms'jes of een blik werpen op je gesprekken terwijl je eigenlijk met je werk bezig moet zijn, kan tot het verleden behoren, of op zijn minst zeer nauwlettend in de gaten worden gehouden.'

Het systeem zal leraren gedetailleerde informatie verschaffen over de acties en reacties van hun leerlingen. Dat gaat zelfs zover dat aan de hand van de gezichtsuitdrukkingen van de studenten kan worden bepaald of een docent wordt gewaardeerd, of dat een bepaald onderwerp al dan niet de interesse van de klas opwekt.

Steeds meer scholen VS hebben nu al scanners

Montgomery vindt dat de schending van de privacy van de leerlingen niet opweegt tegen de 'voordelen' van het systeem. Hij verwacht dat over een jaar of vijf de eerste scholen met het systeem worden uitgerust.

In heel de VS worden steeds meer scholen nu al uitgerust met biometrische vingerafdruk- en handpalmscanners. Een school in Florida deed eerder dit jaar mee aan een test met een irisscan systeem, waarmee leerlingen vanaf het moment dat ze in de bus stapten werden gevolgd.

666: microchip?

Een middelbare scholier in Texas werd vorig jaar geschorst omdat ze weigerde een ID-badge met daarin een RFID-microchip te dragen, die de school in staat stelt om iedere seconde alle leerlingen te volgen (3). Het meisje wilde pertinent niet meedoen, omdat het volgens haar het begin was van het 'teken van het Beest', zoals dat in de Bijbel wordt voorspeld.

In vooral evangelische- en pinksterkringen wordt al tientallen jaren gedacht dat dit in Openbaring 13 voorzegde teken op je hand of voorhoofd, dat het beruchte getal 666 vertegenwoordigt, een microchip of een ander scanbaar teken (bijvoorbeeld een soort tatoeage) is. In de laatste fase van de eindtijd zullen mensen zonder dit teken niet kunnen 'kopen of verkopen' (Opb. 13:16-18).

666: geestelijk teken?

In meer traditionele uitleggingen is dit teken een geestelijk, dus onzichtbaar teken. In het laatste Bijbelboek wordt duidelijk gemaakt dat dit teken rechtstreeks in verband staat met het aanbidden van 'het Beest' (/ de Antichrist), en dat iedereen die dit teken accepteert daarom voor eeuwig verloren gaat.

666: Allah / islam?

Een betrekkelijk nieuwe uitleg is gebaseerd op de oudst bestaande tekst van Openbaring, de Codex Vaticanus. Toen bekeerde moslims deze tekst voor het eerst mochten inzien, lazen ze geen '666', maar het Arabische woord 'bismillah', wat '(in) de naam van Allah' betekent*. Dit woord wordt in de Codex gevolgd door de karakteristieke twee gekruiste zwaarden, die in heel de moslimwereld de islam vertegenwoordigen. Bovendien is '666' in de islam het meest heilige getal voor Allah.

* Niet voor niets schreef Johannes, die het woord niet kon lezen, 'wie verstand heeft, berekene het getal (teken) van het beest'. Waarbij 'berekene' niet reken- of wiskundig bedoeld is, maar letterlijk 'ontcijfere' betekent, dus in de zin van 'begrijpen'. Johannes zag dus een Arabisch woord en symbool, begreep deze niet, maar tekende deze zo goed mogelijk na, in de hoop dat anderen later zouden herkennen wat hij zag.

Xander

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

23-09-2013, 11:30 geschreven door DIGITHALYS

*** 

Zondag 22 september

Zon 7u29-19u41

H Mauritz, patroon der infanterie

Na Sint-Mauritius brengt de donder zelden schaden aan

.

.

De Tsjeven en de ‘Sociaal-Democraten’

Hebben ons dat 40 jaar geleden in 1975 gelapt, zodat Europa dank zij de E.U. geen oorlogen meer zou kennen…Buiten die ene grote die er zit aan te komen…..

Knopen wij het onze oren : het verradersverdrag heet De Resolutie van Straatsburg van 7-8 Juni 1975

.

.

II MIDDEN

Vlaams cultuuroverzicht: Jahjah, Desmet, Naegels, Anciaux, Catherine

Posted on 20 september 2013       door E.J. Bron

(Door: Martien Pennings)

*

Abou Jahjah heeft een gladde slijmbrief geschreven als antwoord op een gladde slijmbrief van hoofdredacteur Yves Desmet van “De Morgen”, waarin Desmet aan Jahjah een hartelijk welkom toeriep. Twee hypocrieten die elkaar aflikken. Die Desmet is de gewone islamofiel en Israëlhatende linkse gek, die in die zin even levensgevaarlijk is als JahJah en zijn organisatie, de AEL. Dat hele vertoog in die brief van Jahjah over “mensenrechten” en dat hij ouder en wijzer is geworden, moet je als Taqiyya opvatten.

Tom Naegels, over wie ik ooit geschreven heb onder de titel “Olijk Bolleke Tom Naegels misbruikt de Holocaust en Israël” en die ook een gewone naïeve collaborateur is, heeft niettemin een nuance aangebracht in het jubelverhaal over Jahjah van Desmet:

“Raar dat ik een andere herinnering heb aan dit debat ( . . .)  het was geen ‘debat, met argumenten, cijfers, een visie, met een gesprekspartner’ – het was een chaos, met een zaal die om de haverklap uitbrak in scanderen, een communist die eindeloos zat te drammen, de voorzitter van de Raad voor de Journalistiek die wijselijk geen woord meer zei, en een pers die achteraf maar één ding had onthouden: dat een van de kleerkasten achter Abou Jahjah met zijn vinger over zijn keel was gegaan, na de kritische getuigenis van een Vlaams-Marokkaans meisje. Het was hét typevoorbeeld van hoe debatten over en met de AEL in die tijd compleet de soep indraaiden.”

Ah! De pers had maar één ding onthouden en deze keer toevallig wél iets belangrijks. Want in dat keel-afsnijd-gebaar zit de kern van de AEL. Onder een stuk op deze site met de titel  “André Gantman wil dat Abou Jahjah bij terugkeer wordt opgepakt” zette ik alreeds dit als commentaar:

“Ik heb hem [Jahjah] en zijn lijfwachten jaren geleden eens van dichtbij geobserveerd tijdens een debat: genadeloze moordenaars zo gauw ze de kans krijgen.”

Ik zei verder in dat comment:

“Ik denk dat “Rudi” hierboven gelijk heeft: het is mijnheer in Libanon te gevaarlijk geworden en nu komt hij hier veilig rotzooi trappen en zijn antisemitisme uitleven. De iconische uitspraak van deze ploert luidt “La valise ou le cerceuil”. Dat betekent “De koffer of de doodskist”. Dat sloeg op Israël en hij bedoelde: de Joden kunnen vrijwillig Israël ontruimen of anders worden ze vermoord.”

Bert Anciaux, een regelrechte antisemiet en beschermer van de islam en aldus aanhanger van alle Palmaffiose voorbereiders van de genocide op de Joden in Israël, heeft zich trouwens ook uitgesloofd om in vurige bewoordingen Jahjah welkom te heten. Ga maar eens kijken op zijn website onder de posting van dinsdag 17 september. Inmiddels verneem ik een nieuwtje, een extra onderstreping van het inmiddels onomstotelijke feit dat Bertje den Bleiter een Jodenhater is, want onder zijn gezag is dé top-antisemiet van België geheten Luc Vereertbrugghen aka Lucas Catherine benoemd tot secretaris van “Daarkom”, het “Vlaams-Marokkaans culturenhuis” te Brussel. Daar zal dus een krachtige wederzijdse geestelijke bevruchting tussen de bezoekers en de secretaris plaats kunnen gaan vinden. Wijlen Martin van Amerongen schreef in 1988 in de NRC al over deze frisse jongen: “Hou deze Lucas Catherine in de gaten. Hij is een van de moordenaars van morgen.”

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

22-09-2013, 12:02 geschreven door DIGITHALYS

.

.

.

II MIDDEN

Manifest “Vrouwen tegen islamisering”

Posted on 19 september 2013       door E.J. Bron

*

De islamitische sharia staat vol met middeleeuwse barbaarse voorschriften die strijdig zijn met algemeen aanvaarde beginselen van onze Europese beschaving zoals de bescherming van de persoonlijke vrijheden, de gelijkheid tussen man en vrouw en de lichamelijke integriteit. De sharia ontzegt het individu elke persoonlijke keuzevrijheid, legt de ongelijkheid op tussen de seksen, getuigt van een absolute onverdraagzaamheid tegenover andersdenkenden en promoot mensonwaardige lijfstraffen.

Meer dan 50 moslimlanden hebben de zogenaamde ‘Caïro-verklaring van de mensenrechten in de islam’ ondertekend. In deze zogenaamde ‘islamitische mensenrechtenverklaring’ lezen we in artikel 24: “Alle rechten en vrijheden genoemd in deze verklaring zijn ondergeschikt aan de islamitische sharia.” En in artikel 25: “De islamitische sharia is de enige referentiebron ter uitleg en verduidelijking van alle artikelen van deze Verklaring.”

De vijandige overname van Europa door de islam

Terwijl in het Westen godsdienst een privézaak en de kerk een van de instituties naast vele andere is geworden, is dit tot op heden in de islamitische landen allerminst het geval. Ook vandaag nog geldt de sharia in een vijftigtal moslimlanden als een bron van de wetgeving. De islam wil veroveren, islamiseren en domineren. Ook in Europa laten veel moslims hun leven in meer of mindere mate leiden door de islam en de dwingende voorschiften van de sharia. Veel moslims die zich in Europa vestigen, weigeren zich aan te passen aan onze Europese samenleving, maar verlangen integendeel dat onze samenleving zich aanpast aan de voorschriften en verboden van de islam.

Indien de huidige demografische evolutie zich doorzet, zal in grote gebieden van West-Europa de islam nog deze eeuw de belangrijkste religieuze en maatschappelijke kracht worden. De islamitische voorschriften zullen dan onze samenleving domineren. In tal van wijken in onze steden is dit overigens nu reeds het geval. Bestaande wetten en regels worden aangepast om aan de eisen van de alsmaar aangroeiende moslimminderheid tegemoet te komen. Indien Europa niet in het verzet gaat, dreigt het gekoloniseerd te worden door de islam.

Eerste slachtoffer van de islamisering is de vrouw

Het eerste slachtoffer van de islamisering van de samenleving is de vrouw. Vrouwen zijn in de islamitische wereld en ook in islamitische gemeenschappen in Europa op een systematische manier het slachtoffer van discriminatie, onderdrukking en geweld.

 Vrouwen zijn voor de islam de ondergeschikten van de man en zijn hun man gehoorzaamheid verschuldigd.  In de islam is het de man die alle belangrijke beslissingen voor zijn vrouw en inwonende dochters neemt. De islam legt op dat een man zijn vrouw indien nodig moet tuchtigen om haar op het rechte pad te houden.

De islam discrimineert en vernedert vrouwen. Vrouwen mogen van de islam maar de helft erven van wat mannen erven. De getuigenis van een vrouw is naar islamrecht maar de helft waard van die van een man. Vrouwen mogen zelfs niet eens meer zelf kiezen hoe ze gekleed gaan. Vrouwen worden in de islam verplicht een hoofddoek, sluier of zelfs niqab of boerka te dragen. De vrouw wordt immers verantwoordelijk geacht voor de manier waarop een man zich al dan niet seksueel beheerst. De islam legt ook de bewegingsvrijheid van de vrouwen sterk aan banden.

Met de islam verweven zijn ook barbaarse fenomenen als eremoorden, gedwongen huwelijken, kindhuwelijken, polygamie en genitale mutilatie.

Onze uitgangspunten

=> ‘Vrouwen tegen islamisering’ wil de waardigheid en de vrijheid van de vrouw verdedigen. De belangrijkste bedreiging is de islamisering van de samenleving.

=> ‘Vrouwen tegen Islamisering’ verzet zich tegen de institutionalisering van de islam, de erkenning van moskeeën, subsidiëring van islamverenigingen, koranscholen en moskeeën, betoelaging van imams,… De institutionalisering van de islam leidt immers tot het creëren van een islamitische levensbeschouwelijke zuil die de onderdrukking en de discriminatie van de vrouw propageert.

=> ‘Vrouwen tegen Islamisering’ kant zich tegen de toegeeflijkheid van de beleidsmakers tegenover de islam die ertoe leidt dat de gelijkheid tussen man en vrouw  in toenemende mate in de verdrukking komt ten voordele van vrouwonvriendelijke en discriminerende islamitische regels, gebruiken en tradities.

=> ‘Vrouwen tegen Islamisering’ meent dat de individuele en vrije godsdienstbeleving blijvend gegarandeerd dient te worden – ook voor wat de islam betreft. De godsdienstvrijheid kan en mag echter nooit een vrijgeleide zijn voor vrouwendiscriminatie, geweld tegen en onderdrukking van vrouwen. ‘Vrouwen tegen Islamisering’ verzet zich dan ook met klem tegen het invoeren van de sharia als vervanging van de in Europa geldende rechtsregels.

Anke Van dermeersch, Senator voor het Vlaams Belang.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

”

De islamitische sharia staat vol met middeleeuwse barbaarse voorschriften die strijdig zijn met algemeen aanvaarde beginselen van onze Europese beschaving zoals de bescherming van de persoonlijke vrijheden, de gelijkheid tussen man en vrouw en de lichamelijke integriteit. De sharia ontzegt het individu elke persoonlijke keuzevrijheid, legt de ongelijkheid op tussen de seksen, getuigt van een absolute onverdraagzaamheid tegenover andersdenkenden en promoot mensonwaardige lijfstraffen.

Meer dan 50 moslimlanden hebben de zogenaamde ‘Caïro-verklaring van de mensenrechten in de islam’ ondertekend. In deze zogenaamde ‘islamitische mensenrechtenverklaring’ lezen we in artikel 24: “Alle rechten en vrijheden genoemd in deze verklaring zijn ondergeschikt aan de islamitische sharia.” En in artikel 25: “De islamitische sharia is de enige referentiebron ter uitleg en verduidelijking van alle artikelen van deze Verklaring.”

De vijandige overname van Europa door de islam

Terwijl in het Westen godsdienst een privézaak en de kerk een van de instituties naast vele andere is geworden, is dit tot op heden in de islamitische landen allerminst het geval. Ook vandaag nog geldt de sharia in een vijftigtal moslimlanden als een bron van de wetgeving. De islam wil veroveren, islamiseren en domineren. Ook in Europa laten veel moslims hun leven in meer of mindere mate leiden door de islam en de dwingende voorschriften van de sharia. Veel moslims die zich in Europa vestigen, weigeren zich aan te passen aan onze Europese samenleving, maar verlangen integendeel dat onze samenleving zich aanpast aan de voorschriften en verboden van de islam.

Indien de huidige demografische evolutie zich doorzet, zal in grote gebieden van West-Europa de islam nog deze eeuw de belangrijkste religieuze en maatschappelijke kracht worden. De islamitische voorschriften zullen dan onze samenleving domineren. In tal van wijken in onze steden is dit overigens nu reeds het geval. Bestaande wetten en regels worden aangepast om aan de eisen van de alsmaar aangroeiende moslimminderheid tegemoet te komen. Indien Europa niet in het verzet gaat, dreigt het gekoloniseerd te worden door de islam.

Eerste slachtoffer van de islamisering is de vrouw

Het eerste slachtoffer van de islamisering van de samenleving is de vrouw. Vrouwen zijn in de islamitische wereld en ook in islamitische gemeenschappen in Europa op een systematische manier het slachtoffer van discriminatie, onderdrukking en geweld.

 Vrouwen zijn voor de islam de ondergeschikten van de man en zijn hun man gehoorzaamheid verschuldigd.  In de islam is het de man die alle belangrijke beslissingen voor zijn vrouw en inwonende dochters neemt. De islam legt op dat een man zijn vrouw indien nodig moet tuchtigen om haar op het rechte pad te houden.

De islam discrimineert en vernedert vrouwen. Vrouwen mogen van de islam maar de helft erven van wat mannen erven. De getuigenis van een vrouw is naar islamrecht maar de helft waard van die van een man. Vrouwen mogen zelfs niet eens meer zelf kiezen hoe ze gekleed gaan. Vrouwen worden in de islam verplicht een hoofddoek, sluier of zelfs niqab of boerka te dragen. De vrouw wordt immers verantwoordelijk geacht voor de manier waarop een man zich al dan niet seksueel beheerst. De islam legt ook de bewegingsvrijheid van de vrouwen sterk aan banden.

Met de islam verweven zijn ook barbaarse fenomenen als eremoorden, gedwongen huwelijken, kindhuwelijken, polygamie en genitale mutilatie.

Anke Van dermeersch

Onze uitgangspunten

‘Vrouwen tegen islamisering’ wil de waardigheid en de vrijheid van de vrouw verdedigen. De belangrijkste bedreiging is de islamisering van de samenleving.

‘Vrouwen tegen Islamisering’ verzet zich tegen de institutionalisering van de islam, de erkenning van moskeeën, subsidiëring van islamverenigingen, koranscholen en moskeeën, betoelaging van imams,… De institutionalisering van de islam leidt immers tot het creëren van een islamitische levensbeschouwelijke zuil die de onderdrukking en de discriminatie van de vrouw propageert.

‘Vrouwen tegen Islamisering’ kant zich tegen de toegeeflijkheid van de beleidsmakers tegenover de islam die ertoe leidt dat de gelijkheid tussen man en vrouw  in toenemende mate in de verdrukking komt ten voordele van vrouwonvriendelijke en discriminerende islamitische regels, gebruiken en tradities.

‘Vrouwen tegen Islamisering’ meent dat de individuele en vrije godsdienstbeleving blijvend gegarandeerd dient te worden – ook voor wat de islam betreft. De godsdienstvrijheid kan en mag echter nooit een vrijgeleide zijn voor vrouwendiscriminatie, geweld tegen en onderdrukking van vrouwen. ‘Vrouwen tegen Islamisering’ verzet zich dan ook met klem tegen het invoeren van de sharia als vervanging van de in Europa geldende rechtsregels.

Anke Van dermeersch, Senator voor het Vlaams Belang.

21-09-2013, 18:04 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Het Heilig Land, beter gezegd,

.

De ‘Mandaat-gebieden van wijlen de Volkerenbond….R.I.P. 1918, na WO I

*

(vervolg)

Het optimisme wordt ook niet gesteund door de uitspraak van een PA-minister in aanwezigheid van Abbas: Bij de akkoorden die de PA met Israël sloot en eventueel zal sluiten spiegelen de Mohammedanen zich aan het Hudaybiyyeh-akkoord, dat Mohammed sloot met de Quraish stam van Mekka. Het voorzag in een wapenstilstand van 10 jaar, maar na 2 jaar viel hij met zijn manschappen de Quraishstam aan en veroverde hij Mekka. Bovendien is de bepaling dat Israël vernietigd moet worden nooit uit het Handvest van de PLO geschrapt, ondanks de afspraak daarover in de Oslo-akkoorden.

Vluchtelingenprobleem

Het vluchtelingenprobleem ontstond bij de inval van de buurlanden in 1948. Om ruim baan te hebben voor het uitroeien van de Joden riepen de Arabische leiders de Palestijnse Arabieren op om voor korte tijd hun woonplaatsen te verlaten. Zodra er geen Joden meer zouden zijn, zouden ze kunnen terugkeren. Vooral ten gevolge van deze oproep vluchtten 600.000 Arabieren uit het pas opgerichte Israël naar omringende landen; slechts incidenteel verdreven Israëlische troepen Arabieren. De vluchtelingen kunnen vooral worden gezien als slachtoffers van hun eigen leiders, die een mislukte poging deden om Israël en zijn bewoners te vernietigen. Israël heeft de Arabische vluchtelingen financiële compensatie voor de achtergelaten onroerende goederen aangeboden, maar dit is door de Arabische landen geweigerd.

Ook de nakomelingen van de Arabische vluchtelingen gelden voor onbepaalde tijd als vluchtelingen, waardoor hun aantal is aangegroeid tot meer dan vier miljoen. Ze worden speciaal door de voor hen in het leven geroepen organisatie United Nations Relief and Works Agency for Palestine (UNRWA) gefinancierd. Voor geen enkel ander conflict is een regeling uitgebreid tot alle nakomelingen. De Arabische landen trekken zich van het lot van de vluchtelingen weinig aan, maar eisen nog steeds dat Israël ze allemaal opneemt, wat de ondergang van de Joodse staat zou betekenen. Sinds 1922 bestaat de Palestijnse staat (Trans)Jordanië en het zou voor de hand liggen dat die hun een thuis zou bieden. Meer dan 700.000 Joodse vluchtelingen uit de Arabische landen werden in Israël wel opgenomen en binnen drie jaar geïntegreerd.

Joodse nederzettingen in Samaria en Judea

Naast Arabische worden ook Joodse nederzettingen in Samaria en Judea gevestigd. Het Internationaal Gerechtshof (IGH) veroordeelde (het gaat hier om een niet bindende uitspraak, dus om een advies!) dit in 2004 op grond van artikel 49 van de Vierde Geneefse Conventie. Deze regelt het optreden van een bezetter, echter: 1. het gaat hier niet om bezet gebied 2. het gaat om vrijwillige vestiging van Joden in Samaria en Judea, dus niet om een door de overheid geïnitieerde en opgelegde deportatie en 3. in artikel 49 gaat het om overbrenging van de bevolking naar gebieden die in een agressieve oorlog zijn verworven. Israël voerde evenwel een defensieve strijd. Bovendien stond Israël ook Arabieren toe zich vrij te vestigen in Samaria en Judea. Feitelijk vroeg het IGH om een “Judenrein” Samaria en Judea.

De veiligheidsbarrière

Het is legitiem om een barrière op te werpen tegen terreur, aanslagen en illegale grensoverschrijdingen. Israël heeft “de muur/het hek” neergezet om het grote aantal (zelfmoord)aanslagen daar in te dammen. De route volgt grotendeels de groene wapenstilstandslijn van 1949 en wijkt daar op sommige plaatsen in oostelijke richting vanaf. Dit leidde tot een golf van kritiek.

De Algemene Vergadering van de VN vroeg bij monde van 26 lidstaten, die merendeels Israël niet erkennen, het oordeel van het IGH over de legaliteit van de barrière. Het Handvest van de VN heeft het alleen over gebruik van geweld door staten en staat dit slechts toe in twee gevallen: 1. in opdracht van de VR en 2. uit zelfverdediging (artikel 51).

Het IGH nam het verzoek wel in behandeling, hoewel het geen conflict tussen soevereine staten betrof en bovendien het bouwwerk bedoeld was om geweld in te dammen; anderzijds stelde het Hof heel inconsequent dat artikel 51 niet van toepassing was, omdat het niet ging om twee VN-staten. Het uitgebrachte niet bindende advies was voor Israël negatief.

Ook het Israëlische Hooggerechtshof boog zich over de zaak. Het concludeerde dat het volgens internationaal recht is toegestaan om in een gebied, dat in een defensieve oorlog werd veroverd, land van een individu in bezit te nemen voor het bouwen van een hek, mits dat wordt gedaan uit militaire noodzaak.

De barrière heeft haar doel niet gemist, want het aantal aanslagen door Palestijnen is nog maar een fractie van wat het eerst was. Daardoor waren er ook veel minder tegenacties van Israël met als gevolg veel minder burgerdoden en -gewonden aan Palestijnse kant. Het bewijst dat de aanslagen bijna uitsluitend werden gepleegd door Palestijnen van de Westoever.

Voor andere veiligheidsbarrières in de wereld, zoals in Kasjmir, Jemen en Marokko, heeft de Algemene Vergadering van de VN nooit belangstelling getoond.

Internationaal recht

Er zijn twee bronnen van legitiem internationaal recht: 1. een verdrag tussen twee landen en 2. een gewoonte die met instemming door twee landen gepraktiseerd wordt, wat tot gewoonterecht kan leiden.

Anti-Israëlische publicisten gebruiken de term internationaal recht vaak ten onrechte.

- Het Internationaal Gerechtshof (IGH) is geen producent van internationaal recht, slechts van opinies.

- Resoluties van de Algemene Vergadering van de VN zijn aanbevelingen en niet bindend. Desondanks wordt vaak beweerd dat Israël resoluties van de VN zou “schenden”. In de AV vormen de democratische landen een minderheid, de afgevaardigden van dictators hebben de meerderheid. De VN meten vaak met verschillende maten en stellen zich doorgaans anti-Israël op.

- Resoluties van de Veiligheidsraad (VR) zijn slechts bindend indien de Raad verklaart dat een staat een daad van agressie heeft gepleegd of de wereldvrede of de veiligheid bedreigt. Met betrekking tot Israël is nooit een dergelijke uitspraak gedaan. Alleen besluiten gebaseerd op artikel 39 van het Handvest in Hoofdstuk VII van het Veiligheidsraad-Charter zijn bindend, maar geen enkele resolutie van de Veiligheidsraad over Israël is hierop gebaseerd, ook resolutie 242 niet. Toch wordt Israël ervan beschuldigd niet-bindende resoluties van de Veiligheidsraad te “schenden”.

- Het afvuren van raketten op Israël is een schending van het oorlogsrecht.

Sinds de oliecrisis van 1973 is Europa in verdragen en vergaderingen op het hoogste niveau steeds meer verplichtingen jegens de Arabische landen aangegaan. In het kader daarvan heeft Europa in het Verdrag van Straatsburg in 1975 beloofd een anti-Israël beleid te zullen voeren. De media zijn daarin meegegaan.

Tenslotte

Israël wil meedoen aan een onderzoeksprogramma van de EU; Europa eist echter dat er geen geld mag gaan naar de “bezette gebieden”. Als Israël daarmee akkoord zou gaan, zou dat zijn onderhandelingspositie in de hervatte vredesbesprekingen verzwakken.

Ook de Nederlandse regering (Rutte II) stelt zich momenteel anti-Israël op. Zo heeft ze het ingenieursbureau Royal Haskoning DHV met klem aangeraden zijn medewerking aan de bouw van een waterzuiveringsinstallatie in Jeruzalem te staken. Ze beschouwt het als bezet gebied, hoewel het gaat om een gebied waar Israël volgens de Oslo-akkoorden rechtmatig het bestuur uitoefent. Ze handelt dus in strijd met internationaal recht. Intussen heeft het ingenieursbureau zich uit het project teruggetrokken, ongetwijfeld uit angst voor tegenwerking door de Nederlandse overheid in de toekomst.

De Palestijnen weigeren om in hun gebied waterzuiveringsinstallaties te bouwen, ze hebben er slechts een, met als gevolg dat ongezuiverd rioolwater uit de Palestijnse steden van de hooggelegen Westoever naar Israël stroomt. Daardoor bevinden zich sporen van het zeer besmettelijke poliovirus in rivier‑ en grondwater in het zuiden en midden van Israël.

Zoals hierboven uiteengezet, is er wat betreft Samaria en Judea geen sprake van door Israël bezette gebieden. Desondanks heeft minister Timmermans te kennen gegeven dat de Israëlische producten daarvandaan geboycot moeten worden. Hij handelt daarmee in strijd met uitspraken van het Europese Hof voor de Mensenrechten en het Franse Hooggerechtshof en schendt het handelsakkoord tussen de EU en Israël, het zogenaamde Olmert-Mandelson­akkoord uit 2005. In zijn anti-Israël­optreden heeft hij geen oog voor de vele Palestijnse werknemers die worden gedupeerd. Kortom: Timmermans heeft geen enkele boodschap aan gemaakte afspraken en aan het internationaal recht en ontpopt zich als een anti-Israël­activist, overigens geheel in lijn met het beleid van de EU.

(Bij het samenstellen van dit overzicht heb ik gebruik gemaakt van onder meer “De kern van de zaak” van Wim Kortenoeven en van de opstellen van Martien Pennings en Roelf-Jan Wentholt, die verschenen op de site ejbron.wordpress.com)

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vla2amsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

21-09-2013, 17:23 geschreven door DIGITHALYS

***

Zaterdag 21 september

Zon 7u27-19u43

H Mattheüs, evangelist.

Patroon der belastingontvangers, bankiers, accountants en douaniers

Aha, Mattheüs lacht? Maar de winter wacht

.

Voilà, en daar hebben de heren Accountants gelukkig weer een patroonheilige ‘di pou’, in meer. Mathias! Wie had dat ooit gedacht! Ik kan er wel zo ‘n beetje inkomen : ik zou ze niet aan mijn tafel willen, de ondernemingen, klein en groot, zelfs de bakker of de beenhouwer om het hoekje, die verweesd (of euforisch!) achterbleven, als hun accountant de deur achter zich toe trok. Daar ondervind ik quasi dagelijks in Italië nog de aangename uitgestelde ervaringen van. Onaangename ervaringen blijven daarentegen  geënt op een andere golflengte, bestemd voor strikt privaat  gebruik. Liefst met een crustace al pomodoro; die zwemt in d’ olio d’olivo fresco van het eigenste jaar. Zelfs Cleopatra zou daarvoor van achter haar kaptafel gekomen zijn!

*

.

Het Heilig Land, beter gezegd,

.

De ‘Mandaat-gebieden van wijlen de Volkerenbond….R.I.P. 1919, dopo la Grande Guerra Mondiale ’14-‘18

.

.

II MIDDEN

Steeds leiden het vluchtelingenprobleem, de “bezette” gebieden, de nederzettingen daarin en de “Groene Lijn” tot verhitte discussies. Vaak wordt het internationaal recht erbij gehaald om de woorden kracht bij te zetten. Daarom enige kanttekeningen ter verduidelijking van de situatie.

Chronologie

1917: In de Balfourverklaring door de Britse regering, gesteund door de Franse regering, wordt het Joodse volk een Nationaal Tehuis beloofd.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog sloot het Ottomaanse Rijk, dat werd geregeerd vanuit het huidige Turkije en onder meer het huidige Irak, Syrië, Libanon, Jordanië en Israël omvatte, zich aan bij Duitsland en Oostenrijk-Hongarije, die in oorlog waren met Groot Brittannië, Frankrijk, Rusland en later Italië en de Verenigde Staten. De Ottomanen en hun bondgenoten werden verslagen. Net als de Duitse koloniën werden de tot het Ottomaanse Rijk behorende gebieden gedekoloniseerd.

1919: Oprichting Volkenbond. Deze stuurde aan op zelfbeschikking van volken. Door middel van het mandatenstelsel werden de veroverde gebieden naar zelfstandigheid geleid.

In 1920 besloten de overwinnaars in San Remo  om een nieuw systeem van natiestaten te scheppen. De Volkenbond, de voorganger van de Verenigde Naties (VN), bekrachtigde in 1922 unaniem de besluiten. In tegenstelling tot besluiten van de VN hadden die van de Volkenbond wel rechtskracht.

In 1922 belastte de Volkenbond de Britse regering met het mandaat over Palestina, bestaande uit het huidige Israël, de Gazastrook, de Golanhoogte, Samaria-Judea (Westoever) en heel Jordanië. Er zou een nationaal tehuis voor het Joodse volk worden gevestigd, vanwege de historische verbondenheid van dat volk met Palestina, waar ook toen al veel Joden woonden. Het mandaat richt zich op terugkeer van Joden uit de diaspora naar Palestina. Artikel 6 bepaalt dat de regering van Palestina immigratie en vestiging van Joden in het land zal bevorderen, op voorwaarde dat aan de rechten en positie van andere bevolkingsgroepen geen afbreuk wordt gedaan.

Artikel 25 van het mandaat geeft de Britten, in geval er niet genoeg Joden waren voor heel Palestina, het recht om een stuk ten oosten van de Jordaan af te scheiden. Dat deden de Engelsen in 1922 door het hele gebied ten oosten van de Jordaan, 77% van het mandaatgebied, aan de Joodse bestemming te onttrekken. Dat gebied werd Trans-Jordanië, het tegenwoordige Jordanië. Wat overbleef voor Joodse vestiging was het huidige Israël, incl. Samaria-Judea (Westbank) en Gaza. Tegen artikel 6 van het mandaat in probeerden de Britten de immigratie van Joden te verhinderen, dikwijls met succes. In strijd met artikel 5 van het mandaat, dat overdracht aan een vreemde mogendheid verbiedt, gaf Groot-Brittannië de Golan aan Frankrijk, waardoor die later deel van Syrië werd.

Verdelingsplan 1937 (Peel-plan): Joden zouden een gebied in het noorden van Palestina krijgen. Dit plan werd door de Joden aanvaard, door de Arabieren verworpen.

1946: De Volkenbond werd opgeheven en de VN namen de mandaatverplichtingen over; alle rechten, die aan het mandaat konden worden ontleend, gelden nu (2013) nog steeds.

1947: Groot-Brittannië vroeg aan de Algemene Vergadering (AV) om Palestina op de agenda te zetten. Dat leidde tot resolutie 181 met een nieuw verdelingsplan. De AV van de VN stelden daarin voor om het overgebleven deel van Palestina (23%) in tweeën te delen. De Arabieren in Palestina onder leiding van de Grootmoefti van Jeruzalem vielen de Joden aan. Onder die druk accepteerden de Israëliërs het voorstel, maar de Arabieren verwierpen het. Resolutie 181 kreeg daardoor geen rechtskracht. De grenzen van het mandaat golden dus nog, waardoor het  gebied waar het Nationaal Joods Tehuis gevestigd moest worden, zich uitstrekte van de Middellandse Zee tot de Jordaan.

1948: De Britten trokken weg; uitroeping van de staat Israël.  De legitimiteit van Israël berust op San Remo en op het internationaal recht, volgens welk voor het creëren van een staat een functionerende regering en een grondgebied nodig zijn.

De legers van Egypte, Jordanië, Syrië, Libanon en Irak, die er geen van alle iets te zoeken hadden vielen binnen met als doel de totale vernietiging van Israël (Onafhankelijkheidsoorlog 1948-1949). Israël slaagde erin de vijanden tegen te houden bij de Groene Lijn, die vóór 1949 niet bestond. De wapenstilstandsovereenkomst tussen Israël en Jordanië bepaalde dat de Groene Lijn een demarcatielijn was, die niet van invloed zou zijn op toekomstige territoriale overeenkomsten. Geen van beide landen heeft de Groene Lijn ooit beschouwd als zijn internationale grens. Vóór 1967 wilden Jordanië en de andere Arabische staten de grens dan ook niet erkennen. Gaza werd door Egypte veroverd.

In de pers worden de bestandslijnen vaak ten onrechte “de grenzen van juni 1967″ genoemd. Jordanië bezette van 1949-1967 Samaria-Judea plus Oost-Jeruzalem (“de Westoever”); de Joden, die er al vóór 1948 woonden, werden verjaagd of vermoord. De inlijving door Jordanië en die van Gaza door Egypte waren illegaal en een schending van het internationaal recht, dat ervan uitgaat dat de agressor wordt bestraft.

In juni 1967 brak de Zesdaagse Oorlog uit. Daarin veroverde Israël de Gazastrook en de Sinaïwoestijn op Egypte, de Westoever op Jordanië en de Golanhoogte op Syrië. Onmiddellijk na deze defensieve oorlog bood Israël aan om 95% van de Westoever weer te ontruimen, maar de Arabische landen besloten twee maanden later in Khartoem dat er geen onderhandelingen, geen vrede en geen erkenning van Israël zouden komen (drie keer nee). Israël was dus gedwongen het bestuur van de Westoever en Gaza op zich te nemen. In november 1967 volgde resolutie 242 van de VN-veiligheidsraad (VR): Omdat gebiedsuitbreiding door oorlogvoering ontoelaatbaar werd geacht, vroeg ze om terugtrekking voor zover dat veilige en erkende grenzen voor Israël opleverde, dus niet om terugtrekking uit alle onder Israëlisch bestuur gekomen gebieden. De wapenstilstandslijnen van 1949 boden onvoldoende veiligheid. Resolutie 242 verwees dan ook niet naar de Groene Lijn. De oostgrens van Israël is tot heden niet vastgesteld; zolang het nog geen veilige grenzen heeft, kan het recht doen gelden op Judea en Samaria.

Israël is dus geen bezettende macht. De term “bezette gebieden” is misleidend. De bezetting door Jordanië van 1949-1967 was illegaal (slechts erkend door Groot-Brittannië en Pakistan), die door Israël na 1967 niet. De VN-veiligheidsraad heeft dan ook die bezetting nooit illegaal verklaard.

1973: Jom-Kippoeroorlog: Israël werd overvallen door Egypte en Syrië, maar die werden teruggeslagen.

1982: Oorlog in Libanon tegen de van daaruit opererende terroristen van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO van Jasser Arafat.

1987-1993: Eerste Intifada, de ontplooiing van geweld tegen Israël door de PLO (intifada: Arabisch woord, dat “afschudden” betekent).

1988: Jordanië deed afstand van zijn aanspraken op de Westoever ten gunste van de PLO. Dit maakte de illegale aanspraken niet opeens legaal.

1993-1995: Akkoorden van Oslo. De Palestijnse Autoriteit (PA) kreeg het gezag over een deel van de Westoever. De Israëlische strijdkrachten trokken zich terug uit Jericho en het grootste deel van de Gaza-strook, maar daar bleef het bij, omdat er van de zijde van de PLO/PA niets tegenover stond. De PLO heeft de akkoorden nooit geratificeerd en Jasser Arafat hield zich er niet aan.

1994: Israël en Jordanië sloten een vredesakkoord. Daarmee werd tevens de juridische geldigheid van de wapenstilstandslijn, de Groene Lijn, beëindigd.

2000: Onderhandelingen in Camp David tussen Arafat en premier Ehud Barak onder supervisie van president Bill Clinton liepen op niets uit; Arafat weigerde de door Barak aangeboden meer dan 90% van Samaria en Judea. Hij verhevigde de terreur en begon een nieuwe Intifada.

2000-2004: Tweede Intifada.

2005: Israël ontruimde de Gazastrook; begin van raketbeschietingen op Israël vanuit de Gazastrook.

2008: Aanbod van premier Olmert door Arafats opvolger Mahmoud Abbas afgewezen.

2013: Vredesonderhandelingen. Sceptische houding van Israël ten aanzien van de resultaten wegens: 1. grote druk van regering Obama 2.  terreur die Israël beleefde sinds de Oslo-akkoorden en de terugtrekking uit Gaza 3. de Palestijnen blijven vasthouden aan “het recht op terugkeer” van vluchtelingen en hun nakomelingen.

*

(wordt vervolgd)

21-09-2013, 17:06 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Het Heilig Land, beter gezegd,

.

De ‘Mandaat-gebieden van wijlen de Volkerenbond….R.I.P. 1918, na WO I

.

.

II MIDDEN

Steeds leiden het vluchtelingenprobleem, de “bezette” gebieden, de nederzettingen daarin en de “Groene Lijn” tot verhitte discussies. Vaak wordt het internationaal recht erbij gehaald om de woorden kracht bij te zetten. Daarom enige kanttekeningen ter verduidelijking van de situatie.

Chronologie

1917: In de Balfourverklaring door de Britse regering, gesteund door de Franse regering, wordt het Joodse volk een Nationaal Tehuis beloofd.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog sloot het Ottomaanse Rijk, dat werd geregeerd vanuit het huidige Turkije en onder meer het huidige Irak, Syrië, Libanon, Jordanië en Israël omvatte, zich aan bij Duitsland en Oostenrijk-Hongarije, die in oorlog waren met Groot Brittannië, Frankrijk, Rusland en later Italië en de Verenigde Staten. De Ottomanen en hun bondgenoten werden verslagen. Net als de Duitse koloniën werden de tot het Ottomaanse Rijk behorende gebieden gedekoloniseerd.

1919: Oprichting Volkenbond. Deze stuurde aan op zelfbeschikking van volken. Door middel van het mandatenstelsel werden de veroverde gebieden naar zelfstandigheid geleid.

In 1920 besloten de overwinnaars in San Remo  om een nieuw systeem van natiestaten te scheppen. De Volkenbond, de voorganger van de Verenigde Naties (VN), bekrachtigde in 1922 unaniem de besluiten. In tegenstelling tot besluiten van de VN hadden die van de Volkenbond wel rechtskracht.

In 1922 belastte de Volkenbond de Britse regering met het mandaat over Palestina, bestaande uit het huidige Israël, de Gazastrook, de Golanhoogte, Samaria-Judea (Westoever) en heel Jordanië. Er zou een nationaal tehuis voor het Joodse volk worden gevestigd, vanwege de historische verbondenheid van dat volk met Palestina, waar ook toen al veel Joden woonden. Het mandaat richt zich op terugkeer van Joden uit de diaspora naar Palestina. Artikel 6 bepaalt dat de regering van Palestina immigratie en vestiging van Joden in het land zal bevorderen, op voorwaarde dat aan de rechten en positie van andere bevolkingsgroepen geen afbreuk wordt gedaan.

Artikel 25 van het mandaat geeft de Britten, in geval er niet genoeg Joden waren voor heel Palestina, het recht om een stuk ten oosten van de Jordaan af te scheiden. Dat deden de Engelsen in 1922 door het hele gebied ten oosten van de Jordaan, 77% van het mandaatgebied, aan de Joodse bestemming te onttrekken. Dat gebied werd Trans-Jordanië, het tegenwoordige Jordanië. Wat overbleef voor Joodse vestiging was het huidige Israël, incl. Samaria-Judea (Westbank) en Gaza. Tegen artikel 6 van het mandaat in probeerden de Britten de immigratie van Joden te verhinderen, dikwijls met succes. In strijd met artikel 5 van het mandaat, dat overdracht aan een vreemde mogendheid verbiedt, gaf Groot-Brittannië de Golan aan Frankrijk, waardoor die later deel van Syrië werd.

Verdelingsplan 1937 (Peel-plan): Joden zouden een gebied in het noorden van Palestina krijgen. Dit plan werd door de Joden aanvaard, door de Arabieren verworpen.

1946: De Volkenbond werd opgeheven en de VN namen de mandaatverplichtingen over; alle rechten, die aan het mandaat konden worden ontleend, gelden nu (2013) nog steeds.

1947: Groot-Brittannië vroeg aan de Algemene Vergadering (AV) om Palestina op de agenda te zetten. Dat leidde tot resolutie 181 met een nieuw verdelingsplan. De AV van de VN stelden daarin voor om het overgebleven deel van Palestina (23%) in tweeën te delen. De Arabieren in Palestina onder leiding van de Grootmoefti van Jeruzalem vielen de Joden aan. Onder die druk accepteerden de Israëliërs het voorstel, maar de Arabieren verwierpen het. Resolutie 181 kreeg daardoor geen rechtskracht. De grenzen van het mandaat golden dus nog, waardoor het  gebied waar het Nationaal Joods Tehuis gevestigd moest worden, zich uitstrekte van de Middellandse Zee tot de Jordaan.

1948: De Britten trokken weg; uitroeping van de staat Israël.  De legitimiteit van Israël berust op San Remo en op het internationaal recht, volgens welk voor het creëren van een staat een functionerende regering en een grondgebied nodig zijn.

De legers van Egypte, Jordanië, Syrië, Libanon en Irak, die er geen van alle iets te zoeken hadden vielen binnen met als doel de totale vernietiging van Israël (Onafhankelijkheidsoorlog 1948-1949). Israël slaagde erin de vijanden tegen te houden bij de Groene Lijn, die vóór 1949 niet bestond. De wapenstilstandsovereenkomst tussen Israël en Jordanië bepaalde dat de Groene Lijn een demarcatielijn was, die niet van invloed zou zijn op toekomstige territoriale overeenkomsten. Geen van beide landen heeft de Groene Lijn ooit beschouwd als zijn internationale grens. Vóór 1967 wilden Jordanië en de andere Arabische staten de grens dan ook niet erkennen. Gaza werd door Egypte veroverd.

In de pers worden de bestandslijnen vaak ten onrechte “de grenzen van juni 1967″ genoemd. Jordanië bezette van 1949-1967 Samaria-Judea plus Oost-Jeruzalem (“de Westoever”); de Joden, die er al vóór 1948 woonden, werden verjaagd of vermoord. De inlijving door Jordanië en die van Gaza door Egypte waren illegaal en een schending van het internationaal recht, dat ervan uitgaat dat de agressor wordt bestraft.

In juni 1967 brak de Zesdaagse Oorlog uit. Daarin veroverde Israël de Gazastrook en de Sinaïwoestijn op Egypte, de Westoever op Jordanië en de Golanhoogte op Syrië. Onmiddellijk na deze defensieve oorlog bood Israël aan om 95% van de Westoever weer te ontruimen, maar de Arabische landen besloten twee maanden later in Khartoem dat er geen onderhandelingen, geen vrede en geen erkenning van Israël zouden komen (drie keer nee). Israël was dus gedwongen het bestuur van de Westoever en Gaza op zich te nemen. In november 1967 volgde resolutie 242 van de VN-veiligheidsraad (VR): Omdat gebiedsuitbreiding door oorlogvoering ontoelaatbaar werd geacht, vroeg ze om terugtrekking voor zover dat veilige en erkende grenzen voor Israël opleverde, dus niet om terugtrekking uit alle onder Israëlisch bestuur gekomen gebieden. De wapenstilstandslijnen van 1949 boden onvoldoende veiligheid. Resolutie 242 verwees dan ook niet naar de Groene Lijn. De oostgrens van Israël is tot heden niet vastgesteld; zolang het nog geen veilige grenzen heeft, kan het recht doen gelden op Judea en Samaria.

Israël is dus geen bezettende macht. De term “bezette gebieden” is misleidend. De bezetting door Jordanië van 1949-1967 was illegaal (slechts erkend door Groot-Brittannië en Pakistan), die door Israël na 1967 niet. De VN-veiligheidsraad heeft dan ook die bezetting nooit illegaal verklaard.

1973: Jom-Kippoeroorlog: Israël werd overvallen door Egypte en Syrië, maar die werden teruggeslagen.

1982: Oorlog in Libanon tegen de van daaruit opererende terroristen van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO van Jasser Arafat.

1987-1993: Eerste Intifada, de ontplooiing van geweld tegen Israël door de PLO (intifada: Arabisch woord, dat “afschudden” betekent).

1988: Jordanië deed afstand van zijn aanspraken op de Westoever ten gunste van de PLO. Dit maakte de illegale aanspraken niet opeens legaal.

1993-1995: Akkoorden van Oslo. De Palestijnse Autoriteit (PA) kreeg het gezag over een deel van de Westoever. De Israëlische strijdkrachten trokken zich terug uit Jericho en het grootste deel van de Gaza-strook, maar daar bleef het bij, omdat er van de zijde van de PLO/PA niets tegenover stond. De PLO heeft de akkoorden nooit geratificeerd en Jasser Arafat hield zich er niet aan.

1994: Israël en Jordanië sloten een vredesakkoord. Daarmee werd tevens de juridische geldigheid van de wapenstilstandslijn, de Groene Lijn, beëindigd.

2000: Onderhandelingen in Camp David tussen Arafat en premier Ehud Barak onder supervisie van president Bill Clinton liepen op niets uit; Arafat weigerde de door Barak aangeboden meer dan 90% van Samaria en Judea. Hij verhevigde de terreur en begon een nieuwe Intifada.

2000-2004: Tweede Intifada.

2005: Israël ontruimde de Gazastrook; begin van raketbeschietingen op Israël vanuit de Gazastrook.

2008: Aanbod van premier Olmert door Arafats opvolger Mahmoud Abbas afgewezen.

2013: Vredesonderhandelingen. Sceptische houding van Israël ten aanzien van de resultaten wegens: 1. grote druk van regering Obama 2.  terreur die Israël beleefde sinds de Oslo-akkoorden en de terugtrekking uit Gaza 3. de Palestijnen blijven vasthouden aan “het recht op terugkeer” van vluchtelingen en hun nakomelingen.

Het optimisme wordt ook niet gesteund door de uitspraak van een PA-minister in aanwezigheid van Abbas: Bij de akkoorden die de PA met Israël sloot en eventueel zal sluiten spiegelen de Mohammedanen zich aan het Hudaybiyyeh-akkoord, dat Mohammed sloot met de Quraish stam van Mekka. Het voorzag in een wapenstilstand van 10 jaar, maar na 2 jaar viel hij met zijn manschappen de Quraishstam aan en veroverde hij Mekka. Bovendien is de bepaling dat Israël vernietigd moet worden nooit uit het Handvest van de PLO geschrapt, ondanks de afspraak daarover in de Oslo-akkoorden.

Vluchtelingenprobleem

Het vluchtelingenprobleem ontstond bij de inval van de buurlanden in 1948. Om ruim baan te hebben voor het uitroeien van de Joden riepen de Arabische leiders de Palestijnse Arabieren op om voor korte tijd hun woonplaatsen te verlaten. Zodra er geen Joden meer zouden zijn, zouden ze kunnen terugkeren. Vooral ten gevolge van deze oproep vluchtten 600.000 Arabieren uit het pas opgerichte Israël naar omringende landen; slechts incidenteel verdreven Israëlische troepen Arabieren. De vluchtelingen kunnen vooral worden gezien als slachtoffers van hun eigen leiders, die een mislukte poging deden om Israël en zijn bewoners te vernietigen. Israël heeft de Arabische vluchtelingen financiële compensatie voor de achtergelaten onroerende goederen aangeboden, maar dit is door de Arabische landen geweigerd.

Ook de nakomelingen van de Arabische vluchtelingen gelden voor onbepaalde tijd als vluchtelingen, waardoor hun aantal is aangegroeid tot meer dan vier miljoen. Ze worden speciaal door de voor hen in het leven geroepen organisatie United Nations Relief and Works Agency for Palestine (UNRWA) gefinancierd. Voor geen enkel ander conflict is een regeling uitgebreid tot alle nakomelingen. De Arabische landen trekken zich van het lot van de vluchtelingen weinig aan, maar eisen nog steeds dat Israël ze allemaal opneemt, wat de ondergang van de Joodse staat zou betekenen. Sinds 1922 bestaat de Palestijnse staat (Trans)Jordanië en het zou voor de hand liggen dat die hun een thuis zou bieden. Meer dan 700.000 Joodse vluchtelingen uit de Arabische landen werden in Israël wel opgenomen en binnen drie jaar geïntegreerd.

Joodse nederzettingen in Samaria en Judea

Naast Arabische worden ook Joodse nederzettingen in Samaria en Judea gevestigd. Het Internationaal Gerechtshof (IGH) veroordeelde (het gaat hier om een niet bindende uitspraak, dus om een advies!) dit in 2004 op grond van artikel 49 van de Vierde Geneefse Conventie. Deze regelt het optreden van een bezetter, echter: 1. het gaat hier niet om bezet gebied 2. het gaat om vrijwillige vestiging van Joden in Samaria en Judea, dus niet om een door de overheid geïnitieerde en opgelegde deportatie en 3. in artikel 49 gaat het om overbrenging van de bevolking naar gebieden die in een agressieve oorlog zijn verworven. Israël voerde evenwel een defensieve strijd. Bovendien stond Israël ook Arabieren toe zich vrij te vestigen in Samaria en Judea. Feitelijk vroeg het IGH om een “Judenrein” Samaria en Judea.

De veiligheidsbarrière

Het is legitiem om een barrière op te werpen tegen terreur, aanslagen en illegale grensoverschrijdingen. Israël heeft “de muur/het hek” neergezet om het grote aantal (zelfmoord)aanslagen daar in te dammen. De route volgt grotendeels de groene wapenstilstandslijn van 1949 en wijkt daar op sommige plaatsen in oostelijke richting vanaf. Dit leidde tot een golf van kritiek.

De Algemene Vergadering van de VN vroeg bij monde van 26 lidstaten, die merendeels Israël niet erkennen, het oordeel van het IGH over de legaliteit van de barrière. Het Handvest van de VN heeft het alleen over gebruik van geweld door staten en staat dit slechts toe in twee gevallen: 1. in opdracht van de VR en 2. uit zelfverdediging (artikel 51).

Het IGH nam het verzoek wel in behandeling, hoewel het geen conflict tussen soevereine staten betrof en bovendien het bouwwerk bedoeld was om geweld in te dammen; anderzijds stelde het Hof heel inconsequent dat artikel 51 niet van toepassing was, omdat het niet ging om twee VN-staten. Het uitgebrachte niet bindende advies was voor Israël negatief.

Ook het Israëlische Hooggerechtshof boog zich over de zaak. Het concludeerde dat het volgens internationaal recht is toegestaan om in een gebied, dat in een defensieve oorlog werd veroverd, land van een individu in bezit te nemen voor het bouwen van een hek, mits dat wordt gedaan uit militaire noodzaak.

De barrière heeft haar doel niet gemist, want het aantal aanslagen door Palestijnen is nog maar een fractie van wat het eerst was. Daardoor waren er ook veel minder tegenacties van Israël met als gevolg veel minder burgerdoden en -gewonden aan Palestijnse kant. Het bewijst dat de aanslagen bijna uitsluitend werden gepleegd door Palestijnen van de Westoever.

Voor andere veiligheidsbarrières in de wereld, zoals in Kasjmir, Jemen en Marokko, heeft de Algemene Vergadering van de VN nooit belangstelling getoond.

Internationaal recht

Er zijn twee bronnen van legitiem internationaal recht: 1. een verdrag tussen twee landen en 2. een gewoonte die met instemming door twee landen gepraktiseerd wordt, wat tot gewoonterecht kan leiden.

Anti-Israëlische publicisten gebruiken de term internationaal recht vaak ten onrechte.

- Het Internationaal Gerechtshof (IGH) is geen producent van internationaal recht, slechts van opinies.

- Resoluties van de Algemene Vergadering van de VN zijn aanbevelingen en niet bindend. Desondanks wordt vaak beweerd dat Israël resoluties van de VN zou “schenden”. In de AV vormen de democratische landen een minderheid, de afgevaardigden van dictators hebben de meerderheid. De VN meten vaak met verschillende maten en stellen zich doorgaans anti-Israël op.

- Resoluties van de Veiligheidsraad (VR) zijn slechts bindend indien de Raad verklaart dat een staat een daad van agressie heeft gepleegd of de wereldvrede of de veiligheid bedreigt. Met betrekking tot Israël is nooit een dergelijke uitspraak gedaan. Alleen besluiten gebaseerd op artikel 39 van het Handvest in Hoofdstuk VII van het Veiligheidsraad-Charter zijn bindend, maar geen enkele resolutie van de Veiligheidsraad over Israël is hierop gebaseerd, ook resolutie 242 niet. Toch wordt Israël ervan beschuldigd niet-bindende resoluties van de Veiligheidsraad te “schenden”.

- Het afvuren van raketten op Israël is een schending van het oorlogsrecht.

Sinds de oliecrisis van 1973 is Europa in verdragen en vergaderingen op het hoogste niveau steeds meer verplichtingen jegens de Arabische landen aangegaan. In het kader daarvan heeft Europa in het Verdrag van Straatsburg in 1975 beloofd een anti-Israël beleid te zullen voeren. De media zijn daarin meegegaan.

Tenslotte

Israël wil meedoen aan een onderzoeksprogramma van de EU; Europa eist echter dat er geen geld mag gaan naar de “bezette gebieden”. Als Israël daarmee akkoord zou gaan, zou dat zijn onderhandelingspositie in de hervatte vredesbesprekingen verzwakken.

Ook de Nederlandse regering (Rutte II) stelt zich momenteel anti-Israël op. Zo heeft ze het ingenieursbureau Royal Haskoning DHV met klem aangeraden zijn medewerking aan de bouw van een waterzuiveringsinstallatie in Jeruzalem te staken. Ze beschouwt het als bezet gebied, hoewel het gaat om een gebied waar Israël volgens de Oslo-akkoorden rechtmatig het bestuur uitoefent. Ze handelt dus in strijd met internationaal recht. Intussen heeft het ingenieursbureau zich uit het project teruggetrokken, ongetwijfeld uit angst voor tegenwerking door de Nederlandse overheid in de toekomst.

De Palestijnen weigeren om in hun gebied waterzuiveringsinstallaties te bouwen, ze hebben er slechts een, met als gevolg dat ongezuiverd rioolwater uit de Palestijnse steden van de hooggelegen Westoever naar Israël stroomt. Daardoor bevinden zich sporen van het zeer besmettelijke poliovirus in rivier‑ en grondwater in het zuiden en midden van Israël.

21-09-2013, 10:11 geschreven door DIGITHALYS

Vrijdag 20 september 2013

.

Van eens anders kaas is het licht grote hompen snijden

.

.

Goede vooruitzichten?

Da’s iets voor na 25 Meo 2014

.

II MIDDEN

Frankrijk wil hoge kosten werkloosheid op rest EU afwentelen

Xander 18-09-2013 13:42-

Parijs wil gemeenschappelijke WW bekostigen via 'begrotingsunie' - Ook het IMF pleit voor een Europese superstaat

.

Alleen door de oprichting van een Europese Superstaat kan het bankroet van Frankrijk nog enige tijd worden uitgesteld.

Hoge lonen, hoge uitkeringen, royale pensioenvoorzieningen torenhoge belastingen hebben de Franse economie aan de rand van de afgrond gebracht. Bedrijven en goed opgeleide jongeren ontvluchten het land, en de werkloosheid blijft maar stijgen. De extreme kosten die dit met zich meebrengt wil Frankrijk nu op de rest van de EU afwentelen. Dat betekent hoofdzakelijk: op Duitsland en Nederland, want zoals u weet is zo'n beetje heel Zuid Europa er nóg slechter aan toe dan Frankrijk.

De Franse minister van Financiën Pierre Moscovici pleit voor een gemeenschappelijke Europese WW. Al in februari opperde hij dit idee tegen zijn Duitse collega Schäuble. Op een recent Congres ging hij nog een stap verder door te stellen dat de euro een 'asymmetrische constructie' is, en dat er daarom een 'begrotingsunie' moet komen. De Europese WW moet dan via een 'sterke supranationale begroting' worden gefinancierd.

Werkloosheid eurozone blijft stijgen

Van de binnen- en buitenlandse politici krijgen we nog altijd positieve berichten te horen over het -immer aanstaande- einde van de crisis, maar ondertussen bedraagt de werkloosheid in de eurozone al 12,1 %, en onder jongeren zelfs 24%, een nieuw record. Het aantal mensen dat naar werk zoekt stijgt van 19,1 miljoen mensen nu naar 20,3 miljoen in 2014. Veel landen hebben steeds grotere moeite het snel stijgende aantal werkloosheidsuitkeringen te betalen.

Belastingverhogingen voor 'supranationale begroting'

Om Moskovoci's 'sterke supranationale begroting' in de eurozone te financieren, wordt duidelijk aan een bundeling van de verschillende geldbronnen gedacht, die volgens goede Franse traditie met belastingverhogingen opgebracht zullen worden. Te denken valt aan een verdere verhoging van de BTW, de inkomstenbelasting, financiële transactiebelasting, een Europese Co2-belasting en extra sociale lasten.

De minister wil tevens een Europese minister van Financiën. Dat moet de voorzitter van de Eurogroep worden. Op dit moment is dat 'onze' minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem.

Ook IMF wil Europese superstaat

IMF-chef Christine Lagarde staat achter de nauwelijks verhulde Franse oproep om verder te bouwen aan een Europese superstaat, die grotendeels vanuit Brussel zal worden geregeerd. Het IMF dringt aan op het 'voltooien van de integratie' in Europa, want anders is de enorme schuldenlast niet meer op te brengen.

Een gemeenschappelijke WW stelt landen zoals Frankrijk in staat om hoge uitkeringen aan hun steeds groter wordende werklozen te betalen. De kosten hiervan worden opgebracht door de landen met een lagere werkloosheid, zoals Duitsland en Nederland.

Schulden- en Transferunie komt eraan

Concreet betekent dit een volgende stap naar een volledige Schulden- en Transferunie, waarin het Nederlandse volk jaarlijks miljarden zal moeten blijven overmaken naar Brussel, om de veel te royale sociale zekerheid in Zuid Europa te kunnen blijven betalen.

Zoals ook in de miljoenennota impliciet wordt toegegeven, zal dit permanent ten koste van onze eigen welvaart gaan. De regering Rutte werkt hier moedwillig aan mee door in te zetten op een Europese bankenunie en een gemeenschappelijke depositogarantie, wat eveneens belangrijke pijlers van de komende 'Verenigde Staten van Europa' zijn (ook al zal de EU waarschijnlijk niet letterlijk zo worden genoemd).

Xander

(1) Deutsche Wirtschafts Nachrichten

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

20-09-2013, 11:01 geschreven door DIGITHALYS

***

Donderdag 19 september

Zon 7u24-19u47

H Theodoor

.

.

Alleen de laag opgeleide Nederlander is …boos

En kiest daarom voor …. Geert Wilders.

.

.

II MIDDEN

NRC heeft als doel het vernederen van het inferieure volk 17-09-2013 - Afsein Ellian - Elsevier

*

Is Nederland bang? Zijn Nederlanders bang voor de veranderende wereld?

“De Angst van Nederland: Economie, Europa en islam”. Dat was de titel van een speciale bijlage van NRC Handelsblad. Het zijn de favoriete thema's van NRC-ideologen. Een hypothetische dialoog tussen een Sjoertie en een Jantje:

Sjoertie: Ben je bang voor Europa? Jantje: Nee, maar het kost veel geld, Europa zou toch geld opbrengen? Sjoertie: Dus je bent bang voor Europa, en dat is te wijten aan Thierry Baudet.

Sjoertie belt Abdelkader Benali met het verzoek om in vijftienhonderd woorden aan te tonen waarom Thierry umm al-Kho'f is, oftewel de moeder aller angsten.

Onderzoek: Nederlandse kiezer is niet bang maar boos Vervolgens schrijft Abdelkader een tekst waarin Thierry niet één keer wordt geciteerd. Wel kon hij in het stuk zichzelf, Sjoertie en de redactie van NRC overtuigen van de grondgedachte dat Thierry umm al-Kho'f is.

Dat is ontzettend knap. Maar Abdelkader - wat de slaaf van het machtige betekent, en dat is nog altijd Allah - betrekt ook de angst van dit inferieure volk voor de islam.

Sjoertie: Ben je bang voor de islam? Jantje: Nou, niet echt bang, maar een beetje bezorgd. Kijk naar Syrië, Irak, Afghanistan, Jemen, Mali, Egypte. Ook moslims zijn bezorgd over de invloed van de islam op radicale geesten. Sjoertie: Fijn, je bent bang voor de islam.

Sjoertie belt een Hollandse terrorismedeskundige met het verzoek een tekst te schrijven over de onnodige, geheel imaginaire angst voor het islamitische terrorisme. De terreurdeskundige gehoorzaamt het bevel van de goede mens: 'Terrorisme is hier geen bedreiging.' Wauw, had dat maar eerder gezegd!

Sjoertie: Ben je bang vanwege de huidige economische toestand? Jantje: Makker, ik ben mijn baan kwijt! Jij niet kennelijk. Wat een onzin! Ik ben kapot, ik heb niets meer en wie niets meer heeft, hoeft niet meer te vrezen! Sjoertie: Heel goed, je bent erg bang.

Sjoertie belt een bedenkelijk peilingbureau met het verzoek om met de juiste cijfers te komen over de angst voor Europa, de economie en de islam bij het inferieure volk: 'De PVV-stemmers ervaren het vaakst paniek.' Allemachtig, zucht Sjoertie: dat dacht ik al.

Het debiliseringsproces bij een kwaliteitskrant moet een halt worden toegeroepen. Ook de postmodernistische waanzin kent grenzen. Zelfs als burgers erg bang zijn, is het toch de taak van de kwaliteitsdenkers om de oorzaken te vinden en te analyseren.

Een kwaliteitskrant ontleent zijn kwaliteit aan de moed om een contradictoir, innerlijk gesprek te organiseren in een buitengewoon instabiele en soms gevaarlijke wereld.

Wetenschappelijk onderzoek laat echter zien dat de Nederlandse kiezer niet bang is, maar boos. Uit onderzoek van Kieskompas van de Vrije Universiteit te Amsterdam is gebleken dat de Nederlandse kiezer niet bang is voor zaken als de crisis, werkloosheid en klimaatverandering, maar daarover juist boos is.

Volgens de onderzoekers ervaren vooral vrouwen en lageropgeleiden 'boosheid' en zelfs 'walging' over politieke partijen. Nee, ze hebben het niet over de islam. Van Thierry Baudet hebben ze ook nooit gehoord.

Deze mensen zijn erg ongerust over hun toekomst. Maar die postmodernistische media moeten ophouden met het beledigen van deze grote groep Nederlanders. In plaats daarvan moeten ze empathie en inlevingsvermogen tonen.

Dit geldt in dezelfde mate voor laagopgeleide allochtonen die in dezelfde positie verkeren. Terecht zegt politicoloog André Krouwel op basis van het onderzoek dat 'Nederland niet alleen financieel op het randje zit, maar ook emotioneel'.

Er zijn genoeg Nederlanders die goede redenen hebben om bezorgd te zijn over hun toekomst. Daarbij denken ze meteen aan grote financiële problemen waarmee de Europese Unie kampt.

Ze zijn terecht boos omdat de middenpartijen die het land moeten besturen, onvoldoende inlevingsvermogen hebben voor de problemen van deze grote groep. Deze politici zijn zelfs niet bereid om in gesprek te treden met verontwaardigde kiezers. Zodoende worden ze uitgeleverd aan de SP en PVV. Zij communiceren wel met deze bezorgde burgers.

De speciale bijlage van NRC Handelsblad vormt een uitstekend voorbeeld van wat er misgaat binnen de intellectuele en de politieke elite van Nederland. Wie wil begrijpen waarom de gewone Nederlanders zo boos zijn op meeste politici en commentatoren in de media, moet de bijlage van NRC Handelsblad lezen. Die is doortrokken van één gedachte: het klootjesvolk moet effectief en scherp worden vernederd.

Door dit volk gaat het feest van Beethoven niet door en kunnen die leuke moslims niet overal moskeeën bouwen.

Weet u eigenlijk welke groep echt bang is? Dat zijn kwaliteitsdenkers, kwaliteitspolitici en kwaliteitskranten. Ze zijn bang voor Nederlanders die de last van de crisis moeten dragen, die de last van negatieve neveneffecten van het multiculturalisme en islam moeten dragen.

Woede is beter te controleren dan angst. Woede kan worden verzacht door in gesprek te treden met bezorgde mensen en door ze tegemoet te komen in hun redelijke eisen.

Politiek en woede! Dat is pas een beangstigende combinatie.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

19-09-2013, 18:26 geschreven door DIGITHALYS

.

.

De Moerdijkbrug, over het Hollands Diep

Ondertitel : water dat verbindt.

.

.

II MIDDEN

Eindelijk, de Nederlandse media ontwaken!

Geplaatst door trias politica op 17 september, 2013 - 17:45

*

Eindelijk, eindelijk beginnen de Nederlandse media te ontwaken uit hun lethargische euro-slaap. Gisteravond zond het programma Tegenlicht van de VPRO een werkelijk uitstekende reportage uit over de eurocrisis, waarbij zij zelfs Bernard Connolly bereid hadden gevonden om voor de camera iets te zeggen over de euro. Chapeau!

Met name het opteden van Connolly mag bijzonder worden genoemd. Hij geeft zelden nog interviews, niet verwonderlijk na de schandalige media behandeling die deze aimabele expert jarenlang heeft moeten ondergaan, nadat hij door de EC buiten was gewerkt wegens zijn realistische en inmiddels juist gebleken kijk op de eenheidsmunt en de gevolgen van de invoering daarvan.

Ook de vermaarde speculant George Soros had in het Tegenlicht-programma een prominente rol. Tegenlicht vergat overigens wel te vermelden dat Soros sinds 2010 is gedraaid in de oplossingsrichting voor de eurrocrisis. Waar hij in 2010 nog de Europese politieke noodfondsen-aanpak voorstond en in 2011 Eurobonds propageerde, komt hij nu (september 2013) tot de conclusie dat de herintroductie van wisselkoersen binnen de eurozone de enig juiste weg is. Het kan verkeren.

In de Tegenlicht uitzending werd verder een hint gegeven naar de alternatieve euro-plannen van prof. Hans-Olaf Henkel (Noord/Zuid euro) en prof. Markus Kerber (Guldenmark), de twee Duitse professoren die ook zullen spreken tijdens het grote DDS Euro Debat. Invoering van het plan van Henkel of dat van Kerber zou natuurlijk een veel betere constructie zijn dan het huidige one-size-fits-none Euro Pact, maar beide alternatieven vereisen een wijziging van het EU-verdrag en die tijd is er niet meer.

Als men al kritiek op deze Tegenlicht-reportage zou moeten geven, dan zou dat uitsluitend de door Tegenlicht gemiste kans zijn, dat zij voor deze uitzending niet ook even bij Ten Dam zijn langsgegaan (dat was een kleine moeite geweest en daarvoor hadden ze niet eens het vliegtuig naar New York hoeven te nemen). Want Ten Dam draagt al sinds 2010 de visie uit dat wisselkoersen binnen de eurozone noodzakelijk zijn, en hij heeft toen ook al -evenals Connolly- voorspeld wat de verdere gevolgen zouden zijn als de Europese politieke elite het one-size-fits-none project zou voorzetten en dat kan ‘bekeerling’ Soros - met diens reputatie en al zijn kwaliteiten en inzichten- hen hierbij niet nazeggen. Juist hierom was het ook een omissie dat de voor Tegenlicht voortreffelijk commentaar gevende prof. Ewald Engelen in de uitzending niet even aan Ten Dam refereerde.

Het grote voordeel van de oplossing van Ten Dam is, dat zijn plan binnen het bestaande Euro Pact geïmplementeerd kan worden. Het Nederlandse alternatief is in dat verband te prefereren boven de beide Duitse. Zie ook deze analyse op de site van Instituut Clingendael.

Al met al een was de Tegenlicht-uitzending een keerpunt in de verslaggeving door de Nederlandse media van de eurocrisis. Een geheel andere toon en geheel andere conclusies dan het Tegenlichtprogramma ‘Het jaar dat de euro valt’ van januari 2011. Toen liet Tegenlicht zich nog meeslepen aan de hand van met name toenmalig GroenLinks Tweede Kamerlid Cees Vendrik, Mathijs Bouman, de NOS, Nieuwsuur en Buitenhof en propageerde daar een Europese politieke unie (de Europese Superstaat), compleet met Eurobonds. Het kan verkeren, zei Brederode.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

18-09-2013, 16:19 geschreven door DIGITHALYS

.

.

.

.

II MIDDEN

Tot de Balkonscène heb ik Prinsjesdag uitgezeten, zij het in verwarring

*

Prinsjesdag is een onvermoeibare traditie in Nederland. Ieder jaar komt het staatshoofd in een gouden koets voorgereden op het Binnenhof. Eenmaal in de Ridderzaal leest de koning voor de verzamelde parlementsleden de Troonrede voor. Oftewel: het beleidsplan van de regering.

Na jaren Beatrix was het gisteren de beurt aan Willem-Alexander. Hij begon met een dankwoord voor zijn moeder en een traan voor zijn overleden broer Friso. Vreemde ouverture: begrotingscijfers en economie staan als een tang op een varken bij emotie.

Tot de Balkonscène heb ik Prinsjesdag uitgezeten, zij het in verwarring. Van de ene kant gecharmeerd dat politiek nog eens decorum had. Democratie is toch al zo vreselijk alledaags. Anderzijds was er die gouden koets die me tegenstond. En het hoedenfestival van de dames parlementsleden.

Ascot.

De Troonrede was vooral een droevig verhaal zonder vrolijke muziekjes. Belgische vonken van optimisme dwarrelden niet in de rondte. Alles in de min: koopkracht, zorg, pensioenen. Werkloosheid dan weer in de plus.

Het spartaanse bezuinigingsmodel van premier Rutte heeft Nederland niet uit de crisis geholpen. Eigenlijk heeft de samenleving het vertrouwen in de coalitie van liberalen en sociaaldemocraten al opgezegd.

Misschien terecht.

Hoeveel wiet moet je op hebben om peperdure Joint Strike Fighters aan te schaffen terwijl het volk kreunt?

Hugo Camps

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

18-09-2013, 13:05 geschreven door DIGITHALYS

  .

.

Onderstaand ideetje voor Kerstmis :

Geen kerstbollen, maar Abou-tjes

.

II MIDDEN

FDW : “Geen visum voor asielbedrieger Abou Jahjah!”

*

Filip Dewinter: “Abou Jahjah is een antisemitische Hezbollah-militant die het (zelfmoord)terrorisme verheerlijkt en in wezen bij ons Arabisch-islamitische enclaves nastreeft. Geen visum voor deze asielbedrieger!”

Na ongeveer tien jaar in Libanon te hebben gewoond keert Dyab Abou Jahjah terug naar België “om zijn missie voort te zetten”. Naar eigen zeggen wil hij bij ons nu een beweging gaan opzetten die “veel groter en sterker en efficiënter kan worden dan de AEL ooit geweest is”.

Laat ons een kat een kat noemen: ofschoon Abou Jahjah zich tegen hem afzet, verschilt hij in essentie niet met Abou Imran (Fouad Belkacem van Sharia4Belgium). Abou Jahjah is eigenlijk gewoon de ietwat sluwere, welbespraaktere, afgelikte en minder clowneske versie van Abou Imran. Dat maakt hem allicht nog gevaarlijker. Waar de orthodoxe soenniet Abou Imran de racistische, antisemitische en inhumane sharia in onze samenleving wil installeren, wil de uit Libanon afkomstige Abou Jahjah, een linkse Arabisch-nationalist en naar eigen zeggen ‘cultureel moslim’, alsook notoir Jodenhater, (zelfmoord)terrorismeverheerlijker en Hezbollah-militant, onze samenleving injecteren met het typische Arabisch-islamitisch racisme, paranoïde slachtoffer- en complotdenken, antisemitisme en Westenhaat. De einddoelen van Abou Imran en Abou Jahjah mogen dan wel enigszins verschillen, voor onze tolerante samenleving en democratische rechtsstaat vormen ze hetzelfde gevaar.

De Arabisch-Europese Liga (AEL), waarvan Abou Jahjah vele jaren de voorman was en die onder de naam RESIST samen met de PVDA van Peter Mertens naar de verkiezingen trok, benadrukte naast de Arabische zeker ook de islamitische identiteit. Zo wilde de AEL islamitische feesten zoals het offerfeest erkend zien als nationale feesten en wilde het islamitische scholen, verzorgingshuizen en bureaus voor hulpverlening oprichten. Abou Jahjah verzet zich tegen assimilatie en wil in ons land eigenlijk Arabisch-islamitische enclaves bewerkstelligen. Na de islamitische aanslagen van 9/11, stelde Abou Jahjah dat hij een gevoel van victorie voelde.

Verder is de AEL voor de vernietiging van Israël, verheerlijkt de AEL het terrorisme van Hamas en Hezbollah en publiceerde de AEL antisemitische cartoons waarin Anne Frank werd afgebeeld samen in bed met Hitler. AEL-bestuurslid Brahim Harchoui ging op bezoek bij de Palestijnse terrorist Samir Kuntar, die graag de Hitlergroet brengt en in lijn daarmee vier onschuldige Joden in koelen bloede vermoordde, onder wie een 2-jarige kleuter die hij met zijn geweerkolf tot moes sloeg. AEL-voorzitter Karim Hassoun sprak op Hitleriaanse wijze over het ‘Joods probleem’. De beruchte AEL-betogingen in Antwerpen die Abou Jahjah leidde, hadden een antisemitisch karakter: naast leuzen pro Hamas en Hezbollah, werd ook een pop verbrand die een orthodoxe Jood moest voorstellen. De leuze van Abou Jahjah over de Joden in het Midden-Oosten is: “La valise ou le cerceuil”, oftewel: “Oprotten of je vertrekt in een doodskist.”

Laten we tot slot niet vergeten dat het Verenigd Koninkrijk in 2009 Abou Jahjah de toegang tot zijn grondgebied verbood. De autoriteiten oordeelden dat de achtergrond van Jahjah en zijn connecties met de antisemitische en terroristische Hezbollah een gevaar voor de openbare orde konden betekenen. De EU heeft zopas (de militaire tak van) Hezbollah eindelijk op de terreurlijst gezet. Reden genoeg om de daaraan gelieerde Abou Jahjah de toegang tot ons land te ontzeggen.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

18-09-2013, 11:00 geschreven door DIGITHALYS

***

Woensdag 18 september

Zon 7u23-19u50

H Ariadne

.

.

Anne de Vries : Bartje lust geen bruine bonen

.

SPA-Rode Kool slaat toch zo sterk op….

Waarom toch zijn Vlaamse Leeuwen niet altijd kudde-dieren zoals ze leven in de vrije natuur…

.

.

II MIDDEN

Siegfried Bracke brengt de NV’A onheil

(Marc Grammens, Overgenomen uit ‘tbij ’t Pallieterke)

vaak zou Bart de Wever de laatste tijd niet hebben gepreveld: lieve God,bescherm mij alstublieft tegen mijn vrienden, mijn vijanden kan ik zelf wel de baas.

En hoe vaak heeft de Heer niet geantwoord: Bart, jongen, niet overdrijven, wie heeft die vrienden van u binnengehaald in de N-VA?

Want aan waarschuwingen heeft het niet ontbroken. Neem nu Bracke. Toen die meer politiek brood zag in de partij van De Wever dan in de sp.a, waar hij wegkwijnde en die

zelfs zijn VRT-carrière niet meer steunde,was het De Wever die hem met wijd opengespreide armen in de N-VA opving, tegen het advies van wie Bracke kende en De Wever vergeefs probeerde uit te leggen dat wie door zijn ouders Siegfried werd genoemd, niet noodzakelijk zestig jaar later nog steeds een flamingant was. Ging Bracke niet fier op zijn lidmaatschap van de loge, en was het niet

de loge van het Groot-Oosten die bij monde van haar grootmeester ooit in De Morgen had verklaard dat ze weliswaar niet aan politiek deed, maar bij wijze van uitzondering wel tegen het Vlaams-nationalisme was? Later

gaf Bracke toe dat zijn overstap naar de N-VA hem opgezadeld had met “problemen” bij de loge. Hoe anders kan hij die problemen hebben opgelost dan door zijn publiek optreden ondergeschikt te maken aan de eisen van de Belgisch-radicale en overwegend francofone vrijmetselarij?

Voor zijn beurt

Men kan geen twee heren dienen, zegt een Vlaamse volkswijsheid. Toen wijlen professor Robert Senelle, een man van grote correctheid, na een lang leven als socialist en logebroeder, radicaal Vlaamsgezind werd, verliet hij de socialistische beweging en nam ontslag uit de loge. Hij wist wat wel en niet verenigbaar was. Heeft Bracke ontslag

genomen uit de loge? Niet dat men weet.

Maar in De Standaard gaat hij wel zeggen dat het Vlaamse zelfstandigheidsstreven géén prioriteit is en dat zijn partij in de volgende regering wil zitten, ook als die zich alleen met economische kwesties bezighoudt.

Later heeft men daar allerlei soorten uitleg voor verzonnen, maar het was duidelijke taal: het eerste programmapunt van de N-VA (onafhankelijkheid voor Vlaanderen) werd terzijde geschoven: voor Bracke bestond

er geen loyauteitsconflict meer tussen zijn lidmaatschap van de loge en van de N-VA.

Alleen had, als hij gelijk had, de N-VA geen reden van bestaan meer. Le Soir toonde zich hierover zeer tevreden.

En dan is het onwaarschijnlijke gebeurd.

De Wever en anderen van N-VA verklaarden dat Bracke “voor zijn beurt” had gesproken. Dat wilde dus zeggen, dat Bracke wat had moeten wachten voordat hij met zijn verloochening van het Vlaams-nationalisme uitpakte.

En alsof het zelfvernietigend vermogen van de N-VA onbeperkt was, waren er die vervolgens opmerkten dat het om een “en-enverhaal” ging. Men diende de Vlaamse zelfstandigheid na te streven én tegelijkertijd een degelijk beleid voor Vlaanderen uit te stippelen. Voor een deel is dat vanzelfsprekend (wie kan tegen meer welvaart voor Vlaanderen zijn?), maar voor een deel roept dat bedenkingen op. Herinner u het verhaal van het Vlaams Blok. Dat beweerde ook altijd dat men én voor onafhankelijkheid was én tegen vreemdelingen, maar zo’n houding is niet vol te houden, en uit de electorale neergang van het Vlaams Belang is dat daadwerkelijk gebleken. Er is altijd iets dat primeert, iets dat in de perceptie blijft hangen als het wezenskenmerk van een partij. Door er een “én-én” van te maken, bleef bij velen alleen het vreemdelingenstandpunt van het VB in de perceptie over, waarna de vijanden van het Vlaams-nationalisme zich op dat ene thema konden werpen. Niet zonder succes, zoals met weet.

Dubbelzinnig

Bracke zegt nog dagen nadat hij zogenaamd werd “teruggefloten” (bijvoorbeeld in De Morgen, 2 september) dat “confederalisme geen doel op zichzelf is”? Nee? Vindt de N-VA dat? Eén van de opmerkelijkste kenmerken van alle volksnationale bewegingen die de wereld heeft gekend, is dat ze hun voeten vegen aan de bewering van de bondgenoten van het imperialisme en kolonialisme, dat onafhankelijkheid welvaart zou kosten. Allemaal hebben ze die kritiek verworpen, want ze wilden liever leven in een zelfstandig land, met minder welvaart, dan in een kolonie, met meer welvaart. Echte nationalisten – en die vormen de basis van het Vlaams-nationalisme – worden niet door een welvaartsstreven gedreven en worden niet door een mogelijke welvaartsvermindering afgeschrikt. Als de N-VA Bracke volgt – en het ziet ernaar uit dat hij zelfs door De Wever wordt nagepraat – houdt de N-VA op een Vlaams-nationale partij te zijn, want voor nationalisten is zelfstandigheid – ook in de vorm van confederalisme – juist wél een doel op zichzelf.

Wat een treurigheid. Het lijkt wel alsof de N-VA, amper een goede drie jaar nadat ze een grandioze verkiezingsoverwinning had behaald en heel eventjes België aan het wankelen had gebracht (enkele uren, laten we zeggen: totdat De Wever het eersteministerschap cadeau gaf aan Di Rupo en België wist dat er geen gevaar meer dreigde), en nauwelijks een jaar of zo nadat de Vlaamse opinie volgens peilingen bereid was om de N-VA een nieuwe en beslissende verkiezingsoverwinning te schenken (tot 40 procent van de stemmen), lijkt het wel alsof de vermoeidheid heeft toegeslagen en de N-VA de strijd heeft gestaakt. Want het is niet alleen Bracke die “voor zijn beurt sprak”, die de partij schade heeft berokkend, maar ook – vrees ik – de daaropvolgende tamme, slappe, dubbelzinnige reactie van de kopstukken van de partij. De Wever wekt de indruk dat hij het te druk heeft met zijn burgemeesterschap om zich nog met zijn partij bezig te houden.

Beseft De Wever wel wat hij zijn partij aandoet door deze indruk te wekken? Velen denken nu dat het eerste punt uit het partijprogramma (zelfstandigheid) op initiatief van Bracke rustig mag worden uitgewist. Weet De Wever dat Hugo Camps voor vele Vlaamsgezinden spreekt als hij zich afvraagt (in De Morgen, 1 september), “hoe en waarom Bracke bij de N-VA is terechtgekomen”, en waarom De Wever nooit een bevredigend antwoord op die vraag heeft verstrekt? Weet De Wever dat als hij, zoals wordt gefluisterd, Bracke aan het hoofd van de N-VA-lijst voor de Europese verkiezingen plaatst, die lijst een minder goed resultaat zal opleveren dan verwacht, want dat velen zullen denken dat Bracke in Europa alleen maar de aanzienlijke vertegenwoordiging van de Belgische loge (met Michel, De Gucht, enzovoort) zal gaan versterken, niet Vlaanderen? En dat nogal wat Vlamingen vinden dat dit niet de taak is van de N-VA, en de N-VA daar ook niet voor mag worden gebruikt?

Mark Grammens

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

18-09-2013, 09:22 geschreven door DIGITHALYS

.

.

.

ACTUEEL

DE MEDIA-FUSIE IN ACTIE

GROTE KUIS GAAT BEGINNEN

HET REGENT ONTSLAGEN BIJ

GAZET VAN ANTWERPEN

EN

HET BELANG VAN LIMBURG

*

Medewerkers die er voor zorgden dat door hun 'geschrijf' de krant in vele gezinnen 'buitenvloog' en waardoor de oplage drastisch en constant verminderde mogen blijven:

want het order is:

de Gazet van Antwerpen moet kapot !

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

17-09-2013, 16:41 geschreven door DIGITHALYS

***

Dinsdag 17 september 2013

Fruitmaand

Zon 7u21-19u52

H Lambertus van Maastricht

Sint-Lambertus brengt het spinnewiel bij de heerd

.

.

De Syrische vrienden van Obama

Brengen de Vrede aan die ene geknielde landgenoot…..

.

II MIDDEN

Syrische “rebellen” onthoofden – kinderen kijken toe

Posted on 15 september 2013       door E.J. Bron

*

Hoe wreed de islam tegenover ongelovigen en vrouwen is, kan intussen iedereen, die met de ogen open door het leven gaat, zien. Dat deze wrede, mensverachtende Steentijdideologie haar perverse bloeddorstigheid belangrijker vindt dan het welzijn van haar eigen kinderen, moest een fotograaf in de stad Keferghan, in het noorden van Syrië van dichtbij meemaken. Hij heeft het barbaarse schouwspel gedocumenteerd.

Het zwaard rust kort op de nek van de man, die geblinddoekt onder een blauwe hemel neerknielt. Enige ogenblikken later zwaait de beul zijn rechterarm naar beneden en de gevangene is dood.

Deze barbaarse scene wordt door een menigte joelende mannen, velen van hen eveneens bewapend, gevolgd. Op een laag muurtje, slechts enkele meters verwijderd van de plaats van executie, zitten kinderen. Netjes naast elkaar zoals bij ons in het kindertheater en kijken stil en vermoedelijk zwaar geschokt toe hoe het hoofd van de man van zijn romp wordt gescheiden.

Hier het artikel van de journalist uit de Daily Mail, vertaald door Thore Feuerbach:

“De man werd naar de plek geleid. Hij was geblinddoekt. Ik begon foto´s te maken, de een na de ander. Het zou de vierde executie zijn die ik deze dag fotografeerde. Ik voelde me vreselijk, stond meerdere keren op het punt van braken. Maar ik hield het in, want ik wist dat ik dit als journalist moest documenteren, net zoals ik daarvoor al de drie andere onthoofdingen op drie andere plekken, buiten Aleppo, had gefotografeerd.

De menigte begon te jubelen. Iedereen had er zin in. Ik wist dat ze me zouden wegbrengen als ik zou proberen in te grijpen; en de executies zouden desondanks gewoon doorgaan. Ik wist, dat ik niet kon verhinderen wat er op dit moment gebeurde; ik zou alleen mezelf in gevaar brengen.

Ik keek naar een scene van een enorme wreedheid: een menselijk wezen, dat behandeld werd op een manier hoe geen menselijk wezen ooit behandeld zou moeten worden. Ik had het gevoel dat twee en een half jaar oorlog de mensen beroofd had van hun humaniteit. Op deze dag hadden de mensen bij de executie geen controle meer over hun gevoelens, over hun driften, over hun woede. Het was absoluut onmogelijk hen te stoppen.

Ik wist niet hoe oud het slachtoffer was, maar het was jong. Hij werd op de knieën gedwongen. De rebellen om hem heen lazen zijn misdaden op die op een papier stonden geschreven. Ze stonden om hem heen. De jonge man knielde op de grond, zijn handen gebonden. Hij was verstijfd.

Twee van de rebellen fluisterden iets in zijn oor en de jonge man antwoordde op onschuldige en droevige manier; ik kon echter niet verstaan wat hij zei, want ik spreek geen Arabisch.

Op het moment van de executie pakten de rebellen zijn keel. De jonge man verzette zich. Drie of vier rebellen hielden hem tegen de grond gedrukt. De man probeerde zijn hals met zijn handen te beschermen; met de nog altijd geboeide handen.

Hij probeerde zich te verzetten, maar zij waren sterker en onthoofdden hem. Ze hielden zijn hoofd in de lucht.

Deze scene in Syrië, dit moment leek alsof het uit de Middeleeuwen zou komen; het soort berichten dat men in geschiedenisboeken leest. De oorlog in Syrië heeft een punt bereikt, waarop een persoon meedogenloos vermoord wordt in aanwezigheid van honderden mensen, die genieten van het spektakel.

Als mens zou ik willen dat ik nooit gezien zou hebben wat ik heb gezien. Maar als journalist heb ik de camera en de plicht hiertoe. Ik heb de plicht te verbreiden wat ik gezien heb. Daarom heb ik het omschreven en de foto´s gemaakt. Ik zal dit hoofdstuk z.s.m. afsluiten en proberen er nooit meer aan te denken.”

Verder schrijft de “Daily Mail”: hoewel het moeilijk is het politieke lidmaatschap van de deelnemers te bevestigen, zei een ooggetuige dat de beulen tot de ISIS zouden behoren, een fractie van Al Qaida.

Deze kinderen zijn voor hun leven getekend en worden zo voorbereid op hun oorlog tegen alle ongelovigen. Wie gezien zulke berichten nog steeds beweert dat dit niets met de islam te maken zou hebben en dat islam vrede betekent, is of een stomme onwetende of een leugenaar. Sinds de islam Saoedi-Arabië heeft verlaten, trekt hij een niet te vergelijken spoor van bloed achter zich aan. Deze haatideologie, die door politici wereldwijd op bijna criminele wijze beschermd wordt, heeft niets met vrede, ja, zelfs niet eens iets met menselijkheid te maken.

Bron:

http://www.pi-news.net/2013/09/syrien-rebellen-kopfen-kinder-schauen-zu/

Auteurs: L.S. Gabriel & Thore Feuerbach

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

17-09-2013, 10:49 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Het ultieme gebaar

Om later ooit het verleden te herdenken.

.

.

II MIDDEN

De nieuwe belgitude is een dagdroom

11-09-2013 - Peter De Roover - de standaard

.

De Rode Duivels als model voor een diverse, trotse, enthousiaste generatie Belgen, dat is zo’n beetje wat Kristof Calvo gisteren bepleitte. Peter De Roover doet een ‘reality check’: zijn de straten net zo veelkleurig als de Duivels? En hoeveel van dat ‘Belgische verhaal’ vind je in de werkelijkheid terug?

Kristof Calvo vindt het spelletje voetbal te mooi om politiek te instrumentaliseren waarna hij een heel opiniestuk lang niet anders doet (‘Was Di Rupo maar een Rode Duivel’, DS 10 september). Kompany en co staan volgens hem voor een nieuwe belgitude, ‘waar we ook politiek mee aan de slag kunnen’. Instrumentaliseren heet zoiets.

Als het over België gaat, overheerst vandaag de gêne. Franstalige politici gaan er behoudsgezind en berekend mee om, België dient alleen om de boel nog even bij elkaar te houden of het is louter een zaak van (vermeende) efficiëntie, stellen we met Calvo vast. Het klink hol en slaat niet aan.

Calvo gaat op zoek naar een USP, een unique sellingpoint, het unieke dat België de moeite maakt en dat we verliezen als België zou verdwijnen. Die oefening leidt tot een opmerkelijk staaltje intellectuele acrobatiek.

Wat doen de Rode Duivels ons ontdekken dat zo eigen is aan België? Elkaars huidskleur doen vergeten, een land dat hen (de Rode Duivels) kansen heeft gegeven, meertalig en veelkleurig, inclusief, beetje speels, verbindend en niet verdelend, open voor eenieders hoogstpersoonlijke identiteit, deel uitmaken van meer dan één identiteit.

Of Calvo een project bedoelt dan wel een bestaande realiteit, blijft onduidelijk. Als bestaande realiteit valt er wel wat op af te dingen. Op het veld zijn de Rode Duivels veelkleurig, in de straten lukt die vermenging heel wat minder. Vreemd te lezen dat iemand van Groen vindt dat zij ambassadeurs zijn van het land ‘dat hen kansen heeft gegeven’. Is het discours van Calvo’s partij anders niet altijd doorspekt met kritiek op de kansenongelijkheid? ‘In dit land is veel mogelijk’, lezen we verder. De bal ligt dus in het kamp van de jongeren zelf, ze moeten de geboden kansen grijpen en dan is de sky de limit. Zou Calvo zijn overstap naar de N-VA voorbereiden? Dat verhaal horen we normaal gesproken aan die kant van het politieke spectrum.

Als Calvo het bedoelt als nationaal project, dan ontpopt hij zich tot Belgisch nationalist: trots op een vaderland dat de schoot kan vormen voor grootse dingen die zonder België niet haalbaar zijn. Groen ontdekt de waarde van het positieve nationalisme; mooi is dat. Hij moet wel nog antwoorden op de vraag wat er zo Belgisch is aan zijn mooie ideaalbeeld. Het past ook als gegoten op een open en inclusief Vlaams verhaal, daar heb je België niet voor nodig. Calvo had zijn project net zo goed Vlaams, heel-Nederlands of Europees kunnen noemen. Waar blijft dat Belgische unique sellingpoint?

Vlaanderen is wel een realiteit

De meerlagigheid misschien? Alsof onze identiteit in Vlaanderen niet meerlagig zou zijn. De vraag is niet of we één of meer lagen hebben. We hebben er meer, punt aan de lijn. De vraag is of die Belgische laag ook iets van waarde toevoegt. De opsomming van Calvo overtuigt niet, want omvat niets specifiek Belgisch. Iedereen voelt wel aan dat een goede marketeer er iets mee kan doen, maar dan zitten we in de sfeer van het promoten van een merk en niet meer bij inhoud.

Vlaanderen kan ook de schoot zijn van die mooie waarden die Calvo opsomt. Vlaanderen heeft, in tegenstelling tot België, daarenboven wél een unique sellingpoint. Het is namelijk een sociologische realiteit voor de mensen die er wonen. België is dat nog amper, ook al blijven velen het woord België gebruiken als ze het over Vlaanderen hebben.

Elk jaar ga ik met de laatstejaars van onze concentratieschool een weekje naar Istanbul. Die ploeg is veelkleurig, veelmoedertalig en multireligieus. Aan diverse lagen en diversiteit geen gebrek. Toen ik onze groep deze lente voor de Aya Sophia zag staan, viel me weer op hoe Vlaams die is. Wij – het is echt een ‘wij’-groep – spreken Nederlands, verwijzen naar typisch Vlaamse situaties, kijken allemaal even vreemd naar sommige Turkse gebruiken, ook de Vlaamse ‘Turken’ in onze groep. Die Vlaamse identiteit veegt andere uiteraard niet weg, maar ze is er wel. Iets Belgisch heb ik in die groep niet kunnen ontdekken.

Het opiniestuk van Calvo over de nieuwe belgitude zal gisteren veel besproken zijn maar haast uitsluitend... in Vlaanderen. Ook het maatschappelijk debat is, tot spijt van wie het benijdt, veel meer Vlaams dan Belgisch

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://blog.seniorennet.be/polkun/

http://nageltjes.be/wp/

http://www.golfbrekers.be/

16-09-2013, 15:38 geschreven door DIGITHALYS